Harry Potter i Czara Ognia

„Harry Potter” to seria książek autorstwa J.K. Rowling. Towarzyszyła mi ona od dawna, bo od podstawówki. Czas przeszły w zdaniu wynika stąd, że mimo mojego wielkiego zainteresowania przedstawionym światem magicznym, w końcu musiałem odstawić przygody młodego czarodzieja i iść do przodu. Przygotowania do egzaminu gimnazjalnego, sam egzamin, potem nowa szkoła, a teraz matura. No właśnie, zbliża się mój najważniejszy egzamin w życiu. Jak do tego doszło, że po tak długim czasie, znienacka ta saga wraca do mojego życia? I to tak bezceremonialnie w okresie, gdy się muszę przygotowywać do matury? Odpowiedzią jest oczywiście ta strona, konkurs „Mistrz Wypracowań” i przygoda, którą w tej chwili jeszcze przeżywam, ale wywołała we mnie wiele różnych refleksji i przemyśleń. O tym za chwilę.

Nie od razu zorientowałem się, że w ramach konkursu można pisać też recenzje, streszczenia i tak dalej. Na szczęście szybko się o tym dowiedziałem i pierwsze tematy, jakie mi wpadły w oko, to właśnie te dotyczące Harry’ego Pottera.
To był moment, gdy powróciły do mnie wspomnienia. To jedyna seria, z której każdą książkę przeczytałem co najmniej CZTERY razy, a każdy film obejrzałem ze dwa. Jednak, jak wcześniej wspomniałem, to wszystko działo się, gdy byłem o wiele młodszym dzieckiem. Swoją drogą, nigdy bym się nie spodziewał, jak bardzo przyda mi się ta lektura w przyszłości. Kończąc wstęp, chcę wyrazić żal, że nie mogę się cofnąć do tamtych dni i zrobić wywiadu ze sobą, by lepiej poprowadzić tę recenzję. Ta seria była wyjątkowa.

Dlaczego wybrałem Czarę Ognia? Jest to dla mnie wyjątkowa część. Jedyna książka z serii, która niepostrzeżenie przez długi czas wymykała się spod moich rąk, podczas gdy ja naiwnie myślałem, że już ją w nich trzymałem. Pierwszy raz przeczytałem ją w drugiej gimnazjum i wielkie było moje zdziwienie, gdy dotarł do mnie ten fakt. Znajomość wydarzeń z tej serii była powiązana z kilkukrotnym obejrzeniem filmu. Dlatego miałem szczęście ten jeszcze jeden, ostatni raz, poznać Harry’ego na nowo.

Główne wydarzenia tej części skupiają się wokół Turnieju Trójmagicznego. Przedstawione zostają zmagania głównego bohatera ze stawianymi przed nim wyzwaniami i ostatecznie konfrontacja z Lordem Voldemortem. Ot, jak w każdej części sagi, początek w domu mugoli, nieoczekiwany problem, który utrudnia Harry’emu kontakt ze światem zewnętrznym, tajemnicze wydarzenie, kolejne wyzwania stawiane na drodze protagonisty, które prowadzą go nieuchronnie do kolejnej konfrontacji z antagonistą. Czy dałoby się to opisać szybciej i bardziej bezdusznie? Tak, ale nie taki jest cel mojej wypowiedzi. Wręcz przeciwnie, chcę pokazać, jak bardzo doceniam i polecam tę książkę, tylko to jeszc

Ogrodnik Frank Bryce zauważa światło w opuszczonym domu, który należał kiedyś do rodziny Riddle’ów. Okazuje się, że przybył tam Lord Voldemort ze swoim sługą Glizdogonem. Omawiają oni plan pozbycia się Harry’ego Pottera, wspominają także, że wkrótce w Hogwarcie pojawi się wierny sługa Czarnego Pana. Voldemort odkrywa podsłuchującego Franka i go zabija. Okazuje się, że całą sytuację widział we śnie Harry, którego obudził ostry ból blizny. Stopniowo przypomina on sobie szczegóły snu i zastanawia się, czy powinien komuś opowiedzieć o tym, co się wydarzyło. Ostatecznie podejmuje on decyzję, że o wszystkim napisze do Syriusza.

