Calineczka

Recenzja książki

Pewnego razu starsza pani bardzo chciała mieć dziecko. Przyszła do wróżki i opowiedziała jej całą historię o tym, że chce mieć dziecko. To ta dobra wróżka mówi:
– Dobrze mam tu dla CIebie ziarenko, ale niebylejakie ziarenko, i zasadź je w doniczce.
Starsza kobieta wsadziła nasionko do doniczki, przysypała ziemią i w mig wyrósł z tego ziarenka piękny kwiat róży. A w tej róży pojawiła się piękna mała dziewczynka.
Ta dziewczynka nazywała się Calineczka od „cala”. Łupinka orzecha posłużyła jej za kołyskę i przykryta była płatkiem róży. Następnie przyszła ropucha i powiedziała: – Rech, rech. Ładna będzie żona dla mojego chłopca. Porwała ze swoim chłopcem Calineczkę wraz z łupinką orzecha i płatkiem róży. Ropucha umieściła ją na dużym kwiatku lilii wodnej na rzece. Aby uciec i szybciej odpłynąć Calineczka przywiązała motylka trawą do kwiatka i odpłynęła od Ropuchy. Następnie porwał ją Chrabąszcz jak płynęła kwiatkiem lilii. Chrabąszczyce ją wyśmiały: – Taka brzydka! A niech sobie idzie gdzie chce! I Calineczka poszła. Później przyszła zima i spadł śnieg i Calineczce zaczęło się robić zimno. Znalazła norkę Starej Myszy polnej i zamieszkała w niej pod dwoma warunkami, aby opowiadała Myszy bajki i aby sprzątała dom myszy. Wzięła ślub z kretem od niechcenia. Wymknęła się nocą tunelem i znalazła jaskółkę. Kret i Stara Mysz twierdzili, że to już martwy ptaszek.
Calineczka nie uwierzyła i otuliła ją ze słomy kocykiem. Potem dodała jeszcze bawełnę, którą znalazła w domku Myszy. Po dwóch dniach Jaskółka ożyła ale nie była na tyle silna by latać. Mogła otworzyć tylko oczy i popatrzeć na Calineczkę. Po kolejnych dwóch dniach podziękowała Calineczce, odkopała dziurę, którą Kret zasypał i jaskółka wyleciała. Spytała się jeszcze Calineczki czy chce lecieć, ale Calineczka odmówiła. Po wiośnie było lato, znów usłyszała Calineczka znajome kwik! kwik! Jaskółki. Jaskółka podleciała do Calineczki i zaproponowała jej by wskoczyła na jej grzbiet. Calineczka się zgodziła a Jaskółka powiedziała: – To teraz się mocno przywiąż i polecimy w górę i miała jeszcze dużo innych przygód.
Drodzy Czytelnicy zachęcam do czytania. Bardzo fajna książka. Polecam!

Plan wydarzeń

„Calineczka” cudowna książeczka o małej dziewczynce szukającej swojego miejsca na ziemi. Moja ulubiona bajka szczególnie fragment o jaskółce, bo ja jak Calineczka uwielbiam ptaki i przyrodę. Każdy powinien przeczytać tę krótką historię o tym, jak warto marzyć i spełniać swe marzenia, o tym jak nawet najmniejszy człowiek zasługuje na swoje szczęście i może je odnaleźć tylko nie może się poddawać! Bo przeszkody są po to, by je pokonywać każdego dnia, trzeba się z nimi mierzyć i iść do przodu tak jak bohaterka tej książki, a na pewno wszystko będzie dobrze! Polecam każdemu do przeczytania. Jest krótka więc można ją przeczytać w jeden dzień nawet jak się za dobrze jeszcze samemu nie czyta. Oto mój plan tej książki.
Plan wydarzeń książki „Calineczka”;
1. Calineczka zostaje powołana do życia.
2. Calineczka poznaje swoje nowe mieszkanie.
3. Odwiedziny Ropuchy w domu Calineczki.
4. Porwanie Calineczki przez ropuchę.
5. Próba wydania Calineczki za syna Ropuchy.
6. Ucieczka Calineczki na liściu dryfującym po rzece.
7. Pomoc ptaka w ucieczce Calineczki.
8. Poznanie kreta i myszy przez Calineczkę.
9. Trudne życie Calineczki pod ziemią.
10. Tęsknota Calineczki za słońcem i życiem na powierzchni ziemi.
11. Plany ślubu z kretem.
12. Znalezienie „martwej” jaskółki.
13. Opieka Calineczki nad ptakiem, który spał.
14. Cudowne obudzenie się jaskółki.
15. Calineczka i jaskółka razem odlatują.
16. Znalezienie cudownego miejsca do życia dla Calineczki.
17. Poznanie cudownego chłopca idealnego dla Calineczki.
18. Zaślubiny Calineczki.
19. Cudowne życie Calineczki z nowym mężem.

