Władca Lewawu

Streszczenie

Streszczenie książki Doroty Terakowskiej pt. „Władca Lewawu”.

Akcja książki zaczyna się w Krakowie, w niedalekiej przeszłości. Główny bohater Bartek opowiada autorce (będącej jednocześnie narratorem) swoją historię. Jest on trzynastoletnim chłopcem, który w wieku 4 lat został osierocony i zamieszkał w domu dziecka. Od tego momentu podejmował regularne próby ucieczki i odnalezienia rodziców. Podczas 13 próby udał się jak zwykle na Wawel, jednak wejścia były zamknięte. Próbował wejść przez Smoczą Jamę, unikając kontroli biletów. Oddalił się od grupy i pomaszerował przez jaskinię, która, jak się później okazało, była przejściem do innego wszechświata. Ukazał mu się tam nieznany krajobraz – zamiast znanego chodnika, pomnika smoka i brudnej rzeki zobaczył gęsty las, a za nim krystalicznie czystą wodę. Drugi brzeg Wisły był pusty. Zdziwiony trzynastolatek postanowił znaleźć drogę do jakieś cywilizacji. Na swojej trasie widział tylko drzewa i olbrzymie pająki, które nie zwracały na niego uwagi i chowały się w krzakach. Pierwsza kamienica, do której dotarł była w bardzo dobrym stanie, co zdziwiło chłopca. Mieszkańcy miasta – Alianie – też go zaintrygowali – bardzo niscy z oczami jak lalki. Chłopiec zorientował się, że nie jest w Krakowie tylko w Wokarku, bliźniaczym mieście Krakowa, położonym w alternatywnym świecie. Bartek dziwił się bezradnością Allian, którzy nie próbowali się bronić się przed atakującymi pajęczakami. Tubylec Keram przygarnął Bartka i ugościł. Bartek opowiedział Keramowi swą historię a ten zapragnął przedstawić ją Radzie Mędrców. Bartek odczuł niepohamowaną potrzebę pójścia na Lewaw – odpowiednik Wawelu w tym świecie. Mieszkał w nim tyran Nienazwany, który sprawował okrutne rządy nad miastem za pomocą armii Pajęczaków. Przyjaciel Kerama, Łewap musiał zanieść, zgodnie z nakazem Nienazwanego, swoje nowonarodzone dziecko pod bramy Lewawu. Kto tak nie zrobił, ginął. Nienazwany w ten sposób zniechęcał Allian do posiadania dzieci i całkowicie ich sobie podporządkowywał. Potęgowało to nienawiść Bartka do tyrana. Gdy Bartek z Łewapem i niemowlęciem szli na Lewaw, na ich drodze napotykali coraz to większe ilości Pajęczaków, a wraz z ich ilością rósł ich strach. W drodze Łewap opowiedział Bartkowi legendę o przybyciu Nienazwanego do Wokarku. Gdy dotarli oni do bram Lewawu głos Nienazwanego kazał zostawić dziecko na kamieniu i wypowiedzieć imię tego, kto się buntuje. Gdy Łewap próbował już wypowiedzieć imię Kerama, Bartek wtrącił się i krzyknął, że wszyscy kochają i chwalą Nienazwanego. Zostawili dziecko i powrócili z Lewawu. Bartek postanowił odwiedzić odpowiednik domu swoich zaginionych rodziców, aby sprawdzić, czy może nie przenieśli się tutaj. Gdy zapukał do drzwi mieszkania, w którym ponoć żył przez cztery pierwsze lata, otworzyła mu mała dziewczynka, która zawołała matkę. Kobieta ta była osobą, którą Bartek widywał w swoich snach. Nagle objęła go, nazywając Ketrabem, swoim zaginionym synem. „Matka” ugościła trzynastolatka w swoim domu, a jej mąż Kelef opowiedział o swoim życiu i objaśnił historię zaginięcia. Okazało się, że ich czteroletni syn imieniem Ketrab bardzo chciał iść na Lewaw. Gdy w końcu przerażeni rodzice się zgodzili i poszli nad rzekę, ujrzeli pierwsze Pajęczaki, szybkim krokiem wycofali się. Wtedy Pajęczaki porwały małego Ketraba i uprowadziły go do swojej siedziby. Nie chciały go zabić, a wręcz obchodziły się z nim jak z najcenniejszym skarbem. Nikt nie umiał tego wytłumaczyć – nawet Mędrcy. Całej historii realizmu nadaje fakt, że Airam – imię matki Ketraba to słowo „Maria” wspak – a tak miała na imię matka Bartka. Przedstawiono tą historię i samego Bartka Radzie Mędrców – organizacji zarządzającej Wokarkiem. Mędrcy wydawali się być całkowicie podporządkowani Nienazwanemu i jego tyranii. Jednak dzięki sekretnej sali zbudowanej z symboli braterstwa – soli i chleba, w której tajemnie obradowali Mędrcy bez czytania w ich myślach, mogli oni się mu przeciwstawić. Bartek wpadł na pomysł jak pokonać Pajęczaki, które były jedyną bronią Nienazwanego – zostawił dom Loraka otwarty, bez krat na oknach i drzwiach, jedynie z miedzianą siateczką podpiętą do baterii. Pajęczaki, gdy tylko dotknęły „elektrycznego ogrodzenia”, uciekały. Pomysł Bartka zadziałał. Przekazano tą wiedzę Radzie Mędrców. Allianie zbudowali konstrukcję wielkiego drucianego ogrodzenia elektrycznego wokół Wokarku. Elektryczny mur odstraszył Pajęczaki, uciekły ile sił w nogach. Wszyscy Allianie świętowali na cześć pogromcy tych stworów. Bartek musiał jednak stoczyć jeszcze jeden ostateczny pojedynek z samym Nienazwanym na Lewawie. Na koniec udało mu się bez użycia żadnej siły zastraszyć Nienazwanego, który uciekł i chłopiec zamieszkał ze swoimi alliańskimi rodzicami.

