Tomek w krainie kangurów

Recenzja książki

„Tomek w krainie kangurów” to książka, która mnie pochłonęła. Na początku, kiedy babcia mi ją podarowała, nie byłem do niej przekonany, ale po rozpoczęciu czytania nie mogłem się z nią rozstać.
Autorem powieści jest Alfred Szklarski, polski pisarz urodzony w Chicago. Napisał on m.in. cykl książek o Tomku Wilmowskim i trylogię o dziejach Indian „Złoto Gór Czarnych”. „Tomek w krainie kangurów” to lektura przygodowa, przeznaczona dla młodzieży (i nie tylko), gdzie główny bohater Tomek Wilmowski przeżył stratę matki, a ojciec musiał uciekać z kraju, ponieważ groziło mu zesłanie na Sybir, ze względu na okupowanie Polski przez Carską Rosję. Młody bohater mieszkał u cioci razem z kuzynami: Ireną, Zbyszkiem i Witkiem. Jego ciekawa historia rozpoczyna się w Polsce, potem podróżuje przez Triest, Port-Said, Cejlon i dociera do Melbourne w Australii. W tym czasie Tomek poznaje swojego tatę Andrzeja Wilmowskiego, jego przyjaciela Smugę oraz bosmana Nowickiego. Razem z nimi łapie zwierzęta do ogrodów zoologicznych i zwiedza krainę kangurów – dziką i piękną Australię.
Omawiane dzieło śmiało można porównać do „W pustyni i w puszczy” naszego noblisty Henryka Sienkiewicza. Tego typu książki bardzo dobrze się czyta, a dodatkowo można przyswoić sobie dużo informacji geograficznych oraz ciekawostek przyrodniczych. Przykładowo, autor przedstawia zachowania i nawyki dzikich zwierząt, które są między innymi wykorzystywane przez bohaterów w celu ich schwytania. Ponadto czytając tekst poznajemy życie podróżników, ale także rdzennych mieszkańców Australii. Opisy codziennego życia Tomka i jego przyjaciół są bardzo realistycznie przedstawione. Możemy dowiedzieć się na przykład w jakich warunkach bytowali, co jedli i gdzie spali. Na pierwszy rzut oka, takie informacje nie są dla młodego czytelnika atrakcyjne, ale styl i forma w jakiej autor nam to przedstawia jest niezwykle interesująca. Osoba sięgająca po książkę nie jest w stanie się przy niej nudzić. Alfred Szklarski w swojej powieści przypomina o historycznych, polskich wątkach w dziejach Australii. Wspomniany jest Paweł Edmund Strzelecki, geolog i podróżnik, który eksplorował kontynent i to właśnie dzięki niemu najwyższy tamtejszy szczyt nazywa się Górą Kościuszki (na cześć naszego bohatera narodowego Tadeusza Kościuszki).
W dzisiejszych czasach, w dobie rozwiniętej telewizji i internetu, dostęp do informacji jest niezwykle łatwy. Z przykrością stwierdzam, że moi rówieśnicy pomimo ułatwień jakie dają nam wspomniane źródła niechętnie je wykorzystują do pozyskania jakiejkolwiek przydatnej wiedzy. Według mnie omawiana powieść może być również atrakcyjnym źródłem informacji, na równi z ciekawym filmem dokumentalnym w telewizji bądź filmikiem na Youtube. Jednakże zdaję sobie sprawę, że czytanie książek w mojej grupie wiekowej nie jest zbytnio w modzie. Książka o Tomku może być dla kogoś utworem, który zapoczątkuje z powrotem tę modę i przekona młodzież co do wartości jakie ze sobą niosą powieści i inne utwory literackie. Wobec powyższego zachęcam do sięgnięcia po powieść o Tomku, gdyż z łatwością i bez żadnych problemów przeczyta ją każdy. Po jej lekturze czuje się niedosyt i zachęca ona do sięgnięcia po następne części, takie jak np. „Tomek u źródeł Amazonki”, „Tomek w grobowcach faraonów”.
Normalną rzeczą jest to, że każdy może mieć swoją opinię na temat przeczytanego tekstu. Obiektywnie oceniając dzieło Alfreda Szklarskiego nie można mu zarzucić, że jest nudne, bądź mało wartościowe. Z perspektywy czasu widzimy, że jest ponadczasowe i dzisiaj chętnie czytane przez następne pokolenia. Jeszcze raz wszystkich zachęcam do przeczytania tej powieści oraz mam nadzieję, że powyższa recenzja ułatwi sięgnięcie po tę właśnie lekturę.

Czas i miejsce akcji

„Tomek w krainie kangurów” to niesamowita, fascynująca i piękna książka, napisana w XX wieku przez Alfreda Szklarskiego, a wydana dokładnie 1957 roku. Mężczyzna urodził się 21 stycznia 1912 roku w Stanach Zjednoczonych Ameryki, a zmarł 9 kwietnia 1992 roku. Autor przeżył 80 wspaniałych lat, w których stworzył wiele świetnych książek, które podbiły serca krytyków oraz zdobył niesamowite umiejętności zarówno pisarskie, jaki i prozatorskie. Mężczyzna jest autorem kilkutomowego cyklu przygodowego, opowiadającego o wyprawach nastoletniego Tomka. Powieść ma gatunek fikcyjny i pokazuje wiele ważnych morałów.
Akcja rozgrywa się w 1902 roku. Świadczy o tym między innymi technologia panująca w tamtym okresie oraz kultura.
Na początku historia zaczyna się w Warszawie, ale później przenosimy się do tytułowej krainy kangurów – Australii. Australia według mnie jest przepięknym miejscem, pełnym niesamowitych i rzadkich zwierząt, w tym moich ulubionych – misiów Koala, jednak życie tam ma wiele dużych minusów, przez które nie zdecydowałbym się na taki krok. Pierwszym z nich są zwierzęta, tylko te złe. W książce również je spotykamy, tylko w rzeczywistości jest ich o wiele więcej. Od owadów rozmiarów orzecha, po pająki wielkości męskiej dłoni. Nie polecam tego osobom z arachnofobią (czyli lękiem przed pająkami). Nie wspomnę już o panującej tam temperaturze, która często jest uciążliwa dla żyjących tam ludzi na stałe, zresztą ja preferuję zimniejszy klimat.
Według mnie książka jest naprawdę świetna i zaoferowała mi wiele niezapomnianych wspomnień. Polecam ją z całego serca fanom powieści przygodowych.

