Mistrz i Małgorzata - Mistrz i Małgorzata – Michaił Bułhakow – Rozprawka

Gdzie możemy doszukiwać się zalążków obecnej literatury fantastycznej? Myślę, że pierwszymi prekursorami i rewolucjonistami używania elementów fantastycznych w utworach byli pisarze i autorzy romantyzmu. To tam zaczęto doceniać folklor, dzięki któremu na sceny teatrów oraz na strony książek zawitało jeszcze więcej duchów czy innych postaci fantastycznych, którymi autorzy posługiwali się w celu przekazania nam pewnego rodzaju mądrości i rad. To właśnie elementy fantastyczne w literaturze ułatwiają autorowi przekazanie nam wielu mądrości i filozoficznych konkluzji.
Elementy fantastyczne są jak plastelina. Pod wpływem dobrych rąk, mogą ukazywać formę, w jaką zmienił ją jej autor. Elementami fantastycznymi autorzy posługują się, gdy chcą nas czegoś nauczyć, bo to one są kreowane od podstaw w umyśle autorów. W książce pod tytułem „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego występujące postacie fantastyczne mają na celu nauczyć czegoś biesiadników, ale i nas samych. Pierwszym duchem który pojawia się na tytułowym weselu jest duch byłego ukochanego Marysi, Widmo. Spotyka ona ducha i po tym, jak duch ukazuje jej jej własne braki, co wywołuje w Marysi strach. Kolejnym spotkaniem z postacią fantastyczną, jest spotkanie Stańczyka, błazna ostatnich Jagiellonów oraz Dziennikarza, który jest redaktorem „czasu”, w którym to błazen zarzuca dziennikarzowi, że przyczynił się do upadku polskiego społeczeństwa. Dalej to poeta spotyka się z Rycerzem, zwanym Zawiszą Czarną, który wspomina świetne dni za panowania Jagiełły. W kolejności następująco spotykają się poszczególne postacie realistyczne z fantastycznymi. Ciekawym przypadkiem, każda z postaci fantastycznych usposabia cechy, których brakuje u danej postaci realistycznej. W każdym przypadku też autor nawiązuje do wydarzeń historycznych próbując przedstawić błędy, które w tamtym czasie popełniono jako społeczeństwo. Dzięki elementom fantastycznym łatwiej jest Wyspiańskiemu przedstawić problem i wyciągnąć z niego wnioski.
Zdecydowanie jeszcze jedną książką, w której elementy fantastyczne uczą nas czegoś nowego jest „Mistrz i Małgorzata” Michała Bułhakowa, ukazując nam absurdalną (ówczesną) rzeczywistość. Gdy Woland, szatan w samej osobie, wraz ze swoją świtą, na którą składają się: Azello, Behemot, Korrowiow, Hella i Abbadon, schodzi na ziemię, by urządzić coroczny „bal u szatana”. Tym razem padło na Moskwę w czasach funkcjonowaniu totalitaryzmu. W czasie wizyty szatana w Moskwie (od środy do niedzieli) dzieje się wiele dziwnych rzeczy, między innymi niektórzy ludzie znikają w tajemniczych okolicznościach, a jeszcze więcej z nich pada ofiarą oszustwa. Jednakże okazuje się, że Woland nie jest taki zły, jak mogłoby się wydawać, a nawet czasami sam dziwi się i brzydzi okrucieństwem niektórych ludzi. Bułhakow na ziemię sprowadził Wolanda i jego świtę, by porównać ich do totalitarnych władców, w ten sposób okazując, że to nawet ludzie potrafią być gorsi od samego szatana. Woland podejmuje decyzje rozsądne i wydające się być bardziej sprawiedliwymi od decyzji i działań władz w Moskwie: Woland odkrywa i ujawnia wiele fałszerstw, oraz uwalniają mieszkańców Moskwy od kłamstw i obłudy kotłujących się w sercach mieszkańców miasta. W ten oto sposób autor ukazuje rzeczywistość, w którym piekło jest miejscem lepszym, niż życie w kraju opanowanym stalinizmem, jednakże okazuje również bezsilność świty i Wolanda wobec tego brutalnego systemu, więc jedynym co mogą w tej chwili zrobić jest zachwianie systemu, jednakże nie jego całkowite zniszczenie.
Jak widać, w obu przedstawionych przypadkach z literatury, autorzy wprowadzili elementy fantastyczne, by uświadomić czytelnika albo go czegoś nauczyć. W pierwszym przypadku, uczą nas już zmarłe duchy, ukazując braki poszczególnych biesiadników na weselu, za to w drugim elementy fantastyczne uczą nas, że dobro i zło nie mają jednej wydzielonej kreski, i nawet szatan może być pomocny. Ludzie od zawsze uwielbiali wyobrażać sobie nowe rzeczy i zależności, więc myślę, że do czasu, w którym ludzie nadal będą pisać, postacie i zjawiska fantastyczne zostaną w literaturze jeszcze na długi czas.