Harry Potter

Recenzja książki

Moim zdaniem saga Harry’ego Pottera jest jedną z najbardziej udanych dzieł wszech czasów.
Dlaczego tak sądzę ? Otóż odpowiedź jest bardzo prosta, zachęca młodych czytelników do rozpoczęcia swej podróży w czytelnictwie, ukazuje wiele motywów życiowych, wartości, a także wiele innych, co postaram się udowodnić, a jeśli nie czytaliście Harry’ego Pottera postaram się Was zachęcić do zainteresowania się treścią książki.
Osobiście sama jestem ogromną fanką Harry’ego , ponieważ fenomen tej książki polega na tym, że na początku całej serii poznajemy małego chłopca, który jest całkowicie zagubiony, jego rodzice nie żyją, (ponieważ Voldemort ich zabił kiedy Harry był małym chłopcem) Harry wychowuje się u wujostwa. Zwłaszcza wuj Vernon nie szczędzi zadawania codziennych przykrości Harry’emu. W dniu 11 urodzin chłopca, niespodziewanie pojawia się Hagrid, gajowy z Hogwartu, szkoły magii i czarodziejstwa, który twierdzi, że młody jest czarodziejem i powinien w tym roku uczęszczać do tejże szkoły.
Harry przybywa o określonej porze na peron 9 i 3/4 skąd prawdopodobnie ma wyjechać pociąg do tajemniczej szkoły.
Jak wcześniej wspomniałam chłopiec był bardzo zagubiony, wystraszony, do momentu kiedy poznaje w pociągu swego najlepszego przyjaciela, Rona, który towarzyszy mu do końca sagi. Wówczas Harry staje się z każdym rokiem coraz pewniejszy siebie.
Książka zawiera mnóstwo mądrości i wskazówek jak powinniśmy żyć i się zachowywać. Warto wspomnieć o tym, że chłopiec co roku przechodzi przez wiele potyczek życiowych, a i tak nie poddaje się i idzie dalej przed siebie.
J.K Rowling napisała 7 tomów o młodym czarodzieju.
Książka została przetłumaczona na 49 języków, a
historia o Harrym jest znana na całym świecie.
Książka powinna wszystkich zachwycić choćby z tego względu, iż nie jest to zwykła książka fantasy,tylko jest to książka niesamowita, przy której możemy się wzruszyć, śmiać się razem z bohaterami, a także obawiać się o ich losy.
Ja sama zżyłam się z bohaterami jak nigdy dotąd.
Książka doczekała się również ekranizacji w roku 2001, jednak sądzę, że lektury są tak dobre, na tym samym samym poziomie, co filmy.
Harry poznaje podczas nauki w Hogwarcie dwójkę najlepszych przyjaciół, Rona i Hermionę , a także dowiaduje się o tym ,że jego ojcem chrzestnym jest Syriusz Black. Właśnie ten wątek pokazuje nam ludziom, którzy bardzo często oceniają ludzi ,,po okładce”, że nie zawsze na jakiego człowiek wygląda, takim jest.
Cenię tę sagę również za to ,że występuje tam bardzo duży poziom tolerancji, bowiem nikt za bardzo nie zwraca uwagi na to, iż Hagrid jest półolbrzymem, Harry i jego przyjaciele traktują go jak równego sobie, a także uczniowie też nie zwracają na to większej uwagi.
Bardzo podoba mi się to stanowisko, ponieważ obecnie stykamy się w szkołach, pracy niestety z brakiem tolerancji, wyszydzaniem przez inne osoby, co czyni nas osobami bardziej skrytymi i zamkniętymi w sobie.
Wiele osób czekało z niecierpliwością na kontynuację sagi, więc po kilku latach J.K Rowling napisała dramat w wersji książkowej ale też taki, który jest wystawiany w teatrze, pt,, Harry Potter i przeklęte dziecko” wówczas poznajemy losy dzieci Harry’ego, Rona i Hermiony, a także syna Draco Malfoy’a.
W tej książce możemy ujrzeć piękno przyjaźni na długie lata, kiedy ,,golden trio” wzrusza się na widok dzieci odjeżdżających do szkoły, Hogwartu, tak jak oni przed laty.
Warto przytoczyć również wydarzenia choćby z turnieju trójmagicznego, ponieważ wtedy możemy poznać osobowość chłopca, Harry’ego, która zamiast walczyć o wygraną, woli uratować swoich przyjaciół było to godne uwagi zachowanie, które mało kto potrafiłby naśladować.
Równie bohaterską postawą okazał się być kiedy przyszło do ratowania Ginny- młodszej siostry Rona, wtedy dla niego nie liczyło się to, jak się on sam czuje tylko walczył o młodszą koleżankę, która utknęła w lochach bazyliszka.
W lekturze tej jest także bardzo dużo mądrych, złotych myśli, które wypowiada profesor Dumbledore, był on naprawdę inteligentnym człowiekiem, który potrafił znaleźć nawet na najtrudniejsze pytanie odpowiednia odpowiedź. Kiedy bowiem zdarzały się pytania niedogodne, potrafił okrężnymi drogami przejść do sedna sprawy i zredagować zacną puentę. Dlaczego właśnie wspominam tutaj o tym człowieku ?
Odpowiedź jest prosta, na świecie mało jest ludzi takich, którzy potrafią wyjść z opresji na spokojnie bez zbędnego stresu, który nam potrafi skomplikować sprawy, a także niewiele osób jest na tyle wykształconych, aby na każde pytanie mieć tzw. złotą myśl, lub trafną puentę. To właśnie dlatego bardzo lubię masę postaci w książkach Harry’ego Pottera, dlatego, że są po prostu inni, unikalni, i na pewno niepowtarzalni.
Odkąd przeczytałam historię o młodym czarodzieju, przestałam się przejmować innymi, a także stałam się osobą bardziej otwartą i odważną, z czym wiele osób ma problem, dlatego ta książka byłaby idealna dla takich ludzi, więc jeśli nie znacie jeszcze historii o chłopcu, który przeżył, musicie to czym prędzej nadrobić.

Problematyka

Jedną z ciekawszych współczesnych propozycji dla młodych czytelników jest cykl książek o Harrym Potterze. Bohaterem jest nastoletni chłopiec, który mieszka u ciotki i wuja. Nie cieszy się jednak miłością bliskich. Można nawet stwierdzić, że jest w tej rodzinie niemile widziany. Mieszka w komórce pod schodami, nosi ubrania po starszym kuzynie.
Pewnego dnia jego życie się zmienia. Okazuje się, że Harry jest czarodziejem i ma się udać do specjalnej szkoły. W tym czasie odrywa także, że posiada pewne, niezwykłe umiejętności. Wkrótce jego życie nabiera tempa. Odwiedza go Hagrid i zabiera na zakupy, przed domem pojawia się tajemniczy kot. Przybysze ze świata magii budzą lęk ciotki i wuja i kiedy chłopiec wyjeżdża do Hogwartu, kamień spada im z serca.
Tymczasem bohater dowiaduje się, że nie jest skazany na smutne życie. Co więcej, jest osobą sławną, z którą wielu chce się zaprzyjaźnić. Poznaje Rona i Hermionę, którzy stają się jego najlepszymi przyjaciółki. Wspólnie z nimi przeżywa wiele przygód. Uczy się magii, rywalizuje z innymi w nauce i sporcie, przeżywa miłość. Dowiaduje się także coraz więcej na temat swoich rodziców, którzy byli wielkimi czarodziejami.
Seria utworów o hardym Potterze budzi wiele kontrowersji. Niektórzy przyjęli ją entuzjastycznie, zachwycają się pomysłowością autorki, urzeka ich los bohatera. Na uwagę zasługuje fakt, że J. Rowling stworzyła cykl nowy, świeży, atrakcyjny dla młodych czytelników. Akcja toczy się w świecie, który znają, a jednak odmiennym. Do Hogwartu można się bowiem dostać w bardzo krótkim czasie, z peronu znajdującym się w Londynie. Również w mieście znajduje się inny świat, w którym żyją czarodzieje. Jest to bardzo atrakcyjne dla dzieci i rozbudza ich wyobraźnię.
Jest jednak grupa odbiorców, którzy wypowiadają się bardzo krytycznie. Zarzucają, iż w kolejnych tomach jest zbyt dużo magii, pojawia się także motyw Złego, którego utożsamiają z szatanem. Opinie te wydają się jednak niesprawiedliwe. Cykl o Harrym Potterze to książka, która zawiera wiele wartości. Uwagę zwraca między innymi kontrast między rodziną Harrego, a rodziną Rona. Wuj i ciotka Pottera są zamożni, niczego im nie brakuje. Nie potrafią jednak okazywać ciepła. Liczą się dla nich wyłącznie dobra materialne. Ich syn, Dudley, jest rozpuszczony do granic możliwości. Skrupulatnie liczy prezenty, które dostał pod choinkę i robi awanturę, że jest ich mniej niż było w poprzednim roku. Dudley nieustannie dokucza Harremu, jednak rodzice nigdy nie wyciągają konsekwencji. Przeciwieństwem jest rodzona Weasleyów. Jest to rodzona wielodzietna, w której ojciec pracuje, a matka zajmuje się domem. Dom jest ubogi, zagracony, ale pełen miłości. Pani Weasley jest bardzo ciepłą kobietą i dba o swoje dzieci, a kiedy poznaje Harrego, zaczyna matkować także jemu. Nie ma tu drogich prezentów, wystawnych przyjęć, ale są wszechobecna miłość, szacunek, zrozumienie. Wszystkie dzieci wiedzą, że zawsze mogą liczyć na swoich bliskich.
Trudno się też zgodzić z argumentem przeciwników „Harrego”, którzy zarzucają, że jest to książka pełna magii, godząca w chrześcijańskie wartości. Owszem, w cyklu są magiczne przedmioty, baśniowe stwory, tajemniczy Voldemort. Nie można jednak zaprzeczyć, że zło i dobro są wyraźnie rozgraniczone, a dobro zawsze zwycięża. Zły czarodziej zostaje pokonany, pozytywni bohaterowie zwyciężają. Poza tym, magia, diabły, czarownice pojawiają się w bajkach J. Ch. Andersena, braci Grimm, Ch. Perrault, które są chętnie czytane już dzieciom w wieku przedszkolnym. Cóż gorszego niż w bajce o Jasiu i Małgosi, w której czarownica chce spalić dzieci, jest w „Harrym Potterze”?
Na podkreślenie zasługuje też motyw przyjaźni. Harry, Ron i Hermiona to przyjaciele na dobre i na złe, których nic nie jest w stanie rozłączyć. Pomagają sobie w trudnych chwilach i zawsze mogą na siebie liczyć. Uczniowie cieszą się także opieką większości nauczycieli, którzy bywają surowi i wymagający, ale są życzliwi.
Choć książka Rowling przeznaczona jest dla młodzieży, myślę, iż mogą ją czytać także starsze osoby. Fabuła skonstruowana jest w taki sposób, że zaciekawi zarówno dorosłych, jak i młodzież.

Charakterystyka bohaterów

Głównym bohaterem powieści pt. ,,Harry Potter” jest właśnie Harry Potter.
Urodził się on 31 lipca i jest on synem Lily Evans i Jamesa Pottera. W 1981 w Halloween Lord Voldemort zabił jego ojca wraz z jego matką. Występuje on we wszystkich częściach ,,Harrego Pottera”. Dla mnie jest to bardzo fascynująca postać, która zmierza do swoich celów i się nie poddaje.

Drugą postacią jest Hermiona Granger, urodziła się 19 września 1979, jej ulubionym przedmiotem były zaklęcia z których zawsze była najlepsza. Jej rodzice są mugolami i pracują w zawodzie dentystycznym. Hermiona ma gęste, długie, brązowe i dość potargane włosy. Jest jedną z najważniejszych postaci w powieściach o Harrym Potterze.

Trzecią postacią jest Ron Weasley, urodził się 1 marca 1980. Jest on najlepszym przyjacielem Harrego Pottera, występował on tak jak Hermiona we wszystkich częściach powieści Harrego Pottera. Jego wygląd był typowy dla rodziny Weasleyów: rude włosy i piegowata cera, Był on wysoki, miał niebieskie oczy i długo nos. Miał on też liczne rodzeństwo. m.in. Freda i Georga czyli bliźniaków oraz siostrę Ginny.