Streszczenie

Cała akcja rozpoczyna się czerwcowym dniem w warszawskim gimnazjum. Zbliża się lekcja z profesorem Krasacewem. Profesor wywołuje do odpowiedzi Jurka Tymowskiego, jednak Tomek zastępuje go przy tablicy, bez obaw, że profesor zauważy pomyłkę. Radość Jurka z powodu, że nie odpowiada nauczycielowi nie trwa zbyt długo. Kujon Pawluk bez skrupułów mówi profesorowi o zamianie uczniów. Tomek zaczyna tłumaczyć, że wydawało mu się, że usłyszał swoje nazwisko. Na Pawluka czeka zemsta. Rozpoczyna się lekcja historii. Prymus Pawluk idzie do odpowiedzi, ale Tomek wrzuca mu za koszulę chrząszcza. Wystraszony Pawluk jak najszybciej pozbywa się chrząszcza za kołnierzem i rzuca go na inspektora. Tomek zgodnie z postanowieniem, zemścił się. Gdy dzień szkolny dobiega końca, Tomek pomimo zakazu udaje się do Łazienek i Ogrodu Botanicznego. Niedługo potem dowiaduje się o odwiedzinach tajemniczego gościa. Był to Jan Smuga – przyjaciel ojca Tomka. Smuga opowiada Tomkowi o planach wyprawy do Australii, a jeszcze przed wyprawą, o wyjeździe do Austrii do ojca Wilmowskiego. Chłopiec jest bardzo wzruszony jak i szczęśliwy, że spotka się z tatą. Tomek szybko się pakuje i jest gotowy do wyjazdu. Po niedługim czasie wyruszają do Triestu. Chłopak nie może doczekać się spotkania z tatą, jak i wyprawy do Krainy Kangurów. W trakcie jazdy Smuga zasypia ze zmęczenia, ponieważ ciekawski Tomek zadaje wiele pytań. Gdy w końcu dojechali na miejsce, wybrali się na obiad, podczas którego chłopiec poznaje plan wyprawy. Krótko po obiedzie wyruszają zwiedzić okolice. Smuga, Tomek i ojciec Tomka zjawiają się w mieście portowym, oczekując na statek, którym mają dotrzeć do Australii. Chłopiec po wejściu na statek, zostaje zapoznany z bosmanem Tadeuszem Nowickim. Tomek otrzymuje swoją kabinę w której dostrzega sztucer. Bosman prezentuje broń i składa obietnicę, że będzie codziennie ćwiczyć strzelanie z chłopcem. Po tygodniu statek „Aligator” przybywa do Port Saidu. Tomek przygląda się nurkom, a następnie wybiera się na spacer z ojcem i Smugą. W trakcie spaceru napotyka wróżbitę, który przepowiada mu, że spotka przyjaciela, który nie odezwie się żadnym słowem. Nastaje kolejny dzień, w którym Tomek dostrzega idealny punkt obserwacyjny. Jest upalny dzień, więc Tomek ściąga koszulkę, a następnie zasypia. Za jakiś czas znajduje go ojciec. Tomek za bardzo się opalił, więc całą resztę podróży spędzi w swojej kabinie, za karę od taty. Statek w końcu przybywa do wyspy Cejlon. Wszyscy trzej mają zabrać słonia, więc wyruszają do miasta. Tomek pierwszy raz widzi słonia i prosi opiekuna słonia o wejście na zwierzę. Ojciec zrobił chłopakowi wiele zdjęć z tego dość ważnego wydarzenia. Niedługo później oglądają tygrysy. Smuga zaczyna opowiadać jego historie z udziałem tygrysów. Statek wyrusza w dalszą podróż. Nadciąga wielka i niebezpieczna burza. Tomek kieruje się w stronę swojej kabiny i w tym czasie też burza powoduje dostanie się wody do pomieszczenia ze zwierzętami. Tygrys zostaje przeniesiony. Następnego dnia Tomek zaczyna ćwiczyć strzelanie. Ma zamiar bawić się w łowcę zwierząt. Zauważa w rogu pomieszczenia Smugę, który jest bardzo zestresowany i przerażony. Tuż przed Janem stoi ogromny tygrys bengalski. Tomek zauważa, że tygrys szykuje się do skoku i bez wahania strzela do zwierzęcia. Tym czynem ratuje życie Smudze. Chłopiec przez to zostaje bohaterem. Po prawie trzech miesiącach statek dociera do Zatoki Spencera w południowej części Australii. W porcie czeka zoolog, który przetransportuje zwierzęta do ogrodu w Melbourne. Później prezentuje trasę podróży i plany poszukiwań zwierząt. W końcu rozpoczyna się wyprawa, podczas której Tomek i jego towarzysze będą poznawać bliżej kontynent. W trakcie podróży ciekawski Tomek zadaje wiele pytań zoologowi – panu Bentleyowi. Docierają na miejsce, a dokładniej do Willcanni i spotykają się z miejscowym przewodnikiem – Tonym. Wszyscy wyruszają do farmy Clarka, w której dowiadują się wiele ciekawych rzeczy. Jedną z nich była informacja, że tubylcy nie godzą się na interesy z białymi, ponieważ sugerują, że to tylko wymówka, a tak naprawdę chcą zabrać im ziemię. Pan Wilmowski bardzo przejął się tym. Rano obudziły go głośne strzały sztucera. Zmartwił go fakt, że Tomka nie było w łóżku. Clark stara się wytłumaczyć mu, że Tomek urządza popis strzelecki. Tomek niedługo potem wraca i opowiada co się wydarzyło. Następnie je z nimi śniadanie złożone z konserw. Przed zmierzchem farmę odwiedza kilku Australijczyków. Wyrażają oni zgodę na udział w polowaniu. Tomek otrzymuje australijskiego kuca na łowy. Powoli pełną grupą wyruszają na polowanie na zwierzęta. Prędko zauważają kangury, co było bardzo dobrym znakiem. Pułapką miał być wąwóz. Powstają dwie grupy łowców. Tomka zadaniem jest zamknąć łańcuch obławy i w ostateczności zabicie przewodnika stada. Nagle w trakcie polowania strzela do kangura, przez co zyskuje uznanie pozostałych. Niektóre kangury złapały się na pułapkę. Następne dni wyprawa zajęła się wydobyciem kangurów z wąwozu. Chłopiec chciał pobawić się z młodymi kangurkami, ale nie udaje mu się to. Został prędko odpędzony przez kangurzycę. Niedługo potem wybierają się na poszukiwanie emu. Bentley w trakcie wyprawy opowiada o gatunkach strusi. Tomek z bosmanem udawał się na samotne polowania na emu, były nieskuteczne. Pozostali przygotowywali pułapki na dingo. W końcu nadszedł czas, kiedy grupa miała wybrać się na polowania na dingo. Bosman i Tomek zapraszają i zarówno zachęcają Karola Bentleya do odwiedzenia Warszawy. Bentley opowiada o wyprawach i przygodach Pawła Strzeleckiego. Po niedługim czasie dingo wpada w pułapkę. Znów ekipa planuje wyprawę na strusie emu. Tomek ma propozycje samodzielnej wyprawy od Nowickiego. W tajemnicy przed innymi przygotowują się na wyprawę. Coraz bardziej oddalają się od obozu. Nazajutrz zauważają emu uciekające przed burzą piaskową. Niestety łowców też dopada burza piaskowa. Przeczekali ją w wąwozie. Psy dingo spłoszyły ich konie. Tomek zasypia ze zmęczenia, lecz jego sen nie trwał zbyt długo, ponieważ w wąwozie zaczyna przybywać wody. Następnego poranka zaczynają wielogodzinną, pieszą wędrówkę. Zauważają obóz tubylców i postanawiają nawiązać z nimi jakikolwiek kontakt. Proszą o nocleg i jedzenie, niestety noclegu nie dostali. Otrzymali jedynie trochę jedzenia. Niespodziewanie napotykają Smugę i resztę towarzyszy, którzy poszukiwali zaginionych. Cała grupa tego dnia jeszcze wróciła do obozu. Po niedługim wypoczynku wyruszają w okolice miejsca Forbes. Tony znajduje ślady leśnych kangurów na południowym zachodzie od Forbes. Prędko i zwinnie łapią zwierzęta. W czasie gdy odpoczywali, podjechał do nich pan Allan proszący o pomoc. Zaginęła mu dwunastoletnia córka w okolicach farmy. Tomek został w domu z mamą dwunastolatki. Z nudów zaczął bawić się z malutkim psem. Z zainteresowaniem ogląda papużki i spaceruje wokół zarośli. Jego uwagę przykuwa papuga kakadu. Postanawia iść za ptakiem, przez co oddala się od domu. Pies nakłania Tomka, aby szedł za nim, więc chłopiec niepewnie idzie przed siebie. Nagle wpada do jakiejś rozpadliny. Zauważa w niej śpiącą dziewczynę, którą postanawia prędko wyciągnąć. Szybko i zwinnie wycina kilka stopni z ziemi, które utrudniały jej wyjście i zanosi ją resztkami sił do ogniska. Ponownie stał się bohaterem, bo znów uratował komuś życie. Po tym bohaterskim czynie, Tomek udaje się do obozu. Ze zmęczenia prędko zasypia, lecz nie na długo, ponieważ budzi go dingo. Wybierają się odwiedzić dziewczynkę, która czuje się coraz lepiej. Bardzo pragnęła zobaczyć zdjęcie Tomka na słoniu, które zrobił mu pan Wilmowski. Tomek wręcza jej to zdjęcie na pamiątkę. W ramach podziękowania dziewczynka – Sally, daje Tomkowi psa dingo. Chłopiec obiecuje, że będzie pisać do niej listy z każdej wyprawy. Gdy zakończyły się łowy na australijskie kangury, Bentley prowadzi grupę w kierunku południowo-wschodnim. Tomek czuje się tam bardzo nieswojo. Łowcy podzielili się na małe grupki, ponieważ planują łowy na małe zwierzęta. Ekipa wyrusza, a Tomek i pozostali dwaj marynarze zostają w obozie, aby pilnować zwierzęta. Chłopiec wyrusza samotnie przejść się po okolicy. Nagle słyszy rozmowę jakiś mężczyzn, którzy widocznie się czegoś boją. Po chwili Tomek słyszy przerażający śmiech, który bardzo go przestraszył. Na szczęście był to tylko ptak. Wrzask chłopaka sprowadza mężczyzn, którzy łapią Tomka. Niedługo potem Tomek zostaje związany przez mężczyzn. Zjawia się facet o nazwisku Tomson, który chce złota. Zaczyna się strzelanina i O’Donell bardzo rani Tomsona. Tomek i O’Donellowie zostają uwięzieni przez bandytów. Przywódca nadal chce wydania złota. Postanawia wziąć okup za Tomka w postaci koni. W nocy Tomek ucieka i sprowadza pomoc. Pragnął uwolnić O’Donella, lecz nie udało mu się to, ponieważ przeszkodził mu w tym Carter. Chłopiec chciał strzelić ze swojego sztucera, ale powstrzymuje go fakt, że obok jego nogi pojawia się dingo. Nagle w skroń Cartera uderza kamień. Uczynił to Smuga, który wraz z ekipą przybył na pomoc. O’Donellowie zaczęli tłumaczyć o ich zatargach z Carterem, a Smuga opowiada, że gdy wybierał się na polowanie na kangury spotkał ludzi, którzy mówili, że jadą na północ, a tam naprawdę pojechali w stronę obozu. Pomoc dotarła, bo ekipa pojechała za nimi. Po całej sytuacji Tomek woli przebywać w obozie. Odwiedza go O’Donell i wręcz mały prezent – bryłę gliny. Ostrzega chłopca, aby obejrzał ją na statku. Powoli nadchodzi moment, gdy pora zwinąć obóz. Później cała grupa wybiera się na Górę Kościuszki. Zaskakują ich piękne widoki. Po powrocie z wyprawy w góry Tomek pada ze zmęczenia. Po przebudzeniu zauważa, że ktoś musiał mu zabrać jego zegarek. Tony stwierdza, że mógł to być jakiś ptak i też się nie myli. Sprawcą był ptak, który został dorwany i zguba wróciła do Tomka. Wiela wyprawa powoli dobiega końca. Wszyscy wyruszają pociągiem do Melbourne. Chłopiec widzi tam ogród zoologiczny, a następnie odwiedza matkę Bentleya. Po powrocie na statek Tomek rozpakowuje walizkę i dostrzega prezent, czyli bryłę gliny, którą zanurza w wodzie. Nic się z nią nie działo, ale Smuga zaczyna ją rozkruszać i ukazuje się piękna bryła złota. Tomek pragnie przeznaczyć fundusz z jej sprzedaży na wycieczkę do Afryki.

