Kamizelka

Recenzja książki

Książka o której piszę recenzję nosi tytuł „Kamizelka”. Autorem tej książki jest Bolesław Prus. Urodził się w 1847 roku. Gdy był małym chłopcem stracił rodziców. Był jednym z najwybitniejszych pisarzy historii Polski.
Kamizelka jest napisana w formie noweli. Czytało mi się ją trochę trudno, ponieważ jest ona pisana staropolskim językiem. Jest wzruszająca i przyjemnie się ją czyta. Ja sięgnęłam po tę nowelkę, ponieważ była to moja lektura. Warto ją przeczytać, gdyż porusza bardzo ważny temat związany z miłością, nieuleczalną chorobą, prawdą i cierpieniem.
Książka opowiada o historii pewnej pary małżeńskiej. Są bardzo szczęśliwymi ludźmi, chociaż nie są zamożni. Pewnego dnia mąż zachorował na nieuleczalną chorobę. Żona zdaje sobie sprawę z ciężkiej choroby męża. Lekarz mówi, że to nic ale choroba coraz bardziej postępuje. Małżonek zwraca uwagę na kamizelkę. W tajemnicy przed żoną ściągał pasek w niej. A jego żona skracała pasek w kamizelce. Robili to w tajemnicy przed sobą. Wykonywali to dlatego, że wiedzieli że choroba jest poważna i nie chcieli wzajemnie się tym zamartwiać. Bardzo się kochali i nie umieli rozmawiać o takich sprawach. Żona zawsze starała się zachować spokój przy mężu żeby go nie martwić. Małżonek bardzo chciał wyzdrowieć, lecz nic na to nie wskazywało. Wzajemnie się pocieszali i podnosili na duchu. Żona bardzo martwiła się o męża. W jej sercu był strach i niepokój, bo bała się że jej mąż umrze. Starała się zachowywać spokój, lecz tak naprawdę bardzo się bała. Między nią a mężem były silne więzi miłości. Przed chorobą małżonkowie całą niedzielę spędzali czas razem na mieście jedząc wspólny obiad. W tygodniu byli bardzo zapracowani, lecz wieczorami razem spędzali czas. Byli młodym małżeństwem ale szczęśliwym. W sercu małżonka był niepokój i strach, bo jak każdy z nas bał się swojej choroby. Mówił sobie że wszystko będzie dobrze, ale nie wierzył w swoje słowa. Dla małżeństwa było trudne i bolesne oszukiwanie siebie nawzajem ze zwężaniem kamizelki. Robili to dla siebie z miłości, ponieważ gdy się kogoś kocha to nie pozwala się żeby dana osoba się zamartwiała. I dlatego tak robili. Łączyła ich miłość i wszystkie wspomnienia. Jednak na skutek choroby małżonek odszedł z tego świata. Po jego śmierci żona sprzedała kamizelkę. I tu rodzi się we mnie pytanie, dlaczego żona nie zostawiła kamizelki na pamiątkę po ukochanym mężu? Czyżby miała wyrzuty sumienia? Sprzedała ją za bardzo małą kwotę handlarzowi. Kupił ją zamożny sąsiad który opowiada nam tę historię. Żona nie chciała wracać do wspomnień.
W tej noweli bardzo mi się podobał poruszony temat wzajemnej miłości, wspierania się nawzajem w czasie bolesnych doświadczeń związanych ze zmaganiem się z nieuleczalną chorobą a ostatecznie ze śmiercią. W tej nowelce najważniejszym tematem jest uczciwość i konsekwencje w życiu dwojga ludzi kiedy uczciwości brak. Każdy czytelnik po przeczytaniu tej noweli musi sam odpowiedzieć sobie czy to była prawdziwa miłość i jak w podobnej sytuacji by się zachował.

Streszczenie

„Kamizelka” to krótka nowela, której autorem jest Bolesław Prus. Akcja utworu rozpoczyna się w momencie, gdy pewien mężczyzna, który jest narratorem powieści, opowiada o tym, że jest początkującym zbieraczem. Wymienia przedmioty należące do jego zbioru – dramat pisany w gimnazjum i zasuszone kwiaty – szczególną uwagę poświęcając tytułowej kamizelce, która także jest częścią ów kolekcji. Kamizelka, chociaż nie wygląda najlepiej – ma bowiem spłowiały przód, przetarty tył, brak guzików oraz mnóstwo plam – ma niezwykłą wartość sentymentalną. Narrator informuje, że należała ona wcześniej do jego sąsiadów i wiążą się z nią bardzo bolesne wspomnienia. Opowiada, jak odkupił zniszczoną kamizelkę od żydowskiego handlarza i wprowadza czytelnika w krótką, acz smutną historię jej poprzedniego właściciela.

