Harry Potter i więzień Azkabanu

Streszczenie

Rozdział 1 ,,Sowia poczta’’
Harry siedząc pod kocem odrabia zadania na wakacje. Następnie w oczekiwaniu na północ czyta artykuły ,,Proroka Codziennego’’, wspominając przy tym Rona, który dodzwonił się do wujostwa, co nie skończyło się zbyt miło – odebrał wuj Vernon. W końcu wybiła północ – urodziny Pottera. Chłopak otwiera prezenty i listy od przyjaciół, po czym idzie spać.

Rozdział 2 ,,Wielki błąd ciotki Marge’’
Harry razem z wujostwem ogląda wiadomości, w których mowa jest o niejakim Syriuszu Blacku. Jest on przedstawiany jak osoba niebezpieczna i wznoszona jest prośba o ostrożność i uwagę. Wuj Vernon oburzył się twierdząc, iż Potter jest do niego bardzo podobny. Po chwili złośliwych uwag stwierdza, że pora jechać po jego siostrę – ciotkę Marge , która przyjechała w odwiedziny na parę dni. Chłopaka z ciotką łączy bardzo zła relacja – kobieta na każdym kroku obraża i upokarza Harry’ego. Nim wuj zdąży wyjść z domu Potter szantażuje go, że jeśli nie podpisze mu zgody na wycieczki szkolne, ‘’przez przypadek’’ jego magia wyjdzie na jaw. Mężczyzna zgadza się, jednak pod warunkiem, że chłopak będzie zachowywał się grzecznie i uprzejmie na czas pobytu Marge w domu Dursley’ów. Harry zgadza się i idzie mu to bardzo dobrze. Stara znosić się wszelkie obelgi nie reagować złością, jednak jego cierpliwość kończy się ostatniego dnia jej odwiedzin, kiedy pod wpływem alkoholu ciotka wyzywa jego rodziców, twierdząc, że to ich wina, że zginęli w wypadku. Ostro zdenerwowany Potter nadmuchuje ciotkę, po czym razem z bagażami i sową znika z domu wujostwa wystraszony i niemalże pewny, że zostanie wyrzucony z Hogwartu.

Rozdział 3 ,,Błędny rycerz’’
Po długich rozmyślaniach nad swoją przyszłością, Harry postanawia udać się na pokątną, wyciągnąć z Banku Gringotta wszystkie oszczędności i żyć z dala od czarodziejów. Siedząc na chodniku nagle zauważa duże i ciemne stworzenie zbliżające się do niego na niebezpiecznie bliską odległość. Gdy chce ono skoczyć na Pottera, nagle zjawia się autobus o nazwie ,,Błędny Rycerz’’. Z pojazdu wysiada mężczyzna, Stan Shunpike. Pyta on chłopaka co się stało oraz wyjaśnia czym jest ,,Błędny Rycerz’’. Harry wykorzystuje to, by udać się na pokątną, a na pytanie o imię przedstawia się jako Neville, jego szkolny kolega, po to, aby uniknąć znalezienia go przez Ministerstwo. Podczas podróży do Londynu Potter poznaje kierowcę autobusu(Ernesta Pranga) oraz dowiaduje się nowych informacji na temat Syriusza Blacka, który okazuje się być mordercą. Gdy docierają do ,,Dziurawego Kotła’’, okazuje się,że na chłopaka czeka tam już Korneliusz Knot – Minister Magii. Stan i Ernest dowiadują się kim Harry jest naprawdę, a Knot zabiera go do swojego biura, chcąc z nim porozmawiać. Podczas rozmowy Potter dowiaduje się, że nie zostanie wyrzucony ze szkoły i uznają ten incydent za ‘’mały wypadek’’. Minister zachowuje się dziwnie i prosi, aby chłopak nie opuszczał ulicy Pokątnej i wracał do Dziurawego Kotła przed zachodem słońca. Harry zgadza się tylko po to, aby mężczyzna podpisał mu zgodę na wycieczki do Hogsmeade . Niestety jego prośba została odrzucona. Potter zostaje zaprowadzony przez Toma do pokoju, w którym czeka na niego Hedwiga, która przyleciała za nim. Chłopak kładzie się na łóżku momentalnie zasypiając.
Rozdział 4 ,,Dziurawy Kocioł’’
Harry zostaje na ulicy Pokątnej do zakończenia letnich wakacji. W tym czasie kupuje książki i przedmioty do szkoły, na które pieniądze ma z banku i oszczędności rodziców. Odrabia również wszystkie zadania z pomocą Floriana Fortescue. Do Dziurawego Kotła przybywają najbliżsi przyjaciele Pottera – Hermiona Granger oraz Ron Weasley ze swoją rodziną. Percy zostaje prefektem naczelnym Gryffindoru, z czego Fred i George mają ubaw. Granger postanawia zakupić sobie zwierzaka, więc razem udają się do Magicznej menażerii, gdzie zakupuje ona kuguchara, który zaczyna gonić szczura Rona – Parszywka. Hermiona nazywa zwierzaka Krzywołapem. Ostatniej nocy przed wyjazdem do Hogwartu chłopak podsłuchuje rozmowę rodziców Rona na temat Syriusza Blacka. Uważają oni, iż chce on dostać się do Hogwartu ze względu na Harry’ego i uważają , że nie powinien on brać udziału w wycieczkach do Hogsmeade, gdyż jest to zbyt niebezpieczne. Uspokaja ich jednak fakt, że Dumbledore bardzo dobrze ochrania szkołę.

Rozdział 5 ,,Dementor”
Harry i przyjaciele z rodziną Rona wyjeżdżają na pociąg do Hogwartu. Artur Weasley informuje chłopaka o tym, że jest szukany przez Syriusza Blacka. W pociągu Potter zostaje zaatakowany przez dementora, traci przytomność. Pomaga mu profesor Lupin – nowy nauczyciel obrony przed czarną magią. Gdy docierają do Hogwartu wyjaśniają sytuacje z McGonagall, a Hermiona dostaje nowy plan lekcji. Dowiadują się także o tym,że Hagrid będzie uczył opieki nad magicznymi stworzeniami.

Rozdział 6 ,,Szpony i fusy”
Pierwsza lekcja wróżbiarstwa nie zapadła Potterowi miło w pamięć – nauczycielka przepowiedziała mu nagłą śmierć. Ron również uważa, że ponurak którego zobaczył w fusach z herbaty Harry’ego jest omenem śmierci. Hermiona za to uważa, że to kompletne bzdury. McGonagall uspokaja uczniów mówiąc, że wróżby profesor Trelawney rzadko się sprawdzają. Następnie pora na lekcję z Hagridem, która okazuje się być bardzo ciekawa, chociaż niebezpieczna. Draco, który nie stosował się do zaleceń nauczyciela, został zaatakowany przez hipogryfa. Wieczorem trójka przyjaciół odwiedza Hagrida, martwiąc się o jego stanowisko. Ten jednak nie za bardzo jest zadowolony z ich wizyty, mówi, że Harry nie powinien wychodzić z zamku po zmroku.

Rozdział 7 ,,Upiór w szafie”
Lekcja eliksirów. Harry i Ron pomagają Draconowi w przyrządzaniu eliksiry powodującego kurczenie się zwierząt i ludzi. Ślizgon porusza temat Hagrida i tego, co jego tata ma zamiar zrobić. Neville zostaje skarcony przez Snape’a, przez co na koniec lekcji jego żaba kurczy się do rozmiaru kijanki. Następnie pora na obronę przed czarną magią – Lupin prezentuje klasie bogina. Hermiona wyjaśnia, iż jest to zjawa przybierająca wygląd czegoś, czego najbardziej się boimy, Profesor prezentuje zaklęcie, po czym zaczynają się ćwiczenia. Pierwszy jest Neville, którego bogin zamienia się w Snape’a. Za pomocą zaklęcia chłopak ubiera go w zieloną sukienkę i kapelusz z wypchanym sępem. Po kilku następnych osobach pora na Pottera, którego bogin zmienił się w dementora. Nauczyciel staje przed chłopakiem i pokonuje bogina.

Rozdział 8 ,,Ucieczka Grubej Damy”
Harry prosi McGonagall o podpisanie zgody na wycieczkę do Hogsmeade. Niestety kobieta odmawia, więc Hermiona z Ronem idą sami. Potter ten czas spędza u Lupina na herbatce, gdzie zauważa jak ten wypija eliksir, który dostał od Snape’a. Chłopak ostrzega Remusa przed nim, nie będąc pewnym intencji mistrza eliksirów. Remus jednak nie bierze sobie słów Harry’ego na poważnie. Gdy jego przyjaciele wracają opowiada im o spotkaniu z nauczycielem, po czym wieczorem razem wybierają się na ucztę z okazji Nocy Duchów. Kiedy wracali do wieży, okazało się, że Gruba Dama została zaatakowana przez Syriusza Blacka.

Rozdział 9 ,,Ponura przegrana”
Uczniowie zostali przeniesieni do Wielkiej Sali. Poszukiwania zbiega zakończyły się niepowodzeniem, o czym dowiedział się Harry podsłuchując rozmowę Albusa i Snape’a. Obraz Grubej Damy został zastąpiony portretem Sir Cadogana, który od teraz bronił wieży Gryffindoru. Nadszedł mecz Quidditcha Puchonów z Gryfonami, a pogoda była fatalna.Mieli oni również nowego szukającego, dużo większego od Pottera. Dodatkowo na meczu zjawili się dementorzy przez co Harry stracił przytomność i spadł z miotły z wysokości 50 stóp. Obudził się w łóżku szpitalnym, a gdy dowiedział się , że przegrali a jego miotła została roztrzaskana i nie da się jej naprawić; załamał się.

Rozdział 10 ,,Mapa Huncwotów”
Lupin zgadza się nauczyć Pottera jak wyczarować Patronusa, który służy do obrony przed dementorami. Podczas kolejnego wypadu do Hogsmeade Harry nie zamierza zostać w zamku. Pomagają mu bliźniacy Fred i George, którzy dają mu mapę huncwotów – magiczny plan Hogwartu na którym widać wszystkie tajne przejścia i skróty. Dzięki temu Harry dostaje się do piwnicy miodowego królestwa i razem z przyjaciółmi idą do pubu, w którym podsłuchują rozmowę Hagrida, Ministra Magii oraz innych nauczycieli, z której dowiedział się, że Syriusz Black przyjaźnił się z jego rodzicami i jest jego chrzestnym ojcem.

Rozdział 11 ,,Błyskawica”
Trójka przyjaciół stara się pomóc Hagridowi w uniewinnieniu hipogryfa, jednak nie mają pojęcia jak to zrobić. Nadchodzą święta – Harry dostaje w prezencie najnowszą miotłę Błyskawicę. Hermiona i Ron kłócą się z powodu Krzywołapa, który ciągle atakuje parszywka. Dziewczyna donosi McGonagall o miotle, a kobieta sprawdza, czy nie jest ona zaczarowana.

Rozdział 12 ,,Patronus”
Spotkanie Pottera i Lupina mające na celu naukę wyczarowania Patronusa. Chłopak próbuje kilkukrotnie, jednak nie udaje mu się i za każdym razem mdleje słysząc w głowie głosy swoich zabijanych rodziców. Chce próbować dalej, jednak Remus nie pozwala mu na to i kończy spotkanie. Harry i Ron nadal są źli na Hermionę za to,że powiedziała o miotle. Weasley dzieli się z Potterem przemyśleniami na temat przyjaciółki , która nie opuszcza ani jednej lekcji, mimo , że niektóre ma w tym samym czasie. Lupin rozmawia z Harrym na temat pocałunku dementora, a chłopak uważa, że Syriusz powinien go otrzymać. Pewnego razu idąc na wieżę Gryffindoru spotyka profesor McGonagall , która oddaje mu miotłę. Szczęśliwy Harry godzi się z Hermioną. Nagle słyszą krzyk Rona, który pokazuje im kępkę kocich, rudych włosów i uważa, że parszywka zabito.

Rozdział 13 ,,Gryfoni przeciw Krukonom”
Mecz Quidditcha Krukonów z Gryfonami. Nowa szukająca, która rozprasza Harry’ego. Nagle Potter zauważa trzech dementorów i bez zastanowienia rzuca zaklęcie Patronusa, jednak kiedy łapie znicz okazuje się, że to Draco, Crabb i Goyle robili sobie żarty. Gryfoni świętują wygraną do późna. W nocy wszystkich budzi krzyk Rona, o tym, że Syriusz Black chciał go zabić. McGonagall pyta portret o to, czy wpuszczał jakiegoś mężczyznę na co ten odpowiada twierdząco.

