Piaskowy Wilk

Asa Lind przedstawia czytelnikowi serię opowiadań, w których głównym bohaterem jest Piaskowy Wilk. Kim on jest? O tym wie najlepiej Karusia, której po głowie chodzą ważne pytania. Wraz z nią poznajemy świat będący na granicy realizmu i dziecięcej wyobraźni. W nim warto się schować, gdy nie wszystko idzie po naszej myśli.

Świat Przedstawiony

Świat przedstawiony w książce jest celowo ledwie nakreślony. Jest dom nieopodal plaży, jest morze. Nie wiadomo jednak, gdzie konkretnie. To zabieg celowy, gdyż dzięki temu opowiadania stają się uniwersalne jak przypowieści. Mogą służyć każdemu dziecku, aby lepiej zrozumieć to, co go otacza. Mogą służyć każdemu dorosłemu, aby zbliżyć się z wyczuciem do spraw dziecka. Podstawą jest zawsze używanie wyobraźni.

Główna Bohaterka – Karusia

Karusia to kilkuletnia dziewczynka, jedynaczka. Jest ruchliwa, żywa i ciekawa świata. Przewodnikiem po tym świecie jest dla niej Piaskowy Wilk, którego spotyka na plaży, nieopodal której mieszka. Niezwykły przyjaciel pojawia się zawsze wtedy, gdy Karusi jest smutno albo czegoś nie rozumie. Zwierzę nie daje prostych odpowiedzi, ale zmusza dziewczynkę, a wraz z nią czytelnika, do myślenia. Jej przyjaciel wie 'wszystko we wszystkich światach', bo &apos

Kto jeszcze nie miał przyjemności poznać „Piaskowego Wilka” Asy Lind, musi nadrobić zaległości. Książka, chociaż z założenia adresowana jest do początkującego czytelnika, spodoba się także bardziej doświadczonym. Ma w sobie coś prostego i magicznego zarazem. Prostego, bo nie mówi o spektakularnych wydarzeniach, ale o prozie codziennego życia. Magicznego, bo w tę codzienność wkrada się element baśniowego świata.

Główna Bohaterka – Karusia

Główną bohaterką utworu jest Karusia. Jest jedynaczką. Często doskwiera jej samotność. Można by rzec, dziewczynka jakich wiele. Ale jest w niej coś wyjątkowego. To wyobraźnia. To ona pozwala na nadmorskiej plaży spotkać Piaskowego Wilka. Kto to taki? To ktoś, kto jej towarzyszy w trudnych chwilach i prowadzi ją za rękę, gdy tego potrzebuje. To prawdziwy, chociaż niewidzialny, przyjaciel.

Kim Jest Piaskowy Wilk?

Piaskowy Wilk w rozmowie z dziewczynką przekonuje, że od zawsze był gdzieś w nadmorskich piaskach czy skale i zawsze znajdował wytłumaczenie na dziecięce pytania. Każdy kiedyś mógł potrzebować takiego przewodnika, z którym mógłby przebywać sam na sam i zwierzać mu swoje sekrety.

Wymiar Terapeutyczny Książki

Książka ma wymiar terapeutyczny. Pokazuje, że zawsze jest jakieś wyjście. Często jest ono niezwykle proste i dostępne dla każdego. To rozmowa. Właśnie w dialogu tkwi piękno opowiadanych historii. Karusia spotyka Piaskowego Wilka, gdy jej tata woli czytać gazetę, niż poświęcić jej kilka chwil. Tak rodzą się pytania. Dlaczego czujemy się samotni? Skąd brać odwagę? Dlaczego praca pochła

Piaskowy Wilk – Streszczenie

Prawdziwe Wymysły

„Piaskowy Wilk” to książka autorstwa Åsy Lind, szwedzkiej pisarki specjalizującej się w literaturze dla dzieci i młodzieży. Główną bohaterką jest Karusia, dziewczynka mieszkająca nad morzem z mamą i tatą. Jest jedynaczką i nie ma żadnych zwierząt. Jedynie szara myszka, która rzadko się pokazuje, czasem bywa w domu Karusi. Pewnego dnia tata dziewczynki naprawia samochód, a ona mu pomaga. Opowiada mu o Piaskowym Wilku, który mieszka na plaży. Jest lśniący, piękny i wyjątkowy. Dziewczynka wierzy, że Wilk wszystko wie. Niestety, tata nie wierzy w jego istnienie ani w to, że uda mu się naprawić samochód. Postanawia zadzwonić do warsztatu, a Karusia udaje się na huśtawkę. Huśta się coraz wyżej, aż w końcu zeskakuje i biegnie na plażę, gdzie wreszcie spotyka Piaskowego Wilka. Żali się mu, że tata uważa, iż Wilk jest wymyślony. Wilk mówi jej, że jeśli coś jest ważne, to musi być prawdziwe. Wymyśla, że to mysz spowodowała usterkę, przegryzając przewód paliwowy.

