Trzy metry nad niebem – Federico Moccia – Recenzja książki

Obecnie często można spotkać się ze stwierdzeniem, że z powodu wszechobecnej technologii, która zdominowała każdą dziedzinę ludzkiego życia, w tym także obszary rozrywki i edukacji, młodzi ludzie nie czytają już książek, ponieważ czas wolny wolą spędzać oglądając filmy i przeglądając media społecznościowe. Jest to częściowo prawda, ponieważ dorastające pokolenie rzeczywiście relaksuje się w nieco inny sposób niż choćby ich rodzice i dziadkowie, nie oznacza to jednak, że młodzież nie interesuje się także literaturą i czytaniem książek. Jest wręcz przeciwnie, czego dowodzi coraz lepiej rozwijający się rynek książek skierowanych właśnie do nastolatków, którzy bardzo chętnie sięgają po pozycje opowiadające o bohaterach w ich wieku, doświadczających podobnych problemów i przeżywających podobne wydarzenia.
Jednym z przykładów bardzo znanej i lubianej wśród młodzieży literatury, są książki włoskiego pisarza, Federico Mocci, który najczęściej porusza tematy zakochania, zawodów miłosnych, skomplikowanych relacji rodzinnych i przyjaźni, co zdecydowanie odpowiada sporej części jego odbiorców. Moccia ma na swoim koncie wiele bestsellerowych pozycji, jednak największym uznaniem cieszy się prawdopodobnie powieść pod tytułem „Trzy metry nad niebem”, która została również zekranizowana w roku 2010.
Fabuła „Trzech metrów nad niebem” bazuje na dobrze znanym w literaturze motywie miłości rodzącej się pomiędzy dwojgiem ludzi pochodzących z zupełnie różnych światów. Głównymi bohaterami są szesnastoletnia Babi, dziewczyna pochodząca z zamożnej rodziny, ucząca się w prestiżowej szkole, uważana przez swoich rodziców za wzorową i odpowiedzialną córkę, oraz Step, który na pierwszy rzut okiem wydaje się zagubionym w życiu nastolatkiem, szukającym odskoczni od swoich problemów w agresji, ćwiczeniach na siłowni oraz nieustannym podejmowaniu ryzyka. Zanim się spotkali, każde z nich żyło w swojej rzeczywistości, nie spodziewając się, że w ich życiach pojawi się ktoś, kto całkowicie zmieni ich spojrzenie na świat i miłość. Kiedy bohaterowie wreszcie mają szansę się bliżej poznać, ich początkowa wzajemna niechęć spowodowana różnicami w wychowaniu i uprzedzeniami powoli przeradza się w fascynację i przywiązanie.
Babi uczy się, że w przeciwieństwie do tego, w co wierzyła prawie całe życie, nie można sądzić ludzi po tym, ile mają pieniędzy lub w jakim obracają się towarzystwie. Spotkanie ze Stepem uświadamia jej także, że w życiu chodzi o coś więcej niż o naukę, zdobycie dobrze płatnej pracy i posłuszeństwo. Dziewczyna po raz pierwszy doświadcza radości płynącej z działania pod wpływem chwili, zabawy i realizowania szalonych pomysłów, nawet jeśli niektóre z tych wybryków musi okupić kłamstwami i buntem wobec swoich rodziców. Dzięki spotkaniu ze Stepem Babi rozumie, że stabilne życie według zasad ma wiele zalet, ale nie może zastąpić prawdziwej miłości i korzystania z młodzieńczej energii.
Natomiast Step, poznając Babi, otwiera się na świat uczuć, które przez całe dzieciństwo tłumił w swoim wnętrzu i starał się je zagłuszyć bijatykami i podejmowaniem ryzyka. Dzięki dziewczynie, w której się zakochał zdaje sobie sprawę, że emocje nie są oznaką słabości. Uświadamia sobie także, że jego życie nie jest z góry skazane na porażkę jedynie ze względu na środowisko w jakim przyszło mu żyć. W czasie trwania jego związku z Babi uczy się troski o drugą osobę, empatii oraz radzenia sobie z bólem towarzyszącym rozstaniu. 
Przemiany, jakie zachodzą w bohaterach, ich przekonaniach i podejściu do życia, są z pewnością cenną zaletą książki, ponieważ pokazują, że okres dorastania może być dla młodych ludzi czasem wielkich zmian i poszukiwania nowych wartości oraz sposobów na życie. Książka obrazuje, jak kluczową rolę mogą odgrywać w życiu człowieka przypadkowo spotkani ludzie, a także pokazuje, że podążanie za mi