Dolina Issy

Jestem człowiekiem, któremu wszystko brakowało. Należę do osób z młodym wiekiem, czyli do osób które już prawie nic nie wiedzą na temat polskiej wsi. Ogólnie to mieszkam od urodzenia, w stosunkowo mały mieście, nawet tego nie powinno się nazywać miastem, lecz miasteczkiem, bo nie jest zbyt duże, ale do rzeczy. Nie byłbym w stanie zmienić tego miejsca na takie, gdzie nie byłoby internetu, kontaktu z rówieśnikami. Ale czasem, gdy nadejdzie okazja, to wybiorę się w takie miejsce. Wtedy czuję się inaczej niż dotychczas, inny jest klimat, powietrze, ale też inna przygoda, ponieważ można pomóc babci na wsi i spędzić czas. Nie jestem bogaty ani biedny, ale patrząc na innych, którzy muszą ciężko pracować na farmie, żeby coś zarobić, to nie jest proste życie. I tu nie patrzymy na wspomnienia z dzieciństwa, czyli wtedy, gdy nie zwracałeś uwagi na czas, przestrzeń, ale mimo tego młodość może się czasem wydawać piękniejsza niż dorosłe życie, lecz to właśnie przestrzeń kształtuje moje życie, zapach kwiatów, siana, smak owoców prosto z drzewa i to co utkwiło mi w pamięci to gwiaździste niebo nocą.
Tylko teraz jest takie zasadnicze pytanie co to ma wspólnego z ,,Doliną Issy”? Otóż ma wiele wspólnego, bo sama powieść Miłosza to wspomnienia człowieka, który zdaje sobie sprawę, że utracił coś czego już nigdy nie odzyska. Gdy czytałem tę książkę, powracało mi wspomnienie z dziadkiem, którego straciłem i z którym świetnie się bawiłem i spędzałem czas na farmie. Opowiadał mi jak to było w czasie wojny, o tym jak pomagał partyzantom, ale też jak wspólnie zbieraliśmy grzyby i wspominał mi jak się ze mną dobrze bawił. Podobnie siebie wspomina Miłosz, będąc dorosłym mężczyzną, jako dziecko i nie chodzi o to tu, czy rzeczywiście Tomasz to młody Czesław. Ta opowieść składa się z wielu krótkich rozdziałów. Ale to są tylko takie urywki z przeszłości, niemal nieposiadające początku ani końca; tak samo jak ja, nie potrafię przypomnieć sobie wydarzeń, które miały miejsce za mojego dzieciństwa, są to tylko nikłe punkty wspomnień, na przykład nauka jazdy na rowerze czy spędzanie wspólnego czasu z rodziną przy grillu, tylko nigdy nie pamiętałem co dalej robiłem tam.
Można tak naprawdę uznać losy Mickiewicza i Miłosza za podobne do siebie, z tego względu, iż obaj urodzili się na Litwie, z polskojęzyczną mową, potem było emigrowanie do Paryża. W opowieści Czesława występuje dworek, konflikt, spór, sceny polowań, wątki miłosne, dawne obyczaje, podobne sytuacje były w lekturze pt. ,,Pan Tadeusz”, tylko bardziej zmodernizowany, inny gatunek literacki tam występuje, inne problemy są odgrywane, lecz budowa