Wuj Vernon otrzymuje list od Weasleyów, w którym proponują oni, że zabiorą Harry’ego na finał mistrzostw świata w quidditchu i zajmą się nim w Norze przez resztę wakacji. Po długim namyśle wuj zgadza się na jego wyjazd. Harry otrzymuje list od Rona, który podkreśla, że Weasleyowie następnego dnia przyjadą po niego na Privet Drive bez względu na wszystko. Chłopak odpisuje na ten list oraz pisze do Syriusza o swojej wizji, po czym zaczyna przygotowywać się do wyjazdu. Kiedy nadchodzi czas przybycia Weasleyów i nikt się nie pojawia, Harry zaczyna się niepokoić. Niedługo okazuje się, że Weasleyowie zdecydowali się na przybycie z wykorzystaniem proszku Fiuu i utknęli w zamurowanym kominku Dursleyów. Pan Weasley usuwa przeszkodę zaklęciem i wraz z Ronem, Fredem i George’m pojawiają się w salonie. Chłopcy udają się po rzeczy Harry’ego a pan Weasley stara się podtrzymać rozmowę z jego rodziną. Gdy wszyscy mają już opuścić Privet Drive, Fred rozsypuje cukierki. Szybko je zbiera i wyrusza do Nory. Kiedy Harry wchodzi do kominka, słyszy rzężenie Dudley’a, który zjadł zagubiony cukierek Freda i skończył z wydłużonym językiem. Pan Weasley zostaje, by opanować sytuację, a Harry przenosi się do Nory.

W Norze Harry spotyka Hermionę, która także spędza tam wakacje, poznaje również najstarszych braci Rona – Billa i Charliego. Percy, który pracuje w Ministerstwie Magii, wspomina, że w nowym roku szkolnym w Hogwarcie będzie mieć miejsce tajemnicze, ekscytujące wydarzenie. Na razie jednak wszyscy emocjonują się nadchodzącym meczem quidditcha. Następnego dnia nad ranem wyruszają na okoliczne wzgórze, skąd świstoklikiem mają przenieść się na miejsce rozgrywki. Spotykają tam również Amosa Digorry’ego i jego syna Cedrika, który również jest uczniem Hogwartu. Po dotarciu na pole kempingowe w okolicy stadionu, czarodzieje odnajdują zarezerwowane dla nich miejsce, gdzie rozbijają magicznie powiększony namiot. Harry, Hermiona i Ron spotykają wielu znajomych, poznają dyrektora Departamentu Magicznych Gier i Sportów Ludo Bagmana oraz szefa Percy’ego – Bartemiusza Croucha, którzy również wspominają o nadchodzącym wydarzeniu w Hogwarcie.

Wieczorem wszyscy udaja się na stadion. Harry, Hermiona i Weasleyowie zajmują miejsca w loży honorowej, gdzie spotykają Malfoyów. Zasiada tam także Minister Magii oraz Ludo Bagman, który pełni funkcję komentatora. Rozpoczyna się starcie Irlandii i Bułgarii. Irlandia szybko wychodzi na prowadzenie, które cały czas wzrasta. Przy wyniku sto trzydzieści do dziesięciu bułgarski szukający Wiktor Krum wykonuje niebezpieczny manewr, po którym łapie znicz. Końcowy wynik to sto siedemdziesiąt do stu sześćdziesięciu dla Irlandii. Okazuje się, że bliźniacy Weasley obstawili taki wynik w zakładzie z Bagmanem – wygrywa Irlandia, ale to Krum łapie znicza.

Nastrój świętowania przenosi się na pole namiotowe. W środku nocy radosne okrzyki cichną, za to rozlegają się wrzaski i tupot nóg. Pan Weasley każe młodszym czarodziejom ukryć się w lesie, a sam zostaje z najstarszymi synami, by opanować sytuację. Harry dostrzega grupę czarodziejów w kapturach, którzy przechodzą przez pole niszcząc namioty stojące im na drodze. Nad grupą unoszą się cztery osoby – to mugolski właściciel kempingu pan Roberts i jego rodzina. Pojawiają się pracownicy Ministerstwa Magii, ale nie umieją opanować sytuacji w taki sposób, by nie skrzywdzić Robertsów. Gdy młodzi czarodzieje docierają do lasu, Harry orientuje się, że zgubił gdzieś swoją różdżkę. Nagle wśród drzew słychać czyjeś kroki i głos wypowiadający zaklęcie. Okazuje się, że ktoś wyczarował na niebie Mroczny Znak, symbol Voldemorta. Nasila to wszechobecną panikę. Wokół Harry’ego, Rona i Hermiony pojawiają się aurorzy rzucający zaklęcia oszałamiające. Wśród nich jest Bartemiusz Crouch, który sugeruje, że to młodzi czarodzieje są odpowiedzialni za pojawienie się znaku. W międzyczasie Amos Diggory znajduje wśród drzew oszołomioną skrzatkę Croucha Mrużkę. Ma ona przy sobie różdżkę, w której Harry rozpoznaje swoją własność. Skrzatka zaprzecza, by to ona wyczarowała Mroczny Znak, jednak pan Crouch oskarża ją o bycie nieposłuszną i zwalnia ze służby.

Czarodzieje rozchodzą się, Weasleyowie, Harry i Hermiona wracają do swojego namiotu. Tam Bill Weasley opowiada, że cała zamaskowana grupa teleportowała się zaraz po pojawieniu się Mrocznego Znaku i jest prawdopodobne że wszyscy oni byli śmierciożercami – zwolennikami Voldemorta. O poranku wszyscy wracają do Nory, gdzie wita ich zaniepokojona pani Weasley. Opowiada, że w Proroku Codziennym pojawił się artykuł Rity Skeeter, który oskarża Ministerstwo o nieudolność w kwestii wydarzeń po meczu. Gdy Percy i pan Weasley udają się do Ministerstwa, Harry opowiada Hermionie i Ronowi o swoich problemach z blizną.