Streszczenie

„Calineczka” lektura szkolna co sprawia, że czasem takie książki omija się z daleka. Do tego jest to książka, którą w szkole czytała moja mama, więc ja ją chętnie teraz czytałem sam. Uwielbiam książki, które czytała moja mama, a teraz ja je czytam, daje mi to wiele radości i zawsze wybieram takie książki. Calineczkę to nawet czytała moja babcia jak była mała, a to dopiero jest coś ekstra. Jest to bardzo krótka książka, ale bardzo ciekawa i dużo się w niej dzieje. Napięcie jest w niej cały czas a szybko zmieniająca się akcja sprawia, że książkę czyta się jednym tchem.

Jest to opowieść o małej dziewczynce Calineczce która została porwana przez ropuchę, która myślała że będzie idealną kandydatką na żonę jej syna. Nikt się nie pytał o jej zdanie została porwana i sama przerażona gdy została zostawiona na liściu na środku rzeki postanowiła uciekać. Jednak jej małe rączki nie były w stanie szybko wiosłować. Na szczęście pomógł jej ptak który ciągnął liść i tak udało jej się uciec od ropuchy.

Jednak sama nic nie mogła zrobić a zbliżała się zima i potrzebowało schronienia. Calineczka poznała mysz u której zamieszkała i pracowała. Mysz znała kreta który miał piękne mieszkanie i zapasy na zimę i w ogóle dla myszy był idealnym kandydatem na męża dla Calineczki. Ona jednak go nie kochała i nie chciała zostać jego żoną. Czas mijał i któregoś dnia w ciemnych korytarzach w krecich podziemiach znalazła ptaka, który wyglądał jakby spał albo był martwy. Calineczka przytuliła się do niego mocno i usłyszała że w jego piersi bije jego małe serce, tak delikatnie ledwo wyczuwalnie ale biło. Calineczka otuliła go kocykiem i pielęgnowała, aż ptak wyzdrowiał i nabrał sił. Trwało to jakiś czas ale Calineczka była cierpliwa i codziennie z miłością dbała o jaskółkę, a jej troska i zaangażowanie ocaliły się

Sama Calineczka bardzo tęskniła za słońcem, którego kret nie lubił, za kwiatami, za trawą, za życiem na powierzchni a nie w ciemnych korytarzach kreciej norki. Krety całe swoje życie spędzają pod ziemią, prawie nic nie widzą, są ślepe i nie potrzebują słońca. Calineczka była małą dziewczynką potrzebowała słońca by się nim mogła cieszyć. Kret jednak zakazywał jej wychodzenia na powierzchnię co ją bardzo smuciło. Sprawiało że była coraz bardziej nieszczęśliwa i smutna. Jak to by się dzisiaj powiedziało, popadała w depresję.

