Menu książki:
Władca Pierścieni – Drużyna Pierścienia
Streszczenie
Książka oprócz podziału na rozdziały została rozdzielona na dwie księgi. Z rozdziału pierwszego księgi pierwszej dowiadujemy się, że Bilbo Baggins świętuje swoje sto jedenaste urodziny. W tym samym dniu jego krewny Frodo Bagginns obchodzi swoje trzydzieste trzecie urodziny. Biblo organizuje przyjęcie w swojej miejscowości w Shire, podczas którego wymyka się, twierdząc, że udaje się na wieczne wakacje. Przy użyciu Pierścienia staje się nie widzialny, dzięki czemu spokojnie może udać się do swojego domu, skąd zabiera tylko najpotrzebniejsze rzeczy, pozostawiając Pierścień dla Frodo. Na przyjęciu pojawił się również Gandalf, wieloletni przyjaciel Bilba. Czarodziej prosi Frodo, aby ten utrzymał w tajemnicy istnienie Pierścienia, a następnie opuszcza Shire. Przez kolejne 17 lat Gandalf odwiedza kilkukrotnie Shire. Podczas jednej wizyty wyjawia Frodowi prawdę o Pierścieniu. Okazuje się, że jest to Jedyny Pierścień Saurona, Władcy Ciemności, który wykuł go, aby zawładnąć nad Śródziemiem. Niestety nie udało mu się to, gdyż podczas Wojny Ostatecznego Przymierza Sauron został pokonany przez Gil-galada– elfiego króla oraz Elendila – króla Arnoru i Gongoru. W bitwie Isildur (syn Elendila) odciął palec Władcy Ciemności, na którym nosił Pierścień, pokonując Saurona. Pierścień nie został jednak zniszczony, Isildur zatrzymał go dla siebie. Syn Elendilastarcił życie w bitwie na polach Gladden, a sam Pierścień zaginął w Wielkiej Rzece Anduina. Wiele lat później został odnaleziony przez jednego hobbita imieniem Deagol. Przyjaciel hobbita – Smeagol pragnął pierścienia tylko dla siebie, dlatego też zamordował Deagola. W posiadaniu Pierścienia był przez wiele lat, ale poniósł z tego faktu konsekwencje. Jego wygląd kompletnie się zmienił, nie wyglądał już jak Hobbit, stał się istotą owładniętą siłą swojego skarbu. Pierścień następnie trafił w ręce Bilba, który zalazł go podczas swojej podróży ukazanej w Hobbicie, a teraz w jego posiadaniu jest Frodo.
Gandalf wyjawił również Hobbitowi, iż Sauron powstał ponownie, aby znaleźć Pierścień, który pozwoli mu zapanować nad Śródziemiem. Czarodziej nie ukrywa przed Frodo zdolności oraz konsekwencji, wynikających z posiadania Pierścienia. Tłumaczy, że jeśli Pierścień jest zbyt długo noszony, potrafi zawładnąć umysłem posiadacza oraz osoby, przebywającej niedaleko niego. Gandalf informuje Frodo, że Smeagol, który po owładnięciu przez swój skarb stał się Gollumem, został porwany przez Saurona. Istota została poddana torturom, w wyniku których wyjawiła fakt, iż Pierścień został mu odebrany przez hobbita Bagginsa. Czarodziej podkreśla, że tak potężny przedmiot nie może trafić w ręce Władcy Ciemności, a niestety nie jest już bezpieczny w Shire. Gandalf poleca Frodo udanie się do Rivendell, gdzie zarówno on jak i Pierścień powinni być bezpieczni. Okazuje się, że całą rozmowę podsłuchiwał ogrodnik i przyjaciel Froda – Samwise Gamgee. Zostaje on przyłapany na gorący uczynku, jednak ten zgadza się towarzyszyć przyjacielowi w jego wyprawie.
Prze lato Frodo planuje swoją wielką wyprawę. W przygotowaniach pomagają mu przyjaciele. W podróż planuje wyruszyć w towarzystwie Sama (ogrodnika), Peregrina Tuka (zwanego również Pippina), Meriadoka Brandybucka (nazywanego zdrobniale Merrym) oraz Fredegara Bolgera (przezywanego Grubasem). Frodo nie wtajemniczył w prawdę o Pierścieniu nikogo ze swoich towarzyszy. Tylko Sam wiedział co grozi jego przyjacielowi. Podczas przesilenia letniego Gandalf opuszcza Shire, lecz obiecuje dołączyć do Frodo najszybciej jak tylko będzie mógł. W dniu planowanej wyprawy czarodziej się jednak nie pojawia, więc Hobbit postanawia wyruszyć bez niego. Już na samym początku wyprawy Frodo i jego przyjaciół ścigał tajemniczy, czarni jeźdżcy, którymi okazały się Nazgule – słudzy Saurona. Cudem wszystkim udało się uciec. Baggins domyślił się, że cała ta sytuacja była związana z Pierścieniem, który przekazał mu Bilbo. Paczce przyjaciół udaje się dotrzeć do Crickhollow, gdzie Sam, Pippin oraz Merry decydują się kontynuować podróż u boku Frodo. Hobbici wędrują przez Straszny Las oraz Wzgórza Kurhanów. Podczas przemierzania lasu, wszyscy podróżnicy zasypiają na noc, kładąc się pod Starą Wierzbą. Po przebudzeniu dostrzegają, ze stare drzewo próbuje ich udusić, lecz z opresji ratuje ich niejaki Tom Bombadila. W dalszej części podróży natrafiają na Upiora Kurhanu, lecz ponownie z pomocą Toma uda się uciec hobbitom przed niebezpieczeństwem. Nareszcie drużyna dociera do wioski Bree, gdzie spotykają przyjaciela Gandalfa – Strażnika Aragorna, który zostaje ich przewodnikiem do Rivendell.
Następnie podróżnicy trafili na wzgórza Amin Sul, gdzie dochodzi do potyczki z Nazgulami. Podczas ataku sług Saurona zanim Strażnik Aragorn przepędzi potwory pochodnią, Frodo zostaje dźgnięty przeklętym ostrzem. Niestety część ostrza pozostaje w ranie, co grozi życiu hobbita. Aragorn wyjaśnia, że jeśli szybko nie pozbędą się ostrza Frodo zamieni się w upiora. Wszyscy decydują się jak najszybciej dostać się do Riverdell. Po drodze spotykają elfa Glorfindela, który pomaga podróżnym dotrzeć do Bruinen, niedaleko Rivendell. Niestety na podróżnych ponownie napadają Nazgule, które przygotowały zasadzkę. Na szczęście koń Glorfindela, na którym zasiada Frodo, szybko omija wszystkie Nazgule, docierając na drugą stronę rzeki. Kiedy słudzy Saurona rozpoczęli pościg przez rzekę, Elrondon, pan Rivendell, przywołał olbrzymią falę, która odrzuciła Nazgule.
Na początku księgi drugiej podróżnicy przebywają w domu pana Rivendell, gdzie Elrondon uzdrawia Frodo, który z kolei dowiaduje się, że w mieście przebywa również sam BilboBaggins. Po wyzdrowieniu Frodo spotyka się z Biblo, który prosi go pokazanie Pierścienia. Jednakże młody Baggins nie zgadza się na to, co dopiero hamuje pragnienia Biblo, wynikające z dawnego posiadania skarbu. Frodo spotyka w Rivendell również wiele innych osób. Rozmawia z m.in. Gloinem – krasnoludem, który niegdyś towarzyszył Bilbowi w wyprawie do Samotnej Góry oraz Legolasa – księcia elfów a Mrocznej Puszczy. Pan Rivendell zwołuje Radę Elronda, w której uczestniczą: Frodo, Gandalf, Biblo, Boromir (syn Namiestnika Gondoru) i wielu innych. Gloin wyjaśnia, że Balin, który w przeszłości również uczestniczył w podróży starszego Bagginsa do Samotnej Góry, dowodził misją, której celem było odzyskanie starego krasnoludzkiego królestwa Morii. Niestety zaginął i nikt nie słyszał o nim od wielu lat. Ponadto Krasnolud informuje wszystkich obecnych na zebraniu, że Nazgule na rozkaz Saurona udali się do Samotnej Góry oraz Dale, gdzie szukają Pierścienia i Bilbo. Co więcej, Legolas dodaje, że Gollum nie przebywa już w niewoli Leśnych Elfów, gdyż uciekł, aby sememu również szukać swojego skarbu. Następnie czytamy o tym, jak Boromir tłumaczy przyjaciołom, iż zarówno on jak i jego brat Faramir mieli dziwny sen. Opowiada, że w śnie słyszeli głos, polecający im odszukanie Miecza Który Został Złamany oraz Zguby Isildura w Rivendell. Ostatecznie Zgubą Isildura okazuje się być Pierścień, w którego posiadaniu przecież jest Frodo. Gandalf tłumaczy zebranym, iż udał się do Isengardu, gdzie przebywa Saruman, przywódca czarodziejów Śródziemia, aby poprosić go pomoc w ich sprawie. Niestety Saruman odmówił, atakując Gandalfa i żądając przekazania mu Pierścienia. Gandalf został uwięziony w wieży prze czarodzieja z Isengardu, jednakże przyjacielowi Frodo udało się stamtąd uciec. Gandalf informuje, iż dowiedział się, że Saruman jeszcze nie wspiera Saurona, lecz tworzy własną armię orków Uruków.
Ostatecznie Rada postanowiła zniszczyć Pierścień poprzez wrzucenie go do ognia Góry Przeznaczenia w Mordorze. Działanie to ma ostatecznie pokonać Władcę Ciemności i pozbawić go mocy. Jednakże Boromir nie zgadza się z takim obrotem sytuacji, twierdząc, że lepszy pomysłem będzie wykorzystanie Pierścienia do zgładzenia Saurona i uratowania Gondoru. Jego zdania nie popiera Elrondon, twierdząc, iż Pierścień z powodu zła, które w nim tkwi, nie może zostać użyty w taki sposób. Mogłoby to zagrozić całej sprawie, gdyż jak wiadomo nawet najsilniejsi, najodważniejsi i najszlachetniejsi nie mogli ochronić się przed wpływem Pierścienia.
Młody Baggins decyduje się dołączyć do planowanej wyprawy. Zostaje Powiernikiem Pierścienia. Frodo w nowej przygodzie towarzyszą: Aragorn, Gandalf, Legolas, Boromir, Gimli, Merry, Sam oraz Pippin. Ośmioro śmiałków zostaje oficjalnie nazwani Drużyną Pierścienia. Będą oni reprezentować wszystkie wolne rasy Śródziemia: krasnoludów, ludzi, hobbitów i elfów. Towarzyszyć im będzie również kucyk Bill, którego Sam. Merry, Pippin i Frodo zyskali w Bree.