Streszczenie krótkie

Książka „Tomek w krainie kangurów” jest pierwszą książką z cyklu i przygodach Tomka Wilmowskiego, którą napisał Alfred Szklarski.

Najpierw chciałabym przedstawić czas i miejsce akcji. Zacznijmy może od tego czasu – wydaje się on łatwiejszy. Fabuła książki dzieje się w XIX wieku, kiedy to polskie ziemie są pod zaborami. Jeżeli chodzi o miejsce akcji, to ono jest różne. Na początku razem z głównym bohaterem znajdujemy się w Warszawie. Jest ona pod rosyjskim zaborem. Mamy okazję przyjrzeć się zrusyfikowanej szkole, ogrodowi botanicznemu, a także przeciętnemu mieszkanku – należącemu do wujostwa Tomka. Później akcja się przenosi. Jest to książka przygodowo-podróżnicza, więc oczywistym się zdaje to, że fabuła toczy się w wielu krajach. Tomek, główny bohater, jest synem polskiego buntownika Andrzeja Wilmowskiego, który ze strachu o własne życie musiał uciekać z kraju. Tomek, jako sierota (mama zmarła) był zmuszony zamieszkać u wujostwa, którzy zresztą traktowali go jako własnego syna. Jednak, kiedy Tomek miał 12 lat, ojciec przysłał swojego przyjaciela, Jana Smugę, aby wziął chłopaka i go do niego przywiózł. Tomkowi bardzo ten pomysł przypadł do gustu i już wkrótce zamieszkał ze swoim tatą na pokładzie pewnego parowca o wdzięcznej nazwie „Aligator”. Okazało się bowiem, że zarówno Andrzej Wilmowski, jak i Jan Smuga są podróżnikami i łowcami dzikich zwierząt. Proponują Tomkowi, aby ten wyruszył z nimi do Australii, aby złapać kangury i strusie do ogrodów zoologicznych. Chłopcu bardzo ten pomysł się spodobał. Na najmniejszym kontynencie świata czekało mnóstwo niespodzianek! Tomek miał okazję poboksować się z kangurami, pościągać z emu, pomógł odnaleźć zagubioną w buszu dziewczynkę, zaprzyjaźnił się z krajowcami, nauczył się strzelać ze sztucera oraz złapał groźnego bandytę, który prawie go zabił! A to tylko niektóre z jego przygód! Cała książka ukraszona jest mnóstwem ciekawostek geograficznych, biologicznych, historycznych. Dzięki niej można w łatwy i przyjemny sposób nauczyć się wszystkiego, a nawet jeszcze więcej o Australii.

Problematyka

Tomek w Krainie Kangurów to pierwsza część całego cyklu o przygodach Tomka Wilmowskiego, chłopca wykreowanego przez autora cyklu – Alfreda Szklarskiego.
Cały cykl opiera się na przeżyciach chłopca na różnych kontynentach, jednak ta pierwsza część dzieje się w głównej mierze w Australii, gdzie chłopiec razem z ojcem i przyjaciółmi zostają łowcami dzikich zwierząt, aby dostarczyć je do ogrodu zoologicznego.
W książce głównym bohaterem jest młody chłopak, Polak, którego ojciec musiał uciekać z kraju, a matka umarła, dlatego chłopiec mieszka ze swoim kuzynostwem, a wujostwo zastępuje mu rodziców. Jest odpowiedzialnym, honorowym młodzieńcem, troszczy się o innych, wie co to przyjaźń i zawsze ma głowę na karku. Chętnie pomaga i dba o polskie tradycje.
Tak jak zostało wspomniane, ojciec Tomka – Andrzej Wilmowski – ze względu na swoją postawę patriotyczną, będący przeciw carowi Rosji, w każdym momencie może być aresztowany, więc razem z rodziną uzgadniają, że musi opuścić ojczyznę.
Jak można się już domyślać, akcja książki dzieje się na początku dwudziestego wieku, kiedy Polska jest pod zaborem rosyjskim. W książce wyraźnie pokazane są stosunki między uczniami jednej klasy, niechęć nauczycieli do polskości, represje, ale również walka uczniów o niezapomnienie o swoich korzeniach. Tomek doskonale zna prawdziwą historię Polski, a, jako że jest dobrym i solidnym uczniem to równie dobrze zna także historię Rosji, jednak sam przyznaje, że woli dostawać dwóje (czyli najniższą ocenę) niż recytować po kolei carów Rosji. Jest mowa także o tym, że uczniowie nie mogą rozmawiać po polsku, a jedynie w języku rosyjskim, tak więc mamy do czynienia także z motywem rusyfikacji.
W lekturze mamy również motyw troski, pamięci i miłości ojca do syna. Ojciec Tomka zapewnia mu lekcje języka angielskiego i kiedy tylko może, wysyła do ojczyzny swojego przyjaciela, aby spytał Tomka, czy chciałby dołączyć do ojca i w czasie wakacji zostać łowcą dzikich zwierząt. Oboje bardzo słabo się znają, ale już pierwszego dnia można odczuć ojcowską dumę i miłość do syna, a i syn nie pozostaje dłużny.
Dzięki dokładnym i barwnym opisom przyrody i otaczających Tomka warunków bardzo łatwo jest sobie wyobrazić co przeżywa bohater. Książka w ten sposób pełni także funkcje edukacyjne, wspominając między innymi o wybitnych Polakach takich jak Strzelecki. W książce doskonale ukazana jest również przyjaźń łącząca towarzyszy Tomka, z którymi i on bardzo szybko się zaprzyjaźnia. Mają do siebie pełne zaufanie i nie boją się ryzykować życia, aby pomóc przyjacielowi. Są bardzo życzliwi, cierpliwie tłumaczą Tomkowi wszystko, czego jeszcze nie wie, uczą m.in. posługiwania się bronią czy sztuki tropienia. Każdy z przyjaciół jest w czymś dobry i te wszystkie umiejętności oraz ich sztuka współpracowania nieraz ratuje ich z tarapatów.
Książka jest bardzo wartościowa i godna polecenia. Historia jest wciągająca zarówno dla starszych, jak i dla młodszych, a Tomek jest bohaterem godnym naśladowania.

