Buszujący w zbożu

Recenzja książki

Książka pod tytułem ,,Buszujący w zbożu’’ po raz pierwszy została wydana w Stanach Zjednoczonych w 1951 roku. Na początku została wydana dla dorosłych czytelników, jednak budziła kontrowersje wśród osób czytających ze względu na wulgarny język głównego bohatera. Było to mniej więcej pięćdziesiąt lat temu. W czasach teraźniejszych nie bulwersuje już nikogo, ponieważ zachowanie bohatera jest uważane za normalne. Jest to książka, która wywarła ogromny wpływ na kulturę i społeczność. Aktualnie znajduje się na liście lektur licealnych i szkół wyższych. Autorem książki jest Jerome David Salinger. Pisarz inspirował się wierszem Roberta Burnsa pod tym samym tytułem co powieść.
Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ przez przypadek natknęłam się na jej opis w internecie. Książka opowiada o nastoletnim buncie i szukaniu własnego siebie. Porusza bardzo wiele tematów oraz potrafi zawładnąć wyobraźnią czytelników. Ukazuje różnice między czasem dzieciństwa a dorosłością. Narracja jest prowadzona w formie pierwszoosobowej przez Holdena Caulfielda, a wydarzenia rozgrywają się w połowie lat czterdziestych XX wieku. Bohater ma szesnaście lat i właśnie został wydalony z kolejnej szkoły, ponieważ nie zaliczył odpowiednich przedmiotów. Poznajemy go jako chłopaka, który nie potrafi odnaleźć się w społeczeństwie. Powieść oparta jest na ucieczce Holdena ze szkoły oraz jego wspomnieniach i przemyśleniach. Pewnego razu jedząc śniadanie w barze przy peronie, zauważa dwie zakonnice, które mają problem z bagażami i postanawia im pomóc. Przy okazji rozmawia z nimi, a w rezultacie postanawia dać pieniądze na cel dobroczynny. Sytuacja ta pokazuje, że bohater nie jest samolubny, jak mogłoby się wydawać na początku książki, oraz że myśli o innych. Takich okoliczności jest więcej. Caulfield często wyraża się niestosownie. Czuje się bardzo opuszczony i samotny. Jego przyjaciółką jest młodsza siostra, Phoebe. Pewnego razu siostra zadaje pytanie, na które ciężko jest mu odpowiedzieć. Ta scena pokazuje, jak bardzo młodzieniec jest zagubiony i nie może się odnaleźć. Ukazuje to również mądrość i spryt małej Phoebe. Książka zaskakuje swą prostotą i sprawiła, że wczułam się w życie bohatera. Pokazuje nie tylko problemy związane z dorastaniem, ale również takie, które zdarzają się bardzo rzadko. Pod przygodami młodego Holdena, niekiedy zabawnymi, kryje się głębsze i ukryte znaczenie. Każda sytuacja jest opisana w zabawny i lekki oraz przyjemny sposób dla czytelnika. Pomimo tego książka jest mądra. Zawiera w sobie bardzo wiele cytatów, które trafiły do mojego serca. Fragment powieści ukazuje jak pewien nauczyciel próbuje uświadomić Holdenowi jego błędy i odpowiedzieć na dręczące go pytania. Mówi mu, że „Wydaje mi się, że upadek, do którego dążysz to upadek szczególny, wyjątkowo przerażający. Człowiekowi, który spada w przepaść, niedana jest świadomość ani poczucie, że znalazł się na dnie. Po prostu stacza się i stacza coraz bardziej. A tak się akurat dzieje, że spotyka to ludzi, którzy w tym, czy w innym momencie swojego życia poszukiwało czegoś, czego ich środowisko dać im nie mogło. W każdym razie takie mieli wrażenie. I którzy zrezygnowali z poszukiwań. Zrezygnowali, zanim tak naprawdę w ogóle je zaczęli. Rozumiesz mnie?”. Chłopak jednak nie słucha go, ale w końcu słowa nauczyciela docierają do niego i otwierają mu nowe okno na świat. Powieść pomimo zalet ma również wady. Caulfield często wyraża się niestosownie. Jednak jego potoczny i wulgarny język nie jest przypadkowy, ponieważ nawiązuje do jego przeżyć i zmagań. Kierując się wyborem tej książki do czytania, należy zwrócić uwagę na to, że nie każdemu może się spodobać sposób wysławiania się głównego bohatera oraz sposób myślenia o kobietach. Kolejną wadą jest również jego trudny charakter. Ciężko jest go zrozumieć. Raz chce tego, drugi raz czegoś innego. Bardzo często kłamie, do czego sam się przyznaje na początku swojej historii. Jednak znajduje się w nim dobroć i chęć zmiany świata na lepsze. Może się wydawać, że książka skierowana jest do dorastającej młodzieży, ale to błędne skojarzenie. Powinny ją przeczytać także osoby dorosłe, które czują się zagubione.
Książka bardzo mnie urzekła oraz sprawiła, że naszły mnie refleksje na temat własnego dojrzewania. Moim skromnym zdaniem powieść była ogromnie fascynująca i niekiedy przezabawna. Wiem, że słowem klasyk odstrasza wiele czytelników, ale powinien ją przeczytać każdy, kto jest w okresie dojrzewania lub pamięta ten czas, kiedy sam był nastolatkiem. Bardzo gorąco zachęcam do przeczytania tej powieści. Pisarz bardzo zaskoczył mnie zakończeniem książki. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Zrozumiałam, dlaczego żadne wydanie książki nie ma rysunku na okładce ani opisu z tyłu. Nie ma ich tam, ponieważ bardzo trudno jest w prosty sposób napisać lub narysować coś o tej książce. Aby się o tym przekonać, należy ją przeczytać. W niedalekiej przyszłości mam zamiar zapoznać się z większą ilością książek tego autora, ponieważ bardzo podoba mi się jego styl pisania.