Akcja utworu rozgrywała się na Litwie, w pierwszej połowie dwudziestego wieku i obejmowała kilka lat. Głównym bohaterem książki ,,Dolina Issy” Czesława Miłosza, poety, który w 1980 roku otrzymał Nagrodę Nobla z dziedziny literatury, był młody, inteligenty chłopak, Tomasz Surkont.
Dolina Issy została opisana przez autora takimi epitetami jak cudowne, piękne malownicze miejsce znajdujące się w Krainie Jezior. Wiele również wspomniano na temat mieszkańców wioski. Byli oni przede wszystkim specyficznymi ludźmi, gdyż wierzyli w szkodliwość miejscowych diabłów. Zachowywali się jakby byli odcięci od świata. Nie interesowali się takimi tematami jak między innymi polityka, gospodarka kraju. Przejmowali się sytuacjami panującymi w ich wiosce. Działo się tam wiele skandali, romansów czy nawiedzeń przez duchy, dlatego bohaterowie, choć odizolowani od życia poza ich miejscowością, nigdy nie narzekali na uczucie nudy, niezadowolenia z ich życia społecznego.
Głównym punktem wioski stanowił kościół znajdujący się na wzgórzu. Za nim natomiast znajdował się natomiast park z aleją prowadzącą do dworku, gdzie mieszkał główny bohater utworu, Tomek. Za domem można było ujrzeć się ogród z różnym owocami.
Uroczego chłopca wychowywali dziadkowie, Kazimierz Surkont, a także jego małżonka, Michalina. Sytuacja taka wynikła, gdyż rodzice głównego bohatera książki pracowali w innym kraju, a w następnych latach dzielnie walczyli podczas wojny światowej. Starsze małżeństwo doczekało się dwóch wspaniałych córek, Heleny oraz Tekli. Właśnie ta druga z nich była rodzicielką Tomasza.
Pewnego dnia Kazimierz postanowił przybliżyć młodemu chłopcu historię ich rodziny. Przodkowie Tomasza byli w przeszłości bardzo zamożną rodziną, pochodzącą ze szlachty. Choć obecnie Tomasz jak i jego dziadkowie mieszkali na Litwie, byli oni spokrewnieni z Niemcami i Polakami.
Całe dzieciństwo chłopca upływało szczęśliwie, często bawił się on z miejscowymi dziećmi, łowił ryby i starał się zaprzyjaźnić z różnymi chłopcami i dziewczynkami w podobnym wieku do jego. Zachowywał się tak jak jego rówieśnicy. Dziadkowie zadbali także o edukację wnuka. Zatrudnili prywatnego korepetytora. Wiedzieli, że zdobyta w młodym wieku wiedza będzie odgrywała istotną rolę w jego przyszłości. Tomasz to mądre dziecko, umiał mówić w dwóch językach. Był również osobą bardzo spostrzegawczą, ciekawą świata, bez problemu zauważał i określał wnioski z danej sytuacji.
Częstym gościem dworu był leśniczy Baltazar, czyli ulubieniec Kazimierza. Młody oraz silny mężczyzna założył rodzinę i dorobił się dużego majątku. Wydawałoby się, że był ogromnym szczęściarzem. Wielu mogłoby pozazdrościć mu jego życia i sądzić, że nie brakowało mu niczego, by stać się człowiekiem spełnionym, zadowolonym. Niestety, pomimo pozorów, mężczyznę zżerały ciągłe wyrzuty sumienia. Podczas wojny, przez przypadek zabił on rosyjskiego żołnierza. Nie poinformował również o tym czynie bliskich zabitego. Postanowił zakopać jego ciało. Przez tragiczne wydarzenie z przeszłości, przez cały czas czuł się prześladowany przez diabła, nie umiał sobie poradzić psychicznie, popadał w obłęd. Szukał on pomocy u różnych postaci. Z początku udał się do Masiulisa. Ten jednak ku jego smutku, nie wiedział jak pomóc. Bohater jednak nie poddał się i przybył z wizytą do rabina. Liczył, że ten rozwiąże jego problem lub da jakąś wskazówkę. Niestety tak się nie stało. Usłyszał od niego, że sam odpowiadał, zgotował sobie tak okrutny los, co przyczyniło się do jeszcze większej rozpa

,,Dolina Issy” Czesław Miłosz – bohaterowie

Tomasz Dilbin – główny bohater książki. Chłopiec urodził się w szlacheckiej rodzinie, w miejscowości nad rzeką Issą. Bohatera wychowywali dziadkowie, Michalina i Kazimierz. Powodem takiej sytuacji była praca jego rodziców za granicą. Chłopiec od dziecka interesował się przyrodą. Pasję odziedziczył po swoim dziadku. Był także osobą bardzo inteligentną, od dziecka miał prywatnego korepetytora. Gdy Polska po 123 latach odzyskała niepodległość, jego rodzicielka pragnęła zabrać go z Litwy. Chłopiec wyjechał z kobietą.

