Jesienna miłość

PLAN WYDARZEŃ :1. Beztroskie życie Londona i szkolne perypetie.
2. Zapisanie się na zajęcia z dramatu.
3. Oświadczenie panny Garber dotyczące udziału chłopaka w bożonarodzeniowym przedstawieniu (rola anioła).
4. Plany dalszej edukacji Londona.
5. Wygrana w wyborach do samorządu szkolnego.
6. Poszukiwanie partnerki na szkolny bal.
7. Pomysł zaproszenia Jamie Sullivan na uroczystość.
8. Odwiedzenie Jamie w jej domu.
9. Zaproszenie dziewczyny na szkolny bal.
10. Prośba dziewczyny o niezakochanie się w niej.
11. Odbycie się szkolnego balu.
12. Rozmowa Londona z kolegami na temat Jamie.
13. Spędzanie czasu na pisaniu podania o przyjęcie na uniwersytet.
14. Rozmowa telefoniczna z Londonem i prośba o spotkanie.
15. Spotkanie bohaterów.
16. Prośba o zagranie przez Londona roli Toma Thorntona  w przedstawieniu.
17. Liczne namowy ze strony Jamie.
18. Zgoda chłopaka za zagranie głównej roli.
19. Próby do przedstawienia.
20. Propozycja zagrania przedstawienia w domu sierot.
21. Poinformowanie panny Garber o pomyśle.
22. Odwiedziny w domu Londona.
23. Wyprawa bohaterów do sierocińca w ce

Wydarzenie opisane w opowieści pt. „Jesienna miłość” rozgrywają się w latach 1958-1959. Główny bohater jest też narratorem. Opowiada całą historię z perspektywy czasu, będąc już 58-letnim mężczyzną. Akcja rozgrywa się w Stanach Zjednoczonych, w małym miasteczku Beaufort. Bohater to młody siedemnastoletni chłopak, który mieszka razem z rodzicami i jest jedynakiem. W chwili rozpoczęcia akcji zaczyna naukę w ostatniej klasie szkoły średniej Szkoła znajduje się w miasteczku, w którym mieszka.London Carter jest beztroskim nastolatkiem. Nie wyróżnia się niczym spośród swoich kolegów. Prowadzi również życie podobne do życia typowego nastolatka. Nie ma sprecyzowanych planów na przyszłość. Nie wie, na którym uniwersytecie chciałby kontynuować naukę po ukończeniu szkoły średniej. Pragnieniem ojca jest, aby uczył się na Harvardzie albo Princeton, ale z jego wynikami w nauce nie jest to jednak możliwe. W ostatniej klasie pod wielkim znakiem zapytania stanęło również to, czy dostanie się na Uniwersytet Północnej Karoliny.London zapisał się na zajęcia z dramatu prowadzone przez pannę Garber. Na owe zajęcia uczęszcza też Jamie Sulivan – córka miejscowego pastora. Dziewczyna jest wychowywana tylko przez ojca, gdyż jej matka zmarła tuż po jej narodzinach. Jamie jest cichą i spokojną dziewczyną. Nie rozstaje się z Biblią, czyta ją na przerwach. Z nikim się nie przyjaźni, a dzień bez dobrego uczynku uważa za stracony.Na pierwszych zajęciach z dramatu nauczycielka oświadcza wszystkim uczniom, że to właśnie Jamie zagra główną rolę w bożonarodzeniowym przedstawieniu.Wielkimi krokami zbliża się szkolny bal. Okazało się, że London nie ma jeszcze partnerki. Wpada na pomysł zaproszenia córki pastora. Odwiedza dziewczynę w domu i składa jej propozycję wspólnego pójścia na bal. Dziewczyna prosi Londona, aby ten nie zakochał się w niej, co chłopakowi wydaje się bardzo śmieszne. Nadszedł dzień uroczystości. Chłopak pożyczonym samochodem jedzie po Jamie do jej domu i razem udają się na szkolny bal. Okazało się, że dziewczyna dobrze tańczy. Niestety po balu London jest wyśmiewany przez swoich kolegów z powodu Jamie i przez to unika dziewczyny. Mijają kolejne dni, chłopak spędza czas na pisaniu podania na uniwersytet. W pewnym momencie dzwoni telefon – to Jamie. Nalega na spotkanie, a chłopak zgadza się. W trakcie spotkania dziewczyna prosi go, aby to właśnie on zagrał rolę Toma Thorntona w przedstawieniu, gdyż drugi chłopak nie nadaje się do tego. Ten wykręca się, jednak po licznych namowach dziewczyny zgadza się. Odbywają się próby do przedstawienia. London nie umie swoich kwestii i wcale nie ma ochoty się ich uczyć. Jeden z kolegów Londona wpada na pomysł, aby przedstawienie zagr