Niedługo później rozpoczyna się rok szkolny. W ulewnym deszczu młodzi czarodzieje udają się na dworzec odprowadzani przez pania Weasley, Billa i Charliego, którzy znowu napomykają o ważnym wydarzeniu, które odbędzie się w Hogwarcie. Wieczorem uczniowie docierają na ucztę powitalną do Wielkiej Sali. Po jej zakończeniu dyrektor Dumbledore ogłasza, że w tym roku nie odbędą się rozgrywki o Puchar Quidditcha z powodu innego wydarzenia. Dumbledore’owi przerywa wejście nowego nauczyciela obrony przed czarną magią. To emerytowany auror Alastor Moody, mężczyzna z drewnianą nogą i magicznym okiem, który z powodu swoich paranoi pije tylko ze swojej piersiówki. Po przedstawieniu Moody’ego Dumbledore informuje wszystkich, że w Hogwarcie odbędzie się Turniej Trójmagiczny, czyli konkurs, w którym reprezentanci z Hogwartu, Durmstrangu i Beauxbatons będą rywalizować w trzech zadaniach, by zdobyć puchar Turnieju.

Rozpoczynają się lekcje. Draco Malfoy kłóci się z Harrym, Hermioną i Ronem, a gdy trójka odwraca się by odejść, rzuca w ich stronę zaklęcie. Widzi to profesor Moody, który w ramach kary zamienia Malfoya w tchórzofretkę. Ratuje go profesor McGonagall, która wyjaśnia nowemu nauczycielowi, że w Hogwarcie nie używa się transmutacji jako kary. Wkrótce odbywa się pierwsza lekcja z Moodym. Decyduje się on zapoznać uczniów z zaklęciami niewybaczalnymi, wykorzystując w tym celu przyniesione pająki. Pierwsze z zaklęc to Imperius, które daje całkowitą kontrolę nad zachowaniem ofiary. Kolejnym jest Cruciatus, które zadaje ofierze niewyobrażalny ból. Ostatnie to Avada Kedavra – zaklęcie zabijające. Po lekcji Neville wydaje się być w szoku, jednak zanim Harry, Hermiona i Ron są w stanie mu pomóc, profesor Moody zabiera go na herbatę. Wieczorem Neville zjawia się w pokoju wspólnym z pożyczona od nauczyciela książką o magicznych roślinach wodnych. Czarodzieje zaczynają odrabiać pracę domową z wróżbiarstwa, co kończy się wymyślaniem swoich horoskopów. Przerywa im Hedwiga z listem od Syriusza – informuje on, że zdecydował się wrócić ze swojej bezpiecznej kryjówki z powodu bolącej blizny Harry’ego i innych pogłosek, które do niego dotarły. Harry zaczyna żałować, że napisał do Syriusza, gdyż powrót może sprowadzić na niego niebezpieczeństwo, więc wysyła mu list, że ból blizny to pewnie tylko złudzenie i lepiej żeby Syriusz został w swojej kryjówce.

W Hogwarcie pojawia się ogłoszenie, że trzydziestego października w Hogwarcie pojawią się delegacje z Beauxbatons i Durmstrangu, a z tej okazji zostanie wydana uczta. Gdy nadchodzi godzina przyjazdu gości uczniowie czekają przed zamkiem. Wkrótce przybywa latający powóz z Beauxbatons z dyrektorką Madame Maxime, a niedługo potem z jeziora wynurza się statek z Durmstrangu pod dowództwem Igor Karkarowa. Okazuje się, że jednym z uczniów Durmstrangu, który przybył do Hogwartu, jest Wiktor Krum. Gdy wszyscy docierają do Wielkiej Sali, Dumbledore oficjalnie wita przybyłych gości, oraz Ludo Bagmana i Bartemiusza Croucha, którzy będą sędziami w Turnieju. Pan Filch wnosi szkatułę, w której znajduje się Czara Ognia. To do niej chętni uczniowie powyżej siedemnastu lat maja wrzucić swoje nazwiska, a Czara następnego wieczora, w Noc Duchów, wybierze z nich po jednym reprezentancie z każdej szkoły. Dumbledore kreśli wokół czary linię wieku, by zatrzymać zbyt młodych uczniów. Fred i George Weasley próbują ominąć to obostrzenie, ale kończą z długimi siwymi brodami.