Recenzja książki

„Władca Lewawu” – słyszałem ten tytuł już wiele razy, ale nie mogłem tej książki nigdzie znaleźć. Najbardziej ciekawiło mnie, o jakie „Lwy” chodzi autorce Dorocie Terakowskiej, i o jakich władców?! Pewnego dnia pani z biblioteki szkolnej powiedziała, że książka jest już dostępna. Pośpiesznie ją odebrałem i zacząłem od razu czytać.
Na pierwszych stronach Dorota Terakowska opisuje, jak poznała Bartka, trzynastoletniego chłopca, głównego bohatera powieści. Ona sama również jest bohaterką tej książki! Bartek stracił rodziców w tajemniczych okolicznościach i mieszkał w domu dziecka w Krakowie. Jednym z ulubionych miejsc w mieście był Wawel. Bardzo lubił tam chodzić. Zawsze z wielką radością odwiedzał też Smoczą Jamę. Pewnego dnia, będąc na Zamku Królewskim, a właściwie odwiedzając grotę smoka, Bartek odkrył magiczne przejście do innego świata, świata równoległego. Początkowo myślał, że to wciąż Kraków, bo oba miejsca wyglądały jak dwie krople wody. Te krople różniły się jednak czystością. Kraków, który znał Bartek, był brudny, zanieczyszczony, samochody parkowały na chodnikach, a Wisła przypominała ściek. Piękna kraina, w której znalazł się chłopiec, była bogata w różnorodną roślinność, kamienice były czyste i zadbane. Jeżdżono tam specjalnymi wózkami zasilanymi energią słoneczną. Wszystko tam było cudowne. Allianie, mieszkańcy tego miejsca, byli bardzo urodziwi, nosili piękne stroje ludowe. Ludzie ci, chociaż byli mali, mieli wielkie serca. Byli bardzo przyjaźni, ale też czuli strach. Wokark, bo tak nazywało się to miejsce, było we władaniu złego czarownika – Władcy Lewawu. Każdej nocy miasto nawiedzały Pajęczaki, które zabijały ludzi. Wszyscy bali się Pajęczaków, oprócz Bartka.
Odważny Bartek nawoływał do walki ze złem, nie godził się na życie w strachu. Jak oni mogą tak żyć? – wiele razy zadawał sobie to pytanie, które go wręcz dręczyło. Dla Bartka było to nie do pojęcia.
Kim jest Nienazwany? Czy chłopiec zdoła pokonać Pajęczaki i ich przywódcę? Czy dowie się kim tak naprawdę jest?
Jest to powieść o odwadze, męstwie, bohaterstwie i o tym, że nie wolno się poddawać. Trzeba walczyć do ostatnich sił.
Krocząc razem z Bartkiem przez krainę Allian uczymy się, że rządy tyrańskie czynią więcej szkody niż pożytku. Trzeba mieć w sobie bardzo dużo siły, aby przeciwstawić się złu, nawet jeśli nie ma się wokół siebie wielu sprzymierzeńców. Wszystkie przygody przeżywa się razem z Bartkiem w stałym napięciu, na sam koniec czując smutek, że są one takie krótkie.
Powieść jest kierowana do ludzi każdego wieku, do tych dużych jak i małych, którzy rozumieją i potrafią odczytać przenośnię. Opisaną historię będzie się zapewne pamiętać bardzo długo. W książce można zaobserwować wiele odniesień do aktualnego świata. Jej narracja jest prosta, łatwa do zrozumienia. Książka jest pełna zaskakujących wydarzeń, jest wciągająca i bardzo szybko i przyjemnie się ją czyta. Jak dla mnie, będę zachęcał każdego do jej przeczytania, a może kiedyś i moje dzieci odnajdą w niej pewne przesłanie.

