Fircyk w zalotach

Fabuła ,,Fircyka w zalotach” Franciszka Zabłockiego jest bardzo prosta. Głównym bohaterem jest Fircyk, młody mężczyzna i przedstawiciel warszawskiego grona bawidamków. Ze względu na swoje zamiłowanie do hazardu i zabaw jest bez grosza przy duszy. Fircyk postanawia, że ożeni się z bogatą wdową Podstoliną. W ten sposób chce się uratować przed bankructwem.

Podstolina wydaje się nieczuła na zaloty, ale w rzeczywistości jest osobą delikatną i zakochuje się w Fircyku. Również tytułowy bohater z czasem zakochuje się w niej całym sercem, chociaż nie taki był jego zamiar. Para postanawia zaręczyć się, ale podpisuje intercyzę (umowę przedmałżeńską, która określa prawa i obowiązki stron w małżeństwie i w przypadku rozwodu). Zgodnie z intercyzą strony zachowują dla siebie pewny zakres wolności.

Akcja komedii rozgrywa się pod koniec XVIII wieku w dworku pod Warszawą należącym do Arysta, brata wdowy Podstoliny. Aryst i jego żona Klarysa wprowadzają w utworze sporo chaosu. Właściciel dworku jest nerwowy i porywczy, złość rozładowuje na służącym. Natomiast Klarysa jest piękna i potrafi wzbudzić w mężu zazdrość, chętnie interesuje się cudzymi sprawami.

Czy to wszystko, co można powiedzieć o trzyaktowej komedii? No niby tak. Dynamiczna i nieskomplikowana, łatwa do przyswojenia dla czytelnika w XVIII wieku. Jest w niej jednak drugie dno, które warto odnieść do okresu, w której rozgrywa się akcja utworu. To lata panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, zresztą autor czytał ,,Fircyka w zalotach” uczestnikom słynnych obiadów czwartkowych. To czas Oświecenia, a więc szybkiego rozwoju nauki i sztuki oraz coraz mniejszego znaczenia wartości religijnych. Można więc powiedzieć, że to okres otwarcia rozumu przy rozluźnieniu zasad.

W takich czasach cwaniactwo Fircyka nie było chyba niczym nadzwyczajnym. Fircyk szuka żony mówiąc, że nieistotne, czy jego wybranka będzie stara, młoda czy garbata, prosta, chroma czy ślepa, byle tylko była bogata. Zupełnie inny jest Aryst, cz�

,,Fircyk w zalotach” Franciszka Zabłockiego to historia niedojrzałości młodego mężczyzny, który przez ślub chce uratować się przed bankructwem. Fircyk, bo o nim mowa, rozkochuje w sobie bogatą wdowę Podstolinę. Uczucie pojawia się również w sercu tytułowego bohatera, chociaż nie taki był jego zamiar. Mężczyzna początkowo był bawidamkiem i cwaniakiem. Z czasem przemienia się w bardziej rozumnego i ustatkowanego człowieka.

Akcja komedii rozgrywa się pod koniec XVIII wieku, we dworku brata Podstoliny, pod Warszawą. Właściciel dworku o imieniu Aryst jest nerwowy i porywczy, złość rozładowuje np. na służącym. Natomiast jego piękna żona Klarysa potrafi wzbudzać zazdrość, lubi też zajmować się cudzymi sprawami. To nie są postaci, które w stu procentach należałoby naśladować. Na przykład Aryst przegrywa w karty z Fircykiem sporą sumę pieniędzy. Za wygraną młody mężczyzna organizuje w dworku Arysta przyjęcie. Nawet służący bohaterów utworu, czyli Świstak i Pustak, mają więcej rozumu w głowie, niż ich pracodawcy.