Swą opowieść narrator zaczyna od kwietnia. A dokładniej od momentu, w którym jego sąsiedzi dopiero co wprowadzili się do kamienicy. To ludzie niczym niewyróżniający się, młodzi, przeciętni – ani ładni, ani brzydcy – oraz bardzo spokojni. Pan jest małym, tęgim urzędnikiem niezwykle oddanym swojej pracy, pani zaś jest szczupła i zajmuje się nauczaniem. Rutyna małżeństwa pozostaje niezmienna, albowiem każdego dnia wstają wcześnie rano, piją herbatę z samowaru, a potem wychodzą do miasta. Nawet wieczory spędzają na pracy, często do późnych godzin, i wzajemnie przypominają sobie o potrzebie odpoczynku. Nie są bogaci, lecz dość biedni, ale nie wydają się tym przejmować. Troszczą się o siebie i są razem szczęśliwi.

Sytuacja pogarsza się w lipcu, gdy pan niespodziewanie dostaje krwotoku i traci przytomność. Przerażona pani wzywa doktora, a ten dokładnie bada jej męża, uprzednio ją uspokajając. Dowiadując się, że pan nie może wyjechać na wieś i tam się kurować, wyrokuje, że winien zatem odpoczywać w domu. Pani, niebywale przejęta stanem męża, postanawia wyręczyć go i samodzielnie zadbać o domowe potrzeby, wystarawszy się o dodatkowe lekcje na tydzień. Spędza poza domem całe dnie, wpadając jedynie na kilka godzin, by ugotować mężowi obiad.

Choroba czyni życie małżonków znacznie cięższym. Pan, znużony długą, przymusową bezczynnością, początkowo jest drażliwy i wątpi w rychły powrót do zdrowia. Twierdzi również, że jego żona jest nazbyt troskliwa, a on sam najpewniej nie przeżyje nawet kilku miesięcy. Na szczęście pani udaje się rozwiać jego obawy i przekonać go, że ta nieznośna niedyspozycja szybko przeminie. Dzięki temu chory odzyskuje spokój ducha i wiarę, lecz nie na długo.

We wrześniu dolegliwości pana znacząco przybierają na sile, wszakże męczy go kaszel i gorączka trwająca całe dnie, a z nosa czasem leci krew. Co więcej, spostrzega, że znacznie schudł i jego kamizelka jest zbyt luźna. Odtąd każdego dnia ubiera się z pomocą żony, coby sprawdzić, czy nie przytył choć trochę. Spogląda w lustro i skarży się na swój mizerny wygląd, a pani wytrwale zapewnia go, że wkrótce wydobrzeje.

Gdy pewnego dnia pani wraca do domu, zastaje swego męża w niewiarygodnie dobrym nastroju. Pan ze wzruszeniem przyznaje się jej, że nie chciał przysparzać jej dodatkowych zmartwień i każdego dnia posuwał sprzączkę w swojej kamizelce. Chciał w ten sposób sprawić, by myślała, że już nie chudnie. Następnie z przejęciem dodaje, że chociaż wczoraj dociągnął pasek do końca (przez co obawiał się zdemaskowania) i nadal czuł luz, dziś kamizelka była za ciasna. Pełen nadziei wyznaje, że znowu wierzy, iż będzie w końcu zdrów.

Narrator przerywa opowieść i informuje czytelnika, że tak naprawdę nad kamizelką pracowały dwie osoby. Jak wiadomo – pan, nie chcąc niepokoić małżonki swoim kiepskim stanem, posuwał sprzączkę. Pani natomiast, pragnąc uspokoić męża, skracała pasek. Oboje robili to w tajemnicy z nadzieją, że oszczędzą drugiej osobie bólu i cierpienia. Wspólnie pokazali, jak wielkim uczuciem się darzą i jak ważne jest dla nich wzajemne szczęście. Na końcu powieści narrator zaczyna wpatrywać się w niebo i rozmyśla, czy małżeństwo będzie miało jeszcze okazję, by spotkać się i wyznać sobie prawdę o kamizelce.