Rozdział 14 ,,Złość Snape’a”
Potter ponownie wymyka się do Hogsmeade. Gdy Draco zaczyna obrażać Rona dostaje błotem w twarz od Harrego, któremu przez przypadek zsuwa się peleryna z głowy, co widzi Malfoy. Chłopak stara się jak najszybciej wrócić do Hogwartu by udawać, że cały czas tam był. Trafia jednak w ręce Snape’a który każe mu opróżnić kieszenie po czym każe mapie wyjawić swoją tajemnicę. Mapa odpowiada mu złośliwie i obraża go. Nauczyciel przywołuje do swojego gabinetu Lupina który zapewnia o nieszkodliwości mapy, po czym odbiera ją Potterowi.

Rozdział 15 ,,Finał Quidditcha”
Hagrid przegrywa sprawę Hardodzioba. Ron oferuje mu pomoc w apelacji. Gdy Draco zaczyna obrażać półolbrzyma, Hermiona nie wytrzymuje i uderza go w twarz. Zachowuje się bardzo dziwnie i rezygnuje z lekcji wróżbiarstwa oraz opuszcza lekcje zaklęć, ale o niczym nie mówi pozostałej dwójce. Kilka godzin przed rozpoczęciem meczu chłopak budzi się z dziwnego snu. Podchodzi do okna i wygląda za nie – zauważa Krzywołapa idącego w stronę jakiegoś wielkiego, czarnego psa , jednak po chwili zwierzęta znikają. Mecz Quidditcha. Po chwili przewagi Gryfonów , Ślizgoni ich doganiają, jednak gdy drużynie Pottera udaje się mocno przeważać nad przeciwnikami, chłopak łapie znicz i wygrywają mecz. Gryfoni świętują zdobycie pucharu.

Rozdział 16 ,,Przepowiednia profesor Trelawney”
Hagrid informuje całą trójkę o wyroku hipogryfa. Spotykają kata oraz członków Komisji Likwidacji Niebezpiecznych Stworzeń. Egzamin z wróżbiarstwa. Gdy Harry wychodzi z klasy nauczycielka wpada w trans i zachrypnięta opowiada przepowiednię dotyczącą Lorda Voldemorta i jego wiernego sługi. Harry dostaje list od Hagrida dotyczący egzekucji hipogryfa, która miała się odbyć o zachodzie słońca. Przyjaciele ukryci pod peleryną niewidką udają się do Hagrida, który oddaje Ronowi jego szczurka. Podczas powrotu do zamku przysłuchują się odgłosom egzekucji.

Rozdział 17 ,,Kot,szczur i pies”
Szczurek ucieka Ronowi. Chłopak goni go, jednak nagle zostaje zaatakowany przez ponuraka i wciągnięty do dziury pod Wierzbą Bijącą. Harry i Hermiona podążają za nimi i trafiają do Wrzeszczącej Chaty. Zrozpaczony Weasley wykrzykuje, że to pułapka jednak jest już za późno. Syriusz Black wychodzi zza drzwi. Potter z dziewczyną próbują go obezwładnić. Wbiega Lupin i uczniowie mają nadzieję , że im pomoże jednak tak się nie dzieje, a nauczyciel zwraca się do Syriusza jak do przyjaciela. Zdenerwowana Hermiona wyjawia jego sekret – Remus jest wilkołakiem. Profesor tłumaczy, że 12 lat temu to Peter Pettigrew zdradził rodziców Harry’ego i ukrywał się pod postacią szczura Rona- parszywka.

Rozdział 18 ,,Lunatyk, Glizdogon, Łapa i Rogacz”
Przyjaciele nie chcą uwierzyć w to, co mówi nauczyciel. Syriusz zaprzecza temu, że zabił Petera. Lupin opowiada o czasach swojej młodości i nauce w Hogwarcie – wyjaśnia, że to Dumbledore zbudował dla niego Wrzeszczącą Chatę aby w czasie pełni miał się gdzie zaszyć i że te wszystkie odgłosy to jego sprawka i to przez niego myślano, że chata jest nawiedzona. Opowiada również o trójce swoich najlepszych przyjaciół : Jamesie Potterze, Syriuszu Blacku i Peterze Pettigrew. Mówi także, że Snape nie lubi go, ponieważ przez głupi żart Blacka omal nie stracił życia. Nagle w drzwiach pojawia się nikt inny jak Severus.

Rozdział 19 ,,Sługa Lorda Voldemorta”
Snape krępuje Lupina linami, a Black mimo szczerych chęci nie jest w stanie go ochronić. Podekscytowany Severus każe uczniom wracać do zamku, lecz Harry sprzeciwia się mu i celuje w niego różdżką i atakuje zaklęciem ,,Expelliarmus”. Mistrz eliksirów traci przytomność , dzięki czemu Black ratuje Remusa. Mimo wszystko przyjaciele zaczynają ufać Syriuszowi dopiero w momencie, w którym za sprawą zaklęcia szczur na nowo zmienia się w Petera. Lupin i Black chcą go zabić, ale Harry podejmuje decyzje o wzięciu go do zamku i oddaniu w ręce dementorów.

Rozdział 20 ,,Pocałunek dementora”
Syriusz proponuje Harry’emu wspólne mieszkanie, co uszczęśliwia chłopaka. Niespodziewanie Lupin zmienia się w wilkołaka, a Black zmienia się w animaga stara się powstrzymać go przed zaatakowaniem pozostałych. Peter zamienia się w szczura i ucieka do zakazanego lasu. Harry i Hermiona biegną w stronę Syriusza, który wydał z siebie bolesne skomlenie. Zauważają mężczyznę leżącego nad rzeką już w ludzkiej postaci, a nad nim pełno dementorów. Harry stara się wyczarować patronusa, jednak nie udaje mu się . W momencie w którym dementor chciał wyssać duszę Potterowi, zwierzę otoczone srebrzystym blaskiem odstrasza ciemne postacie i ratuje obojga. Chłopak traci przytomność ze zmęczenia.

Rozdział 21 ,,Tajemnica Hermiony”
Harry budzi się w skrzydle szpitalnym i słyszy rozmowę dotyczącą wczorajszych wydarzeń. Okazuje się , że to Snape przyniósł ich do Hogwartu. Dowiaduje się również o tym, że Syriusz jest skazany na pocałunek dementora. Zaczyna krzyczeć, że Black jest niewinny, a Dumbledore prosi o rozmowę na osobność z nim i Hermioną. W niezrozumiały dla Harry’ego sposób mówi, że mogą uratować aż dwa istnienia i podaje im miejsce położenia gabinetu profesora Flitwicka. Gdy Albus wychodzi oboje zakładają na szyję wisiorek , który okazuje się być zmieniaczem czasu. Cofają się o trzy godziny i ratują hipogryfa od śmierci ukrywając go gdzieś w lesie. Następnie czekają, aż wyjdą spod Wierzby Bijącej, aby złapać Petera. Potem Harry szuka osoby, która wyczarowała patronusa, kiedy ich uratowała. Nikogo nie znalazł, więc zrozumiał, że to on był osobą, która go wyczarowała i teraz zrobił to samo, po czym razem z Hermioną dosiadają hipogryfa i lecą do gabinetu Flitwicka, skąd uwalniają Syriusza, który odlatuje na Hipogryfie.

Rozdział 22 ,,Znowu sowia poczta”
Przyjaciele zdążyli w ciągu ostatnich dziesięciu minut wrócić do skrzydła szpitalnego, przywitać się z Dumbledorem i położyć z powrotem. Nagle do sali wchodzi rozgniewany Snape, który oskarżył Pottera i Granger o uwolnienie Syriusza. Nikt nie umiał go uspokoić, a po jakimś czasie opuścił salę. Następnego dnia szczęśliwy Hagrid informuje ich o ucieczce hipogryfa. Dowiadują się również o rezygnacji Lupina, ponieważ Snape ”przez przypadek” powiedział im o jego sekrecie. Gryfoni dostają puchar domów, a podczas podróży pociągiem do domu Harry dostaje list od Syriusza w którym pisze, że to on podarował mu błyskawicę. Do listu dołączone jest oświadczenie dzięki któremu chłopak będzie mógł odwiedzać Hogsmeade oraz dopisek, w którym Black ofiaruje Ronowi małą sówkę.