Plan wydarzeń

1. Chęć odnalezienia swojej Mamy przez Bartka.
2. Znalezienie magicznego przejścia do Krainy Allian.
3. Pierwszy kontakt z wielkimi pająkami.
4. Pierwsze spotkanie z mieszkańcami Wokarku.
5. Napaść groźnych Pajęczaków na Allian.
6. Chęć Bartka pójścia na Lewaw.
7. Gościna w domu Loraka.
8. Postanowienie, aby Bartek towarzyszył Łepawowi w drodze na Lewaw.
9. Udanie się Bartka z Łepawem do Lewawu wraz z nowonarodzonym dzieckiem.
10. Usłyszenie strasznego, bezdźwięcznego głosu Nienazwanego u bram Lewawu.
11. Szybki powrót i krótka drzemka ludzi.
12. Odebranie dziecka o wschodzie słońca.
13. Pójście Bartka na ulicę U Ałaks i odnalezienie swoich rodziców.
14. Zagadka z Bartkiem i Ketrabem.
15. Udanie się Bartka do Rady Mędrców.
16. Nazwanie Mędrców tchórzami.
17. Omówienie tajnego planu przeciwko Nienazwanemu.
18. Pokonanie Pajęczaków dzięki miedzianym drutom pod napięciem.
19. Wiwaty na cześć Bartka.
20. Napisanie listu przez Bartka do swoich rodziców.
21. Udanie się Bartka pod Lewaw zarośniętą dróżką.
22. Minięcie zjaw-potworów.
23. Wielka bitwa z armią Pajęczaków.
24. Postanowienie, aby mieszkańcy Wokarku udali się na Lewaw.
25. Przejście Bartka przez wiele komnat Lewawu.
26. Znalezienie Nienazwanego i rozpoczęcie długiej rozmowy.
27. Obietnica Bartka złożona Nienazwanemu.
28. Poznanie prawdy o sobie samym.
29. Dotarcie Allian na Lewaw do sali tronowej.
30. Zmiana postaci Nienazwanego i ucieczka z Lewawu.
31. Powrót Bartka do Krakowa i pożegnanie się z przyjaciółmi.
32. Zamieszkanie Ketraba wśród Allian.
33. Zniknięcie magicznego przejścia pomiędzy dwoma światami równoległymi.

Czas i miejsce akcji

Akcja powieści „Władca Lewawu” rozgrywa się w rzeczywistym miejscu, jakim jest Kraków, miasto położone nad Wisłą, nad którym króluje Wawel. W jego podziemiach żył kiedyś smok, po którym pozostała do dziś smocza jama. Główny bohater Bartek lubi te okolice, zresztą uważa, że niedaleko Wawelu, na ulicy Skałecznej przyszedł na świat. Podwawelskimi ulicami: Grodzką, Kanoniczą, Poselską, Placem Wszystkich Świętych często spaceruje i lubi tam spędzać czas.
Jednak Bartek uważa, że miasto nie sprzyja człowiekowi i nie jest najdogodniejszym miejscem do życia. Denerwuje go smog-zanieczyszczone bardzo powietrze, brudne i szare kamienice oraz mocno zanieczyszczona Wisła.
To nie jest jednak jedyne miejsce akcji. Drugim, już fantastycznym, jest Wokark-miasto z marzeń Bartka. Jest łudząco podobne do Krakowa, ma podobny gród-Lewaw. Powietrze jest tu wyjątkowo czyste, a po jednej i drugiej stronie Wisły (Ałsiw) rośnie bujna roślinność. Woda w rzece jest przejrzysta. Architektura miasta też jest zupełnie inna. Kamienice czyste i kolorowe, samochody nie parkują na chodnikach, a mieszkańcy dbają o wygląd swojego miasta.
Tylko Lewaw jest mrocznym i potężnym zamkiem, bo mieszka tam czarnoksiężnik Nienazwany, a budowlę zamieszkują paskudne, wielkie Pajęczaki, napawające obrzydzeniem. Komnaty też nie mają tego blasku, który powinny mieć…
Czas akcji w świecie fantastycznym, to czas przed wieloma setkami lat, gdy żyli Allianie, potężny i bardzo rozwinięty lud, który posługiwał się bardzo współczesnymi technologiami. Niestety ród uległ czarnoksiężnikowi i państwo-miasto z dnia na dzień upadało. Bartek uwalnia Wokark od niewolnictwa.

Charakterystyka bohaterów

Bartek – Jest głównym bohaterem powieści Doroty Terakowskiej. Ma trzynaście lat i mieszka w krakowskim domu dziecka. Bardzo często ucieka z sierocińca na poszukiwanie swoich rodziców, o których wie tylko tyle, że kilka lat temu zniknęli w tajemniczych okolicznościach. Najczęściej udaje się na Wawel. Podczas trzynastej takiej ucieczki idzie do Smoczej Jamy, gdzie znajduje magiczne przejście do krainy Allian. W nowym miejscu okazuje się, że jest dużo wyższy, niż dorośli mieszkańcy tego miasta-państwa. Już na samym początku pokazuje swoją odwagę. Stawia czoło Pajęczakom, groźnym i wielkim bestiom, przypominającym pająki. W ostateczności też przeciwstawia się Nienazwanemu i doprowadza do obalenia jego rządów. Bardzo chce dowiedzieć się, kim tak naprawdę jest. Na czole ma białe znamię w kształcie gwiazdy. Ten znak rozpoznaje jego mama. Bartek odnajduje swoją rodzinę w Wokarku i pozostaje tam na zawsze, już jako Ketrab.