Drużyna Pierścienia musi przejść przez Góry Mgliste, które decyduje się pokonać przez przełęcz Caradhras. Tam trafiają na śnieżycę, a następnie atakuje ich grupa Wargów – rasę olbrzymich, inteligentnych wilków, poszukującą Pierścienia. Podróżnicy postanawiają przedostać się pod górami kopalnią Morii, gdzie dowiadują się, że Ori, Oin i Balin zostali stracili życie z rąk orków, uniemożliwiając tym samym zdobycie starego królestwa Krasnoludów. Orkowie, którzy zabili trzech krasnoludów, napadają na Drużynę Pierścienia. Gandalf spotyka starożytnego potwora Balroga. Czarodziej wraz z monstrum spada w przepaść. Pozostali członkowie Drużyny uciekają z królestwa krasnoludów, docierając do Lothlorien. Otrzymują tam od władców krainy – Galadrieli i Celeborna prowiant, ubrania i ekwipunek. Ponadto Gimli otrzymuje pukiel włosów Galadrieli, Aragorn pochwę na miecz i broszkę Arweny, Sam skrzynię z ziemią z sadu władczyni elfów, Frodo zaś flakonik ze światłem. Wszyscy bardzo przejmują się śmiercią Gandalfa. Galadriela ujawnia hobbitom zwierciadło, pokazujące to, co ktoś chce ujrzeć. Sam chce wrócić do domu, więc ujrzał Shire. Władcy krainy elfów proponują Drużynie dalszą podróż łodziami.
Podróżnicy płyna wiele dni. W nocy Aragorn wyznaje Frodo, iż wydaje mu się, że śledzi ich Gollum, którego widział w Morii. Następnie niedaleko Wodogrzmotów Rauros młody Baggins postanawia samemu zdecydować o dalszym losie Drużyny. Nagle Boromir pragnie zabrać Frodo Pierścień, lecz Hobbit zakłada go na palec stając się niewidzialnym i uciekając przed krasnoludem. Drużyna Pierścienia rozpoczyna poszukiwania Powiernika Pierścienia. Frodo zaś decyduje się wyruszyć do Mordoru samotnie, tłumacząc, że jedność Drużyny została zachwiana. Frodo zostaje odnaleziony w łodzi przez Sama, który decyduje się mu towarzyszyć w dalszej wędrówce do Mordoru. Drużyna Pierścienia przestaje istnieć.
Streszczenie szczegółowe
Książka została podzielona na księgi, z których pierwsza nosi tytuł „Powrót Cieni”, zaś druga „Drużyna Pierścienia”. W krainie zwanej Śródziemiem wykuto 19 magicznych pierścieni. Dziewięć z nich trafiło do ludzi, trzy otrzymały elfy, zaś siedem podarowano krasnoludom. Pierścienie miały dawać ich właścicielowi moc zapanowania nad dana rasą. Jednakże wszyscy zostali oszukani, gdyż został wykuty jeszcze dwudziesty pierścień, który miał najsilniejszą moc. Pozwalał on panować nad wszystkimi rasami Śródziemia. Ostatni pierścień trafił w ręce Saurona (zwanego również Władcą Ciemności), który pragnął zawładnąć nad całym Śródziemiem. Przez wiele lat Pan Ciemności zyskiwał coraz więcej sojuszników. Ci, którzy postanowili sprzeciwić się Sauronowi wyruszyli do Góry Przeznaczenia, gdzie stoczyli z nim bitwę. Pomimo liczniejszej armii Władca Ciemności przegrał potyczkę. Wynik taki był możliwy dzięki przybyciu królewski syn Isildur, który przy pomocy miecza pozbawił Saurona Pierścienia Mocy. Isildur mógł raz na zawsze uratować Śródziemie przed Władcą Ciemności, wrzucając Pierścień do ognia, w którym powstał, lecz żądny władzy zachował go dla siebie, co doprowadziło do jego upadku. Prze kolejne lata pierścień miał kilku właścicieli. W końcu został znaleziony przez hobbita, który zostaje zabity przez swojego przyjaciela Smeagola. Morderca tak bardzo zapragnął pierścienia, że zamordował własnego przyjaciela. Od tej pory Smeagol opętany mocą pierścienia zmieniał się. Przestał przypominać hobbita, przekształcić się w dziwnego stwora o imieniu Gollum. Zabrał on pierścień i zaniósł go aż w Góry Mgliste, gdzie ukrywał się ze swoim skarbem przez wiele lat. Pewnego dnia do Golluma przypadkowo trafił inny Hobbit – Bilbo Baggins, który zalawszy pierścień zabrał go i opuścił Góry Mgliste. Niedługo później Bilbo wrócił z pierścieniem do domu do Shire. Skarb Golluma zapewnił Hobbitowi długie życie oraz pozwalał mu stać się nie widzialnym. Pomimo posiadania go przez lata, pierścień nie opętał umysłu Bagginsa w tak dużym stopniu jak w przypadku Smeagola.
W dniu, w którym Bilbo Baggins świętuje swoje sto jedenaste urodziny jego krewny – Frodo obchodzi trzydzieste czwarte. Starszy Baggins zorganizował przyjęcie z okazji swoich urodzin, na które zaprosił wszystkich mieszkańców Shire. Zjawił się nawet wieloletni przyjaciela ponad sto letniego hobbita czarodziej Gandalf, który przyniósł ze sobą wóz z fajerwerkami. Bilbo żegna się ze wszystkimi twierdząc, że udaje się w podróż i nigdy nie wróci już do Shire. Po zdmuchnięciu świeczek Bilbo wykorzystując moc pierścienia stał się niewidzialny, dzięki czemu wymknął się z przyjęcia. Wszedł do swojego domu, w którym spakował tylko najpotrzebniejsze rzeczy. Pierścień postanowił zostawić Frodo. Bilbo opuścił Shire. Gandalf wytłumaczył młodemu Bagginsowi, że jego wuj wyruszył w podróż i może nigdy nie wrócić z powrotem w rodzime strony. Poprosił również Frodo, aby ten zaopiekował się pierścieniem, aby nikt się o nim nie dowiedział.
Pewnego dnia Gandalf ponownie zjawił się u Frodo. Czarodziej ujawnia przed Hobbitem moce pierścienia. Tłumaczy, że jest bardzo niebezpieczny, gdyż potrafi manipulować właściciele oraz osobami, pozostającymi blisko niego. Gandalf powiadomił Bagginsa, że nadeszły przerażające czasu. Sauron odrodził się i za wszelka cenę będzie chciał odzyskać pierścień, aby podbić całe Śródziemie. Czarodziej mówi hobbitowi, że dowiedział się, iż Sauron przetrzymuje Golluma, który niegdyś był właścicielem pierścienia. Tłumaczy, że stwór podczas tortur wyznał, że pierścień został mu odebrany przez hobbita Bagginsa. Frodo nie jest już bezpieczny w Shire. Czarodziej powiedział młodemu Bagginsowi, że pierścień należy zanieść do elfów, gdzie Hobbit i pierścień będą bezpieczni, poza zasięgiem Saurona. Gandalf polecił hobbitowi niedługo wyruszyć do Rivendell. Obiecał, że dołączy do Bagginsa i razem z nim uda się w podróż. Okazało się, że rozmowę podsłuchiwał ogrodnik, przyjaciel Frodo – Samwise Gamgee. Chłopak został wtajemniczony w cała sytuację.
Nadchodzi dzień rozpoczęcia podróży Froda, lecz Gandalf się nie zjawia. Baggins postanawia wyruszyć bez niego. O towarzystwo prosi swoich przyjaciół Peregrina Tuka (zwanego Pippinem), Meriadoka Brandybucka (nazywanego Merrym) oraz Fredegar Bolger (przezywanego Grubasem). Oczywiście do grupki dołącza Sam. Już na samym początku wędrówki podróżników zaczyna ścigać nieznany czarny jeździec. Na szczęście przyjaciołom udaje się mu umknąć. Frodo sądzi, że pościg mógł być związany z posiadanym przez niego pierścieniem. Hobbici docierają do Bucklandu, gdzie Bolger opuszcza przyjaciół, gdyż jako jedyny nie postanawia towarzyszyć Frodowi w dalszej wędrówce. Podróżnicy przemierzają Stary Las, w którym pod wielkim drzewem postanawiają odpocząć. Po przebudzeniu spostrzegają, że wrastają w korę drzewa. Próbują się uratować, lecz bezskutecznie. Na ratunek przybywa im Tom Bombadil. Po pożywieniu się w domku swojego wybawiciela hobbici wyruszyli w dalszą podróż. Przemierzając Wzgórza Kurhanów zostają złapani przez duchy. I tym razem przybywa im na ratunek Tom. Bombadil postanowił dołączyć do odważnych podróżników.
Hobbici za radą Toma udali się do gospody „Pod rozbrykanym kucykiem” w Bree, gdzie ponoć miał czekać na nich Gandalf, lecz we wskazanym miejscu nie odnaleźli czarodzieja. W rogu pomieszczenia Frodo dostrzegł tajemniczego mężczyznę okrytego ciemnym płaszczem. Obawiał się, że przybysz mógł zostać wysłany, aby odebrać mu pierścień. Niestety przyjaciele Bagginsa nie przejmując się niebezpieczeństwem ochoczo zaczęli dyskutować na temat nagłego zniknięcia Bilbo. Frodo chciał uciszyć rozgadane grono, w wyniku, czego przypadkowo wsunął pierścień na palec i zniknął. Schował się nieopodal tajemniczego przybysza w płaszczu, gdzie zdjął pierścień. Podejrzany mężczyzna – Aragorn wytłumaczył Bagginsowi, że jest przyjacielem Gandalfa i przybył, aby pomóc mu dotrzeć do siedziby elfów. Aragorn nakazał przyjaciołom, aby pościelili swoje łózka w gospodzie, tak, aby wyglądały jakby ktoś w nich spoczywał. Podejrzewał, że ktoś pod osłona nocy może przybyć, aby zgładzić śmiałków. Po wszystkim zabrał grupkę w bezpieczne miejsce, gdzie nikt nie będzie wiedział o ich obecności. Aragorn nie mylił się. Nocą do gospody przyjechali czarni jeźdźcy, którzy mieczami pocięli łózka, w których mieli znajdować się hobbici. Aragorn, jako przewodnik dołączył do hobbitów i Toma Bombadila.
