Myślnik (pauza) ? opis, zasady użycia
Myślnik – zasady stosowania i opis
W języku polskim możemy wyszczególnić aż dziesięć znaków interpunkcyjnych, a jednym jest myślnik, którym się zajmiemy. Omówimy zasady jego stosowania, kiedy możemy go użyć, a kiedy nie, aby nie popełnić błędu interpunkcyjnego. Opiszemy również czym jest i do czego może się nam przydać.
Najpierw jednak należałoby podać krótką definicję, czym jest znak interpunkcyjny i sama interpunkcja.
Interpunkcja – można powiedzieć, że jest graficznym odpowiednikiem rytmu, intonacji i tempa mowy. Składa się z 10 znaków interpunkcyjnych, które mogą wskazywać na zakończenie myśli, wtrącenie nowego wątku bądź przerwania wypowiedzi. Interpunkcja ma zagwarantować poprawny odbiór wypowiedzi, aby nie pozostawić wątpliwości do odmiennej interpretacji. Tekst powinien być poprawnie skonstruowany pod względem interpunkcji, aby inni mówcy mogli bez problemu odczytać go poprawnie.
Znak interpunkcyjny – jest to znak graficzny, który ma nadać wypowiedzi jednoznaczności, ograniczyć nadmierną interpretację. Może wskazać czytelnikowi, aby przerwał na chwilę, wyraził silne emocje, zastanowił się, zmienił intonację, podkreślił zakończenie myśli. Możemy wyszczególnić aż dziesięć znaków interpunkcyjnych, które należy stosować, aby nie popełnić błędu interpunkcyjnego.
Na interpunkcję składa się dziesięć znaków. Oto one:
1. Kropka – stawiamy ją po zakończeniu wypowiedzi. Najczęściej oznacza koniec myśli. Stawiamy ją również na końcu bądź w środku skrótów, jeśli wymagają tego zasady.
2. Przecinek – stawiamy go jeśli chcemy rozdzielić jednakowe i równorzędne części zdania, stosujemy przed spójnikami a, ale, lecz, zatem, toteż, jednak, więc oraz kiedy coś wyliczamy i wiele innych zasad.
3. Średnik – jest silniejszy od przecinka, ale słabszy od kropki. Zapisujemy go, kiedy chcemy oddzielić w miarę samodzielne i jednorodne części wypowiedzi, stawiamy w zdaniach rozbudowanych.
4. Wielokropek – oznaczamy nim miejsce przerwania wypowiedzi, umieszczamy go, aby zasygnalizować opuszczenie pewnego fragmentu tekstu.
5. Pytajnik – stosujemy kiedy chcemy zadać pytanie.
6. Wykrzyknik – stosujemy kiedy chcemy zaznaczyć emocjonalne zabarwienie wypowiedzi.
7. Dwukropek –
8. Cudzysłów – stosujemy, aby wyodrębnić w wypowiedzi czyjeś słowa, czyli podać cytat, zapisać tytuł książki, zapisać słowo w innym kontekście (np. Była z niej bardzo „miła” koleżanka)
9. Nawias – stosujemy, aby uzupełnić posiadane informacje, wytłumaczyć coś, wtrącić nową myśl.
10. Myślnik –zwany też pauzą, opisuję go w tej pracy poniżej.
Myślnik, inaczej pauza
Myślnik może być mieć różną długość:
• Może być dłuższą kreską „—”.
• Najczęściej przybiera postać krótszej kreski, wówczas nazywa się półpauzą „–”.
• Z kolei najkrótsza kreska „-” to łącznik, czyli inny znak interpunkcyjny.
Myślnik pełni różne funkcje. Może pełnić funkcję prozodyczną, czyli może oznaczać przerwy w wypowiedzi bądź zawieszenie głosu na moment. Pojedyncze użycie myślnika może sygnalizować chęć skłonienia czytelnika, odbiorcy, słuchacza do refleksji na dany temat czy problem bądź opuszczenie fragmentu tekstu. Podwójne zastosowanie myślnika wskazuje na wyodrębnienie fragmentu tekstu bądź wtrącenie nowej myśli, dopowiedzenie.
Zasady stosowanie – czyli jak nie popełnić błędu
Myślnik stosujemy:
• aby zaznaczyć pominięcie fragmentu tekstu np. Wczoraj było źle, dzisiaj – jeszcze gorzej.
• przed wyrażeniem, które określa w sposób ogólny to, co charakteryzowaliśmy szczegółowo wcześniej np. Smartphony, przenośne laptopy, wyświetlane laserowo dotykowe klawiatury – nowoczesna technologia coraz bardziej ułatwia nam prace.
• aby oznaczyć moment, w którym czytelnik lub mówca powinien zawiesić głos np. Poszukiwali zaginionego psa – chodzili od domu do domu.
• kiedy chcemy wprowadzić element zaskakujący, nieoczekiwany np. Spacerując po lesie, usłyszeli jakiś szmer w zaroślach – była to wiewiórka. Antek z Bartkiem wybrali się na spacer, podczas, którego zostali zaatakowani przez ratlerka.
• aby wyodrębnić wtrącenie z wypowiedzi np. Przenośne laptopy są – moim zdaniem – najlepszą nowoczesną technologią, ułatwiającą nam codzienne życie.
• aby wyrazić relacje pomiędzy dwoma wyrazami i wartościami, np. między wyrazami o przeciwstawnych znaczeniach (cicho – głośno), między wyrazami oznaczającymi początek i koniec odcinka, trasy (trasa Toruń – Kraków), często zastępuje wyraz „wraz” (mecz Legia – Gdańsk), pomiędzy datami, zastępując od – do (np. 10 stycznia – 12 lutego), między liczbami, które mają przybliżyć nam pewne wartości (przeczytałam tę książkę jakieś 3 – 4 razy).
Myślnik możemy zastosować:
• aby zastąpić czasownik domyślny (bp. są, jest), który wprowadza orzecznik zaimkiem „to” np. Polska – ro moja ojczyzna.
• w wyliczeniach, kiedy kolejne punkty pojawiają się po myślniku.
• w rozbudowanych zdaniach, aby po dłuższym członie podkreślić powrót do pierwotnej myśli.
Myślniki stosujemy również, aby zapisać dialog pomiędzy co najmniej dwoma bohaterami, np.:
– Mamo spóźnię się do szkoły! – krzyknęła Ania.
– Zaraz pojedziemy. Muszę tylko dokończyć listę zakupów. – odpowiedziała mama Ani.
– Po co ci ta lista?
– W drodze powrotnej zrobię zakupy. Potrzebujesz czegoś? – zapytała mama.
Sprawdź również:
- Kajko i Kokosz. Szkoła latania – Janusz Christa – recenzja książki
- Sklepy cynamonowe – Bruno Schulz – Recenzja książki
- Dziady cz. II – Adam Mickiewicz – Recenzja książki
- Latarnik – Henryk Sienkiewicz; – Recenzja książki
- Testament mój – Juliusz Słowacki – Najważniejsze informacje
- Kamienie na szaniec – Aleksander Kamiński – Recenzja książki
- Moralność pani Dulskiej – Gabriela Zapolska – Charakterystyka
- Folwark zwierzęcy – George Orwell – Recenzja książki
- Harry Potter – J.K. Rowling – Recenzja książki
- Opowieść wigilijna – Charles Dickens – Recenzja książki
Dodaj komentarz jako pierwszy!