Lorak – Jest to brodacz, mieszkający na ulicy U Ałsiw w Wokarku. Ma żonę Annę i dwoje dzieci Atram i Bukaja. Jest człowiekiem bardzo spokojnym i strachliwym. Jak wszyscy Allianie, boi się Nienazwanego i nie zamierza się buntować przeciw niemu. Gdy Bartek idzie na Lewaw przeciwstawić się Nienazwanemu, Lorak nie udaje się razem z nim. Bardzo się tego wstydzi. Postanawia zatem namówić innych mieszkańców Wokarku, aby razem udali się z pomocą Bartkowi.

Airam – Jest to mama Ketraba. Gdy Pajęczaki porwały jej syna była zrozpaczona. Jednak zawsze wierzyła, że Ketrab wróci do domu. Kiedy widzi dużego chłopca w drzwiach domu, od razu poznaje, że to jej zaginiony syn.

Kelef – To tata Ketraba. Początkowo nie wierzy, że wielki chłopiec to jego syn, jednak ich podobieństwo jest uderzające i szybko zmienia zdanie.

Aloj – Jest młodszą, sześcioletnią siostrą Bartka (Ketraba). Zawsze marzyła o starszym bracie.

Nienazwany – To władca Lewawu. Jest wielkim czarnoksiężnikiem, który przybrał postać chudego starca. Może przybierać różne twarze, bo sam nie ma własnej. Nienazwany jest nieśmiertelny i rządzi na Lewawie już od bardzo dawna. Przybył na Lewaw w postaci miłego staruszka i tam najpierw był ogrodnikiem. Gdy tylko się pojawił, wśród Allian zaczęły się kłótnie i spory. Pojawiły się też pierwsze Pajęczaki. Nikt tych wydarzeń nie łączył z miłym ogrodnikiem. Wkrótce Nienazwany został wybrany na „Zdowa”. Rozpoczął się ciężki czas dla Allian. Wielki czarnoksiężnik jest bardzo złym władcą-tyranem. Jego wiernymi sługami są Pajęczaki, które zabijają Allian. Nienazwany, zaraz po objęciu władzy, nakazał przynosić pod bramy Lewawu nowonarodzone dzieci. Wysysa z ich serc odwagę, aby nikt mu się nie sprzeciwiał. Jedyną osobą, której się boi, to odważny Bartek. Gdy czarnoksiężnik zostaje usunięty z tronu, ucieka z Lewawu w postaci wielkiego nietoperza.

Pajęczaki – Są to wielkie bestie przypominające pająki. Razem tworzą wielką armię Nienazwanego. Żywią się krwią Allian. Codziennie z tego powodu ginie kilka lub więcej osób.

Allianie – To mieszkańcy Wokarku. Są bojaźliwi i nie potrafią się przeciwstawić Nienazwanemu.

Rada Mędrców – Jest to rada Wokarku. Składa się z dziesięciu osób. Są one wybierane z pośród wszystkich Allian przez komputer, który nigdy się nie myli. Nie są to tylko mężczyźni, ani starcy. Wśród nich znajduje się młoda, kilkunastoletnia dziewczyna. Jak mawia najstarszy z Rady Mędrców: „mądrość nie zawsze idzie w parze z wiekiem”. Członkowie rady są ponumerowani pod względem wieku, najstarszy zwany jest Pierwszym, Dziesiąty to najmłodszy z nich (aktualnie to dziewczyna). Rada podejmuje decyzje ważne dla Allian. Są ważną częścią społeczności.

Łewap – Jest to jeden z Allian. Mieszka obok Loraka, który jest również jego przyjacielem. Gdy urodziło mu się dziecko, musiał iść w nocy pod Lewaw. Towarzyszył mu wówczas Bartek.

Keram – Jeden z Alian, który towarzyszy Lorakowi w wyprawie po ziele akbab. Niestety podczas wyprawy, pajęczaki ukąsiły jego żonę i dziecko, czym bardzo się zmartwił.

