Dziewczynka z szóstego księżyca - Streszczenie szczegółowe

Była noc. Nina nie mogła zasnąć, więc zaczęła marzyć, i wyobrażać sobie światy, w których mieszkają żywe istoty inne niż na ziemi. Wyobraziła sobie świat pełen galaktyk, nieodkrytych planet i gwiazd, a następnie napisała na tabliczce tekst i powiesiła ją nad łóżkiem. Powiesiła tę tabliczkę, dlatego że przeczytała ostatni rozdział ‘’zaginionych’’ Biriana Birova. Był to jej ulubiony autor książek, rosyjski pisarz Science Fiction, który zginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Dziewczyna musiała jednak bardzo długo walczyć z ciotką Andorą, ponieważ ciotka sprzeciwiała się i nie popierała wieszania deski z jakimś dziwnym napisem na ścianie. Uważała, że Nina jest taka sama jak jej dziadek, który zakochany w babci dziewczynki, zniszczył jej życie. Mieszkała, natomiast z ciotką Andorą i ciotką Carmen, ponieważ jej rodzice Vera i Giacomo wyjechali badać życie pozaziemskie do Ferk- słynnego centrum naukowego. Obie różniły się bardzo od siebie. Carmen była dla dziewczynki zawsze uprzejma i ubierała się pogodnie- w przeciwieństwie do Andory, która przez swój zły charakter sprawiała wrażenie niemiłej i bardzo często krzyczała na Ninę. Dziewczynka wolałaby mieszkać u dziadka Miszy, jednak rodzice Niny obawiali się, że nie będzie mieć tam dobrej opieki. Dziadek mieszkał w willi należącej kiedyś do jego żony – babci Niny, księżniczki Marii Luisy Espasii De Righejra, która była mamą Wery. Kobieta zmarła jednak podczas porodu. Z tego powodu siostra babci, ciotka Andora nie lubiła dziadka i obwiniała go o jej śmierć. Dziadek Michaił Meszyński uczył dziewczynkę alchemii. Był Rosjaninem, ale mieszkał w Wenecji. Z zawodu był filozofem i alchemikiem. Miał takie samo truskawkowe znamię w kształcie gwiazdy jak jego wnuczka. Nie był zadowolony, że Nina zamieszkała u ciotek zamiast u niego, dlatego postanowił wysłać do dziewczynki list, aby razem ze swoim psem Adonem i kotem Platonem przyjechała do niego.
Kiedy go przeczytała, bardzo się ucieszyła. Jednak chwile radości nie trwały długo, bo ciotka Andora zawołała ją na dół. Okazało się, że przyszedł profesor Jose. Zanim wyszła zauważyła jeszcze, że znamię na jej prawej dłoni pociemniało, ale nie przejęła się tym za bardzo i pospiesznie zeszła po schodach. W salonie przywitała się z nauczycielem i zabrała się za lekcje. Musiała uczyć się nie tylko alchemii, lecz także i geografii i historii oraz innych przedmiotów, ponieważ zbliżały się egzaminy. Po skończonej nauce Nina poszła do cioci Carmen prosić ją o pomoc w zorganizowaniu podróży do dziadka. Wszystko miało odbyć się w następujący sposób:, kiedy ciotka Andora wyjedzie do swojej przyjaciółki, Nina spokojnie wyruszy w podróż do dziadka. Plan wydawał się idealny i nic nie wskazywało na to, że pojawią się jakieś problemy. A jednak, gdy spojrzała na swoje znamię, było już całkiem czarne. Wpadła w panikę, bo maść dziadka nie chciała działać. Gdy spojrzała w lustro ukazał jej się brzydki, zły, łysy mężczyzna. Przerażona zbiegła po schodach na dół do cioci. Carmen zrobiła jej napar uspokajający. Po chwili