Na koniec uczty w Noc Duchów płomienie w Czarze Ognia zmieniają kolor z niebieskiego na czerwony wyrzucając karteczki z nazwiskami wybrańców: Durmstrang będzie reprezentować Wiktor Krum, Beauxbatons – Fleur Delacour, a Hogwart – Cedrik Diggory. Wybrani uczniowie udają się do oddzielnej komnaty. Niespodziewanie z Czary wypada jeszcze jedna kartka, z napisem: „Harry Potter”. Harry jest oszołomiony. Dumbledore nakazuje mu dołączyć do reprezentantów czekających w osobnej komnacie. Docierają do nich Bagman, Crouch, Snape i dyrektorzy wszystkich szkół. Dyrektorzy Durmstrangu i Beauxbatons są oburzeni zaistniałą sytuacją, a Harry zapewnia, że nie wrzucił swojego nazwiska do Czary ani nie poprosił nikogo o pomoc. Crouch wyjaśnia, że reprezentanci są związani magicznym kontraktem, więc każdy uczestnik wybrany przez Czarę musi wziąć udział w Turnieju. Informuje on również reprezentantów, że pierwsze zadanie turniejowe ma sprawdzić ich odwagę, mogą mieć ze sobą jedynie różdżki oraz że nie mogą oni nikogo prosić o pomoc z zadaniami ani takiej pomocy przyjąć. Kiedy Harry araca do pokoju wspólnego, spotyka dumnych z niego Gryfonów, jednak szybko skrywa się w dormitorium. Liczy on na wsparcie od Rona, jednak ten jest przekonany, że Harry znalazł sposób na oszukanie Czary i nie podzielił się z nim swoim pomysłem. Chłopcy przestają się do siebie odzywać.

W trakcie jednej z lekcji eliksirów, Harry zostaje zabrany na ceremonię sprawdzania różdżek. Wcześniej jednak Rita Skeeter chce przeprowadzić z nim wywiad – ukrywa się z nim w komórce i zadaje niezręczne pytania. Jej samonotujące pióro zapisuje zupełnie inne odpowiedzi niż to co mówi Harry. Z opresji wybawia go Dumbledore, który przybywa z panem Ollivanderem. Ten sprawdza różdżki zawodników i potwierdza że wszystkie są sprawne. Wieczorem Harry dostaje list od Syriusza. Ponieważ sam wcześniej do niego napisał o tym, że został uczestnikiem turnieju, Syriusz chce z nim porozmawiać. Prosi by czekał na niego przy kominku w pokoju wspólnym dwudziestego drugiego listopada o pierwszej w nocy.

Przed pierwszym zadaniem Harry wybiera się z Hermioną do Hogsmeade, jednak ukrywa się pod peleryną-niewidką. W trzech Miotłach natykają się na Hagrida i Moody’ego. Ten drugi swoim magicznym okiem dostrzega Harry’ego pod peleryną i informuje Hagrida o jego obecności. Hagrid prosi Harry’ego, by spotkał się z nim w nocy i koniecznie był wtedy w swojej pelerynie. Zgodnie w tym poleceniem Harry zjawia się około północy przy chatce Hagrida i podąża za nim, gdy ten odchodzi z Madame Maxime. W ten sposób dociera, do miejsca, gdzie trzymane są cztery dorosłe smoki. Pracuje przy nich między innymi Charlie Weasley, który opowiada Hagridowi, że zadaniem każdego z uczestników Turnieju będzie prawdopodobnie przejście koło jednej z bestii. Harry musi wracać do zamku, by zdążyć na spotkanie z Syriuszem. Chwilę po jego powrocie w kominku w pokoju wspólnym pojawia się głowa Syriusza. Przekazuje on Harry’emu, by uważał na Karkarowa, gdyż jest on byłym śmierciożercą. Rozmowę przerywają kroki. Syriusz znika, a w pokoju wspólnym pojawia się Ron, który znowu kłóci się z Harrym.

Harry uświadamia sobie, że dyrektorzy Beauxbatons i Durmstrangu wiedzą o smokach i zapewne poinformowali o nich swoich podopiecznych, natomiast Cedrik wciąż nie ma pojęcia, co ich czeka. Udaje mu się przekazać mu informację. Tuż po tym profesor Moody zabiera go do swojego gabinetu i naprowadza go na to, że w pierwszym zadaniu musi wykorzystać swój największy talent czyli latanie. Harry prosi zatem Hermionę o pomoc w nauce zaklęcia, które pomoże mu przywołać miotłę. Kiedy nadchodzi dzień pierwszego zadania, zawodnicy spotykają się w specjalnym namiocie, gdzie losują figurki smoków. Harry trafia na najbardziej niebezpiecznego rogogona węgierskiego. Celem każdego z zawodników jest odebranie smokowi złotego jaja. Harry’emu udaje się zdobyć jajo i zostaje jedynie lekko ranny. Gdy jest opatrywany, przybiegają do niego Hermiona i Ron. Chłopak uświadomił sobie, że jego wcześniejsze zachowanie było niewłaściwe i przeprasza Harry’ego. Po ogłoszeniu wyników pierwszego zadania okazuje się, że Harry i Krum zajmują pierwsze miejsce w klasyfikacji. Uczestnicy dostają także informację, że w środku jaja ukryta jest zagadka, którą muszą rozwiązać przed drugim zadaniem.