Czwartą postacią jest Draco Malfoy, urodził się 5 czerwca 1980. Jego wielkim wrogiem jest Harry Potter. Występował również jak Hermiona i Ron we wszystkich częściach powieści Harrego Pottera. Jego ojciec był sługą Czarnego Pana czyli Lorda Voldemorta. Jego ojciec nazywał się Lucjusz Malfoy a matka Narcyza Malfoy. Jego ojciec kupił jego drużynie najnowsze miotły Nimbusy 2001. Zabił on najważniejszą osobę w Hogwarcie czyli Albusa Dumbledora.

Piątą postacią jest Albus Dumbledore, urodził się on w lato 1881. Jest najważniejszym dyrektorem Hogwartu, który bardzo wspierał Harrego Pottera. Zagrał on tak jak wszyscy w każdej części Harrego Pottera. Został on zabity przez Draco Malfoy’a.

Szóstą postacią jest Lord Voldemort, urodził się 31 grudnia 1926. Jest on najczarniejszą i najokrutniejszą postacią w powieściach o Harrym Potterze. Chciał on zabić Harrego Pottera, ponieważ bał się jego mocy że może go zabić. Zabił on jego rodziców i próbował zabić też Harrego lecz go nie zabił i zostawił na jego czole znamię w kształcie pioruna. Wykorzystał on Draco Malfoya do zabicia Albusa Dumbledora.

Siódmą postacią jest Rubeus Hagrid, urodził się 6 grudnia 1928. Hagrid jest gajowym i strażnikiem kluczy w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Prowadzi on również zajęcia z opieki nad magicznymi zwierzętami. Hagrid uwielbia zwierzęta i miał ich bardzo dużo. Został on pierwszym przyjacielem Harrego Pottera.

Ósmą postacia jest Minerwa McGonagall, urodziła się 4 października 1935. Uczy ona transmutacji. Jest ona opiekunką Gryffindoru do którego uczęszcza Harry Potter. Jest ona również członkinią Zakonu Feniksa. potrafi przemienić się w charakterystyczną kotkę z czarnymi obwódkami wokół oczu, które przypominają okulary, jakie nosi.

Dziewiątą postacią jest Severus Snape, urodził się 9 stycznia 1960. Jest on opiekunem domu Slytherin do którego uczęszcza Draco Malfoy. Gdy był dzieckiem mieszkał w mugolskim miasteczku na ulicy: Spinner’s End.

Streszczenie

( I HARRY POTTER I KAMIEŃ FILOZOFICZNY) Saga książek o Harrym Potterze rozpoczyna się w momencie, gdy mały chłopiec zostaje ,,podrzucony” pod drzwi domostwa Dursleyów ze względu śmierci jego rodziców. Petunia, Vernon i Dudley, ich syn są najbliższą rodziną chłopca ze strony matki, dlatego zobowiązują się wychować małego.
Jest to rodzina całkiem normalna, trzymająca się z dala od wszelkich magicznych dziwactw.
Harry, mimo, iż wychowuje się z rodziną, nie jest szczęśliwy, ponieważ na co dzień musi znosić okropne dręczenie ze strony wuja, z resztą ciotka Petunia nie próbuje hamować męża, dlatego też w pewnym sensie przyczynia się do prześladowania Harry’ego.
Chłopiec znosi pastwienie się ze strony rodziny do dnia 11 urodzin, kiedy to zaczynają dziać się nieprzewidywalne, magiczne zdarzenia, które wuj Vernon próbuje zatamować, lecz nie daje rady.
Przychodzi wiele listów z tajemniczego ,,Hogwartu”, które są zaadresowane do chłopca.
Rodzina jest rozzłoszczona całą tą sytuacją i wynosi się na ,,odludzie”, niestety nawet i tam dosięgają informacje magiczne.
Podczas zawiei, tajemnicza, ogromna postać zaczyna walić w drzwi.
Po czasie okazuje się, że to Hagrid, gajowy z tego Hogwartu, jednak ten już nie zabrania chłopcu obejrzeć listu i jest wręcz wzburzony faktem, iż Harry nie wie czym jest Hogwart.
Z wielkim zapałem zabiera chłopca z wyspy, a następnie w towarzystwie Harry’ego udaje się na ulicę pokątną, aby przygotować chłopca na zbliżający się rok szkolny.
Na peronie, z którego Harry ma odjechać poznaje rodzinę Weasley’ów, ponieważ jest tak zagubiony, iż musiał się kogoś spytać jak dotrzeć na peron 9 i 3/4.
W pociągu poznaje swoich przyszłych przyjaciół Rona i Hermionę, którzy towarzyszą chłopcu do końca całej sagi.
W I roku w Hogwarcie uczniowie zapoznają się ze szkołą, Harry zostaje wybrany do drużyny Qudditcha, wówczas okazuje się on być mistrzem w tej grze.
głównie przeżywają pierwsze wspólne przygody, ale także zmagają się z rozwikłaniem tajemnicy kamienia filozoficznego. Pod koniec tej części Harry stawia się do pojedynku z Voldemortem, czarnoksiężnikiem, który zabił jego rodziców.
( II HARRY POTTER I KOMNATA TAJEMNIC)
Część druga jest to historia o komnacie tajemnic.
Harry ,,za złe zachowanie” ma zamontowaną kratę w oknie przez wuja, jednak nie pozostaje długo w niewoli, ponieważ Ron i jego bracia przybywają na pomoc, resztę czasu do powrotu do szkoły, spędza w tzw, ,,norze” czyli w domu Weasley’ów. Pomimo , iż jest tam ubogo, w przeciwieństwie do domu Dursleyów, w norze panuje miłość, szczęście rodzinne.
W tej części Harry poznaje bliżej młodszą siostrę Rona, Ginny.
Chłopcy spóźniają się na pociąg, gdyż próbując przejść przez ścianę, portal przejściowy na peron 9 i 3/4 zostaje zamknięty.
Chłopcy postanawiają pojechać samochodem ojca Rona.
Na drugim roku w Hogwarcie sporo się dzieje, Harry znajduje tajemniczy dziennik Toma Riddle’a, z którym konwersuje, dowiadują się o komnacie tajemnic, a także o ukrytym potworze, który petryfikuje ofiary.
Pod koniec roku Hermionę dopada potwór, jednak dziewczyna ma w zaciśniętej dłoni wskazówkę, która pomaga Ronowi i Harry’emu rozwikłać zagadkę kim jest potwór.
Chłopcy są jeszcze bardziej zdeterminowani, kiedy dowiadują się, że do komnaty tajemnic została zaciągnięta siostra Rona.
Harry wdaje się w kolejną konfrontację z osobowością Voldemorta tylko teraz jest to tylko ,,wspomnienie”.
Na szczęście dziewczynę udaje się wyciągnąć z lochów.
– (III HARRY POTTER I WIĘZIEŃ AZKABANU)
W tej części Harry poznaje mentora, profesora Lupina, który okazuje się później przyjacielem zmarłego ojca Harry’ego.
Na trzecim roku chłopiec dorasta bo ma już 13 lat.
Do Hogwartu zostali sprowadzeni dementorzy, postacie które przypominają duchy i wysysają z człowieka całe szczęście. Harry jest przez cały rok męczony przez te istoty, lecz dementorzy są potrzebni, aby chronić szkołę przed uciekinierem Azkabanu, Syriusza Blacka.
Harry uczy się w ciągu roku zaklęć takich jak m.in. Expecto Patronum, aby uchronić się przed dementorami atakującymi.
Na koniec roku Harry dowiaduje się, że zbrodniarz jest jego ojcem chrzestnym, chłopiec się załamuje, jednak dochodzi do spotkania, podczas którego okazuje się, że Syriusz został jako niewinny skazany do więzienia, zamiast Petera Pettigrew.
(IV HARRY POTTER I CZARA OGNIA)
Uczniowie po powrocie do Hogwartu dowiadują się o zbliżającym się niesamowitym wydarzeniu, bowiem o Turnieju Trójmagicznym.
Wszystko idzie zgodnie z planem do momentu wyboru reprezentantów, z każdej szkoły powinien być jeden kandydat, jednak z Hogwartu, ktoś zaczarował czarę ognia i wylosowano Cedrika jako pierwszego i Harry’ego jako drugiego.
Przez cały rok młodzieniec zmagał się z zadaniami turniejowymi, które wymagały sprytu przede wszystkim.
Na 3 zadaniu Harry ponownie spotkał się z Voldemortem, ponieważ czara okazała się świstoklikiem, niestety Cedrik nie powrócił już do zniecierpliwionego ojca.
(V HARRY POTTER I ZAKON FENIKSA)
W tej części Harry zjednuje sobie uczniów chętnych do nauki obrony przed czarną magią, gdyż nauczycielka nie stosuje w ogóle praktyki, dlatego uczniowie się buntują i postanawiają założyć gwardię Dumbledora, GD.
Kiedy Voldemort zaczyna atakować, gwardia zbiera się i walczą wspólnie, jednak Voldemort nie daje za wygraną atakuje dzielnie, natomiast Bellatrix korzysta z okazji i zabija ukochanego chrzestnego Harry’ego. W chłopaku wzbiera się nienawiść i zaczyna rzucać zaklęcie CRUCIO , jednak miłość i przyjaźń w nim wygrywa i przestaje pałać nienawiścią.

(VI HARRY POTTER I KSIĄŻĘ PÓŁKRWI)
Kolejna część sagi, kolejne przygody, Harry Potter i Książę Półkrwi jest już szóstym tomem opowieści o młodym czarodzieju.
Do Hogwartu przybywa nowy nauczyciel, profesor Horacy Slughorn, który uczy eliksirów.
Dumbledore prosi Harry’ego wówczas o przysługę, aby ten zbliżył się do profesora Slughorna i wydobył z niego cenne wspomnienie, którego właśnie dyrektor tak bardzo potrzebuje. Harry podczas lekcji eliksirów spóźnia się z Ronem, chłopcy nie mają oboje książek, więc profesor zaleca uczniom, aby ci sięgnęli do szafki po podręczniki.
W szafce są dwa wydania: stare i nowiutkie, oczywiście obaj rzucili się na nowe wydanie, jednak ostatecznie Ron je zdobywa, a Harry dostaje stare, poniszczone, ale jednak to stare wydanie okazało się być najlepszym, ponieważ było własnością księcia półkrwi, to wydanie zwiera przeróbki, cenne wskazówki, które Harry’emu pomagają w sporządzeniu eliksiru konkursowego. W zamian za uwarzenie tego eliksiru, chłopak dostaje jedną fiolkę ,,płynnego szczęścia”, eliksir ten sprawia, że człowiekowi wszystko będzie się udawało, więc Harry postanawia użyć tego w sprawie odkrycia wspomnienia Slughorna.
Mężczyzna cały czas stawia opory, lecz gdy Harry pod wpływem ,,płynnego szczęścia”, zaczyna opowiadać o matce, która oddała za niego życie, a także należała do ,,Klubu Ślimaka” Horacy’ego, mężczyzna oddaje upragnione wspomnienie Dumbledore’owi.
Dzięki temu wspomnieniu Dumbledore może działać dalej, wybiera się więc wraz z Harrym na wyprawę w poszukiwaniu Horkruksów, czyli części duszy.
Wracając z tej wyprawy mając już horkruksa, Dumbledore wie co go czeka, ale nie chce mówić o tym Harry’emu, po prostu prosi chłopca, aby ten wezwał profesora Snape’a.
Severus zjawia się, przychodzą również śmierciożercy, a także Draco Malfoy, który za namową Voldemorta musi zabić Dumbledora, jednak ten czyn wykonuje Snape, ale na twarzy Dumbledora nie widać żadnego zdumienia, jakby była to powinność Snape’a.
(VII HARRY POTTER I INSYGNIA ŚMIERCI)
Harry wraz z przyjaciółmi postanawia nie wracać do Hogwartu tylko poszukiwać dalej Horkruksów, aby zniszczyć Voldemorta, jednak jak się okazuje nie jest to najłatwiejsze zadanie, bowiem noszą oni medalion Salazara Slytherina, jednak nie wiedzą za bardzo, że wpływa to na ich zachowanie, właśnie to doprowadza Rona do opuszczenia chwilowo przyjaciół, Voldemort odkrywa miejsce ukrycia różdżki – w grobie Dumbledora.
Następuje II wojna czarodziejów, w której tak wiele się dzieje, ginie Fred, niektórzy uczniowie tacy jak np. Lavender, ale również Lupin. Harry wówczas dowiaduje się najstraszliwszej prawdy, którą Hermiona już podejrzewała, otóż będzie musiał stawić czoło Voldemortowi, aby ten go zabił.
Harry po ,,zabójstwie” przeżywa coś w stylu śmierci klinicznej, spotyka w swoim tajemniczym śnie Dumbledora, z którym chwilowo rozmawia nie na temat, a następnie powraca do świata żywych, aby stoczyć ostateczną bitwę z wrogiem, aby pomścić śmierć rodziców.
Harry wygrywa tę bitwę. Cała szkoła jest zrujnowana, wszyscy zmęczeni, ale dumni, ponieważ byli wspólnotą, która nie wydała Harry’ego, a walczyła razem z nim.

