Brzydkie kaczątko

Streszczenie krótkie

Była wiosna. Młoda kaczka wysiadywała swoje jaja. Wykluły się z nich piękne, żółciutkie kaczątka. Tylko jedno jajo nie chciało pęknąć. Sąsiadka kaczki stwierdziła, że te ostatnie jajo jest indycze. Było bardzo duże, niepodobne do pozostałych. Kaczka nie uwierzyła sąsiadce i wysiadywała je jeszcze kilka dni. W końcu ostatnie jajo pękło i wykluł się z niego brzydki i duży kaczor. Miał szare piórka i duży dziób. Pewnego razu kacza mama zabrała swoje dzieci nad staw, by pokazać im przepiękny świat. Kaczki uczyły się pływać. Wszyscy zauważyli, że jedno z kaczątek jest niepodobne do swojego rodzeństwa. Było duże i brzydkie. Zwierzęta śmiały się z niego, dokuczały mu i szczypały je. Brzydkie kaczątko nie miało żadnych przyjaciół, było samotne i bardzo się smuciło, a w końcu uciekło. Spotkało raz dzikie kaczki. Niestety również one nie chciały się z nim przyjaźnić. Nagle odbyło się polowanie na dzikie kaczki. Spłoszone ptaki odleciały, a przestraszone brzydkie kaczątko powędrowało dalej i zobaczyło chatkę. W chatce poznało kota i kurę. Niestety ani kot, ani kura nie byli dla niego mili. Śmiali się z brzydkiego kaczątka, że nie potrafi znosić jaj, wyginać grzbietu ani łamać iskier. Brzydkie kaczątko było bardzo, bardzo smutne. Nie miało żadnych przyjaciół. Na dworze robiło się coraz zimniej, zbliżała się zima. Brzydkie kaczątko zauważyło, że łabędzie odleciały do ciepłych krajów. Bardzo podobały mu się te piękne, białe ptaki i marzyło, by być takie jak one. Maleństwo nie miało gdzie się schronić przed zimnem, samotnie pływało po stawie na kawałku lodu. Było zmarznięte i bardzo smutne. Pewien chłopiec znalazł je i się nim zaopiekował. Pokazał kaczątko innym dzieciom. Zwierzątko bardzo bało się dzieci i uciekło. Biegło daleko przed siebie. W końcu nadeszła wiosna. Łabędzie wróciły z ciepłych krajów, a brzydkie kaczątko zamieniło się w pięknego łabędzia. Nareszcie było szczęśliwe i już jako łabędź dumnie pływało po stawie. Dzieci, które karmiły ptaki chlebem, uznały, że jest on najpiękniejszym łabędziem ze wszystkich.

Plan wydarzeń

1. Wysiadywanie jaj jednej z kaczek w gąszczu nad rzeczką.
2. Wyklucie się malutkich kaczuszek.
3. Jedno z kaczątek wykluwa się inne od wszystkich, jest duże i brzydkie.
4. Akceptacja brzydkiego kaczątka przez jego matkę.
5. Wyśmiewanie się i dokuczanie brzydkiemu kaczątku przez innych mieszkańców podwórka.
6. Odtrącenie nogą kaczątka przez dziewczynkę, która karmiła drób.
7. Kaczątko ma dość poniżania, szczypania, dziobania i kopania.
8. Ucieczka brzydkiego kaczątka w świat.
9. Starsza kobieta znajduje i przygarnia kaczątko.
10. Kaczątko przebywa u starszej pani całe lato.
11. Kaczątko jesienią ucieka od starszej pani i wędruje nad wodę.
12. Kaczątko widzi łabędzie,na których widok serce mu drży i pokochuje je jak braci.
13. Kaczątko zimą przebywa na wodzie.
14. Pewnego dnia kaczątko przymarza do lodu.
15. Wieśniak spotyka kaczątko i ratuje je przed śmiercią.
16. Wieśniak zabiera kaczątko do swojego domu.
17. Kaczątko wraca do życia.
18. Kaczątko psoci i robi szkody u gospodyni domu.
19. Gospodyni wyrzuca je z powrotem na śnieg.
20. Kaczątko doczekało wiosny.
21. Kaczątko znowu zobaczyło łabędzie.
22. Kaczątko czuje się nikomu niepotrzebne.
23. Brzydkie kaczątko postanawia podpłynąć do łabędzi i prosić je o zabicie go.
24. Kaczątko widzi swoje odbicie w wodzie i wystrasza się.
25. Kaczątko odkrywa, że jest pięknym łabędziem.
26. Stado łabędzi przyjmuje serdecznie brzydkie kaczątko do siebie.
27. Przez całe lato ludzie karmią i podziwiają kaczątko jako łabędzia.
28. Kaczątko jako łabędź jest w końcu szczęśliwe.