Kochana Psina

Karusia poszukuje Gałgana, który zaginął. Pyta tatę, czy go widział, ale on widział psa ostatnio wczoraj. Tata naprawia dziurę w ścianie piwnicy, która mogła wpuszczać dzikie zwierzęta do domu. Karusia udaje się na plażę, aby poprosić Piaskowego Wilka o pomoc w poszukiwaniach. Wilk nie przepada za psami, ale Gałgan jest inny – ma błyszczące oczy i łagodne uszy. Karusia uważa, że życie bez Gałgana straciło sens. Wilk zgadza się pomóc w poszukiwaniach. Mówi, że lis mógł porwać psa przez dziurę w ścianie. Karusia przeszukuje krzaki i znajduje Gałgana, który okazuje się workiem wypchanym trocinami. Tuląc Gałgana, wraca do domu.

Tik-Tak

W piękny letni poranek Karusia siedzi na kolanach mamy, która czyta jej książkę. Mama prawie spóźnia się do pracy, a tata podaje Karusi owsiankę. Dziewczynka rozmyśla nad zegarem wiszącym na ścianie, który według niej powoduje pośpiech mamy. Zdejmuje zegar i zakopuje go na plaży. Piaskowy Wilk tłumaczy, że zegar odmierza czas, ale nim nie rządzi. Karusia wraca do domu i wiesza zegar na miejscu. Wieczorem mama znów czyta książki swojej córce.

Złodzieje Rowerów

Karusia spędza dzień na plaży, konstruując blokadę rowerową przeciwko złodziejom. Piaskowy Wilk przynosi jej lunetę, aby mogła wykrywać złodziei. Dziewczynka postanawia poprosić tatę o prawdziwą blokadę na rower.

Ucieczka z Domu

Karusia ma dość awantur w domu i postanawia uciec. Spakowawszy plecak, idzie na plażę. Spotyka Piaskowego Wilka i mówi mu, że uciekła, ale nie zamierza odejść daleko. Wilk ostrzega, że tam od razu ją znajdą. Karusia chowa się między gałęziami świerków i czeka, aż rodzice zaczną jej szukać. Rodzice odnajdują ją, przepraszają i spędzają razem noc pod świerkami.

W Zielonym Świecie

Karusia siedzi obok Piaskowego Wilka, wygrzewając się na słońcu. Zastanawia się nad istnieniem innego świata, pełnego pianki. W takim świecie mo�

Wyjątkowo Niezwykłe Zwierzę

Karusia mieszka z mamą i tatą w domku nieopodal plaży. Dziewczynka planuje wykąpać się w morzu, ale nie może iść tam sama, a tata nie ma ochoty jej towarzyszyć. Leżąc w hamaku, woli czytać gazetę. Karusia próbuje namówić ojca na wspólną wyprawę, ale szybko orientuje się, że wcale jej nie słucha. W takim układzie decyduje się na samotny spacer. Na plaży kopie dołek w piasku, tworząc pułapkę na tatę, który być może będzie jej szukał. Nagle coś porusza się w dziurze i wynurza się z niej zwierzę. Z wyglądu przypomina wilka, ale jego sierść jest żółta jak ziarenka piasku. Stworzenie zaczyna rozmawiać z Karusią, pytając ją, czy jest koniem czy kurą. Sam przedstawia się jako Piaskowy Wilk. Przyznaje, że lubi żywić się blaskiem księżyca i zna odpowiedzi na wszystkie pytania. Karusia pyta go, dlaczego tata woli czytać gazetę. Wilk odpowiada, że tata jest zaczarowany. Następnie gna w jego stronę, wykonuje wielki sus i zabiera mu gazetę. Tata spada z hamaka na ziemię, przerażony, myśląc, że dostał udaru od słońca. Decyduje się wykąpać w morzu razem z Karusią. Tymczasem Piaskowy Wilk leży w piasku i śni o ludziach i innych dziwnych zwierzętach.

Tylko Praca i Praca!