„Jesienna miłość” – najważniejsze informacjeAutorNicholas Sparks – współczesny amerykański pisarz. Twórca powieści takich jak „Pamiętnik”, „Ostatnia piosenka” czy „Najdłuższa podróż”.Czas akcjiWydarzenia opisane w utworze rozgrywają się od jesieni 1958 roku do wiosny 1959 roku. Narrator opowiada je po upływie czterdziestu lat.Miejsce akcjiWydarzenia opisane w utworze rozgrywają się w małym miasteczku Beaufort, położonym nad morzem, w Karolinie Północnej, niedaleko Morehead City, w Stanach Zjednoczonych. Głównie w szkole, ale i w domu Londona, na werandzie i w domu Jamie, w kościele, w szpitalu, w restauracji, domu sierot, na plaży.NarracjaNarratorem jest London Carter, narracja jest prowadzona w pierwszej osobie.Bohaterowie1. London Carter – główny bohater, ma siedemnaście lat, jest jedynakiem. Uczęszcza do ostatniej klasy szkoły średniej w swoim miasteczku. Zakochuje się w Jamie Sulivan.2. Jamie Sulivan – główna bohaterka, córka miejscowego pastora. Uczennica ostatniej klasy szkoły średniej w Beaufort. Śmiertelnie chora na białaczkę, umiera na końcu opowieści.3. Hegbert Sulivan – miejscowy pastor

 „Jesienna miłość” – czas i miejsce akcjiCzas akcjiAkcja rozpoczyna się we wrześniu 1958 roku. Jest to początek roku szkolnego 1958/1959, w którym London, bohater-narrator, uczy się w ostatniej klasie szkoły średniej. Po jej ukończeniu planuje zacząć naukę na Uniwersytecie Północnej Karoliny. Wydarzenia trwają od jesieni 1958 roku do wiosny 1959. Narrator opisuje wydarzenia z perspektywy czasu, w roku 1998. Jest wtedy starszym mężczyzną w wieku pięćdziesięciu ośmiu lat. Narrator we wstępie mówi o swoim odmienionym życiu, a na końcu powieści odpowiada na pytanie, dlaczego ożenił się z Jamie. Tłumaczy, że zrobił to z miłości, którą ją darzył. Nie zrobił tego ani z litości, ani tylko dlatego, by tylko spełnić największe marzenie córki pastora Hegberta.Miejsce akcjiAkcja op

Książka pod tytułem „Jesienna miłość” autorstwa Nicholasa Sparksa rozpoczyna się prologiem. W tym fragmencie poznajemy głównego bohatera utworu – Landona Cartera. Ma on pięćdziesiąt siedem lat i w 1999 roku, idąc ulicami swojego rodzinnego miasta postanawia przekazać czytelnikom historię, która odmieniła jego życie. Mianowicie miała ona miejsce, gdy bohater miał 17 lat. Mężczyzna czuje wzruszenie na samą myśl, a także ma wrażenie, że wskazówki cofają się, a on znów staje się młody. Siwe włosy zastępują brązowe, a młodość wraca. Tak jako czytelnicy zostajemy wprowadzeni do historii Landona Cartera. Rozpoczyna on swoją opowieść mówiąc o rodzinie. Wspomina czułą matkę, która poświęcała mu wiele uwagi w dzieciństwie. Mówi także o ojcu, którego praktycznie cały czas nie było w domu, gdy chłopak był mały. Brakowało mu jego opieki i męskiego wychowania. Ojciec Landona dowodzący okręgiem wyborczym, będąc politykiem zajmował swoją uwagę zawodem. Przez 9 miesięcy w roku przebywał w Waszyngtonie, a nie zabierał tam ze sobą rodziny, ponieważ chciał, aby syn wychowywał się w jego stronach. Zatem Landon dorastając stał się buntownikiem. Jadł na przykład wieczorami orzeszki na okolicznym cmentarzu. Zdarzało mu się też pisać mydłem po samochodach. Czuł pustkę wynikającą z braku ojca i w ten sposób rekompensował sobie stratę. Bohater wspomina także o dziadku, który był okrutny i dorobił się majątku na krzywdzie innych, między innymi pożyczając pieniądze z dużym odsetkiem i przejmując czyjeś majątki.