Charakterystyka bohaterów

Charakterystyka bohaterów

Holden Caulfield – to główny bohater książki ,,Buszujący w zbożu” Jerome’a David’a Salinger’a. Odznacza się tym, że jest także narratorem powieści. To nastolatek, który zbliża się do dojrzałego wieku. Chłopak ma 17 lat. Holden jest buntowniczy i hardy. Zostaje wyrzucony z czterech szkół średnich (wśród nich jest szkoła w Ekton Hills, w Whooton oraz szkoła w ,,Pencey”) z powodu słabych wyników w nauce. Młodzieniec pochodzi z zamożnej rodziny – jego ojciec jest mecenasem. Matka chłopaka zajmuje się domem. Holden to chudy i wysoki bohater. Jego włosy są obcięte na krótko. Ubiera się w markowe ciuchy. Wygląda bardzo elegancko. Chłopak charakteryzuje się tym, że jest nerwowy. Nałogowo pali papierosy. Jego zapał do pracy jest krótkotrwały. Nie uczy się, choć jest bardzo inteligentny. Jedynym przedmiotem, do którego się przykłada, jest język angielski. Holden lubi pracować nad pracami pisemnymi. Caulfield’a możemy nazwać uczuciowym, ponieważ dosyć mocno przeżywa i wspomina śmierć brata Alika. Jest czuły w stosunku do Jane – swojej pierwszej miłości. Chłopak często używa sarkazmu. Usposobienie Holdena jest nieco porywcze. To pogubiony nastolatek żyjący wśród ludzi nierozumiejących jego stosunku do życia oraz upodobań.

D. B. – to starszy brat Holdena, który jest wyrażany i wspominany w książce pod inicjałami. Ma umiejętności pisarskie, jednak nie wykorzystuje swojego potencjału. Aby osiągnąć sukces, wyjeżdża do Hollywood. Tam zostaje autorem scenariuszy filmowych. W zakończeniu powieści wymieniony jest jako jeden ze słuchaczy opowieści Holdena.

Phoebe Caulfield – siostra Holdena, ma 10 lat. Posiada włosy o rudym odcieniu. Jest gwałtowna, można nawet stwierdzić, że to nadpobudliwa dziewczynka. Posiada bogatą wyobraźnię. Jej zdolności manualne zaskakują innych. Bierze udział w szkolnych konkursach i przedstawieniach. Phoebe i Holdena łączy niezwykła bliskość. Są sobie bardzo oddani. Widać, że Holden kocha siostrę i za nią tęskni. Wynika z tego chęć spotkania się nastolatka z Phoebe.

Alik Caulfield (w oryginale Allie) – to młodszy o dwa lata brat Holdena, a także D. B. i Phoebe. Zmarł na białaczkę mając 11 lat. Jego włosy miały rudawy kolor. Kiedy Holden o nim wspomina, przypomina mu się otwarty i życzliwy chłopak, który dobrze się uczył. Charakteryzowała go pilność oraz wysoko rozwinięta intelektualność. Był on fanem baseballu.

