Kwiat kalafiora

Książka pt. ,,Kwiat kalafiora” jest trzecim tomem serii książek ,,Jeżycjady” autorstwa Małgorzaty Musierowicz. W wieku 10 lat zaczęłam czytać, myśląc, że książka będzie nudna. Okazało się, że ów ,,Kwiat Kalafiora” nieoczekiwanie stał się jedną z moich ulubionych książek.
,,Kwiat kalafiora” opowiada o miłosnych przeżyciach bohaterki o imieniu Gabriela. Akcja zaczyna się w Poznaniu 31-go grudnia 1977 roku w sobotę. Gabrysia szła ze swoją młodszą siostrą Idą. Nagle natykają się na Janusza Pyziaka, byłego chłopaka Gabrysi, który, jak się potem okazało, podrywał także inne dziewczyny. Wszystkie uwodził, porównując je do kwiatu jabłoni. Gabrysia, spotykając Pyziaka, zignorowała go i razem z Idą poszła dalej. Później, na imprezie sylwestrowej u swojej kuzynki, Gabrysia poznała dużo nowych znajomych. Na imprezie był również Pyziak. Tańczyli, robili przedstawienia i zajadali pyszne smakołyki. Lecz Pyziak w tym czasie znowu podjął próbę poderwania Gabrysi. Po imprezie zaczął ją odwiedzać, poznawał też jej rodzinę. Zawsze ją odprowadzał, trzymając za rękę. Pewnego dnia Gabrysia szła na wywiadówkę klasy 1b (do której uczęszczała jej siostra Natalia), zastępując mamę, gdyż ta nie mogła przyjść. Oczywiście odprowadzał ją Pyziak, ale kiedy Gabrysia była na wywiadówce, on całe czterdzieści minut czekał na nią na dworze, marznąc przy tym. I jak zwykle, w milczeniu doszli z powrotem do domu Gabrysi.
Później Gabrysia razem z przyjaciółmi założyła grupę ESD (Eksperymentalny Sygnał Dobra). Inicjatywa ta polegała na przesyłaniu innym ludziom sygna

„Kwiat kalafiora” to wzruszająca powieść, napisana przez utalentowaną, polską pisarkę o imieniu Małgorzata Musierowicz. Kobieta przyszła na świat w 1945 roku i do dziś przeżyła 75 cudownych lat. Autorka w swej powieści poruszyła ważny wątek związany z rodziną i miłością. Bez wątpienia, kobieta może chlubić się swą ciężką pracą oraz świetną rodziną. Małgorzata Musierowicz jest również twórczynią książek, takich jak: „Dziecko piątku” lub „Kłamczucha”. Omawiana dziś powieść jest trzecią ze słynnego cyklu pod nazwą „Jeżycjada”.
Główną bohaterką była pochodząca z rodziny Borejków Gabriela. Niestety jej mama zachorowała na poważaną chorobę żołądka, przez co dziewczyna musiała zacząć wykonywać jej obowiązki, to znaczy prała, sprzątała, gotowała. Dopiero po tym smutnym incydenc

„Kwiat kalafiora” to fascynująca oraz wzruszająca powieść, napisana przez świetną, polską pisarkę – Małgorzatę Musierowicz pod koniec XIX wieku. Kobieta urodziła się zimą 1945 roku i do dziś przeżyła 75 niesamowitych lat. Autorka może pochwalić się piękną rodziną i wieloma sukcesami literackimi. Uważam, iż zarówno jej umiejętności jak i wyobraźnia są na wysokim poziomie. Kobieta jest twórczynią niesamowitego, kilkunastotomowego cyklu pod tytułem „Jeżycjada”, w którym przekazała nam wiele istotnych morałów i prawd życiowych. Powieść ma gatunek fikcyjny i przedstawia wiele fascynujących postaci, mających swe wątki.
Gabriela była główną bohaterką pochodzącą z rodziny Borejków. Miała 17 lat i przeważnie chodziła ubrana jak „chłopczyca”, choć uważam to określenie za niestosowne. Była dość wysoka oraz szczupła, posiadała nierówno przyciętą czuprynę w kolorze jasnopopielatym. Gabrysia bez wątpienia była osobą inteligentną, gdyż żaden przedmiot w szkole nie sprawiał jej większego problemu. Była też pracowita i zaradna, ponieważ gdy jej mama rozchorowała się na żołądek, to widzimy jak przejęła wszystkie obowiązki pani domu i świetnie sobie z nimi radziła. Nastolatkę odznaczała nadzwyczajna determinacja oraz towarzyskość, o czym świadczy między innymi założenie grupy o na