Pisząc to streszczenie chciałabym uwzględnić fakt, iż jest to streszczenie mocno skrócone, ponieważ nie da się wszystkich faktów z całej sagi umieścić w jednym tekście, więc jeśli ktoś byłby zainteresowany to z całego serca polecam przeczytać Harry’ego Pottera i wejść w świat magii.

Streszczenie szczegółowe

Książka pod tytułem „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”, autorstwa J.K. Rowling otwiera siedmiotomowy cykl fantastyczno-przygodowy dla dzieci i młodzieży. Zarówno powieści, jak i ekranizacja wytwórni Warner Bross oraz gry szturmem zdobyły serca fanów na całym świece. Książki sprzedały się w milionach egzemplarzy i stały się absolutnym fenomenem. Premiera odbyła się w dniu 26 czerwca 1997 roku w kraju ojczystym pisarki (Wielka Brytania), natomiast w Polsce wydawnictwo o nazwie Media Rodzina wydało pierwszy tom 10 kwietnia 2000 roku (w przekładzie Andrzeja Polkowskiego). W jednym zdaniu pisząc, pierwszy tom opowiada o młodym czarodzieju, tytułowym Harrym Potterze, który trafia do szkoły magii i poznaje swoich przyjaciół – Hermionę Granger i Rona Weasley’a. Książka otwiera pełną przygód historię o sile przyjaźni, lojalności oraz magii.

Rozdział pierwszy: Chłopiec, którzy przeżył.
Poznajemy małżeństwo Dursley’ów, którzy mieszkają przy ulicy Privet Drive, w domu numer cztery. Pan Vernon i pani Petunia mają syna o imieniu Dudley, który jest dla nich oczkiem w głowie. Pan domu, wychodząc do pracy mija dziwnie odzianych ludzi, czytającego kota, a wszyscy wokół zdają się mówić tylko o Harrym Potterze, co go irytuje. Późnym wieczorem, pod osnową ciemności, pod domem zjawia się Albus Dumbledore – szczupły człowiek z długą, siwą brodą. Nadchodzi także uprzednio widziany przez pana Vernona kot, po czym zmienia się w kobietę – Minerwę McGonagall. Kobieta i mężczyzna zaczynają rozmawiać o śmierci rodziców Harry’ego oraz o czarodzieju, Voldemorcie, który chciał zabić chłopca, ale mu się to nie udało, po czym tajemniczo zniknął. Po chwili zjawia się też bardzo postawny mężczyzna (Rubeus Hagrid), który trzyma niemowlę z charakterystyczną blizną na czole w kształcie błyskawicy. To właśnie malutki jeszcze Harry Potter. Chłopiec zostawiony położony wraz z listem pod drzwiami swego wujostwa. (Mama Harry’ego była siostrą pani Petuni.)

Rozdział drugi: Znikająca szyba.
Minęło jedenaście lat. Wuj i ciotka wychowali Harry’ego, jednak był on dla nich ciężarem i często mu dokuczali (łącznie z ich synem). Przez cały ten czas Potter jest przekonany, że jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym i nikt nie powiedział mu szokującej prawdy. Oto dzień urodzin Dudley’a i rodzina wybiera się z tej okazji do zoo. Potter nie ma na to ochoty, ponieważ obawia się, że jak to bywa zazwyczaj, znów przydarzy mu się coś dziwnego i wujostwo będzie na niego złe. Podczas pobytu w zoo Harry odkrywa, że rozumie mowę węża (jest to brazylijski boa dusiciel), usadowionego za ogromną szybą. Gad opowiada chłopcu o swej niewoli. Tymczasem Dudley dokucza zwierzakowi i stuka w szybę, która nagle tajemniczo znika. Wąż ucieka i gryzie kuzyna Harry’ego w stopy. Rodzice obwiniają Pottera i zamykają go w jego malutkim pokoiku pod schodami, nie pozwalając zjeść kolacji.

Rozdział trzeci: Listy od nikogo.
Nadeszły wakacje, jednak Harry nie cieszy się z tego powodu, ponieważ po lecie będzie zmuszony iść do najgorszego w mieście gimnazjum. Chłopiec bardzo lubi naukę i chciałby trafić to lepszej szkoły, niestety taki zaszczyt należy się wyłącznie jego kuzynowi. Pewnego poranka Harry odkrywa list zaadresowany bezpośrednio do niego, jednak wuj nie pozwala mu go przeczytać. Wywiązuje się sprzeczka. Pan Vernon nie ustępuje, pozwala jednak chłopcu przenieść się do innego pokoju, położonego na piętrze. Następnego dnia pojawia się kolejny list i następnego kolejny i kolejny… Listy wlatują nawet przez komin. Zdenerwowany wuj pakuje rodzinę i wszyscy wyjeżdżają poza miasto. Tam również docierają listy do Harry’ego. Gdziekolwiek chłopiec się nie pojawia, tam nadciąga fala listów. Wieczorem, kiedy Potter wraz z wujostwem przebywa w odludnej chatce, rozlega się głośne pukanie do drzwi.

Rozdział czwarty: Strażnik kluczy.
Tajemniczy mężczyzna, dobijający się donośnie do drzwi, to Hagrid (strażnik klucza i gajowy ze Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwarcie). Jego ogromna postawa i gęsta broda wywołują przerażenie u wujostwa. Mężczyzna, niezrażony reakcją jaką wywołał, wręcza chłopcu czekoladowy tort urodzinowy z napisem „Harry’emu w dniu urodzin”. Olbrzym opowiada Potterowi o jego rodzicach, o ich śmierci oraz fakcie, że walczyli z najpotężniejszym czarodziejem. Wyjaśnia również chłopcu, że on również jest czarodziejem, po czym wręcza mu list zapraszający do nauki w pierwszej klasie szkoły magii o nazwie Hogwart. Harry jest bardzo zdziwiony. Okazuje się, że wujostwo wiedziało o jego magicznych predyspozycjach i o fakcie, że trafi do tej szkoły. Postanowili jednak ukryć ten fakt, co złości Hagrida. Pan Vernon nie pozwala chłopcu odejść i obraża dyrektora szkoły. Nie kończy się to dobrze, gdyż Hagrid za pomocą magii „dorabia” Dudleyowi świński ogonek.

Rozdział piąty: Ulica Pokątna.
Następnego ranka Harry budzi się i uznaje, że to wszystko było snem. Obecność Hagrida szybko wybija mu z głowy tę myśl. Mężczyzna zabiera chłopca do Londynu, na ulicę o nazwie „Pokątna”. Aby się tam dostać, wchodzą na obskurne podwórko pubu, po czym Hagrid przekręca odpowiednie cegły w murze. Chłopiec jest zaskoczony. Olbrzym pokazuje Potterowi listę przedmiotów, które będą mu potrzebne w szkole (między innymi tiara, podręczniki, różdżka, kociołek oraz zwierzę). Wspólnie odwiedzają Bank Gringottta, w którym pracują gnomy i Harry odkrywa, że jego rodzice zostawili my spory majątek. Mężczyzna ukradkiem wynosi z banku jakieś pudełko, które skrzętnie chowa. Chłopiec kupuje rzeczy i kompletuje swą szkolną wyprawkę. W sklepie Harry poznaje jasnowłosego chłopca, który go irytuje wymądrzaniem się i niezrozumiałym słownictwem. Hagrid opowiada Potterowi o szkole i tłumaczy, że są w niej cztery domy o nazwach: Gryffindor, Ravenclaw, Hufflepuff i Slytherin. Następnie wręcza mu urodzinowy prezent – białą sowę, której chłopak daje imię Hedwiga. Ostatni sklep, jaki odwiedzili bohaterowie, to sklep z różdżkami. Mija nieco czasu, zanim Potter wybiera odpowiednią, jak się okazuje zrobioną z tego samego materiału, co różdżka Lorda Voldemorta. Następnie Hagrid wręcza Harry’emu bilet na pociąg i informuje, że jeśli ciotka i wuj będą dla niego niemili, ma dać znać poprzez sowę.

Rozdział szósty: Peron numer dziewięć i trzy czwarte.
Jest pierwszy września, Harry udaje się na dworzec King’s Cross, aby pojechać do szkoły. Chłopiec szuka peronu dziewięć i trzy czwarte, jednak okazuje się, że nie ma takiego, co wzbudza śmiech u wuja i ciotki. Wygląda na to, że nikt nie wie, gdzie jest taki peron. Nagle Potter spostrzega rudowłosą rodzinę, która rozmawia o szkole i postanawia podążyć za nimi. Miła pani wraz ze swym synem – Ronem – pomaga Harry’emu dostać się do miejsca docelowego (należało wejść w barierkę między peronami dziewiątym i dziesiątym). Nadjeżdża ciężki, ogromny parowóz. Okazuje się, że bracia Rona, bliźniacy o imionach Fred i George, słyszeli już o Harrym i nie dowierzają że to on. Podczas podróży do Harry’ego i Rona siedzących w przedziale dołącza dziewczyna – Hermiona Granger – która wydaje się być zbyt zarozumiała, pochodzi też z mugolskiej rodziny. Ron przedstawia koledze swego tłuściutkiego szczura o imieniu Parszywek. Chłopcy szybko zaprzyjaźniają się. Zjawia się też jasnowłosy chłopiec, którego Potter spotkał już wcześniej podczas zakupów, przedstawia się jako Draco Malfoy i jest niemiły dla Rona. Ostatnim etapem podróży jest przepłynięcie zaczarowanymi łódkami przez ogromne jezioro, co sprawia pierwszoroczniakom wielką frajdę.

Rozdział siódmy: Tiara Przydziału.
Wewnątrz szkoły uczniów wita pani profesor McGonagall, która prowadzi ich do Wielkiej Sali. Ogromne, przepiękne pomieszczenie, pełne magicznych przedmiotów, zrobiło spore wrażenie na Harrym i jego nowych przyjaciołach. Następuje ceremonia przydziału. Każdy uczeń z pierwszej klasy ma nakładaną Tiarę Przydziału (rodzaj nakrycia głowy), która jest magiczna i przypisuje ucznia do danego domu według następującego schematu: mężnych i odważnych do Gryffindoru, przebiegłych i sprytnych do Slytherinu, rozsądnych i sprawiedliwych do Hufflepuffu, pracowitych i wytrwałych do Ravenclawu. Harry prosi Tiarę o przydział do Gryffindoru, gdyż – jak się wcześniej dowiedział – to właśnie tam uczęszczali jego rodzice. Magiczna czapa zgadza się, mimo pewnego wahania. Hermiona i Ron również trafiają do tego domu. Po ceremonii rozpoczyna się uczta. Stoły wręcz uginają się od ilości pysznego jedzenia. Mimo iż panuje radosny nastrój, Harry czuje niepokój. Kiedy spogląda na niego złowrogowyglądający, kruczo włosy nauczyciel, chłopiec czuje ból w miejscu, w którym ma bliznę. Owym profesorem okazuje się Severus Snape, nauczyciel czarnej magii i tworzenia eliksirów. Nocą Harry’ego dręczy dziwny koszmar, którego nazajutrz już nie pamięta.

Rozdział ósmy: Mistrz eliksirów.
Harry zauważa, że wiele osób wpatruje się w niego i wskazuje palcami. Taka „sława” niezbyt mu odpowiada, gdyż wolałby skupić się na nauce. Lekcję obrony przed czarną magią prowadzi profesor Quirrell, który sprawia wrażenie wiecznie zlęknionego. Nauczyciel nosi na głowie sporych rozmiarów turban i prowadzi swe nauki w sposób dość nudny. Z kolei profesor Snape nie pozwala Harry’emu na nudę, gdyż jest dla niego złośliwy, a swą lekcję eliksirów traktuje jak okazję do dokuczenia chłopcu. Potter czuje, że profesor go nie lubi, ale nie ma pojęcia dlaczego. Z kolei jasnowłosy Draco Malfoy staje się pupilem Severusa, którego on wyraźnie faworyzuje. Po południu Harry, Hermiona i Ron opuszczają mury szkoły i udają się w odwiedziny do Hagrida, który mieszka w drewnianym domku na skraju Zakazanego Lasu. Jak sama nazwa wskazuje, uczniom nie wolno tam chodzić. Przed domem wita ich Kieł, olbrzymi pies Hagrida, który okazuje się być bardzo przyjacielski. Potter przedstawia swoich przyjaciół olbrzymowi. Podczas poczęstunku bohaterowie dowiadują się, że ktoś włamał się do Banku Gringotta, co było bardzo trudnym wyczynem ze względu na silne zabezpieczania. Nic nie zostało jednak skradzione, co wydało się przyjaciołom zastanawiające. Harry przypomina sobie o tajemniczym pudełku w banku, jednak Hagrid wyraźnie unika tematu.