Geneza utworu i gatunek

„Tomek w krainie kangurów” to pierwsza część całego cyklu przygód Alfreda Szklarskiego o Tomku Wilmowskim. Tutaj poznajemy głównego bohatera, dowiadujemy się o jego pochodzeniu, o rodzinie, aż w końcu razem z nim bierzemy udział w polowaniu na dzikie zwierzęta, aby dostarczyć je do ogrodów zoologicznych.

Jest to barwna powieść wpisująca się do powieści podróżniczych. Chociaż same postacie głównych bohaterów są fikcyjne, to w lekturze znajdujemy bardzo dużo faktów, takich jak np. występowanie opisywanej flory i fauny Australii czy wspominanie o Polaku Strzeleckim.

Książka dzieję się na początku dwudziestego wieku, kiedy Polska znajduję się pod zaborami. Jest bardzo wartościowa i można w niej znaleźć wiele motywów, m.in. motyw patriotyzmu, rusyfikacji, podróży czy przyjaźni i wiele innych.

Najważniejsze informacje

„Tomek w krainie kangurów” to pierwsza część dziewięciotomowej serii książek autorstwa Alfreda Szklarskiego o przygodach Tomka Wilmowskiego.
Tomek jest bardzo odpowiedzialnym, przyjacielskim, chętnym do pomocy, troskliwym, inteligentnym, odważnym, życzliwym, pomysłowym i opanowanym chłopakiem. Mieszka z wujostwem, które zastępuje mu rodziców, ponieważ jego matka umarła, a ojciec musiał uciekać z kraju.
Historia dzieje się na początku dwudziestego wieku, w czasie gdy Polska była pod zaborami.
Książka jest bardzo wartościowa i godna polecenia. Znaleźć w niej można wiele różnorodnych motywów takich jak patriotyzm, rusyfikacja, przyjaźń, współpraca, miłość, życzliwość, a przede wszystkim także przyroda, bo bardzo dokładnie przedstawiona jest tam flora i fauna Australii. Przyroda i krajobrazy są tak barwnie i ciekawie opisane, że czytelnik ma wrażenie jakby sam znajdował się tam razem z bohaterem.

Głównymi bohaterami, oprócz tytułowego Tomka Wilmowskiego, są tutaj jego towarzysze w podróży do Australii, a większość z nich pojawią się również w kolejnych częściach. Mamy między innymi ojca Tomka, Andrzeja Wilmowskiego, bosmana z „Aligatora” Tadeusza Nowickiego, Jana Smugę, przyjaciela ojca Tomka, który pojechał po Tomka do Polski, Karola Bentleya, zoologa dla którego łowcy chwytają dzikie zwierzęta, Tony’ego – krajowca, Johnego Klarka, właściciela farmy oraz jego córkę Sally. Mamy też dwóch O’Donnellów – poszukiwaczy złota oraz rodzinę Karskich z Warszawy jednakże oni występują jedynie kilka razy.

Jak już wspominałam, uważam, że ta książka jest bardzo wartościowa i naprawdę warta poznania.

Charakterystyka bohaterów

„Tomek w krainie kangurów” to pierwsza część serii książek autorstwa Alfreda Szklarskiego o przygodach Tomka Wilmowskiego.

W książce znajdziemy następujące postaci:
Tomek Wilmowski – główny bohater – jest bardzo odpowiedzialnym, chętnym do pomocy, troskliwym, życzliwym, pomysłowym, przyjacielskim, inteligentnym i opanowanym chłopakiem. Mieszka z wujostwem w Warszawie. Niestety jego mama zmarła, a ojciec musiał uciekać za granicę. W trakcie trwania historii możemy zauważyć jak zdobywa nowe umiejętności np. posługiwania się bronią oraz jak potrafi zachować zimną krew nawet w najniebezpieczniejszych sytuacjach.

Jego ojciec – Andrzej Wilmowski- musiał uciekać z kraju, ponieważ groziło mu aresztowanie za jego postawę antyrosyjską (są czasy zaborów). Przez lata tułał się po świecie, aż został znanym i cenionym łowcą dzikich zwierząt. Po ustatkowaniu pragnie mieć syna przy sobie i od tego momentu są już razem.

Kolejnym ważnym bohaterem jest bosman Tadeusz Nowicki. Także pochodzi z Warszawy, dlatego bardzo się cieszy, kiedy Tomek podarował mu pocztówki z widokami ze stolicy. Ojca Tomka znał jak jeszcze byli w ojczyźnie. Także z jego synem bardzo szybko się zaprzyjaźnia. Uczy go posługiwania się sztucerem i razem z nim bierze udział m.in. w polowaniu na emu.

Jan Smuga – długoletni przyjaciel Andrzeja Wilmowskiego. To on pojechał do Warszawy, aby ściągnąć stamtąd Tomka. To on, w trakcie podróży do Australii, wprowadził Tomka w działalność ojca i w warunki panujące w Australii. Razem z Tomkiem od razu się zaprzyjaźniają, a Tomek uratował mu życie, kiedy z klatki wydostał się dziki tygrys. Obiecał też Tomkowi, że zabierze go na podróż do Afryki.

Karol Bentley – zoolog, mówi po polsku, więc opowiada wiele ciekawych historii o swoich podróżach. Jest kierownikiem ogrodu zoologicznego znajdującego się w Melbourne.

John Clark – właściciel farmy w Australii, przyjaźni się z Bentleyem, pasjonuję się polowaniami, pomaga wspomnianym bohaterom w łowach

Tony – krajowiec, świetnie zna się na tropieniu i na łowach, więc zostaje kierownikiem całej wyprawy

Sally – córka jednego z farmerów, odnaleziona i uratowana przez Tomka, któremu podarowała swojego psa Dinga

W książce występują jeszcze mniej ważne postacie takie jak Państwo Karscy – wujostwo Tomka czy dwaj O’Donellowie – irlandzcy poszukiwacze złota.

Opracowanie

„Tomek w krainie kangurów” to pierwsza część z cyklu książek o Tomku Wilmowskim autorstwa Alfreda Szklarskiego. Opowiada o przygodach młodego chłopaka na dzikim kontynencie jakim jest Australia.
Tytułowy Tomek jest odważnym, odpowiedzialnym i opanowanym młodzieńcem. Poznajemy go jako mieszkającego u siostry swojej zmarłej matki, ponieważ jego ojciec musiał uciekać za granicę, ze względu na grożące mu aresztowanie. Wkrótce po Tomka do ojczyzny przyjeżdża przyjaciel ojca i ściąg a Tomka do niego. Razem z ojcem i jego towarzyszami, z którymi sam również szybko się zaprzyjaźnia ruszają na dziki kontynent – Australię, aby jako łowcy dzikich zwierząt złapać np. dzikie emu i dostarczyć je do ogrodu zoologicznego w Melbourne.
Akcja dzieje się na początku dwudziestego wieku, kiedy Polska znajduje się pod zaborami. Ponieważ bohaterowie ciągle podróżują nie można określić ich dokładniejszego położenia, oprócz tego, że większość czasu są w Australii. Czytając książkę możemy znaleźć takie miejscowości: Warszawa, skąd do ojca przybywa Tomek i gdzie mieszkał z wujostwem i chodził do szkoły, Triest nad Morzem Adriatyckim, gdzie Tomek spotkał się z ojcem – Andrzejem Wilmowskim, Port Said, gdzie jest między innymi historia z wróżbitą, Port Sudan, skąd odbierają wielbłądy, Melbourne, gdzie znajduje się ogród zoologiczny.
W powieści występują następujące postaci:
1.) Tomasz Wilmowski – główny bohater – młody chłopak, odważny i opanowany, zawsze trzyma głowę na karku, jest wzorowym uczniem, zna prawdziwą historię Polski, jest patriotą, szybko się uczy i jest ambitny.
2.) Andrzej Wilmowski – ojciec Tomka, musiał uciekać z kraju przed carskimi represjami, bardzo tęsknił za synem.
3.) Tadeusz Nowicki – bosman na statku „Aligatorze”, którym podróżują.
4.) Jan Smuga – długoletni przyjaciel ojca Tomka, to on przywozi Tomka do ojca, szybko zaprzyjaźnia się także z Tomkiem, uczy go m.in. strzelania ze sztucera.
5.) Sally Allan – córka jednego z farmerów, odnaleziona i uratowana przez Tomka, daruje mu swojego psa Dinga.
W powieści występują także inne poboczne postacie takie jak Tony, dwaj O’Donnellowie, Clark czy państwo Karscy.
Książka porusza takie problemy jak przyjaźń, represje, patriotyzm, miłość ojcowska i wiele innych. W książce znajdziemy także walory edukacyjne wspominając m.in. o wybitnych osobach takich jak Edmund Strzelecki, a także bardzo dokładnie i obrazowo opisując australijską florę i faunę.
Uważam, że książka jest warta polecenia i przeczytania, a główny bohater postacią godną naśladowania.

