Harry Potter i Książę Półkrwi

Rozdział pierwszy.
Zmęczony tygodniem pełnym okropnych wydarzeń, premier Wielkiej Brytanii czekał w swoim gabinecie oczekując ważnego telefonu, czytał notatkę służbową, jednak przytłoczony negatywnymi myślami, dumając nad oskarżeniami które spadły na rząd, dał sobie z nią spokój i podszedł do okna. Wtem usłyszał za sobą znajome kaszlnięcie i zamarł. Postać z obrazu przekazała mu wiadomość od Knota o pilnym spotkaniu, na co niechętnie przystał. Nad paleniskiem marmurowego kominka wystrzeliły zielone płomienie i pojawił się czarodziej. Korneliusz Knot przywitał się z premierem, ten wskazał mu krzesło i zaczęli rozmowę. Wrócił myślami do przeszłości, do ich pierwszego spotkania, słuchał wtedy oniemiały jak Knot wyjaśniał mu, że na świecie wciąż żyją czarodzieje i zapewniał że nie musi się niczym przejmować, bo ministerstwo magii dba aby mugole – niemagiczni obywatele, o niczym się nie dowiedzieli, po czym zostawił go z mętlikiem w głowie, obiecując że będzie go niepokoił tylko gdy zdarzy się coś poważnego. Pamiętał, że kazał wtedy usunąć ze swojego gabinetu portret człowieczka, który zapowiedział wizytę ministra magii, lecz nikt nie potrafił tego dokonać. W końcu nauczył się z tym żyć, choć cały czas zdawało mu się że kątem oka widzi jak postać z obrazu się porusza. Później, trzy lata temu, Knot znów złożył mu wizytę-wyraźnie spanikowany, ociekający wodą minister wyskoczył z kominka i jakby to było takie oczywiste, powiedział, że wraca z Azkabanu, czarodziejskiego więzienia pośrodku Morza Północnego. Zaczął opowiadać o zbiegłym więźniu, niejakim Blacku, zwanym ,,seryjnym’’, o jakimś Hogwarcie i chłopcu, Harrym Potterze. Mówił ponad godzinę opowiadając o sytuacji w magicznym świecie, a potem, życząc mu dobrej nocy znikł w zielonych jęzorach ognia. Odwiedził go i trzeci raz, przygnębiony poinformował go o zamieszkach na mistrzostwach świata w jakimś kwiktyciu, powiedział, że na niebie znów pojawił się znak Tego Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać; na odchodne dodał, że sprowadzili z zagranicy trzy smoki i sfinksa na turniej trójmagiczny. Kiedy już żywił nadzieje, że o niczym gorszym nie usłyszy, Knot znów wyłonił się z płomieni z wiadomością, iż w Azkabanie doszło do masowej ucieczki. Teraz znów stał przed nim, tłumacząc, że te wszystkie katastrofy o które obwiniano rząd, nie były dziełem przypadku; poinformował go o powrocie zmory świata czarodziejów, stanie wojny, wspomniał o Amelii Bones, o której morderstwie pisała ich prasa i oznajmił, że Dementorzy, którzy strzegli Azkabanu przyłączyli się do niejakiego Voldemorta. Dowiedział się też, że wylali Knota trzy dni temu, a posłano go tutaj aby przedstawił mugolskiemu premierowi ich sytuacje i swojego następcę. Po chwili w kominku pojawił się kolejny czarodziej, Rufus Scrimgeour i bez zbędnych precedensów zaczął omawiać sprawę bezpieczeństwa premiera, z rozmowy wynikło, że najlepszy pracownik premiera jest czarodziejem i sprawuje nad nim pieczę, oraz, że Herbert Chorley, podsekretarz stanu który udawał kaczkę, był pod wpływem zaklęcia Imperius. Nowy minister obiecał o zawiadamianiu premiera w miarę rozwoju sytuacji i obydwaj zniknęli wkraczając w zielone płomienie.

Rozdział drugi.
W ponurej i złowieszczej okolicy, zmaterializowała się zakapturzona postać, po paru sekundach pojawiła się kolejna i krzyknęła za pierwszą. Bella zaczęła się sprzeczać z Narcyzą, a ta wyszarpnęła się jej i wspięła na szczyt skarpy, po czym chwilę przyglądała się rzędom zrujnowanych domów. Bella dogoniła siostrę, gdy ta skręcała w kolejny zaułek, odwróciła ją twarzą do siebie i próbowała odwieść od podjętej decyzji. Narcyza warknęła na nią i wycelowała w jej twarz różdżkę, lecz opuściła dłoń i błysnęło; Bella krzyknęła jak oparzona i od tej chwili zachowywała od niej dystans. Krążyły chwilę po labiryncie opuszczonych domów, gdy wreszcie Narcyza wbiegła w uliczkę z tabliczką z napisem: Spinner’s End. Przez okna domu, do którego zapukała przebijało słabe światło, po chwili drzwi się uchyliły, spomiędzy szczeliny wyjrzał na nie mężczyzna o ziemistej cerze, z tłustymi czarnymi włosami opadającymi na czoło. Narcyza zrzuciła kaptur i przywitała się z Severusem, który szerzej otworzył drzwi i cofnął się, aby mogła wejść, jej siostra natomiast bez zaproszenia przekroczyła próg rzucając mu tylko słowa powitania, gdy go minęła. Weszli do małego salonu, Snape wskazał Narcyzie kanapę, Bellatriks zsunęła kaptur, siadając, nie spuszczała z oczu Severusa. Mężczyzna upewnił je, że są sami i wycelował różdżką w ścianę za sobą- ukryte drzwi otworzyły się z hukiem ukazując stojącego na schodach Glizdogona, którego Snape nie brał pod uwagę. Człowieczek o szczurzych rysach twarzy zwlókł się do pokoju i skrzecząc powitał się z gośćmi. Jego pan zaoferował im, że może przynieść coś do picia, po chwili sługa niósł na tacy butelkę i szklanki, po czym wyszedł. Zebrani wznieśli toast za Czarnego Pana. Narcyza zaczęła pośpiesznie mówić a Bellatriks co chwilę wchodziła jej w słowo próbując ją powstrzymać, przyznała otwarcie, że nie ufa Snape’owi, ten spokojnie usiadł w fotelu i zaproponował aby wysłuchali co Bella ma do powiedzenia, Przedstawiała jeden zarzut za drugim i w końcu zamilkła. Severus odpowiedział Belli, zręcznie manewrując między pewnymi faktami, odpowiednio dobierając słowa i odwołując się do jej wierności Czarnemu Panu. W końcu zwrócił się do Narcyzy, zapytał, o co chciała go prosić. Zmieszana i niepewna, odpowiedziała, że niewolno jej mówić o tym planie, Snape domyślił się o co jej chodzi, i ku niezadowoleniu Belli obwieścił, że Czarny Pan przedstawił mu ów plan. Narcyza zaczęła rozpaczać nad losem swojego syna, natomiast jej siostra uważała Dracona za wybrańca, który dostał zaszczytne zadanie. Severus, nie patrząc na nią potwierdził, że jeśli mu się uda , stanie się bohaterem największym z nich; Narcyza straciła panowanie nad sobą, błagała go, żeby wyperswadował Czarnemu Panu pomysł posłużenia się jej synem, lub chociaż pomógł mu w spełnieniu zadania. Snape zgodził się, i ku ogromnemu zaskoczeniu Belli, złożył Wieczystą Przysięgę.

Rozdział trzeci.
Harry zasnął, wpatrując na ciemną ulicę. Na biurku siedziała sowa śnieżna, niecierpliwie kłapiąc dziobem na swojego śpiącego pana. Obok budzika, na parapecie, przyciśnięty ręką Harry’ego, leżał, już mnóstwo razy przeczytany list od Dumbledore’a, w który pisał, że przybędzie po niego i zabierze na resztę wakacji do Nory-domu Wesleyów. Harry znał tę wiadomość na pamięć, co chwila zerkał na list, swoją odpowiedź wysłał już, zgodnie z życzeniem nadawcy. Nie mógł pozbyć się lęku, że jego wybawienie od towarzystwa Dursleyów, z którymi mieszkał okaże się nieprawdziwe. Wybiła dwunasta, w tym momencie na ulicy pogasły wszystkie lampy- Harry obudził się i spojrzał za okno, ujrzał kroczącą ścieżką, wysoką postać w pelerynie. Gorączkowo zaczął wrzucać wszystko do kufra, gdy rozległ się dzwonek do drzwi, usłyszał z salonu głos wuja Vernona, zdenerwowanego na odwiedziny o tej porze. Wtedy zdał sobie sprawę, że zapomniał powiedzieć wujostwu, o wizycie jego profesora.. Zbiegł po schodach i zobaczył Dumbledore’a, staruszek oznajmił, że muszą przedyskutować kilka spraw. Zaczął od wiadomości o odnalezieniu testamentu Syriusza-jego ojciec chrzestny, wszystko co miał zapisał właśnie jemu, włącznie z domem przy Grimmuald Place, służącym kiedyś Zakonowi Feniksa za kwaterę główną, co znaczyło, że odziedziczył również domowego skrzata- Stworka. Za jednym machnięciem różdżki profesora, kreatura pojawiła się w salonie, skrzat wrzeszczał i piszczał, że należy do Pani Bellatriks, nie do Pottera. Patrząc na stworzenie ze wstrętem, Harry odmówił jego przyjęcia. Dumbeldore przypomniał mu, że przez ostatni rok mieszkał w Kwaterze Głównej Zakonu Feniksa, co znaczyło, że nie powinien wpaść w ręce Bellatriks Lestrange; chłopak rozkazał skrzatowi się zamknąć, a jako że był jego własnością, to wykonał polecenie. Profesor stwierdził, że można go wysłać do pracy w kuchni Hogwartu. Omówili jeszcze sprawę Hipogryfa Hardodzioba, który teraz również należał do Harry’ego, on stwierdził jednak, że zwierzęciu lepiej będzie tak, jak dotąd-u Hagrida. Poszedł dokończyć się pakować i kiedy zszedł na dół oznajmić, że jest gotowy, profesor poruszył jeszcze jedną kwestię: poprosił Petunię i Vernona aby pozwolili wrócić Harry’emu na jeszcze jedne wakacje, po czym pożegnał się z nimi i wyruszyli.

Rozdział czwarty.
Przeteleportowali się, znaleźli się na opustoszałym wiejskim placyku w wiosce Budleigh Bubberton i rozmawiając, ruszyli żwawym krokiem. Po chwili stanęli przed spustoszonym domem o drzwiach ledwie trzymających się na zawiasach, weszli do niego-wewnątrz wyglądał jakby stało się tam coś strasznego, wszystko było porozrzucane, na ścianach widniały krwawe ślady. Dumbeldore był jednak przekonany, że człowiek, którego szukają jest w środku; dźgnął końcem różdżki oparcie fotela, który natychmiast przeistoczył się w starego, łysego staruszka i przywitał się z nim. Zaproponował mu pomoc w sprzątaniu- i po chwili, przy użyciu magii pokój uporządkował się, wszystko zostało naprawione i wróciło na swoje miejsce. Przedstawił sobie Horacego Slughorna i Harry’ego, na którego widok stary czarodziej zaniemówił. Po chwili jednak, oznajmił gościowi iż nawet młodzieniec nie przekona go do przyjęcia propozycji dyrektora Hogwartu- powrotu na stanowisko nauczyciela. Horacy cenił sobie wygodne życie, co było widać po pomieszczeniu pełnym czekoladek, wygodnych podnóżków i miękkich foteli. Rozmowę przerwał Dumbeldore, wychodząc do łazienki i zostawiając Harry’ego z kapryśnym czarodziejem. Slughorn rzucał mu ukradkowe spojrzenia, zaczął mówić o jego podobieństwie do rodziców, wspomniał swoją ulubienicę, jego matkę – Lily Evans i niedawno zmarłego Syriusza Blacka. Przez dłuższy czas opowiadał o swoich pupilkach i ich osiągnięciach. Harry włączył się w jego monolog, przekonując o bezpieczeństwie nauczycieli w Hogwarcie, wtem do pokoju wkroczył Albus i oznajmił, że na nich już czas. Doszli do frontowych drzwi gdy rozległ się za nimi głos Slughorna – zmienił decyzję, postanowił wrócić do nauczania w szkole magii i czarodziejstwa. Pożegnali starca i znów się przteleportowali, tym razem znaleźli się na polnej drodze, z widokiem Nory na horyzoncie. Profesor Dumbledore poprosił Harry’ego na słówko, więc ten poszedł za nim do starej szopki. Dyrektor pochwalił młodego czarodzieja za odwagę, pocieszył po starcie Syriusza i pozwolił powiedzieć dwójce przyjaciół- Ronowi Wesleyowi i Hermionie Granger, o przepowiedni którą znali tylko oni dwaj- przepowiedni dotyczącej Harry’ego i Lorda Voldemorta; na końcu oznajmił mu że od tego roku będą mieli prywatne lekcje. Przedstawił mu jeszcze kilka spraw, po czym wyszli na podwórko.