Kazimierz Surkont – dziadek Tomasza. Odznaczał się takimi cechami kal uczynność czy życzliwość. Pomimo tego był skłócony z wieloma obywatelami małej wioski, w której mieszkał.

Michalina Surkont – babcia Tomasza, rodzicielka Tekli, matki głównego bohatera, a także żona Kazimierza Surkonta. Zwana była ,,babcią Misia”. Kobieta podczas akcji książki zmarła, po tym wydarzeniu stała się młoda. Na wzgórzu widywała się z duchem Magdaleny.

Tekla Surkont – rodzicielka Tomasza, a także córka Kazimierza i Michaliny. To kobieta niezwykle oddana swojemu mężowi. Bohaterka na końcu powieści zabrała syna do Polski.

Romuald Bukowski – polski szlachcic. Romansował z Heleną, ciotką Tomasza i córką Michaliny oraz Kazimierza. Ostatecznie związał się z pewną Barbarką. Pomimo burzliwego związku, ostatecznie postanowili wziąć ślub.

Baltazar – przyjaciel Kazimierza, często gościł w domu bohatera. To leśnik, którego dręczyły ogromne wy

1. Opisanie doliny, a także mieszkańców wioski.
a) Wskazanie walorów przyrodniczych.
b) Ukazanie centralnego miejsca uroczej wioski.
c) Przedstawienie nietypowych zachowań mieszkańców.
2. Wychowywanie chłopca, Tomasza, przez jego dziadków.
a) Krótka charakterystyka Kazimierza i jego małżonki.
3. Opowiedzenie głównemu bohaterowi historii jego rodziny przez dziadka.
4. Opis zainteresowań i zajęć chłopca podczas jego dzieciństwa.
5. Życie liturgiczne bohaterów książki, a także ich nietypowe obrzędy.
6. Częste wizyty leśniczego Baltazara w domu Kazimierza.
7. Przytoczenie przypadkowego morderstwa Baltazara podczas wojny.
8. Opisanie poczucia winy, wyrzutów sumienia, rozpaczy przyjaciela rodziny.
9. Poszukiwanie pomocy u innych osób, jednak bez zamierzonego skutku.
10. Romans księdza wraz z jego młodą gospodynią.
11. Rozpacz Magdaleny i jej samobójstwo.
12. Nawiedzanie mieszkańców wioski przez ducha zmarłej.
13. Śmierć babci Tomasza.
14. Spotykanie się duchów obu kobiet na wzgórzu.
15. Podjęcie

,,Dolina Issy” Czesław Miłosz – czas i miejsce akcji
Akcja książki Czesława Miłosza ,,Dolina Issy” rozgrywała się na początku dwudziestego wieku, w latach dwudziestych.
Wydarzenia opisywane w znanej powieści miały miejsce na Litwie, w miejscowościach Ginie i Birkuny. Obie wioski znajdowały się w dolinie Issy. Miejsce to doceniano za między innymi wyjątkową, niepospolitą florę. Znajdowała się ona w Krainie Wielkich Jezior. Rzeka posiadała czarną wodę, była głęboka oraz porośnięta łoziną. W pobliżu występowały bagniste brzegi, a gleba należała do bardzo urodzajnych. Natomiast w miejscowości Ginie, gdzie miały miejsce narodziny głównego bohatera książki, Tomasz Surkonta, kościół, a także cmentarz i Szwedzkie Wały, które znajdowały się na wzgórzu, stanowiły centralny punkt małej wioski. Za nimi natomiast widać było piękny park z aleją. Ta prowadziła do dworku – domu Tomasza Surkonta i jego dziadków – Kazimierza i Michaliny. Miejsce to wyróżniało się na tle innych domów w małej miejscowości, gdyż rodz

