Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Charakterystyka
Ernest Nemeczek jest jednym z głównych bohaterów lektury pod tytułem ,,Chłopcy z Placu Broni’’, której autorem jest znany, węgierski pisarz, Ferenc Molnar. Chłopiec jest jedynakiem, więc nie posiada rodzeństwa. Wraz ze swoimi rodzicami mieszka w skromnym, ubogim mieszkaniu w kamienicy przy ulicy Rakoszańskiej znajdującej się w stolicy Węgier, która nosi nazwę Budapeszt. Jego tata wykonuje zawód krawca, a mama zajmuje się domem. Erno należy do grupy Chłopców z Placu Broni, gdzie jest szeregowcem oraz do Związku Zbieraczy Kitu, a tam z kolei pełni stanowisko sekretarza. Oba urzędy są na najniższym stopniu.
Ernest Nemeczek posiada bardzo drobną sylwetkę. Jest szczupły i niskiego wzrostu. Jego głowę pokrywają włosy w jasnym odcieniu barwy o nazwie blond. Oczy chłopca są koloru błękitnego. Jego twarz jest odrobinę blada. Wygląd zewnętrzny odziedziczył z pewnością po swojej matce, ponieważ jest do niej niezwykle podobny.
Główny bohater jest odważny, gdyż sam udał się na wyprawę do Ogrodu Botanicznego. A także honorowy, ponieważ odrzucił propozycję Feriego Acza, dowódcy drużyny przeciwnej, który zachęcał go do dołączenia do jego drużyny. Jednak Nemeczek nie chciał zdradzić swoich kolegów. To dzielny bohater dlatego, że pomimo swojej choroby pojawił się na placu, gdzie rozgrywała się bitwa o miejsce do zabawy. Wykazał się również siłą oraz odwagą, kiedy pokonał przywódcę Czerwonoskórych. Nieśmiałość to jedna z jego cech, której nie można wykluczyć, ponieważ sprawdził się jako szeregowiec i zasłużył na wyższy stopień, a jednak nigdy nie upomniał się o aw
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
wans. Na dodatek inni chłopcy nie byli dla niego zbyt mili. Na to także nie poskarżył się nikomu. Ernest Nemeczek jest pokorny, gdyż zawsze był wobec swojego przywódcy lojalny. Między jego uczuciami przejawia się wrażliwość dlatego, że dość często zdarza mu się płakać.
Milcząc i umiejąc dochować tajemnicy o zdradzie Gereba wykazał się dyskrecją. Towarzyszy mu podziw innych, ponieważ imponuje on kapitanowi Czerwonych Koszul i otrzymuje honory wojskowe od wartowników na moście w Ogrodzie Botanicznym. Jest uczciwy, cierpi z powodu fałszywych oskarżeń kolegów. To prawdziwy patriota dlatego, że najważniejszy jest dla Nemeczka plac, który ma u niego znaczenia niczym ojczyzna. Świadczy o tym fakt, że był gotowy w tak młodym wieku oddać swoje życie za ten kawałek ziemi na pozory nic nieznaczący. W wydarzeniu, w którym pokonuje Feriego Acza jednocześnie doprowadzając do zwycięstwa swojej drużyny, Chłopców z Placu Broni wykazał się ogromnym męstwem. Jest bardzo skromny, ponieważ dokonuje wielkich rzeczy takich jak pokonanie potężnego Feriego Acza, samodzielna wyprawa do miejsca spotkań Czerwonych Koszul, a jednak nie chwali się swoimi osiągnięciami. Nemeczek nie był jednak doskonałym dzieckiem. Nie słuchał się swojej mamy na przykład, gdy podczas choroby nakazała mu odpoczywać w łóżku, wolał chodzić na zebrania chłopców ze swojej drużyny.Moim zdaniem Ernest Nemeczek jest postacią pozytywną. Godną do naśladowania. Uważam, że daje on przepiękny, cudowny i wspaniały wzór bohaterstwa i prawdziwej odwagi. Jest przykładem nadzwyczajnie silnego patriotyzmu, poświęcenia i oddania.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Recenzja książki
Książka autora o nazwisku Ferenc Molnar pt. „Chłopcy z Placu Broni” to kolejna lektura, którą wzięłam do ręki z niechęcią. Natomiast po przeczytaniu już kilku pierwszych stron przygody chłopców mnie wciągnęły.
Cała historia dzieje się w Budapeszcie na Placu Broni. Opowiada historię chłopców, którzy dzięki swoim zabawom uczą się męstwa, odpowiedzialności i patriotyzmu.
Książka zaczyna się od lekcji, na której Boka otrzymuje informacje o zebraniu, na którym odbędzie się wybór przewodniczącego ich grupy. Wychodząc ze szkoły chłopcy spotkali Nemeczka, bardzo spokojnego i cichego chłopca. Bohaterowie książki bawili się na kawałku placu koło tartaku, który w ich wyobraźni przerodził się w fortecę. Spokojny Nemeczek jako pierwszy dotarła na umówione spotkanie i zobaczył jak przywódca konkurencyjnej grupy z Ogrodu Botanicznego kradnie ich sztandar i ucieka. Nemeczek opowiedział całą sytuację chłopcom, którzy przybyli na plac. Odbyło się głosowanie i przewodniczącym został Boka. Postanowił on, że wyruszy wraz z dwoma innymi chłopcami do obozu Czerwonoskórych w Ogrodzie Botanicznym i przeczepią im kartkę „ tu byli Chłopcy z Placu Broni” aby dać im nauczkę. Po przybyciu do wrogiego obozu okazało się, że jeden z ich braci został zdrajcą. Niestety Nemeczek podczas przeprawy cały się zmoczył, a ich misja nie udała się gdyż zostali zauważeni i musieli ratować się ucieczką.
Kilku z chłopców tworzyli Związek Zbieraczy Kitu, w tym Nemeczek, który wydłubywali z okien. Niestety nauczyciel kazał zlikwidować im to stowarzyszenie. Związek postanowił zebrać się na Placu Broni, idąc tam Nemeczek zobaczył zdrajcę i podsłuchał rozmowę, w której zdradliwy chłopiec namawia Słowaka na to, żeby wygonił chłopców z Placu.
Udał się natychmiast do Boki opuszczając zebranie związku czym naraził się swoim kolegom, wtedy to uznali go oni za zdrajcę.
Kilka dni później Nemeczek siedząc na drzewie w Ogrodzie Botanicznym, bronił honoru swoich kolegów, gdy czerwonoskórzy wyzywali ich od tchórzy. Feri Acz chciał aby Nemecze
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
k zdradził swoich kolegów i przystąpił do nich lecz gdy chłopiec odmówił postanowili urządzić mu kąpiel w pobliskim jeziorze. Wtedy to po raz drugi w niedługim czasie Nemeczek wracał do domu przemoczony. Zimne kąpiele bardzo osłabiły chłopca.