Rozdział piąty.
Zapukali do tylnich drzwi Nory- otworzyła im Molly, mama Rona. Jednak nie była sama, przy stole siedziała przygnębiona Nimfadora Tonks. Dumbledore powitał ich serdecznie, Tonks wyszła i szybko się przeteleportowała, profesor pożegnał Harry’ego i poszedł w jej ślady. Molly nakarmiła go i z radością oznajmiła, że Artur awansował na wyższe stanowisko. Niedługo później, wspomniany wcześniej mąż pani Wesley wrócił z pracy, zupełnie zaskoczony widokiem chłopaka, życzliwie go przywitał. Mama Rona zaprowadziła go do pomieszczenia pełnego kufrów, gdzie stało przygotowane dla niego łóżko; życząc jej dobrej nocy, Harry położył się i szybko zasnął. Obudził go huk otwieranych drzwi, to Hermiona, Ron i Ginny wparowali do pokoiku i zaczęli wypytywać go o wszystko; ożywiona dyskusja zeszła na temat znielubionej przez towarzystwo narzeczonej Billa, prześmiewczo zwanej Flegmą. Gdy olśniewająca Fleur Delacour przyniosła gościowi tacę z śniadaniem, atmosfera wyraźnie zgęstniała, a nieświadoma o negatywnym do niej nastawieniu zebranych, dziewczyna zaczęła się radośnie witać-mówiła z francuskim akcentem, śmiesznie przekręcając słowa. Dołączyła do nich pani Wesley, wyraźnie niezadowolona obecnością przyszłej synowej, po chwili ta opuściła pokój zamykając za sobą drzwi. Rozmawiali o niej przez dłuższy czas, Molly co chwilę karciła dzieci za obrażanie Fleur; później zostawiła ich wracając na dół. Gawędzili o możliwości zeswatania Tonks z Billem, a kiedy zeszli na temat jej markotności-co od razu powiązali ze śmiercią Syriusza-w końcu był jej kuzynem-Harry unikając mówienia o swoim ojcu chrzestnym, zabrał się za śniadanie. Po jakimś czasie Pani Wesley znów przerwała im prosząc Ginny o pomoc w kuchni, zostawiając trójkę przyjaciół samych. Harry opowiedział im o swoich prywatnych lekcjach z dyrektorem, oraz, ku ich zatroskaniu – o przepowiedni. Wtem Hermionie przypomniało się o wynikach sumów- testów standardowych umiejętności magicznych odbywających się na koniec piątego roku nauki w Hogwarcie, zdenerwowana szybko udała się na dół, aby oczekiwać na sowy z wiadomością o ich wynikach. Chłopcy dołączyli do niej. Przez okno ujrzeli trzy, coraz bardziej ciemne punkciki sunące po niebie; w końcu sowy wleciały przez okno i każdy z nich otworzył swoją kopertę. Harry’emu dobrze poszła transmutacja i zielarstwo, zawalił wróżbiarstwo i historię magii, o czym wiedział i uzyskał ,,wybitnego’’ z obrony przed czarną magią, z czego był niezwykle dumny. Ron zdał siedem sumów, lecz nie miał żadnego ,,wybitnego’’. Natomiast Hermionę zadowoliło dziewięć ,,wybitnych’’ i ,,powyżej oczekiwań’’ z obrony przed czarną magią. Harry cieszył się ze swoich wyników, lecz czuł się lekko zawiedziony patrząc na ,,powyżej oczekiwań’’ z eliksirów; musiałby mieć ,,wybitnego’’ jeśli chciał zostać aurorem. Przemknęła mu wtedy przez głowę myśl, że najbardziej pasowało to do słów przepowiedni: ,,żaden nie może żyć, gdy drugi przeżyje’’, przecież stanie się jednym z najbardziej wyszkolonych czarodziejów, dawałoby mu największe szanse na odnalezienie i zabicie Voldemorta.

Rozdział szósty.
Przez parę tygodni Harry został w Norze, każdego dnia ktoś donosił im o kolejnych porwaniach i atakach śmierciożerców. Ollivander- najlepszy wytwórca różdżek, znikł bez śladu, tak jak Florian Fortescue, który prowadził lodziarnię na pokątnej. Sowy przyniosły im listy z Hogwartu z dołączonym spisem podręczników. Potter dowiedział się, że został kapitanem drużyny quidditcha. W sobotę udali się na zakupy służbowym samochodem, mieli zapewnioną dodatkową ochronę ze względu na Harry’ego. Kierowca zatrzymał się przed Dziurawym Kotłem, na miejscu czekał na nich Rubeus Hagrid- gajowy Hogwartu, przywitał się z nimi radośnie; ruszyli przez zupełnie pusty pub i gdy ich opiekun zastukał parasolką w jakąś cegłę, mur rozstąpił się tworząc przejście na krętą uliczkę. Rozdzielili się- Artur i Molly poszli do Esów i Floresów kupić wszystkim książki, a Hagrid z resztą skierowali się do Madame Malkin, aby zaopatrzyć się w nowe szaty szkolne, gdzie- ku ich zaskoczeniu spotkali Dracona Malfoya, po zaciętej sprzeczce z nim i jego matką, gdzie omal nie użyli czarów, Malfoyowie opuścili sklep zostawiając ich samych. Po skończonych zakupach razem z Molly i Arturem udali się do Magicznych Dowcipów Wesleyów, z daleka rzucającego się w oczy, sklepu Freda i George’a. Bliźniacy oprowadzili ich po wnętrzu- półki uginały się pod ciężarem wspaniałych i niezwykle pomysłowych gadżetów. W pewnym momencie wzrok całej trójki przyciągnął przechodzący ulicą Draco. Nie wiedząc czemu jest bez matki, postanowili go śledzić; podążyli za blondynem, cieszącą się złą sławą ulicą Śmiertelnego Nokturnu i dotarli do ponurego sklepu Borgina i Burkesa. Ron wyjął Uszy Dalekiego Zasięgu- jeden z wynalazków Freda i George’a, usłyszeli Dracona rozmawiającego ze sprzedawcą. Draco pytał się, czy da się coś naprawić, niepewny Borgin powiedział, że musiałby to zobaczyć, oraz, że nie może mu niczego zagwarantować; Malfoy pokazał mu coś, co go przestraszyło, nie widzieli jednak co, bo zasłaniała im szafa. Draco orzekł, że przyjaciel jego rodziny- Fenrir Greyback- będzie zaglądał do niego i sprawdzał, czy nie marnuje czasu, zagroził mu również, że spotka go kara jeśli komukolwiek o tym powie. Przyjaciele zastanawiali się, o jaką rzecz mogło chodzić chłopakowi, gdy Hermiona wychynęła się spod peleryny-niewidki i wkroczyła do sklepu. Udawała zainteresowaną różnymi przedmiotami, próbując się czego dowiedzieć, lecz sprzedawca przejrzał ją i wyprosił. Szybko wrócili do Magicznych Dowcipów Wesleyów, Molly oskarżyła ich, że gdzieś poszli, a oni upierali się, że nie zauważyła ich w tłumie klientów.

Rozdział siódmy.
Przez ostatni tydzień wakacji, Harry cały czas zastanawiał się nad dziwnym zachowaniem Dracona, lecz kiedy poruszał ten temat w obecności Hermiony i Rona, dawali mu do zrozumienia, że nie ma o czym gadać, a powodów jego odwiedzin u Borgina i Burkesa było mnóstwo. Pewnego razu go olśniło- Draco mógł zostać śmierciożercą na miejsce swojego ojca, Lucjusza- wyjaśniałoby to, dlaczego u Madame Malkin tak gwałtownie się szarpnął i zawył, kiedy podwijała mu rękaw-mogła dotknąć jego Mrocznego Znaku, który pewnie pokazał Borginowi, że tak się przestraszył; jednak w oczach jego przyjaciół hipoteza ta była bardzo wątpliwa. Tym razem podróż na peron 9 i ¾ przebiegła bardzo sprawnie, przed dworcem King’s Cross czekali na ich aurorzy, którzy nie odstępowali ich aż do wejścia do czerwonego pociągu Ekspres Hogwart. Przed odjazdem Harry podzielił się z panem Wesleyem swoimi przypuszczeniami na temat Dracona, jednak i on nie za bardzo się z tym zgadzał, na pożegnanie dowiedział się od Molly, że przyjedzie do nich na Boże Narodzenie. Szukając wolnego przedziału, musiał znosić natarczywe spojrzenia mnóstwa uczniów, jednak przygotował się na to po tych wszystkich plotkach o Wybrańcu w,, Proroku Codziennym’’; po drodze spotkał Neville’a i Lunę, więc usiadł razem z nimi. Później dołączyli do nich Hermiona z Ronem, zaskakując go wiadomością, że Draco nie wykonywał swoich obowiązków jako prefekt i nie wiedzieć czemu, nie znęcał się już nad nowymi uczniami. Do ich przedziału wkroczyła jakaś uczennica i przekazała Harry’emu oraz Neville’owi przewiązane wstążką ruloniki pergaminu- zaproszenie na małą przekąskę w przedziale C, od Horacego Slughorna; udali się więc razem we wskazane miejsce i natychmiast spostrzegli, że nie byli jedynymi zaproszonymi. Gdy zajęli miejsca, staruszek zaczął wypytywać się zebranych o różne rzeczy, dla Harry’ego po chwili stało się jasne, że zebrał tutaj tylko osoby powiązane z kimś wpływowym lub dobrze znanym. Opowiedział mnóstwo anegdot o słynnych czarodziejach, których uczył. W końcu Slughorn odesłał ich do przedziałów aby mogli się przebrać. Po drodze Harry wpadł na pomysł, aby przy użyciu peleryny- niewidki wkraść się za jednym Ślizgonem do przedziału Malfoya; swój plan od razu wcielił w życie. Wskoczył na puste miejsce i wciągnął się na półkę bagażową, przez chwile zdawało mu się, że Malfoy śledził wzrokiem jego but. Podsłuchiwał ich rozmowę-wynikało z niej że Draco zamierza dołączyć do Czarnego Pana. Dojeżdżali już do Hogwartu, Harry nie zauważył jak Goyle sięgał po swój kufer, który przypadkowo uderzył go w głowę i stęknął z bólu- Malfoy spojrzał się na półkę. Gdy wszyscy opuścili przedział, Draco został, spuścił w dół zasłony i bez uprzedzenia wycelował w Harry’ego różdżkę, wypowiadając zaklęcie. Sparaliżowało go i z łoskotem zwalił się z półki, Draco uśmiechnął się szyderczo i kopnął Pottera w twarz, po czym nakrył go peleryną i opuścił przedział.