W pokoju wspólnym odbywa się uczta na cześć Harry’ego. Gryfoni namawiają go, by otworzył złote jajo, a kiedy to czyni, ze środka dobiega tylko dziwne wycie. W międzyczasie Hermiona dowiaduje się, że w Hogwarcie pracują skrzaty domowe. Dziewczyna dowiaduje si

Książka zaczyna się ponownie od wakacji przed kolejnym rokiem szkolnym w Hogwarcie. Harry zostaje zaproszony i zabrany przez rodzinę Weasleyów na finał mistrzostw świata w quidditchu. Niestety, gdy mecz się skończył, zaatakowali zamaskowani czarodzieje, którzy wywołali chaos.
Harry wraca z towarzyszami do Nory, tam wyjawia swoim przyjaciołom problemy z blizną.Po tych strasznych wydarzeniach nadchodzi rozpoczęcie roku szkolnego. Wszyscy uczniowie docierają na miejsce, gdzie dyrektor ma do przekazania wyjątkowe informacje. W tym roku będzie miał miejsce Turniej Trójmagiczny, w którym tylko dorośli będą mogli wziąć udział (tutaj dorosłość osiąga się w wieku siedemnastu lat).Wkrótce zjawiają się reprezentanci pozostałych dwóch szkół, które wezmą w tym udział: Beauxbaton i Durmstrangu.
W przeddzień wyboru kandydatów Dumbledore ogłasza, że można już wrzucać karteczki ze swoim nazwiskiem do Czary Ognia, jednak zostaje nałożona Linia Wieku, żeby dbać o przestrzeganie zasad.
Następnego dnia, mimo zabezpieczeń, Harry zostaje wybrany przez Czarę Ognia na jednego z reprezentantów. Inni zaczynają mu z tego powodu dokuczać, chociaż wielokrotnie powtarzał, że tego nie chciał. Wbrew wszystkiemu musi brać w tym udział, a pierwsze zadanie rozwiązuje wyśmienicie. Zdobywa złote jajo, które jest podpowiedzią do następnego zadania, ale nie wie, co z nim zrobić. W międzyczasie Ron się na niego obraża za to, że jemu samemu nie udało się w wziąć udziału w turnieju.
Zbliżają się Święta i okazuje się, że zostanie urządzony Bal Bożonarodzeniowy. Ani Ronowi, ani Harry’emu nie udaje się zaprosić tych dziewczyn, które chcieli. Bal im się nie podoba, ale na szczęście dobiega końca. Potter, wracając do dormitorium, spotyka Cedrika, który podpowiada, żeby zastanawiał się nad zagadką z jajkiem przy kąpieli.Harry poznaje treść ukrytą w jajku. Niestety jest to zagadka, jednak wy

Czwarta część serii zaczyna się od rozmowy Glizdogona z Lordem Voldemortem w domu Riddle’ów. Rozmowę słyszy mieszkający nieopodal ogrodnik, którego Czarny Pan zaprasza i zabija.

Harry budzi się nagle z koszmaru. Śniła mu się scena dokładnie tej rozmowy. Pisze o problemie do Syriusza.
W trakcie śniadania do wuja Vernona dociera list od Weasley’ów – to propozycja zabrania Pottera na resztę wakacji. Zgadza się na to. Młodzieniec sam też dostaje wiadomość od przyjaciela, z której dowiaduje się, że przyjadą po niego następnego dnia rano.

Goście nie pojawiają się o ustalonej porze. W końcu pojawiają się… w kominku. Użyli sieci Fiuu. Była to fatalna decyzja, ponieważ kominek był zamurowany, przez co pan Weasley musiał zburzyć jego fragment, by wszystkich uwolnić. Nie tracąc fasonu próbował dogadać się z rodziną Dursley’ów, podczas gdy jego dzieci zabierały Harry’ego do Nory.

W domu Weasley’ów okazuje się, że jest tam też Hermiona. Na kolacji dowiadują się, że Percy pracuje w Ministerstwie Magii.

O poranku cała grupa: Harry, Hermiona i rodzina Weasley’ów, wybierają się na wzgórze, skąd przenoszą się świstoklikiem na teren zbliżającego się meczu.
Na finale mistrzostw zasiadają w loży honorowej.