Rozdział dziewiąty: Pojedynek o północy.
Pewnego dnia odbywa się pierwsza lekcja latania nam miotle. Harry i Hermiona bardzo denerwują się, a Draco stale im dokucza. Neville (uczeń pierwszego roku) niefortunnie spada z miotły i łamie sobie rękę w nadgarstku, a pani profesor idzie z nim na opatrunek, zostawiając uczniów samych. Pod jej nieobecność obowiązuje absolutny zakaz latania. Tymczasem Malfoy zabiera przypominajkę Nevill’a i złośliwie umieszcza ją na drzewie. Harry postanawia pomóc koledze i odzyskać magiczny przedmiot. Mimo zakazu, wsiada na miotłę. Draco ciska przedmiotem daleko, ale Potter go łapie. Wraca profesor McGonagall, która daje ostrą reprymendę Harry’emu. Chłopiec obawia się, że zostanie za karę wydalony ze szkoły, tymczasem okazuje się, że przejawia duży talent do popularnej w szkole gry o nazwie Quidditch. Niespodziewanie Potter zostaje przyjęty do drużyny na stanowisko „szukającego”. Harry dowiaduje się, że na tej samej pozycji grał również jego ojciec. Draco, wyraźnie zazdrosny, wyzywa Pottera na pojedynek o północy. Okazuje się, że to pułapka, gdyż Malfoy zawiadamia woźnego, aby spotkała ich kara. Chodzenie po szkole w czasie, gdy nie odbywały się lekcje, było surowo zabronione. Harry Potter, Hermiona, Ron i Neville uciekają w popłochu i trafiają do dziwnego miejsca, w którym znajduje się trzygłowy pies. Przyjaciołom udaje się uciec, ale spostrzegają, że stwór stoi na klapie i najwyraźniej pilnuje czegoś cennego. Harry dedukuje, że to musi być tajemnicza paczka, którą wcześniej Hagrid zabrał z banku.

Rozdział dziesiąty: Noc Duchów
Nazajutrz sowa przynosi Harry’emu prezent – najnowszy model miotły o nazwie „Nimbus Dwa Tysiące”. W dołączonym liście okazuje się, że chłopca obdarowała profesor McGonagall. Wieczorem Potter odbywa pierwszy trening z kapitanem Oliverem Woodem. Mężczyzna oznajmia, że ma on ogromny talent i wyjaśnia chłopcu zasady gry. Mijają dwa miesiące. Harry pilnie się uczy, odrabia zadania domowe i trenuje, a czas szybko mija. Odbywa się wielka uczta z okazji Nocy Duchów, która zostaje przerwana, gdyż do szkoły wdarł się troll. Wybucha panika, uczniowie zostają ewakuowani. Harry i Ron pędzą po Hermionę. Chłopcy spotykają trolla, którego udaje im się zamknąć w łazience na klucz. Okazuje się jednak, że w tym pomieszczeniu właśnie jest Hermiona, która płakała po tym, jak uczniowie wyśmiewali jej wiedzę. Potter i Ron rzucają się na ratunek i mimo niebezpieczeństwa, odciągają trolla, aby nie skrzywdził dziewczyny. Ron wypowiada zaklęcie lewitacji i uderza stwora w głowę jego maczugą. Po wszystkim zjawiają się profesorowie McGonagall, Snape i Quirrell, którzy bynajmniej nie chwalą bohaterstwa chłopaków. Hermiona bierze winę na siebie, aby uchronić przyjaciół przed konsekwencjami. Opowiada nauczycielom, że sama celowo szukała trolla, a Ron i Harry ją uratowali. Dziewczyna dostaje karę, ale zyskuje wdzięczność kolegów, którzy od tej pory traktują ją lepiej i obdarzają przyjaźnią.

Rozdział jedenasty: Quidditch.
Naszedł listopad, a wraz z nim jesienny chłód. Wszyscy uczniowie, a zwłaszcza Harry jako debiutant, oczekują meczu Gryffindoru ze Slytherinem. Potter udał się do pokoju profesorów, aby odzyskać uprzednio zabraną mu książkę. Spotyka tam Snape’a oraz woźnego Filcha, który opatruje profesorowi nogę. Z ich rozmowy Harry wnioskuje, że Snape chciał ukraść przedmiot, który znajdował się pod klapą pilnowaną przez trzygłowego psa. Ron również tak uważa, ale Hermiona mówi przyjaciołom, że to bzdura. Nadchodzi upragniony i wzbudzający wiele emocji mecz. Podczas rozgrywki miotła Harry’ego odmawia posłuszeństwa, przez co chłopiec ma spore problemy z utrzymaniem się na niej. Nie może skupić się na grze i złapaniu znicza (jest ro rodzaj bardzo szybko latającej piłki). Hermiona i Ron zauważają, że profesor Snape mamrocze pod nosem jakieś zaklęcie i patrzy wprost na Pottera. Dziewczyna podpala szatę nauczyciela, a ten – wrzeszcząc i miotając się – wpada na profesora Quirrella. Po tym incydencie Harry odzyskuje władzę nad miotłą. Łapie znicz, a jego drużyna wygrywa mecz. Wszyscy wiwatują i gratulują Potterowi zwycięstwa. Wieczorem przyjaciele udają się odwiedzić Hagrida i opowiadają mu o tajemniczej paczce pod klapą i strzegącym ją trzygłowym psie. Mówią też, że profesor Snape podczas meczu rzucał na miotłę Harry’ego urok, przez co mógł się nawet zabić. Hagrid nie wierzy dzieciom i wpada w złość. Krzyczy, iż mają się nie mieszać, gdyż te sprawy dotyczą wyłącznie profesora Dumbledora i Nicolasa Flamela, co naprowadza przyjaciół na nowy trop.

Rozdział dwunasty: Zwierciadło Ain Eingarp.
Zbliża się Boże Narodzenie, a wszystko wokół zamku szkoły pokrywa śnieg. Uczniowie powoli szykują się, aby udać się na święta do swych rodzin, Harry nie chce jednak jechać do wujostwa i postanawia zostać w Hogwarcie. Harry, Ron i Hermiona szukają w bibliotece jakiś informacji o Nicolasie Flamelu, jednak bezowocnie. Pewnego dnia Harry otrzymuje prezent – pelerynę niewidkę, która pozawala temu, kto ją nałoży, być niewidzialnym. Nie wie od kogo jest ów podarek, ale na dołączonej karteczce widnieje informacja, że należała ona do jego ojca. Ron jest zachwycony prezentem przyjaciela. Nocą Harry udaje się pod peleryną do Zakazanej Biblioteki, aby odszukać informacji o Flamelu. Zauważa go jednak woźny. Potter uciekając, trafia do dziwnego pomieszczenia, w którym widnieje wielkie, dziwne lustro. Dziwne dlatego, że Harry nie zobaczył w nim swego odbicia, ale mamę i tatę, stojących tuż obok niego. Chłopiec jest bardzo przejęty. Na szczycie ramy lustra widnieje napis: „AIN EINGARP ACRESO GEWTEL AZ RAWTĄ WTE IN MAJ IBDO”, co czytane od tyłu oznacza: ODBIJAM NIE TWĄ TWARZ ALE TWEGO SERCA PRAGNIENIA”. Harry, wzruszony, wraca do swego pokoju i opowiada o wszystkim Ronowi. Chłopiec również staje przed zwierciadłem, nie widzi jednak rodziny Harry’ego ale siebie z laurami zwycięstwa. Zjawia się profesor Dumbledore, który tłumaczy Potterowi, że lustro pokazuje jego pragnienia i to, co chce w nim ujrzeć. Ale można się w tym zatracić i postradać rozum, dlatego zwierciadło zostanie przeniesione i ukryte. Dyrektor mówi chłopcu, aby nigdy więcej nie szukał lustra.

Rozdział trzynasty: Nicolas Flamel.
Ron opowiada Harry’emu o dziwnych snach, które go nawiedzają po wpatrywaniu się w lustro. Nadchodzi dzień kolejnego meczu Quidditcha. Harry i drużyna Gryffindoru dowiadują się, że sędzią będzie profesor Snape. Jest powszechnie nielubiany, dlatego fakt ten wywołuje złość wśród uczniów. Potter przypadkiem trafia na kartę kolekcjonerską, która dołączana jest do słodyczy i znajduje informacje o Nicolasie Flamelu, który okazuje się być twórcą Kamienia Filozoficznego, potrafiącego zmieniać metale w złoto. Mało tego dzięki niemu można stworzyć Eliksir Życia, który daje pijącemu nieśmiertelność. Przyjaciele domyślają się, że to właśnie ów Kamień jest w paczuszce, którą z banku zabrał Hagrid, która miała zostać skradziona, a teraz pilnuje go trzygłowa bestia. Nadchodzi mecz i po raz kolejny dzięki Harry’emu jego drużyna odnosi zwycięstwo. Wieczorem Potter widzi idącego ukradkiem do Zakazanego Lasu profesora Snape’a i postanawia go śledzić. Podsłuchuje rozmowę z drugim nauczycielem – Quirrellem – który nazywa trzygłowego psa „Puszkiem”. Wygląda na to, że Snape chce dobrać się do kamienia i grozi koledze, aby szybciej szukał sposobu na ominięcie psa. Po powrocie Harry opowiada o wszystkim przyjaciołom.

Rozdział czternasty: Norweski smok kolczasty.
Harry, Hermiona i Ron dostają zaproszenie od Hagrida, którego odwiedzają. Olbrzym informuje ich, że oprócz Puszka, Kamienia strzegą również cztery potężne zaklęcia rzucone przez profesorów. Dzieci zauważają smocze jajo w chatce Hagrida. Mężczyzna mówi im, że wygrał je w karty i bardzo czeka na wyklucie, gdyż zawsze pragnął mieć własnego smoka. Smok wykluwa się i wydaje się być słodkim maluszkiem. Jednak mijają dni, a stwór staje się coraz bardziej niebezpieczny i nieokiełznany. Ron kontaktuje się ze swym starszym bratem, Charliem, którego pasją są smoki i proponuje mu, aby zabrał stworzenie (o imieniu Norbert). Chłopak zgadza się i w specjalnej klatce zabiera smoka. Chciał ich wydać Draco i poinformować panią profesor o ich wyczynach, jednak mu się to nie udało. Uciekając jednak, przyjaciele spostrzegają, że na szczycie wieży przypadkiem zostawili pelerynę niewidkę.

Rozdział piętnasty: Zakazany Las.
Harry, Ron i Hermiona trafiają przed oblicze surowej profesor McGonagall. Nie wierzy ona w istnienie smoka, jednak postanawia ich ukarać, odbierając sporo punktu Griffindorowi. Oznacza to, iż na koniec roku ich dom nie będzie najlepszy. Przyjaciele postanawiają skupić się na nauce i nie mieszać do żadnych spraw, gdyż wpadają przez to w tarapaty. Kolejną karą, którą nałożył na bohaterów woźny za chodzenie nocą po szkole, był pobyt w Zakazanym Lesie. Hermiona, Ron, Harry, Draco i Neville prowadzeni przez Hagrida wyruszają do Lasu. Ich zadaniem jest znalezienie rannego jednorożca. Po drodze spotykają centaura (pół-człowiek, pół-koń), który nie potrafi udzielić im jasnej odpowiedzi. Uczniowie postanawiają się podzielić na grupy. Harry zostaje z Malfoy’em. Natrafiają na martwego jednorożca. Po chwili pojawia się czarna postać w kapturze i zaczyna pić krew zwierzęcia. Przerażony Draco ucieka ze wrzaskiem. Harry nie mógł się ruszyć i bardzo rozbolała go blizna na czole. Mroczna postać zbliżała się do przerażonego chłopca, jednak odgonił ją inny centaur (Firenzo). Informuje on Pottera, że nadchodzi wielkie niebezpieczeństwo. Chłopiec dowiaduje się również, że krew jednorożca może nawet przywrócić do życia kogoś na wpół martwego. Harry łączy elementy układanki i dochodzi do wniosku, że Kamień Filozoficzny i krew jednorożca są potrzebne Lordowi Voldemotrowi, który pragnie wrócić do żywych. Harry boi się, że jego niedoszły morderca przyjdzie po niego, jednak przyjaciele uspokajają go, że w szkole jest bezpieczny. Ktoś zwraca Potterowi pelerynę niewidkę z dołączoną karteczką o treści „Na wszelki wypadek”.