,,Kwiat Kalafiora” – problematyka
Książka pod tytułem ”Kwiat kalafiora” jest kontynuacją serii ”Jeżycjada”, jednego z najbardziej poczytnych cyklów wśród polskiej młodzieży. Akcja ma miejsce w dwudziestowiecznej dzielnicy Jeżyce w Poznaniu.
Tym razem jako główna bohaterka przybliżona została siedemnastoletnia Gabriela z rodziny Borejków. Jest ona nie dbającą o swój wygląd chłopczycą, która wyróżnia się spośród rówieśników przede wszystkim imponującym wzrostem, ale także swoimi poglądami. Gabriela jest otwartą na zmiany dziewczyną, jednak nie może przyjąć do wiadomości, kiedy dowiaduje się, że jej mama wylądowała w szpitalu. Gabriela, jako że ma dobre serce, przejmuje więc jej obowiązki i stara się nadążyć za ciężką pracą, która na nią spadła.
Powieść porusza problematykę jej zmagań podczas choroby matki i licznych konsekwencji, które z tego wynikają. Pokazuje rzeczywistą wartość, jaką wnosi do naszego życia uczciwa praca i zachęca, aby czynić to samo.
Bardzo ciekawy w książce jest motyw skrytej miłości Janusza Pyziaka do Gabrieli. Za wszelką cenę stara się jej przypodobać, z lepszym lub gorszym skutkiem. Jednak Gabriela uważa, że Janusz nie jest w jej typie. Gabriela i Janusz poznali się na koszykówce, gdzie obydwoje uczęszczali. Tam Gabrysia doznała