W kolejnym dniu Boka opowiedział o tym że wroga grupa będzie próbowała odebrać im Plac Broni, ogłosił stan wojenny i zaczął przedstawiać kolegom plan jak pokonać czerwonoskórych. Poinformował wszystkich, że jego zastępcą będzie Nemeczek, nie wszystkim się to spodobało. Nagle do chłopców przyszedł ojciec chłopca, którego Boka i Nemeczek oskarżyli o zdradę, chcąc się dowiedzieć czy rzeczywiście jego dziecko oszukało kolegów. Nemeczek , którego trawiła gorączka, chcąc iść do domu powiedział, że jego syn nie zdradził. Boka odprowadził go do domu.
W kolejnym dniu miała odbyć się bitwa, o zamiarach wrogów poinformował Bokę Gareb. Chciał on się zrehabilitować aby chłopcy przyjęli go z powrotem do swojej grupy, gdyż to on był zdrajcą.
W kolejnym dniu rozpoczęła się bitwa, po zaciekłych walkach rosła przewaga chłopców z Placu Broni. Na bitwę przyszedł także chory Nemeczek, który pod nieuwagę mamy uciekł z łóżka.
Chory Nemeczek był tak zdeterminowany aby jego drużyna wygrała, że powalił na ziemię Feri Acza, dzięki czemu zrobiło się zamieszanie w obozie nieprzyjaciela i chłopcy z Placu Broni wygrali. Nemeczek za swoje zasługi został kapitanem i zajął honorowe miejsce w Związku Zbieraczy Kitu. Niestety zwycięstwo chłopców z Placu Broni zostało okupione bardzo wysoką ceną – śmiercią Nemeczka.
Książka pt. „Chłopcy z Placu Broni” na długo zostanie w mojej pamięci nie tylko ze względu na tragiczny jej finał, ale także dlatego, że uczy ona odpowiedzialności , miłości do bliźniego, lojalności a także szacunku do ojczyzny. Myślę, że takie przesłania chciał przekazać autor i uważam, że mu się to udało. Tę książkę powinien przeczytać każdy i to nie tylko dlatego, że jest to lektura, ale dlatego, że jest to bardzo ładna opowieść o przyjaźni.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Streszczenie
Książka pod tytułem ,,Chłopcy z Placu Broni” autorstwa Ferenca Molnara opowiada o chłopcach, którzy założyli stowarzyszenie. Jego przewodniczącym jest niejaki Janosz Boka. Boka jest serdecznym i inteligentnym chłopcem, który dba o dobro placu. Ma też jednak zwykłe, życiowe problemy – jak każdy z nas. Tym razem musi stawić czoła różnym niebezpieczeństwom podczas walki.
Stowarzyszenie Chłopców z Placu Broni rywalizuje z innym stowarzyszeniem – Czerwonych Koszul. Pewnego dnia jego przyjaciel, mały Erno Nemeczek, zostaje zaatakowany przez braci Pastorów, należących do Czerwonych Koszul. Wskutek dostrzeżenia przez Nemeczka wodza Czerwonych – Feriego Acza – zabierającego im chorągiewkę, Boka postanawia wraz z Nemeczkiem i innym chłopcem – Czonakoszem – wybrać się do siedziby Czerwonych. Na miejscu bez ukazywania się im chłopcy wywieszają na drzewie obok bazy Czerwonych karteczkę informującą, że tu byli. Odkrywają również, że jeden z ich chłopców – Deżo Gereb – zdradził ich i przeszedł na stronę Czerwonych.
Oprócz stowarzyszenia chłopców z Placu Broni kilku z nich założyło kiedyś jeszcze inne, o nazwie ,,Związek kitowców”. Polega na żuciu związkowego kitu, który wydłubują z ram okiennych. Przez przypadek dowiaduje się o tym profesor Rac, karze uczniów i surowo zabrania im zakładania tego typu stowarzyszeń. Chłopcy ze Związku Kitowców wyrzucają Nemeczka ze stowarzyszenia i haniebnie go poniżają, wypisując nazwisko chłopca w księdze małymi literami. Powodem tego jest fakt, że Nemeczek nie był obecny na zebraniu, gdyż śledził Gereba.
Dwa dni później Nemeczek, ukryty na drzewie, podsłuchuje rozmowę Czerwonych Koszul. Czerwoni mówią, że wypowiedzą wojnę. Kiedy go odkrywają, za karę zanurzają chłopca w stawie po szyję.
Chłopcy od Nemeczka na szczęście wkrótce dowiadują się o wypowiedzianej wojnie. Boka za odwagę awansuje Nemeczka ze zwykłego szeregowca na adiutanta.
Gereb pragnie naprawić swój błąd i przychodzi do Janosza Boki z prośbą o przebaczenie, ale ten mu odmawia. Boka jest w żywiole organizowania działań wojennych – wymyśla plan: dwa oddziały chłopców mają bronić plac od ulicy Marii i, pozorując ucieczkę, zapędzić Czerwonych do budki stróża,
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
, a dwa chronić go od ulicy Pawła. Reszta chłopców otrzymuje zadanie strzelania do wroga nabojami z piasku, które mają rzucać z fortec.
Nemeczek niestety nie może już pełnić roli adiutanta, gdyż wskutek swoich niedawno licznych kąpieli bardzo się rozchorowuje. Chłopca odwiedzają nawet Czerwoni, którzy podczas jego ,,wypadu” na drzewo wzruszyli się męstwem i bohaterstwem malca.
Nagle w trakcie przygotowań do wojny plac odwiedza Mari, służąca rodziców Gereba. Przekazuje Boce list od niego, w którym chłopiec błaga o przebaczenie i relacjonuje, jak oszukał Czerwonych, wspinając się, tak, jak Nemeczek, na to samo drzewo. Okazuje się, że podsłuchał, iż chcą przełożyć wojnę na następny dzień, by zaskoczyć chłopców z Placu. Boka wysyła przez Mari odpowiedź i prosi, by natychmiast go przyprowadziła.
Gereb jest szalenie szczęśliwy. Boka jednak zbytnio mu nie ufa i prosi przyjaciół, by go pilnowali. Lecz im bliżej wojny, tym Nemeczek bardziej jest chory. Boka bardzo się o niego niepokoi.
