Bajki robotów

Dziś bajki kojarzą się nam z historyjkami dla dzieci, często opowiadanymi lub czytanymi przez rodziców przed snem. Dłuższe i bardziej skomplikowane bajkowe historie określane są jako baśnie. Jednak nie zawsze tak było. Bajki Ezopa czy Krasickiego nie były wcale opowiastkami dla dzieci, lecz krótkimi historyjkami, które niosły za sobą określony morał, opisywały ludzkie cechy, często używając jako swoich bohaterów zwierząt, które stanowiły ich symbol. Tak narodził się sprytny i często nieuczciwy lis, ociężały osiłek niedźwiedź, groźny i bezwzględny wilk i wiele innych postaci.
Do której kategorii należałoby zaliczyć „Bajki Robotów” Stanisława Lema?
To z pewnością, mimo ich najczęściej dość humorystycznej treści, nie są bajki na dobranoc dla dzieci. Forma bajki ludowej została przez Lema wykorzystana do pokazania, w często dość przewrotny i absurdalny sposób, wielu cech ludzi, takich jak chciwość, głupota, pycha, spryt. Lem z resztą wcale nie ucieka od zabawnych zapożyczeń z klasycznego kanonu mitów i bajek. Mamy więc „lemowską” wersję mitu o królu Midasie czy „robotyczną” wersję Smoka Wawelskiego. W świecie mechanicznych bohaterów istnieją też legendarne „bladawce”, które budzą lęk i obrzydzenie, a są po prostu … ludźmi. Są jednak również historie niepokojące, a treści ukryte za zasłoną zabawnych słownych gier są poważniejsze niż mogłoby się wydawać. Mamy więc bajkę o politycznych intrygach (Doradcy króla Hydropsa), mamy opowieść o tym, jak błędne może być posługiwanie się bezduszną logiką (Przyjaciel Automateusza) czy wreszcie o nieuniknionej zemście (Biała śmierć), która to zresztą jest historią najbardzie