Kiedy ptak się przebudził Calineczka była przeszczęśliwa. Jej opieka nad nim się opłaciła. Jeszcze niedawno jaskółka leżała nieprzytomna zmarznięta i prawie nieżywa, a teraz w pełni sił mogła latać i cieszyć się słońcem i wolnością, za którą tak tęskniła Calineczka. A kiedy jaskółka zaproponowała jej że może ją zabrać ze sobą, to Calineczka oszalała z radości i razem z jaskółką odleciała uciekając przed kretem i myszą. Calineczka, ta mała dziewczynka wreszcie poczuła się wolna. Szybowała z ptakiem z uśmiechem na ustach. Jaskółka zaniosła ją na swoim grzbiecie do cudownej krainy, w której Calineczka spotkała pięknego chłopca swoich rozmiarów. Był to idealny kandydat na jej męża. Jej wzrostu i cudnej urody jak i ona i razem zapewne żyli długo i szczęśliwie….

Czas I miejsce akcji

Autor baśni pt. ,,Calineczka”- Hans Christian Andersen sam miał trudne dzieciństwo. Swoimi baśniami chciał rozweselić i uszczęśliwić inne dzieci. Bohaterami baśni są często zwierzęta, rośliny czy też różne przedmioty.

Czas akcji – dawno, dawno temu, od wiosny do jesieni następnego roku.

Miejsce akcji – Dania, dom pewnej kobiety, bagna nad rzeką, las, nora myszy polnej, ciepłe kraje.

Bohaterowie: Calineczka, kobieta, czarownica, żaba, jej syn, mysz polna, kret, jaskółka, rybki, motylek, chrabąszcz, książę elfów,

Pewna kobieta bardzo pragnęła mieć dziecko. Otrzymała od czarownicy ziarnko jęczmienia. Zasadziła je w doniczce. Wyrósł piękny kwiat podobny do tulipana. Gdy go pocałowała, z kielicha wyłoniła się śliczna maleńka dziewczynka, mająca nie więcej niż cal wysokości i dlatego nazwano ją Calineczką. Dziewczynka spała w łupinie włoskiego orzecha, materac miała z płatków fiołków. W dzień pływała na wianku z kwiatów po wodzie umieszczonej w talerzu.
Pewnej nocy porwała ją ropucha. Chciała wydać Calineczkę za mąż za swojego syna. Łupinę orzecha położyła na liściu lilii wodnej. Dziewczynka płakała, ponieważ nie chciała zostać żoną syna ropuchy. Z pomocą przyszły jej małe rybki, które przegryzły łodygę i liść odpłynął. Z liścia porwał dziewczynkę chrabąszcz. Inne chrabąszcze wyśmiewały się z niej i chrabąszcz odniósł ją na łąkę. Lato i jesień spędziła samotnie w lesie. Tam spotkał ją kret zakochał się w niej, zabrał do swojego mieszkania, planował nawet ślub. W krecim korytarzu Calineczka uratowała życie jaskółce. Jesienią jaskółka w dowód wdzięczności zabrała Calineczkę do ciepłych krajów. Król elfów pojął dziewczynkę za żonę.

Opracowanie

,, Calineczka ” jest książką Hansa Christiana Andersena. Hans Christian Andersen jest to pisarz najbardziej znany ze swojej twórczości baśnio-pisarskiej , prawdziwy klasyk literatury. Jest to autor , który od najmłodszych lat pisał baśnie.

Czytając tę książkę poczułem się jak bym tam był, zafascynowałem się nią. W książce jest także pouczenie, że należy pytać się o czyjeś słowo , a nie wybierać coś za niego/nią.

Książka ,, Calineczka ” opowiada o tym jak kiedyś pewna kobieta chciała bardzo mieć malutkie dziecko. Otrzymała ona tajemnicze i magiczne ziarenko od starej czarownicy. Po pewnym czasie zobaczyła, że w ziarnku pąku kwiatu jest strasznie malutka dziewczynka. Kobieta postanowiła nazwać ją Calineczka. Bohaterka lubiła się bawić, a spała w kołysce od łupiny orzecha, ponieważ była taka maleńka. Calineczka była piękną dziewczynką , która miała cudowną urodę przez co w nocy porwała ją ropucha do swojego błotnego domu, ponieważ chciała ,aby jej syn ożenił się z nią.