Streszczenie szczegółowe

“Kamizelka” Bolesław Prus – streszczenie szczegółowe

Utwór rozpoczyna się od przedstawienia skromnej kolekcji przedmiotów narratora. Znajdują się tam – młodzieńczy dramat pisany na lekcjach języka łacińskiego, kilka zasuszonych kwiatów oraz kamizelka. Na szczególną uwagę zasługuje stara, zniszczona kamizelka, która miała spłowiały przód, przetarty tył, dużo plam oraz małą dziurkę wypaloną przez papierosa. Najciekawsze były jednak ściągacze, które wskazują na ślady częstego zwężania kamizelki. Można przypuszczać, że właściciel musiał chudnąć w szybkim tempie. Wspomnienia związane z ubraniem nie są dla narratora radosne, gdyż mówi, że teraz chętnie pozbyłby się tego przedmiotu. Właściciele kamizelki byli jego dawnymi sąsiadami. Na początku było ich trzech: pan, pani i służąca, ale w lipcu został tylko pan i pani. W październiku została w mieszkaniu już tylko sama pani. Na licytacjach sprzedano niepotrzebne rzeczy, a kobiecie jako pamiątka po mężu została tylko kamizelka. Po pewnym czasie sprzedała jednak kamizelkę pewnemu handlarzowi za 40 groszy. Samotna kobieta wyprowadziła się ze swojego mieszkania i zniknęła zza bramą. Narrator zawołał stojącego na podwórzu Żyda i po długim targowaniu się odkupił kamizelkę za pół rubla. Wróciły wspomnienia o mieszkaniu w kamienicy i jej mieszkańcach. Małżeństwo wiodło spokojne życie, wstawali rano i pili herbatę z samowaru, jedli razem śniadanie i wychodzili do pracy. Ona udzielała lekcji, a on pracował w biurze jako urzędnik. Wieczorami pani szyła, a pan uzupełniał dokumenty. Byli młodym, skromnym i szczęśliwym małżeństwem. Sąsiedzi mieli co jeść i gdzie pracować, ale nie mieli zdrowia… Pewnego dnia mąż zaziębił się i dostał silnego krwotoku. Kobieta pobiegła po lekarza. Po zbadaniu mężczyzny lekarz oznajmił, że krwotok jeszcze nic nie znaczy. Chory ma zostać w domu i wypoczywać. Żona zaczęła więcej pracować, udzielała dodatkowych lekcji w dzień, a wieczorami szyła. Nawzajem dodawali sobie otuchy, że nie jest tak źle i nie jest ciężko chory, mimo że pojawiały się gorączka i krwotoki. Każdego dnia ubierał się i sprawdzał, czy przytył. Byłby to znak, że nabiera ciała i sił. Z upływem tygodni mężczyzna stawał się coraz słabszy i coraz chudszy. Aby nie martwić żony przesuwał sprzączki kamizelki, po czym oznajmiał, że nabiera ciała i że jest to dobry znak. Pewnego dnia ze zdumieniem spostrzegł, że kamizelka stała się na niego trochę ciasna, mimo tego, że nie kombinował ostatnio przy ubraniu. Uradował się, że zdrowieje. Narrator spojrzał na kamizelkę i zauważył, że przy ubraniu pracowały dwie osoby – pan przesuwał sprzączkę, by uspokoić żonę, a żona skracała pasek w jego kamizelce, by dodać mu otuchy. Czy kiedyś wyjawią sekret o kamizelce? Na dworze padał śnieg. Narrator pyta “Któż jednak powie, że za tymi chmurami nie ma słońca?”.

Problematyka

Nowela autorstwa Bolesława Prusa pt. „Kamizelka” opowiada o szczęśliwym, lecz ubogim małżeństwie. Pokazuje biedę i rozdźwięk pomiędzy bogatymi kapitalistami, a ciężko pracującą na ich bogactwo – warstwą robotniczą.
Pewnego dnia mężczyzna poważnie zachorował, miał krwotok. Jego zdrowie z dnia na dzień poczęło się pogarszać. Starał się bagatelizować objawy i zakłamywać rzeczywistość. Udawał, że wszystko jest w porządku, by nie martwić ukochanej. Nie stać ich było na podjęcie leczenia, mimo że oboje bardzo ciężko pracowali. Zanim tajemnica męża się wydała, codziennie ścieśniał kamizelkę, by małżonka była o niego spokojna. Niestety wkrótce prawda wyszła na jaw i okazało się, że choroba męża jest śmiertelna. Żona wpadła na podobny pomysł i każdego wieczoru przeszywała pasek od jego kamizelki. Sądziła, że ciasna kamizelka doda mężowi otuchy, bo dzięki temu będzie wierzył, że wraca do zdrowia. Niestety, jego stan bezustannie się pogarszał. Nie było dla niego ratunku i zmarł. Pozostała po nim tylko ten element jego garderoby, który trafił do kolekcjonera pamiątek.
Tytułowa kamizelka symbolizuje walkę niemożliwą do wygrania. Uświadamia nam, że dla takiego małżeństwa choroba lub śmierć któregoś z nich oznacza zgubę. Ratunkiem dla mężczyzny było przyjmowanie leków i opieka lekarska. Niestety to, co dla nas oczywiste, w XIX wieku było niedostępne dla przeciętnych ludzi, których skazywano w ten sposób na śmierć.