Dalsza droga okazała się zdecydowanie trudniejsza niż trasa, którą hobbici przebyli do tej pory. Aragorn w celu zapewnienia przyjaciołom względnego bezpieczeństwa prowadził grupę przez mokradła, duże wzniesienia i skały. Podróżnicy do tarli do Wichrowego Czuba, gdzie hobbici dowiedzieli się, że pokonali już połowę drogi prowadzącej do Rivendell. Ucieszeni zaczęli wierzyć w pomyślność misji. Zarządzono postój. Nocą Frodo po obudzeniu się ze snu słyszy dźwięki walki. Nie widzi Aragorna, co tylko utwierdza go w przekonaniu, że dzieje się najgorsze. Nagle zauważa, że zbliżają się do niego czarni jeźdźcy. Jeden ze sług Saurona ugodził hobbita przeklętym ostrzem. Po chwili przybył Aragorn, który odpędził przeciwników. Okazuje się, że Frodo ugodzony przeklętym ostrzem bez odpowiedniej pomocy przemieni się w upiora. Grupa od razu wyruszyła w dalszą drogę, aby jak najszybciej dotrzeć do celu, gdzie elfy będą mogły pomóc uratować życie hobbita. Aragorn postanawia dalej podróżować głównymi trasami, które oczywiście mogą narazić ich na niebezpieczeństwo, lecz jest to jedyny sposób, aby szybko dostać się do siedziby elfów. Po drodze spotykają elfa Glorfindela, który, jak się okazuje, poszukuje ich od kilku dni, gdyż pragnie pomóc im dotrzeć do Rivendell. Nowo przybyły elf oddaje Frodo swojego konia. Po chwili na podróżników napadają czarni jeźdźcy. Koń niosący na sobie rannego hobbita pomknął między sługami Saurona. Zwierzę dobiegło do rzeki, którą niezwłocznie zaczęło pokonywać. Za Frodo wciąż trwał pości. Jeźdźcy również dotarli do rzeki, zbliżając się coraz bardziej do rumaka, niosącego hobbita. Wtem za Bagginsem woda porwała napastników, ratując Frodo. Hobbit stracił przytomność.
Frodo po trzech dniach budzi się na zamku Elronda, który wyleczył hobbita oraz był sprawcą spiętrzenia się wody w rzece oraz porwania czarnych jeźdźców. Przy łóżku hobbita czuwa Gandalf. W Rivendell Frodo poznaje wiele osób: krasnoluda, który kiedyś towarzyszył jego wujowi w podróży do Samotnej Góry – Gloina, elfiego księcia Legolasa. Hobbit dowiaduje się również, że Orim, Oin i Balin zostali uznani za zaginionych, gdyż wyruszyli, aby odzyskać stare krasnoludzie królestwo Morii, lecz nikt od długiego czasu o żadnym z nich nie słyszał. Frodo spotyka również Bilba, który prosi hobbita, aby pokazał mu pierścień, lecz ten odmawia, co hamuje nagłe pragnienie starszego Bagginsa. Bilbo nie posiadając już pierścienia postarzał się, ale wciąż kocha swojego Frodo.
Zwołano naradę, podczas której dyskutowano nad losem pierścienia. Podczas spotkania Gloin informuje przyjaciół, iż dowiedział się, że Nazgule – słudzy Saurona dotarli do Dale i Samotnej Góry, gdzie szukają pierścienia i Bagginsa. Legolas zabiera głos, ogłaszając, że Gollum, którego przetrzymywały leśne elfy uciekł i za pewne będzie szukał swojego skarbu – pierścienia. Boromir opowiada jeszcze, że wraz z bratem Faramirem miał dziwny sen, w którym słyszeli, że muszą znaleźć Miecz Który Został Złamany oraz Zgubę Isildura, którą okazuje się pierścień, w którego posiadaniu jest młody Baggins.Gandalf powiadamia wszystkich obecnych, że spotkał się z czarodziejem Sarumanem. Niestety ten pragnąc pierścień tylko dla siebie uwięził Gandalfa w wieży, z której przyjacielowi Froda udaje się wymknąć. Czarodziej mówi, iż Saruman tworzy swoją armię i nie wspiera Saurona, a przy najmniej na razie tak wygląda sytuacja. Gandalf stwierdza, że pierścień nie jest bezpieczny w Rivendell, gdyż za pewne Sauron nie długo przyjdzie po niego.
Wreszcie dochodzi do dyskusji na temat dalszych losów pierścienia. Elrond opowiedział się za zniszczeniem pierścienia w ogniu, z którego został wykuty, aby tym samym ostatecznie pokonać Saurona. Boromir nie zgodził się z jego zdaniem, twierdząc, iż powinni wykorzystać magiczną moc pierścienia, aby zaatakować Władcę Ciemności. Król Elrond uznał to za zbyt niebezpieczne. Tłumaczy, że pierścień potrafi manipulować swoim właścicielem oraz najbliższymi z jego otoczenia. Z powodu zepsucia, tkwiącego w pierścieniu wykorzystanie go przeciwko Sarumanowi może zagrozić misji.Jego mocy ulegali najodważniejsi z najodważniejszych i najszlachetniejsi z najszlachetniejszych wojowników. Ostatecznie podjęto decyzje zniszczenia pierścienia.
Frodo zgłosił swoją chęć uczestnictwa w misji. Został mianowany Powiernikiem Pierścienia. Towarzyszyć mają mu: Legolas, Gandalf, Gimli, Aragorn, Boromir, Merry, Sam, Pippin. Dziewiątka śmiałków ma stworzyć Drużynę Pierścienia, na którą będą składać się przedstawiciele wszystkich wolnych rasów Śródziemia. Do podróżników dołącza kucyk Bill, którego grupa spotkała podczas pobyty w Bree. Drużyna Pierścienia wyruszyła w kierunku Góry Przeznaczenia, mieszczącej się w Mordorze.
Na początku grupa śmiałków musiała pokonać Górę Karadas, którą zdecydowali obejść doliną. Niestety zostali wytopieni przez sługusów Sarumana. Gimli zasugerował, aby przejść pod górą kopalnią starego krasnoludzkiego królestwa Morii. Gandalf upierał się jednak, aby pokonali górę dostając się na jej szczyt, gdyż wiedział, że kopalnia jest bardzo niebezpieczna. Jak twierdził, krasnoludy kopiąc w poszukiwaniu bogactwa uwolniły śpiącą bestię. Drużyna Pierścienia postanowiła udać się na szczyt góry, co ostatecznie przez śnieżycę stało się niewykonalne. Podróżnicy zostali zmuszeni do pokonania Karadas kopalnią Morii. Po wejściu do podziemi śmiałkowie nie mogli otworzyć wrót, na których znajdowała się jakaś tajemnicza zagadka. Na drzwiach widniał napis „Powiedz przyjacielu i wejdź”. Merry i Pippin z nudów rzucali kamieniami do pobliskiego jeziora, co przebudziło śpiącą bestię. Gandalf wypowiedział słowo „przyjaciel” w języku elfów, co otworzyło wrota. W kopalni nie znaleziono żadnych oznak życia. Podróżnicy chcieli wrócić na zewnątrz, lecz uniemożliwił im to potwór z jeziora, którego obudzili Merry i Pippin. Drużyna postanowiła po cichutku iść w głąb kopalni. Wkrótce natrafili jednak na wiele szkieletów, w tym znanych im krasnoludów, które przybyły, aby odzyskać Morię. Wojownicy zginęli z rąk orków, które niedługo później wraz z potworem z jeziora – trollem zaatakowali Drużynę Pierścienia. Bestia napadła na Frodo, przewracając go. Przyjaciele Bagginsa złapali go i zaczęli szybko uciekać z nim z kopalni. Na szczęście Frodo przeżył cios potwora. Drużyna chciała jak najszybciej dostać się na most Khazad-dum. Nagle orkowie z trollem zaprzestali pościgu. Po chwili śmiałkowie zostali zaatakowani przez pradawnego potwora – Balroga. Gandalf próbował pokonać bestię, lecz spadł razem z nią w przepaść. Drużyna Pierścienia, niestety już bez Gandalfa, opuściła kopalnie, wydostając się na powierzchnię. Następnie zaczęła przemierzać Lasy Lothlorien, gdzie spotkała elfich władców Galadrielę i Celeborna. Elfy pozwalają śmiałkom odpocząć w ich siedzibie. Po kilku dniach Galadriela ujawnia hobbitom magiczne zwierciadło, które pokazuje to czego się pragnie. Sam pragnie wrócić do domu, więc zobaczył Shire, w którym dochodzi do potwornych wydarzeń. Elfka pociesza hobbita, mówiąc, iż to co widział niekoniecznie musi być się spełnić. W zwierciadle Frodo widzi starca podobnego do Gandalfa, jednak ubranego w białe szaty, następnie statek z biała chorągwią i przerażające oko. Dowiadujemy się również, że Galadriela posiada jeden z pierścieni, przekazanych elfom. Celeborn proponuje Drużynie Pierścienia, aby resztę podróży przemierzyli łodziami. Podróżnicy przystają na propozycję. Na pożegnanie śmiałkowie otrzymują prowiant, ubrania oraz potrzebny ekwipunek. Ponadto Gimli dostaje pukiel włosów Galadrieli, Sam skrzynkę z ziemia z sadu elfki, Aragorn pochwę na miecz oraz broszkę Arweny, Frodo zaś otrzymuje flakonik ze światłem w środku.
Drużyna płynie przez wiele dni. W końcu decyduje się zrobić przystanek na odpoczynek. Sam uważa, że ktoś ich śledzi, Frodo sugeruje, ze może być to Gollum. Aragorn potwierdza jego przypuszczenia, twierdząc, iż widział go od Morii. Drużyna przyśpiesza, aby zgubić szpiega. Przyjaciele rozważają, co powinni zrobić. Boromir ogłasza, że postanowił udać się do swojej ojczyzny do Gondoru. Jeśli nikt nie będzie chciał mu towarzyszyć wyruszy sam. Grupa stwierdza, że decyzja, co do losu pierścienia należy do Frodo. Baggins myśli nad tym, co powinien zrobić. Przerywa mu Boromir. Frodo obawia się, że towarzysz będzie chciał zabrać mu pierścień, aby z jego mocą odzyskać Gondor. Młody Baggins zakłada pierścień na palec i staje się dzięki niemu niewidzialny. Przyjaciele poszukują Froda, obawiając się, że mogło coś mu się stać. Hobbit zostaje odnaleziony w łodzi przez Sama. Baggins wyznaje mu, że postanowił samotnie wyruszyć do Mordoru. Sam mówi, ze nie pozwoli mu odejść samemu, zamierza z nim zostać i razem zakończyć misję. Drużyna Pierścienia zostaje rozbita.
Streszczenie krótkie
W Shire swoje sto jedenaste urodzony obchodzi Bilbo Baggins. Hobbit podczas przyjęcia wsuwa na palec magiczny pierścień i znika, aby w domu spakować swoje rzeczy i zostawić pierścień dla krewnego Frodo. Kilka lat później do młodego Bagginsa przybył czarodziej Gandalf, aby wytłumaczyć Frodo czym jest pierścień, jaką moc posiada i w jaki sposób powstał. Ponadto to ostrzega go przed niebezpieczeństwem ze strony Saurona, prosząc młodzieńca, aby wyruszył do elfów do Rivendell. Nadchodzi dzień wyprawy, lecz czarodziej nie przybył na spotkanie. Frodo postanowił nie czekać i w towarzystwie Pippina, Merry’ego, Grubasa i Sama wyruszyć w drogę. Na samym początku zostają zaatakowani przez czarnego rycerza. Uciekając przed nim docierają do Bucklandu, gdzie Grubas się z nimi rozdziela, nie chcąc kontynuować przeprawy. Wędrując przez Stary Las i Wzgórza Kurhanów hobbici zostają dwukrotnie uratowani z opał przez Toma Bombadila, która dołącza do śmiałków. W dalszej części podróży dostają się do gospody w Bree, gdzie spotykają przyjaciela Gandalfa – Strażnika Aragorna. Przyjaciele podróżują z daleka od głównych dróg, lecz nie ochrania ich to przed niebezpieczeństwem. Pewnej nocy napadają na nich słudzy Władcy Ciemności Nazgule, którzy poważnie ranią Frodo. Niedługo później grupa spotyka elfa Glorfindela, który użycza Bagginsowi własnego konia. Dochodzi do kolejnej potyczki z czarnymi jeźdźcami, podczas której ranny Hobbit na grzbiecie konia ucieka przed pościgiem, aż dociera do Rivendell.