Rozdział ósmy
Leżącego bez ruchu odnalazła go Tonks, za machnięciem różdżki sprawiła, że znów mógł się ruszać. Czarownica uleczyła jego złamany nos i odprowadziła chłopaka do bramy. Po drodze niewiele mówiła i wcale się nie uśmiechała- bardzo zmieniła się w ostatnim czasie. Ku jego niezadowoleniu, bezpośrednio do Hogwartu zaprowadził go Snape, oznajmiając mu po drodze, że za jego spóźnienie Gryffindor traci pięćdziesiąt punktów. Harry wkroczył do Wielkiej Sali w połowie uczty i dołączył do przyjaciół. W końcu Dumbledore powstał, w Wielkiej Sali zapanowała cisza i dyrektor przedstawił uczniom najważniejsze informacje dotyczące kolejnego roku nauki. Na końcu obwieścił, że profesor Horacy Slughorn będzie nauczał Eliksirów, a Severus Snape – obrony przed czarną magią. Po Sali potoczyły się szepty, Harry myślał, że dyrektor nie ufał Severusowi na tyle aby przekazać mu upragnione stanowisko. Po zakończeniu uczty, setki uczniów opuściły wielką salę udając się do swoich dormitoriów. Wychodząc, Harry został w tyle razem z Ronem, spotkali Hagrida, a ten zachwycony opowiadał o swoim przyszywanym bracie- złośliwym olbrzymie Graupie, z którym spotkali się już parę razy. Gajowy przekonany, że zobaczy się z nimi na jutrzejszej lekcji opieki nad magicznymi stworzeniami, której uczył, pożegnał się z chłopakami, każąc przyjść im wcześniej aby przywitali się z Hardodziobem. Jednak Ron, Harry ani Hermiona, nie kontynuowali nauki jego przedmiotu.

Rozdział dziewiąty.
Kiedy zeszli na dół na śniadanie, Harry z Ronem opowiedzieli Hermionie o kłopotliwej rozmowie z Hagridem. Profesor McGonagall, opiekunka Gryffindoru, rozdała uczniom rozkłady zajęć, pochwaliła Neville’a za wyniki, Potter dowiedział się, że nadal może kontynuować naukę eliksirów, gdyż Horacemu Slughornowi wystarcza ,,powyżej oczekiwań’’ ,które Harry zdobył z przedmiotu jeszcze rok wcześniej nauczanego przez Snape’a -on na pewno nie pozwoliłby mu kontynuować nauki, bez testu zdanego na ,,wybitny’’; dla niego znaczyło to, że jego szanse na zostanie jednym z najbardziej wykwalifikowanych czarodziejów w ministerstwie nie zostały jeszcze zaprzepaszczone. Wrócili z Ronem do pokoju wspólnego, godzinę później udali się na obronę przed czarną magią, gdzie spotkali się z Hermioną. Pierwszą lekcje z Severusem zaczęli od nauki zaklęć niewerbalnych. Nauczyciel rozkazał połączyć się w pary, tak aby jeden uczeń mógł rzucić zaklęcie na drugiego, nie wypowiadając reguły, a tamten odeprzeć atak, również bez słowa. Hermionie udało się to po kilku minutach, Snape udawał, że tego nie zauważył; krążył między uczniami, zatrzymał się przy Harrym i Ronie, uważał jednak działania drugiego za tak beznadziejne, że postanowił mu je sam zaprezentować- bez ostrzeżenia wycelował w Harry’ego różdżkę, a ten instynktownie odparł atak wypowiadając zaklęcie tarczy, które odrzuciło profesora na czyjeś stoliki. Snape skrzyczał go przypominając, że ćwiczyli zaklęcia niewerbalne. Wychodząc z lekcji ze szlabanem, rozmawiał z przyjaciółmi o sposobie w jaki profesor mówi o czarnej magii- Granger uświadomiła mu, że on robi tak samo. Po drodze pałkarz z zeszłorocznej drużyny quidditcha, przekazał mu wiadomość od Dumbledore’a o sobotnich zajęciach. Kolejną lekcją były eliksiry ze Slughornem, Harry musiał korzystać z używanego podręcznika, jednak okazało się to bardzo pomocne: wskazówki powypisywane na marginesach pozwoliły mu zrobić najlepszy wywar żywej śmierci, za co został nagrodzony buteleczką złocistego płynu, eliksirem szczęścia, Felix Felicis. Później, Potter dostrzegł, że na tylnej okładce podręcznik podpisany jest, tym samym pismem jakim sporządzone zostały pomocne notatki, jako własność Księcia Półkrwi.

Rozdział dziesiąty.
Była sobota, Harry udał się do gabinetu Dumbledore’a na pierwszą z nim lekcję. Profesor oznajmił mu, że jego szlaban który dostał od Snape’a, przeniesiono na przyszłą sobotę. Oświadczył, że przekazał mu wszystko co sam wiedział, oraz, że od teraz będą bazować na czyichś wspomnieniach, które udało mu się zdobyć. Położył na biurku kamienną misę- myślodsiewnię i wlał do niej zawartość flakonika-wspomnienia Boba Ogdena, pracownika Departamentu Przestrzegania Prawa; srebrzysta substancja zawirowała i rozbłysła, po czym obydwaj zanurzyli w niej twarze. Znaleźli się na wiejskiej drodze, podążyli za niskim mężczyzną, Ogdenem. Znak na rozstaju drogi informował, że zmierzają w kierunku Little Hangleton, jednak wioska nie była ich celem-skręcili w boczne dróżki, ścieżka doprowadziła ich na skraj lasów. Ogden wyjął swoją różdżkę, między drzewami prześwitywał porośnięty mchem budynek. Zaczął się skradać, gdy z drzewa, lądując przed nim, spadł mężczyzna w obszarpanych ubraniach. Zaczął mu grozić, po czym go zaatakował. Do Harry’ego dotarło, że posługuje się językiem węży, który on sam rozumiał. Z chaty wyłonił się starszy człowiek, Gaunt i trzasnął drzwiami wprawiając przybitego do nich węża w ruch. Rozkazał swojemu synowi udać się do domu, mówiąc po wężowemu. Z niechęcią pozwolił Ogdenowi wejść do domu, a ten oznajmił, że przyszedł w sprawie jego syna, Morfina- mieli powody przypuszczać iż użył magii w obecności mugola. Rozległ się huk-krzątająca się w kącie przygnębiona Meropa upuściła garnek, Gaunt skrzyczał ją za to i wyzywał, ku oburzeniu Ogdena. Pracownik ministerstwa próbował przekazać im informacje o przesłuchaniu Morfina, lecz Gaunt co chwilę przerywał mu, chwaląc się swoim pochodzeniem i czystą krwią: mówił, że jest potomkiem samego Salazara Slytherina, na czego dowód pokazał mu pierścienie i złoty medalion. W czasie ich spotkania Morfin wyjawił ojcu, że Meropa podkochuje się w jednym młodzieńcu ze wsi, Tomie. Ojciec kipiąc złością zaatakował córkę, ale Ogden odparował jego atak zaklęciem, gdy wściekły Gaunt rzucił się na niego, ten uciekł ratując życie. Po chwili obydwaj znów znaleźli się w gabinecie dyrektora. Dumbledore opowiedział Harry’emu historię do końca: Ogedon przeteleportował się do ministerstwa i wrócił z posiłkami-wtedy pojmano Morfina i jego ojca, później oskarżono ich przed Wizengamotem. Młody czarodziej domyślił się, że ów starzec, Marvolo Gaunt był dziadkiem Voldemorta, a Morfin i Meropa ostatnimi potomkami rodu Gauntów. Wtedy dotarło do niego również, że Meropa była matką Voldemorta, a mężczyzna którym była zakochana- Tom Riddle, jego ojcem. Sterroryzowana córka Gaunta była w końcu czarownicą, mogła użyć eliksiru miłości lub zaklęcia Imperius. Profesor powiedział Harry’emu , że ogromny skandal w Little Hangleton wywołała ucieczka syna dziedzica i córki włóczęgi, jednak kilka miesięcy później Tom powrócił do wioski, krążyły wtedy plotki, jakoby sam mówił że został ,,odurzony’’. Dyrektor postanowił zakończyć lekcję ,a gdy Harry zapytał o pierścień z pękniętym kamieniem który ujrzał na jednym ze stolików, Dumbeldore uciął rozmowę obiecując opowiedzieć mu jego historię kiedy indziej.

Rozdział jedenasty.
Hermiona trafnie przewidywała, że w szóstej klasie będą mieli mnóstwo nauki-nie mieli nawet czasu odwiedzić Hagrida aby z nim po rozmawiać, gajowy był na nich obrażony, bo zrezygnowali z jego przedmiotu. Przy śniadaniu do Rona i Harry’ego przyleciały sowy z paczkami, dostali nowe podręczniki Eliksirów Dla Zaawansowanych- nie zakupili ich gdyż byli przekonani, że nie zostaną dopuszczeni do uczestnictwa w zajęciach ze względu na zbyt słaby wynik testu; Harry, ku dezaprobacie Hermiony przemienił okładki książek, zachowując przydatne notatki Księcia Półkrwi. Ona sama otrzymała egzemplarz ,,Proroka Codziennego’’, dowiedzieli się o aresztowaniu za śmierciożerstwo Stanley’a Shunpike’a- kierowcy Mrocznego Rycerza, środka lokomocji dla czarodziejów. Następnie udali się na boisko quidditcha- Harry, jako kapitan musiał przeprowadzić sprawdziany, aby wybrać skład drużyn. Po wielu trudach wyłonił trzech ścigających: Katie Bell, Demelzę Robins i Ginny Wesley; jako obrońców wybrał Jimmy’ego Peakes’a i Ritchiego Coote’a. Na koniec zostawił wybór obrońcy, Cormac McLaggen obronił cztery karne z pięciu, przy ostatniej piłce poleciał zupełnie w inną stronę. Drugim kandydatem był Ron, który na szczęście obronił wszystkie rzuty, nie zostawiając wątpliwości co do wyboru dokonanego przez kapitana. Na zakończenie dnia udali się do chatki Hagrida, pogrążeni w rozmowie. Z początku nie chciał im otworzyć, ale kiedy Harry zagroził, że wyważy drzwi, wpuścił ich do środka. Ich tłumaczenia ostatecznie poskutkowały i pogodzili się ze swoim olbrzymim przyjacielem. Nagle, Hagrid zalał się łzami, opowiedział o swoim pupilku, umierającym pająku Aragogu, oni pocieszali go, dzięki czemu całkowicie przestał się na nich dąsać. Gdy szli na kolację do Wielkiej Sali, Harry spytał Hermionę o dziwne zachowanie McLaggena, ona przyznała się do skonfundowania go -tłumaczyła, że słyszała jak wyrażał się o Ginny i Ronie, stwierdziła, że Harry nie chciałby mieć kogoś takiego w drużynie. Po drodze Slughorn zaczepił ich, zaprosił Harry’ego i Hermionę na przyjęcie, jednak Potter nie mógł się zjawić z powodu szlabanu. W wieży Gryffindoru Demelza Robins przekazała Harry’emu wiadomość od Snape’a o jego wieczornym szlabanie.