Najważniejsze informacje

,,Kamizelka”- Bolesław Prus- najważniejsze informacje

1. Autor: Bolesław Prus
2. Tytuł: ,,Kamizelka”
3. Gatunek literacki: nowela
4. Czas akcji: nieokreślony
5. Miejsce akcji: Warszawa
6. Bohaterowie:

• Główny bohater – narrator nie ujawnił czytelnikowi swojej tożsamości. Ważnym dla niego zbiorem jest jego dramat, napisany jeszcze w gimnazjum, podczas lekcji łaciny, kilka ususzonych kwiatów i stara kamizelka, którą nabył od handlarza starzyzny, który tę kamizelkę nabył od sąsiadki głównego bohatera.
• Sąsiadka głównego bohatera- była wdową. Jej mąż zmarł z powodu choroby. Była krawcową. Z książki można wnioskować, że bardzo kochała swojego męża.
• Sąsiad głównego bohatera – był warszawskim urzędnikiem. Miał tęgą budowę. Właściciel kamizelki. Zmarł w wyniku choroby.
• Doktor – leczył sąsiada głównego bohatera. To on zalecił mu wyjazd na wieś.
• Handlarz starzyzną – to od niego główny bohater kupił kamizelkę po swoim sąsiedzie.
• Stróżowa – to ona pilnowała sąsiada głównego bohatera, kiedy jego żona poszła po lekarza.

Bohaterowie

,,Kamizelka”- Bolesław Prus – bohaterowie

1. Główny bohater – przy narracji pierwszoosobowej, narrator nie ujawnił swojej tożsamości. Po przeczytaniu książki można jednak wnioskować, iż jest to sam autor książki, czyli Bolesław Prus. Bardzo ważnym dla niego zbiorem jest jego dramat, napisany w gimnazjum, kilka ususzonych kwiatów, które warto byłoby już wymienić i stara kamizelka, którą nabył od handlarza starzyzny. Opowiada o historii kamizelki, jego poprzedniego właściciela oraz kochającej go żonie. Jest uczestnikiem wydarzeń.
2. Sąsiadka głównego bohatera- była wdową, której mąż umarł z powodu choroby. Wykonywała zawód krawcowej. Z książki można wnioskować, iż bardzo kochała swojego męża. Dlatego, że kiedy zaczęła zauważać, że kamizelka leży na nim luźniej, ta zaczęła skracać pasek, aby ten nie zauważył nagłego i znaczącego ubytku wagi z powodu choroby..
3. Sąsiad głównego bohatera- był urzędnikiem. Miał bardzo tęgą budowę. Zmarł z powodu choroby. Był pierwotnym właścicielem kamizelki.
4. Doktor- to on leczył sąsiada głównego bohatera. To on zalecił mu tymczasowy wyjazd na wieś, a kiedy dowiedział się, że nie jest to możliwe kazał mu odpoczywać.
5. Handlarz starzyzną- to od niego główny bohater zakupił kamizelkę po swoim sąsiedzie.
6. Stróżowa- pilnowała sąsiada głównego bohatera, kiedy jego żona pobiegła po lekarza.

Streszczenie krótkie

,,Kamizelka” – Bolesław Prus- streszczenie krótkie

Na początku książki główny bohater informuje czytelnika, iż posiada on zbiorek w skład którego wchodzi dramat, który bohater napisał w gimnazjum, podczas lekcji łaciny, kilka zasuszonych kwiatów, które powinien już wymienić na nowe oraz stara i zniszczona już kamizelka. Kamizelka ta miała dużo plam, brak guzików, i dziurkę na brzegu. Ściągacz na którym znajduje się sprzączka, jest skrócony i przyszyty do kamizelki wcale nie po krawiecku. Mówi też, że przydałaby mu się szafa na ten zbiorek, gdyż nie chce go trzymać pomiędzy swoimi rzeczami.
Od sąsiadów głównego bohatera odchodzi służąca do ludzi, którzy będą jej więcej płacić- trzy ruble na rok. Będzie też dostawała u nich codziennie obiady.
Główny bohater przedstawia czytelnikowi historię zdobytej przez niego kamizelki. Kupił on ją od handlarza starzyzny, któremu tę kamizelkę sprzedała sąsiadka głównego bohatera. Była to kamizelka po jej zmarłym na pewną chorobę mężu. Początkowo jednak handlarz nie chciał wydać kamizelki głównemu bohaterowi, gdyż ten proponował małą, według handlarza, cenę. W końcu jednak handlarz zgodził się na cenę zaproponowaną przez głównego bohatera.
Główny bohater wspomina, że jeszcze niedawno- w maju widział swoich sąsiadów uśmiechniętych i rozweselonych. Jego sąsiadka nuciła pewną piosenkę, a sąsiad czytał czasopismo literackie i humorystyczne- ,,Kuriera Świątecznego”.
Jej mąż dostał krwotoku. Niestety mimo choroby nie mógł wyjechać na wieś, więc został i odpoczywał w Warszawie. W późniejszym czasie jej mąż zaczął zauważać, że jego kamizelka jest na niego za duża i, że znacząco schudł.
Jego żona, aby ukryć przed nim znaczący spadek wagi, postanowiła skracać pasek u kamizelki. Z ostatnich słów narratora można wywnioskować, że właściciel kamizelki zmarł. A on patrząc w niebo zastanawiał się czy kiedyś małżonkowie będą mogli się spotkać, aby wyjawić sekret kamizelki.

