Cudzoziemka - Najważniejsze informacje

,,Cudzoziemka”- najważniejsze informacje

Zanim została wydana wersja książkowa, powieść ta ukazywała się w gazecie ,,Kurier poranny”. Drukowana była w odcinkach w roku 1935. Dopiero w 1936 roku Maria Kuncewiczowa, czyli nie kto inny jak autorka powieści, zdecydowała się na wydanie książkowe. W powieści występuje wiele wątków autobiograficznych (Autorka powieści urodziła się w Rosji i w młodym wieku przyjechała do Polski, zupełnie jak główna bohaterka ,,Cudzoziemki”.) Kuncewiczowa stała się rozpoznawalną i cenioną autorką po wydaniu ,,Cudzoziemki”. Czas akcji w książce to tylko jeden, jednocześnie ostatni dzień życia głównej bohaterki Róży. W książce występuje jednak czas fabularny, który jest o wiele szerszy, sięga bowiem do dzieciństwa bohaterki. Podobnie jest i z miejscem akcji. W czasie akcji, miejsca pojawiają się dwa, jest to dom córki Róży, czyli Marty, oraz dom Róży, w Warszawie. Jeżeli natomiast przeniesiemy się do wspomnień, znajdziemy tam o wiele więcej miejsc akcji często odległych i znajdujących się z dala od mieszkania Róży i poza granicami Rzeczypospolitej. Głównym wątkiem w powieści są losy Róży, która jest tytułową ,,Cudzoziemką”. Język w powieści jest realny, zwyczajny, taki jakiego używano w latach 30 XX wieku w Polsce. Poznajemy wiele wydarzeń z jej życia takich jak przenosiny z Rosji do Polski, ślub z Adamem, ich wspólne życie, razem z nią przeżywamy wychowanie jej dzieci Władysława, Kazia i Marty, oraz wspólnie przeżyjemy śmierć jednego z nich. To wszystko poplątane jest z równoczesnymi wydarzeniami w domu córki Marty i ich konsekwencjami. Książkę tę zaliczamy do gatunku prozy psychologicznej. Jest uznawana nawet za jedną z najwybitniejszych pod tym względem, jeżeli mowa jest o powieściach z dwudziestolecia międzywojennego. Dostajemy bardzo szeroki przekrój jej życia, podejścia do innych osób, nieszczęśliwej miłości do Michała oraz bardzo specyficzne podejście do sztuki. Większość czasu w książce jest poświęcone właśnie głównej bohaterce i jej charakterystyce. Towarzyszymy jej w książce, aż do ostatnich chwil w życiu, co daje nam nie tylko tak szeroki wachlarz informacji o jej życiu, lecz również prawo do oceny. To właśnie pomaga zaliczyć nam ją jako powieść psychologiczną. Jak już wyżej wspomniano, książka ta jest mocno autobiograficzna, stąd można nazwać ją pewnym rozliczeniem z przeszłością autorki.