Tajemniczy ogród – Frances Hodgson Burnett – Charakterystyka

„Tajemniczy ogród” wydany w 1909 r. to brytyjska powieść należąca do klasyki dziecięcej, napisana przez Frances Hodgson Burnett. Problematyką utworu jest brak miłości oraz samotność. Miejscem akcji jest angielska posiadłość Misselthwaite, należącej do Archibalda Cravena, gdzie wydarzyło się większość wydarzeń. Chociaż poświęcone są dwa rozdziały na to gdy jeszcze znajdowała się w Indiach. Akcja rozpoczyna się wczesną wiosną i kończy się jesienią tego samego roku. Narrator jest wszechobecny i wszechwiedzący, nie zaznacza swojej obecności.
Mary Lennox urodziła się w Indiach. Jej ojciec był powszechnie szanowany, a matka piękna. Tak naprawdę mamie wcale nie zależało na Mary, toteż gdy przyszła na świat, oddała ją pod opiekę niańki Hinduski, zwanej Ayach. Dziewczynka była nieznośnym, brzydkim oraz chorowitym niemowlęciem. W późniejszych etapach życia stawała się coraz bardziej samolubna i powiedzmy szczerze, nie stawała się też piękniejsza. Była mała oraz chuda, włosy miała jasne, rzadkie, żółta również była twarzyczka. Pewnego upalnego dnia wybuchła cholera w najgroźniejszej swej formie i ludzie padali jak muchy. Ją los oszczędził, jednak została sama, a dopiero po kilku dniach znalazł ją starszy oficer. Dziewczynka przeprowadziła się do domu pastora, gdzie miała zostać chwilę, ponieważ miała krewnego, dokładnie wuja (Archibalda Cravena), który mieszkał w Anglii i nie zaraził się chorobą. Pod opieką pani Medlock trafiła do wielkiego domu nad wrzosowiskiem. Pierwszego dnia pobytu poznała Martę- wygadaną, prostą, pulchną dziewczynę do posług. Mary za namową Marty poszła pobawić się do ogrodu. Ujrzała drzewa i klomby, strzyżone bukszpany, staw z fontanną oraz wysoki mur, obrośnięty bluszczem. Gdy tak przechadzała się po sadach, usłyszała miły, przyjacielski świergot, który obudził w niej nieznane uczucia. Słuchała, dopóki ptaszek nie pofrunął. Miał czerwoną szyję i był to gil, czego dowiedziała się od Bena Weatherstaffa- ogrodnika, który okaże się jej późniejszym przyjacielem. Kilka dni później gil pokazał zakopany stary klucz, a potem drzwi prowadzące do ogrodu. I tak dziewczynka po raz pierwszy znalazła się w ogrodzie. Było to tajemniczo wyglądające, najrozkoszniejsze miejsce, jakie można sobie wyobrazić. Mary od razu spodobało się to miejsce, więc zaczęła go odnawiać, aby na wiosnę ogród odżył. Potem napisała list do Dicka (podyktowany przez Martę), w którym było napisane, żeby kupił najładniejsze nasiona kwiatów. Bardzo go polubiła przez opowieści służącej. Więc pewnego dnia spotkała go „wspartego o pień plecami grającego na fujarce”. Była pewna, że to on, chociaż na początku nie przedstawił się. Razem zaczęli pracować nad ogrodem. Panienka Lennox zmieniła się nie do poznania, kto wie, czy była to zasługa powietrza czy może wpływ Dicka. Jednak Mary ciekawa była, kto tak płakał czasami nocami. I jak to zwykle bywa, poznała prawdę, a prościej mówiąc, poznała Colina- słabowitego chłopca przeświadczonego, że za niedługo umrze. Też był kapryśny jak niegdyś dziewczynka. Stracił matkę, a ojciec nie chciał go widzieć, bo to przez niego umarła, tak przynajmniej sądził. Gdy uległ jej namowom, żeby poszedł do ogrodu, doświadcza wewnętrznej przemiany tak jak Mary. Dick uczy go chodzić (był taki słaby, że na początku nie mógł).
Potem przyjechał jego ojciec, a gdy zobaczył swego syna, wzruszył się i rozejrzał się po ogrodzie, którego tak nienawidził. Wszystko skończyło się dobrze, a po „pannie Mary kapryśnicy” nie pozostało śladu.

Sprawdź również:

Tajemniczy ogród – Frances Hodgson Burnett – Charakterystyka

Dodaj komentarz jako pierwszy!