Geneza utworu i gatunek

„Brzydkie kaczątko” Hansa Christiana Andersena to gatunek literacki baśń, a pod względem rodzaju literackiego jest to epika. Baśń ta to smutna historia łabędziątka, które wykluwa się w kaczym gnieździe. Piskle jest duże i brzydkie. Z powodu swojego odmiennego wyglądu nie zostało dobrze przyjęte przez ptasią społeczność. Kaczątko jest odpychany i prześladowany przez inne zwierzęta, co doprowadza do jego ucieczki. Kaczątko również poza podwórkiem spotyka się z upokorzeniem i odrzuceniem. Jego smutne losy kończą się w momencie, gdy dorasta i zmienia się w pięknego łabędzia, którego wszyscy podziwiają. Baśń ta zawiera pouczenie, by nie osądzać nikogo po wyglądzie i na pierwszy rzut oka. Dodatkowo uczy współczucia i pokazuje, że nie należy dokuczać i krzywdzić innych za ich odmienność.

Streszczenie szczegółowe

Ostatnio przeczytałem baśń pod tytułem „Brzydkie kaczątko”, napisaną przez Hansa Christiana Andersena. Książka opowiada o małym łabędziu, który urodził się w rodzinie kaczek.
Pewnego pięknego ranka mama – kaczka wysiadywała 7 jaj. Już nie mogła się doczekać, kiedy pojawią się jej dzieci, bo bardzo się jej nudziło. Pewnego dnia wykluło się 6 kaczuszek. Kwakały i chodziły dookoła. Mama kaczka zauważyła, że największe jajo jeszcze nie było gotowe do wyklucia i pomyślała, że potrzebuje więcej czasu. Wreszcie i ono się wykluło. Okazało się, że różniło się bardzo wyglądem od innych kaczek. Chciało dołączyć do pozostałych, ale kaczątka zaczęły się z niego naśmiewać. Inni zaczęli je nazywać Brzydkim Kaczątkiem.
Mama kaczka dziwiła się, że kaczątko jest takie duże i takie szare. Stara kaczka podpowiedziała, że to pewnie było jajo indycze. Po chwili wszystkie kaczątka poszły ze swoją mamą popływać w stawie. Brzydkie kaczątko, ku zaskoczeniu mamy kaczej, świetnie radziło sobie z pływaniem. A nawet pływało najlepiej ze wszystkich. Wszyscy zwracali uwagę, że Brzydkie Kaczątko dziwnie i inaczej wygląda.
Brzydkie kaczątko nie miało łatwo w gospodarstwie. Było zaczepiane, szczypane. Nawet jak wszystkie kaczki pływały razem, jego nie zapraszały. Ktoś powiedział, że jest za brzydkie, żeby się z nim bawiły.
Brzydkiemu Kaczątku było bardzo, bardzo smutno. Czuło, że jest inne niż kaczki, ale nie wiedziało dlaczego. Przy tych wszystkich zdarzeniach, mama kaczka chroniła Brzydkie Kaczątko najbardziej jak mogła.
Pewnego dnia kaczątko miało już dość dziobania i złego traktowania. Udało mu się uciec. Spotkało na swojej drodze dzikie kaczki, które pozwoliły mu na spanie w trzcinie i napicie się wody. Któregoś dnia kaczątko usłyszało strzelanie. Okazało się, że to było polowanie na dzikie kaczki. Całe szczęście Brzydkiemu Kaczątku udało się uchronić. Było bardzo wystraszone.
Podczas burzy kaczątko zauważyło chatkę. Mieszkała tam starsza kobieta z kotem, którego nazywała wnukiem i kurą Krótkonóżką. Tutaj też nie znalazło zrozumienia. Starsza kobieta chciała, aby kaczątko znosiło jaja, bo myślała, że to kaczka. Ani kot, ani kura nie były łaskawe dla naszego bohatera. A Brzydkie Kaczątko tęskniło za pływaniem w stawie. Bardzo mu tego brakowało, jednakże nikt tego nie rozumiał.
Dlatego kaczątko znów wybrało się w podróż. Pływało po wodzie. To tam zauważył piękne, białe ptaki. Były to łabędzie. Marzył, aby być tak pięknym jak one. Tymczasem robiło się coraz zimniej. Marzył, aby znaleźć podobnych do siebie. Tęsknił za pięknymi łabędziami.
Zbliżała się zima. Pomimo że kaczątko starało się pływać bez przerwy, pewnego dnia po prostu przymarzło do lodu. Zobaczył to przechodzący mieszkaniec wsi. Odkuł kaczątko i zabrał ze sobą do domu. Ale tam również nie zaznał spokoju, przestraszył się dzieci, które chciały się z nim bawić. Kaczątko myślało, że chcą mu zrobić krzywdę i przestraszone uciekło.
Przeżycie zimy nie było łatwe, ale wreszcie powracała wiosna. Kaczątko miało więcej sił, choć było zniechęcone, pamiętając o wszystkich przykrościach, jakie je spotkały do tej pory. Gdy zauważyło trzy łabędzie, pomyślało, że podpłynie do nich, choćby mieli mu zrobić krzywdę. Gdy kaczątko schyliło głowę i zobaczyło swoje odbicie w tafli wody, było bardzo zaskoczone. Okazało się, że jest jednym z nich. Pięknym, białym łabędziem.
Dzieci karmiące łabędzie wołały, że jest najpiękniejszy z nich wszystkich. Brzydkie Kaczątko znalazło swoje miejsce na ziemi i podobnych do siebie. Okazało się łabędziem, które przez przypadek urodziło się w gnieździe kaczki. Szukało szczęścia i rodziny. Okazało się, że wszyscy go teraz podziwiali i się nim zachwycali. A łabędź był z tego powodu bardzo szczęśliwy.