zadzwonił telefon. Niczego nieświadoma ciocia Carmen podniosła słuchawkę. Gdy skończyła rozmawiać, smutnym głosem powiedziała dziewczynce o tym, że jej dziadek umarł. Tej nocy Nina nie mogła zasnąć. Leżała i z rozpaczą wspominała dziadka Miszę. Nazajutrz wyruszyła razem ze swoimi zwierzętami do Wenecji samolotem. Gdy doleciała na miejsce, tam czekała już na nią Ljuba – jej niania, która była przyjaciółką babci i dziadka Niny. Jednak, gdy odbierała bagaże, spostrzegła, że brakuje jej tomów ‘’zaginionych’’ pisarza Biriana Birova. Liuba zostawiła numer telefonu i adres domu, na wypadek, gdyby książki jednak się odnalazły i wyruszyły w kierunku willi. Gdy szły, Nina spostrzegła, że obserwuje ją dwójka dzieci. Były to bliźnięta, które na bluzach miały napisane literę K… Dziewczynka krzyknęła do nich, ale nie otrzymała odpowiedzi. Gdy doszły na miejsce weszła do środka. Chwilę później spacerując otworzyła drzwi do pokoju dziadka. Znalazła tam zeszyt i kule, które następnie zabrała do swojego pokoju. Spacerując tak, zauważyła, że pokój luster, bo taką miał nazwę, był zamknięty. Gdy kładła się spać, przyszła Ljuba. Przyniosła jej kawałek ciasta i utuliła do snu. Ninę zaciekawiło, dlaczego pokój luster był zamknięty. Tak rozmyślając zasnęła. Obudziła się o siódmej. Następnie wstała, ubrała się i wyszła na korytarz. Tam spostrzegła, że na obrazie, który przedstawiał jej babcie znajduje się kula. Zaskoczona, nie miała nawet czasu nad tym pomyśleć, ponieważ ktoś wrzucił przez okno owinięty w kartki kamień do pokoju. Było na nich napisane, że spotka ją taki sam los jak dziadka. Na dole widniała litera K. Wyjrzała przez okno, jednak tam spostrzegła tylko te same dzieci, które widziała już wcześniej. Gdy zeszła na dół spotkała ogrodnika, który wyjaśnił jej, że, są to Alvise i Barabessa – bardzo złe bliźnięta, które zabijają zwierzęta i rzucają kamieniami w ludzi. Nie rozumiała, dlaczego grożą jej i chcą ją zabić. Zeszła na dół, a tam spotkała Ljubę, która czekała na nią, aby wyjaśnić jej przyczynę śmierci dziadka. Dziadek Niny zginął podobno na zawał i żadna reanimacja mu nie pomogła. Na koniec wręczyła jej berło i krótki liścik, którego treści nie zrozumiała. Najpierw odbył się pogrzeb bez uczestnictwa rodziców Niny, a o osiemnastej przyszedł notariusz odczytać testament. Okazało się, że dziadek Misza przekazał cały swój majątek córce Verze, a wille Espasie i wszystkie jego książki, zapiski, notatki oraz dużą sumę pieniędzy Ninie. Stróżówkę zaś przekazał Carlowi Berrnottiemu. Ljuba obiecała, że nie zostawi jej samej i będzie mogła zawsze na nią liczyć. Przekazała jej także taldom lux i klucze, które dziadek zostawił dla niej przed śmiercią. Wzięła je i zaczęła je wkładać do wszystkich zamków szukając właściwego. Okazało się, że były to klucze, z których jeden pasował do pokoju luster. Pokój ten był cały wypełniony lustrami. Gdy weszła do środka, w jednym z luster ukazał jej się ten sam potwór, który ukazał się w jednym z pokoi w domu ciotek. Na szczęście zdążyła się szybko wydostać. Uciekając zamknęła drzwi na klucz, obiecując sobie, że już nigdy tam nie wejdzie.
