Wacław Potocki – Geneza utworu i gatunek
Wacław Potocki był jednym z najważniejszych twórców polskiego baroku. W swej twórczości sięgał m.in. do satyry i moralitetu. Wacław Potocki często określany jest jako poeta samotny. Przewodnim tematem, który podejmował w swoich utworach, było krytykowanie społeczeństwa szlacheckiego. Ziemianin ten był osamotniony w swoich poglądach, bo większość szlachty nie miała sobie nic do zarzucenia. Szlachcice czuli się posiadaczami państwa, które określane było terminem Rzeczpospolita szlachecka. Przyczyną tego sposobu pisania była biografia twórcy, która przepełniona była goryczą. Wacław Potocki był arianinem. Kiedy w 1658 r. wyrzucono z kraju braci polskich, postanowił pozostać w Polsce. Miał świadomość, iż nie będzie mógł wyznawać swej religii. Wacław Potocki kierował się dewizą „czystemu wszystkie rzeczy są czyste”, nawet kiedy w swoim ciętym dowcipie
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Kajko i Kokosz. Szkoła latania – Janusz Christa – recenzja książki
- Sklepy cynamonowe – Bruno Schulz – Recenzja książki
- Dziady cz. II – Adam Mickiewicz – Recenzja książki
- Latarnik – Henryk Sienkiewicz; – Recenzja książki
- Testament mój – Juliusz Słowacki – Najważniejsze informacje
- Kamienie na szaniec – Aleksander Kamiński – Recenzja książki
- Moralność pani Dulskiej – Gabriela Zapolska – Charakterystyka
- Folwark zwierzęcy – George Orwell – Recenzja książki
- Harry Potter – J.K. Rowling – Recenzja książki
- Opowieść wigilijna – Charles Dickens – Recenzja książki
Dodaj komentarz jako pierwszy!