Karusia proponuje mamie zabawę w chowanego, ale kobieta nie ma czasu, ponieważ spieszy się na autobus. Tata również nie ma czasu na wspólne wędkowanie, bo musi pracować. Dziewczynka wścieka się i udaje na plażę z nadzieją, że spotka tam Piaskowego Wilka. Niezwykły przyjaciel siedzi między kamieniami, wyglądając jak posąg. Zapytany, co robi, odpowiada, że nic – i to jest najtrudniejsze oraz bardzo męczące zajęcie. Karusia próbuje mu pomóc, ale bezczynność okazuje się ponad jej siły. Wówczas Piaskowy Wilk komunikuje, że praca jest już wykonana i trzeba wziąć się za odpoczynek. Proponuje porządkowanie plaży, co Karusia z przyjemnością robi. Na ścieżce prowadzącej na plażę zjawiają się rodzice, proponując zabawę w chowanego lub wspólne łowienie ryb. Karusia woli jednak usiąść na kamieniu. W milczeniu dołączają do niej rodzice.

Zdjęcie z Wakacji

Karusia namalowała nowy obrazek i pokazuje go tacie, mając nadzieję, że umieści go na ścianie. Proponuje, aby zrobić miejsce na nowe dzieło, wskazując na fotografię rodziców z wakacji pod namiotami, na której jej nie ma. Dziewczynka dopytuje się, gdzie wówczas była, ale tata nie potrafi jej wyjaśnić. Mówi, że spieszy się na wiadomości w radiu i odchodzi. Z tym pytaniem Karusia udaje się do Piaskowego Wilka, który wyjaśnia jej, że on jest od zawsze – kiedyś był żarem, potem wulkanem, fajerwerkami na niebie, a następnie kamieniem, który lubił zabawy z piaskiem i wodą. Poleca Karusi, aby sama wymyśliła swoją historię i była, czym tylko zechce. Wracając do domu, odkrywa, że jej malowidło znajduje się na suficie. Pomysł taty przypada Karusi do gustu. Tymczasem Piaskowy Wilk unosi się na falach morza i liczy spadające z nieba krople.

Medale Odwagi

Karusia zrywa z tatą pokrzywy na zupę. W ramach odpoczynku przysiadają pod jabłonką i oglądają siniaki na nogach dziewczynki. Mężczyzna jest przerażony tym widokiem, ale jego córka twierdzi, że te siniaki jej się podobają. Nagle decyduje się pojechać rowerem na plażę. Na miejscu zahacza o wystający z piasku kamień i upada. Pojawia się Piaskowy Wilk, a dziewczynka prosi go o radę, gdyż chce zjechać na rowerze ze stromej skały. Wilk mówi jej, że jeśli chce wiedzieć, czy coś się da zrobić, musi spróbować. Zjazd kończy się upadkiem i nowym obiciem, tym razem pupy. Zwierzę mówi Karusi, że siniaki to medale odwagi i powinna być z nich dumna. Dziewczynka wraca do domu, zostawiając rower na plaży. Piaskowy Wilk postanawia się na nim przejechać, żałując tylko, że nie może nabić sobie siniaka.

W Domu Piaskowego Wilka

Pewnego dnia Karusia znajduje list – zaproszenie do domu Piaskowego Wilka. Tata, patrząc na przesyłkę, widzi tylko kawałek kory i twierdzi, że nie było nawet listonosza. Dziewczynka przyznaje mamie, że wybiera się do Piaskowego Wilka. Kobieta radzi jej wziąć ze sobą kwiaty. O trzeciej godzinie Karusia udaje się na plażę, ale nie wie, gdzie konkretnie szukać domu przyjaciela. Rozgląda się za wilczymi śladami i ostatecznie decyduje się iść między jałowce. Kompozycje z kwiatów i ozdoby z muszelek świadczą o tym, że dobrze trafiła, ale Piaskowego Wilka nigdzie nie ma. Okazuje się, że ma drugi dom za skałą w jaskini, gdzie czeka na Karusię herbata. Gospodarz proponuje miód do herbaty, a gdy gość się zgadza, Wilk pędzi po miód. Potem jeszcze raz biegnie po łyżeczkę. Karusia nie może zrozumieć, jak można mieszkać w dwóch miejscach jednocześnie, dlatego poleca przyjacielowi dokonać wyboru. Wilk nie potrafi zdecydować, kocha oba miejsca. Karusia wraca do domu zamyślona, nie mogąc zrozumieć, dlaczego ona musi mieszkać tylko w jednym miejscu.

Język Karusi

Tradycyjnie na śniadanie Karusia dostaje płatki owsiane – do wyboru: z cukrem lub musem jabłkowym. Tym razem dziewczynka odpowiada tacie, że chce je zjeść „z runteli plunteli smakmakiem rambarakiem”. Zaskoczony rodzic nazywa ją pleciugą. Karusia odchodzi od stołu i udaje się na plażę, gdzie czeka na nią Piaskowy Wilk. Zapytany o znajomość języków obcych, Wilk przyznaje, że zna: frangielski, ruński, krzaczański i paplański. Dziewczynka czuje, że tylko on może ją zrozumieć. Co znaczy zatem „turli turla kołofikulusia”? „Fikołki” – odpowiada Piaskowy Wilk i zaczynają się turlać. Potem jeszcze „frufru bo krakra kru”, czyli kręcenie. W nowym języku nazywają morze i piękne życie. Gdy Karusia czuje głód, wraca do domu, gdzie tata czeka na nią z naleśnikami. Mała bohaterka tym razem bez językowych zagadek prosi o porcję z musem.