Następnego dnia Nina, zabierając ze sobą rzeczy pozostawione jej przez dziadka, udała się do Sali Doży. Krzyknęła jeszcze po drodze do Ljuby, aby jej nie przeszkadzać. Niania oczywiście zgodziła się, ale powiedziała, że o siedemnastej mają przyjść dzieci, uczniowie dziadka. Jednak, kiedy stanęła pod drzwiami, okazało się, że są zamknięte. Dopiero po chwili zorientowała się, że to kula, którą dostała, otwiera zamknięte drzwi. W środku znajdowało się doskonale wyposażone laboratorium. Na regale w środku książki znalazła list, który dziadek napisał do Niny. Po przeczytaniu, zgodnie z jego wskazówkami, Nina przekręciła gałkę obok kominka. Rozpoczęło się wyświetlanie filmu, który przygotował dziadek. W filmie wyjaśnił Ninie, że musi ochronić Xorax i jego tajemnice oraz pokonać złego Karkona Ca’ d’Oro. Wiedziała już, co ma robić. Jej pierwszym zadaniem było otworzenie tunelu. Nie miała jednak pojęcia, jak to zrobić, dlatego zaczęła przeszukiwać laboratorium w celu znalezienia jakiejś wskazówki. Nagle niechcąco dotknęła jednej z ksiąg, a ta odezwała się. Była to księga Magicznego Wszechświata, która mogła odpowiedzieć na każde zadane przez nią pytanie. Wyjaśniła dziewczynce, że Xorax jest szóstym księżycem trzeciego słońca, oraz że mieszkają na nim Xoraxanie, którzy próbują pokonać zło. Nie mogą opuszczać planety, dlatego kontaktują się z Dobrymi Magami takimi jak dziadek Misza. Po chwili Nina wybiegła z Sali, ponieważ była spóźniona, a nie chciała zrobić złego wrażenia. Na miejscu czekało już na nią czworo dzieci: Roxe – bardzo silna dziewczyna, Fiore – dziewczynka lubiącą muzykę klasyczną i malarstwo oraz kochającą zwierzęta, a także bardzo rozmowny Cesco oraz nieśmiały Dodo. Dzieci szybko zaprzyjaźniły się z Niną i nie mogły się doczekać kolejnego spotkania. Gdy jednak wychodziły, bliźnięta z literką K rzuciły duży kamień w plecy Roxe. Na szczęście nic poważnego się nie stało. Pożegnali się i Nina wróciła do domu z książką, którą dostała od swoich nowych przyjaciół. Po chwili odkryła, że Birian Birov w swoich książkach opisał Xorax i przez to, że nie chciał zdradzić więcej sekretów Karkonowi został zabity przez Pandemon Mortalis- broń stworzoną przez Karkona. Dzięki tym książkom i pomocy Księgi, Nina nauczyła się alfabetu Szóstego Księżyca.
Chwilę później weszła do kuchni, okazało się, że przyszedł listonosz, który przyniósł dokumenty potrzebne do zdania egzaminów oraz złamany napis wiszący nad łóżkiem w Madrycie. Chwilę później wyszła spotkać się z przyjaciółmi. Wzięła ze sobą eliksir. Miał jej powiedzieć czy może ufać uczniom dziadka. Jej nowi przyjaciele przeszli tę próbę i wymienili się informacjami. Nina dowiedziała się, że bliźnięta Barabessa i Alvise, służą Karkonowi i mieszkają w sierocińcu razem z innymi dziećmi. Na jego usługach są też jego najpilniejsi uczniowie: Gastillo, Sabina i Irene oraz zły asystent Visciolo. Aby ich pokonać dziewczynka musiała odnaleźć pierścień dymu. Był ukryty w jednym z luster, a w nim siedział potwór. Wzięła ze sobą Taldom Lux i z odwagą pobiegła pokonać potwora. Udało jej się to i odzyskała pierścień. Musiała jeszcze otworzyć przejście. Aby to zrobić musiała udać się do sierocińca i potrzymać przez chwilę broń karkona. Dlatego stworzyła eliksir, który sprawił, że stała się zła i brzydka. Po drodze odkryła, że dzieci, które mieszkają w sierocińcu są tak naprawdę androidami. Na miejscu, dotknęła broni i gwiazda na jej ramieniu zrobiła się czarna i przejście się otworzyło. Ale nie mogła wejść do tunelu, ponieważ nie przeczytała czarnego zeszytu, dlatego wzięła się od razu za