Rozdział Dwunasty
W połowie października ogłoszono pierwszą wycieczkę do Hogsmeade, wszyscy cieszyli się na myśl o chwili poza zamkiem. W dniu wypadu Harry obudził się wcześniej i jak już miał zwyczaju, sięgnął po podręcznik od eliksirów. Zobaczył nabazgraną na marginesie regułkę, celując w powietrze i wypowiadając zaklęcie w myślach machnął różdżką, i Ron z wrzaskiem zawisnął w powietrzu. Harry szybko odnalazł, jak mu się wydawało, przeciwzaklęcie i sprowadził przyjaciela z powrotem na ziemię. Wesley, ciesząc się chwilową uwagą Hermiony, przy śniadaniu opowiedział jej o zajściu, a ta przez resztę posiłku rozprawiała o nieodpowiedzialności Harry’ego, po czym zeszli na temat śmierciożerców. Wkrótce pojawiła się Ginny i zmienili temat, dziewczyna wręczyła mu zwitek pergaminu-wiadomość od Albusa Dumbledore’a o kolejnej lekcji. Gdy byli już w pobliskiej wiosce Hogsmeade, natknęli się na Horacego Slughorna, który ze śmiechem zganił Harry’ego za nieobecność na jego podwieczorkach Klubu Ślimaka. Potem udali się do Trzech Mioteł, przed lokalem stało kilka osób, Harry rozpoznał w jednej z nich Mundungusa Fletchera, na jego widok mężczyzna upuścił trzymaną walizkę, Ron zauważył na przedmiotach które gorączkowo zgarniał, symbol rodu Blacków, Potter również szybko połapał się w sytuacji, lecz zanim zdążył cokolwiek zrobić, rozległ się trzask i złodziej się deportował. Harry krzyknął za nim, nagle pojawiła się Tonks i zabrała go krzyczącego, że Mundungus rozkrada rzeczy Syriusza, do środka. Hermiona uciszyła go i przyniosła im kremowe piwo. Zgodnie stwierdzili, że powinni wrócić do szkoły. Idąc, usłyszeli Katie Bell kłócącą się ze swoją przyjaciółką o coś, co trzymała w ręce. W pewnym momencie, Leanne chwyciła pakunek trzymany przez Katie, ta wyszarpnęła go z powrotem i paczka spadła na ziemię, a dziewczyna w z wdziękiem uniosła się powietrze, wyglądała jakby zamierzała się do lotu; po chwili spadła gwałtownie na ziemię i targana spazmami, krzyczała, wyglądając, jakby przechodziła przez najgorsze tortury. Harry szybko pobiegł po pomoc i wrócił z Hagridem, który wziął na ręce Katie i zaniósł ją do szkoły. Chłopak rozpoznał w zawartości przedartej paczki naszyjnik-widział go już kiedyś u Borgina i Burkesa, na etykietce było napisane, że ciąży na nim klątwa. Zdenerwowani udali się do zamku gdzie spotkali McGonagall, opiekunka Gryffindoru poprosiła ich do swojego gabinetu, aby opowiedzieli jej o całym zajściu. Później, długo jeszcze rozmawiali potencjalnych nadawcach i odbiorcach przeklętej paczki, lecz nie doszli do żadnego wniosku.

Rozdział trzynasty
Następnego dnia przeniesiono Katie Bell do kliniki Magicznych Chorób i Urazów Świętego Munga, wieść o tym rozniosła się bardzo szybko, jednak oprócz Harry’ego, Leanne, Rona i Hermiony, nikt nie znał szczegółów dramatycznego wydarzenia. Młody czarodziej udał się na lekcję z dyrektorem Hogwartu, rozmawiali chwilę o przeklętym naszyjniku, po czym Albus Dumbeldore rozpoczął zajęcia; wlał do myślodsiewni nowe wspomnienia i objął misę dłońmi, poruszył nią kolistym ruchem i ukazała im się mały staruszek, Caratacus Burkes- profesor wspomniał, że to z jego świadectwa wiadomo, że Meropa będąc w ciąży, znalazła się w Londynie. Srebrzysty jak widmo, mówił jak nabyli naszyjnik-młoda kobieta, w łachmanach i zaawansowanej ciąży, bardzo potrzebowała złota, mówiła, że medalion należał do Salazara Slytherina; za pomocą paru prostych zaklęć utwierdzili się, że jest autentyczny i odkupili go od niej za 10 galeonów. Kolejnym razem zanurzyli się w pamięć samego dyrektora. Pojawili się na ulicy, gdzie był również młodszy Albus Dumbledore, poszli za nim do sierocińca, pojawił się tam aby zaprosić go Toma Riddle’a do Hogwartu; od opiekunki dowiedział się, że inne dzieci boją się go, a za jego sprawą działy się bardzo niepokojące rzeczy. Młody profesor spotkał się z nim sam na sam, opowiedział mu szkole magii i czarodziejstwa w Hogwarcie i zaproponował mu tam miejsce, chłopiec był nieufny i skryty. Tom Riddle przyznał mu, że potrafi przenosić przedmioty nie dotykając ich, zmusić zwierzęta aby zrobiły to, co zechce wcale ich przy tym nie tresując i sprawić, że ludziom, którzy go rozgniewali przytrafi się coś złego. Powiedział, też, że umie mówić do wężów. Młody Albus pożegnał się z nim, a Dumbledore i Harry znaleźli się z powrotem w jego gabinecie, gdzie długo rozmawiali o tym co widzieli.

Rozdział czternasty
Na zielarstwie Hermiona opowiedziała Harry’emu o ostatnim spotkaniu Klubu Ślimaka, pokłóciła się o to z zazdrosnym Ronem i przyznała, że to właśnie jego chciała zaprosić. Tymczasem wielkimi krokami zbliżał się mecz drużyny Gryffindoru ze Ślizgonami, a Harry jako kapitan musiał wybrać zastępcę na miejsce Katie- padło na Deana Thomasa, co wywołało oburzenie, gdyż miał już dwóch przyjaciół jako zawodników. Na treningu wszystkim poszło dobrze, za wyjątkiem Rona; wracając do pokoju wspólnego mocno pokłócił się z siostrą, jego agresja nie opadała jeszcze przez kilka dni. Po następnym treningu, zdołowany nieobronionym golami, złożył rezygnację z dalszej gry, lecz Harry’emu udało się go namówić, aby zagrał jeszcze w nadchodzącym meczu. Próbował zmienić jego nastawienie, przekonywał przyjaciela że to wszystko przez jego nerwy, jednak na nic się to zdało. Przed wyczekiwanym meczem, przy śniadaniu Harry podał Ronowi sok, gdy zjawiła się Hermiona i zrugała go za dolanie mu czegoś do napoju, Wesley zobaczył tylko buteleczkę którą Potter pośpiesznie chował do torby i opróżnił szklankę. Przez cały dzień był przekonany że zażył Felix Felicis, Eliksir szczęścia; obronił każdy strzał i dzięki niemu wygral

„Harry Potter i Książę Półkrwi” jest szóstą częścią kultowej serii autorstwa J.K. Rowling. Akcja w tym tomie rozgrywa się między 1996 -1997.
Podczas wizyty w nowym sklepie Freda i George’a, trójka przyjaciół jest świadkami dziwnej sytuacji. Widzą Draco i jego matkę, więc postanawiają ich śledzić pod peleryną niewidką. Harry podejrzewa Draco o pójście w ślady ojca i zostanie śmierciożercą. W pociągu do Hogwartu Draco łamie Harry’emu nos.
W tym roku eliksirów uczy profesor Slughorn, a obrony przed czarną magią – Snape. Młody Malfoy ma powierzone ważne i niebezpieczne zadanie, przez co zaniedbuje swoje szkolne obowiązki, a troski odbijają się na jego twarzy. Ma za zadanie zabić dyrektora Hogwartu, Albusa Dumbledore’a. Narcyza wymusza na Snape’ie złożenie wieczystej przysięgi i ochrony jej syna. Chłopak został mianowany na śmierciożercę, a podczas roku szkolnego stara się naprawić szafkę zniknięć znajdującą się w Pokoju Życzeń. Harry dowiaduje się prawdy o horkruksach i młodości Voldemorta. Harry znajduje podręcznik do eliksirów należący do Księcia Półkrwi, którym prowadzone są notatki na temat ważenia eliksirów i zapisane zaklęcie Sectumsempra. Pewnego zimowego dnia, gdy Ron, Harry i Hermiona wracają z kremowego piwa, idąca przed nimi Katie Bell pada ofiarą uroku. O ten wypadek Harry obwinia Draco. Harry i Hermiona dołączają do Klubu Ślimaka, do którego należą ulubieni uczniowie profesora eliksirów. Zazwyczaj ze znanym nazwiskiem lub mający w rodzinie znane osoby. Ron dołącza do drużyny quidditcha (gdzie