Plan wydarzeń

1. Oczekiwanie uczniów IV klasy warszawskiego gimnazjum podczas czerwcowego dnia na rozpoczęcie lekcji z profesorem Krasacewem.
2. Wywołanie do odpowiedzi Jurka Tymowskiego – kolegi Tomka. 
3. Uratowanie kolegi przez Tomka poprzez dobrowolne zgłoszenie się do odpowiedzi.
4. Zwrócenie uwagi na błędną wypowiedź Tomka przez prymusa Pawluka.
5. Tomek i jego plan zemsty na Pawlaku.
6. Pojawienie się w sali podczas lekcji historii nauczyciela z gościem pochodzenia rosyjskiego.
7. Wrzucenie prymusowi Pawlakowi za kołnierz chrząszcza jelonka przez Tomka.
8. Znalezienie przez Pawlaka owada za koszulą, rzucenie nim w twarz inspektorowi i wywołana tym awantura.
9. Wybranie się Tomka po skończonych lekcjach – pomimo zakazu ciotki –  do warszawskich Łazienek oraz do Ogrodu Botanicznego.
10. Powrót chłopca do domu i dowiedzenie się o wizycie tajemniczego jegomościa.
11. Poznanie przez Tomka Jana Smugi, dobrego przyjaciela jego ojca.
12. Wzruszenie Tomka na wieść o czekającym go spotkaniu z tatą oraz o wspólnej wyprawie do Australii.
13. Zbieranie dla Tomka przez przyjaciela ojca  dokumentów potrzebnych do podróży.
14. Podróż Tomka i Jana Smugi pociągiem do Austrii.
15. Przywitanie się z ojcem na dworcu.
16. Poznanie przez chłopca w trakcie obiadu planu wyjazdu do Australii i wyruszenie na zwiedzanie miasta.
17. Dotarcie Tomka, jego ojca i Jana Smugi do portu i wejście na pokład „Aligatora”.
18. Poznanie przez Tomka Tadeusza Nowickiego.
19. Rozmowa na temat Warszawy i nawiązanie przez mężczyzn przyjaźni.
20. Znalezienie przez Tomka w kabinie sztucera i skierowana do nowo poznanego bosmana prośba o nauczenie go korzystania z niego.
21. Obietnica dana Tomkowi przez Tadeusza dotycząca codziennego wspólnego trenowania strzelania ze sztucera.
22. Tydzień na statku spędzony przez Tomka na ćwiczeniu strzelania oraz na zwiedzaniu okrętu.
23. Przybicie żaglowca po siedmiu dniach do Port Saidu.
24. Spacer po mieście.
25. Poznanie przez Tomka miejscowego wróżbity.
26. Znalezienie przez Tomka kolejnego dnia punktu obserwacyjnego – łodzi ratunkowej znajdującej się na górnym pokładzie.
27. Poparzenia słoneczne spowodowane kilkugodzinnym przebywaniem Tomka na łodzi ratunkowej.
28. Znalezienie Tomka przez ojca i kara dla chłopca w postaci konieczności spędzenia reszty podróży w kajucie.
29. Dopłynięcie do portu Kolombo znajdującego się na wyspie Cejlon i wyruszenie chłopca do miasta w celu odebrania słonia.
30. Zauważenie przez Tomka zwierzęcia w cieniu pod baobabem. 
31. Pytanie chłopca o pozwolenie wejścia na słonia.
32. Zgoda opiekuna i pamiątkowe zdjęcie wykonane przez ojca Tomka. 
33. Udanie się chłopca po zejściu ze słonia na oglądanie tygrysów.
34. Wypytywanie ojca o jego przygody z tygrysami.
35. Opowieść Jana o śmierci przewodnika podróży – Indusa.
36. Wyruszenie podróżników w dalszą podróż po transporcie zwierząt na pokład statku.
37. Pojawienie się trzeciego dnia żeglugi gwałtownej burza, skutkującej uszkodzeniem iluminatora;  dostanie się wody do kabiny ze zwierzętami.
38. Tomek i jego ćwiczenia strzelania ze sztucera.
39. Zauważenie przez chłopca bladego Jana oraz czającego się na niego tygrysa.
40. Uratowanie Smudze życia przez Tomka.
41. Chłopiec okrzyknięty bohaterem.
42. Dotarcie okrętu do zatoki Spencera znajdującej się w południowej części Australii i oczekiwanie na podróżników przez zoologa Karola Bentleya.
43. Przedstawienie podróżnikom przez Karola planu dalszej wyprawy.
44. Pytania Tomka dotyczące australijskich odkrywców skierowane do Bentleya.
45. Przybycie do Willcanni i spotkanie przewodnika i tropiciela Tonego.
46. Wyruszenie na farmę Clarka.
47. Dowiedzenie się przez mężczyzn o odmowie współpracy ze strony tubylców.
48. Zmartwienie Wilmowskiego wywołane tą informacją.
49. Zbudzenie się mężczyzny z powodu usłyszanych strzałów.
50. Nieobecność Tomka w łóżku.
51. Dowiedzenie się o urządzeniu przez Tomka popisu strzeleckiego dla tubylców.
52. Powrót chłopca do domu i snucie opowieści o popisie strzeleckim.
53. Pojawienie się wieczorem na farmie tubylców i poinformowanie podróżników o zgodzie na przeprowadzenie polowania.
54. Otrzymanie przez Tomka kuca zwanego pony.
55. Wyruszenie przez podróżników na polowanie i spostrzeżenie kangurów.
56. Przygotowanie przez podróżników pułapki w wąwozie i rozdzielenie się na dwie grupy.
57. Zadanie Tomka – zamknięcie łańcuchu obławy i ewentualne zabicie przewodnika stada.
58. Wykonanie przez Tomka powierzonego mu zadanie i zyskanie przez niego jeszcze większego uznania ze strony dorosłych.
59. Spędzenie przez mężczyzn kilku dni na wydobywaniu kangurów z wąwozu.
60. Tomek zaatakowany przez kangurzycę.
61. Wyruszenie na poszukiwanie emu.
62. Przygotowywanie przez Clarka, Smugę, Bentleya i Wilmowskiego.
63. Zachęcanie Bentleya przez Tomka i Tadeusza do wycieczki do Warszawy.
64. Opowieść Bentleya o przygodach Pawła Strzeleckiego.
65. Dingo w pułapce.
66. Przygotowania do wyprawy na emu.
67. Złożona Tomkowi przez Nowickiego propozycja samodzielnej wyprawy.
68. Przygotowanie lassa i zapasu jedzenia i wyruszenie na poszukiwanie strusi.
69. Niespodziewana burza piaskowa i przeczekanie jej przez podróżników w wąwozie.
70. Spłoszenie koni przez dingo.
71. Wiadomość bosmana o przybywaniu wody w wąwozie.
72. Uniknięcie niebezpieczeństwa przez chłopców.
73. Rozpoczęcie następnego ranka przez mężczyzn wielogodzinnej wędrówki i dotarcie do obozu miejscowej ludności.
74. Otrzymanie przez mężczyzn jedzenia od tubylców, ale nieotrzymanie zgody na nocleg i konieczność wyruszenia w dalszą drogę.
75. Spotkanie po pewnym czasie Smugi szukającego razem z innymi mężczyznami samotnych wędrowców.
76. Powrót do obozu, krótki odpoczynek i wyruszenie do miejscowości Forbes.
77. Wyruszenie – po 36-godzinnej podróży pociągiem – na południowy zachód od Forbes i znalezienie tam śladów kangurów.
78. Złapanie zwierząt przez mężczyzn.
79. Prośba pana Allana o pomoc w znalezieniu 12-letniej dziewczynki.
80. Spacer Tomka przy zaroślach i oglądanie latających tam papug.
81. Zainteresowanie chłopca kakadu i pogoń za pięknym ptakiem skutkująca oddalaniem się od domu.
82. Sygnał dany Tomkowi przez psa oznaczający konieczność podążania przez chłopca za zwierzęciem. 
83. Osuwanie się chłopcu gruntu spod nóg, wpadnięcie do rozpadliny i ujrzenie tam śpiącej dziewczynki.
84. Pomoc dziewczynce w wyjściu z rozpadliny i zaniesienie jej do ogniska palącego się obok domu.
85. Ponowne zyskanie przez Tomka uznania ze strony dorosłych.
86. Zaśnięcie chłopca.
87. Postanowienie podróżników dotyczące odwiedzenia Sally.
88. Ofiarowanie przez Tomka dziewczynce swojego zdjęcia na pamiątkę i otrzymanie w zamian psa Dingo.
89. Skierowanie przez Bentleya wyprawy na południowy wschód, w stronę gór.
90. Przygotowania do łowów na małego zwierza (koale, kolczatki).
91. Wyruszenie przez podróżników w góry i pozostanie przez Tomka, wraz z dwoma marynarzami, w obozie w celu pilnowania zwierząt.
92. Postanowienie chłopca o wyruszeniu na spacer po okolicy i podsłuchanie rozmowy dwóch obawiających się czegoś mężczyzn.
93. Krzyki Tomka wywołane strachem po usłyszeniu przeraźliwego śmiechu.
94. Usłyszenie krzyków chłopca przez mężczyzn i ich chęć związania chłopca.
95. Pojawienie się nieznajomego mężczyzny żądającego złota.
96. Strzelania między mężczyznami i zabicie Tomsona przez O’Donella.
97. Uwięzienie O’Donellów oraz Tomka przez czterech buszrendżerów.
98. Postanowienie Cartera – przywódcy bandytów – o wzięciu za chłopca okupu w postaci koni.
99. Próba ucieczki Tomka i przyłapanie go przez Cartera.
100. Wyciągnięcie przez Tomka sztucera i plan oddania strzału. 
101. Pojawienie się dingo i wylądowanie na skroni Cartera kamienia.
102. Wyjaśnienie O’Donellów dotyczące przyczyny ich konfliktu z przywódcą bandytów.
103. Nieopuszczanie przez Tomka obozu i oczekiwanie na powrót ojca z gór.
104. Odwiedzenia chłopca przez starego O’Donella, wręczenie Tomkowi brył gliny i nakaz obejrzenia jej dopiero na pokładzie statku.
105. Dotarcie przez podróżników na szczyt Góry Kościuszki.
106. Drzemka Tomka i spostrzeżenie przez niego po przebudzeniu zniknięcia jego małego srebrnego zegarka, zabranego prawdopodobnie przez jakiegoś ptaka lubiącego błyskotki.
107. Odnalezienie przez Tony’ego ptaka, odzyskanie zgubionego przedmiotu i oddanie go Tomkowi.
108. Zakończenie wyprawy i podróż pociągiem do Melbourne.
109. Zainteresowanie się przez Tomka na statku otrzymaną od O’Donella bryłą gliny.
110. Zanurzenie bryły w wodzie bez żadnych rezultatów.
111. Rozkruszenie bryły przez Smugę i ukazanie się bryły złota.
112. Postanowienie Tomka dotyczące sprzedaży bryły i przeznaczenia otrzymanych z tego tytułu pieniędzy na sfinansowanie wycieczki do Afryki.

