Seweryna Szmaglewska

Seweryna Szmaglewska to polska pisarka. Wykazała się szczególnie pisząc prozy oraz powieści dla młodzieży.
Urodziła się jedenastego lutego 1916 roku w miejscowości Przygłowie. Mieszkała z ojcem Antonim-sekretarzem miejscowego urzędu oraz z matką Pelagią, która zajmowała się domem. Jako dziecko była bardzo pomysłowa i wesoła, jednak najlepszą zabawa dla niej było czytanie książek w biblioteczce ojca, chętnie również uczęszczała do wiejskiej, małej szkoły. Nie miała łatwego dzieciństwa, ponieważ żyła w czasach okupacji Niemieckiej.
Szmaglewska była inteligentną, wykształconą kobietą. Uczyła się w żeńskim Seminarium Nauczycielskim imienia Królowej Jadwigi w miejscowości Piotrków Trybunalski oraz w Studium Społeczno-Oświatowym Wolnej Wszechnicy Polskiej, znajdującym się w Warszawie. Podczas nauki w Seminarium straciła matkę, a niedługo potem ojca. Pomocną dłoń wyciągnęła do niej nauczycielka, którą we wspomnieniach nazywała matką.
Po rozpoczęciu wojny, pracowała jako sanitariuszka w Piotrkowie Trybunalskim. W lipcu 1942 roku została aresztowana i wywieziona do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Podczas ,tak zwanego: ,,Marszu Śmierci” do Gross-Rosen, udało jej się uciec z rąk okupantów i ocalić swoje życie. Pod swój dach przyjęło ją domostwo Dolników z Boryni, którzy udzielili jej schronienia.
Po jakimś czasie wróciła do Piotrkowa Trybunalskiego i zaczęła pisać książkę ,,Dymy nad Birkenau” , opisując wszystkie zdarzenia dziejące się w czasie przebywania w obozie. Książka została wykorzystana jako dowód przeciwko Niemcom w procesach norymberskich, w których Szmaglewska składała zeznania jako jedyna Polka, uczestnicząca w tych procesach.
Autorka osiadła w Łodzi, jednak potem udała się na studia na Uniwersytet Jagielloński w Krakowie. Jako studentka, uczestniczyła w studenckiej organizacji antyhitlerowskiej.
Po wojnie poznała architekta – Witolda Wiśniewskiego. Para pobrała się w 1946 roku, a następnie doczekała dwójki dzieci, dokładniej synów. Szmaglewska nie chciała, aby jej dzieci poznały Auschwitz. Nie życzyła sobie, żeby synowie czytali jej książkę ,,Dymy nad Birkenau” ani jechali na wycieczkę do Oświęcimia. Postanowiła, że sama ich tam zabierze i przedstawi jak taki obóz wyglądał. Wybrali się tam całą rodziną.
Kobieta przez wiele lat była wiceprezeską Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, oraz członkinią Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa. Udzielała się również w akcjach społecznych i charytatywnych.
Kiedy życie Seweryny Szmaglewskiej ułożyło się, (założyła rodzinę, osiadła w jednym