Streszczenie krótkie

W krakowskim domu dziecka mieszka trzynastoletni chłopiec. Często ucieka na poszukiwanie rodziców. Podczas trzynastej ucieczki, Bartek udał się do Smoczej Jamy. Tam przypadkiem odkrył magiczne przejście do magicznej krainy. Niby nadal znajdował się w Krakowie, ale jakimś innym. Woda w Wiśle była czyściutka, wokół rosły drzewa i krzewy nieznanego gatunku. W oddali ujrzał ludzi ubranych w kolorowe stroje. Wyglądali jak kosztowne lalki. Dowiedział się od nich, że znajduje się w mieście Wokark. W pewnym momencie ruszyła w ich stronę armia wielkich pająków. To były Pajęczaki, które są śmiertelnym zagrożeniem dla mieszkańców – Allian. Gdy człowiek zostanie ukąszony przez Pajęczaka, zapada w dwutygodniowy sen. Następstwem jest śmierć z wycięczenia. Pomocne jest ziele akbab, które skraca sen o połowę. Codziennie przez te bestie umiera kilka lub więcej osób.
Bartek udał się wraz z innymi pod bramy Lewawu, gdzie rosło ziele. Po powrocie zanocował u jednego z uczestników wyprawy – Loraka. W mieszkaniu były tylko najważniejsze sprzęty. Tam brodacz Lorak opowiedział Bartkowi historię o Nienazwanym. Chłopiec nie mógł zrozumieć, dlaczego mieszkańcy nie walczą o wolność. Wkrótce Bartek dowiedział się, że sąsiad Loraka – Łewap musi udać się pod bramy Lewawu z nowonarodzoym dzieckiem, by tam Nienazwany wyssał z dziecka odwagę. Bartek przyłączył się do niebezpiecznej wyprawy ze względu na Pajęczaki. Łewap po drodze opowiedział Bartkowi legendę o Nienazwanym – potężnym czarnoksiężniku, który podstępem zajął Lewaw i objął panowanie nad Allianami. Bezpiecznie wrócili do domów.
Następnego dnia Bartek postanowił poszukać swoich rodziców. Poszedł na ulicę Skałeczną, która w Wokarku nazywała się U Ałaks. Tam odnalazł swoją rodzinę, ale nie był jeszcze pewny, czy na pewno tak jest. Było widać uderzające podobieństwo Bartka i Kelefa.
Potem udał się do Rady Mędrców, dziesięciu najmądrzejszych z Allian. Byli wybierani przez komputer, który nigdy się nie myli. Byli w różnym wieku, ponumerowani od 1 do 10. Tam poinformował ich o tym, że można pokonać Pajęczaki chytrością i rozumem. Wkrótce wcielił plan w życie. Pokonał Pajęczaki drutem miedzianym pod napięciem.
Następnie udał się zarośniętą dróżką w stronę Lewawu. Chłopiec przeszedł przez wiele komnat w poszukiwaniu Nienazwanego. Ujrzał chudego starca. Rozpoczął z nim długą rozmowę. Dowiedział się, że jest Ketrabem. Po chwili do sali tronowej wkroczyli Allianie, którzy ruszyli za Bartkiem z pomocą. Przerażony Nienazwany zamienił się w nietoperza i odleciał.
Po tym zdarzeniu chłopiec powrócił jeszcze do Krakowa, pożegnał się z kolegami i przyjaciółmi, po czym wrócił do Wokarku do rodziny. Został tam na stałe. Przejście pomiędzy dwoma światami zniknęło.

Bohaterowie

Bohaterowie książki ” Władca Lewawu ” napisanej przez Dorotę Terakowską to:Bartek – urodził się przy ulicy Skałecznej, jest sierotą, chodził do domu dziecka, gdy miał pięć lat dowiedział się że jego rodzice zniknęli bez wieści, nie przestawał wierzyć że jeszcze żyją, codziennie uciekał z domu dziecka i szukał swoich rodziców, w ten sposób poznał autorkę książki Dorotę Terakowską, gdy szukał rodziców na Wawelu zobaczył mały tunel wszedł do niego i spadł do dziury, znalazł się w innym świecie, jako jedyny w świecie Allian mógł wejść na Lewaw, pokonał Nienazwanego i stał się władcą Wokarku, zniknął wtedy tunelKetrab – od tyłu Bartek – mieszka w Wokarku, porwały go pajęczaki i zaniosły do innych wymiarów, zaginiony syn Airam i KelefaAloj – od tyłu Jola – mała siostra BartkaAiram – od tyłu Maria – jest Allianką, matka Ketraba i Aloj, żoną Kelefa
Kelef – od tyłu Felek – ojciec Ketraba i Aloj, mąż AiramŁewap – od tyłu Paweł – ojciec nowo narodzonego syna którego musiał zanieść pod bramy lewawu, bardzo się bał, ale z otuchą Bartka poszedł i zaniósł dzieckoAllianie – mieszkańcy WokarkuLorak – od tyłu Karol – allianin który oprowadził Bartka po Krakowie, zaprosił Bartka na kolację, ma syna Bukaja – od tyłu Jakuba – córkę Atramę – od tyłu Martę – żonę Annę – od tyłu jest tak samo ( Annę ), boi się Nienazwanego i pajęczaków tak samo jak wszyscy AllianieNienazwany – władca Wokarku, legenda mówi że pewnego dnia przyszedł staruszek i Allianie gościnni i mili przyjeli go i nakarmili, na początku był ogrodnikiem w Wokarku, a później stał się Władcą, zdobywał szacunek od Allian, od tamtego czasu pojawiały się pierwsze pajęczaki, Mędrcy którzy rządzili w tym czasie Wokarkiem coraz więcej się kłócili, wtedy na innego władcę wybrali Nienazwanego, wtedy zmienił się w złego władcę, a gdy udawał że jest staruszkiem specjalnie był miły po to że by Allianie wybrali go na władcę, zarządził że jak komuś urodzi się dziecko to ma przynosić go pod bramy Lewawu na cało noc, zabierał im wtedy odwagę i gniew