,,Dolina Issy” Czesław Miłosz – charakterystyka bohaterów

Tomasz Surkont to główny bohater znanej powieści, a także jej narrator. To wnuczek Kazimierza i Michaliny Surkont oraz Bronisławy Dilbin. Jego rodzicami byli Tekla Surkont i pan Surkont. Chłopca wychowywali jego dziadkowie ze strony rodzicielki. Gdy jednak Polska odzyskała niepodległość, wyjechał wraz z matką do wolnego państwa.
Tomek to dziecko niezwykle ciekawe świata. Chciał nieustannie zdobywać na ten temat nową wiedzę, informacje. Miłość do przyrody zaszczepił w nim jego dziadek. Interesowała go także każda sfera życia, która nie została jeszcze przez nikogo dokładnie, precyzyjnie zbadana.
Bohater odznaczał się niezwykłą wrażliwością, umiał dostrzegać prawdziwą naturę innych ludzi. Często jednak nie umiał trafnie nazwać swoich spostrzeżeń, obserwacji. To postać niezwykle inteligentna. Przyczynił się do tego między innymi jego dziadek i korepetytor.
Uważam, iż bohater książki Czesława Miłosza był postacią pozytywną. Odznaczał się wieloma zaletami. Posiadał także wiele zdolności jak na jego młody wiek. Można naśladować go pod wieloma względami.

Kazimierz Surkont to właściciel dworku i gospodarstwa w Giniach. Był mężem Michaliny, a także ojcem Tekli i Heleny oraz dziadkiem Tomasza. Natomiast jego częsty gość i bliski przyjaciel to leśniczy Baltazar.
Podobnie jak jego wnuczek, interesował się on przyrodą. Swoją pasją podzielił się ze swoim wnuczkiem. Oprócz tego uwielbiał literaturę. W domu posiadał wiele ciekawych książek. Lubił także opowiadać różne historie. Opowiedział wnuczkowi o ich przodkach.
Mężczyzna wyróżniał się takimi cechami jak: uprzejmość, gościnność czy łagodność. Jednak, pomimo tych wszyst

Motyw dziecka i krainy dzieciństwa pojawił się w literaturze dopiero w romantyzmie, a na szeroką skalę rozwinął się w XX wieku. Współczesne utwory o dzieciństwie to zazwyczaj powieści, których tematem jest wtajemniczenie w zło, odkrywanie siebie, swoich złych stron. Według B. Kaniewskiej utwory poświęcone tematowi dzieciństwa opierają się na dwóch odmianach genologicznych. Pierwszą z nich stanowi powieść inicjacyjna, druga to tzw. story – nowel. Powieść inicjacyjna charakteryzuje się obecnością dojrzewającego bohatera, nie zawsze jednak jest powieścią o dzieciństwie lub młodości. Natomiast powieść o dzieciństwie zawiera elementy powieści inicjacyjnej. Powieść tego typu charakteryzuje się trzema zasadami. Według pierwszej z nich dzieciństwo i młodość składają się na „preludium dojrzałości”, doświadczenia zdobywane przez dzieci prowadzą je ku dorosłości, a proces dojrzewania jest zjawiskiem pozytywnym. Zasada druga mówi o tym, iż między światem dzieci a światem dorosłych znajduje się granica, którą mogą przekraczać najmłodsi. Wreszcie trzecia zakłada, że doświadczenie dzieciństwa jest, mimo aury tajemniczości, pojmowalne i wyrażalne.
„Dolina Issy” Cz. Miłosza jest powieścią o inicjacji i przestrzeni dzieciństwa. Kraina dzieciństwa utożsamiana jest z rajem. Zawarty tu obraz utraconego raju wynika – zdaniem B. Kaniewskiej – z trzech przeświadczeń: „o odrębności dziecięcego świata, o zdolności do – przynajmniej częściowego – pojmowania go przez dorosłego, który był niegdyś dzieckiem i o możliwości zwerbalizowania doświadczenia dzieciństwa”.
Bohaterem powieści jest chłopiec, którego poznajemy w okresie dzieciństwa i dojrzewania. Jego światem jest dom i jego najbliższa okolica. Już początek powieści pozwala stwierdzić, iż jest to przestrzeń niezwykła. Tomasz obserwowany jest też przez tajemnicze

