Dobra Pani - Charakterystyka bohaterów

W noweli Elizy Orzeszkowej pt.”Dobra Pani” tytułowa bohaterka Ewelina Krzycka jest bezdzietną, bogatą wdową, kochająca przepych, splendor i podróże. Głównie cechuje ją egoizm i egocentryzm.Ta wyrachowana kobieta kieruje się w swoim całym życiu chwilowymi zachciankami i kaprysami. Gdy czegoś pragnie zawsze musi to mieć, a zdobywanie tego przychodzi jej z wielką łatwością. Obiektami jej pragnień są przede wszystkim ludzie i zwierzęta. Można powiedzieć, że Krzycka ich kolekcjonuje. Pod pozorem filantropki sprowadza do domu Czernicką i Helcie, które początkowo obdarza wielką miłością i uwagą. Gdy dziewczynki dorastają, stają się dla Krzyckiej nudne i wówczas bez skrupułów odsuwa je od siebie, nie licząc się z ich uczuciami. W oczach ludzi uchodzi za uczynną i dobrą kobietę, która z wielką pasją i oddaniem pomaga biednym ludziom. Prawda jest jednak taka,że Krzycka ubarwia sobie swoje nudne życie przygarniając do domu zwierzęta i ludzi. Wydawać mogłoby się, że nie jest ona świadoma krzywdy jaką wyrządza swym podopiecznym. Moim zdaniem jest ona pozbawiona jakichkolwiek głębszych uczuć, nie potrafi naprawdę kochać i odnaleźć sensu swego życia. Jej sercem targa ciągła tęsknota i pustka, której nie potrafi zapełnić na stałe. Kolejną ważną bohaterką jest pięcioletnia sierota Helcia. Helcia jest bardzo ufnym dzieckiem, które szybko zżywa się ze swoją opiekunką. Dziewczynka bardzo kocha swoją panią i na każdym kroku okazuje jej swą wdzięczność. Mimo życia w luksusach nie zmienia się jej dobra natura i serce. Jest bardzo radosną i pojętną dziewczynką, którą cechuje zmysł piękna i talent do śpiewu. Odrzucona przez swą opiekunkę staje się cicha i małomówny. Gdy wraca pod opiekę swoich biednych krewnych nie potrafi się odnaleźć. Bardzo cierpi i tęskni za dawnym życiem i panią Eweliną. Nie mniej ważną bohaterką utworu jest panna Czernicka. Jest to prawdopodobnie najbardziej tragiczna postać w noweli. Jako piętnastolatka zostaje zabrana ze swego domu rodzinnego przez panią Ewelinę pod pozorem zapewnienia jej lepszego życia. Prawda jest jednak taka,że pani Ewelina odebrała jej szansę na szczęśliwe życie. Ona również bardzo pokochała swoją opiekunkę. Jednak Krzycka bardzo szybko się nią znudziła. Talent manualny pozwolił jej zostać w domu Krzyckiej jako służąca. Kiedy jest już dorosłą kobietą pozostaje w cieniu swej chlebodawczyni z poczuciem wyrządzonej jej krzywdy i zniszczonego życia. Jest świadoma tego co straciła i wie, że gdy nie będzie mogła służyć swojej pani to zostanie przez nią przepędzona, ta myśl ją nieustannie prześladuje i bardzo się jej boi. Z tego powodu bez skrupułów podkrada pieniądze Krzyckiej, by odłożyć je na starość. Czernicka jest pozbawiona własnej osobowości, zawsze pozornie podziela zdanie swojej pani, a w rzeczywistości ją szczerze nienawidzi. Na koniec warto opowiedzieć o bohaterce takiej jak Janowa. Ta uboga kobieta, matka czwórki dzieci jest bardzo kochająca i dobrą osobą. Pomimo ubóstwa zapewnia swym dzieciom wszystko, czego potrzebują, dzięki czemu są bardzo szczęśliwe. Swoją daleką krewną Helcie także dobrze traktuje. Los dziewczynki nie jest jej obojętny, dlatego godzi się oddać Helcie na wychowanie Krzyckiej myśląc, że dziewczynka będzie miała tam zawsze dobrze. Ślepo jest przekonana o wielkim miłosierdziu i dobroci pani Eweliny. Gdy Helcia do niej wraca bardzo martwi i troszczy się o dziewczynkę. Kobieta ma więc wielkie i dobre serce.