Eneida - Problematyka

Głównym zagadnieniem „Eneidy” jest pochwała Rzymu.
Wśród dzieł Wergiliusza, właśnie to dzieło jest najważniejsze.
Tematem przewodnim jest przedstawienie założenia Rzymu.
Dzieło było pisane na zlecenie cesarza, dlatego też Wergiliusz musiał opisać motywy patriotyczne, właściwie wplątać je w treść pozycji.
Wergiliusz pisząc dzieło, musiał mieć też na uwadze, żeby opisać zalety samego cesarza.
Wergiliusz pisze o przeznaczeniu, które oprócz bogów kieruje losem człowieka, w tym konkretnym przypadku żywotem potomka bogów, Eneasza.
W poemacie tym odnajdziemy bogów rzymskich. Rzymianie wykorzystali spuściznę starożytnej Grecji tamtejszym bożkom przypisując swoje nazwy.
W poemacie tym mamy rolę przepowiedni, konkretnie chodzi w tym przypadku o Troję.
Autor dzieła żyje w czasach politeizmu, w ciekawy sposób opisuje konflikty, które zachodziły wśród bogów, jak m.in. spór który toczyły Wenus oraz Junona.
Podobnie jak ma to miejsce w przypadku „Odysei”, również tutaj akcja utworu jest rwana.
Wergiliusz poprzez przedstawienie mitu o Eneaszu przedstawia losy Rzymu, autor chce zagłębić się w początki tego miasta. Dzieło było pisane na zlecenie cesarza Oktawiana Augusta, więc istotną kwestią było też zagrzanie Rzymian do walki o nowe ziemie.
W czasach, kiedy Polska była pod zaborami, poematów o podobnym zabarwieniu emocjonalnym potrzebowaliśmy my. Właśnie dlatego „Eneida” jest tak bliska sercom Polaków, gdyż zagrzewa do walki, do czynnego i zbrojnego oporu.
Polacy wielokrotnie tłumaczyli Eneidę, czynili to m.in. Zygmunt Kubiak oraz Andrzej Kochanowski.
Pewnym problemem w odczytaniu „Eneidy” stanowi fakt, że nie została nigdy dokończona z tej racji, że Wergiliusz przed napisaniem całości zmarł.
Autor stawia tezę, że przeznaczeniem Rzymu jest osiągnięcie wielkości, ma się to dokonać poprzez opisanego już Eneasza.
Rzymianie po przeczytaniu „Eneidy” mieli osiągnąć świadomość, że ich kraj, który poprzez wieki przechodził wiele trudnych chwil, wiele traum i nieszczęść, w rzeczywistości jest niezniszczalny.
Państwo, które tak wiele przetrwało, ma prawo rządzić światem.
„Eneida” jest istotna z tej przyczyny, że stanowi kamień węgielny cywilizacji europejskiej, w ten sposób dzięki takim dziełom budowana jest ponadnarodowa mentalność i więź obywateli Starego Kontynentu.
Wergiliusz tworzy bohatera, któremu dane będzie zmieniać losy świata.
Możemy nauczyć się, że musi on posiadać swego rodzaju moralną elastyczność, jak to ładnie mówią Francuzi, być w swoich czasach, etre dans les temps.
Obcując z tą książką mamy świadomość, że obcujemy ze złotymi czasami rzymskiej literatury.
Wergiliusz wskazuje jeszcze na jedno, choć wielkość Rzymu jest zapisana w gwiazdach, jednak bez walki i starań, nic samo się nie dzieje. W celu wypełnienia przepowiedni, obywatele muszą wykonać ogrom pracy, przelać całe mnóstwo krwi.
Poemat ten jest o miłości, chciwości, zdradzie, akceptacji oraz o tym, że czasami należy wykonać sporo pracy celem odnalezienia swego miejsca w świecie pełnym trudności.