Niesamowity mecz kończy się wynikiem sto siedemdziesiąt do stu sześćdziesięciu punktów dla Irlandczyków. To Bułgarzy, którzy do tej pory mieli tylko dziesięć punktów, złapali znicz. Niestety w środku nocy radość kibiców zmienia się w rozpacz i przerażenie. To śmierciożercy zaatakowali namioty, w których mieszkali widzowie. Jedyni obecni mugole – rodzina właściciela pola kempingowego – są przez nich poniżani. Ministerstwo Magii próbuje interweniować.
Harry ucieka do lasu, gdzie orientuje się, że zgubił różdżkę. W międzyczasie czarodzieje Ministerstwa – podczas oszałamiania napastników – odnajdują skrzatkę Bartemiusza Croucha, Mrużkę, u której znajdowała się różdżka.
Harry zauważył, że znaleziona różdżka należy do niego. Pan Diggory próbował zmusić Mrużkę, by przyznała się do winy, co Crouch uznaje za urazę. Ostatecznie decyduje się ją ukarać – daje jej wolność.

Gdy czarodzieje zaczynają wracać do domu, Hermiona, Harry oraz Ron Weasley z ojcem rozmawiają na temat ataku. Pierwszy raz pada przez nich podejrzenie, że to był atak śmierciożerców.
Wracają do domu. Tam Molly wita ich i mówi o artykule z Proroka Codziennego na temat nieudolności Ministerstwa. Percy i jego tata udają się po śniadaniu wyjaśnić sprawy tam, w Ministerstwie Magii.

Harry wyjawia przyjaciołom swój problem z blizną i obawy o Syriusza.
Następnego dnia jadą już pociągiem do szkoły. Po drodze zaczepia ich Malfoy, który szydzi z Rona. Na miejscu pada mocny deszcz.
Uczniowie z ulgą znaleźli się w środku.

Po ceremonii przydziału i uczcie, dyrektor szkoły przedstawia nowego nauczyciela obrony przed czarną magią, a następnie informuje o odbywającym się w tym roku Turnieju Trójmagicznym między szkołami magii: Hogwart, Beauxbatons i Durmstrang. Następnie podaje im ogólne zasady i ograniczenia, które obowiązują uczestników.

Następnego dnia protagonistom na drodze staje – kolejny raz – Draco Malfoy, który prowokuje ich artykułami z Proroka Codziennego. Ślizgon rzuca w nich zaklęcie, gdy tylko się odwracają. Wściekły Alastor Moody przemienia go w zwierzę i tylko przybycie profesor McGonagall ratuje go przed lataniem w powietrzu w tej formie przez kolejne kilka minut. Później ten sam Moody uczy ich w klasie o zaklęciach niewybaczalnych.
Po zajęciu zaprasza bladego Neville’a do swojego biura na herbatę.

Harry otrzymuje list, w którym Syriusz zapewnia go o powrocie, żeby znów mogli nawiązywać ze sobą bliższe kontakty.

Niedługo później przybywają do Hogwartu reprezentanci szkoły Beauxbatons i Durmstrangu. Wśród uczniów drugiej szkoły znajduje się sławny bawarski zawodnik quidditcha, Wiktor Krum. Goście zostają oficjalnie przywitani i zaproszeni do środka. Dyrektor ogłasza, że Czara Ognia zostaje umieszczona i zostaje otoczona Linią Wieku, przez co tylko dorośli czarodzieje mogą z niej skorzystać. Chętni muszą się zgłosić do października poprzez wrzucenie do Czary Ognia karteczki ze swoimi imieniem i nazwiskiem. Nikomu, mimo wielu różnych prób, nie udaje się przełamać zaklęć chroniących przed złamaniem zasad.
Następnego wieczora zostają ogłoszeni reprezentanci szkół: Cedrik Digory, Fleur Delacour i Wiktor Krum. Okazuje się jednak, że Czara wybrała nadprogramowego uczestnika. Harry’ego Pottera. Młodzieniec w to nie wierzy, jednak zasady są zasadami. Wbrew złości jednych i zdumieniu drugich: Harry zostaje ogłoszony uczestnikiem. Ron obraża się na przyjaciela, bo uważa, że znalazł sposób na wrzucenie własnego ogniska do Czary i mu nie powiedział.

Harry pisze kolejny list do swojego chrzestnego.
Niestety, z powodu tego, że mimo młodego wieku Harry został reprezentantem, większość szkoły mu dokucza. Najgorsze były według niego lekcje ze Ślizgonami, zwłaszcza eliksiry ze Snape’m. Podczas jednej z tych właśnie lekcji zostaje zawołany na zdjęcia i sprawdzanie różdżek. Rita Skeeter namawia go na udzielenie wywiadu. Gdy wraca, dostaje list od Syriusza, w którym ten prosi, by został sam przy kominku o wyznaczonej dacie.

Artykuł Rity Skeeter znów okazuje się przekłamany. Artykuł o Harry’m ośmiesza chłopca i pogarsza jego sytuację. Za namową Hermiony decyduje się na wyprawę do Hogsmeade. Tam, mimo założonej peleryny-niewidki, zauważa go Alastor Moody. Siedział z Hagridem, któremu wskazał położenie chłopca. Podeszli do niego, gajowy poprosił go, żeby w nocy skorzystał z peleryny i udał się do jego chatki.
Gdy młodzieniec zjawia się o ustalonej godzinie i w ustalonym miejscu, Hagrid prowadzi go w głąb lasu. Tam dalej dołącza do niech nieświadoma obecności chłopca madame Olimpia Maxime. Okazuje się, że gajowy chciał mu pokazać smoki, które będą najprawdopodobniej pierwszym wyzwaniem turnieju.
Harry wraca do pokoju wspólnego w swojej wieży, żeby spotkać się z Blackiem. Po chwili rozmów słychać kroki, więc chrzestny Pottera znika. Pojawia się Ron, z którym przyjaciel znów się kłóci.