W rozdziale pierwszym „Ten inny minister” poznajemy tło historii. Nastały trudne czasy zarówno dla ludzi jak i czarodziejów. Do premiera Wielkiej Brytanii, czekającego na telefon od prezydenta, przybywa Korneliusz Knot – Minister Magii. Knot ogłasza, że Voldemort powrócił. Co więcej poinformował premiera, że Ten-Którego-Imienia-Nie-Wolno-Wymawiać stoi za wszystkimi atakami i chaosem, który zstąpił na cały świat. Z rozmowy dowiadujemy się również, że Knot stracił stanowisko ministra, a jego miejsce zajął Rufus Scrimgeour.
Drugi rozdział („Spinner’s End”) rozpoczyna się konwersacją dwóch sióstr – Narcyzy Malfoy i Bellatrix Lestrange. Kobiety udają się do domu Snape’a, ponieważ Narcyza postanowiła poprosić go o pomoc dla syna, który otrzymał od Lorda Voldemorta specjalne zadanie. Pomysł siostry nie spodobał się Bellatrix. Snape składa przysięgę sprawowania ochrony nad Draco Malfoyem.
W rozdziale trzeci („Kto chce, a kto nie chce”) wreszcie spotykamy Harry’ego Pottera. Chłopak śpi na siedząco pod oknem, a po pokoju rozrzucone są gazety, informujące o zmianie Ministra Magii. O godzinie dwunastej ktoś zadzwonił do drzwi dzwonkiem. Na dźwięk ten budzi się Harry, który szybko zaprasza przybyłego Albusa Dumbledore’a do środka. Dyrektor Hogwartu prosi państwa Dursleyów, aby Potter mógł spędzić u nich kolejne wakacje. Następnie zabiera chłopaka ze sobą, informując go uprzednio, iż jest dziedzicem Syriusza Blacka.
W rozdziale czwartym („Horacy Slughorn”) Dumbledore zabiera Harry’ego do swojego przyjaciela Horacego Slughorna. Był on kiedyś nauczycielem w Hogwarcie oraz założycielem klubu dla najwybitniejszych uczniów. Albus ma nadzieję, że Potter przemówi Horacemu do rozumu i Slughorn wróci ponownie do nauczania. Przyjaciel Dumbledore’a spostrzegając, iż Harry jest dzieckiem Lily Evans i być może nawet samym Wybrańcem momentalnie zgadza się na powrót do szkoły. Następnie Albus teleportuje się z młodzieńcem do domu państwa Weasley.
Rozdział piąty („Za dużo Flegmy”) rozpoczyna się u drzwi Nory – domostwa Weasley, w którym gości wita Molly Weasley. Harry kładzie się spać, zaś następnego dnia opowiada Hermionie i Ronowi o spotkaniu Horacego Slughorna. Pogawędka przyjaciół wraz z przybyciem Ginny schodzi na temat ślubu brata Rona – Billa z Fleur, której nie akceptuje siostra rudzielca. Do domostwa przylatują trzy sowy, przynoszące wyniki SUMów. Wszyscy otrzymują bardzo dobre oceny.
Na początku rozdziału szóstego („Samotna przechadzka Dracona”) Harry dowiaduje się z listu, że został mianowany kapitanem drużyny Quidditcha. Trójka przyjaciół: Harry, Hermiona i Ron wraz z Weasleyami udają się na Ulicę Pokątną, aby zrobić zakupy. W sklepie Madame Malkin natrafiają na Draco w towarzystwie jego matki. Dochodzi do kłótni, po której Malfoyowie opuszczają sklep. W dalszej kolejność docierają do sklepu pn. „Magiczne Dowcipy Weasleyów”, prowadzonego przez Freda i George’a. Trójka przyjaciół dostrzega, że Draco, ale tym razem samotnie, zmierza na Ulicę Śmiertelnego Nokturnu, więc Harry, Hermiona i Ron postanawiają pod peleryną niewidką szpiegować Malfoya. Draco wędruje do sklepu Bordina i Burkesa, gdzie chce coś naprawić, coś innego zarezerwować, a co więcej szantażuje właściciela sklepu. Hermiona chciała dowiedzieć się, co chciał kupić Malfoy, ale bezskutecznie. Cała trójka wraca do sklepu braci Weasley.
W rozdziale siódmym („Klub Ślimaka”) Harry domyśla się, że Draco jest śmierciożercą, o czym niezwłocznie informuje pana Weasley. Chłopak wraca do Hogwartu. Podczas podróży otrzymuje zaproszenie na przyjęcie od Horacego Slughorna. Okazuje się, że wszyscy zaproszeni goście mają wpływowe znajomości. Harry wymyka się, aby podsłuchać rozmowę Ślizgonów. Chłopak chce dowiedzieć się czegoś o Draco. Bezskutecznie próbuje, gdyż i tak niczego ciekawego się nie dowiaduje. Draco odkrywając obecność Pottera paraliżuje Harry’ego i przykrywa go peleryną niewidką.
W rozdziale ósmym („Snape triumfuje”) Harry zostaje odnaleziony przez Nimfadorę Tonks, która wraz z Potterem wyskakuje z jadącego pociągu. Dwójka rusza do Hogwartu, lecz zostaje zatrzymana przez Severusa Snape’a, który informuje o odjęciu Griffindorowi aż 70 punktów za nie tylko spóźnienie, ale również nie-czarodziejski strój Pottera. Harry udaje się do Wielkiej Sali, gdzie odnajduje Hermionę i Rona, obok których siada. Na miejscu chłopak dowiaduje się, że Horacy Slughorn objął stanowisko nauczyciela od eliksirów. Profesor Snape z kolei będzie uczył młodych czarodziei obrony przed czarną magią.
W rozdziale dziewiątym („Książę Półkrwi”), profesor McGonagall rozdaje uczniom plany zajęć. W trakcie pierwszej lekcji obrony przed czarną magią dochodzi również do sprzeczki między Harrym, a Severusem Snapem, w wyniku, której Potter otrzymuje szlaban. Następne w planie są zajęcia z eliksirów, na których Slughorn pożycza Ronowi i Harry’emu podręcznik oraz ingrediencję. Książka, którą otrzymał Potter zawierała odręczne notatki profesora Horacego. Harry, bazując na notatkach swojego nauczyciela, tworzy Wywar Żywej Śmierci, dzięki czemu udaje m się wygrać buteleczkę płynnego szczęścia – Felix Felicis. Po chwili Harry dostrzega pewien napis sporządzony na tylnej okładce podręcznika: „Ta książka jest własnością Księcia Półkrwi”.
Rozdział dziesiąty („Ród Gaunta”) rozpoczyna się prywatną lekcją, na której Dumbledore ujawnia przed Harrym wspomnienia niejakiego Boba Ogdena, który w przeszłości pracował w Departamencie Przestrzegania Prawa. Ogred przybył do domu Marvolo Gaunta w związku z wykorzystaniem magii przez syna Gaunta – Morfina w obecności mugola. Podczas wizyty pracownika Ministerstwa pan Gaunt pokazuje mu złoty medalion ze znakiem Salazara Slytherina oraz pierścień z herbem Peverella. Obok domostwa przejeżdża człowiek, w którym jak się okazuje, zakochała się nie potrafiąca rzucać czarów córka Marvolo – Meropa. Gaunt wściekły zaatakował dziewczynę, za co został skazany na sześć miesięcy, zaś jego syn, za użycie magii przy mugole trafił na trzy lata do Azkabanu, więzienia dla najgroźniejszych czarodziei. Harry domyśla się, że Marvolo Gaunt jest dziadkiem Voldemorta, Meropa zaś matką, a przejeżdżającym mugolem, w którym zakochana była córka Gaunta, był Tom Riddle senior, czyli ojciec Tego-Którego-Imienia-Nie-Wolno-Wymawiać. Co więcej Potter dowiaduje się, że Meropa podawała Tomowi eliksir miłości, aby uciec z nim i założyć rodzinę. Kiedy zaszła w ciąże, przestała poić chłopaka miksturą, mając nadzieję, że Riddle zostanie z nią, chociażby z powodu dziecka.
W rozdziale jedenastym („Pomocna dłoń Hermiony”) odbywa się nabór Gryfonów do klubu Quidditcha. Wybrano dwóch pałkarzy, trzech ścigających, w tym Ginny Weasley. Na stanowisko obrońcy kandydował Ron i Cormac Mc Laggen. Drugi z nich rozproszony przez Hermionę nie obrania ostatniego karnego, w wyniku, czego obrońcą zostaje Ron. Trójka przyjaciół odwiedza Hagrida, który informuje ich, że wielki pająk Aragog zachorował latem i do tej pory nic mu nie pomaga. Olbrzym martwi się, że zwierzę umrze. Po powrocie do Hogwartu trójka przyjaciół zostaje zaproszona prze profesora Slughorna na wspólny posiłek, ale Harry odmawia, tłumacząc, iż musi odbyć karę zarządzoną przez Snape’a.
W rozdziale dwunastym („Srebro i opale”) czytamy o wypadzie Harry’ego z przyjaciółmi do Hogsmeade. Czarodzieje decydują się wejść do pubu Pod Trzema Miotłami, które po chwili opuszczają, udając się za Katie Bell i jej przyjaciółką. Dziewczęta zaczęły się ze sobą kłócić. Leanne zabiera przyjaciółce tajemniczy pakunek który Katie próbuje odzyskać, ale po chwili zawiniątku upada na ziemie, a Katie zaczyna krzyczeć i niekontrolowanie się wić. Harry biegnie po pomoc. Odnajduje Hagrida, który zabiera Katie do Hogwartu. Okazuje się, że prezentem, o który kłóciły się przyjaciółmi był przeklęty naszyjnik. Dziewczyna dostała go od nieznajomego w łazience pubu Pod Trzema Miotłami. Obiecała przekazać go konkretnej osobie. O wszystkim młodzi czarodzieje informują profesor McGonagall. Harry wyjawia, iż podejrzewa Malfoya o przekazanie Katie naszyjnika. Okazuje się to niemożliwe, gdyż Draco obowiązywał go szlaban.
Na początku rozdziału trzynastego („Samotny i skryty Tom Riddle”) Katie zostaje przeniesiona do Kliniki Magicznych Chorób i Urazów Szpitala Świętego Munga. Harry odbywa kolejna prywatna lekcję u Dumbledora, który ujawnia przed Potterem ciąg dalszy historii Voldemorta. Meropa sprzedała w Londynie naszyjnik Salazara Slytherina. Następnie Potter ogląda wspomnienia Albusa z dnia, w którym po raz pierwszy spotkał Toma Riddle’a. Miało to miejsce w mugolskim sierocińcu, gdzie dyrektor Hogwartu rozmawiał z panią Cole. Kobieta opowiedziała o okolicznościach, przez które Riddle znalazł się w sierocińcu. Okazuje się, że Meropa zmarła niedługo po urodzeniu dziecka, które przed śmiercią chciała nazwać po ojcu Tom, po jej ojcu Marvolo. Nazwisko miało brzmieć Riddle. Albus spotyka się z chłopcem, informując go, że jest czarodziejem i jego miejsce jest w Hogwarcie. Dyrektor szybko dostrzega, że Riddle jest niezwykle uzdolnionym magiem. Minusem jest fakt, iż swoje umiejętności kieruje zazwyczaj w kierunku innych ludzi.
W rozdziale czternastym („Felix Felicis”) Harry wybiera Deana Thomasa, aby zajął miejsce ścigającego Katie, gdyż ta wciąż przebywa w szpitalu. Wracając z treningu Quidditcha Ron z Potterem dostrzegają Ginny całującą się z Deanem. Harry czuje zazdrość, zaś Ron kłóci się z siostrą. Nareszcie nadchodzi mecz Quidditcha rozgrywający się pomiędzy Gryfonami a Ślizgonami. Malfoy nie stawia się na mecz, dlatego też jego miejsce zostaje zastąpione Harperem. Harry widząc nie najlepszą kondycje Rona, udaje, ze dolewa mu trochę eliksiru szczęścia. Mecz wygrywają Gryfoni. Ron zaczyna randkować z Lavender Brown.
W rozdziale piętnastym („Przysięga Wieczysta”) Hermiona ostrzega Harry’ego przed Romildą Vane, która planuje podać mu eliksir miłości. Vane częstuje Pottera czekoladowymi kociołkami. Harry zaprasza Lunę na przyjęcie, organizowane przez Horacego Slughorna. Hermiona idzie tam zaś z Cormakiem, aby zezłościć Rona. Woźny Filch przyłapuje Draco przechadzającego się korytarzami. Malfot tłumaczy, ze chciał wkraść się na przyjęcie. Severus Snape wychodzi, aby porozmawiać z Draco. Konwersację podsłuchuje Harry. Chłopak dowiaduje się, że profesor Snape obiecał pani Malfoy sprawować ochronę nad jej synem.
W rozdziale szesnastym („Bardzo mroźne Boże Narodzenie”) Harry spędza święta Bożego Narodzenia wraz z Ronem w Norze. Młodzieniec opowiada panu Weasley i Lupinowi, co dowiedział się z podsłuchanej rozmowy Draco i Severusa. Mężczyźni, twierdzą, że profesor Snape tak naprawdę chce odkryć niecne plany Malfoyów, a nie pomagać im. Harry nie zgadza się z nimi, uważając, iż Severus pracuje dla Voldemorta. Dowiadujemy się, że większość wilkołaków jest po stronie Czarnego Pana. Podczas świat pojawiają się również Percy oraz Rufus Scrimgeour, Minister Magii. Rufus prosi Harry’ego o wsparcie ministerstwa, lecz ten odmawia.
W rozdziale siedemnastym („Dziury w pamięci”) trójka przyjaciół wraca do Hogwartu. Harry odbywa kolejne prywatne lekcje u Dombledore’a, w trakcie, których poznaje kolejne fakty z życia młodego Toma Riddle’a. Po trafieniu do Hogwartu Tom stał się lubiany przez wszystkich nauczycieli, tylko dyrektor miał wątpliwości czy można mu ufać. Chłopak szybko znalazł przyjaciół, z którymi nie raz był źródłem kłopotów, nawiedzających Hogwart. Harry dowiaduje się, że młody Voldemort dowiedział się, że jest potomkiem Salazara Slytherina. Następnie wraz z Dumbledorem Potter ponownie wracają do wspomnień Morfina. Do domu Graunta wpada Riddle, który już wie, że jest synem Meropy i mugola. Morfin informuje chłopaka również o zaginięciu medalionu ze znakiem Salazara Slytherina. Nagle zapada ciemność. Dumbledore wychodzi z Harrym z myślowni i sam dokańcza historię Riddle’a. Morfin nie pamiętał nic więcej, wiedział tylko, że jak się obudził znalazł martwą rodzinę. Co więcej, zniknął pierścień Marvolo. Mordercą miał być Voldemort, lecz Morfin przyznał się do winy. Aby to zrobił Riddle zaszczepił w nim nowe, fałszywe wspomnienia. Ponadto, Dumbledore ogląda z Harrym wspomnienie Horacego Slughorna, w którym nauczyciel jest pytany przez Riddle o horkrusy. Niestety we wspomnieniu pojawia się gęsta mgła, świadcząca o tym, iż ktoś je zmienił. Albus prosi Harry’ego, aby ten wyciągnął prawdę z profesora od eliksirów.
Rozdział osiemnasty („Urodzinowe niespodzianki”) rozpoczyna się lekcją eliksirów, na której uczniowie mają przyrządzać antidota. Harry próbuje znaleźć jakąś wskazówkę w podręczniku Księcia Półkrwi. Odnajduje tylko krótkie z

„Książę Półkrwi” jest książką, w której uczeń odnawia więzi ze swoim mistrzem i wzmacnia je. Stają się oni sobie tak bliscy, jak jeszcze nigdy.