„Bajki robotów” – streszczenie szczegółowe
TRZEJ ELEKTRYCERZE
Jednemu z konstruktorów udaje się stworzyć istoty, które wszystko rozumieją, tylko że są zrobione z lodu. Mieszkają one w pałacu, który mieści się na zimnej i mrocznej planecie, pełnej przeróżnych skarbów. Wiadomość o tym rozniosła się po całym wszechświecie. Znalazło się dużo istot chcących mieć tylko dla siebie skarb planety Kryonidów. Spróbować postanowili również elektrycerze – zachęciła ich informacja o tym, że skarb to klejnoty.
Poszedł pierwszy z nich. Był mosiężny, a przez jego wagę (był bardzo ciężki) lód się pod nim załamywał i kruszył. W końcu wpadł do morza i tam zginął. Kolejny z elektrycerzy był zrobiony z żelaza i miał w sobie hel. Niestety, z zimna zastygał w ruchu, a jego smar po chwili również zamarzał i z tego powodu już w ogóle nie mógł się ruszyć. Konstrukcja trzeciego z nich sprawia, iż bardzo szybko się nagrzewa. Wie on o tym doskonale, ale podczas pobytu na planecie Kryonidów chce o tym zapomnieć. Pomaga mu w tym to, co robi – zajmuje się niszczeniem zamków. Gdy jest już pewien swojej wygranej, spotyka mędrca Baryona. Ten zaczyna mu pokazywać zaszyfrowane znaki, które wykonuje palcami. Robot, intensywnie się nad tym zastanawiając, rozgrzewa się do czerwoności. Lód pod nim zaczyna topnieć i elektrycerz wpada do morza. Bezmyślnością ze strony elektrycerzy było to, że przybyli na planetę Kryonidów po lodowe klejnoty, które na ich planecie bardzo szybko by się roztopiły.URANOWE USZY
Rozjaśnianie gwiazd to praca Kosmogonika. Ma on swój określony cel, którym jest poprawienie wyglądu Mgławicy Andromedy. Zostawia on na straży swojego ucznia, aby pilnował różnych ciał niebieskich. On w tym samym czasie ma zająć się inną pracą. Pozostawiony na pastwę losu, znudzony stażysta rzuca do ognia pudełko pozostawione przez przełożonego. Przez jego bezmyślność wszystkie gwiazdy zaczęły wybuchać oraz dziwnie świecić. Kosmogonik musi przerwać swoją pracę i naprawić szkody wyrządzone przez stażystę.
Z wszystkich odłamków utworzył trzy planety i wyruszył na poszukiwania niegrzecznego ucznia. W taki sposób trafia do Aktynurii. Jest tam władcą Architor, który sprawuje rządy nad Palatynidami. Boi się tego, iż jego lud się przeciwko niemu zbuntuje, dlatego podsłuchuje poddanych. Kontaktują się oni poprzez telegram. Używają uranowych promieniotwórczych zbroi i święcą im uszy.
Jeżeli duża ilość uranu znajdzie się w jednym miejscu, Palatynidzi wybuchają. Z tego powodu muszą żyć w samotności. Pyron, który wynalazł telegram, wymyślił również język dzięki, któremu Palatynidzi mogli się porozumiewać. Używają języka do planowania buntu. Niestety jedno z ich zdań wzbudza króla. Umieszcza rebelianta w więzieniu. Kosmogonik postanawia pomóc mieszkańcom Aktynurii.
Zrobił z kadmu nauszniki, dzięki którym ludność może się spotykać i rozmawiać. Palatynidzi początkowo byli w stosunku do Kosmogonika nieufni. Dopiero wtedy, gdy wytopił on uranowe dukaty z podobizną Architota, a następnie poprzekładał monety płytkami z kadmu, tubylcy mu uwierzyli i zaczęli spiskować przeciw swemu władcy. Kosmogonik uwolnił Pyrona i rozdał wszystkim uranowe monety, żeby mogli zapłacić władcy daninę. Pieniądze znajdujące się w skarbcu wybuchły, a Architor i jego zamek ulegli zniszczeniu. Nowym władcą zostaje Pyron.BAJKA O MASZYNIE CYFROWEJ, CO ZE SMOKIEM WALCZYŁA
Władcą Kybery był Poleander Partobon. Uważał on, iż cybernetyka to przyszłość dla wojskowości. W całym jego państwie były machiny ułatwiające funkcjonowanie mieszkańcom. Na przykład można było zapytać mury lub słupy o drogę, a kamienie alarmowały przechodniów o niebezpieczeństwie potknięcia się. Tutejszy władca lubił mechanikę (komputery), ale także wojnę. Jednak nie mógł znaleźć godnego siebie przeciwnika. Stworzył więc roboty, aby były one jego wrogami. W ten sposób miał z kim walczyć.
Umieścił na księżycu wielką maszynę i wysłał do niej telegram. Prosił w nim, żeby maszyna zrobiła elektroskok. Z powodu pomyłki w wyrazie maszyna stworzyła elektrosmoka. Zdemolował on cały księżyc i wszystko, co na nim było. Zniszczył także komputer, dzięki któremu powstał. Król dostał od niszczyciela telegram. Elektrosmok informował w nim władcę, iż teraz będzie rządził jego królestwem. Wystraszony Poleander poszedł do starej maszyny cyfrowej po poradę. Ta w zamian za poradę każe się mianować Wielkim Hetmanem oraz nazywać Waszą Ferromagnetycznością. Król musiał się zgodzić, ponieważ chciał pokonać elektrosmoka. Maszyna doradziła mu, żeby stworzył większego od elektrosmoka robo