Skamieniała

Karusia uwielbia swoje nogi – dzięki nim potrafi biegać i skakać. Jednak gdy wierci się przy obiedzie, mama zwraca jej uwagę. Dziewczynka stwierdza, że to nie jej wina, że stół akurat ma nogi tam, gdzie trzyma swoje. Po posiłku udaje się na plażę, starając się z całych sił, aby jej nogi nie wykonywały zbędnych ruchów. Na jej drodze pojawia się Piaskowy Wilk, który jest tym faktem zdumiony. Wilk szaleje i przekonuje przyjaciółkę, że jej rodzice zapomnieli, jak to jest, gdy w całym ciele coś wierzga, gdy się rośnie. Karusia nie ma wyjścia, biegnie za zwierzem, podskakując i śpiewając. Nagle dostrzega mamę i tatę, którzy przyznają, że coś do nich dotarło. Chwytają córkę za ręce i śpiewają: „Nie usiedzi człowiek mały jak dorosły skamieniały”. Całej sytuacji przygląda się Piaskowy Wilk, kt�

„Piaskowy Wilk” – Plan Wydarzeń

Zamieszkiwanie Karusi nad Morzem

Karusia mieszka z mamą i tatą w domku nad morzem. Dziewczynka planuje wykąpać się w morzu, ale tata nie ma na to ochoty, woląc czytać gazetę w hamaku. Karusia próbuje namówić ojca na wspólną wyprawę, ale szybko orientuje się, że wcale jej nie słucha. W takim układzie decyduje się na samotny spacer.

Spotkanie z Piaskowym Wilkiem

Będąc na plaży, Karusia kopie dołek w piasku, który ma być pułapką na tatę. Nagle coś porusza się w dziurze i pojawia się zwierzę przypominające wilka, ale o sierści żółtej jak piasek. Stworzenie zaczyna rozmawiać z Karusią, przedstawiając się jako Piaskowy Wilk. Dziewczynka pyta go, dlaczego tata woli czytać gazetę, a Wilk odpowiada, że to dlatego, że jest „zaczarowany”. Wilk zabiera gazetę tacie, który przerażony spada z hamaka, uznając, że potrzebuje kąpieli w morzu.

Pomoc Piaskowego Wilka

Karusia pyta Piaskowego Wilka, jak naprawić zepsuty samochód taty. Wilk sugeruje, że to mysz przegryzła przewód paliwowy. Dziewczynka biegnie do taty, który z pomocą tej rady naprawia samochód.

Poszukiwanie Gałgana

Karusia szuka Gałgana, który zginął. Pyta tatę, czy widział pieska, ale ten jest zajęty naprawą dziury w ścianie piwnicy. Dziewczynka udaje się na plażę i prosi Piaskowego Wilka o pomoc. Wilk, choć nie lubi psów, zgadza się pomóc. Karusia znajduje Gałgana wiszącego na gałęzi, ale okazuje się, że to worek wypchany trocinami. Dziewczynka wraca do domu, tuląc Gałgana.

Poranek z Mamą

Rozpoczyna się piękny poranek. Karusia siedzi u mamy na kolanach, a ta czyta jej książkę. Mama kończy czytać i śpieszy się do pracy. Karusia udaje się na plażę z chęcią zakopania w piasku zegara, którego nie lubi. Piaskowy Wilk uświadamia jej, że zegar tylko odmierza czas, ale nim nie rządzi. Bohaterka wraca do domu i zawiesza zegar na ścianie.

Blokada rowerowa

Karusia tworzy blokadę rowerową przeciwko złodziejom, obserwując ich przez lunetę przyniesioną przez Piaskowego Wilka. Dziewczynka wraca do domu, aby poprosić tatę o prawdziwą blokadę rowerową.

Ucieczka z Domu

Rano w domu Karusi jest awantura. Dziewczynka pakuje plecak i ucieka na plażę, myśląc, że rodzice będą za nią tęsknić. Spotyka Piaskowego Wilka i oznajmia mu, że uciekła, ale nie zamierza odchodzić daleko. Rodzice odnajdują ją między gałęziami drzew i przepraszają za swoje zachowanie. Wspólnie n