Pierwszy raz przeczytałem tę książkę w podstawówce. Tak samo jak całą serię – co najmniej trzy razy. W końcu historia się rozwija w kierunku poznania prawdy, rozwiązania zagadek i pokonania Czarnego Pana.
Co prawda tytuł jest skierowany do wszystkich czytelników, ale moim zdaniem szczególnie do młodzieży w okresie dorastania, która na pewno podczas czytania będzie miała najłatwiej utożsamić się z bohaterem w ich wieku.

Ta książka autorstwa Joanne Kathleen Rowling, szósty tom sagi o przygodach Harry’ego Potter’a, ukazał się w 2005 roku (w Polsce w roku 2006). Została ona sprzedana w dziewięciu milionach kopii pierwszej doby po publikacji. Tylko następna część, „Harry Potter i Insygnia Śmierci”, sprzedały się w większej liczbie. Szósta część przygód zeszła na znacznie mroczniejszy ton, czego można było się spodziewać po zakończeniu poprzedniej książki.
Pierwszy raz pojawia się kilka wątków miłosnych i pierwszy raz skutki są tak ważne i widoczne wśród głównych bohaterów.

Lord Voldemort nakazuje Malfoy’owi zamordowanie Albusa Dumbledore’a, który za każdym razem krzyżuje jego straszliwe zamiary. Severus Snape, na prośbę Narcyzy Malfoy, matki Draco, składa przysięgę wieczystą, że go obroni.
W kolejnym rozdziale jesteśmy świadkami wizyty Dumbledore’a u rodziny Dursley’ów. Rozmawia on z nimi, by wyjaśnić jak ważne jest, żeby Potter mieszkał z nimi pod jednym dachem co najmniej do ukończenia siedemnastu lat. Udaje się on potem z Harry’m by poznać nowego nauczyciela, Horace’go Slughorn’a. Okazuje się w szkole, że nie będzie on uczył Obrony Przed Czarną Magią, ale eliksirów. Harry, Ron i Hermiona uznają to jako zwycięstwo Snape’a, który zawsze chciał uczyć tego przedmiotu, a teraz właśnie mu się to udało. Jednak ta sytuacja oznacza coś jeszcze: Potter może kontynuować naukę eliksirów, a nie kupił żadnych książek ani eliksirów. Zostają mu przydzielone szkolne przybory, do czasu aż jego zamówienie nie dotrze do szkoły. W jego ręce wchodzi podręcznik podpisany przez Księcia Półkrwi, w którym zawarte są jego cenne poprawki. Gdy widzi, jak wiele ta książka daje mu możliwości, zamienia jej okładki z nowym egzemplarzem, żeby móc dalej z niej korzystać.
Natomiast Albus Dumbledore przez cały rok szuka nowych informacji o Lordzie Voldemorcie i dzieli się wszystkim z Harry’m. Pokazuje mu wspomnienia w myślodsiewni i uczy o horkruksach, które według

1. Spotkanie premiera Wielkiej Brytanii z byłym Ministrem Magii Korneliuszem Knotem.
2. Ogłoszenie przez Knota powrotu Voldemorta i mianowania nowego ministra Rufusa Scrimgeoura.
3. Przybycie Bellatrix Lestrange i Narcyzy Malfoy od profesora Snape’a, aby prosić o przysługę.
4. Złożenie obietnicy ochrony Draco Malfoya przez Severusa.
5. Spotkanie Harry’ego z Albusem Dumbledorem.
6. Opuszczenie domu Dursleyów i udanie się do domostwa Horacego Slughorna.
7. Przekonanie Horacego do powrotu do Hogwartu na stanowisko nauczyciela eliksirów.
8. Przeteleportowanie się Harry’ego i Dumbledore’a do domu państwa Weasley – Nory.
9. Powitanie gości przez Molly Wesaley – matkę Rona.
10. Udanie się Pottera do sypialni na spoczynek.
11. Dyskusja pomiędzy Harrym, Ronem, Hermioną i Ginny na temat ślubu Billa Weasley i Fleur.
12. Przylecenie sów z wynikami SUMów.
13. Podróż na Ulicę Pokątną, gdzie dochodzi di sprzeczki pomiędzy Weasleyami a Malfoyami.
14. Odwiedzenie sklepu Freda i George’a pn. „Magiczne Dowcipy Wesaleyów”.
15. Szpiegowanie Draco przez Harry’ego, Hermionę i Rona.
16. Dotarcie do sklepu Borgina i Burkesa na Ulicy Śmiertelnego Nocturnu.
17. Powrót do sklepu braci Weasley.
18. Poinformowanie ojca Rona o przypuszczeniach Harry’ego, co do Draco, który może być śmierciożercą.
19. Wyruszenie pociągiem do Hogwartu.
20. Nieudana próba podsłuchania przez Harry’eo rozmowy Ślizgonów.
21. Sparaliżowanie i ukrycie Pottera pod peleryną niewidką przez Draco.
22. Odnalezienie młodzieńca przez Nimfadorę Tonks.
23. Wyskoczenie Tonks i Harry’ego z pociągu.
24. Wspólne dotarcie do Hogwartu, gdzie czekał profesor Snape.
25. Ogłoszenie zatrudnienia nowego nauczyciela obrony przed czarna magią – Severusa Snape’a.
26. W trakcie pierwszych zajęć z profesorem Severusem dochodzi do sprzeczki pomiędzy Harrym a nauczycielem, za co młodzieniec został ukarany szlabanem.
27. Zapomnienie podręcznika do nauki o eliksirach.
28. Pożyczenie potrzebnej księgi od Horacego Slughorna.
29. Odnalezienie na podręczniku napisu „Ta książka jest własnością Księcia Półkrwi”.
30. Prywatna lekcja z Dumbledorem.
31. Oglądanie wspomnień Boba Oghena z Departamentu Przestrzegania Prawa.
32. Poznanie historii rodzinnej młodego Voldemorta.
33. Wyłonienie nowych ścigających oraz pałkarzy grupy Quidditcha Gryffindoru.
34. Złożenie wizyty Hagridowi przez Harry’ego, Hermionę i Rona.
35. Spędzenie czasu wolnego na Hogsmeade.
36. Kłótnia pomiędzy Katie Bell a jej przyjaciółką.
37. Dziwne zachowanie Katie, wicie się.
38. Hagrid zaprowadza dziewczynę do skrzydła szpitalnego szkoły.
39. Przeniesienie uczennicy do Kliniki Magicznych Chorób i Urazów Szpitala Świętego Munga.
40. Drugie prywatne lekcje u Dumbledore’a.
41. Zapoznanie Pottera z dalszymi losami rodziców Voldemorta jak i życiem samego Czarnego Pana.
42. Zapoznanie się ze wspomnieniami dyrektora.
43. Podsłuchanie rozmowy Narcyzy z Snapem i dowiedzenie się, że Severus złożył przysięgę ochraniania Draco.
44. Trzecia prywatna lekcja u dyrektora Dumbledore’a.
45. Zapoznanie chłopaka z kolejnymi faktami z życia Voldemorta.
46. Dowiedzenie się, że Tom Riddle pytał profesora Slughorna o horkruksy.
47. Nowe zadanie dla Harryego – wyciągnąć od Horacego prawdziwe, niezmienione wspomnienie o spotkan

„Harry Potter i Książe Półkrwi” – szósty tom serii
Autor: J. K. Rowling
Wydany: po raz pierwszy w lipcu 2005 roku
Gatunek: powieść
Rodzaj literacki: epika
Narrator: trzecioosobowy, wszechwiedzący

Czas i miejsce akcji: miejsca rzeczywiste (Little Whinging, dom Dursleyów) i magiczne (np. Ulica Pokątna, Ulica Śmiertelnego Nokturnu). Fabuła rozgrywa się w latach 1996 – 1997.

Lord Voldemort chce zawładnąć nad światem i mugoli i czarodziei. Harry zostaje odebrany od Dursleyów przez Dumbledore. W Hogwarcie w trakcie trwania kolejnego roku szkolnego Potter razem z dyrektorem w myślowni ogląda młodzieńcze lata Riddle’a, którym jest Lord Voldemort.Potter i Albus udają się do jaskini Riddle’a, aby odnaleźć horkruks, który jest potrzebny do pokonania Czarnego Pana. Okazuje się, że znaleziony horkruks jest fałszywy. Draco otrzymuje od Voldemorta zadanie zabicia Dumbledore’a. Wykonuje to za niego Severus Snape. Pod koniec książki odbywa się pogrzeb Albusa.

Ważniejsi bohaterowie:
Harry Potter – młody, siedemnastoletni czarodziej o czarnych, zmierzwionych włosach i zielonych oczach, który chce pokonać Lorda Voldemorta i wyzwolić spod jego wpływów świat mugoli i czarodziejów. Jest niezwykle odważny i rozsądny. Znajdzie wyjście z każdej sytuacjo. Nie potrafi pogodzić się ze

Harry Potter
Harry jest młodym czarodziejem, synem Lily i Jamesa Potterów. Ma czarne, zmierzwione włosy, nieco bardziej niesforne z tyłu głosy i zielone oczy. Ma wadę wzroku, dlatego też nosi okulary. Jego rodzice zostali zabici przez Lorda Voldemorta, któremu jednak nie udało się skrzywdzić chłopca. Jako symbol tego spotkania Harry ma na czole bliznę w kształcie błyskawicy. Mieszka w domu wujostwa Dursleyów, którzy nie lubią magii i z jednej strony boją się Harry’ego, a z drugiej dręczą go. Harry jest bardzo mądrym czarodziejem, postępując zgodnie z zapiskami Księcia Półkrwi w podręczniku otrzymanym od profesora Slughorna wiele się nauczył, dzięki czemu później mógł szybko uratować Rona przed zatruciem. Młody Potter jest również bardzo przebiegły i sprytny, pod pelerynką niewidką chciał podsłuchać rozmowy Ślizgonów, aby dowiedzieć się, czy Draco jest śmierciożercą. Niestety został złapany na gorącym uczynku, lecz udało mi się dotrzeć do Hogwartu. Co więcej, w bardzo sprytny sposób zdobył od profesora Slughorna wspomnienie, w którym Tom Riddle pyta nauczyciela o horkruksy. Harry jest również bardzo odważny, ponieważ wyruszył z Dumbledorem do jaskini Riddle, aby zdobyć horkruks, który mógłby pokonać Voldemorta. Chłopiec był bardzo mocno związany z dyrektorem szkoły, zrozpaczony po śmierci Albusa i zadręczał się, twierdząc, że to jego wina.

