Paul Verlaine

Paul Marie Verlaine – urodził się 30 marca 1844 roku w Metz, był francuskim poetą, głównym prekursorem impresjonizmu i symbolizmu w literaturze. Podobnie jak Artur Rimbaud należał do grona poetów wyklętych – ze względu na swoje burzliwe, awanturnicze życie. Jego ojcem był Nicolas-August Veralaine, a matką Elisa-Stephanie Dehee. Paul był jedynakiem, zanim matka go urodziła, trzy razy poroniła. Verlaine przyjął chrzest i tym samym wiarę katolicką w kościele Notre-Dame w Metzu. Swoje dzieciństwo w większości spędził w Metzu, Montpellier i Nime. Mieszkał w Metz, gdzie jego ojciec stacjonował jako officer w wojsku. W 1851 zwolniono go ze służby wojskowej, rodzina przeniosła się do Paryża. Tam Verlaine uczył się w prywatnej szkole z internatem, następnie przeniósł się do Lycee Imperial Bonaparte. Na początku edukacji przykładał się do nauki, był dobrym uczniem, ale gdy skończył czternaście lat, opuścił się w nauce i skupił na pisaniu wierszy. Jego najstarszy wiersz pochodzi z 1858 roku, a zachował się jedynie dlatego, że Verlaine wysłał go do Victora Hugo. W 1860 przeczytał Les Fleurs du mal [tłum. Kwiaty zła], Charlesa Baudelaire’a, który stał się jego idolem. Gdy zdał maturę w 1862 roku, rozpoczął studia prawnicze, jednak przez zamiłowanie do spędzania czasu w paryskich kawiarniach i kręgach literackich, często je zaniedbywał. Wtedy poznał prawie wszystkich współczesnych autorów, pisał w większości utwory poetyckie. Latem 1863 roku ukazał się w czasopiśmie pierwszy jego wiersz Monsieur Prudhomme [Pan Prudhomme] – w którym w sposób satyryczny przedstawił portret mieszczanina. W tym czasie rozpoczął również swoją niebezpieczną przygodę z alkoholem. Zaczął go nadużywać, przez co zaniepokojony ojciec umieścił go w areszcie domowym, gdyż Paul był w dalszym ciągu niepełnoletni. Idąc dalej, ojciec zmusił go do przyjęcia posady w firmie ubezpieczeniowej, na początku 1864 roku Paul został urzędnikiem w paryskiej administracji miejskiej. Jednak nie porzucił pisarstwa. W 1865 napisał esej o nim samym, który był pierwszym dłuższym tekstem napisanym przez Verlaine’a. Siedem wierszy jego autorstwa opublikowano w 1866 roku w trzytomowej antologii poezji współczesnej Le Parnase contemporain (współczesny parnas). Od nazwy tomiku, wziął ruch literacki połowy i końca XIX wieku – parnasizm. W tym samym roku, Verlaine wydał swój pierwszy tomik poezji Wiersze Saturnijskie (Poemes saturniens), w którym wyraźnie zaznacza się wpływ Baudelaire’a. Warto zaznaczyć, że Verlaine był zwolennikiem impresjonizmu, praktykował wiersz wolny,