Streszczenie szczegółowe

„Harry Potter i Więzień Azkabanu” – trzecia część serii o młodym czarodzieju autorstwa J.K. Rowling.
„Sowia Poczta”
Zbliża się trzeci rok nauki Harry’ego w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Do Harry’ego docierają listy od: Hermiony, Rona i Hagrida. Pierwszy raz w życiu dostaje prawdziwe prezenty z okazji swoich urodzin: zestaw miotlarski, fałszoskop i Potworną księgę Potworów, kolejno od wymienionych wcześniej przyjaciół.
Przychodzi też list z Hogwartu, z którego wynika, że w ciągu roku szkolnego będzie można brać udział w wycieczkach do Hogsmeade – tylko za pisemną zgodą rodziców.
„Wielki błąd Ciotki Marge”
Harry oglądając wiadomości zwykłych ludzi dowiaduje się o ucieczce groźnego Syriusza Blacka. Zostaje też poinformowany przez wujostwo o odwiedzinach Ciotki Marge i umawia się, że jeśli będzie się dobrze zachowywał, to dostanie zgodę na zwiedzanie Hogsmeade. Niestety, pewnego wieczoru Ciotka obraża rodziców Harry’ego, który w przypływie złości powoduje, że pęcznieje i unosi się do nieba. Przestraszony tym, co zrobił, pakuje rzeczy i ucieka.
„Błędny Rycerz”
Harry, uciekając, przebiegł kilkanaście przecznic, po czym dopiero się zatrzymał. Tam Potter z przerażeniem spostrzegł, że jest obserwowany przez straszne zwierzę. Na szczęście pojawia się autobus, który okazuje się środkiem transportu dla zagubionych czarownic. Konduktor, który przedstawił się jako Stan Shunpike, zaprosił go do środka i zgadza się zawieść go – oczywiście za standardową opłatą – do Londynu. Po drodze Harry poznaje nowe informacje o seryjnym mordercy, natomiast gdy u celu czeka go niespodzianka – Korneliusz Knot. Ucina on rozmowę z głównym bohaterem, któremu tłumaczy, że nie dostanie kary za swój czyn. Potter jest zdezorientowany, gdyż w zeszłym roku grożono mu wyrzuceniem za czar, który był rzucony przez Skrzata. Skoro nie czeka go kara, próbuje przekonać Ministra Magii, żeby zezwolił mu na wyjścia do Hogsmeade, jednak ten się nie zgadza, a nawet odradza mu brania udziału w wycieczkach.
„Dziurawy Kocioł”
Harry zamieszkuje w Dziurawym Kotle do końca wakacji. W międzyczasie często odwiedza ul. Pokątną. Dzień przed wyjazdem spotyka przyjaciół, Hermionę, Rona i jego rodzinę. Potter podsłuchuje, że Syriusz uciekł z Azkabanu, żeby go odnaleźć.
„Dementor”
Harry zostaje odwieziony – wraz z rodziną Weasley’ów i Hermioną – na peron. Wszyscy wsiadają do przedziału wraz z tajemniczą postacią – Remusem Lupinem. W drodze pociąg się zatrzymuje, wtedy straszliwy cień odnajduje Harry’ego. Traci on na chwilę przytomność. Gdy się budzi, dowiaduje się, że to był dementor.
„Szpony i fusy”
Draco szydzi podczas śniadania z tego, że Harry zemdlał podczas spotkania z dementorem.
Później odbywa się pierwsza lekcja wróżbiarstwa. Hermionie nie podoba się nauczycielka tego przedmiotu, zwłaszcza gdy profesorka wróży Harry’emu z fusów ponuraka.
Inną lekcją tego dnia jest opieka nad magicznymi stworzeniami, gdzie karma wraca do Draco – zostaje on zaatakowany przez Hardodzioba, którego prowokował swoim zachowaniem. Musi udać się do skrzydła szpitalnego.
„Upiór w szafie”
Zbliża się pierwsza lekcja Obrony przed czarną magią z nowym – już trzecim – nauczycielem tego przedmiotu. Remus Lupin naucza o boginach – stworach przyjmujących postać największego lęku osoby, która go widzi – i sposobu obrony przed nimi. Przed Nevill’em pojawia się bogin w postaci Snape’a, którego zaklęciem ozdabia ubraniem swojej babci. Potem każdy w kolejce walczy z tym stworzeniem, jednak gdy nadchodzi kolej Pottera, Lupin nie pozwala mu na konfrontację. Przejmuje na siebie uwagę bogina, który zamienia się w księżyc w pełni. Młodzieniec myśli, że profesor uznaje go za zbyt słabego do walki.
„Ucieczka Grubej Damy”
Zaczyna się kolejna lekcja obrony przed czarną magią. Całej klasie podoba się sposób, w jaki Remus Lupin te lekcje prowadzi. Nikt nie zwraca nawet na uwagi Malfoy’a odnośnie jego ubioru. Zajęcia są ciekawe, Harry marzy o tym, by pozostałe przedmiot też były tak przyjemne.
Niestety lekcje jego przyjaciela, Hagrida, nie były tak lubiane. Główną przyczyną był incydent na pierwszej lekcji. Teraz gajowy przygotowywał do lekcji bezpieczniejsze stwory, które jednak były też nudniejsze.
Przyszedł czas na pierwszą wycieczkę do Hogsmeade. Harry dalej nie uzyskał żadnego zezwolenia na udział.
Ron kłóci się z Hermioną, bo jej kot próbuje złapać Parszywka, szczura chłopca.
Następnego dnia cała trójka udaje się na lekcję zielarstwa. Zauważają tam płaczącą Lavender Brown. Dowiadują się, że jej królik został zabity przez lisa, na co dziewczyna rozpłakana mówi, że mogła to przewidzieć. Zarzeka się, że przepowiednia ją o tym ostrzegała. Hermiona uporczywie doszukuje się w całości logicznego wyjaśnienia, ponieważ nie wierzy we wróżenie przyszłości.
Podczas gdy przyjaciele są na wycieczce, Harry włóczy się po szkole. Spotyka go Filtch, który każe mu iść do pokoju wspólnego, jednak młodzieniec udaje się do sowiarni odwiedzić Hedwigę. Po drodze spotyka profesora Lupina, który zaprasza go na herbatę. Podczas rozmowy Lupin przedstawia powody, dla których nie pozwolił na jego walkę z boginem.
W czasie uczty, z okazji Nocy Duchów, Gruba Dama zostaje zaatakowana przez nieznanego sprawcę, po czym ucieka ze swojego stanowiska. Uczniowie spędzają noc w Wielkiej Sali, natomiast na miejsce portretu Grubej Damy zostaje przeniesiony Sir Cadogan. W międzyczasie nauczyciele poznają od Irytka tożsamość włamywacza: Syriusz Black.
„Ponura przegrana”
Harry i Ron słyszą rozmowę Severusa i Dumbledore’a. Wynika z niej, że mistrz eliksirów podejrzewa kogoś z grona nauczycieli o to, że współpracuje z Syriuszem i pomógł mu dostać się do środka.
Na krótko przed rozpoczęciem meczu między Gryffindorem a Slytherinem Oliver Wood informuje, że z powodu kontuzji Malfoy’a będą grać przeciw Puchonom.
Na lekcji obrony przed czarną magią nie zjawia się Remus Lupin. Zastępuje go Severus Snape, który pomija wiele tematów i zaczyna lekcję na temat wilkołaków. Podczas zajęć zadaje pytania, na które Hermiona zna odpowiedź. Gdy dziewczyna odpowiada, Snape karze ją utratą punktów za to, że mówiła niepytana. Ron staje w jej obronie, przez co dostaje szlaban. Na koniec zadaje całej klasie absurdalnie długą pracę domową.
Podczas tego meczu dementorzy wkraczają na stadion przeszkadzając uczniom w meczu. Harry traci przytomność, przez co jego drużyna przegrywa mecz a Nimbus 2000 zostaje zniszczony.
„Mapa Huncwotów”
W związku z wydarzeniami podczas meczu, profesor Lupin obiecuje Harry’emu, że nauczy go jak walczyć z dementorami.
Ogłoszono kolejną wycieczkę do Hogsmeade. Harry już planował, w jaki sposób spędzi ten dzień w pokoju wspólnym, gdy Fred i George obdarowują go wyjątkowym prezentem: Mapą Huncwotów. Uczą go jak z niej korzystać, on natomiast używa nabytej wiedzy, by zwiedzić Hogsmeade. Tam spotyka się z Ronem i Hermioną, potajemnie ze sobą rozmawiają. Wtedy Harry podsłuchuje rozmowę nauczycieli, z której dowiaduje się, że Syriusz Black to jego ojciec chrzestny i zdradził on rodziców Pottera.
„Błyskawica”
Do Hagrida przychodzi list, w którym znajduje się wiadomość odnośnie ataku hipogryfa na Draco Malfoy’a. Nie zostaje on uznany za odpowiedzialnego za to wydarzenie, jednak Hardodziób zostaje oceniony surowiej. Uważa się go za niebezpieczeństwo dla uczniów i dlatego Hagrid ma się z nim stawić na przesłuchanie.
W czasie świąt Bożego Narodzenia Harry dostaje niezwykły prezent: nową miotłę. Jest to najnowszy model Błyskawicy. Hermiona ma obawy odnośnie jej pochodzenia. Jest to bardzo droga miotła, nie mógł kupić jej byle kto, to może być pewnego rodzaju próba zrobienia Harry’emu krzywdy. Informuje profesor McGonnagall o tym fakcie. Miotła zostaje skonfiskowana w celu sprawdzenia, czy nie są na nią nałożone jakieś klątwy. Istnieją podejrzenia, że to Syriusz Black wysłał Potterowi ten prezent.
„Patronus”
Lupin udziela Potterowi prywatnych lekcji, podczas których uczy młodzieńca zaklęcia Patronusa. Pierwsze próby chłopca nie należą do udanych, jednak postępy były widoczne.
W męskiej sypialni Gryffindoru Ron odnajduje ślady krwi i odrobinę sierści. Oskarża Krzywołapa, kota Hermiony, o to, że zjadł jego zwierzątko i obraża się na dziewczynę, która pozostaje obojętna.
„Gryfoni przeciw Krukonom”
Podczas trwającego meczu między Gryffindorem a Ravenclaw na stadion wkraczają dementorzy. Harry’emu udaje się wyczarować patronusa i złapać znicz, dzięki czemu wygrywa. Okazuje się, że to Draco i kilku innych Ślizgonów była przebrana za dementora.
Po meczu Hermiona nie świętuje z pozostałymi Gryfonami, a Ron nie próbuje się z nią pogodzić.
Wieczorem Weasley budzi się z krzykiem. Okazuje się, że Syriusz Black włamał się do dormitorium i uciekł. Miał on najpewniej listę wszystkich haseł skradzioną wcześniej od Neville’a Longbottoma.
„Złość Snape’a”
Następuje kolejna wycieczka do Hogsmeade, a Harry ponownie nielegalnie bierze w niej udział. Gdy z Ronem obrzucają Malfoy’a, Crabbe’a i Goyle’a śnieżkami, część peleryny spada z Harry’ego odsłaniając jego głowę. Szybko ucieka do swojego dormitorium, żeby zdążyć, zanim Draco poskarży się nauczycielom o jego wypadzie. Niestety, gdy dociera do zamku, Snape go spotyka. Znajduje Mapę Huncwotów i wzywa do siebie Lupina. Profesor obrony przed czarną magią ratuje chłopca, jednak zabiera tę mapę.
„Przepowiednia Profesor Trelawney”
Bohaterowie dostają od Hagrida wiadomość, że na apelację od ukarania hipogryfa ma przybyć kat. Niestety musiał się w tym czasie uczyć, by zdać egzaminy i zdobyć Standardowe Umiejętności Magiczne.
Zaczyna się egzamin z wróżbiarstwa, w którego trakcie profesor Trelawney traci świadomość i przepowiada, że tej nocy sługa Czarnego Pana złączy się z Lordem Voldemortem.
Później tego dnia ma mieć miejsce egzekucja Hardodzioba. Przyjaciele idą spotkać się z gajowym, by go podnieść na duchu. Hermiona znajduje Parszywka. W tym czasie nadchodzą pracownicy Ministerstwa, więc cała trójka chowa się pod peleryną-niewidką i odchodzą.
„Kot, szczur i pies”
Ron zauważa, że jego szczur usilnie próbuje uciec z jego ręki. W tym czasie pojawia się Krzywołap, który ściga Parszywka. Gdy Ron próbuje złapać go przed kotem, porywa go czarny pies. Jego przyjaciołom udaje się przedostać pod gałęziami Wierzby Bijącej do tajnego przejścia, którym dostają się do nawiedzonego domu: Wrzeszczącej Chaty. Tam znajdują Ron i Syriusza Blacka. Ten drugi rozbraja całą trójkę. Potter próbuje go zaatakować i udaje mu się odzyskać jego różdżkę. W środku pojawia się profesor Lupin, który ponownie odbiera różdżki i wita się serdecznie z Syriuszem Blackiem. Zła Hermiona wyjawia tajemnicę nauczyciela – jest wilkołakiem. Ten natomiast stwierdza, że Parszywek – tak jak Syriusz – jest animagiem – Peterem Pettigrew.
„Lunatyk, Glizdogon, Łapa, Rogacz”
Syriusz i Lupin próbują zabić szczurka, jednak trójka przyjaciół próbuje ich powstrzymać. Nauczyciel obrony przed czarną magię opowiada o jego przypadłości i grupie przyjaciół z Hogwartu, razem z którymi wychodził w księżycowe noce do tej chaty oraz stworzył Mapę Huncwotów.
„Sługa Lorda Voldemorta”
W pokoju pojawia się kolejny nauczyciel – Severus Snape, który chce złapać Syriusza. Harry, Ron i Hermiona jednocześnie próbują go rozbroić, przez co traci przytomność.
Syriusz opowiada jak poznał położenie Petera, następnie wyznaje prawdę za zdradą rodziny Potterów. Faktycznie to Syriusz miał być Strażnikiem Tajemnicy ich przebywania, jednak przekonał on pozostałych, że to zły pomysł. Wyznaczono na to miejsce Petera, który okazał się śmierciożercą. Gdy później zdrajca został odnaleziony przez ojca chrzestnego Pottera, postanowił on wrobić go w zabójstwo kilkunastu mugoli. Odciął sobie palec, żeby uznano go za zmarłego i uciekł w postaci szczura.
Black i Lupin odczarowują szczura i faktycznie pojawia się przed nimi ich stary przyjaciel. Chcą go zabić, jednak Harry przekonuje ich, że nie może im pozwolić na to, by zostali zabójcami. Zgadzają się na oddanie go dementorom. Zabierają Snape’a ze sobą i wychodzą z kryjówki.
„Pocałunek dementora”
Gdy wychodzą z kryjówki, okazuje się, że jest pełnia księżyca. Remus Lupin przemienia się w wilkołaka. Żeby go uspokoić Syriusz Black zamienia się w zwierzę, tak samo jak Peter, który wykorzystuje zamieszanie do ucieczki.
Harry z Hermioną odsuwają się od niebezpieczeństwa, ale nagle słyszą wycie psa. To Syriusz potrzebuje pomocy. Idą go szukać, by go uratować, jednak zostają otoczeni przez ogromną grupę dementorów. Harry próbuje wyczarować patronusa, jednak każda kolejna próba kończy się fiaskiem. W ostatniej chwili jakaś mglista zwierzyna przebiega po jeziorze i odgania wszystkie cieniste postacie. Harry’emu wydaje się, że postać, do której wrócił patronus, to jego ojciec. Potter mdleje.
„Tajemnica Hermiony”
Harry odzyskuje przytomność w skrzydle szpitalnym Hogwartu. Słyszy jak Snape rozmawia z Ministrem Magii. Dowiaduje się, że na Blacku ma zostać złożony pocałunek dementora. Próbuje on bronić swojego ojca chrzestnego, jednak zarzuca mu się omamienie klątwami lub kłamstwami. W pomieszczeniu z Harrym zostaje tylko Hermiona, Dumbledore i nieprzytomny Ron. Dyrektor Hogwartu wierzy temu, co mówi Harry. Informuje Granger o trzech obrotach, po czym wychodzi mówiąc, że ich zamknie.
Po chwili przyjaciel dziewczyny rozumie, o co w tym chodzi. Dostała ona od Albusa Dumbledore’a zmieniacz czasu, który pozwala na cofanie się w czasie. Biegną razem do domu Hagrida, gdzie zaraz odbędzie się egzekucja. Uwalniają Hardodzioba i chowają go w lesie. Później postanawiają obserwować Wierzbę Bijącą, żeby zobaczyć tok wydarzeń. Po dłuższym czasie Harry dochodzi do wniosku, że tą drogą będzie przechodzić Lupin, dlatego powinni zmienić położenie. Idą do domku Hagrida, ostatecznie jednak udają się nad jezioro w lesie, żeby Harry mógł zobaczyć kto wyczarował patronusa. Czekają we dwójką przez dłuższą chwilkę. Harry jest bliski pocałunku i dalej nikt się nie pojawia. W końcu rozumie, że w tej chwili to właśnie siebie widział i wyczarowuje pięknego patronusa: jelenia. Widzi jak pada nieprzytomny i wraz z przyjaciółką odlatują na hipogryfie. Znajdują Syriusza Blacka i go uwalniają, po czym sami udają się w ostatniej chwili do skrzydła szpitalnego, gdzie powinni się w tej chwili znajdować.
„Znowu sowia poczta”
Bohaterom ledwo udaje się wejść na czas. Dyrektor zamyka za nimi drzwi.
Następnego dnia Potter dowiaduje się, że Remus Lupin zrezygnował ze stanowiska nauczyciela obrony przed czarną magią. Wynika to z tego, że ludzie dowiedzieli się, że jest wilkołakiem i obawiają się o bezpieczeństwo uczniów. Oddaje on Harry’emu pelerynę-niewidkę i Mapę Huncwotów.
Gdy Potter wraca do domu dostaje list od ojca chrzestnego, w którym Syriusz potwierdza, że to on kupił Błyskawicę. Ponadto dołącza zgodę na odwiedzanie Hogsmeade w przyszłym roku. Ron obiecuje, że spróbuje zaciągnąć Harry’ego na Finał Mistrzostw Świata w quidditchu, który odbędzie się w wakacje.