Recenzja książki

Gdy byłam małą pięcioletnią dziewczynką moi rodzice czytali mi baśnie. Jedną z mich ulubionych było „Brzydkie kaczątko”. Napisał je, jak już się pewnie domyślacie, Hans Christian Andersen, autor wielu baśni dla dzieci na przykład Calineczki, Dzielnego ołowianego żołnierzyka, Królowej Śniegu i Księżniczki na ziarnku grochu.
Hans Christian Andersen nadał taki tytuł „Brzydkie kaczątko”, bo tytułowe kaczątko urodziło się inne niż wszystkie kaczki. Było szarawe, brzydkie i za duże jak na kaczkę. Wszyscy je szczypali i wyśmiewali. Inne kaczki go nie lubiły. Nawet przyszywana matka wstydziła się jego. Brzydkie kaczątko czuło się źle. Nie mogło sobie wytłumaczyć i zrozumieć dlaczego różni się od innych kaczek.
Brzydkie kaczątko miało różne przygody, najczęściej smutne:
– Uciekło od swojej przyszywanej matki.
– Dotarło nad staw gdzie nocowało kilka dni. O mało nie zginęło podczas polowania.
– Przeżyło burzę.
– Znalazło schronienie w chacie starej babci, ale mieszkańcy domu wyśmiewali się z niego, że nic nie potrafi robić. Dlatego uciekło.
– Kiedy przyszła zima kaczątko wróciło nad staw. Przymarzło do wody, bo nie było w stanie machać cały czas nóżkami.
– Nabroiło w domu wieśniaka, który uratował kaczątko.
Na szczęście opowieść kończy się dobrze. Nie chcę zdradzać wam końcówki opowieści. Morał z baśni jest taki, że nawet kiedy jesteś inny niż wszyscy, różnisz się wyglądem, charakterem, zainteresowaniami, zachowaniem to zawsze znajdziesz swoje miejsce w życiu. I jak się postarasz to będziesz szczęśliwy i znajdziesz przyjaciół.
Moja pani nauczycielka powiedziała w szkole, że „Brzydkie kaczątko” to tak naprawdę opowieść o życiu Hansa Christiana Andersena. Urodził się w biednej rodzinie i nie miał łatwo w życiu.
Baśń bardzo mi się podobała, gdyż można się z niej dużo dowiedzieć o życiu. Opowieść ma mądry morał. Zachęcam do jej przeczytania. Polecam najbardziej dzieciom, które są fanami baśni Andersena, ale nie tylko im. Jeśli to wasza pierwsza baśń to na pewno sięgniecie po inne.

