Kamień na kamieniu - Charakterystyka bohaterów

Szymon Pietruszka jest głównym bohaterem powieści, jest on narratorem. Z jego wypowiedzi dowiadujemy się o jego dzieciństwie i młodości. Szymon był wysokim i silnym mężczyzną, był również bardzo przystojny i nie narzekał na zaloty kobiet. Niestety im był starszy tym gorzej było kogoś poznać na dłużej i został sam, bez żony i dzieci. Szymon, mimo że był prawdomówny i zaradny to niestety również porywczy i kłótliwy. Jego dużą słabością była skłonność do alkoholu. Był wychowany w wierze i chodził do kościoła. Kiedyś dorabiał sobie jako fryzjer. Podczas wojny walczył w partyzantce, później był urzędnikiem i milicjantem. Postanowił on wybudować grobowiec, w którym miałaby jego rodzina, szczególnie przodkowie, którzy obecnie pochowani byli bez nagrobków. Skłoniło to go do poszukiwania własnego miejsca na świecie. Bohater nie pochodził z rodziny ani biednej, ani bardzo zamożnej. Mimo że za życia ojca bardzo bronił się przed praca w gospodarstwie los chciał dla niego inaczej. Miał on trzech braci, ale tylko on pracował na gospodarce, którą otrzymał po swoim ojcu. Jego opowieści dawały czytelnikowi obraz zmian jakie w ciągu wielu lat zaszły na polskiej wsi. Szymon w swych opowiadaniach pokazywał jak zmieniało się myślenie ludzi i że mieszkańcy miast mieli duży wpływ na kształtowanie się polskiej wsi. Szymon w młodości brał udział w awanturach na zabawach, bił się z innymi chłopakami był niezłym rozrabiaką. Jego siła budziła respekt.
Bracia Szymona
Młodszymi braćmi głównego bohatera był Antoni i Stanisław, z którymi po śmierci rodziców Szymon nie miał zbyt dobrego kontaktu. Nie bardzo chcieli pracować na gospodarstwie. Każdy z nich odnalazł swoją drogę i nią podążał, obaj założyli rodziny. Poznajemy ich w powieści w odpowiedzi na list brata. Szymon zaprosił ich, aby wspólnie ustalić detale budowy grobowca ich rodziny. Antoni i Stanisław jednak nie bardzo byli tym zainteresowani i tak naprawdę nie poruszyli tego tematu i wyjechali z rodzinnej miejscowości.
Szymon miał jeszcze jednego brata, który miał na imię Michał i był najstarszym z nich. Poznajemy go na początku we wspomnieniach Szymona (wyjechał, założył rodzinę). Niestety został porzucony przez zonę z powodu choroby psychicznej. Główny bohater nie zostawił brata w potrzebie i opiekował się nim przyjmując go pod swój dach.
Rodzice Szymona
Szymon opowiadał o swoich rodzicach bardzo serdecznie, miał z nimi raczej dobre relacje. Ojciec Szymona był niebywale śmiesznym w swoich nawykach a z synem łączyła go bardzo mocna więź. Zmarł jako pierwszy. Matka Szymona zamieszkiwała z nim w gospodarstwie oraz z Michałem, który powrócił wyrzucony przez żonę. Zmarła niedługo po wojnie.
Pozostałymi przodkami byli:
Dziadek Łukasz, który jak wynika z opowiadań Szymona zmuszony był uciekać przed Kozakami do Ameryki. Babcia Rozalia była kobietą bardzo wesoła i rozrywkową, niestety zmarła, kiedy podróżowała statkiem do swego męża, który znajdował się w stanach Zjednoczonych.
Dziadek Kasper, który był założycielem pierwszej straży pożarnej we wsi i babka Paulina.