czytanie. W zeszycie było napisane o zwierzętach i roślinach, które mieszkają na Xorax. Po przeczytaniu weszła do tunelu i odkryła Acqueo Profundis- podwodne laboratorium. W kącie dostrzegła również robota Maksa 10-pl, lecz nie zdołała go uruchomić, dlatego wróciła do swoich przyjaciół. Gdy później siedziała razem z nimi, przybiegł ogrodnik, mówiąc, że porwali jej psa Adona. Nina i jej przyjaciele wiedzieli już, kto go porwał. Był to Karkon, który postanowił się zemścić. Nie wiedziała, co zrobić, dlatego zapytała księgę. Ustalili plan. Oślepią wrogów a łańcuchy, którymi był związany pies roztopią dzięki Taldon Lux. Ich plan się powiódł i chwilę później byli znów razem, lecz Karkon szykował nową zemstę. Po uwolnieniu Adona postanowili uruchomić Maksa 10-pl. A gdy został uruchomiony postanowił im pomagać i Nina wyruszyła w podróż na planetę Xorax. Tam spotkała swojego dziadka i poznała Etereae, która podarowała jej podarki: Jambir i pióro Gugi. Gdy wróciła opowiedziała przyjaciołom o swojej podróży. Pierwszym zadaniem było udanie się do przeszłości. Gdy siadała, aby odpocząć na kanapie, rozległ się dzwonek i weszła ciocia Andora. Nie była to jednak ona tylko android podstawiony przed laty przez Karkona. W nocy wkradła się do pokoju Niny i wykradła Jambir. Na szczęście przeszkodzono jej w doręczeniu go Karkonowi, ale zostało wysłane do niego zdjęcie Jambiru. Po zdemaskowaniu fałszywej ciotki Nina i jej przyjaciele na Gugie wyruszyli na wyspę wielkanocną. Tam znaleźli ósmą figurkę Moai i przywrócili jej światło. Podczas powrotu przeszkodził im jednak Karkon, który po otrzymaniu zdjęcia stworzył taką samą kopię i mógł podróżować w taki sam sposób jak Nina. Zaczęła się walka i byli w niebezpieczeństwie. W ucieczce pomogła im Guga, która usłyszawszy, że grozi im niebezpieczeństwo, przyleciała na ratunek. Gdy wrócili, okazało się, że tabliczka, którą zabrali z wyspy pękła. Wypłynął z niej pomarańczowy płyn, który zamienił się w litery. Dziewczynka wzięła słomkę i wessała je, a później wypluła białą kartkę. Był do list od jej prapradziadka, w którym mówił, że Nina musi odnaleźć cztery Arkany.
Gdy wrócili Nina i jej przyjaciele razem z Gąbkiem- magicznym stworzeniem z Xorax wyruszyli do sierocińca, aby odzyskać Jambir. Wyprawa jednak nie powiodła się, ale uciekając znaleźli pierwszy Arkan i zeszyt z notatkami Karkona. Gdy wrócili, dowiedzieli się od Maksa 10-pl, że ciotka Niny żyje i jest uwieziona. Dlatego sporządzili eliksir i wcierając go w zęby, przenieśli się w przyszłość i na parę minut zobaczyli, co wydarzy się w przyszłości. Zjedli liście żagielnika i zaczęli latać. Wzbili się w powietrze i polecieli wprost do miejsca, w którym Andora była uwięziona. Na miejscu musieli pokonać androidy. Ale i to przyszło im z łatwością. Pokonali ich i uwolnili ciotkę Niny, która okazała się zupełnie inną osobą niż jej android. Była miła i sympatyczna. Nina od razu ją polubiła. Następnego dnia nastał dzień egzaminów. Nina wstała o siódmej, ubrała się i wyszła. Zdała egzaminy, ale pozostali uczniowie musieli zdawać w innym terminie, ponieważ rozeszła się wieść o skradzionym posągu lwa. Okazało się, że stał za tym Karkon. Dzieci musiały go powstrzymać, ponieważ cała Wenecja była w niebezpieczeństwie. Eterea wyjaśniła dziewczynce, że Karkon chce uczynić skrzydlatego lwa swoim sługą i może doprowadzić do zalania Wenecji. Dlatego Nina razem z Dodo wyruszyli w podróż, aby odszukać Karkona. Stali się niewidzialni, a gdy go zobaczyli dziewczynka odebrała mu kielich oraz uwolniła posąg lwa. Karkon zaś przykryty falami zniknął w morzu.