Najważniejsze informacje

Historia opisana w książce pt. „Władca Lewawu” umieszczona została w teraźniejszości i opowiada o trzynastoletnim chłopcu – Bartku, który jest wychowankiem krakowskiego domu dziecka. Chłopiec często uciekał swoim opiekunom by chodzić po Krakowie, a w szczególności w okolicy Wawelu i ulicy Skałecznej w poszukiwaniu swoich rodziców.
Podczas trzynastej ucieczki, przytrafia się mu niesamowita historia. Odkrywa przejście ze Smoczej Jamy, prowadzące do Wokarku, wprost na ulicę Lewaw. Miasto to wyglądało jak Kraków,  lecz zupełnie odmieniony, ładniejszy.
Spotyka Allian, czyli mieszkańców Lewawu którzy nękani są przez pajęczaki z którymi jednak nie walczą. Ukąszenia pająków powodują dwutygodniowy, nieprzerwany sen który prowadzi do śmierci z wycieńczenia. Jedynym ratunkiem jest liść bardzo rzadkiego ziela – akbabu, który skraca sen o połowę.  Udaje się na ulicę U Ałsiw, gdzie mieszka Lorak z rodziną, który opowiedział mu o Nienazwanym – władcy Wokarku.
W nocy należało zamykać okna, gdyż olbrzymie pajęczaki dostawały się do domów. O dziwo nie atakowały one chłopca. Bartek po dachu dostał się do domu Łewapa, ktoremu niedawno urodziło się dziecko, które należało przynieść i pokazać Nienazwanemu. W trakcie podróży na Lewaw nastolatek dowiedział się, że miasto stało się okropne po tym, gdy przybył do niego miły staruszek – ogrodnik.  Wtedy rządząca Rada Mędrców zaczęła się kłócić, a władzę przejął Zdów.
Następnego dnia Bartek udał się na ulicę U Ałaks, gdzie spotkał Alliankę wyglądającą jak jego mama ze snów.  Cała rodzina rozpoznała w nim porwanego przez pająki czteroletniego Ketraba. Był podobny do rzekomej siostry Aloj, ojca Kelefa i matki Airam.
Nazajutrz został zaproszony na rozmowę z jedenastoosobową Radą Mędrców, gdzie dowiaduje się że Nienazwany wie o tym, że próbuje dociekać prawdy. Bartek postanowił zwalczyć pająki i udać się na Lewaw. Wymyślił, by razić je prądem przy pomocy drutu, co świetnie się sprawdziło.  Dowiedział się że ma takie samo znamię na czole jak miał Ketrab – w kształcie gwiazdki, a podobno ktoś z właśnie takim znamieniem ma pokonać Nienazwanego.
Przekonał Allian do swojego pomysłu z wykonaniem elektrycznego pastucha wokół miasta, obiecując im, że żaden pajęczak nie zginie. Nocą uruchomiono małą elektrownie na Błoniach, a drucikami popłynął prąd.  Pająki jak co noc chciały wedrzeć się do miasta, ale porażone prądem uciekły.  Bartek zaś  uprzednio pisząc list to Airam i żegnając się z Lorakiem, o wpół do dwunastej w nocy wyruszył na Lewaw, przy akompaniamencie gwaru świętujących Allian. Tej samej nocy Rada Mędrców po namowach Loraka, mimo obaw przed zemstą Nienazwanego, postanowiła wesprzeć Bartka w walce z nim.
Chłopiec przeszukiwał kolejne pomieszczenia Lewawu w poszukiwaniu złego władcy,  jednak spotkał tylko wytwory jego wyobraźni – smoka i węża. Nagle zaatakowały go pająki i gdy myślał że umiera, poczuł nagły przypływ siły pochodzący od Allian, pokonał pająki walcząc z nimi nożem.  Wyruszył w stronę sali tronowej, gdzie spodziewał się Nienazwanego.  Spotkał go tam. Był to zasuszony staruszek. To on odbierał niemowlętom wszystkie cechy takie jak odwaga tworząc z nich bezwolnych niewolników.  Starzec wyjawił Bartkowi, ze kiedy on był małym chłopcem miał w sobie tyle tych cech, że nie mógł sobie z nim poradzić,  więc gdy chłopiec podrósł, nakazał pająkom podrzucić go do równoległego świata, do Krakowa. Zaproponował, że podzieli się z nim władzą, jednak Bartek nie przyjął propozycji tylko przepędził staruszka który zmienił się w nietoperza. Lewawem wstrząsnął wybuch, a potem zamek rozkwitł, a ludzie wreszcie byli szczęśliwi.  Bartek wrócił do Krakowa i opowiedział o wszystkim znajomej pisarce. Bartek nigdy nie miał  w Krakowie rodziców, bo był podrzutkiem. Jego prawdziwa rodzina była w Wokarku. Przejście między światami zanikało, w końcu Bartek zdecydował się przenieść na stałe do swojej rodziny i odtąd żyć jako Ketrab. Spełniły się jego dwa marzenia, odnaleźć rodzinę i mieć psa.