Na miejscu król elfów Elrond ulecza Frodo. Po przebudzeniu się Hobbit spotyka Gandalfa i Bilbo. Poznaje wiele nowych osób, w tym przyjaciół jego wuja, którzy pomagali mu niegdyś w niebezpiecznej przygodzie. Król zwołuje naradę, podczas której ma zostać przegłosowana sprawa dalszych losów pierścienia. Elrond opowiada się za zniszczeniem pierścienia w Mordorze w ogniu, z którego został wykuty, aby w ten sposób ostatecznie pokonać Saurona. Z jego opinią nie zgadza się Boromir, według którego należy wykorzystać pierścień do obrony Gondoru. Ostatecznie większość osób głosuje, aby pierścień zniszczyć. Frodo zgłasza swoja chęć uczestnictwa w tak ważnej misji, dzięki czemu zostaje mianowany Powiernikiem Pierścienia. W przygodzie będą mu towarzyszyć: Gandalf, Legolas, Aragorn, Boromir, Gimli, Sam, Merry i Pippin. Zostaje utworzona dziewięcioosobowa grupa pn. Drużyna Pierścienia. Przyjaciele wyruszają do Góry Karadras, którą pokonują kopalnią starego krasnoludzkiego królestwa Morii. Wewnątrz niej drużyna budzi Starożytnego potwora Balroga, z którym pojedynkuje się Gandalf. Niestety czarodziej wraz z bestią spada w przepaść. Po opuszczeniu kopalni przyjaciele trafiają do Lothlorien, gdzie spotykają efich władców – Galadriele i Celeborna. Elfka przestawia hobbitom specjalne zwierciadło, pokazujące to, co się chce zobaczyć. W lustrze Frodo widzi mężczyznę podobnego do Gandalfa, lecz w białym odzieniu. Po kilku dniach odpoczynku Drużyna Pierścienia wyrusza w dalszą podróż łodziami, pożyczonymi im przez elfy. Płyną kilka dni. W końcu postanawiają odpocząć na lądzie. Dochodzi do nieporozumienia między Boromirem a Frodo. Hobbit myśląc, że Boromir chce zabrać mu pierścień, wsuwa go na palec i ucieka. Zostaje odnaleziony w łodzi przez Sama, który decyduje się kontynuować z nim podróż. Drużyna Pierścienia rozpada się.
Plan wydarzeń
1. Sto jedenaste urodziny Bilbo Bagginsa.
2. Ucieczka Bilbo z przyjęcia z okazji jego urodzin.
3. Pozostawienie pierścienia dla Froda.
4. Opuszczenie przez Biblo domu w Shire.
5. Spotkanie Gandalfa z Frodo.
6. Opowieść o historii Pierścienia.
7. Nakrycie Sawise’a na podsłuchiwaniu konwersacji.
8. Podróż Froda w towarzystwie Merry’ego, Pippina i Sama.
9. Ucieczka hobbitów przed czarnym jeźdźcem.
10. Przemierzanie Starego Lasu i Wzgórza Kurhanów.
11. Uratowanie hobbitów przez Toma Bombadila.
12. Spotkanie Aragorna w gospodzie „Pod Rozbrykanym Kucykiem”
13. Nocny atak Nazguli.
14. Ugodzenie Froda przeklętym ostrzem.
15. Spotkanie z elfem Glorfindelem w trakcie podróży do Rivendell.
16. Pościg Nazguli.
17. Dotarcie rannego Froda do Rivendell.
18. Utrata przytomności przez Bagginsa.
19. Uleczenie hobbita przez króla Elronda.
20. Spotkanie Froda z Gandalfem i Bilbo.
21. Zwołanie Rady Elronda.
22. Dyskusje na temat dalszych losów pierścienia.
23. Podjęcie decyzji o zniszczeniu magicznego przedmiotu.
24. Mianowanie Froda Powiernikiem Pierścienia.
25. Utworzenie dziewięcioosobowej Drużyny Pierścienia.
26. Rozpoczęcie wędrówki do Mordoru w celu zniszczenia pierścienia i pokonania Saurona.
27. Próby pokonania Góry Karadras.
28. Przeprawa przez kopalnię Morii.
29. Potyczka Gandalfa z pradawnym potworem Balrogiem.
30. Śmierć czarodzieja.
31. Dotarcie Drużyny Pierścienia do Lothlorien.
32. Spotkanie z Galadrielą i Celebornem.
33. Pokazanie hobbitom zwierciadła przez Galadrielę.
34. Ujrzenie w lustrze Gandalfa Białego.
35. Podarowanie śmiałkom prowiantu, odzieży i potrzebnego ekwipunku.
36. Otrzymanie przez członków Drużyny Pierścienia specjalnych prezentów od Galadrieli.
37. Wyruszenie łodziami w dalszą część przeprawy.
38. Zatrzymanie się na odpoczynek.
39. Ogłoszenie przez Boromina chęci powrotu do Gondoru.
40. Nieporozumienie między Boromirem a Frodo.
41. Wykorzystanie mocy pierścienia i ucieczka Bagginsa.
42. Poszukiwanie hobbita.
43. Odnalezienie Froda w łodzi przez Sama.
44. Wyruszenie dwójki hobbitów w dalszą podróż do Mordoru.
45. Rozdzielenie się członków Drużyny Pierścienia.
Recenzja książki
Recenzja pierwszej części trylogii, chociaż tak prawdę mówiąc nie powinniśmy na tę serię mówić trylogia, gdyż jest to nawet jedna książka tylko podzielona na trzy części.
„Drużyna Pierścienia” czyli pierwsza część powieści pana Tolkiena, który postanowił jeszcze w wolnym czasie napisać chociażby Hobbita (akcja serii Władcy Pierścienia nie przypadkowo często jest odniesieniem do tej powieści) opowiada o Frodo, chłopaku, który niespodziewanie wpada w posiadanie „Jedynego Pierścienia” który był własnością Bilbo Bagginsa, ale za namową Gandalfa jeszcze Szarego oddaje go właśnie Frodo. Chłopak dostaje za zadanie udać się do Mordoru aby owy klejnot zniszczyć, nie zdaje sobie sprawy, że chrapkę na przedmiot ma kilka złych stron mocy na czele z Sauronem, czyli królem mitycznej krainy Mordoru, klejnot miał mu zapewnić władzę i panowanie nad pozostałymi pierścieniami. To się jak wiemy nie udało bo najpierw trafił on pod władanie Bilbo a potem Frodo. Przyjaciele Frodo przemierzają góry i doliny, złowrogości i przyjemności, upadki i wzloty, często także rozpady w samej Drużynie Pierścienia, po to by dopełnić celu wyprawy czyli zniszczenia Jedynego.
Co można napisać o samej książce, ciekawostką może być fakt, że cała seria była pisana ponad 15 lat i w pierwowzorze miała być przedłużeniem serii „Silmarilion” jednak wynikły z tego losy wojny o pierścień co sprawiło, że autor musiał utworzyć z tego odrębną serię, która jak już wspomniałem została rozłożona na 3 części.
Wielu zgodnie twierdzi, że w tej powieści Tolkien wszedł na swój absolutnie najwyższy poziom pióra, i ja do grona tych osób się zaliczam. Fabuła poprowadzona w sposób absolutnie liniowy i fantastyczny, nie mamy tutaj poczucia zagubienia wątku, czy obaw, że pewne elementy z czasem pozostaną bez odpowiedzi. Język i zabawa słowem to absolutny majstersztyk, gdybym mógł to chyba nawet umieściłbym tę książkę w top3 najschludniej i najefektywniej napisanych książek jakie w życiu czytałem, po Doktorze Dolittle i Harrym Potterze. Opisywany przez autora świat, mieni się jako królestwo z jednej strony dobrobytu, pięknej, wręcz baśniowej mimo swojego nastawieni krainy, z drugiej często schodzimy do mrocznego, pełnego strachu i niepewności lochu, gdzie jesteśmy ciągle w gąszczu niepewności, zastanawiania się jakie problemy czyhają za zakrętem, wyobraźnia pozwala nam pracować na najwyższym obrocie niemal na każdej stronie, wytężając nas do wysiłku niemal karkołomnego by móc sobie zobrazować z czym bohaterowie muszą się mierzyć. Przyznaje, jest to być może czasem męczące i sprawiające, że ma się na kilka godzin ochotę odłożyć książkę i odprężyć głowę, ale to jest jak narkotyk, jeżeli tego nie trzymamy w dłoni dłużej niż godziny, to przynajmniej ja, zacząłem czuć się bardzo dziwnie, dalsze odkrywanie losów Frodo i jego przyjaciół nurtowało moje baniacze niemal bez przerwy, autor bardzo zręcznie bawi się naszym zmysłem umysłu, zmysłem chęci odkrywania Mordoru razem z bohaterami. Ciężko się też z nimi nie utożsamiać, jeżeli bardzo często mamy tutaj książkowe nomen omen przykłady tego jak dzisiaj powinna wyglądać lojalność, oddanie dla drugiego, szacunek i zobowiązania, dzisiaj odnosi się często wrażenie, że takie pojęcia jak „daje słowo” ” obiecuję” „będę z tobą na dobre i złe” to niemal oksymorony. W tej księdze i dwóch kolejnych Tolkien pokazuje to w dokładnie odwrotny sposób, moim zdaniem książka ponadczasowo wpisuje się w to, o czym starają się mniej lub bardziej udanie mówić dzisiejsze formy ideologii czy różnych grup społecznych, że oddanie, szacunek czy miłość do bliźniego to wartości nad wszystkie inne. Trochę to smutne, że dzisiaj, w 2020 roku często by odkryć takie banały, coś co wydaje się być oczywiste bez czytania jakiejkolwiek książki, staje się pomału towarem niemal luksusowym.
Oprócz jednak tych głośnych aspektów mamy kilka wątków pobocznych, które także bardzo fajnie wplatają się w całą fabułę, nie są męczące, wnoszą pewien element spajający całą książkę i się nie dłużą, często odnosimy wrażenie, że autor wpycha, jeden, drugi, trzeci wątek tylko po to aby było o czym pisać, i żeby po prostu czytelnik mógł sobie odpocząć chwilkę od głośnej fabuły, tutaj absolutnie o tym nie ma mowy. Wszystko spokojnie analizowane daje obraz tego, jak za rękę jesteśmy prowadzeni a mimo tego jak cudownie możemy sami interpretować sobie to co chcemy i jak chcemy.