Streszczenie

Na wsi panowało przepiękna lato. Za murem otaczającym stary zamek pod wielkim liściem łopianu młoda kaczka uwiła sobie gniazdo. Młoda kaczka wysiadywała tam swoje jaja, patrząc jak inne kaczki pływają po przejrzystej wodzie i wygrzewają się w słoneczku. W końcu skończyła się udręka młodej kaczki i pisklęta zaczęły się wykluwać. Tylko jedno największe jajo ani myślało pęknąć. Stara kaczka, która wpadła do kaczki w odwiedziny twierdziła, że to jajo indycze i radziła młodej kaczce, by je zostawiła. Ona jednak dalej wysiadywała jajo, aż w końcu pękło. Pisklę, które wykluło się z jaja było duże i brzydkie. Nie przypominało innych piskląt. Mimo odmiennego wyglądu, młoda kaczka uznała brzydkie pisklę za swoje. Przyszedł czas i kaczka zabrała swoje pisklęta na podwórze, by przedstawić je innym kaczką. Kaczki chwaliły jej młode oprócz brzydkiego kaczątka, które zostało przez nie odrzucone. Nie tylko kaczki dokuczały brzydkiemu kaczątku,ale i inne zwierzęta. Z czasem i matka kaczątka zaczęła się go wstydzić. W końcu kaczątko nie wytrzymało i uciekło z podwórka. Brzydkie kaczątko dotarło do wielkiego błota gdzie mieszkały dzikie kaczki. Dzikie kaczki pozwoliły kaczątko zostać i tak kaczątko spędziło z nimi kilka dni. Aż jednego dnia rozległ się hałas, a wielkie błotko otoczyli myśliwi. Kaczątko leżąc cichutko w trzcinie przetrwało polowanie. Gdy huki ustały kaczątko wstało i popędziło przed siebie. Nagle zerwała się burza, a brzydkie kaczątko trafiło do chatki starszej pani, która mieszkała z kurą i kotem. Rankiem staruszka zauważyła nowego przybysza, ale że miała już słaby wzrok uznała, że to duża kaczka. Brzydkie kaczątko spędziło u staruszki trzy tygodnie, ale i tu nie było nikomu potrzebne. Kaczątko ruszyło w świat, aż dotarło do stawu. Brzydkie kaczątko kochało pływać, ale było samotne, bo inne ptaki unikały go. Nadeszła jesień, a brzydkiemu kaczątku było coraz gorzej. Pewnego razu kaczątko spostrzegło stado wielkich, wspaniałych ptaków wzbijających się w niebo. Było to stado łabędzi, które odlatywało na zimę. Brzydkie kaczątko patrzyło na nie z zachwytem i dziwną tęsknotą, które je ogarniała. Nastała mroźna zima, a kaczątko musiało pływać nieustannie w stawie, by nie zamarznąć. Po pewnym czasie kaczątko się zmęczyło i musiało odpocząć, a lód uwięził je w stawie. Nazajutrz jakiś wieśniak dostrzegł kaczątko w stawie. Wieśniak rozbił lód i zabrał ptaka do siebie. Brzydkie kaczątko w cieple doszło do siebie, ale jego spokój nie trwał długo. Dzieci wieśniaka chciały bawić się z kaczątkiem, ale ono bało się ich zaczęło uciekać po chacie. W czasie swej ucieczki kaczątko potykało się o wszystko co miało na drodze, aż w końcu uciekło na dwór. Kaczątko znów było samo na zimnym dworze. Głodne i zmarznięte w końcu schroniło się pośród trzciny, gdzie powoli odzyskiwało siły i rosło. Nadeszła wiosna, a kaczątko zmieniło się. Miało teraz olbrzymie skrzydła, którymi zaszumiało i odleciało przed siebie. Po jakimś czasie kaczątko zatrzymało się na pięknym stawie. Ślicznie tu było, więc kaczątko postanowiło tu się zatrzymać. Wtem za krzaków wypłynęły trzy wspaniałe łabędzie. Na widok ptaków kaczątko ogarnął smutek. Kaczątko postanowiło podpłynąć do ptaków, by go zabiły. Z opuszczoną głową czekając na śmierć kaczątko spostrzegło w wodzie swoje odbicie. Już nie było brzydkie i niezgrabne tylko było pięknym łabędziem. Kaczątko nagle zapomniało o nędzy i cierpieniu jakie spotkało go w życiu. Nareszcie poczuło się szczęśliwie i rozpoczynało nowe życie wśród braci łabędzi. Nawet kilkoro dzieci wybiegło z ogrodu nad wodę, by podziwiać nasze kaczątko, które było najpiękniejsze ze wszystkich. Kaczątko podziwiały nawet stare łabędzi, które kłaniały mu się z dobrocią i uznaniem. Kaczątko nareszcie poczuło jak cudowne jest życie.

Czas i miejsce akcji

W baśni Hansa Christiana Andersena pt.”Brzydkie kaczątko” nie mamy jasno określonego czasu akcji. Jedyne co możemy zaobserwować, to następstwo pór roku.
Historia rozpoczyna się podczas gorącego lata, kiedy to jedna z kaczek pod wielkim liściem zwisającym z muru otaczającego zamek uwiła sobie gniazdo i wysiadywała jaja. W miarę rozwoju akcji następuje kolejno jesień, zima oraz wiosna, więc historia toczy się przez cały rok. Obrazuje nam to także fakt, iż brzydkie kaczątko w miarę upływu czasu dorasta zmieniając się w pięknego łabędzia.