Opracowanie

Już w pierwszej chwili pojawia się narratorka, która od razu oznajmia, że opowie historię Bartka, który z kolei tę historię opowiedział jej.
Bartek to trzynastoletni mieszkaniec Krakowa, a dokładniej, krakowskiego domu dziecka.
Cała historia zaczyna się pewnego dnia, kiedy to chłopiec, po raz kolejny rozmyślając o swoich rodzicach, których nie pamiętał, trafił do Smoczej Jamy na Wawelu. Przypadkiem odnalazł całkowicie mu obcy korytarz, który zaprowadził go do świata Allian – Lewawu. Był to równoległy świat. Po tym, jak wyswobodził się z sieci ogromnych pająków, stwierdził, że świat, do którego trafił, jest zadziwiająco podobny do Krakowa, tyle że nie było tu żadnych drzew, zabudowań, fabryk.
Pierwsi ludzie, jakich ujrzał, różnili się od niego wyglądem. Byli dużo niżsi, a jednak starsi. Oni również dziwili się wyglądem przybysza.
W pewnym momencie wszyscy zostali napadnięci przez ogromne pająki, które nazywano Pajęczakami. Okazało się, że Pajęczaki gnębią ich już od kilku setek lat. Allianie, mieszkańcy niedaleko znajdującego się Wokarku, nie potrafili stosować przemocy ani walczyć, dlatego też często ginęli od ukąszeń Pajęczaków. Jedynym na to lekarstwem było ziele Akbab, które rosło poza miastem, gdzie nawet za dnia było niebezpiecznie. Wokark bardzo przypominał Kraków, z tą różnicą, że wszystko było jakby mniejsze, bardziej czyste. Nie było żadnych samochodów, wysokich budynków, różnego rodzaju fabryk, które zanieczyszczają powietrze. Według Bartka, wszystko było tutaj piękniejsze.
Wkrótce chłopiec, nie mając innego wyjścia, zamieszkał w domu Loraka, na ulicy U Ałsiw. Dowiedział się, że kiedyś, dawno temu, Allianie byli potężnym ludem oraz posługiwali się bardzo zaawansowaną techniką.
Przed pierwszą nocą spędzoną w krainie Allianów Bartek dowiedział się jeszcze, że bardzo długi czas są oni poddanymi Nienazwanego, rządzącego Wokarkiem. Mieszka on na Lewawie. Gdy komuś narodzi się nowe dziecko, ma on obowiązek zostawić malucha pod bramą Lewawu na całą noc.
Niedługo później dziecko urodziło się Łewapowi, przyjacielowi Loraka. Bartek postanowił, że pójdzie wraz z nim. Podczas niespokojnego snu zobaczył swoją matkę, za którą dalej tęsknił.
Po zmroku Wokark opanowały Pajęczaki.
Po drodze na Lewaw Łewap opowiedział Bartkowi legendę o staruszku, który dawno temu pojawił się w Wokarku. Na początku pomagał Allianom, aż wreszcie skłócił dotychczas zgodny lud. po wszystkim zamieszkał na Lewawie jako władca. Żaden Allianin nie śmiał sprzeciwić się okrutnemu władcy, ponieważ czarnoksiężnik zabierał im jeszcze jako dzieciom cała odwagę. Pajęczaki wykorzystywał do zastraszania Allianów.
Bartek i Łewap zostawili dziecko pod bramą Lewawu, a wrócili dopiero nad ranem.
po odpoczynku Bartek postanowił, że uda się na spacer. Ruszył na ulicę Skałeczną, znaną mu z Krakowa. Na miejscu przywitała go nieco znajoma mu rodzina – dziewczynka o imieniu Aloj, kobieta, która nazywała się Airam i Kelef, ojciec Aloj. Kobieta z jego snu rzuciła się mu w objęcia, nazywając Ketrabem, swoim synem. Wiedziała, że Bartek to jej zaginiony syn. Gdy miał cztery lata uprowadziły go Pajęczaki, jednak matka wierzyła w powrót dziecka. Bartek stwierdził, że jedyną osobą, która może wyjaśnić zagadkę jego pochodzenia jest Nienazwany, okrutny władca Lewawu.
Nazajutrz, podczas spotkania na Radzie Mędrców, jego członkowie stwierdzili, że jego i ich świat muszą się w którymś miejscu krzyżować. Podczas tego spotkania Bartek wiedział już, że chce spotkać się z czarnoksiężnikiem. Allianie obiecali mu pomóc, jeśli sprawa nie będzie wymagała przemocy.
Bartek poprosił, by jego przyjaciel Lorak opuścił swój dom, by mógł przeprowadzić pewien eksperyment, który może pomóc Allianom. Z siatki i podłączonych do niej baterii zbudował tarczę ochronną.
Po zapadnięciu zmroku Pajęczaki przekonały się, że dotknięcie siatki boli i unikały jej jak mogły. Jedynie te odważniejsze jeszcze próbowały, jednak po pewnym czasie poddały się. Okolice domu Loraka były wolne od stworów. I wtedy Bartek odczuł silny powiew wichru i usłyszał głos mówiący o znaku na jego czole.
Nad ranem Lorak udał się do Rady Mędrców opowiedzieć o eksperymencie.
Po tym, jak Bartek się przebudził, zauważył, że wszyscy mieszkańcy Wokarku budują wielką siatkę wokół swego miasta. Po odniesieniu pełnego sukcesu obiecali mu wznieść pomnik na jego cześć. Chłopiec zapewniał, że tego nie potrzebuje.
Dawne legendy głosiły, że człowiek ze znamieniem gwiazdy wejdzie na Lewaw. Znamię Bartka świadczyło, że jest Ketrabem. Po zachodzie słońca okazało się, że siatka działa bardzo dobrze, a Allianie zaczęli całonocne święto. Bartek po pożegnaniu samotnie wyruszył na Lewaw.
Lorak udał się do Rady Mędrców, chcąc ich przekonać, aby ruszyli za Bartkiem. Burza, która się rozpętała, świadczyła o dużym gniewie Nienazwanego. Po zebraniu mieszkańców na Rynku Allianie zgodnie ruszyli w kierunku zamku.
po przekroczeniu bramy Bartek zauważył ogromnego węża, a później płonącego potwora. Okazało się jednak, że to tylko iluzja, a Nienazwany nie jest żadnym czarnoksiężnikiem.
W Sali Tronowej Bartek na królewskim tronie zobaczył postać staruszka. Nazwał go sztukmistrzem. W zamian za wyjawienie prawdy o jego pochodzeniu zdecydował się darować mu życie.
Staruszek wyjawił, że nienawiść, gniew i zdolność do buntu Ketraba były zbyt duże, aby mógł je całkowicie zniwelować. Dlatego też zdecydował, że porwie chłopca i przeniesie do innego świata.
Nienazwany zaczął kusić Bartka wspólną władzą nad Allianami i innymi plemionami, jednak ten się nie zgodził.
Starzec, wiedząc, że nie ma szans wyjść cało z opresji, zmienił się w nietoperza i opuścił Lewaw.
Bartek mógł bez przeszkód cieszyć się z odzyskania prawdziwej rodziny. Odwiedził jeszcze Kraków, by pożegnać się ze znajomymi i powrócił do Wokarku na zawsze. Przejście między Krakowem a Wokarkiem przestało istnieć.