Trzej elektrycerze
Konstruktor stwarza istoty, które są zrobione z lodu i wszystko rozumieją. Istoty mieszkają na planecie Kryoindów zimnej i mrocznej, która ma dużo skarbów przez co pojawiło się dużo istot, które pragną mieć ten skarb tylko dla siebie. Elektrycerze postanowili także spróbować, a to dlatego, że skarbem są klejnoty.
Najpierw poszedł mosiężny Elektrycerz, ale przez swoją wagę lód się rozpadł i wpadł do morza i zginął. Następny poszedł Elektrycerz zrobiony z żelaza napełniony helem, ale z zimna zamarza i nie może się dalej ruszyć. Trzeci z nich szybko się nagrzewa i on o tym wie, ale chce zapomnieć o tym na tej planecie. Elektrycerz pewien swojej wygranej spotyka Mędrca Baryona. Mędrzec zaczął pokazywać zaszyfrowane znaki. Wykonuje je palcami. Zastanawiając się robot rozgrzał się do czerwoności przez co lód zaczyna topnieć i wpada do morza.
URANOWE USZY
Zadaniem Kosmogonika jest poprawianie wyglądu Mgławicy Andromedy. Pilnowanie ciał niebieskich zostawia swojemu uczniu. Przez jego głupotę ucznia wszystkie gwiazdy zaczęły buchać, a także dziwnie jaśnieć. Kosmogonik musiał przerwać swoje zajęcie i naprawić szkody.
Z wszystkich odłamków gwiazd stworzył trzy planety oraz poszedł na poszukiwania ucznia. W ten sposób napotyka Aktynurę. Rządzi tam Achitor, który jest władcą Palatynidów. Achitor boi się, że jego lud się zbuntuje i dlatego podsłuchuje ich przez telegram zrobiony przez Pyrona. Palatynidzi używają uranowych promieniotwórczych zbroi i mają świecące uszy. Pyron wynalazł także język, który będzie używany do planowania buntu. Niestety jedno z ich zdań zdaje się być powodem podejrzeń dla króla. Rebeliant został umieszczony w więzieniu. Kosmogonik chce pomóc mieszkańcom. Kosmogonik robi z kadmu nauszniki, przez które ludność może się spotykać. Samemu uwalnia się od buntownika, a także pokazuje, że spotkanie się nie grozi wybuchem. Daję każdemu uranowe monety, po to aby mogli zapłacić władcy daninę. Uranowe monety w skarbcu wybuchają. Władcą zostaje Pyron.
Bajka o maszynie cyfrowej, co ze smokiem walczyła
Poleander Patrobon jest władcą Kybery. Uważa, że cybernetyka będzie przyszłością dla wojskowości. W jego państwie są maszyny, które pomagają życie mieszkańcom. Władca lubi elektryczność oraz wojnę. Przez to, że nie znalazł przeciwnika stworzył roboty, które byłyby jego wrogami i z nim walczyły.
Postawił na księżycu dużą maszynę, której wysłał telegram, w którym powiedział, żeby zrobiła elektroskok, ale maszyna zrozumiała elektrosmok i go stworzyła. Elektrosmok popsuł całą satelitę i wszystko, co na niej było, a także rozwalił komputer, z którego powstał. Król otrzymuje od elektrosmoka telegram, że teraz on będzie rządził planetą. Przestraszony król poszedł do starej maszyny cyfrowej, aby mu doradziła. Maszyna w zamian za poradę, rozkazała się mianować Wielkim Hetmanem, a także by nazywać ją Waszą Ferromagnetycznością. Maszyna mów

→Geneza
Książka „Bajki robotów” powstała w 1964 roku i miała stanowić wstęp do tekstu „Cyberiada”. Stanisław Lem jako pierwszy połączył science fiction ze stylem baśni, co więcej, wyszło mu to naprawdę świetnie. Przyszłość jest tu połączona ze światem przeszłości, tym z rycerzami na koniach i księżniczkach w długich sukniach. Pisarz swym baśniowym i staropolskim językiem odniósł się do tradycji literackiej.

→

Trzej Elektrycerze

Na planecie Kryoindów która ma skarby w pałacu zamieszkują elektrycerze. Dużo istot chce mieć skarb, a także chcą elektrycerze, którzy są z lodu. Spróbował najpierw mosiężny, ale był za ciężki i lód się załamał i wpadł do morza. Wtedy poszedł żelazny, który posiadał w sobie hel, ale z zimna zamarza. Trzeci jest tak skonstruowany, że szybko się nagrzewa i chce o tym zapomnieć. Kiedy już był blisko skarbu napotyka Mędrca Baryona, który pokazuje palcami znaki. Robot się namyśla przez co się rozgrzewa a lód zaczyna topnieć i wpada do morza.

