🎓 Poznaj Panda Genius – Twojego edukacyjnego superbohatera! https://panda.pandagenius.com/

Trzy metry nad niebem – Federico Moccia – Recenzja książki

Obecnie często można spotkać się ze stwierdzeniem, że z powodu wszechobecnej technologii, która zdominowała każdą dziedzinę ludzkiego życia, w tym także obszary rozrywki i edukacji, młodzi ludzie nie czytają już książek, ponieważ czas wolny wolą spędzać oglądając filmy i przeglądając media społecznościowe. Jest to częściowo prawda, ponieważ dorastające pokolenie rzeczywiście relaksuje się w nieco inny sposób niż choćby ich rodzice i dziadkowie, nie oznacza to jednak, że młodzież nie interesuje się także literaturą i czytaniem książek. Jest wręcz przeciwnie, czego dowodzi coraz lepiej rozwijający się rynek książek skierowanych właśnie do nastolatków, którzy bardzo chętnie sięgają po pozycje opowiadające o bohaterach w ich wieku, doświadczających podobnych problemów i przeżywających podobne wydarzenia.
Jednym z przykładów bardzo znanej i lubianej wśród młodzieży literatury, są książki włoskiego pisarza, Federico Mocci, który najczęściej porusza tematy zakochania, zawodów miłosnych, skomplikowanych relacji rodzinnych i przyjaźni, co zdecydowanie odpowiada sporej części jego odbiorców. Moccia ma na swoim koncie wiele bestsellerowych pozycji, jednak największym uznaniem cieszy się prawdopodobnie powieść pod tytułem „Trzy metry nad niebem”, która została również zekranizowana w roku 2010.
Fabuła „Trzech metrów nad niebem” bazuje na dobrze znanym w literaturze motywie miłości rodzącej się pomiędzy dwojgiem ludzi pochodzących z zupełnie różnych światów. Głównymi bohaterami są szesnastoletnia Babi, dziewczyna pochodząca z zamożnej rodziny, ucząca się w prestiżowej szkole, uważana przez swoich rodziców za wzorową i odpowiedzialną córkę, oraz Step, który na pierwszy rzut okiem wydaje się zagubionym w życiu nastolatkiem, szukającym odskoczni od swoich problemów w agresji, ćwiczeniach na siłowni oraz nieustannym podejmowaniu ryzyka. Zanim się spotkali, każde z nich żyło w swojej rzeczywistości, nie spodziewając się, że w ich życiach pojawi się ktoś, kto całkowicie zmieni ich spojrzenie na świat i miłość. Kiedy bohaterowie wreszcie mają szansę się bliżej poznać, ich początkowa wzajemna niechęć spowodowana różnicami w wychowaniu i uprzedzeniami powoli przeradza się w fascynację i przywiązanie.
Babi uczy się, że w przeciwieństwie do tego, w co wierzyła prawie całe życie, nie można sądzić ludzi po tym, ile mają pieniędzy lub w jakim obracają się towarzystwie. Spotkanie ze Stepem uświadamia jej także, że w życiu chodzi o coś więcej niż o naukę, zdobycie dobrze płatnej pracy i posłuszeństwo. Dziewczyna po raz pierwszy doświadcza radości płynącej z działania pod wpływem chwili, zabawy i realizowania szalonych pomysłów, nawet jeśli niektóre z tych wybryków musi okupić kłamstwami i buntem wobec swoich rodziców. Dzięki spotkaniu ze Stepem Babi rozumie, że stabilne życie według zasad ma wiele zalet, ale nie może zastąpić prawdziwej miłości i korzystania z młodzieńczej energii.
Natomiast Step, poznając Babi, otwiera się na świat uczuć, które przez całe dzieciństwo tłumił w swoim wnętrzu i starał się je zagłuszyć bijatykami i podejmowaniem ryzyka. Dzięki dziewczynie, w której się zakochał zdaje sobie sprawę, że emocje nie są oznaką słabości. Uświadamia sobie także, że jego życie nie jest z góry skazane na porażkę jedynie ze względu na środowisko w jakim przyszło mu żyć. W czasie trwania jego związku z Babi uczy się troski o drugą osobę, empatii oraz radzenia sobie z bólem towarzyszącym rozstaniu. 