Dzień przed pierwszym zadaniem Harry wyjawia Cedrikowi na czym ono będzie polegać. Alastor Moody spotyka go na korytarzy i zabiera do swojego pokoju, gdzie podpowiada mu, jakie jest dla niego najlepsze rozwiązanie tej trudnej sytuacji. Potem Potter przez cały dzień ćwiczy zaklęcie przyzywające z Hermioną.
Zaczyna się pierwsze wyzwanie igrzysk. Harry’emu udaje się znakomicie, mimo że walczył z najtrudniejszym smokiem. Zdobywa złote jajo, które okazuje się być podpowiedzią do kolejnego zadania. Ron przeprasza Harry’ego za zachowanie i się ze sobą godzą.

Hermiona tworzy grupę, której celem jest osiągnięcie godnych warunków do życia dla skrzatów domowych (w polskim tłumaczeniu grupa nazywała się grupą Walki o Emancypację Skrzatów Zniewolonych).

Zbliża się Bal Bożonarodzeniowy, na który każdy z reprezentantów musi zaprosić dowolną osobę do pierwszego tańca. Harry otrzymuje w liście gratulacje od Syriusza i prośbę, by dalej był czujny i mówił o wszystkim. W końcu bal się kończy, co cieszy Harry’ego. W drodze do dormitorium spotyka Cedrika, który podpowiada mu co zrobić z jajem.

Niestety Rita Skeeter kolejny raz krzywdzi swoimi zakłamanymi artykułami – tym razem ofiarą padł Hagrid. Za pierwszym razem gajowy nawet nie otwiera im drzwi, ale gdy wracają wieczorem, jest w środku też Dumbledore, który tak samo próbował go pocieszyć. Wspólnymi siłami pomagają przyjacielowi się pozbierać.

Harry korzysta z rady Digory’ego i wchodzi do łazienki dla

1. Rozpoczęcie wakacji.
2. Przeniesienie się lorda Voldemorta wraz z Glizdogonem do starego domu Riddle’ów.
3. Przybycie Harry’ego do Nory.
4. Magiczne Dowcipy Weasleyów.
5. Zapowiedź obejrzenia finału Mistrzostw Quiddicha.
6. Trudy odnajdywania świstoklików.
7. Poznanie Mrużki.
8. Spotkanie Ludo Bagmana i Barty’ego Croucha.
9. Zakład Freda i George’a.
10. Pierwsze informacje o Wiktorze Krumie.
11. Znikające złoto Leprokonusów.
12. Zwycięstwo Irlandii w mistrzostwach oraz Freda i George’a w zakładzie.
13. Zobaczenie Mrocznego Znaku nad lasem.
14. Powrót do Hogwartu.
15. Wiadomość o Turnieju Trójmagicznym.
16. Szalonooki Moody nauczycielem obrony przed czarną magią.
17. Pierwsza lekcja z Szalonookim Moodym.
18. Zaprezentowanie trzech Zaklęć Niewybaczalnych przez Moody’ego.
19. Harry zakochany w Cho Chang.
20. Przyjazd uczniów z Beauxbatons i Durmstranga – dwóch innych szkół magicznych.
21. Tajemnicza Czara Ognia.
22. Czworo zamiast trzech zawodników.
23. Więcej informacji o Fleur Delacour i Wiktorze Krumie.
24. Zauważenie smoków nieopodal szkoły.
25. Powiadomie

„Harry Potter i Czara Ognia”
Autor: J. K. Rowling
Rodzaj literacki: epika
Gatunek: powieść (fantasy, młodzieżowa)
Jest to czwarty tom serii. Poniżej zamieszczam szczegółowy spis wszystkich tomów:
1. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (pierwszy raz ukazał się w 1997 roku)
2. Harry Potter i Komnata Tajemnic (pierwszy raz ukazał się w 1998 roku)
3. Harry Potter i Więzień Azkabanu (pierwszy raz ukazał się w 1999 roku)
4. Harry Potter i Czara Ognia (pierwszy raz ukazał się w 2000 roku)
5. Harry Potter i Zakon Feniksa (pierwszy raz ukazał się w 2003 roku)
6. Harry Potter i Książę Półkrwi (pierwszy raz ukazał się w 2005 roku)
7. Harry Potter i Insygnia Śmierci (pierwszy raz ukazał się w 2007 roku)