Wojna zostaje przeprowadzona. Dzięki sprytowi przewodniczącego stowarzyszenie Boki wygrywa – ale tak naprawdę osobą, która ostatecznie się do tego przyczyniła, jest Nemeczek. Otóż Erno mimo silnej choroby przychodzi, kiedy drużyna Boki opada już z sił – i tym samym ratuje ich, powalając wodza przeciwników Feriego Acza – na ziemię.
Wkrótce potem matka Nemeczka znajduje syna na placu. Zanosi chłopca do domu. Boka czuje, że życie małego przyjaciela powoli dobiega już końca, i długo płacze nieopodal jego domu. Zrozpaczony i zrezygnowany chłopiec odwiedza Nemeczka i długo siedzi przy jego łóżku. Lekarz na stronie wyjaśnia jego ojcu, że synek nie dożyje ranka. Biedny krawiec stara się o tym zapomnieć poprzez zwykłe czynności. Mały coraz bardziej majaczy. Ciągle wydaje mu się, że stoi na placu Broni wraz z innymi chłopcami. Wieczorem reszta paczki przychodzi do Nemeczka, by udowodnić mu, że wpisali nazwisko do księgi dużymi literami, a potem je usunęli. Jednak chłopiec nie może już go odczytać.
Właśnie przeszedł na tamten świat.
Boka rozumie, że nic już nigdy nie będzie takie jak dawniej. Wkrótce dowiaduje się, że ktoś kazał postawić na placu kamienicę. Cieszy się, że Nemeczek nie dożył tej chwili.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Streszczenie szczegółowe
Lektura, którą streszczam, nosi tytuł „Chłopcy z Placu Broni” i jest autorstwa Ferenca Molnára. Powieść opowiada o przygodach chłopców, którzy traktują plac zabaw przy ulicy Pawła w Budapeszcie jak własną małą ojczyznę. Historia rozgrywa się w 1889 roku, w stolicy Węgier – Budapeszcie. Bohaterowie powieści nazwali się Chłopcami z Placu Broni. Rywalizuje z nimi inna grupa chłopców o nazwie Czerwone Koszule.
Na początku książki akcja rozgrywa się w klasie szkolnej, pod koniec lekcji. Wszyscy uczniowie nie potrafili powstrzymać się od śmiechu, ponieważ na ulicy kataryniarz zagrał skoczną, węgierską melodię w marszowym rytmie, a służąca zanuciła zupełnie inną melodię od tej, którą grał kataryniarz. Wskazówka zegara zbliżała się do godziny dwunastej w południe. W tej chwili poznajemy bohaterów książki. Są nimi Janosz Boka, Czele, Czonakosz, Gereb i Barabasz. Wszyscy uczniowie przygotowywali się do opuszczenia szkoły. Nauczyciel zwrócił uwagę dzieciom i powiedział, aby wrócili na swoje miejsca. W tym czasie Janosz Boka otrzymał liścik od Gereba z wiadomością, że o 13:00 jest zebranie na Placu Broni, na którym wybiorą przewodniczącego. Wszyscy uczniowie wyszli ze szkoły. Okazało się, że Czele targował się ze sprzedawcą szkolnych łakoci, ponieważ ten podniósł ceny chałwy z jednego do dwóch grajców. Gereb podsunął wówczas Czelemu pomysł, aby ten uderzył kapeluszem w kram. Janusz Boka zdecydowanie sprzeciwił się temu. Upomniał Czelego, pouczając go, że to jest bezcelowe. Chłopcy przyszli do Nemeczka, najmłodszego i najsłabszego z Chłopców z Placu Broni. Okazało się jednocześnie, że bracia Pastorowie, członkowie Czerwonych Koszul, zrobili „einstand” w ogrodeum, co w praktyce oznacza wywołanie konfliktu. Nemeczek niestety nie zdołał odebrać kulek braciom. Janosz Boka zdecydował, aby po południu się spotkać i wszystko omówić.
W tym momencie dowiadujemy się, że słynny Plac Broni jest placem budowy przy ulicy Pawła i że znajduje się na nim dużo sągów drewna. Okazuje się, że Nemeczek razem z psem, który wabi się Hektor, są jedynymi szeregowcami, a więc wszyscy chłopcy mogą im rozkazywać. Nemeczek pojawił się na Placu Broni. Nikogo tam wtedy jeszcze nie było. Zawołał psa Hektora, lecz zwierzę nie zareagowało. To wzbudziło niepokój chłopca. Obok chorągiewki stał sam Feri Acz, dowódca Czerwonych Koszul, który krzyknął kilka razy: „Nie bój się, Nemeczku!” i ukradł chorągiew Chłopców z Placu Broni. Nemeczek szybko oddalił się z miejsca zdarzenia. Później nie udało mu się już zobaczyć Feriego Acza. Kiedy wszyscy chłopcy przybyli na plac, nie chcieli uwierzyć, że sam Feri Acz tutaj był. Janosz Boka dał nakaz Gerebowi, aby jego siostra uszyła nową flagę. Niestety okazało się, że siostra Gereba nie ma już zielonego materiału i kolory chłopców zmieniły się na czerwono-białe. Janosz Boka nie zamknął furtki i jego nazwisko został wpisane do czarnej księgi, czyli księgi osób, które dokonały jakichś przewinień. Nemeczek postawił się chłopakom i powiedział, że nie chce być już więcej szeregowcem. Chłopcy jednak orzekli, że musi się bardziej wykazać.
Zdecydowali, aby pójść do ogrodu botanicznego i dowieść swojej odwagi. Plan polegał na wzięciu ze sobą trzech chłopców i przyklejeniu kartki z napisem „TU BYLI CHŁOPCY Z PLACU BRONI” w siedzibie wroga. Na wyprawę udali się: Czonakosz, Nemeczek i Boka. Ostatni z wymienionych zwrócił uwagę na dziwne zachowanie Gereba. Chłopcy przeszli przez mur, jednak Czerwone Koszule zauważyły chłopców. Boka dostrzegł Gereba w bazie wroga, co to oznaczało, że Gereb jest zdrajcą. Janosz Boka nakazał popłynąć do drugiego brzegu stawu łódką. Nemeczek, próbując wejść do łódki, wpadł do jeziora. Janosz Boka nasłuchiwał cennych informacji. Okazało się, że Czerwone Koszule chcą przejąć plac, aby grać na nim w palanta. Chłopcy przybili kartkę z napisem, a Czerwone Koszule to zauważyły. Nemeczek bardzo zmókł. Chłopcy dali mu 6 grajców, aby spokojnie wrócił do domu.