Rozdział szesnasty: Przez klapę w podłodze.
Nadszedł czas egzaminów końcowych w szkole. Harry dość dobrze radzi sobie z nimi, jednak jego myśli ciągle zaprzątają sprawa Kamienia i Voldemorta. Hagrid informuje dzieci, że dowiedział się, iż Puszka można uśpić grą na instrumencie. Przyjaciele chcą o wszystkim poinformować profesora Dumbledora, ale nie zastają go. Postanawiają samodzielnie pilnować Snape’a, aby ten nie zdobył Kamienia. Ostatecznie jednak nie udaje się to, a Potter z Hermioną i Ronem w nocy wymykają się, aby własnoręcznie zabrać paczuszkę. Grając na flecie, usypiają trzygłowego psa i wskakują przez klapę w podłodze. Okazuje się jednak, że to nie koniec pułapek. Muszą odeprzeć atak rośliny zwanej „diabelskimi sidłami”, która dusi każdego, kto jej dotknie. Następnie łapią latający klucz, wybierając ten właściwy spośród innych. Kolejna przeszkoda to rozegranie partii gigantycznych szachów. Ron poświęca się, zostając na szachownicy, aby przyjaciele mogli pójść dalej. Harry i Hermiona mijają martwego trolla i czują coraz większe obawy. Ostatnią zagadką jest stół z magicznymi eliksirami. Świetnie radzi sobie z tym dziewczyna, która wraca do Rona i nakazuje Potterowi iść samotnie dalej.

Rozdział siedemnasty: Człowiek o dwóch twarzach.
Harry spodziewa się w ostatniej komnacie zastać profesora Snape’a lub samego Voldemorta. Ku jego zdziwieniu, spotyka tam profesora Quirrell’a. Nauczyciel ukazuje swe prawdziwe oblicze i informuje chłopca, że to on chciał go zabić na meczu, a Snape ratował mu życie. Harry spostrzega lustro Ain Eingarp. Jest ono kluczem do znalezienia Kamienia Filozoficznego – informuje go nauczyciel. Potter spogląda w lustro i widzi tam tym razem swoje odbicie, jak wkłada Kamień do kieszeni. Po chwili rzeczywiście tam się znajduje. Harry postanawia ukryć ten fakt i spróbować jakoś wymknąć się. Quirrell podejrzewa coś i rozwiązuje swój duży turban na głowie. Chłopiec z przerażeniem widzi, że z tyłu głowy profesor ma szkaradną twarz z czerwonymi oczyma i małymi szparkami zamiast nosa, co przypomina nieco węża. Było to oblicze Lorda Voldemorta, któremu nauczyciel służył i uważał go za swego pana. Zły czarownik nakazuje mu zabić Pottera. Harry w geście obronnym przykłada swe dłonie do jego twarzy i okazuje się, że potrafi spalać skórę żywym ogniem. Profesor Quirrell z twarzą Voldemorta z przeraźliwym krzykiem umierają, a Harry z emocji i bólu mdleje. Po jakimś czasie Potter budzi się w szpitalnym łóżku. Dumbledore uspokaja chłopca, że Kamień został zniszczony, a on jest już bezpieczny. Tłumaczy mu, że moc palenia w jego dłoniach była miłością matki, która przed laty oddała za niego życie, zapewniając tym samym ochronę przed Voldemortem. Chłopiec spotyka swoich przyjaciół, którym nic się nie stało i jest szczęśliwy, że wszystko dobrze się skończyło. Następuje zakończenie roku szkolnego i zostaje wyprawiona uczta. Dyrektor szkoły wynagradza odwagę i poświęcenie Harry’ego i ogłasza, że to dom Gryffindor został tym najlepszym. Nadeszły wakacje i każdy z uczniów wybrał się do swego domu na odpoczynek. Tom kończy się pożegnaniem na stacji kolejowej Harry’ego Pottera z przyjaciółmi, którzy obiecują, że wkrótce ponownie się spotkają.

Na końcu książki mieści się przydatny słownik pojęć i wyjaśnienie rozbieżności w tłumaczeniu poszczególnych słów.

Plan wydarzeń

„Harry Potter i Kamień Filozoficzny” – J.K. Rowling

1. Rubeus Hagrid i zostawienie niemowlaka z blizną pod domem wujostwa.
2. Vernon i Petunia Dursley jako rodzice zastępczy dla małego Harry’ego.
3. Wycieczka do zoo i rozmowa Pottera z wężem boa.
4. Znikająca szyba w terrarium węża i kara dla chłopca.
5. Tajemnicze listy zalewające Pottera w każdym miejscu.
6. Poznanie przez Harry’ego Hagrida.
7. List zapraszający chłopca do nauki w Hogwarcie.
8. Prawda o śmierci rodziców i odkrycie magicznych zdolności przez Pottera.
9. Ulica Pokątna. Bank i zakupy wyprawki szkolnej.
10. Wybranie odpowiedniej różdżki przez Harry’ego.
11. Biała sowa o imieniu Hedwiga jako prezent urodzinowy.
12. Poszukiwania peronu dziewięć i trzy czwarte.
13. Harry Potter i Ron Weasley zostają przyjaciółmi.
14. Poznanie Hermiony Granger oraz Draco Malfoy’a.
15. Podróż zaczarowanymi łodziami do zamku.
16. Ceremonia Przydziału przez Tiarę oraz uczta w szkole.
17. Gryffindor jako nowy dom Harry’ego, Rona i Hermiony.
18. Lekcja obrony przed czarną magią i dziwny profesor Quirrell.
19. Severus Snape i nauka tworzenia eliksirów.
20. Wyraźna niechęć Snape’a do Pottera.
21. Odwiedziny Hagrida w chatce na skraju Zakazanego Lasu.
22. Informacja o włamaniu do Banku Gringotta.
23. Pierwsza lekcja latania na miotle.
24. Harry i niespodziewanie przyjęcie do drużyny w meczu Quidditcha.
25. Podstęp i pułapka Draco Malfoy’a.
26. Spotkanie z trzygłowym psem pilnującym tajemniczego przedmiotu.
27. Miotła „Nimbus Dwa tysiące” jako prezent dla Herry’ego.
28. Pierwszy trening przed meczem.
29. Noc Duchów i troll w budynku szkoły.
30. Ratunek dziewczyny w łazience przed trollem.
31. Wzięcie na siebie winy przez Hermionę i rodząca się przyjaźń.
32. Mecz Gryffindoru ze Slytherinem i Harry jako szukający.
33. Urok rzucany przez Snape’a i problemy Pottera z miotłą.
34. Spektakularne zwycięstwo Harry’ego.
35. Odwiedziny u Hagrida i opowieść o trzygłowym psie.
36. Peleryna niewidka jako prezent bożonarodzeniowy dla Harry’ego.
37. Bezowocne poszukiwania informacji o Nicolasie Flamelu.
38. Tajemnicze zwierciadło i odbicie ukrytych pragnień.
39. Nicolas Flamel jako twórca Kamienia Filozoficznego.
40. Kolejne zwycięstwo Pottera w meczu Quidditcha.
41. Smocze jajo w chatce Hagrida.
42. Smok Norbert staje się niebezpieczny.
43. Pozbycie się Norberta poprzez oddanie go w klatce bratu Rona.
44. Odebranie punktów Griffindorowi jako kara od profesor McGonagall.
45. Poszukiwanie rannego jednorożca w Zakazanym Lesie.
46. Martwy jednorożec i mroczna postać wysysająca jego krew.
47. Obawy Harry’ego w związku z pojawieniem się Lorda Voldemotra.
48. Wyprawa Harry’ego, Rona i Hermiony po Kamień Filozoficzny.
49. Uśpienie Puszka, trzygłowego psa, za pomocą gry na flecie.
50. Odparcie ataku duszącej rośliny.
51. Schwytanie latającego klucza przez Pottera.
52. Partia gigantycznych szachów i poświęcenie Rona.
53. Zagadka z magicznymi eliksirami.
54. Spotkanie Harry’ego z profesorem Quirrell’em.
55. Prawdziwe oblicze nauczyciela i druga twarz należąca do Lorda Voldemorta.
56. Znalezienie Kamienia Filozoficznego przez Pottera.
57. Atak profesora na chłopca.
58. Obrona Harry’ego palącymi żywym ogniem dłońmi
59. Szczęśliwe zakończenie. Gryffindor najlepszym domem pierwszego roku.
60. Pożegnanie Pottera z przyjaciółmi.

Bohaterowie

Bohaterowie powieści pt. ,, Harry Potter ”

1. Główny bohaterem powieści jest Harry Potter. Urodził się on 31 lipca 1980r. Jego rodzice nazywali się Lily Evans-Potter i James Potter, mieszkali oni w Dolinie Godryka.
2. Hermiona Granger, urodziła się 19 września 1979r. Jej rodzice nazywali się Pan i Pani Granger.
3. Ron Weasley, urodził się 1 marca 1980r. Jego rodzice nazywali się Molly Weasley i Artur Weasley.
4. Draco Malfoy, urodził się 5 czerwca 1980r. Jego rodzice nazywali się Narcyza Malfoy-Black i Lucjusz Malfoy.
5. Albus Dumbledore, urodził się w lipcu lub sierpniu 1881r. Jego rodzice nazywali się Kendra Dumbledore i Percival Dumbledore.
6. Lord Voldemort, urodził się 31 grudnia 1926r. Jego rodzice nazywali się Meropa Riddle z domu Gaunt i Tom Riddle.
7. Severus Snape, urodził się 9 stycznia 1960r. Jego rodzice nazywali się Eileen Snape z domu Prince i Tobiasz Snape.
8. Rubeus Hagrid, urodził się 6 grudnia 1928r. Jego rodzice nazywali się Olbrzymka Frydwulfa i Pan Hagrid.
9. Minerva McGonagal, urodziła się 4 października 1935r. Jej rodzice nazywali się Isobel McGonagall z domu Ross i Robert McGonagall.
10. Neville Longbottom, urodził się 30 lipca 1980r. Jego rodzice nazywali się Alicja Longbottom i Frank Longbottom.
11. Bellatriks Lestrange, urodziła się 1951r. Jej rodzice nazywali się Druella Black z domu Rosier i Cygnus Black.
12. Syriusz Black, urodził się 3 listopada 1959r. Jego rodzice nazywali się Walburga Black z domu Black i Orion Black.
13. Remus Lupin, urodził się 10 marca 1960r. Jego rodzice nazywali się Hope Lupin i Lyall.
14. Ginny Weasley, urodziła się 11 sierpnia 1981r. Jej rodzice nazywali się Molly Weasley zd. Prewett i Artur Weasley.
15. Dolores Umbridge, urodziła się 26 sierpnia. Jej rodzice nazywali się Ellen Cracknell i Orford Umbridge.
16. Zgredek.
17. Luna Lovegood, urodziła się 13 lutego 1981r. Jej rodzice nazywali się Pandora Lovegood i Ksenofilius Lovegood.
18. Gellert Grindelwald.
19. Pansy Parkinson.
20. Cho Chang, urodziła się 1979r.
21. Peter Pettigrew, urodził się 1960r.
22. Nagini.
23. Dudley Dursley, urodził się 23 czerwca 1980r. Jego rodzice nazywali się Petunia Dursley i Vernon Dursley.
24. Hedwiga.
25. Fred Weasley, urodził się 1 kwietnia 1978r. Jego rodzice nazywali się Molly Weasley i Artur Weasley.
26. Narcyza Malfoy, urodziła się 1955r. Jej rodzice nazywali się Druella Black i Cygnus Black.
27. Fleur Delacour. Jej rodzice nazywali się Apolline Delacour i Monsieur Delacour.
28. Albus Severus Potter, urodził się 27 luty 2005r. Jego rodzice nazywali się Harry Potter i Ginny Weasley.
29. Lily Potter, urodziła się 30 stycznia 1960r. Jej rodzice nazywali się Mrs. Evans i Mr. Evans.
30. Argus Filch.
31. Alastor Moody.
32. Lily Luna Potter.
33. James Potter, urodził się 27 marca 1960r.
34. Nimfadora Tonks, urodziła się 1973r.
35. George Weasley, urodził się 1 kwietnia 1978r. Jego rodzice nazywali się Molly Weasley i Artur Weasley.
36. Molly Weasley.
37. James Syriusz Potter. Jego rodzice nazywali się Harry Potter i Ginny Weasley.
38. Dean Thomas.
39. Jęcząca Marta.
40. Sybilla Trelawney.
41. Mrużka.
42. Seamus Finnigan. Jego rodzice nazywali się Pani Finnigan i Mr. Finnigan.
43. Wiktor Krum.
44. Oliver Wood.
45. Astoria Greengrass, urodziła się 1982r.