Geneza utworu i gatunek

Nowela Bolesława Prusa pt. „Kamizelka” to opowieść o ludzkiej miłości, poświęceniu i empatii. Ten jednowątkowy utwór epicki jest uznawany za jeden z najbardziej przejmujących, z tworzonych w tym okresie, nowel Prusa. Opowiada o trudnej rzeczywistości, w jakiej przyszło żyć ludziom w XIX wieku. Główny bohater zachorował i, żeby nie martwić swojej żony, co dzień podciągał szelki kamizelki. Dzięki takiemu działaniu mógł wierzyć, że nie chudnie i choroba nie postępuje.
Powodem do napisania tego utworu była dla Prusa przede wszystkim dydaktyka, czyli chęć nauczenia społeczeństwa jak ważną rolę odrywają ci, którzy mają pieniądze i jak ważne jest, by się nimi dzielić z ubogimi. Historie ludzkie są bardzo zawiłe i nigdy nie jesteśmy pewni, czy za biedą i zbyt kusym ubraniem nie kryją się dramaty, jakich dałoby się uniknąć. Prus uczy nas, że nie wolno być obojętnym na cudzą krzywdę.
Autor pierwszy raz wydał swoją nowelę w 1882 roku w piśmie „Nowiny”, a potem – w 1885 roku ukazał się ona w zbiorze Bolesława Prusa pt. „Szkice i obrazy”. Cecha, która wyróżnia dzieło od innych nowel z okresu pozytywizmu jest to, że ma w sobie bardzo dużo retrospekcji, czyli wspomnień obecnego właściciela kamizelki na temat jego poprzedniego właściciela i jego żony. Pozytywizm zakładał, jako główną ideę „pracę u podstaw”, czyli z ludźmi, a nie ma bardziej wychowawczych utworów, niż te, które odwołują się do empatii i uczuć wyższych człowieka. Gatunek literacki cechuje się wyraźnie zarysowaną i sprawnie skrojoną akcją główną oraz wyrazistym punktem kulminacyjnym.
Di pisania tego utworu niewątpliwie natchnęła Prusa jego fascynacja Warszawą. Ten społecznik i filantrop interesował się życiem jej mieszkańców, szczególnie tych najbiedniejszych. Prus znany był z tego, że prowadził wiele akcji charytatywnych, dzięki czemu rozumiał takich ludzi i był w stanie wczuć się w ich sytuację. Widział, że często chorują, ale nie mają pieniędzy na leczenie, a później umierają w biedzie i nędzy, podobnie jak właściciel tytułowej kamizelki.
Ta nowela mną poruszyła i pokazała mi, że życie w tamtych czasach było trudne i ubogie. Trzeba ją przeczytać, by zobaczyć oraz docenić to, jak dużo teraz posiadamy (przedmiotów, rzeczy, pieniędzy, wrażeń) oraz jak ważna jest miłość w chorobie.

Opracowanie

Kamizelka – Bolesław Prus – Opracowanie

Bolesław Prus ( właściwie Aleksander Głowacki ) – ur. 20 sierpnia 1847r., zmarł 19 maja 1912r. Pisarz, nowelista, prozaik i publicysta. Twórca wielu znanych nowel m.in : ,, Katarynki ”, ,, Kamizelki ”, ,, Cieni ”,
,, Antka ”. Napisał również wiele powieści, najpopularniejsze to ,, Faraon ”,
,, Lalka ”, ,, Anielka ”, ,, Placówka ”.

,, Kamizelka ” to nowela. Opisuje losy młodego małżeństwa. Publikacja tej noweli miała miejsce w 1882r. Nowela ta podzielona jest na dwie części. Pierwsza przedstawia kupno kamizelki przez narratora oraz obserwowanie życia swoich sąsiadów. Druga opisuje losy pewnego małżeństwa.