Jeżeli chodzi o miejsce akcji to zmienia się ono wraz rozwojem akcji baśni. Już na samym wstępnie mamy jasno określone przez autora,że historia o brzydkim kaczątku zaczyna się na wsi. To właśnie na wsi za murem zamku otoczonego wodą w gnieździe wykluwa się brzydkie kaczątko. Z czasem młoda kaczka zabiera swoje młode i brzydkie kaczątko na kacze podwórze,które jest kolejnym miejscem akcji baśni. Niestety źle traktowane przez innych mieszkańców podwórka kaczątko ucieka. Tym razem historia przenosi się nad staw, gdzie kaczątko spotyka dzikie gęsi i ledwo uchodzi z życiem podczas polowania, które ma tam miejsce. Kaczątko wędruje dalej, znajdując schronienie w chatce staruszki. Przez dłuższy czas akcja toczy się w tym miejscu,aż kaczątko ponownie ucieka w świat. Kaczątko zatrzymuje się nad wodą. Spędza tam jesień,aż zastaje go zima i kaczątko zostaje uwięzione w zbiorniku wodnym. Kaczątko ratuje wieśniak, który zabiera je do swojej chaty. I to miejsce nie było pisane kaczątku, którego po całej chacie ganiały dzieci. Ponownie kaczątko znalazło się na dworze, gdzie bez schronienia i jedzenia leżąc w trzcinie dotrwało do wiosny. Na sam koniec miejscem akcji staje się wielki staw w dużym ogrodzie, gdzie kaczątko spotyka łabędzi i dowiaduje się, że samo jest jednym z tych pięknych ptaków.

Charakterystyka bohaterów

Głównym bohaterem jest małe brzydkie kaczątko. Mimo, że nazywano go brzydkim kaczątkiem tak naprawdę był łabędziem. Wykluł się z jaja, które wysiadywała kaczka, której ktoś podrzucił jajo.
Po wykluciu jego matka kaczka od razu twierdziła, że jest bardzo brzydki w porównaniu z jej pozostałymi dziećmi, które wykluły się kilka dni wcześniej. Mimo wszystko dołączyła je do stada i powędrowała na podwórko. Na podwórku wszyscy uważali, tak jak jego mama, że kaczątko jest bardzo brzydkie, szturchali i dziobali je. Mama na początku broniła kaczątko, ale później zaczęła się go wstydzić. Brzydkie kaczątko postanowiło uciec, bo dość miało takiego traktowania. Kiedy kaczątko zjawiło się nad wielkimi bagnami podczas polowania, nawet pies nie tknął go. Tak się kaczątko zmartwiło, że nikt go nie akceptuje. Następnie kaczątko trafiło do chaty starej kobiety, tam niestety też było źle traktowane przez kota i kurę, który byli bardzo opryskliwi i zadufani w sobie, myśleli że kaczątko będzie znosiło jajka. Kaczątko zaczęło szukać schronienia gdzieś indziej. Spotykało łabędzie i się zakochało w nich. Spędziło zimę w cierpieniach i samotności. Podczas jednego mroźnego dnia zamarzło na stawie i uratował je pewien wieśniak. Ale i w tym domu jakoś nie czuł się zbyt dobrze i uciekł w poszukiwaniu szczęścia. Na wiosnę kaczątko spotkało w parku trzy łabędzie i stwierdziło, że zaryzykuje i podpłynie najwyżej zginie zabite prze piękne ptaki. Bardzo się zdziwiło kiedy spojrzało w taflę wody i ujrzało swoje odbicie, okazało się, że jest pięknym białym ptakiem. Stare łabędzie zaakceptowały swojego krewnego, a ludzie na brzegu podziwiali jego urodę. Był najbardziej wychwalanym ptakiem w parku. Dzieci mówiły, że jest najpiękniejszym z łabędzi. Nasz bohater pamiętał jaki kiedyś był, dlatego pozostał skromnym ptakiem, ale bardzo się cieszył, że ktoś zachwyca się jego urodą. Autor nas poucza i zachęca do tego, aby nie załamywać się swoim wyglądem w młodości, ponieważ jak widać w baśni przychodzi taki czas, że się dorasta i pięknieje. Trzeba również pamiętać, że liczy się nasze wnętrze a nie wygląd.