Jednak, gdy Calineczka zobaczyła ropuchy syna chciała z stamtąd jak najszybciej uciec. Dzięki dwóch rybek udało jej się uciec od ropuchy i jej syna. Po długiej podróży na listku porwał ją chrabąszcz. Malutka dziewczynka miała dużo przygód jednak na wolności długo nie była.

Mała Calineczka była przestraszona jednak rodzinie chrabąszcza się nie spodobała . Calutkie lato spędziła na łące.

Po pewnym czasie drogi znalazła schronienie u pewnej myszy polnej, która chciała ,aby Calineczka była z kretem. Calineczka była bardzo smutna , ponieważ nie była przyzwyczajona do życia w ciemnym pomieszczeniu, chciała aby wszystko było tak jak wcześniej. Pewnego dnia Calineczka pomogła jaskółce przez co
bohaterka razem z jaskółką poleciała na pole kwiatów. Tam spotkała duszka elfa , którego później poślubiła. Poprzez to duszek elf podarował jej skrzydełka i nowe imię.

Jest to książka, która myślę, że każdemu się spodoba.

Calineczkę spotkało wiele trudnych przygód jednak książka zakończyła się szczęśliwie dla Calineczki.

Charakterystyka bohaterów

Calineczka jest to malutka dziewczynka, która urodziła się w magicznym ziarnku w pąku kwiaty. Była ona taka mała, że swoje łóżeczko, kołyskę miała w łupince po orzeszku.
Swoje imię otrzymała od kobiety, Calineczka, ponieważ była ona maleńka. Bohaterka jest blondynką, która nosi na sobie fioletowe buciki oraz fioletową sukienkę.
Kobieta była samotna oraz jej marzeniem było mieć malutkie dziecko. To u niej na początku Calineczka pomieszkiwała.
Stara czarownica jest to kobieta, która dała samotnej kobiecie ziarenko, z którego urodziło się maleńkie dziecko, a była to Calineczka.
Ropucha jest to żaba, która chciała dla swojego syna jak najlepiej. Porwała Calineczkę po to, aby bohaterka ożeniła się z jej synem. Wraz ze swoim synem mieszkała w mokradłach.
Chrząszcz był to owad, który tak samo jak syn ropuchy chciał poślubić Calineczkę. Jednak bohaterka nie spodobała się chrząszcza rodzinie.
Kret tak samo jak reszta bohaterów książki między innymi syn ropuchy i chrząszcz chciał poślubić Calineczkę. Był to bogaty, stary kret. Kret nie przejmował się tym, że u niego w domu jest zimno i ciemno.
Mysz polna to jest bardzo pracowita mysz, która przyciągnęła malutką Calineczkę do siebie na zimę.
Jaskółka jest to ptak, którego bohaterka książki uratowała od śmierci z głodu oraz zimna. Jaskółka widząc Calineczkę odwdzięczyła się bohaterce i razem z nią poleciała do ciepłych krajów.
Duszek elfów (książę) jest to książę, która poślubił Calineczkę. Mieszkał on na białym kwiecie.
Każdy z bohaterów był inny. Jednak Calineczka była wyjątkowa, ponieważ była mała i urodziła się w ziarnku.

Bohaterowie

Hans Christian Andersen „Calineczka” – bohaterowie1) Calineczka to tytułowa bohaterka baśni Andersena.
Calineczka to maleńka dziewczynka, która jest śliczna i delikatna. Wyrosła w kielichu kwiatka zasianego przez kobietę, która pragnęła mieć dziecko. Ma nie więcej niż cal wzrostu – stąd jej imię.  Była tak mała, że jej łóżkiem była łupina orzecha.Na początku historii Calineczka mieszkała w domu pewnej kobiety. Miała też zamieszkać u ropuchy, chrabąszcza i kreta, jednak uniknęła tego okropnego losu. Pod koniec historii zamieszkała w ciepłych krajach razem z księciem elfów, który nadał jej imię Maja.
Drugoplanowi bohaterowie to:

2) Ropucha – jest wstrętna, brzydka, duża i mokra. Razem ze swoim synem mieszka na bagnistym brzegu szerokiej rzeki. Porwała Calineczkę i chciała zmusić ją do ślubu ze swoim synem.3) Syn ropuchy – równie brzydki i wstrętny jak jego matka. Po ślubie z Calineczką miał zamieszkać  w izbie pod bagnem. Calineczce w porę udało się uciec od niego.4) Chrabąszcz – mieszkał wraz z innymi chrabąszczami na drzewie. Chciał poślubić Calineczkę, ale nie spodobała się ona jego rodzinie.5) Polna myszka – mieszkała w małej norze pod ścierniskiem. Była mała, zaradna i gospodarna i przygarnęła Calineczkę na zimę do siebie, gdy ta nie miała się gdzie podziać. Jeden z pokoi w jej domu pod ziemią wypełniony był ziarnami zbóż.6) Kret – jest bogaty, ślepy, mądry i stary. Powodzi mu się lepiej niż myszce polnej – ma wielkie salony i nosi piękne, czarne aksamitne futro. Chciał poślubić Calineczkę i nie dbał o to, że byłoby jej pod ziemią zimno, ciemno i nieprzyjemnie.7) Jaskółka – ptaszek, którego Calineczka uratowała przed śmiercią z głodu. Ma piękne skrzydła z obu stron przycięte do boków. Jaskółka z wdzięczności zabrała na swym grzbiecie Calineczkę do ciepłych krajów, gdzie odleciała na jesień.8) Kobieta – dostała od starej czarownicy ziarenko, z którego urodziła się mała Calineczka.9) Stara czarownica – kobieta, która dała samotnej kobiecie ziarenko, z którego urodziła się mała Calineczka.10) Książę elfów – był biały i przezroczysty, jak gdyby był zrobiony ze szkła. Na głowie miał piękną złotą koronę, a z ramion wyrastały mu cudne jasne skrzydła. Był to duszek kwiatów. Poślubił Calineczkę.Pozostali bohaterowie: biały motyl; małe rybki; małe ptaszki; inne chrabąszcze; pająki; duszki kwiatowe; pan, który opowiadał bajki.

Geneza utworu i gatunek

Geneza i gatunek literacki książki ,,Calineczka”

,,Calineczka” to baśń napisana przez Hans’a Christian’a Andersen’a. Pierwsze wydanie powstało w roku 1835, w drugim tomie ,,Baśnie dla dzieci”. Pierwotny a zarazem oryginalny tytuł jest w języku duńśkim: ,,Tommelise”. Dzisiaj możemy ją przeczytać w wielu zbiorach baśni Andersen’a oraz obejrzeć wiele ekranizacji. Baśń ,,Calineczka” opowiada o dziewczynce zrodzonej z elfów, która zamieszkała z człowiekiem. Pewnego dnia Ropucha porwałą dziewczynkę, aby wyszła za mąż za jej syna. Aby poznać dalsze losy Calineczki zachęcam do przeczytania baśni.