Czas i miejsce akcji :
czas – 19 wiek, kwiecień, październik, listopad.
miejsce – Warszawa, warszawska kamienica, mieszkanie małżeństwa, dziedziniec.
Bohaterowie :
– narrator – obserwuje życie małżeństwa z okna swojego mieszkania, posiadacz tytułowej kamizelki.
– żona – w tekście nie ma informacji o jej imieniu, nazwisku, szczuplejsza od męża, jest szwaczką, udziela lekcji
– mąż – tęgi, niski, brak informacji o imieniu i nazwisku, urzędnik
– lekarz – diagnozuje chorobę u mężczyzny.
– Żyd – handlarz, sprzedał narratorowi kamizelkę i parasolkę.
Streszczenie :
W kwietniu w mieszkaniu warszawskiej kamienicy mieszkało małżeństwo wraz ze służącą. W lipcu służąca odeszła i przeniosła się do domu innego państwa, którzy lepiej jej płacili. W październiku mężczyzna, młody urzędnik zmarł. Kobieta sprzedała mieszkanie i inne niepotrzebne rzeczy, także jedyną pamiątkę po mężu którą była kamizelka. Sprzedała ją handlarzowi, który handlował na dziedzińcu wraz z parasolką i odeszła. Narrator czyli mężczyzna, który zakupił tytułową kamizelkę obserwował życie i losy jego sąsiadów. Widział jak małżeństwo darzyło się głębokim uczuciem. Codziennie rano opuszczali mieszkanie – kobieta na lekcje, mężczyzna do urzędu. Do domu wracali dopiero wieczorem. Wieczorami często pracowali, żona szyła, a mąż pisał wiersze. Byli bardzo spokojnymi ludźmi. W lipcu mężczyzna przeziębił się i dostał silnego krwotoku. Wystraszyło to jego żonę. Ta wezwała lekarza, jednak ten uspokoił ją i powiedział, iż mąż musi tylko kilka dni zostać w domu i wypoczywać. W tym czasie pan bardzo zmizerniał i schudł. Spotkała kobieta pewnego dnia doktora na ulicy i zamieniła z nim kilka słów. Najprawdopodobniej wtedy dowiedziała się, że jej ukochanemu zostało kilka miesięcy życia. Mężczyzna czuł się jednak coraz zdrowszy ale coraz bardziej chudł. Żeby nie martwić żony codziennie posuwał sprzączkę, a żona skracała pasek. Robili to tak aby to drugie o niczym nie wiedziało. Pewnego dnia, gdy kobieta przyszła z pracy jej mąż wyznał jej, iż oszukiwał z tą kamizelką i jak zazwyczaj ściągał pasek jednak tego dnia musiał go poluzować. Myślał, że nabrał ciała. W październiku nadszedł niestety ten dzień, kiedy mężczyzna zmarł, a kobieta sprzedała mieszkanie, meble, parasolkę i … kamizelkę.

Plan wydarzeń :
1. Obserwowanie przez narratora życia dwojga ludzi.
2.Kupno kamizelki.
3. Życie małżeństwa :
a) poranne obowiązki, pójście do pracy,
b) choroba mężczyzny,
c) diagnoza lekarza,
d) skracanie kamizelki przez żonę, przesuwanie sprzączki przez męża
e) ciężka praca kobiety na utrzymanie domu,
f) wyznanie męża,
g) śmierć mężczyzny.

Czas i miejsce akcji

Czas akcji:
Czas akcji określa się jako zbieżny z rzeczywistym czasem pisania noweli, czyli na początek lat osiemdziesiątych dziewiętnastego wieku.
Bolesław Prus w “Kamizelce” stosuje tak zwaną inwersję czasową fabuły. Polega ona opowiadaniu wydarzeń nie w sposób chronologiczny, a dowolny, wybrany przez autora. Początek utworu rozgrywa się w zimę, o czym świadczą słowa: “Śnieg zaczął tak mocno padać, że prawie zmierzchło się.” Chwilę później jednak narrator przedstawia wydarzenia, które miały miejsce od kwietnia do listopada tego samego roku.

W kwietniu narrator obserwuje jak małżeństwo wprowadza się do kamienicy; ich codzienne życie oraz wzajemną miłość. W lipcu mąż zaczyna chorować, o czym świadczy krwotok, prowadzący do omdlenia. Następny miesiąc cechuje nasilenie choroby, natomiast październik to czas, kiedy mężczyzna żegna się z życiem. Historia pary kończy się w listopadzie, gdy zrozpaczona żona wyprowadza się z mieszkania, a narrator kupuje tytułową kamizelkę.

Ostatecznie osoba mówiąca w tekście kończy retrospekcję, wracając do czasu rzeczywistego, który rozpoczyna utwór.

Miejsce akcji:
Akcja “Kamizelki” rozgrywa się jedynie w Warszawie, a dokładnie w jednej ze starych kamienic, gdzie narrator ogląda życie małżeństwa z okna. Autor nie podaje nazwy ulicy, na której znajduje się budowla. Fabuła rozgrywa się głównie w mieszkaniu pary, jednak Prus wspomina o niektórych miejscach stolicy, takich jak: brama między Ogrodem Botanicznym a Łazienkami lub ulica, na której żona rozmawiała z doktorem. Poza tym, zakupienie kamizelki odbywa się na podwórzu wspomnianej wcześniej kamienicy.

Charakterystyka bohaterów

W “Kamizelce” Bolesława Prusa występuje troje bohaterów głównych oraz dwie postacie epizodyczne. Czytelnik do samego końca opowieści nie poznaje ich imion, więc funkcjonują one pod nazwami danego statusu (np. żona), zawodu (doktor) lub narodowości (Żydek).