Streszczenie krótkie

Saga o Harry’m Potterze zaczyna się przyprowadzeniem go przez Hagrida do domu jego wujostwa. Dowiadujemy się, że pokonał Czarnego Pana, nie wiemy jednak jak miałby tego dokonać. Dziesięć lat później widać, jak wielkim błędem było umieszczenie dziecka u państwa Dursley’ów. Bardzo go nie tolerują i nim pomiatają. Na szczęście podczas swoich jedenastych urodzin dowiaduje się, że jest czarodziejem i został przyjęty do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Tam poznaje nowych ludzi i nawiązuje przyjaźń z Ronem i Hermioną. Gdy dzieją się dziwne rzeczy, razem docierają do ich źródła. Na koniec roku szkolnego Harry toczy swoją pierwszą walkę ze złem, z Lordem Voldemortem. Po zwycięstwie okazuje się, że z przyjaciółmi pomógł swojemu domowi wygrać Puchar Domów. Po tylu sukcesach wraca na wakacje do Dursley’ów.

Niestety, wujostwo wciąż widocznie go nie znosi. Harry’emu ciągle na drodze do szkoły stają przeszkody, jednak mimo wszystko do niej dociera. Poznaje nowego nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią, którego nie lubi ze względu na swoje narcystyczne zachowanie. W szkole zaczynają rosnąć ofiary, które zostały spetryfikowane przez nieznanego sprawcę. Przerażeni Harry, Ron i Hermiona obawiają się, że ich przyjaciel Hagrid może być za to odpowiedzialny. Gdy kończy się czas, a przyjaciółka zostaje spetryfikowana, chłopcy decydują się na brawurową akcję, dzięki której drugi raz ratują szkołę przed groźnym bazyliszkiem i kłamliwym profesorem oraz Hagrida przed zesłaniem do Azkabanu. Harry’emu udaje się jeszcze przed odjazdem dać wolność Zgredkowi, skrzatowi domowemu. Znów przyszła pora na powrót do domu.

Kolejne nieprzyjemne wakacje wśród mugolskich krewnych skończyły się tym razem katastrofą. Ciotka Marge, która odnosiła się bez żadnego szacunku wobec rodziców Harry’ego, poczuła jak to jest być balonem. Przerażony swoim zachowaniem Harry próbował uciec, jednak Minister Magii go znalazł i wyjaśnił, że nic złego się nie stało. Potter, eskortowany razem rodziną Weasley’ów i Hermioną, dotarł prawie bezpiecznie do szkoły. Prawie, ponieważ został w pociągu zaatakowany przez dementora. W taki nieprzyjemny sposób zaczął się trzeci rok nauki, podczas którego niejednokrotnie te stworzenia atakowały Pottera, a Syriusz kilka razy włamał się do Hogwartu. W międzyczasie toczył się proces zakończony decyzją o egzekucji Hardodzioba, który skrzywdził ucznia. Ostatecznie okazało się jednak, że Black nie był seryjnym mordercą, jak powszechnie sądzono. Dzięki magicznemu urządzeniu, które Hermiona dostała od Albusa Dumbledore’a, byli w stanie we dwójkę uratować hipogryfa oraz Syriusza i podarować im wolność. Niestety, w trakcie uciekł prawdziwy morderca, przez co nie można było udowodnić niewinności Blacka.

Ten rok szkolny, dla odmiany, nie zapowiadał dla Harry’ego żadnych trudności z wyjściem z domu, jednak tradycyjnie przed rozpoczęciem roku szkolnego – coś złego musi się wydarzyć. Tym razem to był atak zamaskowanych osób po zakończonym finale mistrzostw świata w quidditcha. Na szczęście dociera do szkoły cały i zdrowy. Nie wiadomo jak długo potrwa ten stan rzeczy, ponieważ zostaje ogłoszony Turniej Trójmagiczny, w którym zostaje – wbrew ograniczeniom regulaminu – jednym z reprezentantów. W niesamowity sposób radzi sobie ze wszystkimi postawionymi wyzwaniami, jednak chwilę przed końcem igrzyska puchar okazuje się być świstoklikiem. Konfrontuje się z Lordem Voldemortem i ucieka. Okazuje się, że Czarny Pan powrócił.

Tym razem, gdy Harry spędzał znów spędzał wakacje wśród mugoli, jego kuzyna zaatakowali dementorzy. Źle się zaczęło dziać na świecie. Jego decyzja, by obronić Dudley’a, niesie za sobą konsekwencje. Zostaje wyrzucony ze szkoły i dowiaduje się o Zakonie Feniksa. Udaje się z Arturem Weasley’em na nieplanowane przesłuchanie, na którym zostaje uniewinniony, dzięki czemu może wrócić do nauki. W szkole pojawia się nowa nauczycielka, która jest jedną z pracownic Ministerstwa Magii. Na prawo i lewo rzuca szlabanami i wpaja uczniom, że Lord Voldemort nie powrócił. Ponadto na jej lekcjach Obrony Przed Czarną Magią nie ma żadnej praktyki, przez co uczniowie się w ogóle nie uczą. Gdy zostaje Wielką Inkwizytor Hogwartu, zaczyna się robić zbyt niebezpiecznie. Harry prowadzi dla przyjaciół i znajomych ze wszystkich domów – poza domem Slytherinu – lekcje, gdzie uczy ich później między innymi zaklęć rozbrajających i patronusa. Nazywają siebie Gwardią Dumbledore’a.
Harry ma wizję ataku na Weasley’a, dzięki czemu ratuje mu życie. Dowiaduje się, że Voldemort może czytać w jego myślach a nawet opętać, dlatego Snape – z nakazu Dumbledore’a – uczy Pottera oklumencji (zamykania umysłu). Sytuacja zaczyna się komplikować, gdy jedna z uczennic informuje Umbridge o Gwardii Dubledore’a, po czym sam dyrektor – otoczony – znika z zamku. Potter zostaje wyrzucony z lekcji oklumencji, bo oglądał wspomnienia Severusa, który nie wyraził na to zgody. Harry chce się spotkać z Syriuszem, ale jedyny kominek, który nie jest pod obserwacją, należy do Wielkiej Inkwizytor. Fred i George pomagają mu robiąc ogromne zamieszanie, po czym odlatują na swoich odzyskanych miotłach. Rzucają szkołę i dzięki pieniądzom, które dawno temu dał im Harry, zakładają sklep z magicznymi gadżetami. Podczas SUMów Harry’ego Dolores Umbridge atakuje profesor McGonagall i Hagrida. Potter dostaje też kolejnej wizji, w której Voldemort torturuje Black’a. Wraz ze swoją Gwardią Dumbledore’a dociera do Ministerstwa. Niestety, okazuje się, że to cały czas była pułapka. Syriusz ginie w walce ze śmierciożercami. Powrót Voldemorta staje się niezaprzeczalny, jednak Ministerstwo dalej będzie się starało zatuszować sprawę.

W te wakacje odwiedza Harry’ego i Dursley’ów sam Albus Dumbledore. Tłumaczony on, dlaczego Harry musi zostać co najmniej do ukończenia siedemnastu lat. Potter jedzie do Londynu z przyjaciółmi, gdzie zauważają Draco Malfoy’a na ulicy Śmiertelnego Nokturnu. W końcu uczniowie wsiadają do pociągów. Harry, szczęśliwie odnaleziony po nieudanej próbie szpiegowania Malfoy’a, dociera do zamku spóźniony. Tam dowiaduje się, że posadę nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią otrzymuje Severus Snape. Potter dowiaduje się, że będzie mógł kontynuować eliksiry – wbrew temu, co mówiono mu rok temu – dlatego nie posiada potrzebnych przedmiotów. Korzysta z zasobów szkolnych, dopóki nie dojdą zamówione przez niego książki i składniki. Dostaje książkę poprawioną przez Księcia Półkrwii i postanawia zachować ją sobie z nową okładką. Dalej Dumbledore wynagradza Harry’emu to, jak go potraktował w zeszłym roku. Bardzo często z nim rozmawia, pokazuje to, czego się dowiedział o Voldemorcie, swoje wspomnienia z poznania go i ofiar Czarnego Pana.
Również drużyna Gryffindora w quidditchu osiąga sukcesy, co jest zasługą Harry’ego i Rona. Niestety prowadzi to do nieprzewidzianych konsekwencji: łamie serce Hermionie zaczynając związek z Lavender Brown.
Na przeglądaniu wspomnień w myślodsiewni i szukaniu horkruksów opiera się dla Harry’ego prawie cały rok szkolny. Niestety, ostatnia wyprawa kończy się atakiem śmierciożerców na szkołę i śmiercią Dumbledore’a. Teraz Potter zostaje sam z tym wszystkim, czego nauczył się od mistrza, dalej musi iść bez niego.

Przez całą ostatnią część przygód Harry podróżuje z przyjaciółmi w poszukiwaniu horkruksów uciekając jednocześnie przed śmierciożercami. Jeden z horkruksów kradną od Dolores Umbridge, drugi odnajdują w skrytce Bellatriks, kolejny okazuje się być schowany w Hogwarcie. Chodzący im cały czas po piętach słudzy Czarnego Pana natknęli się na bohaterów wiele razy, w tym raz porwali ich i przenieśli do kryjówki Voldemorta – dworu Malfoy’ów. Po drodze przyjaciół rozdzieliła kłótnia, jednak prawdziwa przyjaźń przetrwała. Na powrót połączeni, zaczęli kierować się do Hogwartu, by odnaleźć ostatnie horkruksy. Odnajdują diadem Roweny Ravenclaw. Odkrywają, że ostatnie fragmenty duszy Voldemorta znajdują się w Nagini – jego wężu – i w samym Harry’m Potterze. Następuje kolejna konfrontacja między protagonistą a antagonistą, podczas której ten pierwszy pozwala się zabić. Doprowadza to do tego, że została tylko Nagini. Podczas zamieszania zabija ją Neville, a Harry toczy ostatni pojedynek z Czarnym Panem, którego oczywiście zwycięża.

Seria kończy się wysłaniem przez Pottera i rodziny jego przyjaciół dzieci do szkoły, która już jest bezpieczna, w świecie wolnym od śmiertelnego zagrożenia.

Geneza utworu i gatunek

„Harry Potter” jest serią książek o przygodach młodego czarodzieja imieniem Harry Potter. Cykl J. K. Rowling opowiada o świecie magii, w którym dochodzi do potyczek miedzy dobrem i złem. Poznajemy tam Harry’ego Pottera, który jako jedyny przeżył spotkanie z Voldemortem, Czarnym Panem. Musi pokonać wiele przeszkód i trudności losu, aby pokonać go ostatecznie. Rowling uważa, że jej seria książek opowiada głównie o śmierci.
Seria składa się z siedmiu książek:
1. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (pierwszy raz ukazał się w 1997 roku, w Polsce zaś w 2000 r.)
2. Harry Potter i Komnata Tajemnic (pierwszy raz ukazał się w 1998 roku, w Polsce zaś w 2000 r.)
3. Harry Potter i Więzień Azkabanu (pierwszy raz ukazał się w 1999 roku, w Polsce zaś w 2001 r.)
4. Harry Potter i Czara Ognia (pierwszy raz ukazał się w 2000 roku, w Polsce zaś w 2001 r.)
5. Harry Potter i Zakon Feniksa (pierwszy raz ukazał się w 2003 roku, w Polsce zaś w 2004 r.)
6. Harry Potter i Książę Półkrwi (pierwszy raz ukazał się w 2005 roku, w Polsce zaś w 2006 r.)
7. Harry Potter i Insygnia Śmierci (pierwszy raz ukazał się w 2007 roku, w Polsce zaś w 2008 r.)