Opracowanie

„Brzydkie kaczątko”- opracowanie

Autorem baśni pt. „Brzydkie kaczątko” jest Hans Christian Andersen. Urodził się 2 kwietnia 1805 roku w Odense w Danii. Zmarł 4 sierpnia 1875 w Rolighed w Danii. Książka została napisana w języku duńskim. Pierwsze jej wydanie miało miejsce 11 listopada 1843 roku. Tytuł oryginalny opowiadania to Den grimme ælling . Na język polski przetłumaczyła go Mary Howitt.
Gatunek: baśń, literatura dziecięca, fikcja, książka obrazkowa.
Typ utworu: baśń.
Głównym bohaterem książki „Brzydkie kaczątko” jest kaczątko. Na początku historii kaczątko jest brzydkie i duże, szaroczarne, niezgrabne. Wszyscy go wyśmiewają.
Na końcu baśni zamienia się jednak w pięknego białego łabędzia i jest bardzo szczęśliwy.
Bohaterzy drugoplanowi:
– Bocian – chodził na długich, czerwonych nogach i paplał po Egipsku, nauczył się tego języka od matki
– Mama kaczka – opiekuńcza, postanowiła zająć się brzydkim kaczątkiem, niedobra , w reakcji na wyśmiewanie innych, wygoniła go z domu
– Stara kaczka(1) – niemiła nie potrafiła docenić tego, co w brzydkim kaczątku było dobre
– Kaczęta – śliczne, niemiłe nie potrafiły docenić tego, co w brzydkim kaczątku było najlepsze
– Stara kaczka(2) – jest najwykwintniejsza ze wszystkich kaczek. Ma w sobie hiszpańską krew i dlatego jest gruba. Na jej nodze widnieje czerwony gałganek, jest to jest najwyższa odznaka, jaką kaczka może otrzymać. Oznacza ono, że ludzie obawiają się, aby nie zginęła i zarówno ludzie jak i zwierzęta będą ją mogli odróżnić od innych kaczek.
– Kaczki(2) – niemiłe, nie potrafiły docenić tego, co w brzydkim kaczątku było najlepsze, dziobały je
– Kury – niemiłe, nie potrafiły docenić tego, co w brzydkim kaczątku było najlepsze, szczypały je.
– Indyk – uważał się za cesarza, chodził napuszony, niemiły nie potrafił docenić tego, co w brzydkim kaczątku było najlepsze
– Dzikie kaczki
– Dwie dzikie gęsi – polubiły kaczątko
– Myśliwi – bezlitośni
– Psy myśliwskie – bezlitosne
– Stara kobieta – uważana przez kwokę za najmądrzejszego człowieka
– Kot – uważany przez kwokę za najmądrzejszą istotę, potrafił się nastroszyć, miauczeć i sypać iskry.
– Kwoka – znosiła jaja
– Łabędzie – piękne, białe
Pozostali bohaterowie:
– Kaczki – nie interesowało ich życie kacząt i ich matki. Interesowało je tylko pływanie
– Dziewczynka, która karmiła drób – kopała kaczątko
– Wieśniak – pomocny
– Żona wieśniaka – niemiła
– Dzieci wieśniaka

Na brzegu jeziora w szuwarach siedziała kaczka. Wysiadywała jajka. Pewnego dnia z jajek zaczęły wykluwać się kaczęta. Wykluły się wszystkie z wyjątkiem jednego- tego, który siedział w największym jaju. Jednak, gdy z tego jaja wyszło pisklę, było zupełnie nie podobne do swoich braci i sióstr. Rodzeństwo kaczuszki było piękne, a on sam był szary, duży i brzydki.
Parę dni po wykluciu matka zabrała dzieci na podwórko. Niestety wszyscy śmiali się z szarego, dużego i brzydkiego pisklęcia. Nadali mu przezwisko Brzydkie kaczątko.
Brzydkie kaczątko postanowiło więc pójść w świat. Po drodze napotkało dużo nieprzyjemności.
Na koniec przeistoczyło się w łabędzia.

Bohaterowie

Bohaterowie w książce Christiana Andersena to: Brzydkie kaczątko, Stara, niedowidząca kobieta, kot niedowidzącej staruszki, domowe kury i kaczki, gospodyni wieśniak oraz dziewczynka.
Brzydkie kaczątko – był to malutki łabędź podrzucony do gniazda kaczki, która mieszkała na wiejskim podwórku. Ze względu na to, że małe kaczki są w kolorze żółtym, a małe łabędzie w kolorze szarym, był wyśmiewany za „paskudny” wygląd i nazwali go „brzydkim kaczątkiem”. Mały łabędź był bardzo miły i pragnął przyjaźni i zabawy, lecz nikogo to nie interesowało. Był bardzo samotny. Nie tylko wiejskie zwierzęta go wyśmiewały, ale również ludzie mieszkający tam. Krzywdy i smutku w końcu staję się kres. „Kaczątko” wreszcie urosło, ku zdziwieniu innych z paskudnego według nich odmieńca zrobił się przepiękny duży łabędź.
Starsza niedowidząca kobieta – jako jedna z nielicznych nie dostrzegała w kaczątku brzydkiego odmieńca, lecz normalne jak każde inne zwierzątko.
Gospodyni – kobieta bez serca, która wyrzuciła brzydkie kaczątko na śnieg w środku mroźnej zimy.
Wieśniak – człowiek o dobrym serduszku, który uratował brzydkie kaczątko.
Dziewczynka – karmiła ona zwierzęta w wiejskim gospodarstwie
Bajka pod tytułem „Brzydkie kaczątko” mówi o tym, że nikogo nie wolno oceniać po wyglądzie, ponieważ w każdym człowieku kryje się piękno, które dopiero po jakimś czasie wyjdzie na światło dzienne. Powinniśmy być tolerancyjni i nie oceniać książki po okładce, dlatego że nigdy nie wiemy, czy osoba nieatrakcyjna, która była przez nas bądź przez kogoś innego gnębiona nie będzie w przyszłości naukowcem, chemikiem, sławnym piosenkarzem bądź fizykiem, który wymyśli jakąś nową technologię, albo nawet prezydentem! Możliwości jest bardzo dużo. Niekoniecznie trzeba myśleć o tym, że ktoś może być sławny w przyszłości to nie będę mu dokuczać, nie to myślenie jest nieprawidłowe, ja sama znam taką osobę, która była wyśmiewana przez cała szkołę podstawową nikt nie brał go na poważnie, gdy ja zapragnęłam go poznać od środka okazało się, że to przewspaniała osoba ze złotym sercem i nigdy takiej nie spotkałam. Dlatego pamiętajcie, zanim zaczniecie kogoś oceniać po tym, jak wygląda, najpierw poznajcie go od środka.