Bohaterem „Doliny Issy” jest Tomasz, który przybywa z wizytą do swoich dziadków Kazimierza i Michaliny. Chłopiec musiał spędzać czas z dziadkami, ponieważ jego rodzice byli na wojnie. Chłopiec wychowuje się w międzynarodowym środowisku, w którym stykają się ze sobą różne religie. Mieszkańcy okolicy znają i kultywują wiele dawnych zwyczajów i magicznych rytuałów. Jego światem jest dom i jego najbliższa okolica. Już początek powieści pozwala stwierdzić, iż jest to przestrzeń niezwykła. Tomasz obserwowany jest też przez tajemnicze siły, które nadają powieści nastrój tajemnicy, grozy i niezwykłości. Niewidzialne siły towarzyszą poczynaniom bohaterów, w lesie mieszka czarownik, który przyrządza cudowne napary, a trupa przebija się osinowym kołem, by nie krążył wokół żyjących.
Pozornie Tomasz żyje poza dobrem i złem. Jest wybrańcem, dwukrotnie wydartym śmierci, przebranym księciem. Znajduje się w centrum świata powieściowego i jest kształtowany przez innych. Doświadcza on rozmaitych inicjacji. W tym niezwykłym, tajemniczym świecie chłopiec miał własny świat stworzony początkowo tylko na papierze. Stopniowo Tomasz odkrywa prawa rządzące światem: zło, śmierć, cierpienie. Sam także staje się sprawcą śmierci i zdaje sobie sprawę, iż zmartwychwstanie jest niemożliwe. Od tej chwili zaczyna rozumieć prawa rządzące światem i zaczyna się czuć obco w świecie, w którym przebywa. Zaczyna dorastać i wkrótce musi opuścić dolinę. Powrót nie jest możliwy.
Oprócz perypetii głównego bohatera w powieści pojawiają się także inne wątki. Jeden z

Geneza utworu”Dolina Issy” jest powieścią, w której można odnaleźć nawiązania do życia autora. Czesław Miłosz w rozmowie z Renatą Gorczyńską wspomina, że w momencie pisania „Doliny Issy” zmagał się z wewnętrznymi dylematami i przeżywał kryzys, z powodu którego nie był w stanie tworzyć liryki. „Dolina Issy” stanowiła swego rodzaju kurację, która miała pomóc Miłoszowi przeżyć wewnętrzne katharsis.Czesław Miłosz w trakcie pisania „Doliny Issy” był piętnowany przez władze komunistyczne w kraju, gdyż zdecydował się pozostać na Zachodzie, co było nie w smak komunistycznym notablom. Literat obawiał się również, że kryzys literacki, który właśnie przechodził, będzie długotrwały.Z pewnością jest to bardzo ważne dzieło, które zostało uznane

’Dolina Issy’ jest powieścią pióra Czesława Miłosza, która po raz pierwszy została wydana w Paryżu, w 1955 r. Twórcy londyńskich 'Wiadomości’ określili 'Dolinę Issy’ mianem powieści anno Domini 1955.
W 'Dolinie…’ odnajdziemy świat, który istniał kiedyś przed wybuchem II WŚ a którego dziś nie ma, krainę obrzędów i legend z diabłami i demonami.
W postaci Baltazara, którego wewnętrzne rozterki doprowadzą do szaleństwa, dostrzeżemy ból egzystencjalny, który być może w latach 50. XX w., czuł sam pisarz, który czuł się obco na Zachodzie, bał się, że spotka go przeciągły kryzys literacki, kiedy to nie będzie w stanie tworzyć nowych dzieł.
Czytelnik, który sięgnie po 'Dolinę…’ być może dostrzeże w niej wątki autobiograficzne z życia Miłosza, jednakże pragnę zaznaczyć, że w tzw. literaturze pięknej są one zatarte, przez co trudno jednoznacznie oddzielić co było prawdą, a co ułudą, fikcją.
Z pewnością, jeśli chcemy czerpać prawdę z tej powieści, powinniśmy uwagę zwracać na geografię, która jak zaznacza sam autor, który mówi, że jest w stanie podać skąd pochodzą opisane składniki kra