Potem Landon nawiązuje do postaci Hegberta Sullivana. Okoliczny pastor był ważną osobistością w Beaufort. Wspomina o kazaniach wygłaszanych przez wdowca, a także o tym, że w dzieciństwie lubił mu dokuczać. Później nawiązuje do klasy maturalnej. Uczęszczał do niej z córką Hegberta – Jamie. Mówi, że dziewczyna nigdy mu się nie podobała ze względu na swój sposób bycia. Miała blond włosy spięte w postarzający ją kok, nie malowała się, czytywała Biblię w każdej wolnej chwili i nosiła cały czas ten sam brązowy sweter i plisowaną spódnicę. Być może bohater nie nawiązałby tak dokładnie do postaci Jamie, gdyby nie moment, gdy ich drogi się przecięły. Trafili bowiem obydwoje na zajęcia z dramatu, które przygotowywały maturzystów do wygłaszania roli w przedstawieniu bożonarodzeniowym autorstwa Hegberta. Późniejsza część akcji utworu nawiązuje do wyborów do samorządu uczniowskiego. Ojciec Landona bardzo chciał, aby chłopak dostał się na prestiżowe studia. Jednak młody Carter nie wykazywał żadnych nadzwyczajnych umiejętności, które pomogłyby mu w rekrutacji. Zatem zdecydował się na lokalny uniwersytet w Karolinie, ale nawet tam brakowało mu punktów, aby się dostać. Ojciec zasugerował więc chłopakowi, aby został przewodniczącym szkolnego samorządu. Mimo niechęci Landon spełnił plany taty z pomocą przyjaciela Erica. On był u boku Cartera od przedszkola i jako najlepszy kumpel nie odmówił mu pomocy, kiedy Landon poprosił go o poparcie u głosujących. Eric był najpopularniejszy w szkole zatem sukces Cartera stał się od razu niemal pewnym. Po osiągnięciu celu Landonowi ulżyło, ale jedynie na chwilę. Zbliżał się bal organizowany z okazji rozpoczęcia roku. Bohater nie miał partnerki co stawiało go w patowej sytuacji. Po wielu poszukiwaniach zdecydował się iść do domu Jamie Sullivan. Nie przepadał za dziewczyną, ale dostrzegł w niej szansę. Jamie zgodziła się pod jednym warunkiem, mianowicie takim, że Landon się w niej nie zakocha. Wkrótce oboje poszli na bal. Co prawda ich obecność razem wzbudzała kontrowersje, ale nie było najgorzej. Jamie potrafiła tańczyć dzięki spotkaniom z tańcami organizowanymi w kościele. Landon nie gadał z kolegami, bo trzymali się na dystans od niego i partnerki tak jak inni. Carter obserwował swoją byłą dziewczynę, która tańczy z nowym chłopakiem. Podziwiał jej sukienkę i wygląd. Ubiór Jamie nie zrobił na nim za to żadnego wrażenia. Bał się też o bezpieczeństwo Angeli, ponieważ jej partner – Lew nie wydawał się sympatyczny. Istotnie jego podejrzenia się sprawdziły, bo gdy dziewczyna się upiła i zwymiotowała w szkolnej toalecie, Lew szybko uciekł. Landon razem z Jamie pomogli Angeli dotrzeć do domu i posprzątali wymioty dziewczyny. Carter był wdzięczny za ten wieczór Sullivan, zatem czuł to, że także powinien jej wyświadczyć przysługę. Niedługo po balu dziewczyna zadzwonila do Landona i poprosiła o pomoc. Carter mimo niechęci udał się do domu Jamie, aby wysłuchać jej