Franciszek Zabłocki odczytywał swoje dzieło podczas słynny

„Fircyk w zalotach” Franciszka Zabłockiego wzorowany jest na komediach francuskich. Powstał w 1781 roku, w ostatnich latach I Rzeczpospolitej, w czasie Oświecenia i fascynacji cudzoziemskimi wpływami. Autor oparł motywy, a w zasadzie jeden motyw, bo to bardzo prosta komedia, na utworze ,,Zakochany Fircyk” Jana Romagesiego. Ten utwór prawdopodobnie przypadkowo trafił do Zabłockiego, który zasilił go elementami związanymi z ówczesnym życiem, takimi jak sposób spędzania wolnego

Akt 1,scenka 1
Podczas rozmowy prowadzonej pomiędzy Pustakiem i Świstakiem, dwoma lokajami wiernych przyjaciół dowiadujemy się że Fircyk ma zamiar wyjechać na wieś do Arysta. Tytułowy bohater zamierza związać się z Podstoliną, siostrą Arysta.
Scenka 2
Bohater podrywa kobietę,która ukrywa uczucia pod ignorancją i znudzeniem jego osobą,zwraca się do niego z chłodnym dystansem.
Jednakże Fircyk nie zraża się i czyni dobre uczynki , a także odnosi się do niej z szacunkiem i pełną grzecznością.Mężczyzna gotów jest poświęcić się dla miłości i odstąpić od swych zwyczajów , a także osiągniętych celów.Pomimo przeciwności ich uczucia stają się coraz głębsze i bliższe sobie.
Scenka 3
Kokietowanie Fircyka przerywa lokaj z informacją ,iż jej brat pragnie się z nią zobaczyć.
Scenka 4
Bohater przekonany do swych idei i uległości Podstoliny co do jego osoby,zaczyna snuć plany co do ich przyszłości.
Scenka 5
Przy spotkaniu przyjaciół , Fircyk żali się Arystowi nad swym nieszczęsnym losem i utraconym majątkiem,ten szczerze mu współczując składa propozycję o zagranie w grę , stawka to duże pieniądze.
Mężczyzna dwukrotnie ogrywa Arysta i zabiera wygraną sumę.
Scenka 6
Po zaistniałej porażce przyjaciel Fircyka nie jest miły dla swego sługi,ukazuje w ten sposób swe prawdziwe oblicze,sytuacji nie polepsza fakt że bohater udając się do jego żony wzbudza w przyjacielu zazdrość.
Scenka 7
Pustak wyraziwszy swe zdanie na temat jego szefa, idzie przepić ten incydent z Świstakiem.
Akt 2, scenka 1
Po odebraniu swej nagrody i rozmowie na temat życia , Fircyk zwierza się Arystowi mówiąc o zamiarze poślubienia pewnej kobiety,nie zdradza przy tym jej imienia.Przyjaciel

Fircyk, tytułowy bohater komedii Franciszka Zabłockiego, przybywa na wieś do swojego kompana Arysta. W jego głowie narodził się plan jak wyjść z kłopotów finansowych – ożenić się z bogatą wdową Podstoliną. To siostra Arysta. Fircyk ma doświadczenie w zalotach do kobiet- to bawidamek i utracjusz, co zresztą doprowadziło go na skraj bankructwa.

Podstolina udaje niedostępną, ignoruje zaloty młodego mężczyzny, ale w rzeczywistości marzy o wielkiej miłości. Los ją już przecież raz skrzywdził, jest wdową, chciałaby związać się z kimś przyzwoitym i roztropnym. Taką osobą z pewnością nie jest Fircyk, który poza hulaszczym trybem życia brzydzi się polską tradycją i zwyczajami jak np. gościnność i szacunek do gospodarza. Ogrywa dwukrotnie Arysta w karty, za wygraną organizuje w jego domu przyj�

Utwór rozpoczyna oda do „Najjaśniejszego Stanisława Augusta króla Polskiego, Wielkiego Księcia Litewskiego etc. Pana Miłościwego”.