„Drużyna Pierścienia” w mojej skromnej i nie do końca pełnej ale jednak szczerej opinii jest jedną z najlepszych książek jakie kiedykolwiek trzymałem w swoich dłoniach, nawet jeżeli jest długa, a jest długa, to czyta się ją bardzo lekko i czasem nie zdajemy sobie sprawy, jak szybko przeczytamy 50-60-70 stron i nie mamy dosyć, są momenty, przeciągające się, opisywanie drogi do Mordoru czy więzienie Gandalfa, które mogłyby się urwać w pół drogi. Ale jako całość pokazują, jak świetnie, przemyślanie i spójnie napisane są te kolejne strofy. Tolkien tą książką na stałe wszedł do panteonu chyba najlepszych twórców powieści czy książek o tematyce fantastyki w historii. Gorąco polecam przeczytanie tej części jak i dwóch kolejnych bo to jest prawdziwa uczta dla czytelniczego maniaka.
Najważniejsze informacje
„Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia” została napisana przez Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Została wydana po raz pierwszy w 1954 roku. Jest to pierwszy tom trylogii „Władca Pierścieni”. Kolejne tomy to: „Władca Pierścieni: Dwie Wieże” oraz „Władca Pierścieni: Powrót Króla”. „Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia” składa się z dwóch ksiąg: Powrót Cienia i Drużyna Pierścienia. Książka pierwotnie miała pozostałymi dwoma częściami stanowić jeden obszerny utwór, lecz nie zgodził się na to wydawca.
Książka opowiada o przygodzie hobbita Frodo, któremu Bilbo Baggins przekazuje Pierścień. Nie może pozostać w swoim rodzinnym Shire, gdyż Sauron, Władca Ciemności chce odzyskać swój pierścień, aby zawładnąć nad wszystkimi rasami. Frodo chce uratować całe Śródziemie.
Czas i miejsce akcji: Fabuła rozgrywa się wymyślonej krainie – Śródziemiu. Nie odbywa się to w czasie rzeczywistym. Akcja rozgrywa się około 60 lat po wydarzeniach z „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Odwiedzane miejsca: m.in. Stary Las, Wzgórza Kurhanów, wioska Bree, gospoda w Bree, Shire, Rivendell, Wodogrzmoty Rauros, wzgórze Among Sul, Lothlorien, kopalnia Morii.
Ważni bohaterowie:
Frodo Baggins: główny bohater powieści. Jest to hobbit, krewny Bilbo Bagginsa, który wiele lat temu znalazł Pierścień w Górach Mglistych. Frodo mieszka w Shire, gdzie odbywają się urodziny jego krewnego, który przekazuje mu Pierścień. Niedługo później spotyka Gandalfa i rozpoczyna się jego przygoda do Rivendell, twierdzy elfów. W podróży będą towarzyszyć mu: Aragorn, Sam, Merry, Pippin, Tom Bombadil. Po naradzie w Rivendell Frodo zostaje powiernikiem Pierścienia i wyrusza do Mordoru z Legolasem, Gandalfem, Aragornem, Gimlim, Samem, Merrym i Pippinem.
Sam Gamgee: hobbit, ogrodnik w Shire, przyjaciel Froda. Podsłuchał rozmowę Froda z Gandalfem, w wyniku czego dołącza do hobbita w podróży do Rivendell.
Gandalf Szary: mądry i uzdolniony czarodziej, przyjaciel Bilbo i Frodo Bagginsów. Spotyka się z głównym bohaterem w twierdzy elfów w Rivendell. Walczy ze starożytnym potworem Balrogiem w kopalni starego krasnoludzkiego królestwa Morii. Niestety traci tam życie.
Aragorn: potomek Isildura, który kiedyś odebrał Pierścień Sauronowi. Nazywany jest Obieżyświatem, Strażnikiem. Dołącza do odważnych hobbitów w gospodzie w Bree, skąd pomaga im dotrzeć do Rivedell. Następnie dołącza do drużyny Pierścienia i wyrusza z towarzyszami do Mordoru.
Legolas: elf, dobry przyjaciel krasnoluda Gimliego. Dołącza do Drużyny Pierścienia. Doskonale posługuje się łukiem.
Gimli: krasnolud, przyjaciel Legolasa. Jest małomówny. Doskonale posługuje się toporem. Dołącza do Drużyny Pierścienia.
Boromir: człowiek, syn namiestnika Gondoru – Denethora. Próbował odebrać Frodo Pierścień. Dołącza do Drużyny Pierścienia.
Merry i Pippin: hobbici, którzy dołączają do Froda w podróży do Rivendell. Dołączają również do Drużyny Pierścienia.
Gatunek: powieść (przygodowa, fantasy)
Rodzaj literacki: epika.
Opracowanie
„Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia” został napisany przez J.R. R. Tolkiena. Książka została wydana w 1954 roku. Jest to pierwszy tom trylogii pt. „Władca Pierścieni”. Tak jak pisałam w najważniejszych informacjach o „Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia” kolejne tomy to: „Władca Pierścieni: Dwie Wieże” oraz „Władca Pierścieni: Powrót Króla”. „Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia” składa się z dwóch ksiąg: Powrót Cienia i Drużyna Pierścienia.
Książka „Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia” pierwotnie miała być połączona z jej kolejnymi tomami, tak aby wszystkie razem jako jeden utwór wydać. Taki był zamysł Tolkiena, lecz wydawca się na to nie zgodził, w wyniku czego aktualnie „Władcę Pierścieni” możemy czytać jako trylogię, która tak naprawdę jest całością, gdyż kiedy jedna część się kończy, od razu w tym momencie zaczyna się kolejna. Napisanie całej trylogii zajęło Tolkienowi aż 12 lat.
Czas i miejsce akcji: czas nierzeczywisty, około 60 lat po wydarzeniach z „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Fabułą rozgrywa się w wymyślonej krainie zwanej Śródziemiem. Konkretne lokalizacje to m.in. Shire, Stary Las, Wzgórza Kurhanów, Lothlorien, wioska Bree, gospoda w Bree, wzgórze Among Sul, chatka Toma Bombadila, Rivendell, kopalnia starego krasnoludzkiego królestwa Morii, Wodogrzmoty Rauros.
O czym jest „Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia”?
W skrócie mówiąc o walce dobra ze złem. Bardziej szczegółowo, mnożna powiedzieć, że jest to wędrówka Froda, który w trakcie niej mężnieje, odważniej, zmienia się. Jak wida ową wędrówkę można zrozumieć na dwa sposoby: jako realną podróż do Rivendell i Mordoru bądź jako zmianę Froda, jego dorośnięcie (nie biologiczne lecz metaforyczne – gdyż sam Frodo miał 34 lata). Książka opowiada o jego podróży, podczas której poznaje wielu ciekawych ludzi. Często zaprzyjaźnia się z nimi. Zaczyna rozumieć, ze nawet jako mały hobbit może wiele zmienić, a nawet zaważyć o zwycięstwie sił dobra przeciwko Sauronowi.
Ważniejsi bohaterowie:
Frodo: główny bohater, hobbit, który wyrusza najpierw do Rivendell a później jako Powiernik Pierścienia do Mordoru. Po naradzie w twierdzy elfów dołącza do Drużyny Pierścienia. Frodo jest krewnym Bilba Bagginsa, który niegdyś odnalazł Pierścień w Górach Mglistych.
Sam: przyjaciel Froda, ogrodnik w Shire. Podsłuchał konwersację Gandalfa z Frodo, w wyniku czego zostaje wtajemniczony w historię Pierścienia. Wyrusza z młodym Bagginsem do Rivendell, a następnie łodzią do Mordoru. Jest oddanym przyjacielem. Twierdzi, że nigdy nie zostawi Froda samego z tak ciężkim wyzwaniem, pomoże mu jak tylko może.
Gandalf: stary przyjaciel Bilba, zaprzyjaźnia się również z Frodo. Wtajemnicza młodego Bagginsa w historię Pierścienia oraz prosi go o wyruszenie do Rivendell. Umiera w walce z starożytnym potworem Balrogiem w krasnoludzkiej kopalni Morii.
Aragorn: potomek Isildura (który został uznany bohaterem, po tym jak pokonał Saurona i odebrał mu pierścień). Nazywany jest Strażnikiem oraz Obieżyświatem. Spotyka Frodo w gospodzie w Bree. Kocha córkę króla elfów Elronda – Arwenę. Dołącza do Drużyny Pierścienia. Jest odważny, wytrwały i mądry.
Gimli: krasnolud, który przyjaźni się z elfem Legolasem. Jest to dość niecodzienne, gdyż w świecie Tolkiena, elfy nie przepadają za krasnoludami. Jest silnym wojownikiem, posługującym się toporem. Jest bardzo małomówny.
Legolas: dobry przyjaciel Gimliego. Jest elfem, świetnie posługuje się łukiem. Dołącza do Drużyny Pierścienia. Jest gotowy do największych poświęceń w imię ocalenia Śródziemia.
Boromir: człowiek, syn namiestnika Gondoru – Denethora. Jest zdolnym wojownikiem. Chciał odebrać Frodo Pierścień, aby dzięki jego mocy obronić Gondor, z którego pochodzi. Poległ w walce z orkami.
Merry i Pippin: hobbici z Share. Wyruszyli z Frodo i Samem do Rivendell. Są bardzo odważni i zawsze służą pomocą przyjaciołom.
W „Władcy Pierścieni” zwłaszcza „Drużynie Pierścienia” widać odwołanie do czasów II Wojny Światowej, w której uczestniczył syn Tolkiena – Christopher. Władza Saurona nawiązuje do władzy totalitarnej, w której to on ma wszelką władzę. W wojnie biorą udział wszystkie wolne rasy Śródziemia: hobbiści, elfy, ludzie, krasnoludy. Ich reprezentanci składają się na Drużynę Pierścienia, która za zadanie ma pokonać Saurona zniszczyć Pierścień. Pomagają im utalentowani czarodzieje: np. Gandalf. Świat Tolkiena jest bardzo różnorodny, bogaty. Ma swoją przyrodę, kultury, języki, historię, geografię, różne gatunki: hobbici, orkowie, elfy itp. „Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia” jest walką dobra ze złem. A dokładniej zalążek tego, co wydarzy się w kolejnych tomach. Pierwsza książka ma być takim wprowadzeniem w świat Tolkiena, nową historię, bohaterów. Utwór pokazuje, że nawet najbardziej niepozorne istoty mogą pomóc rozwiązaniu problemów, obejmujących cały świat. Pomoc można uzyskać nawet z najbardziej niespodziewanej strony.
Gatunek: powieść (fantasy).
Rodzaj literacki: epika.
Geneza utworu i gatunek
Pierwotnie „Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia” miała stanowić razem z innymi tomami „Władca Pierścieni: Dwie Wieże” i „Władca Pierścieni: Powrót Króla” miała stanowić jedną całość. Oznacza to, że historia nie miała zostać podzielona na trzy części. Tolkien chciał wydać je jako jedną wielką książkę. Nie zgodził się na to jednak wydawca. Ale zacznijmy od początku.
