Menu książki:
Dolina swiatła
Geneza utworu i gatunek
Rodzaj i gatunek literacki:
„Dolina Światła” to powieść młodzieżowa autorstwa Aleksandra Minkowskiego. Jest ona przykładem epiki.
Geneza i krótki opis:
Tytułowa „Dolina Światła” to wyjątkowe sanatorium. Jego nazwa pochodzi od miejsca, w którym się znajduje. Jest to tajemnicza i niezwykła dolina. Społeczność sanatorium żyje w odosobnieniu, wśród intryg i niejednokrotnie przemocy, a kuracjusze są niejako odcięci od świata zewnętrznego. Mimo to, chłopakowi, który tam trafia udaje się przeżyć niezwykłe przygody i poczuć smak prawdziwej miłości. To powieść o przyjaźni, miłości, wartościach, które powinny być ważne w życiu każdego człowieka.
Sanatorium to jest dowodzone przez tak zwaną „RADĘ TRZECH”. Grupa dowódców narzuca swoje zdanie ludziom zamieszkującym „Dolinę Światła”. Biorąc pod uwagę rok powstania dzieła (1985 rok) można przypuszczać, że powieść jest pewnego rodzaju manifestem i próbą ukazania państwa totalitarnego, z którym mieliśmy do czynienia w Polsce podczas rządów socjalistycznych.
Streszczenie krótkie
Marcel znajduje się w Dolinie Światła. Jest to sanatorium, w którym przyjmuje doktor Jael. Mężczyzna jest dobrze obeznany w swojej dziedzinie. Doktor rozmawia z chłopakiem. W sanatorium można znaleźć Radę Trzech – jest ona odpowiedzialna za wiele ważnych rzeczy (m. in. za opowieść o Białym Lamie). Marcel zaprzyjaźnia się z Piotrkiem, a następnie z Ewką. Okazuje się, że chłopak ma zostać grafikiem. Marcel przyzwyczaja się do niesamowitego miejsca, lecz nie ma kontaktu z nikim ze swojego domu. Mimo że zdrowie Marcela nie jest w najlepszym stanie i chłopak miał przeprowadzony zabieg transfuzji krwi, to pacjent korzysta z pobytu w niezwykłym sanatorium. Marcel odkrywa tajemnice uzdrowiska, a także dowiaduje się, że jego sekrety również są znane radzie. Rada Trzech zajmuje się podejmowaniem decyzji o wydarzeniach, które mają miejsce w sanatorium. Marcel dowiaduje się, że jego ojciec został zwolniony z pracy. Życie w klinice ulega drobnym zmianom. Rozpoczyna się dochodzenie w sprawie karykatury Pierwszego.Sala numer trzynaście to jedno z najdziwniejszych miejsc, jakie znajduje się w sanatorium. Do tej sali trafiają najbardziej chore dzieci. Marcel i Milczucha (jedna z kuracjuszek) zbliżają się do siebie. Zarówno buddyzm, jak i modlitwy mnichów to ważne elementy rzeczywistości, której sekret pobudza ciekawość pacjentów.W Radzie Trzech zachodzą zmiany. Na skutek odkrycia karykatury u jednego z członków Rady zostaje on odwołany. Marcel doznaje następnego krwotoku. Chłopiec przeżywa również radosne chwile. Wraz z dwoma członkami Rady Trzech i Milczuchą wybiera się do dyskoteki. Dziewczyna i Marcel udają się w nocy do parku, w którym widzą Białego Lamę.Nie tylko Marcel i Milczucha zbliżyli się do siebie podczas pobytu w sanatorium. Kolejnymi pacjentami, którzy coś do siebie poczuli, są Pierwszy i Ewka. Dziewczyna pragnie, aby ona i jej partner byli uznawani za dobrą parę. Przeciwko Radzie Trzech nawiązuje się spisek.Marcel oraz jego towarzyszka są blisko rozwiązania zagadki mnichów. Chłopak nawiązuje kontakt z Białym Lamą. Pewnego dnia Milczucha znika. Do Marcela dochodzą wieści, że Trzeci chce zostać pracownikiem jego ojca. Skład Rady ulega zmianie: Trzeci zostaje Pierwszym, natomiast pozostali członkowie zostają odwołani. Ewa odwiedza jednego z nich w sali numer trzynaście, która ma niesamowitą moc – umiera się w niej pełnym radości. Według Pierwszego szantażystą był Hieronim (jeden z członków spisku). Mężczyzna później znika z Doliny Światła.Zmiany mające na celu zakończenie bezwzględnych rządów okazują się ich początkiem. Rada Trzech postanawia powołać organ, którego zadaniem ma być pilnowanie porządku. Pierwszy nie cofa się przed szantażowaniem, jednak Marcel jakoś sobie z nim poradził. Zakończeniem książki jest niesamowita przygoda i ponowne spotkanie z Białym Lamą. Marcel i Milczucha wracają jednak do uzdrowiska.