Uranowe uszy

Kosmogonik zajmuje się poprawianiem Mgławicy Andromedy. Pilnowanie ciał niebieskich zostawia uczniowi. Przez nie pilnowanie ciał gwiazdy zaczęły buchać, a także dziwnie świecić przez co Kosmogonik musiał wszystko naprawić. Z odłamków stworzył trzy planety i poszedł znaleźć ucznia. Napotyka Aktynurii w którym władcą jest Achitor. Podsłuchuje swój lud, bo boi się, że się zbuntują. Jeżeli duża ilość tego pierwiastka znajdzie się w jednym miejscu, one wybuchają i muszą żyć same, w samotności. Lud telegram używa do planowania buntu. Kosmogonik chce pomóc mieszkańcom. Rozdaję każdemu uranowe monety, po to żeby mogli zapłacić władcy daninę. Monety które są w skarbcu wybuchają. Władcą zostaje Pyron.

Bajka o maszynie cyfrowej, co ze smokiem walczyła

Poleander Patrobon który lubił wojnę i elektronikę był królem Kybery. Stworzył roboty, z którymi walczył. Chciał zrobić elektroskok na księżycu, ale stworzył przez przypadek elektrosmoka. Smok wszystko zdemolował. Smok informuje, że teraz on będzie w�

Przedstawiam szczegółowy plan wydarzeń z książki pod tytułem
” B a j k i r o b o t ó w ” która została napisana przez Stanisława Lema.

1.) Przybycie elektrycerza Mosiężnego na planetę Kryonię:
a) roztopienie się lodu pod nogami rycerza,
b) śmierć rycerza.

2.) Przybycie elektrycerza Żelaznego na Kryonię:
a) spadnięcie elektrycerza Żelaznego na skały lodowe,
b) czekanie aż elektrycerz wystygnie,
c) zamarznięcie smaru w stawach Żelaznego elektrycerza,
d) przysypanie zastygłego elektrycerza przez śnieg.

3.) Przyjazd elektrycerza Kwarcowego na planetę Kryonię:
a) spróbowanie roztopienia murów miasta Frygidy,
b) zwycięskie starcie elektrycerza Kwarcowego z Borealem,
c) zabranie klejnotów przez elektrycerza Kwarcowego,
d) rozto

Istoty mechaniczne mogą rządzić światem. Takie wrażenie można mieć po lekturze „Bajek robotów” Stanisława Lema. Niniejszy tom opowiadań ujrzał światło dzienne w 1964 roku i od razu zaskarbił sobie sympatię czytelników. Lem postanowił pójść za ciosem. Trzy ostatnie teksty: „Jak ocalał świat”, „Maszyna Trurla” i „Wielkie lanie” dały początek „Cyberiadzie”. W czym tkwi fenomen „Bajek robotów”?Lem mistrzowsko połączył konwencję fantastyki naukowej z charakterystycznymi cechami typowymi dla baśni. Całość osadzona jest w scenerii stanowiącej wyobrażenie przyszłości. Świat podporządkowany jest zasadom iście baśniowym. Są roboty-rycerze. Są też królowie. Trzeba walczyć ze smokiem. Toczą się bitwy, a najtęższe umysły szukają rozwiązań przełomowych. Czytelnik ma wrażenie, że nieustannie toczy się walka dobra ze złem. I co ważniejsze, że prawdziwe wartości wyjdą z tego starcia obronną ręką.Tytułowe roboty to literacka kreacja. Przypominają się w tym miejscu wierszowane bajki znane z oświecenia. Mistrz tego gatunku – Ignacy Krasicki – ludzkie wady i słabości często krył pod maskami bohaterów zwierzęcych. Nikt nie był wymieniony z imienia i nazwiska. Nie chodziło przecież o wyśmiewanie konkretnych osób, ale przerysowanie i wyolbrzymienie niepożądanych społecznie cech. W efekcie każdy odbiorca tekstu miał wyciągnąć wnioski dla siebie. U Lema królują roboty, które uosabiają szereg wad ludzkich, ale mają też zalety.Wydarzenia, choć wykorzystują znane nam od dziecka motywy, zaskakują. Scenerią akcji jest przestrzeń kosmiczna, a bohaterami są istoty mechaniczne, które zachowują się jak ludzie. Stale coś się dzieje. Działania bohaterów zmierzają do wprowadzenia nowych rozwiązań. Najważniejsze jest jednak przesłanie.Przesłanie utworówBaśń z założenia jest utworem dydaktycznym. Wydarzenia mają zmierzać do wyraźnej puenty, która ma pomóc uporządkować w głowach młodych czytelników, co jest dobre, a co złe. Podobnie jest w „Bajkach robotów”. Każda z historii jest przestrogą i