Bohaterowie

„Tomek w krainie kangurów” – Alfred Szklarski, Bohaterowie.
Główny bohater:
– Tomasz Wilmowski, ma lat czternaście, jest synem Andrzeja Wilmowskiego, blondyn, osierocony przez matkę, uczeń IV klasy gimnazjum, interesujący się zoologią i geografią. Pochodzi z Warszawy.

Bohaterowie drugoplanowi:
– Andrzej Wilmowski, ojciec Tomasza Wilmowskiego, geograf, łowca zwierząt. Ścigany przez władze carskie, człowiek prawy i patriota. Wysoki, barczysty, silny, zahartowany życiem. Pochodzi z Warszawy.

– Tadeusz Nowicki, bosman, ścigany przez władze caratu razem z Andrzejem Wilmowskim, wysoki, silny mężczyzna, wierny nauczyciel, towarzysz i przyjaciel głównego bohatera; uczy go celnie strzelać ze sztucera. Jego rodzice mieszkają w Warszawie na Powiślu, do którego ma głęboki sentyment. Mężczyzna o dużym poczuciu humoru.

– Jan Smuga, przyjaciel Andrzeja Wilmowskiego i Tadeusza Nowickiego, łowca zwierząt dla ogrodów zoologicznych. Doskonały strzelec, niezabijający jednak dla przyjemności. Tomek usiłuje go pilnie naśladować; chce się stać taki sam jak on, odpuszcza jednak przy jedzeniu zupy, nie mogąc skonsumować jej tyle samo co podróżnik. Bosman Nowicki opowiada o nim, że już od dziecka ćwiczył łowienie zwierząt na kotach, które łapał za ogony. Odbył wiele podróży po różnych zakątkach świata. Nie jest ścigany przez władze carskie, więc może pojechać po Tomka do Warszawy.

Bohaterowie epizodyczni:
– Sally Allan, Australijka, odnaleziona przez Tomka podczas wyprawy, kiedy utknęła w wąwozie ze złamaną nogą. Stale koresponduje z głównym bohaterem, jego sympatia; w trakcie wyprawy do Nowej Gwinei bierze z nim ślub. Daje głównemu bohaterowi psa imieniem Dingo, który staje się jego wiernym towarzyszem wypraw.

– Rodzina Karskich; rodzina, która opiekuje się głównym bohaterem po śmierci jego matki i przymusowym wyjeździe ojca.

– Carter, australijski rozbójnik, „postrach wszystkich dróg Nowej Południowej Walii”, razem z czterema towarzyszami napada na O’Donellów, aby ich obrabować ze złota. Ginie z rąk Tony’ego, ugodzony bumerangiem.