Hermiona Granger
Hermiona jest młodą czarodziejką o bujnych, brązowych włosach, które rzadko związuje. Pochodzi z rodziny nie-czarodziei, czyli mugoli. Jest pierwszą osobą w rodzinie, która posługuje się magią, dlatego też chce, aby jej rodzice byli z niej dumni. Byłą bardzo inteligent

„Harry Potter i Książę Półkrwi” najważniejsi bohaterowie:

Harry Potter – młody czarodziej w wieku około 17 lat. Miał czarne, niesforne włosy i zielone oczy. Stracił rodziców w pierwszym roku swojego życia, zginęli oni z rąk Voldemorta. Teraz próbuje go pokonać. Dowiedział się, że jest to możliwe dzięki horkruksom. Jest gotowy do najwyższych poświeceń, aby uratować świat i uchronić swoich bliskich przed niebezpieczeństwem. Po śmierci Dumbledore’a, czego był świadkiem, postanawia odnaleźć wszystkie horkruksy i zniszczyć Voldemorta. Co więcej, pragnie zemsty na Severusie za zamordowanie Albusa Dumbledore’a.

Hermiona Granger – młoda czarownica, która była przyjaciółka Harry’ego i Rona. Pochodziła z rodziny nie-czarodziei, z tego powodu czuła się w obowiązku, aby uczyć się jak najlepiej i przynieść chlubę rodzicom. Miała bujne, brązowe i gęste włosy. Była świetną uczennicą i zdolna czarodziejką. Jest bardzo odważna, ponieważ postanawia dołączyć do Harry’ego w poszukiwaniu horkruksów. Była niezwykle mądra, jako pierwsza rozwiązała zagadkę Księcia Półkrwi.

Ron Weasley – był wysokim jak na swój wiek chłopcem o rudej czuprynie i piegowatej twarzyczce. Pochodzi z biednej rodziny, ma pięcioro braci oraz młodszą siostrę. Jest bardzo przewrażliwiony na swoim punkcie. Próbuje pocieszyć Harry’ego po śmierci Dumbledore’, ale nie udaje mu się to. Postanawia dołączyć do młodego Pottera w poszukiwaniu horkruksów, nawet jeśli nie miałby wrócić z tej misji ciały i zdrowy.

Lord Voldemort – powrócił i chce ostatecznie odebrać życie Harry’emu, który zgodnie z przepowiednią, może jako jedyny go pokonać. Młody Potter musi

„Harry Potter i Książę Półkrwi” opracowanie

Jest to już szósta część siedmioczęściowej serii losów młodego czarodzieja i walki dobra ze złem pn „Harry Potter”. Autorem jest brytyjska pisarka Joanne Kathleen Rowling (czyli J. K. Rowling). Książka została wydana przez wydawnictwo Bloomsbury Publishing w lipcu 2005 roku. Utwór jest powieścią, z rodzaju dzieł epickich. Występuje tutaj narrator trzecioosobowy, wszechwiedzący, który opowiada nam nie tylko o wydarzenia, ale również uczuciach, emocjach, planach, zamiarach i motywacjach poszczególnych postaci.
„Harry Potter i Książę Półkrwi” opowiada o losach młodego czarodzieja o imieniu Harry Potter, który postanawia pokonać Voldemorta, który kilkanaście lat temu zabił jego rodziców. Wznawia on naukę w Hogwarcie gdzie doznaje wielu nowych przygód. Harry zostaje zabrany z domu wujostwa przez Albusaq Dumbledore’a, dyrektora Hogwartu, który udaje się z chłopcem do domu dawnego profesora Horacego Slughorna. Następnie musi przekonać go do powrotu do szkoły nauczania eliksirów. Później już w Hogwarcie, kiedy Potter przekonał Slughorna do objęcia stanowiska profesora, Dumbledore, dyrektor szkoły pokazuje Harry’emu myślnownię, w której można oglądać wspomnienia innych ludzi i czarodziejów. Potter ogląda wspomnienia m.in. Boba Oghena oraz Horacego Slughorna. Okazuje się, że profesor Horacy Slughorn manipulował przy swoich wspomnieniach, ponieważ pojawia się w nich mgła. Harry ma za zadanie, aby przekonać nauczyciela do przekazania mu prawdziwych wspomnień, aby dowiedzieć się co odpowiedział Tomowi Riddle’owi, czy młodemu Voldemortowi. Udaje się to Harry’emu. Okazuje się, że Horacy wytłumaczył Riddle’owi czym są horkruksy, na co młodzieniec bardzo się ucieszył. Dumbledore zabrał Pottera do jaskini Voldemorta, gdzie na środku jeziora odnaleziono horkruks w postaci naszyjnika. Albus niestety musiał spożyć truciznę, aby tego dokonać. Osłabiony udał się z Potterem do Hogsmeade, a później na miotłach do Hogwartu. Tam w wieży dyrektor został zaatakowany i zrzucony z wieży przez Severusa Snape’a. Harry wszystko widział, ponieważ ukryty był pod peleryną niewidką. Dyrektor Hogwartu zmarł. Jego pogrzeb odbył się niedługo później. Uczestniczyli w nim uczniowie, Harry z przyjaciółmi, Hagrid i wiele magicznych istot, np. centaury. Słychać też było smutny śpiew feniksa. Uczniowie wrócili do domów na wakacje.

Najważniejsi bohaterowie:

Harry Potter – młody czarodziej, którego rodzice zmarli z rąk Voldemorta w 1981 roku. Ma czarne, zmierzwione włosy i zielone oczy. Jest niezwykle podobny do swoich rodziców. Ra

Akcja szóstej części Harrego Pottera toczy się w latach 1996-1997. Do czynienia mamy już z dojrzalszymi bohaterami, przed którymi narastają nowe problemy. Każdy sam musi zdecydować jaką ścieżką będzie się kierować. Kiedy minister na własne oczy ujrzał odrodzonego Voldemorta musiał przyznać rację Dumbledorowi oraz Potterowi, którzy przez poprzedni rok byli szykanowani i negowani ze strony całego ministerstwa jak i wielu zwykłych czarodziejów. Czarny Pan powrócił. W ministerstwie przeprowadzane są liczne zmiany, jedną z nich jest zmiana zarządu. Korneliusz Knott traci funkcję Ministra Magii a w zamian niego stanowisko obejmuje Rufus Scrimgeour. Kiedy Lucjuszowi Malfoyowi nie udało się zdobyć przepowiedni o Potterze i Voldemorcie Ten-Kórego-Imienia-Nie-Wolno-Wymawiać postanowił ukarać go za to przewinienie. Postanowił powierzyć bardzo trudną misję jemu jedynemu synowi- Draconowi Malfoy. Draco był uczniem domu Slytherinu, był niesamowicie przebiegły i sprytny. Jego wybujałe ego i poczucie własnej wartości często były jego utrapieniem. Czy jemu to przeszkadzało? Nie, był dumny z pozycji Malfoyów w społeczeństwie. W jego mniemaniu miał prawo do wyśmiewania innych i uważania się za lepszego. Jednak czy siedemnastoletni chłopak był w stanie odebrać życie niezwykle silnemu czarownikowi? Będąc pod ścianą Narcyza Malfoy zdecydowała o złożeniu Wieczystej Przysięgi. Jej powiernikiem został Severus Snape. Tenże czarodziej miał pełnić ochronę nad Draconem. Kobieta była pełna obaw i trosk. Czy możemy ją za to winić? Każda matka na jej miejscu postąpiła by tak samo. Dla matki życie i bezpieczeństwo jej dziecka jest warte każdej ceny, nawet tej najwyższej jaką jest życie. Na czas trwania wakacji Harry ponownie wraca do Dursleyów. Nie ma gdzie indziej się podziać, w końcu jego ojciec chrzestny już nie żyje. Jednak Albus Dumbledore nie zapomina o Harrym. Przychodzi po niego oraz wyjaśnia jego opiekunom kilka spraw, o których muszą wiedzieć. Następnie wraz z Harrym wybiera się do swojego przyjaciela- Horacego Slughorna. Gdy są już na miejscu widzą coś, co przypomina pobojowisko i pole walki. Horacy perfekcyjnie zainicjował rzekomy atak Śmierciożerców. Dumbledore nieudolnie stara się nakłonić Slughorna do powrotu do Hogwartu na stanowisko nauczyciela eliksirów. Udaje się to dopiero Harremu, którego Slughorn był pod wielkim wrażeniem. Resztę wakacji Harry spędza w Norze, w domu Wealseyów. Jest tam również Hermiona. Pewnego dnia będąc na szkolnych zakupach zauważają Draco Malfoya wraz ze swoją mamą. Widzą go później w sklepie Borgina i Burkesa na ulicy Śmiertelnego Nokturnu. Widzą tam, że Malfoy zastrasza właściciela. W czasie drogi do Hogwartu Harry zostaje zaproszony na przyjęcie Klubu Ślimaka. Klub Ślimaka to klub dla wybranych przez Slughorna uczniów. Znajdowali się tam wybitnie uzdolnieni uczniowie tacy, którzy mają sławnych członków rodziny, lub którzy po prostu urzekli Horacego swoim usposobieniem. Wśród członków klubu znajdowali się między innymi: Harry, Hermiona i Ginny, ale także Blaise Zabini czy Cormac McLaggen. Harry ma przeczucie co do Malfoya. Podejrzewa go o bycie Śmierciożercom, podobnie jak jego ojciec i matka. Ukryty pod peleryną niewidką Harry podsłuchuje wroga, jednak ten domyślając się, że Potter coś kombinuje nakrywa go, a następnie łamie mu nos. Podczas gdy wszyscy opuścili już pociąg Harry wciąż leżał nakryty niewidką. Odnajduje go Nimfadora Tonks, która następnie odprowadza go do bram Hogwartu. Dumbledore postanawia przybliżyć Harremu przeszłość Voldemorta. W tym celu pokazuje mu wspomnienie, w którym Harry poznaje rodziców Czarnego Pana a także Morfina i Marvola-odpowiednio jego wuja i dziadka. Na jaw wyszła prawda, że ojciec Toma zostawił jego matkę, gdy ta była w ciąży. Harry widzi pierwsze spotkanie Albusa z młodym Riddlem. Już wtedy wyczuł, że chłopak jest ponadprzeciętnie uzdolniony. Okazuje się, że Harry nie zakupił podręcznika do eliksirów. Slughorn postanawia mu takowy dać. We wnętrzu książki chłopak odnajduje wiele notatek ze wskazówkami dotyczącymi warzenia eliksirów oraz podpis właściciela- Księcia Półkrwi. Aby zmotywować uczniów do pracy Horacy obiecuje nagrodę. Nagrodą miało być Felix Felicis inaczej zwane “Płynnym Szczęściem”. Mikstura ta sprawiała, że ten, kto jej zażył zyskuje pewność siebie oraz pomyślność. Dzięki wskazówkom w podręczniku Harry przygotowuje prawie, że doskonały wywar. Otrzymuje obiecaną nagrodę. W drużynie quidditcha Gryfonów Harry przeprowadza rekrutacje. Ron wraz z Cormac’iem McLaggenem rywalizują o pozycję obrońcy. W starciu lepszy okazał się przyjaciel Pottera, gdyż Hermiona na Cormaca użyła zaklęcia Confundus. Ścigającymi natomiast zostają Ginny, Katie Bell oraz Demelza Robins. Przyjaciołom coraz mniej podoba się nowo otrzymana książka Harrego. Wybraniec postanawia wypróbować nowego zaklęcia, które znalazł w lekturze, niestety na niekorzyść Rona- to on zostanie poddany próbie. W jednej chwili pod zaklęciem Levicorpus Ron wisiał głową w dół. Kiedy uczniowie wybierają się do Hogsmade trio postanawia udać się do Trzech Mioteł. Jest tam też Draco, który rzucił na właścicielkę Imperiusa, a ta uczyniła to samo na Katie Bell. Katie miała dać Dumbledorowi przeklęty naszyjnik. Niestety klątwa przypadkowo dosięgnęła dziewczyny. Slughorn zorganizował przyjęcie bożonarodzeniowe, na które zaproszone były sławne osobliwości oraz członkowie klubu. Każdy mógł zabrać ze sobą osobę towarzyszącą. Hermiona w planach miała zaprosić Rona, ten jednak się z niej naśmiewał, w odwecie Hermiona poszła tam razem z Cormac’iem. Niespodziewanie na przyjęciu pojawia się nieproszony gość. Jest nim sam Draco Malfoy. Severus Snape postanawia się nim zająć.
Przed Gryfonami bardzo ważny mecz. Ron był pełen obaw i trosk. Aby podnieść przyjaciela na duchu Harry postanawia użyć Felix Felicis. W zasadzie to tylko udawać, że go używa. Ron przekonany o byciu pod wpływem mikstury świetnie rozgrywa mecz, co kończy się sukcesem całej drużyny. Dumbledore prosi Harrego, aby ten wypytał profesora Slughorna o Horkruksy. Przed laty Horacy opowiedział młodemu Tomowi o ich mocy i działaniu. Nie mógł sobie darować tego co zrobił, więc kiedy Harry go o to wypytywał szybko tracił cierpliwość i wymigiwał odpowiedź. Podczas kolejnej lekcji u Dumbledora Harry dowiaduje się, że Voldemort zabił swojego ojca,