Streszczenie krótkie

W tej części przygód młodego czarodzieja Harry przygotowuje się do trzeciej klasy. Tym razem przeszkodą na drodze do szkoły zostaje ciotka Marge, która obraża jego rodziców. W złości zamienia ją w balon.
W lęku przed konsekwencjami ucieka z domu, gdzie zauważa w cieniu tajemnicze zwierzę. Na szczęście pojawia się magiczny autobus, Zabłąkany Rycerz, którego kierowca mu pomaga.
Harry, podając się za Neville’a Longbottom’a, dociera aż do Londynu. Tam trafia na Korneliusza Knota, okazuje się jednak, że nie zostanie przez niego ukarany. Spędza samotnie okres od przybycia w dniu urodzin do przedednia wyjazdu do szkoły. Spotyka się ze swoimi przyjaciółmi i wraz z nimi jedzie pociągiem na peronie 9 i 3/4, w międzyczasie dowiaduje się o polującym na niego Syriuszu Blacku.
W drodze do Hogwartu pociąg się zatrzymuje i wchodzi do niego dementor, który wywołuje w Harrym jego najstraszniejsze wspomnienia i powoduje jego utratę przytomności. Nie kończy się na poważnych obrażeniach dzięki obecności nowego nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią – profesora Remusa Lupina.
Na pierwszej lekcji wróżbiarstwa Harry słyszy straszną wróżbę, że towarzyszy mu znak Ponuraka – omen nieszczęścia. Tego samego dnia ma też opiekę nad magicznymi zwierzętami, podczas której Draco ulega kontuzji.
Niedługo później, Harry, udaje się na pierwszą lekcję z profesorem, który go ocalił w pociągu. Pokazuje on uczniom bogina, jednak jedynie Potterowi nie pozwala na konfrontację z nim.
Harry próbuje przekonać kogo się da, żeby dali mu zgodę na wycieczki do Hogsmeade, niezbędna jest jednak zgoda rodziców, której nie otrzymał. Gdy pozostali byli w miasteczku, Harry spotkał Lupina i rozmawiał z nim na temat tego, czemu nie pozwolił mu walczyć z boginem.
W Noc Duchów, podczas uczty, Gruba Dama zostaje napadnięta i ucieka. Jej miejsce zostaje przekazane szalonemu rycerzowi Sir Cadogan’owi. Irytek wyjawia, że atak to sprawka Syriusza Black’a.
Pierwszy mecz przeciw Ślizgonom zostaje w ostatniej chwili przełożony, a tego dnia – zamiast Slytherin – stanie przed nimi Hufflepuff. Podczas meczu dementorzy ponownie powodują utratę przytomności Harry’ego. Tym razem zostaje też zniszczona jego ulubiona miotła.
Profesor postanawia nauczyć Harry’ego zaklęcia Patronus, by mógł się bronić przed kolejnymi atakami.
Przed kolejną wycieczką do Hogsmeade Harry dostaje prezent od Fred’a i Georg’a Weasley’ów: Mapę Huncwotów. Korzysta z niej i peleryny-niewidki, żeby dołączyć do przyjaciół poza szkołą. Przy okazji udaje mu się podsłuchać od nauczycieli, że Syriusz Black jest jego ojcem chrzestnym i zdradził rodziców Pottera.
Hagrid dostaje list od ministerstwa, w którym zawarta jest data sądu nad hipogryfem, który skrzywdził Malfoy’a.
Na Boże Narodzenie Harry dostaje najnowszą Błyskawicę. Hermiona ma obawy, że może miotła może być przeklęta, dlatego informuje o tym panią McGonagall.
Sam Potter ćwiczy z Lupinem patronusa, który mu jeszcze nie najlepiej wychodzi.
Niedługo później odzyskuje swoją miotłę.
Na meczu przeciw Krukonom znów pojawiają się intruzi. Tym razem Harry wyczarowuje patronusa i łapie znicz. Nie tylko wygrał mecz, lecz także powstrzymał dementorów, którzy okazali się tak naprawdę przebranymi Ślizgonami.
W nocy do pokoju Gryffindoru włamuje się Syriusz, który najprawdopodobniej użył listy haseł Neville’a.
Harry ponownie wymyka się do Hogsmeade, jednak tym razem zostaje nakryty. Snape, który jest wściekły na Potter’a, po obejrzeniu jego Mapy Huncwotów woła Lupina. Ten tę mapę zabiera, ale ratuje przed karą.
Podczas egzaminu wróżbiarstwa profesor Trelawney traci świadomość i wymawia przepowiednie o połączeniu się sługi z Czarnym Panem.
Hagrid nie daje rady obronić swojego hipogryfa i zostaje ustalona data jego egzekucji na ten wieczór. Przyjaciele odwiedzają go, by dodać mu otuchy. Niestety, w drodze powrotnej ucieka Parszywek, szczur Rona, przez co zaczyna się seria niespodziewanych wydarzeń. Szczur ucieka w stronę Wierzby Bijącej, tam łapie go Rona, natomiast chłopca porywa pies przypominający Ponuraka. Harry i Hermiona podążają za nim tajnym przejściem, które okazuje się prowadzić do Wrzeszczącej Chaty. Tam pokazuje im się Syriusz Black, który razem z przybyłym po chwili Remusem Lupinem wyjawia prawdę. Mówi o jego relacjach z ojcem Pottera i o prawdziwym zdrajcy. Niedługo później na miejsce dociera też Severus Snape, który chce wydać Syriusza, jednak trójka obecnych uczniów go obezwładnia.
Gdy cała grupa chce wrócić do szkoły, by zakończyć całą sprawę, profesor Lupin zmienia się w wilkołaka. Harry, próbując z Hermioną pomóc Black’owi, natyka się na ogromną grupę dementorów, z którą sobie nie radzi. Ratuje go tajemnicza postać. Traci wtedy przytomność.
Przyjaciele trafiają do skrzydła szpitalnego. Tam Dumbledore – jako jedyny – wierzy im w to, że Syriusz jest niewinny. Podpowiada im, co mogą zrobić. Hermiona korzysta ze zmieniacza czasu i cofa się z Potterem w czasie o trzy godziny.
We dwójkę ratują Hardodzioba przed egzekucją. Czekają na rozwój przypadków, aż dochodzi do starcia z dementorami. Harry długo czeka, zanim dociera do niego, że to nie jego ojciec, ale on sam wyczarował patronusa. Ratuje siebie przed tragedią, po czym obserwuje jak zostaje zabrany do skrzydła szpitalnego.
Razem z Hermioną lecą na hipogryfie do miejsca, gdzie znajduje się Syriusz i go wyciągają, po czym sami udają się w miejsce, z którego zaczęli tę podróż w czasie.
Następnego dnia okazuje się, że Lupin rezygnuje z posady. Były już nauczyciel oddaje młodzieńcowi Mapę Huncwotów i pelerynę-niewidkę. W drodze do domu dociera do Harry’ego list od Syriusza. Potwierdza on, że to on kupił dla Pottera miotłę i zawierał pozwolenie na przyszłe wycieczki do Hogsmeade.
Przekazuje on też Ronowi sówkę, która ten list dostarczyła. Przyjaciel obiecuje zabrać Harry’ego na zbliżający się finał mistrzostw świata w quidditchu.

Recenzja książki

Ta, to znaczy trzecia, część Harry’ego Potter’a, to moim zdaniem jedna z – być może paradoksalnie – weselszych książek serii. Pierwszy raz przeczytałem ją, tak jak wszystkie książki serii (poza jedną, o czym wspomniałem w recenzji Czary Ognia), w podstawówce. To było tak dawno, że nawet nie pamiętam szczegółów. Fascynowała mnie historia tego chłopca, ten magiczny świat. Książki rozbudzały moją wyobraźnię, były – przynajmniej przez ten okres – paliwem moich marzeń. Być czarodziejem… To musi być cudowne. Magia zawsze należała do jednych z niespełnionych marzeń dziecięcych. Czytając właśnie Harry’ego Pottera mogłem się zagłębić w to, co było dla mnie niedosięgalne, czego pragnąłem w swojej niezadowalającej, mugolskiej codzienności. Kto by nie chciał posiadać zdolności lewitacji, poruszania przedmiotami – zdecydowanie za ciężkimi na siłę mięśni – na odległości, o których nawet olimpijscy sportowcy mogliby pomarzyć. Dlatego każdą kolejną książkę z serii chwytałem jak tylko skończyłem czytać poprzednią.

Książka jest napisana przez znaną nam dobrze – na całym świecie – Joanne Kathleen Rowling. Ta część została wydana w 1999 roku – w Polsce w roku 2001. Pisanie tej książki szło pisarce z łatwością, skończyła ją zaledwie rok po rozpoczęciu prac nad nią. Przez pierwsze dni po wydaniu sprzedano ten tytuł w sześćdziesięciu ośmiu tysiącach kopii oraz wygrał Nagrodę Książki Dla Dzieci Whitbread oraz Nagrodę Bram Stoker w 1999 roku i Nagrodę Locus za Najlepszą Opowieść Fantastyczną w 2000 roku.

Po raz kolejny chcę zauważyć, że książki są zbudowane w podobny sposób. Ograniczę się do wypisania, w jaki sposób ta budowa się ujawnia, natomiast chętnych poznania dokładnie tej budowy odsyłam do mojej recenzji książki „Harry Potter i Komnata Tajemnic”.

Książka zaczyna się w wakacje w domu Dursley’ów.
Harry naraża się wujostwu. Ma problem jak dostać się do Londynu i pojawia się rozwiązanie: Błędny Rycerz.
Potter poznaje w pociągu nowego nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią.
Pojawiają się trudności w dotarciu do szkoły: atak dementora.
(Tutaj również pominę wyliczanie wszystkiego i przeniosę się od razu na sam koniec, ponieważ zaraz i tak omówię fabułę książki)
Na koniec Harry konfrontuje się z Syriuszem. Spodziewał się, że jest jego wrogiem, jednak okazuje się, że prawdziwym przeciwnikiem jest ktoś inny.
Harry stawia też na szali swoje życie, żeby uratować ważne dla niego osoby.

Do podsumowania tego zabiorę się na koniec. Musimy przecież wziąć pod uwagę jeszcze pozostałe wydarzenia, a tych było w tej książce sporo.

Po powrocie do szkoły wszystkie oczy znów były zwrócone na naszego protagonistę. Między innymi dlatego, że profesor Trelawney, na wszystkich zajęciach wróżbiarstwa, wróżyła Potterowi omen śmierci – Ponuraka.
Kolejną sprawą, przez którą Ślizgoni – z Malfoy’em na czele – żartują z bohatera, jest obecność dementorów, którzy kilkukrotnie przekroczyli wyznaczone dla nich granice i go zaatakowali, powodując utratę świadomości. Żeby się przed tym bronić, zaczyna chodzić na lekcje u Lupina, żeby nauczyć się zaklęcia patronusa.
Gdy zbliża się czas egzaminów, idzie z Hermioną i Ronem pocieszyć Hagrida. Zbliża się egzekucja Hardodzioba, której nie mogą zapobiec. Wracając do Hogwartu ucieka Parszywek, przez którego potem bohaterowie docierają do Wierzby Bijącej, a z niej przechodzą tajnym przejściem do Wrzeszczącej Chaty. Tam spotykają Syriusza, potem dołącza do nich Lupin. Żeby bohaterom się nie nudziło, przybywa jeszcze Severus Snape, który chce wydać Black’a, a jeśli lubicie zwroty akcji – proszę bardzo – nagle okazuje się, że w pomieszczeniu znajduje się jeszcze jeden człowiek, Peter Pettigrew i jest on pod postacią szczura! Wracając do nieco poważniejszego tonu, niespodziewana przemiana Lupina w wilkołaka umożliwia temu ostatniemu ucieczkę. Black zostaje złapany. Na szczęście Hermiona ma sposób, by wszystko naprawić i razem z Harry’m ratują hipogryfa, siebie samych (Harry w końcu wyczarował kształtnego patronusa!) i Syriusza. W końcu wszyscy niewinni są bezpieczni.