Streszczenie szczegółowe

Streszczenie szczegółowe lektury pt. „Tomek w krainie kangurów”Autorem powieści „Tomek w krainie kangurów” jest Alfred Szklarski. Książka opowiada o przygodach głównego bohatera, czyli Tomka Wilmowskiego. Akcja dzieje się w 1902 r., gdy Polska znajdowała się pod zaborami.W warszawskim mieście grupa czwartoklasistów wyczekuje nauczyciela geografii – Krasawcewa, ponieważ nie zjawił się jeszcze, aby poprowadzić lekcję. Krasawcew był znany ze swojej surowości, więc nie był lubiany przez uczniów. Gdy lekcja się rozpoczęła, nauczyciel wywoływał wybranych uczniów do odpowiedzi. Gdy przyszła kolej na Jurka Tymowskiego, który nie radził sobie zbytnio z tym przedmiotem, jego sprytny kolega Tomek mu pomógł. Zobaczył, że nauczyciel nie zabrał swych okularów i postanowił to wykorzystać. Wyszedł na środek sali zamiast kolegi, aby odpowiedzieć na pytania, a że był to jego ulubiony przedmiot, znał się na tym doskonale i odpowiedział na wszystko prawidłowo. Tomek był bardzo odważny, sprytny i mądry. Gdy wracał do ławki, został przyłapany na oszustwie z powodu zdrady jednego z uczniów, więc zaczął się bronić trafnymi wypowiedziami. Tomek postanowił na kolejnej lekcji wrzucić chrząszcza za koszulkę prymusa Pawlaka, który go zdradził. Chciał się w ten sposób zemścić. Ze strachu prymas, złapawszy owada, rzucił nim w inspektora, który akurat ich odwiedził. Wywołał awanturę.Tomek, wracając do domu, postanowił jeszcze wybrać się na spacer. Z tego powodu wrócił do domu z opóźnieniem. Gdy dotarł do domu wujostwa, czyli Karskich (tam mieszkał z powodu śmierci matki i konieczności wyjazdu ojca. Karscy traktowali Tomka na równi z własnymi dziećmi), zdziwił się, gdyż przybył przyjaciel ojca – Jan Smuga – z zaproszeniem na pierwszy wspólny wyjazd do Australii.W dzień wyjazdu Tomek z panem Smugą dotarli do warszawskiego dworca, aby wyruszyć w dalszą podróż w celu spotkania z ojcem Tomka, który czekał na nich w Trieście nad Morzem Adriatyckim. Tomek był wzruszony pożegnaniem z bliskimi. W czasie drogi rozmawiał ze Smugą o przeżyciach ojca, o tym, że kiedyś przez przypadek poznał jednego z pracowników Hagenbecka, czyli przedsiębiorcy zajmującego się sprowadzaniem zwierząt.Gdy dotarli na miejsce, gdzie czekał pan Wilmowski, nastąpiło wzruszające przywitanie. Aby dalej wyruszyć w podróż, musieli przeczekać noc w hotelu, by kolejnego dnia dopłynąć ogromnym statkiem o nazwie „Aligator” do kolejnego punktu podróży – Portu Augusta. Aligator to statek do przewozu zwierząt, tak było i tym razem. Razem z podróżnymi będą przewożone wielbłądy, słoń i tygrys.Podróż miała być długa, więc Tomek, podekscytowany, pozwiedzał cały statek i poznał wielu marynarzy, którzy go polubili. Spędzał poza swoją kabiną prawie całe dnie. Zaprzyjaźnił się z bosmanem Nowickim, który był najlepszy, jeśli chodzi o polowanie. Ćwiczył z Tomkiem w czasie podróży strzelanie do celu.Dotarli do Port Saidu w celu uzupełnienia zapasów węgla. Tomek wspólnie z ojcem, Smugą i Nowickim przy okazji zwiedzali miasto. Było tam dużo ludzi. Dostrzegli wróżbitę, który im opowiedział, co ich spotka w przyszłości.Ojciec zaproponował Tomkowi wizytę z zoo, ponieważ tam były zwierzęta, które mieli przewieźć do Australii (były to słoń i tygrys). Tomek, zachwycony, zgodził się. Gdy dotarli, zwiedzili zoo, a Tomek mógł nawet usiąść na słoniu.Statek już wypływał. Podróż już trochę trwała, ale cały czas była bardzo interesująca. Nagle zaczęła się burza, która spowodowała gwałtowne kołysanie. Tomek musiał iść spać, bo nie był przyzwyczajony to takiego kołysania.Następnego dnia, gdy wszedł z nabitym sztucerem do strzelnicy przygotowanej przez pana Nowickiego, żeby poćwiczyć strzał, (chodził tam codziennie) ujrzał coś, czego wolał nie widzieć. Był tam tygrys na wolności i pan Smuga bez broni. Tomek doznał szoku, a pan Smuga go uspokajał. Tomek zachował zimną krew i wycelował w tygrysa, który planował rzucić się na pana Smugę. Strzelił. Smuga, zaskoczony świetnym celem Tomka, zaczął mu wszystko tłumaczyć. Dzień wcześniej nastąpiły komplikacje i wichura uszkodziła iluminator, więc trzeba było przenieść klatkę z tygrysem w inne miejsce – akurat do strzelnicy. W czasie przenoszenia zapewne ktoś przez przypadek wyjął zatyczkę i zostawił otwarte drzwi klatki. Smuga po strzale rzucił się na tygrysa – na wypadek, gdyby strzał go nie zabił. Tomek po swym czynie został bohaterem.Zbliżali się do kontynentu australijskiego, do Portu Augusta, aby spotkać się z Karolem Bentleyem, żeby im towarzyszył w podróży. Jest on zarządcą ogrodu zoologicznego i ma zabrać wielbłądy oraz słonia z „Aligatora”. Tomek dowiedział się, że w podróż wyruszy pięciu marynarzy z „Aligatora” i kilka innych osób oraz miejscowi.Następnego dnia wyruszyli pociągiem z Portu Augusta do Wilcanni. Ojciec Tomka i nowi przyjaciele zasnęli, więc Tomek patrzył przez okno. Dostrzegł, że Bentley nie śpi. Tomek zaprzyjaźnił się z Bentleyem. W czasie podróży opowiadali sobie wzajemnie historie podróżników, Tomek – Wiśniowskiego oraz Korzelińskiego, Bentley – Sturta, Stuarta, Leichhardta i Kennedy’ego. Bentley opowiadał tak świetnie, że wszyscy go słuchali.Gdy dojechali do farmy pana Clarka (u którego mieli nocować przez dłuższy czas) poprosili miejscowych o pójście z nimi na wyprawę. Oni jednak nie chcieli zgodzić się mimo obiecywanego im wynagrodzenia pieniężnego. Kolejnego dnia z rana Tomek postanowił, nie mówiąc nikomu, przekonać krajowców, aby się zgodzili, więc zjadł z nimi śniadanie i zorganizował zawody strzeleckie. Sporo też z nimi rozmawiał. Gdy był z nowymi znajomymi, dostrzegli go łowcy Clark i Watsung, którzy obserwowali go przez lornetę. Trzymali w ręku broń, gdyby coś poszło nie tak. Gdy wrócił, łowcy zezłościli się na niego za to, że wymknął się, nie informując nikogo, ale on wszystko im opowiedział i zmienili zdanie.Wieczorem przyszli Australijczycy i oznajmili, że się zgadzają na wspólną wyprawę. Pierwszą główną „atrakcją” było polowanie na kangury czerwonobrunatne. Były to bardzo płochliwe i szybkie zwierzęta – aby je złapać, trzeba się wykazać sprytem.Łowcy mieli plan na złapanie zwierzyny. Wiele osób było w niego zaangażowanych. Podzielili się na grupy, dzięki temu każdy miał jakieś zadanie. Gdy pojawiły się kangury, zaczęli nagonkę, ale kangury zmieniły kierunek i uciekły. W grupie Tomka był również bosman Nowicki. Dał mu zadanie, aby zastrzelił przywódcę kangurów, co umożliwić miało łatwiejsze ich złapanie. Tomek podjął wyzwanie i wywiązał się z niego wzorcowo, bo był w tym świetny. Kangury zostały złapane i przewiezione na statek.Następne polowanie było na psy dingo – polegało na postawieniu pułapek z owcami, aby psy dingo, widząc je, chciały je zaatakować i pobiegły w ich stronę, prosto do przygotowanych dołków. Tomek rozmawiał z Bentleyem, Nowickim i Wilmowskim o Pawle Strzeleckim – Polaku, który odkrył górę Kościuszki. Psy dingo nadbiegły i zgodnie z planem nie zauważyły pułapki i wpadły w nią.Kolejne polowanie miało być na emu, ale bez Nowickiego i Tomka. Zbuntowali się oni i postanowili sami zapolować na nie. Gdy wyruszyli, mieli dobre humory, które z czasem się pogorszyły. Słońce coraz mocniej grzało. Gdy już stracili nadzieję, ujrzeli kilka emu. Niestety nie udało im się ich złapać. Postanowili je gonić, ale z marnym