Fircyk w zalotach - Geneza utworu i gatunek

„Fircyk w zalotach” Franciszka Zabłockiego wzorowany jest na komediach francuskich. Powstał w 1781 roku, w ostatnich latach I Rzeczpospolitej, w czasie Oświecenia i fascynacji cudzoziemskimi wpływami. Autor oparł motywy, a w zasadzie jeden motyw, bo to bardzo prosta komedia, na utworze ,,Zakochany Fircyk” Jana Romagesiego. Ten utwór prawdopodobnie przypadkowo trafił do Zabłockiego, który zasilił go elementami związanymi z ówczesnym życiem, takimi jak sposób spędzania wolnego czasu, relacje między pokoleniami i sferami społecznymi oraz głupotą typową dla ówczesnej polskiej rzeczywistości.
Utwór został zadedykowany ostatniemu królowi polskiemu Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu. Autor zaznaczył jednak, że to dzieło ma służyć zabawie, a nie głębokim przemyśleniom. Tak też jest, przecież to prosta komedia w trzech aktach, która mimo upływu lat ciągle bawi wyraźnymi postaciami bohaterów i ich barwnym językiem oraz niewyszukaną treścią.