Stanisław Ignacy – Witkacy Witkiewicz

Stanisław Ignacy Witkiewicz- WitkacyStanisław Ignacy Witkiewicz- urodził się 1885 roku w Warszawie, zmarł 18 września 1939 roku w Jeziorach. Odznaczony medalem ,,Wawrzyn Akademicki” w 1934 roku. Był jednym z najważniejszych pisarzy polskich, a jeżeli pojawiają się głosy, że nie był taki ważny, to na pewno nie można mu zarzucić oryginalności. Oprócz swoich utworów literackich, należy zwrócić uwagę szczególnie na jego portrety i obrazy, nie można również zapominać o jego esejach filozoficznych oraz fotografiach. Urodził się w rodzinie niewątpliwie artystycznej, gdyż jego ojciec był malarzem i pisarzem, natomiast matka nauczała muzyki. To od pierwszych lat życia, kształtowało młodego Witkacego w tym kierunku. Tym bardziej, że ojciec nie posłał go do szkoły, tylko organizował mu prywatne zajęcia w domu. W 1905 roku rozpoczął studia w Krakowie na Akademii Sztuk Pięknych, czemu sprzeciwiał się jego ojciec. Jednak nie powstrzymało to młodego studenta i dobrze dla niego, gdyż w tym okresie poznał wielu innych malarzy powiązanych z uczelnią. Jego późniejszą twórczość ukształtowały również wielokrotne wyjazdy do Paryża. Zamieszkał w malowniczym Zakopanem, które niejednokrotnie chwalił. Później jego życia naznaczyła tragedia, jaką było samobójstwo narzeczonej. Wraz z przyjacielem wybrali się w podróż po świecie, jednak gdy wrócili do Polski zastała ich I wojna światowa. Witkacy z uwagi na fakt, że nie miał wyrobionych poglądów politycznych, postanowił tak jak ojciec poprzeć Piłsudskiego i opowiedzieć się za stroną rosyjską. Zaciągnął się do armii Carskiej Rosji i walczył po ich stronie. O czasach wojny i życiu Witkacego niewiele wiadomo. Wiemy jednak, że w 1918 roku powrócił do Zakopanego, w tym czasie już intensywnie malował i pisał. Witkacy szokował swoim wyjątkowo awangardowym stylem, oraz specyficznym podpisywaniem obrazów, gdzie oprócz nazwiska, zapisywał środki, którymi się odurzał podczas malowania. Równie ciekawa była jego konwersacja listowa z Jadwigą Unrug, najpierw żoną, później przyjaciółką(ich związek był wyjątkowo burzliwy, stąd dosyć ciężko o nim cokolwiek konkretnego powiedzieć), gdyż w swoich listach Witkacy nie bał się opowiadać ani o sprawach intymnych, ani o dziełach, lub sprawach prozaicznych, a już do samej perełki należy list, w którym Witkacy wspomina o pewnej przygodzie z naturą w lesie. Wracając jednak do biografii, w 1925 roku, założył własną firmę portretową, gdyż w tym czasie przestał malować praktycznie obrazy. Skupił się również coraz bardziej na pisaniu powieści. W latach 30 pozna