Akt pierwszy
Scena I
Dochodzi do spotkania Pustaka i Świstaka – służących, którzy się przyjaźnią. Akcja rozgrywa się w domu Arysta, którego służącym jest Pustak, zaś ten drugi służy u Fircyka. Obaj bohaterowie narzekają na brak pieniędzy. Zastanawiają się także skąd ich panowie mają fundusze na liczne uczty i bale, skoro sami nie mają ni grosza przy duszy. Przyjaciele wymieniają spostrzeżenia dotyczące swoich chlebodawców. Fircyk zostaje opisany jako młody panicz z tytułem starościca. Jest szczery, wykształcony, lubuje się w młodych kobietach i winie, skąpo płaci, przyjaźni się z Arystą. Ten z kolei jest brutalny, złośliwy, zazdrosny, ponury, często bije służącego. Za to jego żona Klarysa stanowi zupełne przeciwieństwo męża: jest wesoła, uśmiechnięta, rozumna. Choć trzeba przyznać, że usposobienie Arysta w stosunku do przyjaciół jest grzeczne i wierne. Okazuje się, że Fircyk zainteresowany jest Podstoliną – siostrą Arysta. Mężczyźni charakteryzują ją jako poważną kobietę z temperamentem.
Scena II
Podstolina spotka się z Fircykiem. Opowiada jej o swoim koniu, prawi komplementy. Ona jednak jest znudzona jego obecnością, sprawia obojętną, posługuje się ironią. Mężczyzna całuje ją po rękach, mówi, że jest zakochany. Wdowa udaje jednak, że nie rozumie o kogo chodzi. W ten sposób chce usłyszeć więcej komplementów, które z ogromną zażyłością wymienia Fircyk. Gdy przyznaje, że jest obiektem jego uczuć, kobieta udaje zaskoczoną i każe iść adoratorowi do innych, które tak bardzo pragną być zauważone w jego oczach (wzdychały do niego wszystkie kobiety). Mężczyzna odpowiada, że dla niej wszystkie inne już pozostawił.
Scena III
Rozmowę przerywa lokaj, który informuje, że jej brat pragnie z nią porozmawiać. Podstolina wychodzi.
Scena IV
Fircyk zdaje sobie sprawę, że zdobycie serca Podstoliny nie będzie takie łatwe jak mu się wydawało. Obmyśla plan, gdzie postanawia być sobą, a więc natrętnym i zabawnym mężczyzną.
Scena V
Aryst miło wita Fircyka. Ten drugi skarży się na swój los, ponieważ przegrał w karty, popadł w długi i nie ma już pieniędzy, dlatego prosi przyjaciela o pożyczkę w postaci 200 dukatów. Wyjawia, że podoba mu się pewna wdowa. Aryst nie jest skłonny do oddania pieniędzy. Pada propozycja wspólnej gry w karty. Dwukrotnie wygrywa Fircyk i zabiera pieniądze.
Scena VI
Pustak ubiera Arysta, który rozzłoszczony przegraną w karty wyżywa się nad służącym. Podawane ubrania mu nie pasują. Martwi go także fakt, że Fircyk powiedział, że idzie do jego żony – pokazuje swoją nieufność w stosunku do przyjaciela i zazdrość.
Scena VII
Pustak zostaje sam. Cieszy się, że tym razem nie oberwał od swego pana. Ubolewa nad jego zachowaniem, ponieważ twierdzi, że serce ma dobre, ale charakter zbyt porywczy.