Tolkien napisał swojego „Hobbit, czyli tam i z powrotem”, który stał się bardzo popularną powieścią fantasy. Wydawca więc poprosił pisarza, aby napisał kolejną książkę w podobnym klimacie, aby wykorzystać moment popularności na rynku wydawniczym. Tolkien zaczął pisać więc kilka propozycji. Na przykład „Rudego Dżila i jego psa”, „Łazikanty”, „Silmarilion”. Przedstawił je wszystkie wydawcy. Temu jednak ostatni nie przypadł do gustu. Nakazał również Tolkienowi podejść do sprawy z innej strony. Pisarz zaczął pracę od początku. „Władcę Pierścieni” pisał około dwunastu lat. Jest to bardzo długi czas, ale zdecydowanie zrozumiały, mając w pamięci liczne wątki i różnorodność, która pojawiła się w trylogii. Tolkien zapragnął całość wydać jako jedno ogromne tomiszcze. Pomysł ten jednak nie spodobał się wydawcy, który nakazał podzielił utwór na tomy. Tolkien zrezygnowany tak postąpił. Z tego powodu dzisiaj możemy czytać „Władcę Pierścieni” w trzech tomach: „Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia” , „Władca Pierścieni: Dwie Wieże” i „Władca Pierścieni: Powrót Króla”. Książki były wydawane po raz pierwszy w Wielkiej Brytanii w latach 1954-1955.
Mam nadzieje, że nieco rozjaśniłam sytuację związaną z genezą utworu.
Gatunek: powieść fantasy.
Rodzaj literacki: epika.
Bohaterowie
Frodo Baggins – hobbit, krewny Bilbo Bagginsa. Mieszka w Shire. Otrzymuje od Bilba Jedyny Pierścień Saurona. Wyrusza na wyprawę do Rivendell, a następnie do Mordoru. Wydawałoby się, że Hobbit nie mógłby zdobyć się na odwagę, aby podjąć się wykonania tak niebezpiecznej misji, jak pokonanie Saurona. Frodo jednak jest wytrwały w dążeniu do wyznaczonego celu, niezwykle dzielny i szlachetny. Nie zastanawia się nazbyt nad wędrówką do elfiej twierdzy. Na swoich barkach niesie niezwykle ciężkie brzemię.
Samwise Gamgee – ogrodnik, Hobbit, który podsłucha rozmowę Gandalfa z Frodo. Szybko został wtajemniczony w historie Jedynego Pierścienia i postanawia wyruszyć w przygodę razem z przyjacielem. W trakcie wędrówki niejednokrotnie udowodni swoje męstwo i oddanie przyjaciołom.
Gandalf Szary – niezwykle utalentowany i mądry czarodziej. Przyjaźni się z Bilbo, z którym niegdyś podróżował. Wtajemnicza Frodo w historię Pierścienia. Gandalf jest wyjątkowo szlachetną postacią, która potrafiłaby bez zastanowienia poświęcił własne życie dla przyjaciół. Dokonał tego, w trakcie walki z Balrogiem w kopalni Morii, gdzie wraz z potworem spadł w przepaść i zginał.
Aragorn – potomek Isildura. Nazywany jest również Obieżyświatem. Aragorn jest zakochany z wzajemnością w Arwenie, córce Elronda. Aragorn ma szlachetne serce i niebywałą odwagę. Jest przyjacielem Gandalfa. Co więcej, jest on doświadczonym wojownikiem i zdolnym mówcą.
Legolas – elf, najlepszy przyjaciel Gimliego. Elfy i krasnoludy nie przepadają za sobą, lecz Legolas i Gimli są niesamowitym wyjątkiem, często się przekomarzają, znają siebie nawzajem jak nikt inny. Legolas wspaniale posługuje się łukiem i strzałami.
Gimli – małomówny krasnolud, najlepszy przyjaciel Legolasa. Potrafi umiejętnie posługiwać się toporem.
Boromir – syn namiestnika Gondoru – Denethora, brat Faramira. Chciał odebrać Frodo Pierścień, aby ratować ojczyznę – Gondor. Jest silnym, odważnym i zdolnym wojownikiem. Żałuje tego co chciał zrobić.
Merry – pełne imię Merry’ego to Meriodok Brandybuck.Jego kuzynem jest Pippin. Hobbit, który wyruszył z Frodo do Rivendell. Pomógł również Frodo sprzedać dom w Bag End i zakupić nowy w Ustroni.
Pippin – pełne imię Pippina to Peregrin Tuk. Hobbit ten, wyruszył z Frodo do Rivendell. Jego kuzynem jest Merry. Jest nierozważny i początkowo nieco tchórzliwy. Zmienia się to w trakcie książki. W Starym Lesie został zaatakowany przez wierzbę, która chciała pochłonąć go, lecz został uratowany przez Toma Bombadila.
Grubas – pełne imię Grubasa to Fredegar Bolger. Jest to Hobbit, który początkowo wyruszył z Frodo do Rivendell, jednak szybko po pościgu czarnego jeźdźca rozdzielił się z przyjaciółmi i zawrócił, nie udając się dalej z młodym Bagginsem.
Tom Bombadil – ma żonę – Złotą Jagodę. Uratował czterech hobbitów w Starym Lesie i Wzgórzach Kurhanu. Ugościł ich również w swoim domu. Jest najbardziej tajemniczą postacią we „Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia”, bardzo mało o nim wiemy.
Bilbo Baggins – Hobbit, który mieszkał w Shire, jest krewnym Frodo i najlepszym przyjacielem Gandalfa. W dniu swoich 111 urodzin przekazał Jedyny Pierścień, który prędzej zdobył w Górach Mglistych, Frodo.
Elrond – półelf, ojciec Arweny. Ugościł hobbitów, Aragorna w swoim domu w Rivendell. Wyleczył również Frodo Bagginsa zranionego przeklętym ostrzem. Zwołał Naradę, na której zadecydowano o dalszych losach Pierścienia oraz utworzono Drużynę Pierścienia.
Arwena – córka Elronda, elfka. Zakochana jest z wzajemnością w Aragornie. Arwena jest piękną, młodą kobietą, niezwykle odważną i nieustraszoną. Wyrzekła się swojej nieśmiertelności dla Aragorna.
Saruman – czarodziej, dawny przyjaciel Gandalfa. Stanął po stronie Saurona, działał również często na własną rękę. Uwięził Gandalfa w wieży Orthanku, chcąc odnaleźć lokalizację pierścienia. Był żądny władzy.
Sauron – sługa Morgotha, który po jego upadku zajął jego miejsce. Chce odzyskać Jedyny Pierścień, którego był pierwotnym właścicielem. Pragnie podporządkować sobie całe Śródziemie. Saurona można pokonać poprzez zniszczenie Pierścienia w Szczelinie Zagłady w Mordorze.
Gollum – dawniej był znany jako Hobbit imieniem Smeagol. Pewnego dnia odnalazł pierścień i został opętany przez jego moc. Zaczął traktować go jak swój jedyny skarb, za który potrafiłby zabić. Pierścień został mu odebrany przez Bilbo Bagginsa w Górach Mglistych.
Isildur – był królem Gondoru, który wziął udział w wielkiej bitwie przeciwko Sauronowi. Odebrał wrogowi pierścień, lecz pozostawił go dla siebie. Popadł w obłęd. Był jednym z Powierników Pierścienia.
Galadriela – elfka, żona Celeborna. Należy do plemienia Noldorów. W Lothlorien pokazała hobbitom swoje Zwierciadło, pokazujące to, co chce się zobaczyć.
Celeborn – elficki władca Lothlorien, mąż Galadrieli. Podarował Drużynie Pierścienia łodzie, aby mogli nimi dalej podróżować do Mordoru.
Charakterystyka bohaterów
Charakterystyka najważniejszych bohaterów:
Frodo Baggins – Jest niskim Hobbitem o brązowych włosach i niebieskich oczach. Ma nieco jaśniejsze włosy od innych hobbitów. Urodził się 24 września 2968 TE (Trzeciej Ery). Odszedł ze Śródziemia w kierunku Amanu 29 września 3021 TE. Dołączył do Drużyny Pierścienia i stał się Powiernikiem Pierścienia. Otrzymał do wykonania bardzo ważną misję – zniszczenie Jedynego Pierścienia, aby w ten sposób pokonać Saurona. Pierścień przez cały czas nosi na szyi. Początkowo wędruje tylko z najlepszymi przyjaciółmi: Samem, Merrym i Pippinem. Frodo był wrażliwy i współczujący, potrafił pokazać litość i miłosierdzie, udowodnił to obłaskawiając Golluma, chcącego odebrać mu pierścień. Był naiwny i ufny, uważał, ze Gollum naprawi swoje zachowanie i przestanie pragnąć mocy pierścienia. Od momenty posiadania pierścienia ogarnia go szaleństwo, pierścień próbuje nim manipulować. Frodo jest bardzo lubiany, ma wielu przyjaciół: np. Sama, Merry’ego, Pippina, Gandalfa, Bilbo, Aragorna.
Gandalf – Jest bardzo uzdolnionym i mądrym czarodziejem. Z pochodzenia jest Majarem, który został wysłany do Śródziemia, aby pokonać Saurona. Jest on niskim, siwowłosym starcem, którego broda sięgała aż poniżej pasa, a gęste brwi wystawały poza kapelusz. Gandalf ubrany jest duże, czarne buty, szare szaty i duży, niebieski kapelusz. Jest niezwykle mądrym, uczciwym i miłosiernym czarodziejem. Pokłada wielkie nadzieje w niepozornym Hobbicie Frodo. Widzi więcej niż inni mieszkańcy Śródziemia. Gandalf jest niezwykle przyjacielski i wrażliwy, ma wielu towarzyszy, którzy oddaliby za niego życie. Z kolei Gandalf sam również poświeciłby się za nich, co z resztą zrobił w kopalni Morii. Był członkiem Drużyny Pierścienia.
Aragorn – Większość ludzi zna go pod przezwiskiem Obieżyświat, ponieważ podróżował samotnie w skromnym odzieniu. Urodził się 1 marca 2931 TE. Jest synem Arathorna II i Gilraeny. Aragorn jest potomkiem Isildura. W jego żyłach płynie krew Majarów, elfów i ludzi. Aragorn jest silnym i postawnym mężczyzną o czarnych włosach i szarych oczach. Jest bardzo szlachetnym, odważnym wojownikiem o dobrym sercu. Zawsze przeciwstawia się niesprawiedliwości. Jest niezwykle łaskawy i mądry, pełen miłości i chęci naprawy tego co jest złe. Był członkiem Drużyny Pierścienia.