Następny rozdział zaczyna się w klasie. Ogłoszono, że o drugiej odbędzie się zbiórka na placu, ponieważ Czonakosz, Nemeczek i Boka mieli złożyć sprawozdanie z wyprawy do Ogrodu Botanicznego. Rychter, Czele, Kolnay, Barabasz, Lesik i Nemeczek zostali wezwani przez Profesora Raca, bowiem dowiedział się on wcześniej o „jakimś tajnym stowarzyszeniu” i uzyskał informację, że nazywa się ono Związek Kitowców. Chłopcy zdradzili wszystkie tajemnice, a Barabasz musiał oddać pieczęć. Do Związku Kitowców należeli chłopcy, który zbierali, a następnie przeżuwali kit.
W kolejnym rozdziale akcja rozgrywa się w Ogrodzie Botanicznym. Rozpoczęło się zebranie Czerwonych Koszul. Okazało się, że Gereb przekupił Słowaka cygarami i pieniędzmi. Jedyny warunek, jaki musiał spełnić, to przepędzenie chłopców z placu. Nagle z drzewa zszedł Nemeczek, który szpiegował tajne zebranie. Czerwone Koszule za karę wykąpali go w jeziorze, mimo iż był przeziębiony. Feri Acz bardzo szanował Nemeczka. Gdy dowiedział się o karze, która spotkała chłopca, rozkazał braciom Pastorom zamoczyć się w wodzie.
Akcja kolejengo rozdziału rozgrywa się początkowo się na placu broni. Boka wywiesił tabliczkę z informacją, że Placowi zagraża wielkie niebezpieczeństwo. Prezes Związku Kitowców nie żuł związkowego kitu i ten stwardniał. Bo
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
oka ogłosił stan wojenny i o drugiej rozpoczęła się bitwa. Cała szkoła była przejęta bitwą.
Z kolejnego rozdziału dowiadujemy się, że Nemeczek rozchorował się. Chłopcy zastanawiali się, czy usunąć imię Nemeczka z czarnej księgi czy może wcześniej napisać jego imię dużymi literami, a potem usunąć. Chłopcy z niecierpliwością oczekiwali na popołudniową bitwę. Wszyscy chcieli pomóc chłopcom, nawet Włoch ze straganu. Niestety nikt – oprócz chłopców i ich wrogów – nie mógł nawet zobaczyć bitwy. Punktualnie o godzinie drugiej Janosz Boka pojawił się na placu. Wszyscy chłopcy przyszli, oprócz Nemeczka. Okazało się, że służąca chce donieść list i oczekuje na odpowiedź. List był od państwa Gerebów i zawierała informacje o tym, że Gereb chce wrócić na plac i o tym, że po wizycie Nemeczka nie zmienią planu. Chłopcy opracowywali plan. Gereb mówi, że widzi wroga. Mówili, że nie chcą walczyć, lecz chłopcom wypowiadają wojnę. Boka zaproponował cztery rodzaje walki: na bomby piaskowe, zapasy, szermierkę oraz włócznię. Kto w zapasach dotknie obiema ziemi, nie może już walczyć. Włóczniami nie można się uderzać ani kłuć, dozwolony jest tylko fechtunek. Pastorowie zgodzili się. Prosili oni o adres Nemeczka, ponieważ chcieli go odwiedzić. Boka podał adres zamieszkania. Odwiedzili chorego Nemeczka. Mama Nemeczka zaproponowała Pastorom filiżankę czekolady, lecz goście odmówili.
Następny rozdział rozpoczyna się w dzień bitwy. Wszyscy zebrali się o drugiej na placu. Okazało się, że Boka lekko zmienił plan działania. Jano specjalnie wykopał dziurę, aby chłopcy mogli się schować. Przygotowywali się do walki, lepiąc bomby piaskowe. Gereb ukradł starą chorągiew chłopców, lecz Boka jej nie przyjął i powiedział, że odzyskają swoją chorągiew podczas walki. Czele oddał chorągiew Czerwonym Koszulom. Zdecydowano, że w bitwie chorągiew poniesie Sebenicz. Boka pozwolił walczyć Gerebowi. Czerwone Koszule spóźniły się na bitwę, ponieważ przedłużały się ich przygotowania do walki. Sebenicz trzymał chorągiew. Armia Czerwonych Koszul jednak stanęła. Chłopcy przewidywali, że Czerwone Koszule coś knują. Boka nagle cieszył się i krzyczał, że zwyciężyli. Armia Czerwonych Koszul udała jedynie przegranych. Wkrótce zaczęło się bombardowanie piaskowymi bombami. Czerwone Koszule nabrały pewności, że wygrają. Pastor wydał kolejny rozkaz. Janosz Boka był pewien, że chłopcy wygrają i ciągle ich zagrzewał do walki. Jeden z członków Czerwonych Koszul podstawił nogę Janoszowi Boce i ten upadł. Zdenerwowany Janosz odpowiedział, że to wbrew zasadom walki. Boka zamknął chłopaka w budzie na klucz za nieprzestrzeganie zasad walki. Każdy chłopiec znalazł sobie przeciwnika i z nim walczył. Oddział Czerwonych Koszul czuł, że przegrywa. W budzie zostaje zamknięty ostatni chłopiec. Od strony ulicy Marii dobiegały głosy: „Niech żyje”. Od strony placu miał nastąpić atak na oddziały wroga. Feri Acz zdał sobie sprawę z zamknięcia Pastorów w budce. Na rozkaz Janosza: „Ognia” zaczął się istny piaskowy tajfun. Bomby leciały ze wszystkich stron, prosto na Feriego Acza. Zza budki wyskoczył jasnowłosy Nemeczek! Powalił na łopatki samego Feriego Acza wbrew wszystkim zasadom, po czym sam padł na ziemię nieprzytomny. Chłopcy z Placu Broni wygrali niezwykłą wojnę. Feri Acz podniósł się z ziemi. Wszyscy zebrali się wokół leżącego na ziemi Nemeczka. Nastała grobowa cisza. Feri Acz patrzył na zwycięzców z obrzydzeniem. Nemeczek otworzył oczy nie wiedząc co się stało. Jasnym się stało, że majaczył. Feri Acz wydał komendę: baczność i opuścił plac – jako jedyny z bronią. Janosz Boka zaraz po bitwie mianował Nemeczka kapitanem. Mama Nemeczka szybko zabrała go do łóżka. Wszyscy z chłopców z niepokojem wpatrywali się w okno jego pokoju. Do Boki przyszedł tata Nemeczka, Andrasz Nemeczek. Janosz Boka postanowił nie wracać do swojego domu, lecz czekać pod domem Nemeczka. Feri Acz przyszedł do Janosza Boki i przeciwnicy stanęli ze sobą twarzą w twarz. Nemeczek został wpisany dużymi literami do księgi.