Geneza utworu i gatunek

Władca Lewawu autorstwa Doroty Terakowskiej to bardzo ciekawa pozycja zwłaszcza dla dzieci w wieku szkoły podstawowej. Opowiada o chłopcu, który jest sierotą i o tym jak trafia do innego świata, gdzie wszystko… jest na odwrót.
Książka zalicza się do powieści fantastycznej, ponieważ świadczą o tym następujące elementy powieści:
1.) walka dobra ze złem – Bartka/Ketraba z Nienazwanym
2.) wędrówka – główny bohater szuka swoich rodziców
3.) postać czarodzieja
4.) cechy charakteru jako coś, co można odebrać, aby łatwiej rządzić ludźmi
5.) postacie fantastyczne, np. Nienazwany
6.) wydarzenia fantastyczne, np. już samo przejście do równoległego świata przez Smoczą Jamę
7.) spełnienie się marzeń – chłopiec odnajduje w tamtym świecie rodziców
Narratorem jest sama autorka, a powieść dzieje się we współczesnym świecie, w Krakowie i równoległym mu Wokarku.

Opracowanie

Tytuł: Władca Lewawu

Autor: Dorota Terakowska

Rodzaj literacki: epika

Gatunek literacki: opowiadanie fikcyjne

Czas akcji: teraźniejszość, bliżej nieokreślony

Miejsce akcji: Kraków, Wawel, Lewaw, Wokark

Narrator: sama autorka, która opowiada historię Bartka, którą on sam jej opowiedział

Najważniejsi bohaterowie:
1.) Bartek – trzynastoletni chłopiec mieszkający w Krakowie, główny bohater, nie wiadomo gdzie są jego rodzice, on ciągle wierzy, że żyją i codziennie ich szuka (wtedy spotyka też autorkę książki Dorotę Terakowską). W końcu trafia do Smoczej Jamy na Wawelu i przenosi się do Lewawu, gdzie ratuje mieszkańców przez złym Nienazwanym i Pajęczakami i gdzie odnajduję swoją rodzinę.
2.) Allianie – mieszkańcy Lewawu, niżsi i starsi od Bartka.
3.) Nienazwany – władca Wokarku, sieje strach wśród mieszkańców Lewawu, początkowo był tylko ogrodnikiem, a kiedy został władcą do Lewawu zaczęły przychodzić Pajęczaki. Każe przynosić do siebie nowonarodzone dzieci, aby zabierać im odwagę i gniew.
4.) Lorak – zgodził się oprowadzić nowoprzybyłego Bartka po mieście i opowiedział o tym, co się dzieje.
5.) Łewap – ojciec, który bardzo bał się zanieść swoje dziecko do Nienazwanego, ale z pomocą Bartka zrobił to.
6.) Kelef – ojciec Ketraba i Aloj,
7.) Airam – żona Kelefa
8.) Ketrab – od tyłu Bartek, zaginiony syn Kelefa i Airam, Pajęczaki zabrały go, kiedy był mały i przeniosły do innego wymiaru.

Streszczenie krótki fabuły:
Bartek, główny bohater, trafia do Lewawu. Dowiaduję się wielu informacji o ludu Allianów, którzy mieszkają w Lewawie, a także o złym Wokarku, który zabiera noworodkom odwagę. Chłopiec chce temu zapobiec i wymyśla sposób, aż w końcu udało mu się przepędzić Nienazwanego w Lewawu na zawsze. Chłopic odnalazł rodzinę i został już z nią na zawsze, niszcząc także tunel prowadzący do Lewawu.

Książka jest skierowana do dzieci i młodzieży, niesie ze sobą takie wartości jak:
-) odwaga,
-) męstwo,
-) spryt,
-) zwycięstwo dobra (Allian z Bartkiem) nad złem (Nienazwanym i Pajęczakami),
-) spotkanie i radość z rodziny.