William Butler Yeats

William Butler Yeats – Biografia
William Butler Yeats urodził się trzynastego czerwca 1865 roku w irlandzkim mieście Dublin, a tak dokładniej w tamtejszej dzielnicy Sandymount. Jego rodzicami byli Susan Mary Pollexfen oraz irlandzki malarz John Butler Yeats. Jego rodzina do Irlandii przeprowadziła się już w osiemnastym wieku – ich wcześniejszym miejscem zamieszkania było miasto Yorkshire znajdujące się w północno – wschodniej Anglii. Założycielem tego rodu był Jervis Yeats, będący jednocześnie wytwórcą dublińskiej hurtowni płótna.
Ojciec przyszłego noblisty wywarł na nim ogromny wpływ jeszcze w czasach młodości poety. Był on szeroko znanym malarzem, interesował się również poezją prerafaelitów i romantyków pochodzenia angielskiego. Swoim zainteresowaniem zaraził każde ze swoich dzieci – Jacka Butlera Williama, wybitnego malarza impresjonizmu, Elizabeth oraz Susan – siostry działające wydawniczo. Mały William okres wakacji zawsze spędzał u swoich dziadków zamieszkujących malowniczą miejscowość Sligo. To właśnie tam po raz pierwszy spotkał swojego nietypowego wujka, nazywanego przez niego dziwakiem. Opowiedział on mu wiele starożytnych mitów oraz legend, z których młodemu Williamowi najbardziej podobała się opowieść o zaczarowanej krainie Aes Sidhe.
Po zakończeniu szkoły Yeats rozpoczął studia malarskie w Metropolitan School of Art. W trakcie edukacji poszerzył swoje zainteresowanie rozwijającym się wówczas ruchem teozofii, do którego pasją zarazili go początkowo poeta- mistyk, a w późniejszych czasach także jego przyjaciel – George William Russel. W tym samym czasie zetknął się również z tamtejszym ruchem narodowym. Podczas swoich pobytów w klubie zwolenników Home Rule zapoznał się między innymi z dowódcą tajnego stowarzyszenia fenian, Johna O’Leary’ego. Pod jego względem postanowił zmienić wymowę, a także styl swojej poezji z młodzieńczych lat. Odtąd jego dzieła stały się bardziej poprawne pod względem formy narodowej. Polska autorka Wanda Rulewicz stwierdziła, że to właśnie w tym czasie rozpoczął on swoją działalność jako pisarz irlandzki. Prócz długich rozmów na temat polityki w klubie często odbywały się też poważne rozmowy literackie, prowadzone między innymi z późniejszą autorką, a także przyjaciółką Yeatsa – Katharine Tynan. W roku 1886 dwudziestojednolatek ukończył swoją naukę na uczelni. Jednym z debiutanckich utworów pisarza był wiersz ,,Głosy”, opublikowany na łamach czasopisma Dublin University Review.
Rok po zakończeniu studiów wraz z najbliższą rodziną udał się do angielskiej stolicy, Londynu.
W dziewiętnastowiecznym Londynie rozwijało się głównie życie kulturalne. Nienowa była owa styczność nowości ze starością, a także krzyżowanie się wpływów i poglądów. Jeszcze w latach osiemdziesiątych wielką rolę odgrywała działalność poetów wiktoriańskich, w tym Roberta Browninga oraz Alfreda Tennysona. Tuż obok nich znajdowała się buntownicza i wyzywająca literatura autorstwa Algernona Swinburne’a. Prawo do głosu zyskali sobie również zwolennicy dekadentyzmu. Literackie życie ówczesnego Londynu kręciło się wokół kwartalnika pod tytułem ,,The Yellow Book” pod przewodnictwem Aubrey’a Beardsley’a. W tym oto czasopiśmie swoje dzieła publikowali m.in. tacy twórcy, jak: William Morris, Wilde bądź Arthur Symons. Pomimo upadku kwartalnika po opublikowaniu trzynastego numeru stał się on jeszcze bardziej popularny, a uznanie zyskał między innymi wśród ludzi młodego pokolenia.
To właśnie w tym buntowniczym, przesiąkniętym mrokiem i liberalizmem mieście William miał spędzić następną dekadę swojego życia.
William Butler Yeats w 1891 roku wraz z Ernestem Rhysem oraz T.W. Rollestonem współzałożył The Rymer’s Club. Pomimo tej działalności mężczyzna nigdy nie tolerował stylu, w jakim żyła tamtejsza cyganeria. W założonym klubie zajął się nauką dotyczącą nowej estetyki, a także najnowszych form poetyckich. Przewodnim motywem poezji tworzonej przez Rymersów byli Stephane Mallarne oraz Paul Verlaine, Yeats więc, nieznający wówczas języka francuskiego, w niedługim czasie poznał pierwszorzędne założenia kierunku symbolizmu.
Autor po krótkim czasie uczestnictwa postanowił zrezygnować z bycia członkiem The Rymer’s Club. Wbrew tamtejszej modzie zaczął bardziej wdrążać się w temat historii starożytnej Irlandii. Zapoznał się wtedy z dawnymi zwyczajami i normami obrzędowymi, duże zainteresowanie wzbudziła w nim także starożytna literatura. Już od początku swojej wizyty w Wielkiej Brytanii prowadzał działania, które miały na celu rozpowszechnienie literatury Irlandii – w roku 1888 światło dzienne ujrzały jego książki zatytułowane kolejno ,,Baśnie i gadki ludu wiejskiego Irlandii” i ,,Poezje i Ballady młodej Irlandii”. Rok później została zaś opublikowana jego epicka kompozycja ,,Wędrówki Osjana”. W okresie lat 1889 – 1890 upublicznił również zbiór nowel irlandzkiego autora Williama Carletona.
Prócz organizacji politycznych oraz lite