W ostatnim rozdziale akcja powieści toczy się w domu Nemeczka. Janosz Boka przyszedł w odwiedziny do chorego chłopca. Erno Nemeczek doskonale wie, że umrze. Do domu wszedł jednocześnie lekarz. Oznajmił strapionemu krawcowi, że jego syn nie dożyje następnego ranka. Janosz Boka mówi o wygranej chłopców Nemeczkowi i o tym, że wygonili Czerwone Koszule z Ogrodu Botanicznego. Nemeczek znowu zaczął majaczyć, a ostatecznie ze zmęczenia opadł na łóżko. Pozostali chłopcy przyszli powiedzieć Nemeczkowi, że został kapitanem, lecz było już za późno. Nemeczek umarł. Andrasz Nemeczek zaczął płakać. Chłopcy wyszli z mieszkania przyjaciela. Oznajmili Jano i Słowakowi, że Nemeczek nie żyje. Słowak powiedział Boce, że na placu zostanie wybudowany trzypiętrowy dom. Chłopak zapłakał i poczuł kłucie w sercu. Nazajutrz profesor Rac wspomniał Nemeczka i poprosił, aby wszyscy jutro zebrali się o trzeciej ubrani na czarno.
W tym smutnym momencie kończy się akcja lektury „Chłopcy z Placu Broni” – w chwili wielkiej, podwójnej straty chłopców: śmierci dzielnego przyjaciela i jednoczesnej utraty małej ojczyzny. Opisana przeze mnie lektura była zdecydowanie dramatyczna i niesamowicie poruszająca. Tragiczne losy bohaterskiego Nemeczka poruszą kolejne pokolenia młodzieży.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Streszczenie krótkie
„Chłopcy z Placu Broni” streszczenie krótkie
Tytułowi chłopcy z Placu Broni to młodzieńcy, którzy mieszkają w Budapeszcie. Najmłodszym z nich jest Nemeczek, a najstarszym – Boka. Kochają swoją małą ojczyznę, czyli plac przeznaczony pod budowę, który stał się miejscem ich zabaw.
Poznajemy ich, gdy kończy się lekcja chemii. Chłopcy przekazują sobie wiadomość o spotkaniu na Placu Broni, turlając kulkę papieru po podłodze. Gdy zadzwonił dzwonek, wychodzą najszybciej jak mogą. Podczas tego zamieszania, Czele stał i targował się ze sprzedawcą słodyczy. Podczas kłótni, przychodzi Gereb i namawia go do uderzenia kapeluszem w słodycze. Czele odmawia, więc kolega już szykuje się do tego czynu, gdy nagle przychodzi Boka i go powstrzymuje. Wszyscy chłopcy poszli do fabryki, gdzie byli Nemeczek oraz Czonakosz. Zaczęli z nimi rozmawiać o napadzie Braci Pastorów na ich kolegów, który miał miejsce podczas gry w kulki. Byli to ich wrogowie. Mówili: „poddaj się”, gdy chcieli coś zabrać młodszym uczniom. Nemeczek, podczas opowiadania o tym wydarzeniu, czuł się ważny i potrzebny. Wkrótce spotkali się na Placu Broni. Gdy Nemeczek był na miejscu, spotkał Hektora – psa starego Słowaka Jano. Po kilku minutach, usłyszał szelest. Wszedł na szczyt sąga i zobaczył Feriego Acza, który kradł czerwono-zieloną chorągiewkę chłopców. Nagle pojawili się koledzy. Nemeczek mówi im o wszystkim i ustalają, że odtąd ich barwy są czerwono-białe. Przychodzą też inni chłopcy i na rozkaz Boki, piszą jego imię w czarnej księdze. Zaczęli rozmawiać o kradzieży chorągwi. Zaczęto wybieranie przewodniczącego. Wygrał Gereb. Chłopcy wiwatowali, Boka obudził w nich ducha walki. Potem zagrali w palanta.
W kolejnym rozdziale Boka, Czonakosz i Nemeczek wybrali się do Ogrodu Botanicznego i podsłuchiwali wrogą grupę bę
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
�dąc na drzewie. Nemeczek zszedł i powiedział prosto w oczy Gerebowi, co o nim myśli, że jest zdrajcą. Pokazał, że jest odważny i lojalny. Poświęcił się dla powodzenia akcji, wpadł do stawu, a później do zbiornika w oranżerii. Potem profesor Rac przejął w szkole chorągiew i okazało się, że to Gereb zdradził chłopców. Chłopak wpadł na pomysł, by przekupić Jano, dając mu cygara. Nemeczek to zobaczył i pobiegł do Boki. Tymczasem wszyscy wzięli go za zdrajcę i wpisali jego imię w czarnej księdze.
Następnie Gereb zaczął szydzić z Boki i Nemeczka. Wyrzucono go ze Związku Zbieraczy Kitu. Zorganizowano spotkanie w Ogrodzie Botanicznym, w którym brali udział wszyscy chłopcy z Czerwonych Koszul. Gdy Gereb obrażał Chłopców z Placu Broni, Nemeczek wyszedł i sprzeciwił się temu, a potem odebrał im chorągiew. Pastorowie chwycili go, a Feri Acz nakazał im, by go puścili i pochwalił postawę chłopaka. To właśnie wtedy drugi raz wylądował w wodzie z rozkazu dowódcy.
Na Placu Broni pojawia się informacja o planowanej bitwie. Wszyscy są podekscytowani i się do niej przygotowują. Przyszli zwierzchnicy Czerwonych Koszul, którzy ogłosili stan wojny. W tym czasie Nemeczek poważnie zachorował. Zjawił się przed bitwą, mimo swojego stanu, by wesprzeć kolegów. Potem przyszedł tata Gereba, który oświadczył, że jego syn nie jest zdrajcą. Wieści szybko się rozeszły.
Doszło do walki. Bitwa była zacięta – rzucano piaskowymi kulami. Wszyscy bez wyjątku brali w niej udział, nawet chory Nemeczek. Nieoczekiwanie Gereb przeszedł na stronę przeciwników. Chłopcy z Placu Broni zostali zwycięzcami.
Stan Nemaczka pogarszał się. Boka, Feri Acz i chłopcy odwiedzali go w domu. Okrzyknięto go nawet kapitanem, a później zapisano jego imię w księdze, jako zasłużonego w walce. Chłopiec majaczył w gorączce i zmarł.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Plan wydarzeń
„Chłopcy z Placu Broni” Ferenca Molnára – plan wydarzeń1. Granie przez chłopców w piłkę nożną i kulki oraz w palanta.