prośby. Chodziło o zagranie głównej roli w bożonarodzeniowym przedstawieniu. Postać Toma Thortona była najważniejszą ze wszystkich. Landonowi było zatem ciężko się zgodzić, ale widząc jak bardzo zależy dziewczynie nie odmówił. Wkrótce dostał rolę. Próby do przedstawienia ukazywały jak bardzo Carter nie przywiązywał wagi do nauki swoich kwestii. Wszystkie za to znała Jamie i podpowiadała zarówno jemu, jak i innym uczestnikom spotkań. W międzyczasie koledzy Landona zaczęli się z niego wyśmiewać. Był przyzwyczajony do docinek z ich strony. Takie było ich usposobienie, ale tym razem chodziło o Jamie Sullivan. Z racji tego, że była ona pośmiewiskiem szkoły i wciąż była na językach, jej kontakt z Landonem wzbudził ciekawość Erica i innych kolegów chłopaka. Wypytywali go o nią, sugerowali mu ukrywany związek oraz randki. Carter uratował swoją sytuację mówiąc, że do roli głównego bohatera zmusiła go Panna Garber – nauczycielka dramatu. Twierdził, że nie było innego wyjścia i nie miał na to wpływu. Skłamał. Wkrótce prawda wyszła na jaw. Pewnego dnia, gdy Landon w towarzystwie Erica i jego dziewczyny Margaret siedział w barze „u Cecila” w jego kierunku podążała szybko Jamie. Nie spodziewał się jej w tamtym miejscu. Przyszła się przywitać i prowadząc rozmowę z przyjaciółmi chłopaka pogrążyła go i udowodniła jego kłamstwo. Na domiar złego próby z czasem zajmowały coraz więcej czasu. Trwały do zmroku. Landon mając po drodze do domu dom Sullivanów odprowadzał Jamie. Plotki o Carterze nasiliły się. Miał już dość obgadywania za plecami. W dzień próby generalnej w teatrze czekało go wiele pracy, ponieważ musiał przewieźć dekoracje do przedstawienia i poukładać je na scenie. Był głodny, zdenerwowany i zmęczony. Próba poszła mu fatalnie. Nie chciał odprowadzać Jamie z samego środka miasta, ponieważ musiałby o wiele dłużej iść. Mimo to, Panna Garber wplątała go w drogę powrotną z dziewczyną. Był zły na decyzję nauczycielki, ale zachowywał fason. Jednak wystarczyło, że Jamie zapytała go o złą formę na próbach i wybuchł gniewem. Nakrzyczał na nią i wytłumaczył jej, że ich znajomość to błąd, a on nie chce mieć z nią nic wspólnego. To bardzo ją zabolało, ale starała się tego nie okazać. Resztę drogi spędzi

– Landon Carter – główny bohater lektury. Na początku akcji ma pięćdziesiąt siedem lat, a w opowieści będącej retrospekcją jego wspomnień siedemnaście. Jest on maturzystą szkoły w Beaufort. Ma najlepszego przyjaciela od przedszkola – Erica Huntera. Jest dość popularnym chłopakiem w swoim miasteczku. Ma buntowniczy charakter i średnie oceny w szkole. Planuje iść w przyszłości na studia na uniwersytecie w Karolinie. Prywatnie ma słaby kontakt z ojcem, a dosyć dobry z matką. Mimo że należy do bogatej rodziny nie unosi się wyższością wobec innych. Na przestrzeni akcji utworu zmienia swoje postrzeganie świata dzięki Jamie Sullivan, w której się zakochuje. Zostaje także jej chłopakiem, a później mężem.