Problematyka

Baśń Hansa Christiana Andersena pod tytułem „Calineczka” to jedna z najpiękniejszych i najpopularniejszych baśni tego autora. Opowiada ona o dziewczynce, która zagubiła się w wielkim świecie. Próbuje pokonać przeciwności losu i odkrywa, że świat nie jest tylko dobry. Jedne z żyjątek, jak żaba czy mysz polna nie chciały jej szczęścia. Przeciwnie zachowywała się jaskółka, która zatroszczyła się o Calineczkę i chciała, aby zaznała radosnych emocji. Baśń ta przekazuje nam, że łatwo zagubić się na świecie, a wszystko wtedy wydaje się ogromne, przez co sami sobie nie dajemy rady. Jednak gdy wytrwamy odpowiednio długo, to możemy uzyskać pewną pomoc.
Utwór ten uczy nas także, że trzeb walczyć o siebie i być dumnym ze swoich poglądów i przekonań. Dobrym przykładem jest sytuacja chrabąszcza, któremu spodobała się mała dziewczynka, lecz pod krytyką innych zmienił zdanie. Porzucił swoje myśli, przekonania, by inne chrabąszcze z jego otoczenia się z niego nie naśmiewały.
Baśń podejmuje także problemu szczęścia jednostki. Calineczka nie chciała wyjść za mąż za kreta, ale była do tego w pewnym sensie zmuszana przez mysz polną. Dziewczynka uważała, że skoro zwierzątko, które zaopiekowało się nią o coś prosi, to trzeba to spełnić. Na końcu jednak przełamuje się i rezygnuje ze ślubu z kretem, poprzez ucieczkę. Nie powinno się tłumić w sobie emocji i uszczęśliwiać innych wbrew sobie, gdy sami nie odczuwamy tych emocji.
Ważną lekcją, którą daje ta baśń jest także to, że dobro wraca. Jeśli pomożemy komuś, gdy ma jakieś kłopoty, to możemy liczyć na pomoc, gdy to my znajdziemy się w trudnej sytuacji. Calineczka była pogodna, miła i miała dobre serce. Pomogła jaskółce, a jakiś czas później ptaszek pomógł jej.
Podsumowując często gubimy się zarówno w otaczającym nas świecie, jak i w naszych emocjach i uczuciach. Trzeba jednak wytrwać i pozostawać sobą, nie ulegać innym i nie podporządkowując się im. Jeśli zachowamy silną wolę, dobro, życzliwość, to prawdopodobnie wróci to do nas, pomagając w trudniejszych momentach w życiu.

Charakterystyka

„Calineczka” jest tytułową bohaterką jednej z najpiękniejszych baśni Christiana Andersena. Przyszła na świat dzięki magicznemu ziarnku, które zasadziła jej mama pragnąć dziecka. Poprosiła o to czarownicę. Z tego cudownego ziarnka jęczmienia wyrósł piękny kwiat. Kiedy otworzył swe płatki okazało się, że znajduje się tam mała dziewczynka.
Opisując jej zewnętrzne cechy możemy dostrzec, że była ona uroczą blondyneczką. Otrzymała imię Calineczka ze względu na swój wzrost. Była tak mała, że swoje łóżeczko miała w łupince po orzeszku. Dziewczynka umiała pięknie śpiewać, czym wzbudzała zachwyt. Była piękna, uczynna i miała niezwykle dobre serce, dlatego też wiele stworzeń próbowało uczynić z niej swoją żonę. Ta mała drobna istotka nie potrafiła się sprzeciwiać, tylko dzięki pomocy innych udało jej się uciec przed ropuchą i kretem. Dzięki pomocy przyjaznych zwierząt uniknęła ropucha, który chciał ją mieć za żonę. Początkowo Calineczka jest bezbronna, jednak później jest bardziej samodzielna i podejmuje decyzje. Pomaga jaskółce i ucieka przed kretem, który chciał z niej uczynić swą żonę. Odlatuje z jaskółką do ciepłych krajów i tam odnajduje swoje szczęście. W pięknej krainie zostaję żoną księcia kwiatów i przybiera imię Maja. Odtąd Calineczka była szczęśliwa. Podarowano jej małe skrzydełka i całymi dniami latała i podziwiała śliczne kwiaty, bo kochała to, co piękne. Dziewczynka była delikatna i lekka jak puch. Kochała wszelkie istoty, a najbardziej te piękne.
Baśń „Calineczka” jest to powieść o dążeniu do wolności, o ukochaniu przyrody w tym słońca, roślin i ptaków, a także o tęsknocie za tym, co ciepłe, delikatne, piękne i niepowtarzalne. Nikt nie rozumie marzeń Calineczki, która tułała się po świecie, poszukując swego szczęścia. Jej dobroć zostaję wynagrodzona. Baśń uczy, że jeśli udzielimy komuś pomocy, to na pewno ktoś nam się odwzajemni, gdy będziemy jej potrzebować. Nie możemy też nikogo uszczęśliwiać na siłę, bo tylko my potrafimy odnaleźć swoje szczęście u boku kogoś, kto ma podobne pasje i zainteresowania.