2. Kradzież chorągiewki chłopców przez Feriego Acza.
3. Wybór Boki na przewodniczącego grupy Chłopców z Placu Broni.
4. Wyprawa chłopców do tajemniczej siedziby Czerwonych Koszul.
5. Samotna wyprawa Nemeczka do Ogrodu Botanicznego.
6. Gereb zdrajcą.
7. Smutek Boki z powodu Gereba.
8. Opowieść Ernesta Nemeczka o napaści dokonanej przez Czerwone Koszule
9. Rozwiązanie Związku Kitowców.
10. Plan bitwy.
11. Ustalenie zasad walki.
12. List Gereba do chłopców.
13. Bitwa z Czerwonymi Koszulami.
14. Zebranie na Placu Broni.
15. Zajęcie pozycji przez obie grupy.
16. Przedstaw
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
ienie przez Bokę planu bitwy.
17. Przybycie Czerwonych Koszul.
18. Rozpoczęcie bitwy o Plac Broni.
19. Bombardowanie kulami z piasku.
20. Aresztowanie Czerwonych Koszul i zamknięcie ich w budce Słowaka.
21. Przybycie drugiej grupy Czerwonych Koszul z Ferim Aczem.
22. Próba zdobycia fortecy przez Feriego Acza.
23. Pokonanie Feriego Acza przez Ernesta Nemeczka.
24. Zwycięstwo Chłopców z Placu Broni.
25. Pastorowie z przeprosinami u Ernesta Nemeczka i jego rodziców.
26. Śmierć Ernesta Nemeczka.
27. Wybudowanie dużego bloku na Placu Broni.
28. Smutek chłopców z Placu Broni, Feriego Acza oraz rodziny Nemeczka.
29. Żałoba całej szkoły.
30. Pogrzeb Ernesta Nemeczka.
31. Smutek całej paczki Chłopców z Placu Broni.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Problematyka
„Chłopcy z Placu Broni” – problematykaPowieść pod tytułem ”Chłopcy z Placu Broni” Ferenca Molnára opowiada o grupie chłopców, którzy założyli stowarzyszenie. Akcja książki rozgrywa się pod koniec dziewiętnastego wieku w Budapeszcie, węgierskiej stolicy. Książka porusza problematykę uczuć, które miotały chłopcami podczas rywalizacji między dwiema grupami (grupy: Chłopcy z Placu Broni i Czerwone Koszule).Zebrania chłopców odbywały się na Placu Broni, niewielkim skrawku ziemi między kilkoma domami. Dla chłopców plac był jednak bardzo ważnym miejscem – wiązał się z ich dzieciństwem, wspomnieniami, wywoływał w nich wiele pozytywnych emocji. Darzyli go czułością i przywiązaniem. Dla innych był może tylko starym placem, jednak dla nich tętniącym życiem miejscem licznych zabaw. Twierdzili, że plac był ich, chociaż do końca nie było to prawdą. Chłopcy zaparcie bronili go przed Czerwonymi Koszulami, gotowi wręcz byli oddać za niego życie. Najmłodszy z ich przedstawicieli, Nemeczek, dotąd pogardzany i niedoceniany, najbardziej przyczynił się do zwycięstwa swojej grupy i umarł honorowo. Nemeczek nie dożył chwili, w której plac zabetonowano i postawiono na nim kamienicę.Książka ma bardzo mądre przesłanie. Uczy nas przede wszystkim prawdziwej wartości przywiązania, przyjaźni i poświęcenia, a także umiejętności walczenia o swoje prawa.
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
. Wszyscy, którzy mieli okazję ją przeczytać, powinni docenić chłopców i wziąć pod uwagę ich odwagę i wierność, a także postarać się wdrożyć te same cechy do własnego życia. Ich postawa była bardzo szlachetna i dobrze byłoby brać z nich przykład. Szczególnie imponującym bohaterem stał się mały Nemeczek, a także przywódca chłopców – Janosz Boka. Janosz, tak jak Nemeczek, bardzo przeżywał wszystko, co wiązało się z ich placem. Znakomicie dowodził swoją grupą i bardzo mądrze kierował nią podczas walki. Mimo że chłopcy byli jeszcze dziećmi, zachowywali się jak prawdziwi żołnierze na polu walki – byli mężni, odważni i gotowi do poświęceń. Książka udowadnia na przykładzie Nemeczka, że każdy może ostatecznie się zmienić.”Chłopcy z Placu Broni” to jednak nie tylko historia wzruszającej postawy chłopców i ich przywiązania do nieistniejącego już placu. To również tętniąca życiem historia o bliskich i nadziei na lepszą przyszłość. Książka pokazała nam pod koniec, jak łatwo dziecięce marzenia mogą zostać zniweczone przez plany dorosłych i jak są one nietrwałe i ulotne. Akcja ukazała nam wiele zdarzeń, z powodu których wielu chłopców (w tym Boka) wkroczyło w świat dorosłości, z którego nie ma już odwrotu. To przede wszystkim zabetonowanie placu i śmierć Nemeczka spowodowały, że ich naiwne marzenia zostały zapomniane.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Bohaterowie
„Chłopcy z Placu Broni” – bohaterowie
Ernest Nemeczek – ubogi, drobny, jasnowłosy jedenastoletni chłopiec, jedynak, bardzo chorowity.
Janosz Boka – czternastoletni przywódca grupy z Placu Broni, świetny lider.
Gereb – pochodził z bogatej rodziny, należał do grupy z chłopców z Placu Broni. Zdradził chłopców z Czerwonych Koszul, a następnie błagał o przebaczenie i ponowne przyjęcie do grupy z Placu.
Czele – uważany był on za wielkiego eleganta, więc nie nosił książek tylko powyrywane z nich strony, potrzebne na dany dzień.
Czonakosz – wysoki, silny chłopak, przyjaciel małego Nemeczka. Był zawsze gotowy, żeby się z kimś bić, w kieszeniach miał wszystko. Umiał gwizdać najlepiej z całej szkoły.
Weiss – członek Związku Kitowców, jego prezes, po odkryciu Związku przez nauczyciela miał obniżone zachowanie.
Barabasz – strażnik pieczęci Związku Kitowców, nie lubił Konlaya, często się z nim sprzeczał.
Konlay – gdy coś się działo, uciekał, często płakał, nie lubił Barabasza był członkiem Związku Kitowców.
Rytcher – należał do grupy chłopców z Placu Broni
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
oraz Związku Kitowców.
Lesik – członek chłopów z Placu Broni i Związku Kitowców, był w nim protokolantem.
Czengey – pupilek nauczyciela, siedział w pierwszej ławce i wykonywał wszystkie zadania.
Cynder – przewodniczy kółka samokształceniowego, uważał, że przez tę funkcję nie może gwizdać.