Książka opowiada o kolejnych przygodach młodego Harry’ego Pottera, który tym razem uczestniczy w Turnieju Trójmagicznym. Zostaje wybrany jako druga osoba z Hogwartu, trzeba jednak rzec, że nadprogramowa, ponieważ tylko jedna osoba mogła w tym uczestniczyć. W Turnieju Trójmagicznym Harry musi wykonać trzy zadania: pokonać smoka i zdobyć złote jajo, wyłowić osobę z dna

„Harry Potter i Czara Ognia” najważniejsi bohaterowie:

Harry Potter – młody czarodziej, którego rodzice – Lily i James Potter zostali zamordowani przez Lorda Voldemorta. Harry jest chłopcem średniego wzrostu, ma zielone oczy i czarne, zmierzwione włosy. Bardzo przypomina swoich rodziców. Latem przebywa w domu wujostwa Durselyów, gdzie nie czuje się dobrze, ponieważ wujostwa nie toleruje go, przez fakt, iż Harry jest czarodziejem. Młody Potter zostaje nadprogramowym kandydatem do Turnieju Trójmagicznego. Młody Potter okazuje się być niezwykle zdolnym zawodnikiem, ponieważ np. w starciu z wielkim smokiem rogogonem węgierskim przywołuje swoją miotłę i dzięki pięknym akrobacjom powietrznym i doświadczeniu umyka smokowi i zabiera Złote Jajo, które było jednym z wyzwań Turnieju. Harry po ściganiu świstoklika z Cedrikiem natrafił na Voldemorta, który zaatakował młodego Pottera i wykorzystał jego krew do przywrócenia sobie pełnej postaci, Cedrika zaś zabił.

Ron Weasley – młody czarodziej, mający aż pięciu braci i młodszą siostrę. Jego rodzicami są Molly i Arthur Weasley. Ma rudą czuprynę i piegi na twarzyczce. Chciał wziąć udział w Turnieju Trójmagicznym pomimo ograniczeń wiekowych, ponieważ pragnął uzyskać nagrodę w wysokości 1000 galeonów, lecz nie udało mu się to. Początkowo był wściekły na Harry’ego, że to on zajął jego miejsce, lecz ostatecznie po dłuższym zaprzestaniu kontaktu, postanowił odnowić relacje. Był bardzo zazdrosny o Hermionę, kiedy dziewczyna pojawiła się na Balu Bożonarodzeniowym w towarzystwie Wiktora Kruma. Ron został „zakładnikiem”, który musiał zostać uratowany przez Harry’ego w drugim etapie Turnieju. Ron zakochał się w Fleur,

Harry Potter
Młody, czternastoletni czarodziej o czarnych, zmierzwionych włosach, niesfornych z tyłu głowy i zielonych oczach. Jego rodzice Lily i Jamesa Potterowie zginęli z rak Voldemorta kiedy Harry był jeszcze malutki. Teraz Czarny Pan czyha na życie młodego Pottera. Harry został nadprogramowym uczestnikiem Turnieju Trójmagicznego ze skrzydła Hogwartu. Drugim zawodnikiem był Cedrik Diggory z Hufflepuff. Młody czarodziej był bardzo przyjacielski i towarzyski, uczestniczył nawet z przyjaciółmi w Mistrzostwach Świata w Quidditchu, które niestety zostały przerwane przez atak śmierciożerców. Harry był bardzo mądrym młodym czarodziejem, który bez większych problemów pokonał wszystkie wyzwania Turnieju: zdobył Złote Jajo smoka, wyłowił z dna Rona, zdobył świstoklika. Odznaczył się wielką odwagą, kiedy wraz z Ronem uratował z wody siostrę Fleur. Harry nie czuł się dumny z wygranej, w której zginął Cedrik, uważał to za niesprawiedliwe. Z tego powodu oddał całą wygarnę, tj. 1000 galeonów Fredowi i Geaorge’owi Wesaley, aby rozkręcili swój biznes.

Hermiona Granger
Młoda czarodziejka, która w swojej rodzinie była jedyną posiadaczką magicznych zdolności, ponieważ jej rodzice byli ludźmi, a nie czarodziejami. Z tego powodu od zawsze czuła obowiązek, aby być najlepszą czarodziejką, by w ten sposób przynieść honor rodzicom, aby byli z niej dumni. Młoda Granger ma bujne, grube brązowe włosy, których z reguły nie związuje w żadne kucyki czy warkocze. Hermiona była bardzo mądra, inteligentna, sprytna i ambitna. Kiedy Harry został uczestnikiem Turnieju Trujmagicznego pomagała mu w nauczeniu się zaklęcia przywoływania. Co więcej, czytała wiele książek, aby polecić jakieś przydatne pozycje młodemu Potterowi oraz sama doradzała mu, na podstawie przeczytany ksiąg. Wzięła udział w Balu Bożonarodzeniowym, na który przyszłą w towarzystwie Wiktora Kruma, przez co wzbudziła zazdrość w Ronie.