Po tym strasznym streszczeniu przyszła długo wyczekiwana pora na odpowiedzenie na pytanie: dlaczego warto to przeczytać?
Książka, zgodnie z tradycją sagi, przekazuje wartości moralizatorskie. Znowu uczy o sile przyjaźni, jednak to, co jest tu wyjątkowe, to że tym razem nie tylko uczy o ukrytych wrogach. Poznajemy kolejne przykłady niesprawiedliwości świata czarodziejów na przykładzie przyjaciela, który został oskarżony i odrzucony – a jednak pozostał lojalny i powrócił.
Jest ten tytuł kolejnym ogniwem w serii, która jako całość uczy, że trzeba być wytrwałym w dążeniu do celów.
Harry’ego widzimy przez całą sagę jako człowieka. Nie w znaczeniu „mugola”, ale jako osobę, która ma sympatię, empatię, cierpliwość i jej granice, marzenia i lęki, siłę i wątpliwości. Już to mówiłem (w innej recenzji), ale śledząc jego losy, zaczynamy go coraz lepiej rozumieć, a nawet się z nim utożsamiać. Zaczynamy być w tych samych momentach poirytowani i szczęśliwi.
Dużą rolę odgrywają tu też jego przyjaciele, bez których nie zaszedłby tak daleko. W zeszłym roku szkolnym pomoc Rona, a w tym roku Hermiony, umożliwiła mu pójście na przód i wielokrotnie będzie się powtarzać sytuacja, w której bez nich nie będzie wiedział co zrobić.
My też jesteśmy słabi i silni, raz wątpimy a raz wierzymy, mamy piękne sny i straszliwe koszmary. My również potrzebujemy przyjaciół, którzy podaliby nam pomocną dłoń i poprowadzili dobrymi ścieżkami.

Zdecydowanie polecam przeczytać tą – i każdą w serii – książkę. Na pewno znajdziecie w niej coś, co pomoże wam przejść przez jakiś trudny okres w życiu, albo umilicie sobie tą lekturą dzień.

Plan wydarzeń

1. Przysłanie listów do Harry’ego z Hogwartu oraz od przyjaciół: Hermiony, Rona i Hagrida.
2. Pojawienie się w wiadomościach telewizyjnych informacji o zbiegłym więźniu Syriuszu Blacku.
3. Przybycie ciotki Marge.
4. W akcie wściekłości za obrażanie rodziców Potter nadmuchuje magicznie ciotkę.
5. Ucieczka z domu Dursleyów.
6. Spotkanie wielkiego psa w ciemnej uliczce.
7. Skorzystanie z autobusu dla czarodziejów – Błędnego Rycerza i ukrycie się pod tożsamością Neville’a Longbottoma.
8. Dotarcie Harry’ego do Dziurawego Kotła.
9. Spotkanie Pottera z Hermioną i Ronem.
10. Podsłuchanie rozmowy państwa Weasley o Syriuszu Blacku.
11. Podróż pociągiem do Hogwartu.
12. Omdlenie Harry’ego wynikające ze spotkania z dementorem.
13. Pierwsze zajęcia wróżbiarstwa, w trakcie których dochodzi do sprzeczki pomiędzy Hermioną a nauczycielką Trelawney.
14. Podczas lekcji o opiece nad magicznymi stworzeniami hipogryf Hardodziób, przyprowadzony przez Hagrida, atakuje Draco Malfoya.
15. Zaprowadzenie Draco do skrzydła szpitalnego.
16. Pierwsze zajęcia z obrony przed czarną magią w trakcie, których, każdy uczeń walczy z boginami – stworzeniami, przybierającymi kształt czyichś leków.
17. Uniemożliwienie Potterowi przez profesora Lupina walki z boginem.
18. Wyprawa do Hogsmeade, na którą Harry nie może się udać bez stosownego formularzu od opiekuna prawnego bądź rodzica.
19. Zaproszenie Pottera na herbatę do gabinetu profesora Lupina.
20. Rozmowa między Harrym i nauczyciele oraz wyjaśnienie powodu uniemożliwienia chłopcu walki z boginem.
21. Noc Duchów i zaatakowanie Grubej Damy przez Syriusza Blacka.
22. Spędzenie przez uczniów Hogwartu nocy w Wielkiej Sali.
23. Miecz Quidditcha pomiędzy Puchonami i Gryfonami.
24. Pojawienie się na stadionie dementorów.
25. Upadek Harry’ego z miotły i zniszczenie jego miotły.
26. Klęska Gryffindoru.
27. Podarowanie Potterowi Mapy Huncwotów przez Freda i George’a Weasley.
28. Udanie się Harry’ego pod peleryną niewidką do Hogsmeade.
29. Podsłuchanie rozmowy nauczycieli w gospodzie „Trzy Miotły”
30. Otrzymanie przez Hagrida listu nakazującego przybycie razem z Hardodziobem na przesłuchanie.
31. Podarowanie Harry’emy nowej miotły od nieznanego nadawcy.
32. Skonfiskowanie prezentu przez profesor McGonagall.
33. Prywatne lekcje Harry’ego u Lupina i uczenie się zaklęcia chroniącego przed dementorami –„Patronus”.
34. Oddanie chłopcu skonfiskowanej miotły.
35. Podejrzenie Rona, co do pożarcia jego szczura Parszywka przez kota Krzywołapa.
36. Zwycięstwo Gryffindoru w meczu Quidditcha z Krukonami.
37. Włamanie się Syriusza Blacka do dormitorium Gryfonów.
38. Kolejna wycieczka do Hogsmeade pod peleryną niewidką.
39. Bójka Rona i Harry’ego z Draco i jego przyjaciółmi: Crabbem i Goylem.
40. Zsunięcie się z chłopców peleryny niewidki.
41. Doniesienie profesorowi Snape’owi przez Draco o nielegalnym wypadzie do Hogsmeade.
42. Podróż chłopców do Hogwartu.
43. Spotkanie profesora Snape’a.
44. Przybycie nauczyciela Lupina.
45. Skonfiskowanie Harry’emu Mapy Huncwotów.
46. Wypowiedzenie przez panią Trelawney przepowiedni w trakcie trwania egzaminu z wróżbiarstwa.
47. Odnalezienie Parszywka.
48. Egzekucja Hardodzioba.
49. Porwanie Rona przez wielkiego psa do jamy pośród korzeni Wierzby Bijącej.
50. Wyruszenie Harry’ego i Hermiony na pomoc przyjacielowi.
51. Odnalezienie Rona we Wrzeszczącej Chacie w towarzystwie Syriusza Blacka, który jak się okazuje potrafi zamieniać się w psa.
52. Przybycie profesora Lupina.
53. Ujawnienie prawdziwej tożsamości Parszywka, jako Petera Pettigrew.
54. Zapoznanie młodych czarodziejów z historią okresu młodości Lupina i Syriusza.
55. Pojawienie się Snape’a, chcącego wysłać Syriusza z powrotem do Azkabanu.
56. Opowiedzenie historii Parszywka, zdrajcy i zwolennika Voldemorta.
57. Podjęcie decyzji oddania Petera Pettigrew w ręce dementorów.
58. Przemienienie się Lupina w wilkołaka.
59. Przeobrażenie się Syriusza w wielkiego psa i próba unieszkodliwienia Lupina.
60. Ucieczka Petera Pettigrew pod postacią szczura.
61. Udanie się Harry’ego, Hermiony i Rona nad jezioro, gdzie na brzegu ranny czołga się Syriusz.
62. Przybycie dementorów.
63. Nieudane próby przywołania Patronusa przez Hermionę i Rona.
64. Przybycie czyjegoś Patronusa i przepędzenie dementorów.
65. Dostrzeżenie przez Harry’ego kogoś, kto przypomina jego ojca Jamesa.
66. Utrata przytomności przez Pottera.
67. Pobudka w skrzydle szpitalnym.
68. Cofniecie się w czasie w celu uratowania Hardodzioba oraz Syriusza.
69. Uwolnienie hipogryfa.
70. Udanie się nad jezioro i przywołanie przez Harry’ego Patronusa.
71. Polecenie na Hardodziobie do Hogwartu i uratowanie Syriusza.
72. Ucieczka do skrzydła szpitalnego.
73. Pożegnanie z Lupinem, rezygnującym ze stanowiska nauczyciela.
74. Oddanie Potterowi skonfiskowanej peleryny oraz Mapy Huncwotów.
75. Otrzymanie przez Pottera listu od ojca chrzestnego – Syriusza.
76. Przyznanie się Blacka do zakupu nowej miotły dla Harry’ego.
77. Podpisanie przez Syriusza pozwolenia na podróżowanie Harry’ego do Hogsmeade.
78. Otrzymanie przez Rona w prezencie od ojca chrzestnego Harrego sówki.
79. Powrót Harry’ego do Dursleyów.

Najważniejsze informacje

„Harry Potter i Więzień Azkabanu”
Jest to tom trzeci serii „Harry Potter”
Autor: J. K. Rowling
Pierwsze wydanie: lipiec 1999 roku przez wydawnictwo Bloomsbury Publishing
Narrator: trzecioosobowy, wszechwiedzący
Gatunek: powieść
Rodzaj literacki: epika

Czas i miejsce akcji: miejsca rzeczywiste (np. Londyn, Little Whinging), lokalizacje magiczne (np. Hogsmeade). Fabuła rozgrywa się od 13 urodzin Harry’ego do ukończenia trzeciego roku nauki w Hogwarcie

„Harry Potter i Więzień Azkabanu” stanowi kontynuację losów Harry’ego, który skończył 13 lat. Dowiadujemy się, że z więzienia dla niebezpiecznych czarodziei uciekł Syriusz Black. Harry jest sfrustrowany „nadmuchuje” ciotkę Petunię i ucieka z domu Dursleyów. Dostaje się do pubu „Dziurawy Kocioł”, gdzie spotyka się z ministrem magii Korneliuszem Knotem. Harry ma pozostać do końca wakacji w pubie i nie chodzić po mongolskim Londynie. Potter spotyka się z przyjaciółmi, z którymi udaje się do Hogwartu. W szkole dzieją się dziwne rzeczy. Hagrid jako nauczyciel od opieki nad magicznymi stworzeniami przyprowadza na zajęcia hipogryfa Hardodzioba, który atakuje Draco. Zwierzę ma zostać ścięte. Harry otrzymuje nową miotłę od nieznanego nadawcy. Potter odbywa kilka prywatnych lekcji u profesora Lupina, aby młodzieniec nauczył się zaklęcia „Patronus”, które odpędza dementorów – zjawy, które przebywają w Więzieniu Azkabanie, lecz przybyły do Hogwartu w celu odnalezienia Syriusza Blacka. Harry spotyka zbiegłego więźnia w postaci psa, który porywa Rona do Wrzeszczącej Chaty. Okazuje się, że Syriusz nie miał złych zamiarów i tak naprawdę jest ojcem chrzestnym Harry’ego. Niestety Black zostaje zaatakowany przez dementorów. Harry z przyjaciółmi cofa się w czasie, ratuje Hardodzioba przed egzekucją, ochrania Syriusza przed dementorami swoim zaklęciem „Patronus”. Wszystko jak zwykle kończy się szczęśliwie.

Ważniejsi bohaterowie:
Harry Potter – młody czarodziej o czarnych włosach i zielonych oczach. Zaczyna trzeci rok nauki w Hogwarcie. Jego rodzicami są James i Lily Potterzy, a ojcem chrzestnym Syriusz Black. Harry jest bardzo odważny, wytrwały i ambitny. Szybko uczy się nowych zaklęć. Jest szczęśliwy, że odnalazł członka rodziny.
Hermiona Granger – młoda czarodziejka o brązowych włosach i wystających przednich zębach. Pochodzi z rodziny mugolskiej. Pomaga Harry’emu w jego przygodach. Jest bardzo mądra i ambitna. Często bywa przemądrzała.
Ron Weasley – wysoki, młody czarodziej o rudej czuprynie i piegach na policzkach. Pochodzi z biednej rodziny, ma szóstkę rodzeństwa. Jest bardzo ambitny, ale leniwy i przewrażliwiony na swoim punkcie. Jego zwierzątkiem jest szczurek Parszywek.
Syriusz Black – zbiegły więzień z Azkabanu. Jest również ojcem chrzestnym Harry’ego. Dobrze znał rodziców chłopca. Chce uchronić Harry’ego przed niebezpieczeństwem.

Inni bohaterowie: Albus Dumbledore, profesor Remus Lupin, Severus Snape, państwo Dursleyowie, Korneliusz Knot, profesor Trelawney, Draco Malfoy, Fred i George Weasley, Molly i Arthur Weasleyowie, Hardodziób, profesor McGonagall, Parszywek (Peter Pettigrew).