Serię otwiera tom 1 „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”, zamyka zaś siódmy tom „Harry Potter i Insygnia Śmierci”. Brytyjskim wydawcą jest Bloomsbury Publishing, zaś amerykańskim Scholastic Corporation. Seria powieści stała się początkiem ośmioczęściowej serii filmowej adaptacji „Harry Potter”, wyprodukowanej przez wytwórnię Warner Bros. Pictures.
„Harry Potter” wpisuje się w tradycyjną literaturę brytyjską, w której akcja toczy się w szkole z internatem – w powieści Rowling Harry uczęszcza do Hogwartu, gdzie znajduje się jego dormitorium. Lana A. Whited, literaturoznawczyni, twierdzi, że Rowling jest spadkobierczynią „Szkolnych Lat Toma Browna” autorstwa Thomasa Hughesa oraz wszystkich innych twórców z epoki wiktoriańskiej i edardiańskiej, których powieści osadzone były w szkole publicznej.
Rowling w swoich powieściach czerpie inspiracje z legend o Królu Arturze. Zaklęcia wypowiadane przez czarodziejów pochodzą z języka łacińskiego. Dyrektor Dumbledore przypomina Merlina, pełni podobną rolę. Umiejscowienie herbu Hogwartu nawiązuje do zamku Camelotu. W powieściach nawiązuje również do wiary chrześcijańskiej, w tym cytuje Ewangelię Mateusza i Pierwszy List do Koryntian.

Gatunek: powieść (skierowana głównie do młodzieży)
Rodzaj literacki: epika

Najważniejsze informacje

„Harry Potter” jest serią powieści, składającą się z siedmiu części. Opowiadają one o losach młodego czarodzieja Harry’ego Pottera. Poniżej przedstawiłam chronologiczną kolejność następowania po sobie książek.
Seria składa się z siedmiu książek:
1. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (pierwszy raz ukazał się w 1997 roku, w Polsce zaś 2000)
2. Harry Potter i Komnata Tajemnic (pierwszy raz ukazał się w 1998 roku, w Polsce zaś 2000)
3. Harry Potter i Więzień Azkabanu (pierwszy raz ukazał się w 1999 roku, w Polsce zaś 2001)
4. Harry Potter i Czara Ognia (pierwszy raz ukazał się w 2000 roku, w Polsce zaś 2001)
5. Harry Potter i Zakon Feniksa (pierwszy raz ukazał się w 2003 roku, w Polsce zaś 2004)
6. Harry Potter i Książę Półkrwi (pierwszy raz ukazał się w 2005 roku, w Polsce zaś 2006)
7. Harry Potter i Insygnia Śmierci (pierwszy raz ukazał się w 2007 roku, w Polsce zaś 2008)

W poszczególnych książkach poznamy historie Harry’ego Pottera, którego rodzice zmarli w wyniku spotkania z Czarnym Panem – Lordem Voldemortem, złym czarodziejem, chcącym zgładzić młodego czarodzieja. Przeczytamy o wielu ciekawych jego przygodach: odnalezienie Komnaty Tajemnic, starciach Czarnym Panem, nauce zaklęć, walce z bazyliszkiem, poznanie ojca chrzestnego Harry’ego, który jest zbiegłym więźniem z Azkabanu. Poznamy wartość przyjaźni na podstawie relacji młodego Pottera z Ronem Weasley i Hermioną Granger.

Główni bohaterowie:
Harry Potter: czarnowłosy, zielonooki chłopiec, który w swoje urodziny dowiaduje się, że jest czarodziejem. Zaczyna uczyć się w Hogwarcie, szkole magii i czarodziejstwa. Poznaje tam wiele ciekawych osób i przyjaciół na długie lata. Jest ambitny, oddany i przyjacielski. Chce być jak najlepszym czarodziejem. Mieszka u wujostwa, państwa Dursleyów, gdyż jego rodzice zginęli z rąk Lorda Voldemorta.

Ron Weasley: najlepszy przyjaciel Harry’ego. Ma rudą czuprynę i wiele piegów. Pochodzi z biednej i wielodzietnej rodziny czarodziejów. Jest ambitny, ale i porywczy. Chce być lepszy od swoich braci.

Hermiona Granger: pochodzi z rodziny nie-czarodziejów. Jako pierwsza w rodzinie posługuje się magią. Jest mądra, jako pierwsza uczy się wszystkich zaklęć. Ma bujne, brązowe włosy i wystające przednie zęby.

Problematyka: Książki o Harrym Potterze opowiadają o wielkiej przyjaźni i oddaniu. Pokazują, że uczciwi ludzie są nagradzani a źli są ukarani. Występuje motyw walki dobra ze złem – Harry’ego z Voldemortem. Dobro zawsze zwycięża. Niestety zwycięstwo to okupione jest śmiercią wielu dobrych osób. Voldemort zostaje pokonany przez Harry’ego Pottera, który nie pozwala,aby jego śmierć umożliwiła triumf zła.

Opracowanie

„Harry Potter” została napisana przez J. K. Rowling. Jest serią siedmiu książek: „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”, „Harry Potter i Komnata Tajemnic”, „Harry Potter i Więzień Azkabanu”,„Harry Potter i Czara Ognia”, „Harry Potter i Zakon Feniksa”,„Harry Potter i Książe Półkrwi”, „Harry Potter i Insygnia Śmierci”.
Cały pomysł na stworzenie serii powieści powstał podczas podróży Rowling zatłoczonym pociągiem z Manchesteru do Londynu w 1990 roku. Jak sama pisarka powiedziała, zaczęła pisać Harry’ego jeszcze tego samego wieczoru. Warto pamiętać, że aktualna wersja historii zawartej w książkach, nie wyglądała tak od samego początku. Duży wpływ na utwór miała śmierć matki Rowling, w wyniku czego pisarka postanowiła uczynić Harry’ego sierotą, mieszkającą u wujostwa. Pomyślała, że nada to historii głębi, a postać będzie bardziej wyraźna.

O czym jest Harry Potter? Tak w skrócie:
W serii książek poznajemy historię młodego czarodzieja Harry’ego Pottera, który jako niemowlę stracił rodziców (Lily i Jamesa Potterów) z rąk Lorda Voldemorta, Czarnego Pana. Jako sierota zamieszkuje u swojego wujostwa – państwa Dursleyów. Kilka lat później dowiaduje się, że jest czarodziejem. Dochodzi również do kilku pierwszych starć z Voldemortem, który gromadzi sojuszników, aby pozbyć się chłopca, który jak głosi przepowiednia, ma moc zniszczenia Pana Ciemności. Voldemort w obawie przed tym chce pozbawić go życia. Harry’emu jednak pomagają przyjaciele m.in. Ron Weasley, Hermiona Granger, Albus Dumledore, Hagrid, profesor McGonagall, rodzice Rona i jego rodzeństwo, Syriusz Black, członkowie Zakonu Feniksa. Wszyscy potrafią zjednoczyć się przed obliczem nieuchronnego widma zwycięstwa Voldemorta, potrafią współdziałać, aby osiągnąć swój cel, gdyż wiedzą, jak wiele od nich zależy. Mają świadomość, że tak naprawdę nawet świat mugoli jest w ich rękach. Zdolni są do największych poświęceń – nawet do własnej śmierci w walce za dobre i szlachetne idee. W ostatniej części powieści Harry umiera, jednak nie pozwala, aby jego śmierć wszystko zniweczyła i uniemożliwiła pokonanie Voldemorta. Jest na tyle silny, że wraca do żywych i pokonuje Czarnego Pana.

Czas i miejsce akcji: fabuła dzieje się w czasach rzeczywistych w Londynie (np. peron 9 i ¾ ), magiczne lokalizacje: np. Ulica Pokątna, Hogsmeade, szkoła Hogwart. Historia rozgrywa się przez około 18 lat – od 1980 roku (urodzeń Harry’ego) do 1998 roku (poszukiwania horkruksów).

Pokrótce opiszę najważniejszych bohaterów:
Harry Potter:jest to chłopiec, który na przestrzeni książek bardzo dorósł i dojrzał. Ma czarne, zmierzwione włosy i zielone oczy. Jest mądry i rozsądny. Znajdzie rozwiązanie z każdej trudnej sytuacji. Przyjaźni się z Ronem i Hermioną. Jest niezwykle szlachetny i odważny. Jest gotów poświęcić swoje życie, aby pokonać Voldemorta. Jego ojcem chrzestnym jest zbiegły więzień z Azkabanu – Syriusz Black, po którego śmierci bardzo rozpacza. Przyjaźni się z Hagridem. Ich relacja przypomina nawet nie tyle przyjacielską co taką bardzo rodziną, ciepłą, czuć niezwykłą lojalność i opiekę miedzy nimi. Ważnym wzorem w życiu Harry’ego był również Albus Dumbledore, który nauczył go jak być czarodziejem. Wiedział jaką sytuację rodziną ma młody Potter, dlatego też próbował mu pomóc. Dumbledorem był dla Harry’ego pewnym autorytetem, który niezwykle szanował.

Ron Weasley: syn Molly i Arthura Weasley. Ma pięciu braci i jedną siostrę. Ma rude włosy i liczne piegi na buzi. Podobnie jak Potter niezwykle dorósł i dojrzał. Stal się silniejszy, mniej nierozważny. Stał się mniej porywczym zaczął myśleć bardziej logicznie. Rozumie ważność swoich czynów i zadań, które musi wykonać z rozwagą. Jest najlepszym przyjacielem Harry’ego. Ron czuje się gorszy od swoich braci, próbuje jednak to zmienić. Jest bardzo ambitny, dlatego też jest niezwykle wytrwały w swoich postępowaniach.

Hermiona Granger: pochodzi z rodziny nie-czarodziei. Z tego powodu jest wyzywana mugolakiem, czyli dzieckiem, którego rodzice są ludźmi, nie potrafią rzucać zaklęć. Dziewczyna ma gęste, brązowe włosy i wystające przednie zęby. Hermiona jest pierwszym czarodziejem w rodzinie. Czuje odpowiedzialność za to i chce any jej rodzina była z niej dumna. Daje jej to siłę w dążeniu do swoich celów. Można by powiedzieć nawet, że Hermiona nie dojrzała w trakcie historii przedstawionych w książkach, gdyż od zawsze była bardzo dojrzała, zachowywała się zdecydowanie rozsądniej niż jej koledzy. Jednak trzeba zauważyć, iż ona również się zmieniła. Nie chce być dobrym czarodziejem dla rodziny, chce uratować świat i sowich przyjaciół, za których gotowa jest poświęcić swoje życie.

Gatunek: powieści
Rodzaj literacki: epika.

Rozprawka

O gargantuizmie spektakularnego sukcesu J.K. Rowling niech świadczy fakt, jak brutalnie niewielu twórcom – czy to filmowym, czy literackim – udało się wprowadzić swoje dzieła na szczyty mainstreamowego (z ang. głównonurtowego) Olimpu. I choć gronu sceptyków po nocach śnią się argumenty umniejszające skalę trudności dojścia do triumfu przez serię o Harry Potterze, niedopuszczalnym wręcz byłoby zlekceważenie formatu konkurentów, z którymi zmuszony był się zmierzyć książkowy Wybraniec. Bowiem Joanne, bo tak brzmi prawdziwe (i jedyne) imię autorki, o skrawek w blasku fleszy i sercach publiczności przyszło rozpychać się łokciami z prawdziwymi tuzami branży. Pokroju powracających w chwale „Gwiezdnych Wojen” oraz przeżywającej drugą młodość trylogii „Władcy Pierścieni”. Z dzisiejszej perspektywy uznać ten wyczyn za zwyczajne powodzenie to wyjątkowe niedopowiedzenie.

I tak przez przeszło dwie dekady Rowling zaliczała susami kolejne stopnie medialnej i biznesowej kariery, by w pewnym momencie osiągnąć według magazynu Forbes zawrotną wartość netto oscylującą wokół jednego miliarda dolarów. Przy akompaniamencie błyskawicznie rozrastającego się uniwersum „Wizarding World” jej status kobiety sukcesu zdawał się być nienaruszalnie przypieczętowany „wieczystą przysięgą”. Dziś jednak na pęczki jest osób, które najchętniej osierociłyby „Chłopca, który przeżył” raz jeszcze. Co zatem sprawiło, że w ostatnim czasie do antyklubu J.K. Rowling dokuśtykało tak liczne grono krytyków (jeśli uznać ich opinie za uzasadnione) bądź też zwyczajnych hejterów (jeśli z kolei uznać ich zdanie za bezpodstawne)? Czy faktycznie matka sukcesu „Harry Pottera” jest obecnie dla przyszłości swojego cudownego dziecka największym zagrożeniem?