Akt II
Scena I
Niezadowolony przegraną Aryst przynosi przyjacielowi pieniądze (łącznie 900 dukatów). Była to ogromna kwota na miarę ówczesnych wydatków. Fircyk uważa, że światem rządzi ślepy los i przypadek. Ma to odzwierciedlenie w grze w kartach, ponieważ opiera się na powodzeniu, które jest nie do przewidzenia. Aryst nie zgadza się ze zdaniem kolegi, ponieważ jest zwolennikiem filozofii stoickiej, mimo swojej gwałtownej natury. Mówi, że szczęście i smutek trzeba przyjąć ze spokojem. Pozwoli to na uniezależnienie się od zmiennej Fortuny. Odbiegając od tematu Fircyk wyjawia, że się żeni. Nie chce jednak powiedzieć z kim, choć wyznaje, że Aryst będzie pierwszy wśród zaproszonych gości. Przyjaciel proponuje, że wesele może się odbyć w jego domu.
Scena II
Fircyk uważa, że nie wypada narzucać i naprzykrzać się gościom, ponieważ jest to zwyczaj wieśniaczy i świadczy o braku wychowania i dobrych manier. Wspomina sytuację, gdy został wyproszony, ponieważ nie był uwzględniony w liście gości.
Scena III
Mężczyzna woła swojego sługę, aby zajął się organizowaniem hucznej imprezy, która ma się odbyć dzisiaj wieczorem. Sługa dziwi się skąd na to wszytko pieniądze. Wyznaje, że je wygrał. Wysyła podwładnego do Warszawy, aby załatwił muzyków, aktorów. Zachęca go do pracy widokiem worka pełnego pieniędzy.
Scena IV
Fircyk narzeka nad swoim losem. Uważa, że ludzie z wyższych sfer mają lepsze życie niż ci z niższych.
Scena V
Starościc pyta Podstoliny dla kogo tak ładnie się ubrała, a ona obojętnie odpowiada, że nie dla niego. Mężczyzna pyta także o zestawienie żałobnego stroju z jej jasnymi włosami, żywotnością, urodą. Kobieta udaje obrażoną za taki komentarz i proponuje mu bycie pokornym i cichym. Mówi, że droga do serca wiedzie przez służbę drugiej osobie, a na to 10 lat jest niewystarczającym czasem. On za to proponuje skrócić ten okres do kilku tygodni, na co kobieta wybucha śmiechem. Wyznaje, że ma złość do niego za nieprzyzwoite żarty i zuchwałość. Po wymianie kilku zdań Fircyk pyta czy ma ona inny obiekt uczuć. Słyszy wymijającą odpowiedź, że może tak jest. Mężczyzna udaje głęboko rozczarowanego i wychodzi.
Scena VI
Podstolina denerwuje się, że Fircyk poznał, że go kocha, a jednak z niej szydzi. Nieodwzajemnione uczucie z jego strony ją zabija.
Scena VII
Klarysa podsłuchała monolog dziewczyny i wypytuje ją o szczegóły. Ta jednak nie chce wyjawić kto jest obiektem jej uczuć, wi�

Fircyk jest to młody panicz z tytułem starościca. Jest szczery, zalotny, błyskotliwy i wykształcony. Jego przyjacielem jest Aryst. Mężczyzna kocha kobiety, wino, wygodę, jest dobrym uwodzicielem, dlatego wzbudza duże zainteresowanie wśród kobiet. Dąży za wszelką cenę do osiągnięcia upragnionego celu, w tym wypadku do zdobycia Podstoliny – siostry swojego przyjaciela, co mu się w końcu udaje.

Aryst jest nieufny, złośliwy, ponury, często brutalny. Wyżywa się nad swoim służącym – Pustakiem, wymierza mu uderzenia, jeśli coś jest nie po jego myśli. Mężczyzna nie ma zaufania do swojego przyjaciela i żony – Klarysy. Obawia się, że Fircyk zaleca się do jego żony i nie jednokrotnie rozpoczyna kłótnie z tego powodu.

Podstolina jest osobą poważną, stateczną, spokojną, lecz z temperamentem. Być może przyczyniła się do tego śmierć jej męża i zostanie wdową. Kobieta jest sprytna, uparta, kobieca. Wie jak rozmawiać z mężczyznami i dopiąć swego. Często stosuje ironię, zgrywa niedostępną w relacjach z Fircykiem. Lubi mieć kontrolę, a jeśli ją traci pokazuje swoją emocjonalność i histerię (np. kiedy uzn