Charakterystyka bohaterów

Harry Potter
Harry Potter miał około 13 lat, w chwili, gdy poznał swojego ojca chrzestnego. Był synem Lily i Jamesa Potterów. Jego rodzice zostali uśmierceni z ręki Voldemorta, kiedy Harry był jeszcze niemowlęciem. Na czole chłopca pozostała blizna w kształcie błyskawicy jako symbol tego spotkania i przeżycia tak bliskiego kontaktu z Czarnym Panem. Harry ma czarne, zmierzwione włosy, które są często niesforne i zielone oczy. Nosił również okulary, ponieważ miał wadę wzroku. Mieszkał w domu wujostwa Dursleyów, którzy nie przepadali za siostrzeńcem. Harry był bardzo przebiegłym chłopcem, który podrobił zezwolenie wyjścia do Hogsmeade, aby spotkać się tam z przyjaciółmi. Kiedy uciekł z domu, po tym jak w złości nadmuchał ciocię Petunię, trafi na autobus dla czarodziei, w którym ukrył się pod tożsamością jego przyjaciela Neville’a Longbottoma. Potter bardzo lubił Hagrida oraz jego magiczne zwierzęta. Był bardzo smutny, kiedy dowiedział się, że Hipogryf Hardodziób zostanie zgładzony za zaatakowanie Draco. W celu uratowania zwierzęcia oraz swojego ojca chrzestnego Syriusza Blacka razem z Hermioną przeniósł się w czasie, co wskazuje na wielkie męstwo, miłosierność i odwagę chłopca. Harry jest bardzo utalentowanym czarodziejem, szybko nauczył się zaklęcia „Patronus”, dzięki któremu uratował przed dementorami Syriusza. Patronus Harry’ego przybrał postać białego jelenia.

Ron Weasley
Ron był bardzo wysoki jak na swój wiek. Był podobny do swoich rodziców i braci. Miał rude włosy i liczne piegi na twarzyczce. Uważał, że jest najgorszym czarodziejem w rodzinie, dlatego chciał to zmienić, ucząc się jak najsilniejszych czarów. Ron pochodził z biednej i wielodzietnej rodziny; miał pięciu braci: Charliego, Billa, George’a, Freda i Percy’ego oraz młodszą siostrę Ginny. Jego rodzicami są Arthur i Molly Weasley. Ron otrzymał od nich małego szczura Parszywka, którym wiernie się opiekował. Kiedy zwierzątko zniknęło obawiał się, że zostało zjedzone przez kota. Był oburzony, że Hermiona nie chciała pomóc mu w poszukiwaniach szczurka. Młody Weasley był bardzo odważny i wrażliwy, bez zastanowienia cofnął się w czasie z Harrym, aby pomóc mu uratować jego ojca chrzestnego Syriusza Blacka oraz Hardodzioba Hagrida. Ron nie był tak dobrym czarodziejem jak Harry, nie potrafił wyczarować „Patronusa”, który miałby uratować Syriusza przed dementorami.

Hermiona Granger
Hermiona jest młodą czarodziejką o bujnych, gęstych, brązowych włosach, która pochodzi z rodziny mugoli, oznacza to, że jest pierwszą osobą w rodzinie, która posługuje się magią. Z tego powodu wyzywana jest często wyzywana jest przez Draco brzydkim określeniem „mugolak”. Hermiona jest bardzo ambitną dziewczynką, mądrą i niezwykle inteligentną, szybko pojmuje wiedzę i nowe zaklęcia. Pragnie przynieść chlubę swojej rodzinie. Hermiona wierzy niezwykle w sprawiedliwość, dlatego też rozpacza nad losem Hardodzioba, który został sprowokowany do zaatakowania Draco Malfoya. Jest bardzo odważna, ponieważ postanawia cofnąć się w czasie w nieznane, aby w ten sposób uratować z przyjaciółmi Syriusza Blacka oraz Hipogryfa Hardodzioba. Mimo swoich zdecydowanie wyróżniających się ogromnych umiejętnościach magicznych, nie potrafiła przywołać „Patronusa”.

Rozprawka

„Harry Potter i Więzień Azkabanu” rozprawka
Temat: „Harry Potter i Więzień Azkabanu” jest książką edukacyjną, która może nas wiele nauczyć.

„Harry Potter i Więzień Azkabanu” jest powieścią młodzieżową, która wzruszyła serca wielu milionów fanów Harry’ego Pottera. Jest to trzecia część serii książek o małym czarodzieju, uczącym się w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwarcie, napisana przez J. K. Rowling. Nikt chyba nie zaprzeczy, że w dziełach brytyjskiej pisarki możemy odnaleźć wiele uniwersalnych rad, które mogą pomóc zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom. Uważam, że książkę „Harry Potter i Więzień Azkabanu” możemy nazwać książką edukacyjną, ponieważ utwór ten uczy nas i zawiera ważne wskazówki, mówiące jak powinniśmy postępować. Tezę tę poprę następujący argumentami.
W „Harrym Potterze i Więźniu Azkabanu” profesor Remus Lupin wykorzystał lekcję z uczestnictwem boginów, aby nauczyć młodych czarodziei, czym jest strach i jak z nim walczyć. Powiedział, że nasze lęki chowają się w ciemnościach, pod zlewem, pod łóżkiem, w szafie. Ukrywa się w najgłębszych odmętach naszego umysłu i ujawnia się w najmniej spodziewanym momencie. Lupin uczy czarodziei, że aby zwalczyć nawet największy strach wystarczy obrócić go w żart. To jest najlepszy sposób, aby wyzbyć się wszelkich lęków i nabrać pewności siebie oraz odwagi, w momencie, kiedy jest to nam potrzebne.
Książka Rowling uczy, że nigdy nie jesteśmy sami, zawsze ktoś przy nas jest, zawsze komuś na nas zależy. Harry był zasmucony, że jego jedyną rodziną jest wujostwo Dursleyowie, którzy są dla chłopca niezwykle nieprzyjemni i oziębli. Kiedy młody Potter otrzymuje nową miotłę ma nadzieję, że pochodzi ona od kogoś z jego rodziny. Miał nadzieję, że nie wszystkich stracił. Kiedy dowiedział się, że zbiegły więzień z Azkabanu – Syriusz Black jest jego ojcem chrzestnym był przeszczęśliwy. Zrozumiał jednak, że nawet bez Syriusza nigdy nie był sam. Jego przyjaciele Hermiona i Ron bez zastanowienia przenieśli się w czasie z Potterem, aby pomóc mu uratować jego ojca chrzestnego. Zależało im na młodym czarodzieju, nie chcieli, aby stracił kolejnego członka rodziny, zaraz po tym, jak się o nim dowiedział. Harry pojął, że zawsze ma przy sobie wiernych przyjaciół, którzy chcą dla niego jak najlepiej i zawsze mu pomogą w potrzebie. Przyjaźń to jedna z najcenniejszych skarbów, które powinniśmy pielęgnować.
„Harry Potter i Więzień Azkabanu” naucza nas również tego, abyśmy nie oceniali człowieka po pozorach. Syriusz Black znany był jako niebezpieczny, zbiegły więzień z Azkabanu. Kiedy przyjaciele Harry’ego dowiedzieli się, że młody Potter mógł otrzymać nową miotłę od groźnego mężczyzny chcieli, aby młodzieniec trzymał się jak najdalej od Syriusza. Nawet profesor McGonagall w obawie przed zranieniem Harry’ego, odebrała mu miotłę i zabroniła mieszania się w kłopoty. Syriusz Black okazał się przemiłym i troskliwym człowiekiem. Był on również ojcem chrzestnym Harry’ego, który nigdy w życiu nie zraniłby małego chłopca. Kochał swojego chrześniaka i chciał go za wszelką cenę poznać i obronić przed niebezpieczeństwem. Jak widać nie należy oceniać ani książki po okładce, ani człowieka po pozorach.
Utwór brytyjskiej pisarki pokazuje nam, że bohater kryje się w każdym z nas. Profesor Severus Snape był nielubiany przez Harry’ego. Młody czarodziej uważał go za niemiłego nauczyciela, który uwziął się na niego i zawsze daje mu szlaban za każde wykroczenie. Okazało się jednak, że Snape jest dobrym człowiekiem, który troszczy się o młodego Pottera. Własnym ciałem obronił Harry’ego, Hermionę i Rona przed przemienionym w wilkołaka profesorem Remusem Lupinem. Trzecia część serii przygód małego czarodzieja uczy nas, że bohater jest w każdym z nas i możemy dowiedzieć się tego w najmniej oczekiwanym momencie.
Reasumując „Harry Potter i Więzień Azkabanu” jest książką edukacyjną, która może nas wiele nauczyć. Wskazuje nam, że nie powinniśmy oceniać człowieka po pozorach. Wskazuje, że najlepszym sposobem poradzenia sobie ze strachem jest wyśmianie go. Uczy czytelników, że nigdy nie są sami, zawsze mają przyjaciół, którym zależy na nich. Co więcej, dowiadujemy się, że w każdym z nas drzemie siła prawdziwego bohatera, która ukazuje się w najważniejszych momentach naszego życia i może płynąć od nieoczekiwanej osoby. „Harry Potter i Więzień Azkabanu” zdecydowanie jest książką edukacyjną, która może nas wiele nauczyć, co potwierdza moją tezę, którą postawiłam we wstępie pracy.

Bohaterowie

„Harry Potter i Więzień Azkabanu” najważniejsi bohaterowie:

Harry Potter – młody czarodziej, który był synem Jamesa i Lily Potterów, zamordowanych przez Voldemorta jeszcze kiedy Harry był niemowlęciem. Od tej pory młodzieniec mieszka u wujostwa Dursleyów. Młody Potter był średniego wzrostu chłopcem o krótkich, czarncyh, niesfornych włosach i zielonych oczach. Bardzo przypominał z wyglądu rodziców. Harry był niezwykle utalentowanym czarodziejem, szybciej niż jego przyjaciele nauczył się przywoływać Patronusa, zaklęcia którego uczył go Remus Lupin. Młody Potter był bardzo dobrym ścigającym podczas meczów w Quidditcha. Pewnego dnia otrzymał w Hogwarcie nową miotłę od nieznajomego adresata. Została ona jednak skonfiskowana przez profesor McGonagall. Harry dowiedział się, że zbiegły więzień z Azkabanu to jego ojciec chrzestny Syriusz Black. Był niezmiernie szczęśliwy, kiedy zrozumiał, że wciąż ma rodzinę (nie wliczając w to niemiłych Dursleyów), której zależy na nim.

Hermiona Granger – to młoda czarodziejka, która jako pierwsza w rodzinie posługuje się magią. Chce, aby jej rodzice byli z jej dumni, dlatego tez dużo się uczy, jest ambitna i inteligenta. Ma bujne, geste, brązowe włosy, które zazwyczaj są rozpuszczone. Do Hogwartu przybyła ze swoim rudym kotem Krzywołapem. Pewnego dnia podczas nauki odnalazła zmieniacz czasu, który pozwolił jej uczestniczyć w dwóch lekcjach na raz w tym samym czasie. Dzięki temu magicznemu urządzeniowi mogła z Harrym przenieść się w czasie, aby uratować Hardodzioba i Syriusz Blacka. Hermionie nie udało się wyczarować Patronusa, który miałby odpędzić de mentorów od Syriusza Blacka.

Ron Weasley – młody czarodziej, przyjaciel Harry’ego i Hermiony. Pochodził z biednej i wielodzietnej rodziny państwa Molly i Arthura Weasley; miał pięciu braci i młodszą siostrę Ginny. Bardzo przypominał z wyglądu rodziców i rodzeństwo. Miał rudą czuprynę i liczne piegi. Do Hogwartu przybył ze swoim szczurem o imieniu Parszywek, którego otrzymał od rodziców. Uważał się za gorszego czarodzieja od swoich braci, dlatego też chciał nauczyć się wielu zaklęć, aby to zmienić. Często był przewrażliwiony na swoim punkcie. Chciał uratować Syriusza Blacka, ale nie mógł wyczarować Patronusa.

Syriusz Black – był zbiegłym więźniem z Azlabanu, czyli więzienia dla najgroźniejszych czarodziei. Był tam pilnowany przez de mentorów, którzy po jego ucieczce wyruszyli w jego poszukiwania. Chciał odnaleźć Harry’ego Pottera, który był jego siostrzeńcem. Wszyscy myśleli, że Syriusz jest zwolennikiem Voldemorta i chce zabić młodego Pottera. Nikt nie spodziewał się, że jest jego ojcem chrzestnym i ma dobre zamiary. Potrafił zmieniać się w wielkiego, czarnego psa. Kiedy został otoczony przez de mentorów uratował go Harry, wyczarowując Patronusa.

Peter Pettigrew – ukrywał się pod postacią szczura Rona – Parszywka. Był niezwykle przebiegły i zły. Peter był zwolennikiem Voldmorta i śmierciożercą. Jego tożsamość została ujawniona przez Syriusza Blacka, który chciał oddać go w ręce dementorów. Niestety Peter z powrotem zamienił się w szczura i uciekł.

Remus Lupin – był nauczycielem obrony przed czarna magią w Hogwarcie. Ostatecznie zrezygnował jednak z tego stanowiska. Uczył Harry’ego jak wyczarować Patrinusa, który mógłby go uratować przed dementorami. Lupin był również wilkołakiem, w którego się zamienił i zaatakował Hermionę, Rona i Harry’ego.