Problematyka

Brzydkie kaczątko – Hans Christian Andersen – Problematyka
Baśń o brzydkim kaczątku opowiada nam o kaczątku, które nie było akceptowane przez innych z powodu swojego wyglądu.
Brak tolerancji i akceptacji to główny problem, który dostrzegamy w baśni o brzydkim kaczątku. Inne zwierzęta z podwórka dokuczały kaczątku z powodu wyglądu odmiennego od innych przedstawicieli tego gatunku. Zachowanie zwierząt możemy porównać do zachowania ludzi w dzisiejszych czasach. Zobaczmy jak dużo w ludzkim życiu jest ośmieszania, wytykania palcami ludzi, którzy wyglądają lub zachowują się inaczej niż wszyscy. Zobaczmy jak dużo w dzisiejszych czasach słyszy się o np. rasizmie czy nazizmie. Jak dużo ludzi nie toleruje osób o innym kolorze skóry, tych, który wyznają inną religię. Nie tolerancja pojawia się również w odniesieniu do ludzi, które kochają osobę tej samej płci lub po prosty w stosunku do ludzi biedniejszych, gorzej ubranych czy mniej utalentowanych niż my. Powinnyśmy zacząć akceptować i tolerować odmienność, ponieważ tak samo dla brzydkiego kaczątka, jak i dla ludzi brak akceptacji jest bardzo krzywdzący i może prowadzić do przykrych konsekwencji.
Kolejny problem, który możemy dostrzec w opowieści o brzydkim kaczątku jest tak zwane „ocenianie książki po okładce”, które polega na dostrzeganiu tylko wyglądu zewnętrznego, nie licząc się z uczuciami innych. W baśni Andersena problem ten jest w bardzo dobry sposób pokazany. Kaczątko od samego początku jest wyśmiewane, wyszydzane i pogardzane. Mimo iż próbuje znaleźć przyjaciół, z którymi mógłby się pobawić nikt nie daje mu szansy. Inne zwierzęta uważają kaczątko za gorsze od siebie. Skutkiem takiego zachowania jest, to, że kaczątko zamyka się na świat, boi się stawić mu czoła, przez co czuje się odrzucone, a przede wszystkim bardzo samotne.
Ostatecznie na końcu baśni kaczątko przemienia się w pięknego i budzącego uznanie łabędzia. Znajduje nowych, prawdziwych przyjaciół. Patrząc w lustro wody nie może uwierzyć w dar, który dostał od losu.