Legolas – Był elfem, syn króla Thranduila, władcy Mrocznej Puszczy i ksieciem Leśnego Królestwa. Legolas był mężczyzną o szczupłym ciele, blond długich włosach i szarych oczach. Posiadał niezwykłe umiejętności precyzyjnego strzelania z łuku, co czyniło go bardzo dobrym żołnierzem i wartościowym członkiem Drużyny Pierścienia. Miał dobry słuch i wzrok, co tylko doskonaliło jego umiejętności łucznicze. Pomimo stereotypowej niechęci elfów do krasnoludów Legolas bardzo zaprzyjaźnił się z małomównym Gimlim, z którym często przyjacielsko się przekomarzał.
Gimli – Był krasnoludem, pochodzącym z królewskiego rodu. Jest bardzo silnym i barczystym wojownikiem, niskiego wzrostu. Miał ciemne oczy i długa brodę. Doskonale posługiwał się toporem w trakcie walki. Był nieustraszony, wytrwały i odważny. Gimli raczej nie mówił za dużo, miarkował swoje słowa, był bardzo małomówny. Pomimo stereotypowej niechęci krasnoludów do elfów zaprzyjaźnił się z Legolasem. Był bardzo przyjacielski, lojalny. Można było na niego liczyć gdyż zawsze dotrzymywał danego słowa. Jest członkiem Drużyny Pierścienia.
Boromir – Jest synem namiestnika Gondoru, Denethora oraz starszym bratem Faramira. Jest członkiem Drużyny Pierścienia. Boromir jest silnym i postawnym mężczyzną o szlachetnych rysach twarzy. Ma długie, czarne włosy szare oczy. Z wyglądu przypominał ojca, lecz z charakteru już nie. Był zaślepiony swoimi celami np. uratowaniem Gondoru za wszelką cenę. Z powodu tego zapragnął odebrać Frodo pierścień, czym rozbił Drużynę Pierścienia. Lubił obmyślać strategie walki, lecz nie przepadał za księgami i nauka.
Samwise Gamgee – Jest ogrodnikiem, który podsłuchał rozmowę Gandalfa i Frodo w Shire. Jest niskim hobbitem o blond włosach i piwnych oczach. Jest członkiem Drużyny Pierścienia. Został siedmiokrotnie wybrany na burmistrza Michel Delwing. Sam jest oddanym przyjacielem, lojalnym i dobrodusznym. Nigdy nie zostawiłby Frodo z jego ciężkim brzemieniem samego sobie. Był szlachetną osobą o dobrym sercu. Kochał zwierzęta i przyrodę. Zawsze myślał logicznie i praktycznie.
Merry – Jego pełne imię to Meriadok Brandybuck. Jest hobbitem, mieszkającym w Shire. Jego kuzynem jest Pippin. Merry jest niskim mężczyzną o jasnych, niedługich włosach. Postanowił wyruszyć z Frodo do Rivendell, a następnie do Mordoru. Jest odważny i wytrwały. Ma szlachetne serce i silny charakter. Jest członkiem Drużyny Pierścienia.
Pippin – Jego pełne imię to Peregrin Tuk. Mieszka w Shire. Jest niskim hobbitem o złocistych włosach. Pippin jest odważnym młodym mężczyzną, który pomimo początkowych przeciwności losu i niebezpieczeństwa decyduje się kontynuować podróż z Frodo. Zostaje również członkiem Drużyny Pierścienia. Pippin bardzo lubił śpiew i tanie, kochał wszelką rozrywkę. Był bardzo wesołym, pozytywnie nastawionym do świata hobbitem. Okazał się mężnym, odważnym, przyjacielskim towarzyszem podróży. Niestety był również nierozważny przez co nie raz naraził swoich przyjaciół na kłopoty.
Czas i miejsce akcji
Czas i miejsce akcji pierwszego tomu trylogii „Władcy Pierścieni” Tolkiena – „Władca Pierścieni. Drużyna Pierścienia”
Czas akcji:
Akcja pierwszego tomu „Władca Pierścieni. Drużyna Pierścienia” rozgrywa się dokładnie 60 lat po tym, jak hobbit z Shire – Bilbo Baggins powrócił ze swojej wyprawy z Gandalfem z powieści Tolkiena „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Jego krewny Frodo Baggins zostaje głównym bohaterem „Władcy Pierścieni”. Fabuła rozpoczyna się w dniu sto jedenastych urodzin Bilba i trzydziestych czwartych Froda, czyli w roku 3001 TE. (Skrót TE oznacza Trzecią Erę – jest to system mierzenia czasu w uniwersum tolkienowskim. Jest jeszcze Druga Era i Pierwsza Era). Fabuła pierwszego tomu kończy się rozdzieleniem się Drużyny Pierścienia. Frodo i Sam uciekają łodzią i udają się do Mordoru. Aragorn, Gimli, Boromir, Legolas, Merry i Pippin pozostają w Wodogrzmotach Rauros.
Jako ciekawostka: Trzecia Era trwała w uniwersum tolkienowskim, w Śródziemiu od 1 TE do 3021 TE. Okres ten liczony jest od pierwszego pokonania Saurona przez Isildura oraz śmierci Elendila (był ojcem Isildura) i Gil-galada (był elfem, który był w posiadaniu jednego z pierścieni, przeznaczonych dla elfów – Pierścienia Powietrza) do zakończenia Wojny o Pierścień, a dokładnie odejścia Gandalfa, Bilbo, Frodo i wielu elfów na Najdalszy Zachód do Amanu, gdzie wszyscy mieli odpocząć i zaznać upragnionego spokoju, po ostatecznym pokonaniu Saurona.
Miejsce akcji:
Miejscem akcji jest wymyślona przez Tolkiena kraina zwana Śródziemiem, które zamieszkują różne istoty: elfy, krasnoludy, ludzie, hobbici, enty, orki, czarodzieje. Świat ten ma własną kulturę, religie, języki, geografię, historię, bogatą faunę i florę, tradycje, zwyczaje. Był tworzony m.in. na podstawie mitologii nordyckiej. Konkretne lokalizacje to: Wodogrzmoty Rauros, kopalnia starożytnego królestwa krasnoludów Morii, Shire, twierdza elfów Rivendell, Ustronie, wioska Bree, Lothlorien, gospoda „Pod Rozbrykanym Kucykiem”, Stary Las, Wzgórza Kurhanu, leśna chatka Toma Bombadila.
Problematyka
„Drużyna pierścienia” to tytuł pierwszego tomu powieści z cyklu „Władca Pierścieni” autorstwa J.R.R. Tolkiena (John Ronald Reuel Tolkien). Pierwsza publikacja miała miejsce dnia 29 lipca 1954 roku. Tekst reklamowy oraz recenzję książki napisał C.S. Lewis, oddany przyjaciel Tolkiena, autor „Opowieści z Narnii”. Cykl powstawał w latach 1936-1949, a więc za czasów drugiej wojny światowej. Niewątpliwie ten burzliwy i pełen napięcia okres wpłynął na twórczość autora, który zamieścił wiele nawiązań do wojny, totalitaryzmu czy faszyzmu. To właśnie owe ustroje odkryjemy pod postacią tolkienowskiego Morgotha i jego sługi, Saurona. Polityka nie jest jednak osią napędową tej książki. Jest to powieść z gatunku fantastyki, a więc znajdziemy tu także wyrazistą walkę pomiędzy dobrem a złem. To właśnie jest główną problematyką utworu, jakże często spotykaną i charakterystyczną w fantastyce. Utworzona m.in. z hobbitów drużyna symbolizuje przyjaźń, lojalność i bohaterstwo. Z kolei tytułowy pierścień to walka ze swoimi słabościami i lękami. Tolkien ukazuje, że nawet bohaterowie z pozoru słabi mogą wykazać się męstwem i poświęceniem w imię ogólnego dobra. W opozycji do zła występują też inne istoty, na przykład ludzie, elfy oraz czarodzieje, którzy jednocząc się, są o wiele silniejsi i mogą podjąć walkę z wrogiem. Książka Tolkiena to nie tylko opowieść o podróży tytułowej drużyny. Mistrzowsko i z wielkim pietyzmem wykreowany świat ma swoją geografię, historię, kulturę, a nawet wymyślone specjalnie, we współpracy z lingwistami, języki, jakimi posługują się poszczególne gatunki bohaterów. Świat tolkienowskiej „Drużyny Pierścienia” jest wielowymiarowy i niezwykle sugestywny. Mnogość gatunków, z których każdy ma swoją własną kulturę, obyczajowość i przeszłość, naprawdę wywiera wrażenie na czytelniku.
Minęło ponad sześćdziesiąt lat od dnia publikacji książki, a mimo to jej problematyka jest nadal aktualna. Mimo iż żyjemy w bardzo odmiennej rzeczywistości, wojna, walka i męstwo zawsze będą uniwersalnymi problemami każdych społeczeństw, bez względu na szerokość i długość geograficzną, jaką zamieszkują. Autora książki można określić mianem „władcy wyobraźni”, gdyż pobudził umysły miliona czytelników na całym świecie, sprawiając, że jego książki zostaną na zawsze w pamięci odbiorcy.
Rozprawka
Rozprawka na temat przyjaźni w pierwszej części trylogii ,,Władcy Pierścienia”.
Przyjaźń. Każdy człowiek pragnie przyjaciela. Osoby która nam pomoże. Wskoczy za nami w ogień. Ale tak naprawdę kiedy uświadamiamy sobie że to przyjaźń? Nie złwykłe koleżeństwo. Przyjaźń to jedna z najważniejszych rzeczy w życiu człowieka. Przyjacielem można nazwać osobę z którą znamy się od zawsze, ale czy to oby na pewno przyjaźń? Czy to oby nie jest przyzwyczajenie? Jako tezę obejme smormułowanie: ,, Przyjaźń pojawia się w najtrudniejszych momentach naszego życia oraz to nie my o niej decydujemy”. Zdajemy sobie wedy sprawę ile dla nas znaczy dana osoba, której kiedyś nie byliśmy wstanie wyobrazić sobie za bliską osobę. Moją teze popre podanymi argumentami.
Za pierwszy przykład obejmę relacje jaka łączy Frodo Bagginsa oraz Samwisa Gamgee. Na pierwszy rzut oka zwykła relacja. Szef-ogrodnik. Niestety zrządzenie losu postanowiło inaczej. Sam podsłuchał rozmowę jaka wywiązała się między Frodem a Gandalfem na temat pierścienia. Musiał on wyruszyć w śmiertelnie niebezpieczna przygodę. Nie wiedział na co się pisze oraz nie mógł temu zaprzeczyć. Wiele osób mogło stwierdzić że Sam będzie zły, lecz on nigdy nie miał mu tego za złe. Gdy dowiedział się o tym że będzie towarzyszyc Frodo w jego misji był szczęśliwy. Więź jaka połaczyła młodych hobbitów była niesamowita. Sam Gamgee był pod wielkim wrażeniem odwagi Froda. Był mu wierny i zawsze pragnął dla niego jak najlepiej, choć on sam mógł źle na tym wyjść. Był w stanie wskoczyć za nim w ogień co nie raz udowodnił. Był mu oddany. Frodo natomiast był sceptycznie nastawiony do pomysłu aby Sam wyryszał z nim w tak niebezpieczną podróź. Obawiał się że Gamgeesowi się coś stanie. Pod koniec pierwszej części trylogii Frodo postanawia chronić Hobbita i w resztę podróży wybrać się sam. Gamgee natomiast znowu przełożył bezpieczeństwo Bagginsa po nad swoje i wybrał się z nim. Jednym słowem przyjaźń która zrodziła się z przypadku była w stanie przetrwać wszytko.