Hagrid – był półolbrzymem, gajowym oraz nauczycielem zajęć o magicznych tworzeniach. Pewnego dnia przyprowadził na lekcje hipogryfa Hardodzioba, który został sprowokowany do zaatakowania Draco. Przyjaciel Hagrida został skazany na egzekucję. Hagrid popadł w rozpacz i upił się alkoholem. Wciąż obwiniał się za los hipogryfa. Był wdzięczny przyjaciołom, że uratowali Hardodzuioba przed rychłą śmiercią.
Hardodziób – to hipogryf, którego Hagrid przyprowadził na zajęcia o magicznych stworzeniach. Niestety został sprowokowany do zaatakowania Draco Malfoya, w wyniku czego skazano go na egzekucję. Ostatecznie został jednak uratowany przez Harry’ego, Hermionę i Rona, którzy cofnęli się w czasie, aby go uwolnić i uratować Syriusza Blacka.

Inne ważne postacie: profesor Sybilla Trelawney, Severus Snape, Draco Malfoy, dementorzy.

Opracowanie

Opracowanie książki „Harry Potter i Więzień Azkabanu”
Autorem książki jest J. K. Rowling, która utwór pt. „Harry Potter i Więzień Azkabanu” wydała po raz pierwszy w lipcu 1999 roku. Wydawcą był wówczas Bloomsbury Publishing. Książka do Polski trafiła dopiero nieco później niż w dniu premiery. Rodzajem utworu jest powieść, zaś rodzajem literackim epika. W książce występuje wszystkowiedzący narrator trzecioosobowy, który opowiada nam o wszystkich wydarzeniach, odczuciach bohaterów oraz ich myślach i planach.
Książka „Harry Potter i Więzień Azkabanu” opowiada o losach młodego czarodzieja Harry’ego Pottera, który dopiero co skończył 13 lat. Pewnego poranka dowiaduje się, że z wiezienia dla najgroźniejszych czarodziei uciekł jeden z więźniów – Syriusz Black. Do domu Dursleyów przyjeżdża dalsza rodzina, a Harry w napadzie gniewu nadmuchuje ciotkę Merge. Ucieka i natrafia na autobus dla czarodziei „Błędnego Rycerza”. Ukrywa się pod tożsamością swojego kolegi Neville’a. Dociera do pubu „Dziurawego Kotła”, gdzie spotyka Ministra z Ministerstwa Magii Korneliusza Knota. Młody czarodziej aż do końca wakacji wynajmuje pokój w „Dziurawym Kotle”. Następnie spotyka się z przyjaciółmi i udaje się z nimi do Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwartu. Na miejscu okazuje się, że nieopodal szkoły przebywają dementorzy, poszukujący zbiegłego więźnia. Harry bierze udział w meczu Quidditcha, w trakcie którego atakuje go dementor. Profesor Remus Lupin uczy Pottera zaklęcia przywoływania Patronusa, które może odstraszyć dementorów. Pewnego dnia Harry otrzymuje zawiniątko, którym okazuje się być nowa miotła. Niestety zostaje ona skonfiskowana przez profesor McGonagall, która w obawie, że może pochodzić od Syriusza Blacka, woli ją odebrać chłopcu. Harry traci również Mapę Huncwotów, którą otrzymał od braci Rona. Pewnego dnia Ron zostaje porwany przez wielkiego czarnego psa i zaciągnięty między korzenie wierzby bijącej. Tam znajduje się Wrzeszcząca Chata, w której psem okazuje się być Syriusz Black. Nie ma on jednak złych zamiarów w stosunku do Harry’ego. Wyjaśnia, że jest ojcem chrzestnym Pottera. Odkrywa również, że szczur Rona – Parszywek, tak naprawdę jest zwolennikiem Voldemorta, który przyjął postać szczura, aby móc się ukryć . Syriusz chce oddać szczura w ręce dementorów, lecz złoczyńca ucieka. Syriusz zostaje ranny. A Harry, Hermiona i Ron po dotarciu do Blacka zostają otoczeni przez dementorów. Na szczęście ratuje ich Patronu. Harry myśli, że należy od do jego ojca. Niestety nie udaje im się uratować Syriusza. Na szczęście Hermiona posiada zmieniacz czasu, wiec później udaje im się cofnąć w czasie i uratować hipogryfa Hardodzioba, który po zaatakowaniu Draco został skazany na egzekucję, jak i ojca chrzestnego Pottera. Wszystko kończy się dobrze. A dzieci na wakacje wracają do swoich domów.
Akcja książki rozgrywa się w czasie rzeczywistym w latach 1993–1994. Lokalizacje możemy podzielić na magiczne i rzeczywiste. Do pierwszych zaliczymy np. Hogwart, „Dziurawy Kocioł”, Wrzeszczącą Chatę. Zaś do rzeczywistych np. dom Dursleyów na Privet Drive, miasteczko Little Whinging.

Bohaterowie:
Harry Potter to młody czarodziej, którego rodzice zostali zamordowani w 1981 roku przez Lorda Voldemorta. Mieszka u wujostwa Dursleyów, od których uciekł i trafił do „Dziurawego Kotła”. Odnajduje swojego ojca chrzestnego, którego ratuje przed dementorami przywołując Patronusa pod postacią białego jelenia.
Hermiona Granger to młoda czarodziejka, która jako jedyna w swojej rodzinie posiada zdolności magiczne. Jest bardzo mądra i inteligentna, czasami bywa przemądrzała. Jest wierną przyjaciółką. Chciała uczestniczyć w kilku zajęciach naraz, dlatego też korzystała ze zmieniacza czasu.
Ron Weasley to młody czarodziej, którego rodzicami są Molly i Arthur Weasley. Ma pięciu braci i młodszą siostrę. Bywa porywczy i jest przewrażliwiony na sowim punkcie. Pomaga Harry’emu uratować Syriusza. Niestety nie udaje mu się przywołać Patronusa.
Syriusz Black to zbiegły więzień z Azkabanu, za którym w pogoń wyruszają dementorzy. Przybywa do Hogwartu, aby obronić swojego siostrzeńca Harry’ego Pottera. Ostatecznie nie wraca do Azkabanu.
Peter Pettigrew to zwolennik Voldemorta, który ukrywał się pod postacią szczura Parszywka, czyli zwierzątka Rona. Po odkryciu jego tożsamości chciano oddać go w ręce dementorów, lecz uciekł.
Pozostali bohaterowie, którzy wystąpili w książce to: profesor McGonagall, Draco Malfoy, państwo Dursley, ciotka Merge, Korneliusz Knot, Hardodziób, Fred i George Weaslry, Hagrid.
Problematyka w książce „Harry Potter i Więzień Azkabanu” nie jest zbytnio złożona. Pojawia się tutaj głównie wątek walki dobra ze złem, ucząc, że dobro zawsze zwycięży nad złem i nie warto być niegodziwym człowiekiem. Utwór przedstawia, że przyjaciele zawsze pomogą ci w potrzebie. Należy zawsze dążyć do celu, nawet jak już pozornie nie ma możliwości osiągnięcia go. Co wiecej, książka naucza, że nie należy oceniać człowieka po pozorach. Wszyscy uważali Syriusza za złoczyńcę, który może chcieć zabić Harry’ego, a okazało się, że chciał zapewnić mu bezpieczeństwo.

Czas i miejsce akcji

Harry Potter i więzień azkabanu to trzecia część całego tomu. Harry wraz z przyjaciółmi jest już w trzeciej klasie. Jest to rok szkolny 1993-1994. Początek utworu, tak jak poprzednie części swój początek ma jeszcze w trakcie wakacji. Kolejne część powieści to rok szkolny oraz zakończenie roku szkolnego.

Prawie cała akcja utworu toczy się na terenach Hogwartu. Nikt nie wie, gdzie dokładnie znajduje się ten zamek. Najprawdopodobniej znajdziemy go gdzieś na terenie Szkocji. Dla mugoli zamiast pięknego zamku ukazują się ruiny, z tabliczką o możliwości zawalenia ich zawalenia się. Jednym z pierwszych wspomnianych miejsc jest Privet Drive 4- dom Dursleyów. Chwilę czasu Harry błąka się po uliczkach mugolskiego miasta. Po biegach wydarzeń spowodowanych złością i rozgoryczeniem Harry trafia do Dziurawego Kotła w Londynie. Dziurawy Kocioł to pub w Londynie. Stanowi on też granicę między światem zwyczajnych mugoli, a światem czarodzejów. Chwilowo tam pomieszkując Potter często zwiedza i spaceruje ulicą Pokątną, na której znajduje się wiele magicznych sklepów, takich jak Bank Gringotta, Madame Malkin − szaty na wszystkie okazje czy też Magiczne Dowcipy Weasleyów. Tak jak co roku Harry, Ron i Hermiona oraz wielu innych uczniów udają się na stację King’s Cross, aby następnie wsiąść do Hogwart Express, który dowiezie wszystkich swoich uczniów do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Historia Hogwartu sięga aż do IX lub X wieku naszej ery. Czterech najpotężniejszych czarodziejów i czarodziejek postanowiło zbudować szkołę, w której będą mogły kształcić się następne pokolenia czarodziejów. Pomysłodawcami tej idei byli wymienieni wyżej czarodzieje. Był to Salazar Slytherin, Godryk Gryffindor, Helga Huffelpuff i Rowena Ravenclaw. Od ich nazwisk wywodzą się odpowiednio cztery domy: Slytherin, w którym był m.in. Draco Malfoy, Gryffindor, w którym był Harry, uczniem Huffelpuff był Ernie Macmillan, natomiast jednym z reprezentantów Ravenclaw jest Gilderoy Lockhart.

Pottera często można spotkać na boisku do quidditcha. Już na pierwszym roku profesor McGonagall zauważyła ogromny talent chłopca, do gry w tej dziedzinie. Został jednym z najmłodszych członków drużyny w historii. Grał na pozycji szukającego, w czym był świetny. Harry podsłuchuje rozmowy nauczycieli wraz z Madame Rosmerty oraz samym Ministrem Magii. Całe to zdarzenie ma miejsce w Hogsmade, czyli niewielkiej miejscowości nieopodal Hogwartu. Uczniowie w czasie wolnym często spotykają się tam aby wypić trochę piwa kremowego lub po prostu spędzić wspólnie trochę czasu. Harry wraz z przyjaciółmi często odwiedza swojego przyjaciela Hagrida. Hagrid jest gajowym w Hogwarcie, mieszka w małej chatce na skraju Zakazanego Lasu.

Rozwój zdarzeń decyduje o tym, że przyjaciele znajdują się we Wrzeszczącej Chacie. Uczniowie mówili o tym miejscu, jakoby było ono nawiedzone, przez to uczniowie raczej omijali to miejsce szerokim łukiem.

Kończąc rok szkolny uczniowie ponownie wracają pociągiem na stację King’s Cross, aby za dwa miesiące ponownie przekroczyć mury Hogwartu.

Geneza utworu i gatunek

Harry Potter to seria książek opowiadających o przygodach młodego czarodzieja i jego przyjaciół – Hermiony i Rona. J.K. Rowling, kiedy wsiadała do pociągu jadącego do Londynu nie wiedziała, że w trakcie podróży zacznie się jej przygoda z Potterem. Chciała jedynie znaleźć dogodne mieszkanie, ale nie sądziła, że będzie potrzebowała masę papieru i czegoś do pisania.
Harry Potter przyszedł jej do głowy, gdy siedziała w zatłoczonym pociągu. Podekscytowana tym pomysłem, niestety nie miała przy sobie nic, czym mogłaby pisać. Była zbyt nieśmiała, aby kogokolwiek poprosić o długopis czy ołówek. Dlatego też przez następne parę godzin siedziała i obmyślała fabułę Pottera. Pod koniec podróży miała prawie gotową część pierwszą i opis głównych postaci.
W wolnym czasie jeszcze tego samego wieczora zaczęła pisanie. Jednak skąd mogła wiedzieć, że 30 grudnia wydarzy się coś, co zmieni nie tylko książkę, ale i jej życie?
Jej rękopis ciągle się powiększał, zabrała go ze sobą do Manchesteru, gdzie się przeprowadziła. Już na tamten moment planowała więcej, niż tylko jedna część o Harrym, bo planowała już jego dalszą naukę w Hogwarcie, w świecie czarodziejów. Ale wszystko uległo zmianie, gdy 30 grudnia nadeszła okropna wiadomość – umarła rodzicielka Rowling.
Dziewięć miesięcy później wyjechała do Portugalii, chcąc wrócić z ukończoną książką. Pracowała tam jako nauczycielka języka angielskiego. Codziennie też opisywała nowe przygody bohatera. Mówiła, że od czasu kiedy umarła jej mama, książka i jej charakter bardzo się zmieniły. Jednak to trudne przeżycie pomogło w jej twórczości: uczucia Harry`ego stały się głębsze, bardziej prawdziwe, rzeczywiste. Po jakimś czasie poślubiła Portugalczyka, jednak ich związek nie mógł przetrwać długo. urodziła córkę, Jessicę, z którą wróciła do Edyngburga w 1994 na Boże Narodzenie.
Pod koniec pracy nad dziełem Rowling zarazem uwielbiała i nienawidziła swojej książki. Szybko ją skończyła, gdyż czuła, że jeśli tego nie zrobi, dzieło nigdy nie zostanie ukończone.
Gdy skończyła pisać, wysłała trzy pierwsze rozdziały do agenta. Czuła się nieco zawiedziona, gdy otrzymała je z powrotem. Jednak nie poddała się i wysłała je do innego agenta. Ten skontaktował się z nią i poprosił o resztę.
Na to, aż jej agent znajdzie wydawcę, czekała około rok. Okazało się, że wydawnictwo Bloomsbury złożyło propozycję współpracy. Radość Rowling,, gdy to usłyszała, była ogromna. Była bardzo zadowolona, że opowieść o Harrym w końcu ujrzy światło dzienne, co poniekąd było jej marzeniem.
Wkrótce również powstały kolejne części Pottera: Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa, Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci (książkowa wersja składa się z jednej, całej części, a film z dwóch). Powstała również oddzielna część: Harry Potter i Przeklęte Dziecko.