AutorMałgorzata Musierowicz urodziła się 9 stycznia 1945 w Poznaniu. Jest pisarką. Znana jest z książek dla dzieci i młodzieży, przede wszystkim z utworów wydanych w serii „Poczytaj mi, mamo” i z cyklu powieściowego „Jeżycjada”. Na Liście Honorowej im. Hansa Christiana Andersena znalazła się powieść „Kwiat kalafiora”. Za „Kłamczuchę” zdobyła Złote Koziołki. Została Kawalerem Orderu Uśmiechu. Odznaczono ją Medalem Polskiej Sekcji IBBY za całokształt twórczości.Gatunek„Kwiat kalafiora” to powieść młodzieżowa. Jest utworem epickim, dłuższym, wielowątkowym. Cechuje go duża ilość bohaterów i skupionych wokół nich zdarzeń. Narrator jest trzecioosobowy, wszechobecny i wszechwiedzący. To dobry obserwator, który lubi opisywane postacie. Mówi o nich w dobrych słowach, ale też nieco złośliwie – choć również ciepło – komentuje ich wady. Nadaje utworowi żartobliwy ton.Geneza utworu„Kwiat kalafiora” został wydany w roku 1981. Należy do cyklu o nazwie „Jeżycjada”, co ma związek z dzielnicą Jeżyce w Poznaniu, gdzie żyją, pracują i uczą się bohaterowie utworów Małgorzaty Musierowicz. Utwór porusza problemy młodzieży, jest dla młodych ludzi lustrem, ale i pewnego rodzaju przewodnikiem po życiu.Czas i miejsce wydarzeńCzas akcji jest podany bardzo konkretnie. Wydarzenia zaczynają się 31 grudnia 1977 roku w sylwestra, a kończą 1 lutego 1978 roku. Akcja trwa więc miesiąc.Akcja rozgrywa się w Poznaniu – przede wszystkim w mieszkaniu Borejków, ale też w szkole Gabrysi, szkole Natalii, w szpitalu. W utworze pojawiają się konkretne ulice Poznania i miejsca z czasów współczesnych autorce, np. Dom Mody „Telimena”, ulica Kościuszki, Roosvelta, hotel „Merkury”, kino „Bałtyk”.Bohaterowie1. Gabriela Borejko – siedemnastolatka; wysportowana, zgrabna; trenuje koszykówkę; ma wyraziste brwi, brązowe oczy, piegowatą twarz, włosy blond; nosi trochę stare i niezbyt modne ubrania; nie dba o kobiecy wygląd i kobiece zachowania; jest oczytana, inteligentna, ambitna, ma poczucie humoru; jest zdolną uczennicą; lubi język polski i swojego nauczyciela i wychowawcę, Dmuchawca; lubi spędzać czas z przyjaciółmi; kocha rodzinę – ma dobry kontakt z rodzicami, siostry traktuje z góry, opiekuje się nimi podczas choroby mamy; nie radzi sobie w kontaktach z chłopakami; przeżywa trudną pierwszą miłość do Janusza Pyziaka;
2. Ida Borejko – czternastolatka; chuda; ma rude włosy i brwi i zadarty nos; przejmuje się swoim wyglądem; chce zwrócić uwagę chłopaków; ma adoratora – Waldzia; jest przewrażliwiona, wszystko przeżywa za bardzo;
3. Natalia Borejko – siedmiolatka; nazywana Nutrią; ma rude włosy, jest szczupła; mówi o sobie w rodzaju męskim; często się smuci; kąpie się kilka razy dziennie;
4. Patrycja Borejko – pięciolatka; nazywana Pulpecją; ma pulchną buzię i złote loczki; jest urocza, ale ma silny charakter; eksperymentuje – sprawdza, co tonie;
5. Mila Borejko – mama czterech dziewczynek; ma trochę ponad 40 lat; jest drobna i szczupła; jest oddana rodzinie i doskonale wypełnia swoje obowiązki; trafia do szpitala z powodu problemów z żołądkiem;
6. Ignacy Borejko – filolog klasyczny i bibliotekoznawca; jest rudy, ale już posiwiały; jest uśmiechnięty i łagodny, zdominowany przez kobiety; unika domowych sporów; jest niezaradny;
7. Felicja Borejko – żona brata Ignacego, mama Joanny; jest gadatliwa, wesoła, zaradna, energiczna; pomaga rodzinie Borejków podczas choroby pani domu;
8. Józef Borejko – brat Ignacego; jest bardzo podobny do brata;
9. Joanna Borejko – córka Felicji i Ignacego; uczy się w Liceum Poligraficznym; jest wysoką brunetką; przejmuje się swoim wyglądem;
10. Janusz Pyziak – osiemnastolatek; jest wysoki, dobrze zbudowany; jest szatynem, ma stalowe oczy i orli nos; jest przystojnym, pewnym siebie podrywaczem (porównuje dziewczyny do kwiatu jabłoni, Gabrysię do kwiatu kalafiora); doskonale gra w kosza;

„Kwiat kalafiora” – opracowanieGatunek, narracja i język”Kwiat kalafiora” to powieść autorstwa Małgorzaty Musierowicz. Można uznać ją za powieść współczesną, ponieważ wydarzenia rozgrywają się w czasach współczesnych autorce. Jeśli chodzi o gatunek, to utwór można też określić jako powieść psychologiczną, ponieważ porusza ona wiele problemów związanych z emocjami i uczuciami bohaterów. Można też uznać książkę za powieść obyczajową.W utworze narracja jest prowadzona w trzeciej osobie. Narrator jest wszechwiedzący. Kolejną cechą utworu są humorystyczne sceny, potoczne słownictwo i barwny język.Skąd tytuł?Janusz Pyziak – jeden z bohaterów powieści – słynął z tego, że nazywał dziewczyny „kwiatami jabłoni”. Pewnego dnia nazwał jednak Gabrysię, główną bohaterkę, kalafiorem.Czas i miejsc akcjiAkcja rozgrywa się na przełomie lat 1977 i 1978 w Poznaniu, w okolicach ulicy Roosevelta.Bohaterowie powieści:1) Gabriela Borejko – główna bohaterka powieści, ma siedemnaście lat. Uczy się w liceum. Ma krótkie blond włosy, piegi i piwne oczy. Jest bardzo wysportowana, opanowana, spokojna i zdystansowana. Ma poczucie humoru. Jest mało kobieca, o czym świadczy jej ubiór – zwykle chodzi w dżinsach i koszulce.2)