Bohaterowie główni:
Narrator – już na wstępie dowiadujemy się, że jest miłośnikiem kolekcjonowania sentymentalnych rzeczy. W swoim “zbiorku” posiada między innymi dramat napisany w gimnazjum na zajęciach z języka łacińskiego oraz tytułową kamizelkę. Możemy przypuszczać, że samotnie zamieszkuje starą kamienicę warszawską. Rozmieszczenie okien mieszkania pozwala mu na obserwowanie codziennego życia swoich sąsiadów, czyli młodego małżeństwa. Niemożność rozstania się ze zbieranymi przedmiotami może świadczyć o wielkiej wrażliwości i romantycznym usposobieniu mężczyzny. Poza tym jest on narratorem wszechwiedzącym, gdyż opisuje rozmowy pary, choć w rzeczywistości usłyszenie ich byłoby niemożliwe.

Pan – z zawodu urzędnik, który dopiero co wprowadził się z żoną do warszawskiej kamienicy. Jest człowiekiem pracowitym i przykładnym, co wieczór do późna pracuje nad dokumentami. Narrator opisuje go jako “ani ładnego, ani brzydkiego”, zresztą tak jak jego żonę. Usposobienie ma raczej łagodne i spokojne oraz dość nieśmiałe w stosunku do przełożonych. To co szczególnie odznacza się w tej postaci to miłość do swej ukochanej, dla której w każdą niedzielę znajduje czas na wspólny spacer. Nawet w chorobie nie pozwala aby się zamartwiała. Codziennie ściąga sprzączkę kamizelki, aby pokazać jej, że nie traci na wadze i jest całkowicie zdrowy. Niestety jego losy nie kończą się szczęśliwie – w październiku umiera pokonany przez gruźlicę.

Pani – młoda kobieta, zajmująca się domem oraz szyciem. Dla zarobku udziela lekcji. Tak jak jej ukochany jest uczynna, a na dodatek niezwykle silna psychicznie. Kiedy mąż choruje, przejmuje na siebie wszystkie obowiązki domowe oraz więcej pracuje, aby zarobić na utrzymanie ich dwojga. Z miłości nie chce powiedzieć mężowi całej prawdy o jego stanie zdrowia i tak jak on zaczyna “poprawiać” kamizelkę. Skraca jej paski, aby myślał, że ma szansę na wyzdrowienie. Po śmierci ukochanego trudno rozstać się jej z ubraniem, które traktuje jak swego rodzaju pamiątkę po zmarłym. Ostatecznie pozbywa się jej i opuszcza kamienicę, przytłoczona bolesnymi wspomnieniami o mężu.

Bohaterowie epizodyczni:
Doktor – wykrywa chorobę urzędnika; na prośbę pani często przychodzi na kontrolę stanu zdrowia urzędnika.

Żydek – handlarz, który sprzedaje narratorowi tytułową kamizelkę na podwórzu kamienicy. Wypowiada się łamaną polszczyzną; stereotypowo wykreowany jest na skąpca, co uwydatnia antysemickie podejście pozytywistów do Żydów.

Plan wydarzeń

Kamizelka – Bolesław Prus – Plan wydarzeń

1. Opis kamizelki – bez guzików, przód spłowiały, tył przetarty, dziura wypalona papierosem, skrócony pasek.
2. Sprzeczanie się z Żydem o cenę kamizelki.
3. Kupno kamizelki przez mężczyznę, który był sąsiadem zmarłego właściciela kamizelki.
4. Początek strasznej historii małżeństwa.
5. Wprowadzenie się młodego małżeństwa do starej, warszawskiej kamienicy.
6. Opis poranka – picie herbaty, pójście do pracy, kobieta – na lekcje, mężczyzna – do urzędu.
7. Wspólne spędzanie wieczorów – szycie przez kobietę, pisanie wierszy przez mężczyznę.
8. Niedzielny spacery, trzymanie się za ręce przez małżeństwo.
9. Zachorowanie mężczyzny, krwotok.
10. Pójście przez kobietę po doktora.
11. Uspokojenie kobiety przez doktora.
12 Przymus zostania w domu przez mężczyznę.
13.Ciężka praca kobiety na utrzymanie domu.
14. Spotkanie żony z doktorem, wiadomość o strasznej chorobie męża, ukrywanie tego faktu.
15. Obawy męża o życie.
16. Lepsze samopoczucie mężczyzny.
17. Utrata pracy przez mężczyznę, brak z sił.
18. Oszukiwanie siebie nawzajem – kobieta w nocy skracała pasek kamizelki, mężczyzna ściągał pasek.
19. Zaskoczenie mężczyzny – zamiast ściągać pasek kamizelki, musiał zostać poluzowany.
20. Nadzieja męża na powrót do zdrowia i dawnej formy.
21. Zdradzenie tajemnicy, poinformowanie żony o oszustwie z kamizelką.
22. Śmierć mężczyzny.
23. Rozpacz żony po utracie męża.
24. Sprzedanie mieszkania i innych rzeczy domowych.
25. Sprzedanie kamizelki.
26. Wyprowadzenie się kobiety z mieszkania.

