Przygody Alicji w Krainie Czarów - Recenzja książki

„ALICJA W KRAINIE CZARÓW”
Tę fantastyczną powieść w roku 1865 napisał angielski pisarz, matematyk i profesor Oxfordu, Lewis Carroll. Książka zawiera 12 rozdziałów, a wydanie, które przeczytałam, dało mi okazję do zapoznania się z pięknymi ilustracjami i dosyć zabawnymi rysunkami.
„Alicja w Krainie Czarów” to niepowtarzalna historia fantastyczna o przygodach małej dziewczynki, która wędrowała we śnie i poruszała się po „drodze”, którą szedł Biały Królik.
Pewnego dnia Alicja spędzała czas ze swoją siostrą w barwnym, bajecznym ogrodzie, a jak to niekiedy bywa, znudzona usnęła pod wysoką, rozłożystą wierzbą. We śnie ujrzała Białego Królika i nieopodal jego króliczą norkę, do której wpadła. W tym momencie rozpoczyna się magiczna przygoda w Krainie Czarów.
Alicja spała coraz głębiej, a wszystko, co ukazywała jej wyobraźnia, wydaje się jej być prawdziwym. Próbuje przysmaków, po których gwałtownie rośnie, następnie niewyobrażalnie kurczy. Bawi się ze zwierzętami: szczurem, jaszczurką i ptakiem Dodo. Śpiąc, dziewczynka wymyśla najprzeróżniejsze postaci. Poznaje znikającego Kota z Cheshire, groźną Królową Kier, która ze złości towarzyszącej jej przy grze w krokieta, gotowa była poucinać głowy. Alicja zachwycała się również pociesznym, ekstrawaganckim dziwakiem, Kapelusznikiem.
W rzeczywistości, sen bohaterki nie trwał zbyt długo. Gdy się obudziła, wiedziała, że było to coś w rodzaju fantastycznego przeżycia, a przygody oraz zwierzęta, które poznała w swojej wyobraźni, niestety były nierealne i wyimaginowane.
Autor przedstawia nam Alicję jako ośmioletnią, czasem nieposłuszną dziewczynkę, pochodzącą z zamożnej, angielskiej rodziny. Wymyślił sposób, dzięki któremu bohaterka trafia do świata stworzonego dzięki dziecięcej fantazji i marzeniom. Przedstawia nam dziewczynkę ciekawą świata i spragnioną nowych wiadomości. Bohaterka jest dobrze wykształcona, co autor pokazał we fragmencie opisującym, jak Alicja przyrównuje się do koleżanek z klasy, ale jednocześnie nie zna zbyt dobrze tabliczki mnożenia. W Krainie Czarów Lewis Carroll ukazuje ją jako bardzo dobrze wychowaną, kulturalną osobę. Dziewczynka inne postaci oskarża o brak kultury. Czytając książkę i wędrując z Alicją przez Krainę Czarów, poznałam osobę, która często rozmawia sama ze sobą, sama sobie rozkazuje i udziela dobrych rad, lecz rzadko się do nich stosuje. Alicja, podobnie jak inni ludzie, udawała czasami dwie osoby. Zdarzało się jej płakać i samą siebie pocieszać. Podobnie jak i my, chciała mieć dokoła siebie porządek, jednakże była niezorganizowana, chaotyczna, momentami nawet szalona. Zapoznając się dokładnie z treścią historii, zauważyłam, jak często trudno jest przestrzegać dobrych manier i zasad, jak być wiernym swoim przekonaniom. Z tym miała do czynienia także główna bohaterka. W Krainie Czarów nieustannie musiała wybierać między własnym zdaniem, a zasadami, które tam obowiązywały. Autor podkreśla, że dziewczynka podobnie jak i my dziś, patrzyła na innych z góry, ale potrafiła być wyrozumiała i nie lekceważyła słabszych i sponiewieranych stworzeń, np. susła, który wiecznie zasypiał i był traktowany jak zabawka. Alicja często czuła się podobnie do niego, poniżana i postrzegana jako osoba z „innego świata”, jednak dalej potrafiła odpowiednio się zachować.
Książka przeznaczona jest dla młodszych czytelników, ale osobiście polecam ją do przeczytania również starszym osobom. Aby dobrze ją zrozumieć, trzeba być po części dzieckiem, a po części też dojrzalszym. Śni nam się często, że poznajemy nieznanych nam ludzi, których jutro możemy spotkać, sytuacje lub miejsca, o których nie mamy pojęcia. Rzadko kiedy zastanawiamy się, czy nasz sen jest istotny, czy chce nam coś przekazać. Być może następnego dnia spotkamy słabszego od nas, albo kogoś, kto potrzebuje naszej rady lub pomocy. Alicja chętnie pomagała takim osobom, była kulturalna, szanowała wszystkich, udowodniła, że warto trzymać się swoich zasad.
Zachęcam – bierzcie książkę „Alicja w Krainie Czarów” autorstwa Lewisa Carrolla do ręki, zagłębiajcie się w treść tej fantastycznej powieści i wyciągajcie płynące z niej wnioski. Przekonacie się, że warto!