Feri Acz – przywódca grupy z Ogrodu Botanicznego, wszyscy członkowie z powodu chęci wyróżniania się, musieli nosić czerwone koszulki. W swojej koszuli wyglądał wojowniczo. Miał złą sławę, mówiono, że mogą wyrzucić go ze szkoły. Miał niski i głęboki głos, który mroził krew w żyłach. Z powodu choroby Nemeczka miał ogromne wyrzuty sumienia.
Bracia Pastorowie – mieli czarne włosy, zawsze chodzili ze spuszczonymi głowami i patrzyli ponuro, ukarali Nemeczka za wtargnięcie na ich teren, zanurzyli go w stawie. Po przegranej bitwie starszy z nich został przywódcą Czerwonych Koszul.
Sebanicz, Wendauer – należeli do Czerwonych Koszul.
Jano – Słowak, stróż w tartaku parowym, miał pieska Hektora.
Pan Rac – nauczyciel, sprawiał wrażenie surowego, ale był człowiekiem z łagodnym sercem.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Czas i miejsce akcji
Powieść Ferenca Molnára pt. „Chłopcy z Placu Broni” opowiada o dzieciach w wieku od 10 do 14 lat, które tak pokochały swój plac, że uznały go za swoją ojczyznę i gotowe były walczyć ze sobą o ten mały kawałek ziemi. Głównymi odbiorcami książki także miały być dzieci. Autor wczuwa się w ich sytuację i opisuje zdarzenia z punktu widzenia dorastających chłopców.
Czas akcjiAkcja książki rozgrywa się w marcu 1889 roku, co sugeruje data na pieczątce Związku Kitowców, do którego należeli główni bohaterowie. Miejsce akcjiAkcja powieści rozgrywa się w wielu miejscach – najczęściej na Placu Broni w Budapeszcie. Miejsce zabaw i spotkań chłopców mieściło się między ulicami Pawła i Marii. Mimo że był to teren przeznaczony pod budowę, chłopcy uznawali go za najwspanialsze miejsce na świecie. Był ogrodzony płotem. Znajdowała się tam wozownia, obok tartaku i sągów drewna, które były w pobliżu ulicy Marii. Budka Słowaka znajdowała się w samym centrum placu. Kamienica z kolei – przy ulicy Pawła. Do Placu Broni prowadziła tylko jedna furtka. K
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
ażdy z chłopców musiał pamiętać, by ją zamykać. Wszyscy, którzy się tutaj bawili, stanowili jedną, zwartą grupę. Dowodził nimi Janosz Boka.
Kolejny obóz to grupa Czerwonych Koszul, którzy mieli siedzibę w Ogrodzie Botanicznym. Ich przywódcą był Feri Acz. Grupy ze sobą rywalizowały. Walczyły o Plac Broni.
Akcja rozgrywa się również podczas lekcji i na przerwach w szkole, a także w domu najmłodszego z chłopców z Placu Broni, przy ulicy Rakos 3 w Budapeszcie.
Rozwój bohaterówChłopcy z Placu Broni podczas wydarzeń ukazanych w książce zmieniają się i dorastają. Autor opisuje ich drogę do dojrzałości. Dzieci stają się wraz z upływem czasu wrażliwsze i bardziej empatyczne. Poznają, czym jest odwaga i poświęcenie dla osiągania zamierzonych celów. Gdy Nemeczek był chory, zaczynają rozumieć swoje błędy i wyciągają z nich właściwą lekcję.Opowieść o chłopcach z Węgier jest bardzo poruszająca. Mówi o śmierci, przyjaźni i wielkim poświęceniu. Warto ją przeczytać. To ogromna przyjemność przeżywać i widzieć świat oczyma Ferenca Molnára.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Charakterystyka bohaterów
1) O książce i o jej autorze„Chłopcy z Placu Broni” to niesamowita, fascynująca i wzruszająca książka, napisana na początku XX wieku przez Ferenca Molnára, a wydana dokładnie w 1906 roku. Molnár urodził się 12 stycznia 1878 roku w Budapeszcie, a zmarł 1 kwietnia 1952 roku w Nowym Yorku. Autor był również twórcą takich dzieł jak: „The Devil”, „The Wolf” czy „Fashions for Men: And The Swan; Two Plays”. Mężczyzna w każdej ze swych książek poruszał istotne problemy i formułował mądre morały. „Chłopcy z Placu Broni” to powieść należąca do literatury młodzieżowej. Widzimy w niej wiele interesujących postaci, mających swoje osobne wątki, a także przekonania, którymi kierują się w życiu codziennym. To właśnie te fakty, czynią tę powieść tak wyjątkową i barwną.2) Bohaterowie książkia) Ernest Nemeczek to główny bohater książki, który – jak sądzę – dzięki swej charyzmie wzbudził sympatię każdego czytelnika. Chłopiec miał jedenaście lat, pochodził z ubogiej rodziny i był jedynakiem. Jego ojciec – Andrasz Nemeczek – był krawcem. Ernest miał piękne jasne włosy. Ten drobny chłopczyk bez wątpienia był najmniejszym z chłopców z Placu Broni i jako jedyny miał stopień szeregowego.
Nemeczek był wesoły i uśmiechnięty i chętnie wykonywał rozkazy starszych kolegów, ponieważ uważał to za swój obowiązek. Bohatera cechowała nieśmiałość. Chłopiec dużą wagę przywiązywał do swego honoru, którego pod żadnym pozorem nie chciał stracić. Jego najpiękniejszymi cechami według mnie była odwaga oraz niezłomność. Był to uczciwy i sprawiedliwy chłopiec, który Plac Broni tra
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
aktował jak swoją ojczyznę i prawdziwy dom, za który był wstanie oddać życie. Niestety Ernest miał bardzo słabą odporność i był drobny, co sprawiało, że choroby przechodził o wiele gorzej niż jego rówieśnicy.