skutkiem. Nagle emu się zatrzymały, a to dlatego, że nadciągała burza piaskowa. Schowali się pod skałą. Burza nie ustępowała. Postanowili się przespać, aby nabrać sił. Nagle usłyszeli stukot koni – broniły się one przed psami dingo. Bosman strzelił do psa. Trafił. Konie uciekły. Picia i jedzenia mieli mało (jedną puszkę konserw). Od obozu, gdzie przebywali, dzieliło ich 2 dni drogi. Postanowili zabawić się w Strzeleckiego, czyli pomimo trudnej sytuacji wyjść z niej cało. Postanowili, że nie poddadzą się. Musieli się zbierać, bo pod skałą zaczęło się robić mokro, ponieważ byli oni w korycie wyschniętej rzeki.Kolejnego dnia wędrowali. Gdy chcieli zapolować, Tomek dostrzegł wioskę Australijczyków. Zamierzali tam pójść. Tomek przypomniał sobie o zwyczaju, że trzeba poczekać przed obozem, aż ktoś do nich przyjdzie.Przyszła kobieta z płonącą gałęzią na znak, aby zapalili ognisko. Poszła. Po chwili wróciła i dała im wodę w bańce. Zawróciła i po jakimś czasie znowu przyszła, tym razem trzymając na liściu dwa wielkie jaja emu. Oznaczało to, żeby przygotowali je sobie do jedzenia. Gdy się najedli, podszedł do nich pewien mężczyzna z wioski. Zaczęli rozmawiać, poprosili o zapasy i możliwość odpoczynku w wiosce, lecz po naradzie z miejscowymi mężczyzna nie wyraził zgody. Wyruszyli w drogę, zostawiając scyzoryk na pamiątkę, a za nimi szli miejscowi. Poczuli niepokój. Żeby odstraszyć tubylców, postanowili wystrzelić z karabinów w górę. Usłyszeli odpowiedź – ktoś wystrzelił również w górę z karabinu. Okazało się, że to był pan Smuga. Razem z nim było kilku innych łowców. Wspólnie wrócili do obozu.Kolejnym przystankiem był południowy zachód od Forbes. Następne polowania miały być na kangury szare, niedźwiadki koala, jaszczurki molochy, jadowite węże, tygrysy, kolczatki, lisy workowate i kangury skalne.Polowanie na kangury szare potoczyło się podobnie jak to na kangury czerwonobrunatne. Prowadził je Tony, który jest miejscowym i zna tereny. Podróżuje teraz wspólnie z łowcami. Gdy polowanie się zakończyło, łowcy poznali mężczyznę – Allana, czyli farmera, który ma farmę nieopodal. Zaprosił ich do siebie, ponieważ jest to pustkowie, a jego rodzina na pewno chciałaby ich poznać. Zgodzili się, ale na następny dzień.Tamtego wieczoru przybiegł do niech pan Allan z informacją o zaginięciu jego córeczki Sary. Łowcy natychmiast zaczęli informować ludzi o poszukiwaniach, które odbędą się o świcie. Gdy ruszali, nie pozwolili jechać Tomkowi razem z nimi, ponieważ nie zna okolicy i mógłby się zgubić.Tomek na farmie spotkał psa wyglądem podobnym do dingo. Tomek postanowił udać się do lasu wspólnie z nim, bo pies zna ten teren. W lesie oglądał papugi – chciał je złapać. Nie myśląc, szedł za nimi coraz dalej w las. Zgubił się. Psa też nie było. Po chwili się znalazł. Tomek postanowił iść za psem, bo wierzył, że wie, gdzie iść. Zaprowadził chłopca w miejsce, gdzie leżała Sally (zdrobnienie imienia Sara). Zawołała psa po imieniu – Dingo. Zaginęła, ponieważ idąc, potknęła się i wpadła do dołka. Bolała ją bardzo noga i nie mogła się ruszyć, bo utknęła. Tomek obwiązał jej nogę i zaniósł ją na plecach do domu. Ponownie został bohaterem – uratował Sally i się z nią zaprzyjaźnił. Sara następnego dnia w podzięce dała mu Dingo. Tomek bardzo ucieszył się. Odwiedzał ją bardzo często, bo ona ze względu na nogę musiała leżeć.Następnym celem łowców była Nowa Południowa Walia. Tomek z każdym polowaniem stawał się bardziej rozeznany i mężniejszy. Do tej pory złapali już wiele zwierząt, np. kolczatki. Tomek i Tony zrobili niespodziankę innym, ponieważ sami w nocy złapali niedźwiadki koala.Na polowanie na kangury skalne Tomek nie chciał jechać. Gdy inni wyjechali i został tylko on z kilkoma marynarzami, którzy pilnowali klatek ze zwierzętami i dbali o nie, oznajmił im, że wybiera się na małą wycieczkę. Podążył w stronę strumienia i usłyszał głosy nieznajomych mężczyzn. Prowadzili rozmowę o znalezionym złocie. Usłyszeli Tomka, którego zdradził ptak kookaburra, wydając dźwięki. Złapali chłopca. Nazywali się O’Donellowie. Chcieli oszukać swojego współpracownika (który został nasłany na nich przez groźnego człowieka) i ukryli znalezione złoto. Nagle pojawiły się nowe osoby, w tym Carter (ten groźny poszukiwacz złota) i ich współpracownik Tomson, łącznie była ich piątka. Usłyszeli ich rozmowę i postanowili zemścić się i wziąć całe zebrane złoto. Tomson strzelił do młodego O’Donella, a on do niego. Nadeszła noc, wszyscy spali – oprócz Tomka i starego O’Donella, który, przywiązany do drzewa, poprosił go, aby przeciął więzy. Zgodził się. Tomek chciał uciec, ale jego broń była przy Carterze. Bandyta chciał potraktować Tomka jako okup w zamian za konie od przyjaciół chłopca, ponieważ mężczyzna planował ucieczkę. Gdy się zbliżał, został nakryty. Był w złej sytuacji, lecz przybiegł jego Dingo. Carter stojący przed Tomkiem osunął się na ziemię, bo bumerang trafił go w głowę. Zjawili się Tony i Smuga i zaatakowali złodziei. O’Donellowie z wdzięczności chcieli im ofiarował złoto Tomsona, lecz Tony i Smuga nie zgodzili się. Łowcy znaleźli się tam, bo w drodze na polowanie spotkali pięć trochę podejrzanych osób, które zbliżały się do ich obozu. Chcieli poinformować wszystkich o grupce nieznajomych, ale nie zastali w obozie Tomka. Dzięki Dingo, który ich tu zaprowadził, znaleźli go. Dalszy plan to przekazanie bandytów policji.Gdy Tomek przybył w odwiedziny do O’Donellów, starzec podarował mu kawałek gliny zawinięty w chustkę.Grupa łowców ruszyła w dalszą podróż. Zwierzęta były wyczerpane, więc trzeba było pozwolić im odpocząć.Pewnego dnia, gdy Tomek kąpał się w rzece wspólnie z Dingo, pies coś zauważył – był to dziobak, którego rzadko można spotkać. Zaplanowano polowanie na dziobaki. Udało się. Trzeba było przygotować dobre miejsce dla zwierzątek, ponieważ są to bardzo wybredne i delikatne zwierzęta. Gdy łowcy mieli trochę czasu ze względu na odpoczynek zwierząt, postanowili wybrać się na Górę Kościuszki, którą odkrył Strzelecki. Kiedy wrócili, Dingo się ucieszył. Pewnego razu był jakiś inny, a to dlatego że ptaki altanniki ukradły zegarek Tomkowi, a piesek nie mógł ich złapać. Na szczęście Tony znalazł zegarek w gnieździe ptaków. To były ostatnie chwile na lądzie. Musieli wracać. Wyruszyli do pobliskiej stacji kolejowej, aby łowcy załadowali klatki i pojechali. Dotarli do Melbourne. Wilmowski wraz z kilkoma osobami jechał dalej do Port Philip w celu oddania zwierząt od razu na statek. Tomek i Smuga zwiedzali Melbourne pod nieobecność ojca Tomka. Tomek w wolnym czasie napisał list do przyjaciółki Sary. Następnego ranka Bentley i Wilmowski wrócili już. Później Bentley wraz z grupą osób udał się do ogrodu Towarzystwa Zoologicznego w celu wymiany zwierząt. Gdy wracali do hotelu, powóz zatrzymał się przed willą Bentleya, który chciał ich wcześniej zaprosić do siebie, aby poznali jego matkę. Tym razem musieli się zgodzić i tak się stało. Kiedy wyjeżdżali, Bentley podarował Tomkowi bumerang na znak, że jest tam zawsze mile widziany. Po powrocie na statek Tomek był wszystkim podekscytowany.Tomek otrzymaną niespodziankę postanowił włożyć do wody zgodnie z prośbą O’Donella. Okazało się, że to kawałek złota. Tak oto skończył się ten wyjazd, a Tomek wrócił do szkoły.Niebawem ma się odbyć kolejna wyprawa – do Afryki.