Harry Potter i Książę Półkrwi to szósta część sagi o przygodach młodego czarodzieja Harry’ego Pottera [1. Harry Potter i Kamień Filozoficzny, 2. Harry Potter i Komnata Tajemnic, 3. Harry Potter i Więzień Azkabanu, 4. Harry Potter i Czara Ognia, 5. Harry Potter i Zakon Feniksa, 6. Harry Potter I Książę Półkrwi, 7. Harry Potter i Insygnia Śmierci] autorstwa J.K.Rowling. Jako gatunek, wpisuje się w powieść młodzieżową i powieść fantasy z elementami : urban fantasy [ akcja rozgrywa się w realiach wielkomiejskich – Londyn oraz równoległy magiczny świat – Hogwart, Hogsmade, ulica Pokątna], low fantasy, wainscot fantasy i contemporary fantasy.
Elementy Harry’ego Pottera i Księcia Półkrwi, które wpisują go w gatunek powieści fantasy :
• motywy fantastyczne (przede wszystkim obecność magii) – Harry spędza szósty rok w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, w której uczęszcza na lekcje przepełnione magią – eliksiry, obrona przed czarną magią, zielarstwo]
• Akcja rozgrywa się zazwyczaj w świecie odrębnym od świata realnego – Hogwart, Hogsmeade, ulica Pokątna, Departament Tajemnic, stacja King’s Cross.
• Świat magiczny istnieje równolegle do świata niemagicznego – mugolskiego, Ministerstwo Magii znajduje się w Londynie.
• Charakterystyczne jest także występowanie obok gatunku ludzkiego gatunków istot mitycznych lub baśniowych – centaury, smoki, gobliny, jednorożce
• Motyw walki dobra ze złem – Harry Potter poszukuje horkruksów, aby zniszczyć Voldemorta [uosobienie najgorszego zła w świecie czarodziejów]
• J.K.Rowling czerpie z legend arturiańskich – uczniowie Hogwartu piszą na pergaminach, nazwy zaklęć wywodzą się z łaciny, używają sów jako posłańców listów, w świecie magii żyją smoki. Hogwart jest umiejscowio

Czas akcji z Harrego Pottera i księcia półkrwi ( i innych części ) nie jest dokładnie określony, ale są to czasy współczesne. Akcja dzieje się w Londynie. A miejsc jest bardzo dużo na przykład : Ministerstwo Magii Korneliusz Knot rezygnuję z bycia Ministrem Magii a zastępuję go Rufus Scrimgeour był on miłym Ministrem Magii ale nie był nim za długo ponieważ został zabity i zastąpiony kim innym (przez którego Dolores Umbrige była jeszcze gorsza), Spinner’s End to ulica, na której znajduje się dom dzieciństwa Severusa Snape ( nauczyciela w Hogwarcie który uwzioł się na Harrego) też spotkał się tam z Cyzią (Narcyzą Malfoy która jest żoną Lucjusza Majfoya i matką Draco Malfoya ) i Bellą (Ballatriks Lestrange która jest też siostrą Narcyzy , ciotką Draco i kuzynką Syriusza Blacka ) ,kawiarenka w której Harry umówił na randkę z jedną z kelnerek w kawiatence na którą nie poszedł bo miał wizytę z Dumbledore u Horacego Slughorna , Privet Drive 4 w Little Whinging gdzie Dumbledore odwiedził Harreg

Moja dzisiejsza rozprawka będzie na temat szóstej części słynnej serii książek -,,Harry Potter” czyli ,,Harry Potter i Książe Półkrwi”. Autorką jej jest Joanne Kathleen Rowling a tak właściwie to Joanne Murray.

Na początek w skrócie opowiem wam o czym ona opowiada, ponieważ wiem, że nie wszyscy znają tę książkę.
Głównym bohaterem wspomnianych książek jest ,,Chłopiec który przeżył” czyli Harry Potter i jego przyjaciele. Na pierwszym roku poznaje on Rona Weasleya i Hermionę Granger. Zostają oni najlepszymi przyjaciółmi i we wszystkie kłopoty pakują się razem. W szóstej części Draco Malfoy dostaje trudną i niebezpieczną misję od ,,Sami wiecie kogo” czyli Voldemorta. Jego zadaniem jest zabicie dyrektora szkoły Albusa Pervicala Wulfryka Briana Dumbledora. Pewnego razu Harry śledzi Dracona i atakuje go zaklęciem ,,Sectumsempra” w łazience. Zaklęcie to powoduje cięte rany na całym ciele. Podczas wizyty u profesora Horacego Slughorna odzyskuje cenne wspomnienie związane z młodym Voldemortem-Tomem Marvolo Riddlem. Harry razem z Dumbledorem wyruszają w poszukiwanie pierwszego horkruks. Po powrocie Draco chce zaatakować dyrektora, jednak nie jest w stanie tego zrobić i Dumbledora zabija profesor Severus Snape zaklęciem ,,Avada Kedavra”.
Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o przygodzie Harrego, Hermiony i Rona serdecznie polecam Wam przeczytać wszystkie części tej książki.

Tematem mojej rozprawki będzie przyjaźń. Bo przecież każdy chciałby posiadać tego jedynego przyjaciela któremu ufa ponad wszystko oraz któremu może powierzyć swoje wszystkie tajemnice. Uważam, że przyjaciel to właśnie taka osoba i jest ona bardzo ważna w życiu każdego człowieka. Postaram się to udowodnić w dalszej części mojej wypowiedzi.

Pierwszym potwierdzeniem mojej tezy będzie przyjaźń głównych bohaterów książki: Rona, Harrego i Hermiony. Poznali się oni na pierwszym roku szkoły i byli ze sobą do końca. Wspierali się i pomagali sobie gdy tylko ktoś tego potrzebował. W ich przyjaźni były wzloty i upadki ale zawsze potrafil

Harry Potter i Książę Półkrwi – J.K. Rowling – Charakterystyka
Informacje o książce
Książka pt. „Harry Potter i Książę Półkrwi” (oryginalny tytuł to po angielsku: „Harry Potter and the Half-Blood Prince”) została napisana przez brytyjską pisarkę – J.K. Rowling (Joanne Kathleen Rowling). Jest to już szósta z kolei część powieści fantastycznej. Swoje pierwsze wydanie książka miała 16 lipca 2005 roku, w Wielkiej Brytanii, w oryginalnym języku angielskim. Wydana została przez brytyjskie wydawnictwo Bloomsbury Publishing. W Polsce natomiast ukazała się pół roku później – 28 stycznia 2006 roku, wydana przez wydawnictwo Media Rodzina, przełożona przez Andrzeja Polkowskiego. Składa się aż z 30 rozdziałów.
Akcja utworu rozgrywa się w świecie pełnym magii. Głównym bohaterem niewątpliwie jest Harry Potter, który także jest bohaterem tytułowym. To wokół niego rozgrywają się wszystkie wydarzenia. Jest to niby pozorny chłopak, jednak włada dużą mocą, która może pokonać nawet samego Voldemorta – jego największego wroga, tak samo wroga całego Hogwartu.
Ekranizacja w reżyserii Davida Yatesa ukazała się na kinowych ekranach 15 lipca 2009 roku, a w Polsce ponad tydzień później – 24 lipca. Jej czas trwania w wersji podstawowej to 147 minut, a w wersji rozszerzonej 153 minuty.
Krótkie streszczenie
Gdy ojciec chrzestny Harry’ego – Syriusz Black zostaje zabity przez sługusów Voldemorta, a Harry zwycięża nad swoim odwiecznym wrogiem, rozpoczynają się wakacje w Hogwarcie. Niczego nieświadomy Harry otrzymuje w spadku wszelkie dobra materialne Syriusza, tzn. pieniądze i jego dom.
Niedługo później rozpoczyna się kolejny, szósty rok nauki Harry’ego w Szkole Magii. Na początku przychodzą same dobre nowiny – Harry’ego cały czas chwalą za wytrwałą obronę przed bezpodstawnymi oskarżeniami Ministerstwa Magii, które jedynie się na tym zbłaźniło. Jak się okazuje, straciło na tym wielu urzędników, w tym Korneliusz Knot – prezes Ministerstwa, który został usunięty ze swojego stanowiska.
Gdy ucichła sprawa z oskarżeniami wysuniętymi w stronę Harry’ego, ponownie rozpoczęto rozpatrywanie jego przepowiedni. Otóż był on synem, któremu zabito rodziców: Lily i Jamesa Potterów. Jako że miał wtedy roczek i przeżył to wydarzenie, to jest uznawany za wybrańca, który ma pokonać odwiecznego wroga – Lorda Voldemorta, dlatego też przez niektórych nazywany jest Wybrańcem.
Z biegiem czasu, wiedząc, że nadchodzi chwila śmierci Dumbledora, dyrektor poprosił do siebie Harry’ego i przedstawił mu większą część z przeszłości Voldemorta, gdy był jeszcze chłopcem – Tomem Marvol’em Riddle’m. Pomogło mu to zrozumieć zachowanie czarnoksiężnika, kiedyś nikt go nie szanował i nie lubił, a teraz wszyscy o nim mówią i go znają. Oprócz tego, młodzieniec dowiedział się o tak zwanych horkruksach – różnych magicznych przedmiotach, które pozwalały zamknąć część swojej duszy, gdy popełni się morderstwo; okazało się, że to właśnie Voldemort z takich korzysta.
Gdy fala informacji trochę się uspokoiła, Harry mógł wrócić do życia prywatnego. Jego relacja z Ginny bardzo się poprawiła i to bardzo ich zbliżyło, oczywiście za zgodą Rona – jej brata. W tym samym czasie przyjaciel Harry’ego – Ron zaczął chodzić z Lavender Brown, co skutkowało zazdrością Hermiony. Bardzo ciężko to zniosła, ponieważ podkochiwała się w przyjacielu, przestała nawet przez chwilę odzywać się do Rona.
W tym samym czasie Voldemort, pokonany przez Harry’ego, nie próżnował. Gdy aresztowano ojca Draco w Ministerstwie Magii – Lucjusza Malfoya, rozkazał jego synowi, by zabił Dumbledore’a.
Niedługo później śmierciożercy (w tym Draco) przybywają do Wieży Astronomicznej, gdzie czeka na nich już dyrektor Hogwartu. Młodzieniec chce zabić Dumbledore’a, jednak przed nim robi to Severus Snape – jeden z nauczycieli, a zarazem mistrz eliksirów. Wszystko to ogląda Harry, który nie jest w stanie nic zrobić. Po tym wydarzeniu próbuje złapać śmierciożerców, jednak Snape go powstrzymuje i udaje mu się uciec wraz ze swoimi wspólnikami.
Charakterystyka bohaterów
Harry Potter – główny bohater powieś