Kolejnym przykładem jest przyjaźń między elfami, krasnoludami i ludźmi. Przyjaźń która nie miała prawa bytu. Więź jaką stworzyli członkowie Drużyny Pierścienia była zaskakująca. Przecież każdy wie że krasnoludy są samolubne, elfy przebiegłe a ludzie chciwi. W takim razie jak udało im się wyzbyć stereotypów? W obliczu niebezpieczeństwa każdy stara się pomóc innym. Szczególna więź zawiązała się między Legolasem a Gimlim, elfem a krasnoludem. Odwiecznie skłócone rody o różnych kulturach, znalazły wspólny język. Zapewne wiele ludzi zastanawia się jak do tego doszło. Przecież jak za pewne wiemy nie polubili się na początku. Nie umieli zrozumieć na zwajem swoich poglądów oraz ich zaakceptować. Krasnolud nie rozumiał dlaczego elf lubi spokój i stara się załatwić wszystko spokojnie. Elf natomiast nie rozumiał chęci bitwy i Glimlina. Zmieniło się to podczas przygody. Gdy Upiory Pierścienia zaatakowały pomagali sobie na wzajem. Elf niejednokrotnie uratował życie krasnoludowi. Zaczęli się oni rozumieć oraz powoli przestawało łączyć ich jedynie chęć zniszczenia pierścienia. Relacja między nimi jest wyjątkowa ponieważ wyzbyli się oni uprzedzeń i postarali zrozumieć. Innymi słowy przyjaźń Legolasa i Gimlima jest niepowtarzalna. Zrodziła się ona w bardzo nieoczykiwanym momęcie i stała się bardzo silna.
Reasumując, przyjaźń zawarta w nieoczekiwanych momentach jest w stanie przetrwać wszystko. Przyjaciel pomaga nam w najtrudniejszych momentach naszego życia. To właśnie w potrzebie poznajemy znaczenie słowa przyjaźń. Podane przeze mnie argumenty potwiedzają moją tezę i potrzwierdzają sformułowanie, iż przyjaźń wzmacnia się w obliczu niebezpieczeństwa. To właśnie przyjaciel rozumie nas najlepiej, pomaga nam oraz wspiera nas w naszych decyzjach. Pomoga nam osiągnąć cel a jeśli spadniemy na dół, podciągną nas, tak jak zrobił to Samwise Gamgee. Każdy człowiek potrzebuje przyjaciela i tego właśnie życzę wszytskim ludzią, aby każdy posiadał osobę dla której jest w stanie wskoczyć w ogień.
Charakterystyka
Władca Pierścieni – Drużyna Pierścienia – J.R.R. Tolkien – CharakterystykaInformacje o książceWładca Pierścieni: Drużyna Pierścienia (kiedyś inaczej tłumaczone, jako „Bractwo Pierścienia lub „Wyprawa”; oryginalny tytuł to po angielsku: „The Fellowship of the Ring”) to książka należąca do gatunku literackiego, którym jest fantasy, napisana przez J.R.R. Tolkiena (Johna Ronalda Reuela Tolkiena). Jest to pierwszy tom z całej powieści Władca Pierścieni. Został wydany 29 lipca 1954 roku przez wydawnictwo Allen & Unwin w oryginalnym języku angielskim, w Wielkiej Brytanii. W Polsce natomiast ukazał się dopiero 7 lat później, w 1961 roku, w przekładzie Marii Skibniewskiej. Składa się z dwóch ksiąg: I – „Powrót Cienia”, II – „Drużyna Pierścienia”. Oprócz tego tomu, pojawiły się jeszcze dwie kolejne części: „Dwie wieże” oraz „Powrót Króla”.Krótkie streszczenieZ powodu urodzin hobbita Bilba Bagginsa, a także swoich interesów, do jego wioski hobbitów – Shire’u przybywa Gandalf – znany i lubiany czarodziej, a zarazem przyjaciel Bilba. Władca magii oznajmia hobbitowi, że przybył z powodu Pierścienia, który wrócił z wyprawy wraz z małym przyjacielem Gandalfa. Jak się niedługo później okazuje, Pierścień, który posiada hobbit jest tak zwanym „Pierścieniem Jedynym”, to znaczy, że tylko dzięki niemu, Sauron może odzyskać dawną moc, a co za tym idzie, władzę nad całym światem. Jedynym więc sposobem, by do tego nie dopuścić, jest zniszczenie złotej obrączki tam, skąd powstała. Ponieważ Bilbo jest już dość stary i schorowany, Gandalf postanawia poprosić jego siostrzeńca Froda, by wziął udział w wyprawie pełnej niebezpieczeństw (oczywiście nie mówi tego wprost, bo okazałoby się, że hobbit odmówi pomocy, a na to Gandalf nie mógł pozwolić) i pomógł mu zniszczyć Pierścień.W tym samym czasie Sauron rozpoczyna przygotowania wojska do walki i wysyła czarne, upiorne potwory – Nazgule, których było aż dziewięć, co też odniosło się do ich nazwy: Dziewięć Upiorów Pierścienia.Wraz z Frodem, w podróż wyrusza jego przyjaciel Sam Gamgee, który podsłuchał jego rozmowę z czarodziejem, oraz spotkani na polu Magota bracia, Merry i Pippin. Cała czwórka wyrusza do Bree,a dokładniej do gospody „Pod Rozbrykanym Kucykiem”, która się tam znajduje. Podążali do tego miejsca, bo to właśnie tam miał czekać na nich Gandalf. Po dotarciu do celu, ku ich zdziwieniu nie spotkali czarodzieja, lecz jednego z jego wysłanników – Obieżyświata. To dzięki niemu przetrwali atak Nazguli w nocy (uciekli dosłownie chwilę przed nimi).Nie patrząc za siebie hobbicie wraz z Obieżyświatem uciekają z Bree do Riwendell – krainy elfów, a zarazem do domu Elronda. Jednak przed dotarciem, napadają na nich Nazgule, i ledwo udaje im się ujść z życiem. Jest to jedyny plus tej sytuacji, ponieważ Frodo został ciężko ranny i potrzebuje natychmiastowej pomocy.Dzięki szybkiemu dotarciu do celu, mały hobbit przeżywa. To tam podróżnicy spotykają Gandalfa i Bilba. Niedługo później, gdy Frodo jest w pełni sił, odbywa się nadzwyczajna rada, na której ma zapaść decyzja, co należy zrobić z Pierścieniem. Po wielu sporach i kłótniach wszystkich klanów z powodu różnych racji na temat, jak zniszczyć złotą obrączkę, do Mordoru, który jest bardzo dobrze strzeżony, i w którym znajduje się Góra Przeznaczenia, by zniszczyć złoty Pierścień zgłosił się Frodo. Jego kandydatura została przyjęta, a wraz z nim mieli ruszyć w drogę: Legolas – jeden z najlepiej wyszkolonych elfów; Obieżyświat, który niedługo później okazuje się być Aragornem – potomkiem dawnego Isildura, któremu udało się pokonać Saurona i odebrać mu Pierścień Jedyny; Boromir – wojownik i człowiek wielkiego czynu, syn Denethora, który jest namiestnikiem Gondoru; Gimil – potężny krasnolud; Gandalf oraz trzej hobbiccy przyjaciele Froda, którzy mu do tej pory towarzyszyli: Sam, Merry i Pippin. W ten sposób powstaje Drużyna Pierścienia, która składa się właśnie z tych osób. Od razu po naradzie, grupa wyrusza z Riwendell. Na początku próbują przebrnąć przez szczyt Karadhras, jednak przez zaklęcia, które rzuca wróg Gandalfa – Saruman Biały, który jest sługą Saurona, nie udaje im się to. Z tego powodu też, a także przez namowy Froda i Gimila, Gandalf zgadza się na przejście Gór Mglistych przez kopalnie Morii – dawnego mocarstwa krasnoludów.Napotykają tam niecnego demona zwanego Balrogiem. Zaczynają z nim walczyć, co jest skutkiem tego, że wraz z demonem umiera także Gandalf. Reszta w popłochu ucieka z kopalni, po czym dociera do miasta zwanego Lothlórien. Króluje tam piękna kobieta imieniem Galadriel. To tam podróżnicy odnajdują odpoczynek. Podczas pobytu w tym królestwie, królowa oznajmia Frodowi, że niedługo sam będzie musiał udać się w dalszą podróż, ponieważ reszta Drużyny Pierścienia nie jest aż tak odporna jak on, na działanie złotej obrączki. Po kolejnych kilku dniach odpoczynku, uczestnicy wyprawy postanawiają ruszyć w dalszą drogę. Docierają do wodospadów Rauros. To właśnie tam dwaj przyjaciele: Frodo i Sam opuszczają resztę grupy. W tym samym czasie pozostała część Drużyny Pierścienia zostaje napadnięta przez Orków. W walce ginie Boromir, a Merry i Pippin zostają pojmani.Pozostali członkowie Drużyny, tj.: Aragorn, Legolas i Gimli postanawiają wyruszyć im na ratunek. W tym momencie Drużyna Pierścienia przestaje istnieć (rozpada się; każdy jest gdzie indziej niż powinien – wszyscy mieli trzymać się razem).Charakterystyka bohaterówGłównymi bohaterami są (przeważnie członkowie Drużyny Pierścienia): Bilbo Baggins (stary hobbit, który uczestniczył w pierwszej wyprawie po Pierścień, opiekuje się Frodem, przyjaciel Gandalfa), Frodo Baggins (siostrzeniec Bilba, wyrusza wraz z przyjaciółmi i Gandalfem w niebezpieczną podróż,by zniszczyć Pierścień, jest pomysłowy i ambitny), Samwise Gamgee (przyjaciel Froda, wyrusza wraz z nim na wyprawę, bardzo się o niego troszczy), Meriadok Brandybuck (Merry; mały hobbit, przyjaciel Froda, wyrusza wraz z nim w podróż), Peregrin Tuk (Pippin; jeden z czterech hobbitów, który wyrusza w podróż, przyjaciel Froda), Gandalf (czarodziej, który kieruje wyprawą, jest wszędzie znany i lubiany), Legolas (jeden z najlepiej wyszkolonych elfów w Riwendell, uczestniczy w wyprawie, jest członkiem Drużyny Pierścienia), Aragorn (Obieżyświat; potomek Isildura, który kiedyś pokonał Saurona i wszelkie zło, ambitny i odważny, członek Drużyny Pierścienia), Boromir (chciwy, lecz waleczny człowiek, który należy do Drużyny i bierze udział w wyprawie, w której ginie w walce z Orkami), Gimil (przywódca krasnoludów, członek grupy wyruszającej na wyprawę, walczy młotem, jest niski, za to odważny i bystry).