– Jamie Sullivan – córka pastora Hegberta Sullivana. Cicha, skryta, pomocna i życzliwa wobec innych. Jest w szkole traktowana jako dziwak. Rówieśnikom wydaje się dziwne chodzenie na co dzień z Biblią w dość staroświeckim ubraniu i uczesaniu w ciasny kok. Ciężko im również zrozumieć to jakie jest usposobienie dziewczyny. Przez to wszystko spotyka się ona z wieloma nieprzyjemnymi komentarzami w swoim kierunku i jest stale „na językach”. Nie ma przyjaciół. Jest samotna do czasu zbliżenia się do Landona. Po udanym wystawieniu sztuki autorstwa ojca staje się dziewczyną głównego bohatera. Prowadzą oni spokojne, szczęśliwe życie i cieszą się swoją obecnością do czasu pogorszenia się stanu zdrowia Jamie. Jest ona śmiertelnie chora na białaczkę, która ostatecznie z nią wygrywa i przez to bohaterka umiera. Przed śmiercią bierze wymarzony ślub z

Lektura pod tytułem „Jesienna miłość” autorstwa Nicholasa Sparksa opowiada o wielkiej miłości dwójki nastolatków. Bohaterowie będący w klasie maturalnej zakochują się w sobie, lecz rozdziela ich tragedia, która dosięga ich życie i uczucie.
Jest to książka, która porusza wiele emocji u czytelnika. Zaczynając od radości po żal i smutek, wywołując nawet łzy. My czytelnicy, utożsamiając się z głównymi bohaterami odczuwamy tę historię wszystkimi zmysłami. Nastoletnia miłość została przedstawiona jako coś pięknego, czas który jest wypełniony szczęściem i swoistą beztroską. Główny bohater Landon Carter jest przykładem zakochanej osoby, która poza swoim partnerem nie widzi świata. Jest to wzruszające zachowanie biorąc pod uwagę kontekst akcji utworu, w której dziewczyna Landona, Jamie Sullivan umiera na białaczkę. Chłopak chce zrobić wszystko, aby uratować ją od bólu i cierpienia oraz spełnić każde jej życzenie przed śmiercią. Wykazuje się dużym opanowaniem i siłą. Jednak pomimo tak wstrząsających przeżyć jest w stanie działać bez ustanku. Los doświadcza bardzo boleśnie bohaterów. Dotkliwie rozdziela ich i łamie im serca. W gruncie rzeczy spędzają oni ze sobą trochę mało czasu, ponieważ wcześniej nie znając się tak dobrze byli praktycznie obcymi dla siebie ludźmi. Ekscentryczna postać Jamie Sullivan, która jest traktowana przez rówieśników jak dziwak może być porównywana z Kopciuszkiem, którego również nikt nie dostrzegał przed księciem. Cała akcja utworu opiera się na życiowej prz

Lektura pod tytułem „Jesienna miłość” autorstwa Nicholasa Sparksa jest powieścią obyczajową. Jej problematyka skupia się na wątku głębokiej i silnej miłości dwójki nastolatków, której nie jest w stanie zniszczyć nawet śmierć jednego z nich. Ma zatem ciekawe i emocjonalne przesłanie. Książka jest z absolutną pewnością jednym z najpopularniejszych utworów napisanych przez Nicholasa Sparksa.
Została wydana, gdy autor miał trzydzieści dziewięć lat. Można bez wahania powiedzieć, że odniosła szybki i znaczący sukces. By