Problematyka

„Harry Potter i więzień Azkabanu” jest trzecią częścią serii książek, które wyszły spod pióra brytyjskiej pisarki J.K. Rowling. Głównym bohaterem powieści jest młody chłopiec, znany powszechnie jako Harry Potter. Początkowo wychowuje się wśród zwyczajnych ludzi, zwanych mugolami, lecz potem trafia to świata czarodziejów, który staje się jego domem. Chłopiec dowiaduje się o swojej niezwykłości podczas jedenastych urodzin i pierwszy raz idzie do Hogwartu, Szkoły Magii i Czarodziejstwa. Poznaje tam Rona Wesleya oraz Hermionę Granger, którzy zostają jego przyjaciółmi. Harry jest sławny, ponieważ w dzieciństwie przeżył atak najsilniejszego czarnoksiężnika, który chcąc go zabić zostawia chłopakowi bliznę w kształcie błyskawicy na czole. Podczas każdego roku spędzanego w Hogwarcie główny bohater i jego przyjaciele przeżywają wiele różnych przygód.
W tej części trójka przyjaciół będzie musiała ponownie stawić czoła nieugiętemu czarnoksiężnikowi, Lordowi Voldemortowi, a konkretniej jego sługusowi. Lecz moim zdaniem w tej historii nie chodzi tylko o walkę ze złem. Uważam, że problematyką tego utworu jest zaufanie do innej osoby, wierność, oddanie, potęga zgody i przyjaźni, ukazanie jak wielka jest moc słów, tych dobrych i tych złych, a przede wszystkim znaczenie poznania prawdy. W tym utworze prawdą było wyjawienie sekretu parszywka, który okazał się Glizdogonem, sługą Lorda Voldemorta. Był tym, który zdradził miejsce pobytu rodziców Harry’ego i zabił mnóstwo ludzi, a potem ukrywał się przez dwanaście lat, by na końcu powrócić do swojego władcy. Na jaw wyszedł również fakt, iż Syriusz Black był w Azkabanie nie popełniając przestępstwa, o które został oskarżony oraz to, że był ojcem chrzestnym Harry’ego. Jednak jak powiedział w pierwszej części tej serii książek Albus Dumbeldore, „ Prawda to cudowna i straszliwa rzecz, więc trzeba się z nią obchodzić ostrożnie”. Te słowa rozumiem w taki sposób, że często chcemy poznać prawdę i nie lubimy jak inni nas okłamują, lecz w takich sytuacjach nie zastanawiamy się nawet jaki byłby cel takowego kłamstwa ze strony drugiej osoby. Każdy bardzo chce poznać prawdę, lecz nie każdy jest na nią gotowy, może ona podciąć nam skrzydła i sprawić, że zaczniemy zupełnie inaczej rozumieć wszystkie wydarzenia, co nie zawsze działa na nas korzystnie. W tej sytuacji można dostrzec jeszcze jedną problematykę, którą są słowa. Urzędnicy z ministerstwa magii uwierzyli mugolom mówiącym jak Syriusz Black zabijał Glizdogona, znanego również jako Petera Pettigrew, choć wszystko było tylko złudzeniem, gdyż sprawcą morderstwa był sam Pettigrew. Często i my nie zważamy co mówimy, ale przez nasze słowa, nawet jeśli zostały wypowiedziane pod złym względem nieświadomie, to mogą naprawdę zranić, lub nawet pozbawić wolności innych ludzi, którzy tak naprawdę nic nam nie zrobili. Słowa mają wielką moc i trzeba się z tym liczyć, ponieważ nawet jeżeli, np. rozmawiamy o kimś, tzn. obgadujemy jakąś osobę, to trzeba wziąć pod uwagę fakt, iż te słowa prędzej czy później dotrą do „adresata”, o którym mówiliśmy w sposób niemiły. Jakby się nad tym bardziej zastanowić to, można stwierdzić, że sami byśmy nie chcieli usłyszeć obraźliwych słów na swój temat. Nawet w książce przygodowej można znaleźć problemy, które dotykają nas w naszym codziennym życiu, a jeżeli się postaramy to znajdziemy sposób na rozwiązanie ich lub zastopujemy dalszy rozwój niemiłej sytuacji.

Charakterystyka

Harry Potter i więzień Azkabanu – J.K. Rowling – Charakterystyka
Informacje o książce
Książka pt. „Harry Potter i więzień Azkabanu” (oryginalny tytuł to po angielski: „Harry Potter and the Prisoner of Azkaban”) została napisana przez J.K. Rowling (Joanne Kathleen Rowling). Jej pierwsze wydanie ukazało się 8 lipca 1999 roku, w Wielkiej Brytanii, w oryginalnym języku angielskim. Jej wydawcą było wydawnictwo Bloomsbury Publishing. W Polsce natomiast, w przekładzie Andrzeja Polkowskiego, za pośrednictwem wydawnictwa Media Rodzina, pojawiła się niecałe dwa lata później – 31 stycznia 2001 roku. Jest to trzecia z kolei część powieści fantastycznej, napisanej przez J.K. Rowling. Cała książka opiera się na świecie magicznym i walce ze złem. Opisuje losy młodego czarodzieja – znanego i popularnego Harry’ego Pottera. Utwór składa się z 22 rozdziałów.
W 2004 roku została wyprodukowana ekranizacja tej książki, pod tym samym tytułem. Jej premiera miała miejsce 31 maja tego samego roku, w którym została wyprodukowana, w Wielkiej Brytanii, dokładniej w stolicy tego kraju – Londynie. Wersja kinowa trwa 136 minut, natomiast wersja rozszerzona 141 minut (5 minut dłużej).
Krótkie streszczenie
Pewnego razu z oddalonego od ludzkości i bardzo pilnie strzeżonego więzienia – Azkabanu udaje się uciec Syriuszowi Blackowi, który został niesłusznie wrobiony w zabójstwo Petera Pettigrewa i innych dwunastu mugoli. Oprócz zwykłego więźnia, Syriusz to także ojciec chrzestny Harry’ego. W całej fabule tego tomu dowiadujemy się o nowym nauczycielu od Obrony Przed Czarną Magią, którym zostaje Lupin Remus. Harry ma także możliwość poznania przeszłości jednego z uważanych za najgroźniejszych nauczycieli – Severusa Snape’a. Gdy sięga do jego pamięci, dowiaduje się, że kiedyś był poniżany i nie lubiany przez kolegów, co bardzo denerwuje nauczyciela i od razu wyrzuca go z sali.
Harry odbywa także podróż do jedynej na świecie wioski w Anglii, w której mieszkają sami czarodzieje – Hogsmeade. W tym samym czasie jego tropem podążają groźni dementorzy – latające stwory, które potrafią wysysać radość, szczęście, a nawet dusze ludzi. Oprócz nich, główny bohater musi uważać także na Syriusza Blacka, który mimo poglądów chłopaka na tę sprawę, może okazać się dobrym człowiekiem.
Charakterystyka bohaterów
Harry Potter – niepozorny chłopak, który ma wielką moc. Ma czarne włosy i nosi okulary, najbardziej wyróżnia go blizna w kształcie błyskawicy na czole, która powstała po walce jego rodziców z Lordem Voldemortem. Harry uczęszcza do Szkoły Magii – Hogwartu. Jest bardzo ambitnym, lecz nie zawsze uważającym na lekcjach uczniem. Oprócz tego charakteryzuje go odwaga, silna wola i przyjacielskość.

Hermiona Granger – przyjaciółka Harry’ego i bardzo wrażliwa osoba. Ma umiejętność zamieniania się w kota, co odkrywa dopiero w późniejszych latach nauki. Ma długie i gęste brązowe włosy. Zawsze stara się stosować do zasad, jednak nie zawsze jej to wychodzi, gdy obok niej są jej przyjaciele. Jest pilną i ambitną uczennicą. Charakteryzuje ją troskliwość i przyjacielskość, a także nieustępliwość.

Ron Weasley – jeden z trójki przyjaciół (i głównych bohaterów). Uczęszcza do Hogwartu wraz z dwoma braćmi: Fredem i George’em Weasley’ami i siostrą Ginevrą, potocznie nazywaną „Ginny”. Ron zawsze chodzi ze swoim szczurkiem Parszywkiem. Często bywa rozkojarzony i buja w obłokach. Potrafi rozluźnić atmosferę śmiesznymi żartami. Jest rudym chłopcem z piegami na twarzy. Wyróżnia go odwaga i przyjacielskość.

Lord Voldemort – odwieczny wróg Harry’ego i całego Hogwartu. Jest łysy i ma szpiczasty nos. Próbuje przejąć władzę nad Ministerstwem Magii, a potem nad całym światem. Zabił rodziców Harry’ego oraz wielu innych niewinnych ludzi. Zawsze chodzi w długiej czarnej szacie i włada czarną magią. Cechuje go chciwość, okrucieństwo i pycha.

Albus Dumbledore – dyrektor Hogwartu i bliski przyjaciel Harry’ego. Przez cały jego pobyt w Szkole Magii, stara się pomagać chłopcu przygotować się do ostatecznej walki z czarnoksiężnikiem. Albus jest dużym i wysokim starcem, który ma siwą brodę, wielki kapelusz i długą szatę. Cechuje go troskliwość, poświęcenie i odwaga.

Syriusz Black – ojciec chrzestny Harry’ego Pottera. Tak jak jego krewny, kiedyś należał do Gryffindoru. Po tym jak został niesłusznie wrobiony w zabójstwo kilkunastu osób, został skazany na 12 lat więzienia w Azkabanie – jednym z najbardziej strzeżonych i wręcz niemożliwych do ucieczki miejsc. Mimo tego, udało mu się uciec i odnaleźć Harry’ego, by przekazać mu ważną wiadomość. Syriusza charakteryzuje poświęcenie, spryt i inteligencja.

Dementorzy – jedne z najgroźniejszych i najbardziej przerażających stworzeń w powieści. Żywią się one poprzez wysysanie z kogoś szczęścia i radości z jego organizmu. Mają oni także moc pozbawiania duszy ludzi, poprzez składanie tak zwanych pocałunków dementora.

Ekranizacja
Ekranizacja książki pt. „Harry Potter i Więzień Azkabanu”, o tym samym tytule, powstała we współpracy dwóch angielskich krajów: Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Reżyserem filmu został Meksykanin – Alfonso Cuarón. Jedynym scenarzystą natomiast był Steve Kloves. Główne role obsadzili: Daniel Radcliffe (w roli Harry’ego Pottera), Emma Watson (w roli Hermiony Granger), Rupert Grint (w roli Rona Weasleya), Gary Oldman (w roli Syriusza Blacka), Michael Gambon (w roli Albusa Dumbledore’a) i Tom Felton (w roli Draco Malfoya). Film w pełni oparty jest na książce brytyjskiej pisarki. Czas trwania jego wersji kinowej wynosi 136 minut (2 godziny i 16 minut), a jego wersja rozszerzona jest pięć minut dłuższa – trwa 141 minut (2 godziny i 21 minut). Ekranizacja zadebiutowała na kinowych ekranach 31 maja 2004 roku w Wielkiej Brytanii. W Polsce ujawniła się niecały tydzień później – 4 czerwca tego samego roku. Mimo że ma już prawie 18 lat, to nadal ma wielu fanów, którzy wręcz uwielbiają oglądać tę część Harry’ego Pottera. Według portalu Filmweb, ten film został oceniony na 7,7 gwiazdek z 10, co daje bardzo dobry wynik jak na dość stary film. Popularność tej adaptacji spowodowała, że dostała 3 nagrody (BAFTA, Teen Choice, Światowa Akademia Muzyki Filmowej) i 32 nominacje do nagród.