Uważam, że był on bardzo pozytywnym i sympatycznym bohaterem, z którym z chęcią bym się zaprzyjaźnił.b) Janusz Boka to przedstawiciel grupy i nadzwyczaj poważny jak na swój młody wiek (miał bowiem tylko czternaście lat) chłopiec. Nawet jego głos brzmiał dojrzale. Imponował swoim kolegom mądrością i opanowaniem. Był sprawiedliwy i uczciwy, a także stał się autorytetem dla innych chłopców. Mnie również bardzo zaimponował.c) Gereb – pochodził z bogatej rodziny, należał do grupy z chłopców z Placu Broni. Rywalizował z Boką o przywództwo w grupie. Zdradził kolegów z wrogami – „czerwonymi koszulami”. Później błagał o przebaczenie i ponowne przyjęcie do grupy z Placu.d) Czele – uważano go za eleganta. więc nie nosił książek, tylko powyrywane z nich strony, które były potrzebne na dany dzień.e) Feri Acz – przywódca grupy z Ogrodu Botanicznego. Nie cieszył się dobrą sławą – mówiono, że może zostać wyrzucony ze szkoły. Miał niski i głęboki głos, który mroził krew w żyłach. Miał wyrzuty sumienia z powodu choroby Nemeczka.f) Bracia Pastorowie – zawsze chodzili ze spuszczonymi głowami i mieli ponure spojrzenie. Zanurzyli Nemeczka w stawie – była to kara dla chłopca za wtargnięcie na teren Czerwonych Koszul. Po przegranej bitwie starszy z nich został przywódcą Czerwonych Koszul.Według mnie książka jest naprawdę świetna i wzruszająca. Polecam ją dosłownie każdemu.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Geneza utworu i gatunek
„Chłopcy z Placu Broni” to znana na całym świecie powieść węgierskiego pisarza Ferenca Molnára. Powieść opisująca przygody chłopców mieszkających w Budapeszcie podbiła serca czytelników. Kiedy Ferenc Molnár zaczął pisać swoją kultową powieść, znajdował się w trudnej sytuacji finansowej. W tym niełatwym okresie natknął się na swojego profesora literatury z czasów gimnazjalnych – Kornéla Ruppa. Profesor prosił, aby mężczyzna pomógł mu w uratowaniu szkolne
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
ego tygodnika „Tanulok Lapja”. Postanowili publikować w tygodniku fragmenty „Chłopców z Placu Broni”. Powieść została pozytywnie przyjęta przez czytelników, więc autor postanowił regularnie pisać dalsze odcinki.Ferenc Molnar skończył pisać powieść około 1907 roku.Książka została oryginalnie wydana w języku węgierskim. Zyskała ogromną popularność, a w późniejszych latach została przełożona na około 42 języki. Powstały też ekranizacje tej powieści.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Opracowanie
Książka autora Ferenca Molnara pod tytułem „Chłopcy z placu broni”.
W książce bohaterami są chłopcy chodzący do gimnazjum dla chłopców. Mieli oni miejsce, na którym spotykali się, bawili, grali i spędzali czas. Był to ich plac. Pewnego dnia Nemeczek jeden z chłopców chodzących na plac spotkał synów Pastora. Byli oni bardzo niemili i zabrali mu to, czym się bawił. Powiedział o tym kolegom, którzy postanowili, że nie można tak tego zostawić. Wtedy też na placu chłopcy zrobili głosowanie na swojego przewodniczącego. Został nim Janosz Boka. Był on najstarszy ze wszystkich chłopaków. Postanowił on, że trzeba przyjrzeć się bliżej synom Pastora i czerwonym koszulą, bo wiedzieli, że ci do nich chodzą. Dowiedzieli się też, że planują oni zająć ich plac. Wtedy Janosz Boka postanowił udać się z ekspedycją do ogrodu botanicznego, gdzie tamci mieli swoją siedzibę. Wkradli się tam i zauważyli z nimi jednego ze swoich chłopaków, który ich właśnie zdradził. Byli wściekli. Postanowili na drzewie w ogrodzie botanicznym nakleić kartkę z ich podpisem, żeby tamci się przestraszyli. Chłopcy przygotowywali się do o
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
obrony placu. Właśnie wtedy jeden z nauczycieli odkrył związek kitowców kradnący kit i go rozwiązał, grożąc oceną niedostateczną z zachowania. Chłopcy z tego związku kitowców byli podłamani. Kilka dni później rozpoczęła się bitwa o plac. Na początku po odrzuceniu pokoju ustalili na jaką broń pozwalają. Później zaczęli. Chłopcy z placu broni jak ten plac później nazwali, rzucali w czerwone koszule piachem po oczach co im bardzo przeszkadzało w poruszaniu się. Później zaczęli się mocować przepychać i walczyć na różne inne sposoby. W końcu do bitwy stanął Feri Acz przywódca czerwonych koszul. Chłopcy zaczęli wygrywać i spychali czerwone koszule do szopy, którą zamykali na klucz. Wtedy do akcji wkroczył Feri Acz. Jednakże drogę zastąpił mu mały Nemeczek. Tamten się roześmiał i zaczął z nim walczyć. Na początku mniejszy chłopiec przegrywał i, gdy był już bliski porażki pokonał przywódcę czerwonych koszul. Chłopcy wygrali, jednak Nemeczek był bardzo chory, bo przed bitwą był poważnie chory. Kilka dni po bitwie Nemeczek zmarł. Później okazało się, że w miejsce placu mają stawiać nowy budynek.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Najważniejsze informacje
Akcja książki „Chłopcy z placu broni” Ferenca Molnára, który urodził się na Węgrzech w roku 1878, dzieje się w jego rodzinnej miejscowości, w Budapeszcie na Węgrzech. Molnár pisał nie tylko powieści, ale także dramaty dla dorosłych. „Chłopcy z Placu Broni” to powieść. Utwór zawiera wiele wątków. Miejsce akcji – najważniejsze wydarzenia w utworze odgrywają się na Placu Broni, znajdującym się tuż przy ulicy Pawła. Część wydarzeń toczy się w szkole niedaleko kamienicy Rakos, gdzie mieszka Nemeczek, oa także koło kramu ze słodyczami. Bohaterowie: Ernest Nemeczek, Gereb, Janosz Boka, Czele, Czonakosz, Rychter, Kolnay, Barabasz, Lesik. Drużyną rywalizującą z Chłopcami z Placu Broni
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
są Czerwone Koszule. Do tej grupy należą: Feri Acz, bracia Pastorowie i Sebenicz. Czas akcji to druga połowa XIX wieku – około 1889 roku.
Narrator jest wszechwiedzący i wypowiada się w trzeciej osobie. Fabuła – w skrócieChłopcy muszą stoczyć walkę o plac. Dowiadują się, że ich kolega Gereb zdradził ich i sympatyzuje z Czerwonymi Koszulami. Nemeczek zostaje wrzucony do stawu przez chłopców należących do wrogiej grupy. Pod koniec książki umiera, dlatego właśnie został okrzyknięty bohaterem – można powiedzieć, że poświęcił swoje życie w obronie Placu Broni.
Motywy – w utworze pojawiają się motywy przyjaźni, walki, lojalności, bohaterstwa, poświęcenia oraz śmierci i choroby.
Sprawdź pozostałe wypracowania:
Język polski:
Geografia:
Lektury dla klas 1 - 3
Lektury dla klas 4 - 6
Lektury dla klas 7 - 8
Wykryto AdBlocka
Wykryto oprogramowanie od blokowania reklam. Aby korzystać z serwisu, prosimy o wyłączenie go.