Przemiany, jakie zachodzą w bohaterach, ich przekonaniach i podejściu do życia, są z pewnością cenną zaletą książki, ponieważ pokazują, że okres dorastania może być dla młodych ludzi czasem wielkich zmian i poszukiwania nowych wartości oraz sposobów na życie. Książka obrazuje, jak kluczową rolę mogą odgrywać w życiu człowieka przypadkowo spotkani ludzie, a także pokazuje, że podążanie za miłością i poszukiwanie siebie, nawet jeśli czasem są niebezpieczne i prowadzą do rozczarowania, są i tak warte ryzyka. Relacja Babi i Stepa jest jednak nie tylko opowieścią o sile miłości, lecz także przestrogą dla młodych czytelników, ponieważ historia głównych bohaterów nie kończy się happy endem, co uświadamia odbiorcy, że czasem nawet najsilniejsza miłość nie jest w stanie pokonać wszystkich przeciwności losu i nawet jeśli dwoje ludzi łączy silne uczucie, czasem lepiej dla obojga jest rozstać się i spróbować żyć osobno, zwłaszcza kiedy, tak jak Babi i Step, pomimo tego, że są w sobie zachowania, nie potrafią przestać ranić siebie nawzajem. Federico Moccia ukazuje, że rozstanie nie jest końcem świata, a utraconej miłości nie ma sensu żałować, nawet jeśli nie przetrwała próby czasu, ponieważ to doświadczenie nauczyło bohaterów prawdy o relacjach międzyludzkich, a także odkryło przed nimi ich własne wnętrza. Dlatego nawet po ostatecznym rozstaniu ze Stepem Babi wie, że dla miłości warto podjąć ryzyko, nawet jeśli wydaje się to szalone, a Step jest świadomy, że jest zdolny do kochania drugiego człowieka i okazywania uczuć, w co wątpił przed poznaniem głównej bohaterki książki. Głównym przesłaniem powieści staje się więc nie tyle morał o przyciągających się przeciwieństwach, ale raczej prawda o tym, że każde doświadczenie, nawet to pozostawiające po sobie rany, może odmienić człowieka i czegoś go nauczyć, nawet jeśli historia nie kończy się słowami „i żyli długo i szczęśliwie”.
Autor nie unika również poruszania tematu toksycznych relacji, w jakie często wchodzą młodzi ludzie, nieprzygotowani do stworzenia poważnego związku. Step i Babi, chociaż darzą się silnymi uczuciami, nie zawsze potrafią się dogadać, co sprawia, że często ranią siebie nawzajem. Jako młodym ludziom brakuje im życiowego doświadczenia, które pozwoliłoby im lepiej się zrozumieć i podchodzić do siebie z większą empatią. Moccia ukazuje, że zbyt silne uczucia, zwłaszcza w młodym wieku, mogą stać się przeszkodą w budowaniu trwałej relacji, co udowadnia fakt, że główni bohaterowie ostatecznie się rozstają, nawet jeśli nadal darzą się miłością. Otwarte zakończenie książki pozwala jednak czytelnikowi zachować nadzieję, że za kilka lat, kiedy oboje będą dojrzalsi i bardziej gotowi na poważny związek, spotkają się ponownie a ich miłość odżyje.
Federico Moccia nie zaniedbuje również wątku przyjaźni i relacji głównych bohaterów z innymi rówieśnikami. Ukazuje, że młodzi ludzie często muszą sobie radzić z zazdrością i rozśpiewanymi plotkami, problemem dzielenia swojego czasu pomiędzy przyjaciół, rodzinę i osobę, którą kochają. Niektóre wątki powieści obrazują również, jak wielki może być nacisk grupy rówieśniczej wobec nastolatków, którzy desperacko próbują odnaleźć swoje miejsce na świecie.
Podobnie jak fabuła i poruszane problemy, również język powieści dostosowany jest do potrzeb młodszego czytelnika i chociaż starszym odbiorcom może wydawać się niewyszukany, młodzi z pewnością docenią prostotę stylu autora, sprawiającą, że książkę czyta się szybko i przyjemnie.
„Trzy metry nad niebem” jest więc książką, która z powodu poruszanych problemów i stylu, jakim jest napisana, dotrze przede wszystkim do nastolatków, którzy często sami przeżywają przedstawione w książce wydarzenia, takie jak pierwsza miłość, potrzeba buntu i budowanie relacji z przyjaciółmi. Pomimo tego, że książka jest jedynie romansem i jej główny wątek skupia się na związku głównych bohaterów, autor nie unika poruszania również innych tematów, które mogą okazać się ważne dla młodego czytelnika. Ponadto niektóre wątki mogą dostarczyć licznych refleksji nie tylko młodzieży, ale także dorosłym sięgającym po tę książkę, którzy jednak nie powinni spodziewać się arcydzieła literackiego, a jedynie wartościowej książki dla młodzieży.

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!