Niczym więcej niż truizmem jest przyznanie, iż persony o tak szerokim kulturowym wpływie niosą na swych twórczych barkach wielowymiarową odpowiedzialność społeczną. Od osób, których nazwiska zapiszą się na stałe w historii ludzkości, a do tego niewątpliwie pretenduje J.K. Rowling, oczekuje się najzwyczajniej „czegoś więcej”. To właśnie krótkowzroczność i niedojrzała ignorancja dla kształtujących się ruchów w społeczeństwie postawiły udział Joanne w życiu własnej marki pod znakiem zapytania, na co dowody znaleźć można na ulicy. Te wręcz same pukają do drzwi, stawiając wykluczenie autorki z prac nad kolejnymi projektami z uniwersum w roli dodatkowego atutu tychże produkcji. Tak stało się w wypadku nadchodzącej wielkiej gry wideo „Hogwart. Dziedzictwo” i tak być może stanie się w wypadku zbliżającej się trzeciej części filmowej serii „Fantastyczne Zwierzęta”.

Merytoryczną warstwę krytyki dodatkowo napędza pierwotna idea, która przyświecała Rowling przy tworzeniu świata „Harry Pottera”, a która opierać się miała na wzajemnej tolerancji i akceptacji – wypracowaniu środowiska przyjaznego i otwartego dla każdej indywidualności. Jakże stanowczo w opozycji wobec powyższych wartości stają transfobiczne słowa, którymi pisarka postanowiła bezrefleksyjnie podzielić się z całym światem za pomocą Twittera.

Prócz ideologicznej hipokryzji i ignorancji dla zmieniającego się świata, negatywnie należy ocenić również wyjątkowo niską świadomość wizerunkową. Z racji silnego uzależnienia marki Wizarding World od nazwiska Rowling, jej internetowe wybryki mogły przecież postawić całą franczyzę w newralgicznym punkcie jej historii. Nie byłoby ostatecznie niczym nowym dla współczesnego medialnego świata, gdyby największe osobowości, chcąc odciąć się od dyskryminujących poglądów autorki, zrezygnowały z pracy w produkcjach z nią kojarzonych. Tak drastyczne reakcje mogłyby z kolei być pierwszym krokiem do powolnej i bolesnej śmierci dziedzictwa „Harry Pottera”.

Nagła separacja Rowling od świata franczyzy jawi się więc jako decyzja co najmniej rozsądna biznesowo. Stanowi również brutalny przykład korporacyjnie zbudowanej rzeczywistości, w której mechanizmy obronne uruchamiane są wręcz bezwarunkowo, a sentyment traci jakąkolwiek wagę w obliczu zagrożenia. Czyn J.K. to także cenny wkład do puli grzechów popkultury. Ta bowiem nie jest jednakowo łaskawa dla każdego, a dyskryminacja mniejszości okazuje się być dla niej problemem większego kalibru niż choćby uzależnienie narkotykowe. (Kto nie kocha Roberta Downey Jr., niech pierwszy rzuci kamień.) A w tym konkretnym wypadku jedynie czas zweryfikuje, jak długo potrwa ostracyzm pisarki i czy kiedykolwiek jeszcze sympatia wyprze gorzki grymas.

Co jednak pozostaje przeciętnemu odbiorcy, który wrzucony w nieustającą debatę pt. „Utwór kontra Twórca” musi zmierzyć się z zarzutem, jakoby korzystając z utworu wspiera jego autora? Choć Rowling daleko do oskarżeń krążących nad Romanem Polańskim czy Michaelem Jacksonem, zarząd Wizarding World wolał nie ryzykować stawiania publiczności przed podobnym dylematem. To dowód na to, że słowo warte miliard dolarów może odebrać o wiele więcej w zaledwie chwilę. Zachodzi zatem pytanie, czy czyjekolwiek słowo winno być tak cenione?

Czas i miejsce akcji

Czas i miejsce akcji serii książek o przygodach czarodzieja Harry’ego Pottera

Czas akcji serii książek pn. Harry Potter
Akcja rozgrywa się w czasie rzeczywistym. Wszystko rozpoczyna się w pierwszy roku życia Harry’ego Pottera, kiedy to jego rodzice zostają zabici przez Lorda Voldemorta, a chłopiec przeżywa to spotkanie jako jedyny i na jego czole pojawia się blizna w kształcie błyskawicy. Miało to miejsce w 1981 roku. Następnie na kartach serii powieści czytamy o wydarzeniach z pierwszego roku nauki w Hogwarcie (1991–1992 rok), drugiego (1992–1993 rok), trzeciego (1993–1994 rok), czwartego (1994–1995 rok), piątego (1995–1996 rok), szóstego (1996–1997 roku). Następnie dowiadujemy się o wydarzeniach z czasów poszukiwania przez Harry’ego horkruksów Lorda Voldemorta w latach 1997–1998. Sam „finał” historii Pottera i Czarnego Pana kończy się w dniu 2 maja 1998 roku, kiedy doszło do Bitwy o Hogwart i pokonania Voldemorta przez Harry’ego, który powrócił ze zmarłych. Na samym końcu możemy przeczytać epilog historii, który ma miejsce 19 lat później po Bitwie o Hogwart. Harry z żoną Ginny wraz z trójką dzieci: Albusem Severusem, Jamesem Syriuszem oraz Lily Luną udaje się na peron 9 i 3/4, na którym spotykają Rona i Hermionę z ich dziećmi Rose i Hugo. Wszystkie pociechy odjeżdżają pociągiem do Hogwartu.
Reasumując wydarzenia z książki odbywają się od śmierci rodziców Harry’ego w 1981 roku aż do Bitwy o Hogwart, która odbyła się 2 maja 1998 roku. Możemy do tego dołączyć również wydarzenia, do których dochodzi w 2017 roku, czyli dziewiętnaście lat później, po pokonaniu Voldemorta.

Miejsce akcji serii książek pn. Harry Potter
Wszystko rozgrywa się w dwóch sferach: rzeczywistej jak i magicznej. Do pierwszej z nich zaliczamy lokalizacje, które możemy odnaleźć na mapie świata, z kolei do drugich należą tylko miejsca, które występują poza światem rzeczywistym. Do lokalizacji prawdziwych zaliczymy więc: cały Londyn, Little Whinging, dom Dursleyów, person pociągów, z którego przechodzi się do peronu 9 i ¾. Do lokalizacji magicznych możemy zaliczyć: Hogsmeade, Departament Tajemnic, Zakazany Las, peron 9 i ¾.

Charakterystyka

Harry Potter to seria składająca się z 7 książek fantasy. Ich autorką jest brytyjska pisarka Joanne Murray, która pisze pod pseudonimem J. K. Rowling. Urodziła się ona 31 lipca 1965 roku w Chipping Sodbury. Seria książkowa opowiada o historii chłopca, którego rodziców zamordował groźny czarnoksiężnik Voldemort. Harry w swoje jedenaste urodziny dowiaduje się, iż jest czarodziejem oraz wyrusza w podróż do Hogwartu gdzie poznaje swoich najlepszych przyjaciół: Rona Weasley’a oraz Hermionę Granger. Chłopiec naznaczony blizną w kształcie pioruna uczy się magii, obrony przed nią i wielu innych rzeczy. Świat przedstawiony przez pisarkę jest równoległy do świata realnego, w książce nazywanego mugolskim. Głównym wątkiem powieści jest walka o dobro na świecie, na drodze którego stoi wyżej wspomniany czarnoksiężnik Voldemort. Walczy on o nieśmiertelność i panowanie nad światem.
Cała seria składa się z 7 książek, którego powstawały między latami 1997-2007. J. K. Rowling napisała również ósmą książkę opowiadającą o dorosłym życiu Harry’ego Pottera. Tym razem natomiast walkę o dobro stoczy jego syn Albus Potter wraz z córką Voldemorta – Doris Riddle. Książka ta nie wlicza się do serii, a jest jedynie kolejnym dziełem Rowling, opisującym świat magii.
Skład serii i lata publikacji:
1.”Harry Potter i Kamień Filozoficzny” – 26 czerwca 1997 r.
2.”Harry Potter i Komnata Tajemnic”- 2 lipca 1998 r.
3.”Harry Potter i Więzień Azkabanu” – 8 lipca 1999 r.
4.”Harry Potter i Czara Ognia” – 8 lipca 2000 r.
5.”Harry Potter i Zakon Feniksa” – 21 czerwca 2003
6.”Harry Potter i Książę Półkrwi” – 16 lipca 2005
7.”Harry Potter i Insygnia Śmierci” – 21 lipca 2007
Miejscem wydania serii o czarodziejach była Wielka Brytania. Książka napisana jest w języku angielskim, ale została przetłumaczona na ponad 80 języków, między innymi na język polski. Wydawcą był Bloomsbury Publishing, czyli brytyjskie wydawnictwo założone w 1986 roku przez Nigela Newtona. Pierwsze wydanie w Polsce ukazało się 10 kwietnia 2000 roku. Każda kolejna książka ukazana w Wielkiej Brytanii ukazywała się również w Polsce. Ostania powieść z serii miała swoją premierę 26 stycznia 2008 roku. Polskim wydawcom Harry’ego Pottera było Media Rodzina. Za przekład odpowiedzialny był Andrzej Polkowski. Seria o czarodzieju reprezentuje liczne gatunki literackie, takie jak: fantasa, powieść przygodowa, powieść młodzieżowa czy nawet dreszczowiec. Do roku 2018 sprzedaż światowa 7 książek osiągnęła 500 milionów pozycji, co jest najwyższym wynikiem spośród cyklów powieściowych. Niektóre książki z serii, pobiły rekordy najszybciej sprzedających się książek w historii.
Książka ta, a raczej pomysł na nią, zrodził się w głowie Rowling dosyć niespodziewanie, bowiem Joanne wymyśliła głównego bohatera cyklu czekając na pociąg. Ponoć zanim dotarła na miejsce, zdążyła opracować już całą fabułę i bohaterów Harry’ego Pottera. Autorka cyklu o sławnym czarodzieju uwielbiała tworzyć swoje historie oparte na faktach ze swojego życia, chociażby to, że ojciec Murray na drugie imię miał James, tak jak ojciec Harry’ego. Książka ta rozpoznawalna jest na całym świecie, a już pierwsza część historii o Harrym Potterze okazała się wielkim sukcesem komercyjnym. Już na samym starcie zderzyła się oko w oko się z wieloma znanymi krytykami literackimi. Powieść spotkała się z wielkim uszanowaniem ze strony czytelników, szczególnie ze strony młodszych czytelników.
Cykl powieści doczekał się również ekranizacji, w znanej wytwórni Warner Bros. Pictures. Seria ta stała się początkiem franczyzy medialnej Wizarding World, która obejmuje teksty kultury i przedmioty związane ze światem magii, stworzonym przez Joanne. Adaptacja filmowa składa się z 8 filmów, pod tym samym tytułem co seria książkowa. Ostania powieść z serii („Harry Potter i Insygnia Śmierci”) została podzielona na dwie części. Filmy ukazywały się w kolejności chronologicznej, w latach 2001-2011. Pisarka napisała wiele książek, których akcja toczy się w stworzonym przez nią świecie. Na jej kącie jest również książka „Harry Potter i Przeklęte Dziecko”, które jest sztuką teatralną. Mało tego, Rowling stworzyła portal internetowy Pottermore. Jest to portal przeznaczony dla fanów Rowling oraz jej dzieła. Warner Bros. Pictures jest w trakcie produkcji spin-offów serii o czarodzieju. Pracę nad filmem rozpoczęto w 2016 roku, a jednym z nich jest film pod tytułem „Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć”. W obecnej chwili wytwórnia pracuje już nad trzecią częścią kultowego filmu o magicznych zwierzętach. Franczyza obejmuje również gry wideo, audiobooki czy parki rozrywki. W 2016 roku wartość franczyzy Wizarding World wyceniono na 25 miliardów dolarów amerykańskich.
Harry Potter jest częścią brytyjskiej tradycji literatury dziecięcej. Cykl ten czerpie też z obrazowości średniowiecznej oraz legend o Królu Arturze. Bohaterowie piszą na pergaminach, sowy imitują pocztę, a zaklęcia wywodzą się z Łaciny. Hogwart umieszczony w starym zamku nawiązuje do Camelotu. Jest on bogaty w duże ozdobne okna, obrazy na ścianach oraz posiada gobeliny. Głównymi motywami powieści są: śmierć i poświęcenie. Książka ta porusza ważne wartości, które pomimo tego, iż akcja rozgrywa się w baśniowym świecie ważne są też dla normalnych ludzi.