Charakterystyka

Tytułowym, a zarazem głównym bohaterem znanej baśni Hansa Christiana Andersena pt. „Brzydkie kaczątko”, jest pisklę łabędzia. Ptak wykluł się w miejscu położonym w pobliżu zamku, między liśćmi łopianu, w gnieździe kaczki. Na świat przyszedł jako ostatni ze swych „braci”.Jego wygląd od początku był inny od wyglądu kaczych dzieci. Bohatera charakteryzowały spore w porównaniu do pozostałych piskląt rozmiary oraz szary kolor. Wszystkie ptaki uznały go za brzydkiego, a wiele z nich zaczęło mu także dokuczać – szczypiąc i obrażając. Matka, która z początku opiekowała się nim, jak to robiła z każdym pisklęciem, po krótkim czasie także przestała go akceptować.Cechy charakteru, jakie można przypisać tytułowemu bohaterowi, to przede wszystkim posłuszeństwo i dobroć. Matka uznała, że pływał on najlepiej ze wszystkich. Młody ptak miał także bardzo niską samoocenę. Wszystkie krzywdy, jakie go spotkały, bohater tłumaczył swoją brzydotą i odmiennością. Dobrze widać to w sytuacji, gdy uciekając przez płot, spadł na ziemię, a przestraszone ptaki odleciały. Powiedział wtedy: „To dlatego, że jestem takie brzydkie”. Pisklę nie zastanowiło się nawet nad tym, że strach zwierząt mógł być spowodowany jego upadkiem. Bohater pogodził się jednak ze swoim wyglądem, a wkrótce także był mu wdzięczny, ponieważ uratował mu życie (pies nie chciał go ruszyć).”Brzydkie kaczątko” lubiło pływać i nurkować w wodzie, która wielokrotnie go kusiła. Ptak bardzo zachwycił się łabędziami, podobał mu się ich wygląd i marzył, by polecieć tak jak one.Po długiej i srogiej zimie bohater przeszedł ogromną przemianę. Urósł i stał się pięknym białym łabędziem. Jego pióra rozjaśniły się, a skrzydła i szyja wydłużyły. Inne ptaki oraz ludzie uznali, że to najpiękniejszy przedstawiciel tego gatunku.Wraz z wyglądem zmieniło się także jego postrzeganie siebie. Początkowo młody łabędź pragnął śmierci, ale gdy tylko zobaczył swoje odbicie w tafli wody, zmienił się. Ujawniła się wtedy jego skromność, gdy powiedział: „Nie marzyłem o takim szczęściu”.Bohater baśni „Brzydkie kaczątko” jest postacią pozytywną. Próbował dostosowywać się do otoczenia, choć miał pełną świadomość, że to niemożliwe – ze względu na jego odmienność i brzydotę. Kiedy zmienił się w pięknego łabędzia, można powiedzieć, że w pełni na to zasłużył, z powodu tych wszystkich cierpień i poniżenia, jakie przeżył.

Najważniejsze informacje

Geneza utworu„Brzydkie kaczątko” to utwór napisany przez znanego duńskiego pisarza baśni dla dzieci – Hansa Christiana Andersena. Autor nawiązuje w nim do swojego dzieciństwa, gdy wyróżniał się spośród innych dzieci, przez co był często wyśmiewany. Mimo to wyrósł na człowieka budzącego powszechny podziw. Widać tu podobieństwo z tytułowym bohaterem omawianej baśni – gdy dojrzał, stał się pięknym łabędziem.PrzesłanieBaśń porusza problem braku tolerancji. Pokazuje, że każdy może z wyśmiewanego zmienić się w podziwianego.Gatunek”Brzydkie kaczątko” to baśń. Świadczy o tym bliżej nieokreślony czas i miejsce akcji. Do cech baśni możemy zaliczyć też szczęśliwe zakończenie i wartości wychowawcze, jakie niesie ze sobą utwór. Baśń posiada morał, czyli pouczenie wynikające z treści utworu; wskazuje, co jest właściwe, a co złe.Czas i miejsce akcjiAkcja toczy się na podwórku, w chacie starszej kobiety napotkanej w czasie wędrówki, w domu mieszkańca wioski i na stawie. Czas jest nieokreślony. Możemy wywnioskować, że wydarzenia trwają od dzieciństwa do momentu dorośnięcia kaczątka.BohaterowieGłównym i tytułowym bohaterem jest brzydkie kaczątko. Nie jest tolerowane przez resztę zwierząt, z którymi dorasta. Innymi bohaterami są zwierzęta żyjące na podwórku, a także starsza kobieta oraz młoda dziewczyna karmiąca zwierzęta. Wśród bohaterów drugoplanowych wyróżniamy łabędzie. StreszczeniePewnego razu matce kaczce wykluły się piękne pisklęta. Tylko jedno jajko nie chciało pęknąć i wyglądało dziwnie, nie było podobne do pozostałych. Matka kaczka byłą bardzo zdziwiona, gdyż jej ostatnie dziecko było naprawdę brzydkie. Dołączyła je do pozostałych i wyruszyła na podwórko, aby przedstawić swoje dzieci innym. Podziwiano je – z wyjątkiem jednego. W końcu kaczka sama zaczęła wstydzić się swojego dziecka. Brzydkie kaczątko było już zmęczone ciągłymi docinkami i postanowiło wyruszyć w nieznane. Trafiło do chaty starej kobiety. Okazało się, że i tu nie zaznało szczęścia. Opuścił dom staruszki i ruszyło w kolejną tułaczkę.Zatrzymało się nad stawem, gdzie po raz pierwszy zobaczyło coś cudownego – pięknego łabędzia, który szykował się do odlotu. Całą zimę kaczątko spędziło w sitowiu. Nadeszła wiosna. Brzydkie kaczątko rozwinęło skrzydła i pofrunęło nad jezioro w parku. Pływały po nim trzy łabędzie. Kaczątko postanowiło podpłynąć do nich. Wtedy okazało się, że nie jest już szarym kaczątkiem, a pięknym białym łabędziem.