Charakterystyka

Jest koniec XIX wieku. Wkraczamy do jednej z warszawskich kamienic. Żyje tam młode małżeństwo, które nie potrzebuje zbyt wiele do szczęścia. Miłość daje małżonkom poczucie bezpieczeństwa. To ona determinuje ich poczynania. Są w stanie dla siebie zrobić wszystko i bezgranicznie poświęcić się dla drugiej osoby. Nagle przychodzi choroba mężczyzny. Czy miłość da siłę, aby ją pokonać? I jeszcze jedno – czy można kłamać w dobrej wierze?Wszystkiemu przyglądał się narrator, którego cechuje wrażliwość i zmysł dobrego obserwatora. Czuć, że całym sercem był z bohaterami, że dobrze im życzył.Od początku znamy finał opisywanej historii. Wiemy, że choroba zbierze śmiertelne żniwo. Fakt ten sprzyja rozmyślaniom. Czytelnik nie zastanawia się nad tym, co się niebawem wydarzy i jak potoczą się wydarzenia, ale myśli nad motywacją działań bohaterów. To serca młodych małżonków stają się główną areną wydarzeń. To tu będzie się działo to, co najistotniejsze.Tytułowa kamizelkaNowela rozpoczyna od opisu sfatygowanej kamizelki. Jest przetarta, poplamiona, niekompletna, bo brakuje jej guzików. Nic tak jednak nie zwraca uwagi, jak ściągacze. Ten dziwny przedmiot jest symbolem miłości i tego, co można zrobić dla ukochanej osoby, aby nie przysparzać jej zmartwień i ulżyć w cierpieniu. Narrator, który z bliska przyglądał się poczynaniom sąsiadów, po śmierci mężczyzny, gdy nadarzyła się okazja, postanowił nabyć kamizelkę. Kupił ja na targu od pewnego Żyda, który handlował starociami. Przedmiot, choć wydaje się bezwartościowy, dla narratora jest bezcenny. Co prawda, przywołuje smutne wspomnienia, ale też niezwykle ciepłą refleksję: to miłość jest siłą, która sprawia, że świat staje się lepszy.Bohaterowie noweliO małżonkach nie wiemy zbyt wiele. On jest urzędnikiem, którego uwagę i siły całymi dniami pochłania praca. Ona chce pomóc mężowi w utrzymaniu domu, dlatego udziela korepetycji i świadczy usługi krawieckie. Pieniędzy często im brakuje, z to miłości i szacunku do siebie mają pod dostatkiem. Widać to było, gdy udawali się na niedzielne spacery. Znienacka szczęśliwe życie małżonków przerywa choroba. Kamizelka, którą nosi bohater tej historii, staje się wskaźnikiem jego stanu zdrowia. Oboje w tajemnicy przed sobą dokonują poprawek. On przesuwa sprzączki, ona skraca paski kamizelki. Małżonkom przyświecają dobre intencje. On nie chce, żeby jego ukochana zamartwiała się faktem, że ciągle traci na wadze. Ona udaje, że tego nie zauważa i chce, żeby wybranek jej serca również nie zwrócił na to uwagi. I tak zwykła część męskiej garderoby urasta do rangi symbolu.Bohaterów nie znamy z imienia i nazwiska. Niczym się nie wyróżniają. Nie mają zbyt wiele. Mają siebie. Sytuacja materialna z dnia na dzień robi się trudniejsza. Przedłużająca się choroba zmusza urzędnika do porzucenia pracy, a jego żonę do dawania kilku lekcji więcej. Nie wpłynęło to destrukcyjnie na uczucie między nimi. Wręcz przeciwnie, kłopoty sprawiły, że z jeszcze większą żarliwością patrzyli na siebie i byli w stanie poświęcić dla siebie wszystko.Problematyka i przesłanie”Kamizelkę” zalicza się do arcydzieł pozytywistycznej nowelistyki. Prosta nieskomplikowana fabuła skupiona wokół pary kochających się ludzi i niepozornego przedmiotu prowadzi do głębokich refleksji. O miłości nie mówi się wprost. Narrator nie przekonuje o jej sile. Bardziej niż słowa przemawiają jednak czyny bohaterów.Bolesław Prus udowadnia, że miłość jest bezwarunkowa. Nie jest ona przywilejem, którego dostąpić mogą tylko bogaci i urodziwi. To uczucie, które nadaje sens życiu każdego człowieka. Pod warunkiem, że jest prawdziwa.