Jane Gallagher – była sąsiadka Caulfieldów. Znajoma, sympatia Holdena. Odznacza się wrażliwością. Jest inteligentna. Jej zainteresowanie to piłka nożna. Lubi czytać książki.

Lillian Simons – dawna dziewczyna D. B.

Inni: zakonnice poznane na stacji kolejowej, Maurice (windziarz w hotelu), trzy kobiety z Seattle, matka Ernesta Morrowa, Stradlater, Ackley, Spencer (nauczyciel historii w szkole w ,,Pencey”), taksówkarze.

Najważniejsze informacje

,,Buszujący w zbożu” (ang. ,,The Catcher in the Rye”) to powieść amerykańskiego pisarza J.D. Salingera. Pierwsze egzemplarze zostały wydane w 1951 roku w Stanach Zjednoczonych. Natomiast polskie wydanie zostało opublikowane 10 lat później. Książka ta została przetłumaczona na wiele znanych języków świata. Pozycja ukazała się na liście stu najlepszych książek opublikowanych w latach 1923-2005, która została zaaranżowana przez ,,Time” – amerykański tygodnik społeczno-polityczny. Zajęła 64. miejsce w głosowaniu zorganizowanym przez wydawnictwo ,,Modern Library” na sto najlepszych powieści XX wieku. ,,Buszujący w zbożu” zostały wyróżniony również przez francuski dziennik ,,Le Monde”, gdzie znalazła się w plebiscycie stu książek XX wieku. Osiągnęła 88. miejsce.

Holden – jest głównym bohaterem książki. To siedemnastoletni chłopak, który nie lubi się uczyć. Zostaje wyrzucony z czterech szkół. Jego światopogląd jest inny niż wszystkich. Jego nastawienie wobec zasad, zachowań i norm społecznych jest mocno krytyczne. Nastolatek żyje w zgodzie z własnymi przekonaniami opartymi na refleksji. Sprzeciwia się środowisku dorosłych. Uważa, że osobom pełnoletnim brakuje prawdziwych wartości. Pragnie, by więzi ludzkie były zbudowane na szczerości. Holden twardo stąpa po ziemi. Jest pewny swoich przekonań. Niestety chłopak tak naprawdę czuje się samotny. W utworze widzimy porównanie wieku nastoletniego ze światem dorosłym.

Czas i miejsce akcji:
Wydarzenia rozgrywają się w latach współczesnych, w trzy przedświąteczne dni końcówki lat 40-tych. Miejsce akcji to głównie Nowy Jork (,,Edmont”,Dworzec Centralny, Radio City, bar ,,Wicker”, klub Erniego, dom Antoliniego i dom Caufieldów) oraz prywatna szkoła ,,Pensey” w Agerstown.

Tytuł utworu odwołuje się do wiersza Roberta Burnsa – narodowego szkockiego poety, prekursora romantyzmu. Symbolika utworu obejmuje dzieci bawiące się w zbożu nad rozpadliną. Holden fantazjuje na temat bycia strażnikiem ratującym dzieci przed przepaścią. J.D. Salinger pisząc tę książkę, chciał wrócić do wspomnień, do lat dzieciństwa.

Geneza utworu i gatunek

„Buszujący w zbożu” jest ważną dla dawnych lat pięćdziesiątych do lat siedem/osiemdziesiątych poprzedniego wieku autorstwa Jerom’a David’a Salinger’a. Pokazuje ona rozterki życiowe młodego człowieka, motywy jego działań i osobliwe podejście do świata i ludzi go zamieszkujących.
Tytuł książki („Buszujący w zbożu”) wywodzi się z rozmowy głównego bohatera, Holden’a Caulfield’a, z jego młodszą siostrą Pheoby. Brat podczas ucieczki ukryty pod płachtą nocy zakrada się do domu, by spotkać się z siostrą. Pomiędzy nimi wywiązuje się rozmowa, w której Pheoby dochodzi do wniosku, że Holdenowi nic się nie chcę. Holden mówi jej, że chce stać na zboczu klifu i pilnować dzieci biegających obok w zbożu. Same wyrażenie „Buszujący w zbożu” odnosi się do krótkiego utworu Roberta Burns’a „Kiedy ktoś przyłapie kogoś…”, którą Holden podsłuchuje od nucącą ją dziecka na ulicy w Nowym Yorku.
Książka należy do rodzaju epiki (posiada narratora, jest wielowątkowa, pisana prozą) oraz do gatunku powieści (opowiada historię ciągu wydarzeń).