Harry Potter i Komnata Tajemnic

Streszczenie

Książkę rozpoczyna opis wakacji Harry’ego w domu wujostwa. Chłopak jest smutny, gdyż nie otrzymuje żadnych wiadomości od swoich przyjaciół, nawet życzeń z okazji jego dwunastych urodzin. Pewnego dnia wuj Vernon informuje go, że będą mieli gości i w tym czasie Harry ma siedzieć cicho w swoim pokoju. Kiedy zjawiają się goście, Harry w swoim pokoju odkrywa Zgredka – skrzata domowego, który namawia Harry’ego, by ten nie wracał do Hogwartu, gdyż nie będzie tam bezpiecznie. Skrzat przyznaje się, że przejmował on wszystkie listy do Harry’ego, by chłopak uznał, że nikt na niego nie czeka. Ponieważ Zgredek nie chce ujawnić szczegółów nadchodzącego niebezpieczeństwa, Harry nie zgadza się na pozostanie w świecie niemagicznym. Skrzat wybiera radykalne rozwiązanie – zbiega do kuchni i magicznie unosi miskę leguminy, po czym rozbija ją na środku kuchni. Dursleyowie próbują wyjaśnić gościom sytuację, jednak wizyta kończy się, gdy do domu przylatuje sowa z Ministerstwa Magii. Przynosi ona Harry’emu list przypominający o zakazie używania magii poza szkołą. Ucieszony tą informacją wuj zamyka chłopca w jego pokoju i montuje kraty w oknach.

Pewnej nocy Harry budzi się, słysząc dźwięki zza okna, Okazuje się, że na zewnątrz jest Ron i jego bracia Fred i George w zaczarowanym, latającym samochodzie. Decydują się oni wyrwać kratę z okna i zabrać Harry’ego od mugoli do swojego domu. Pani Weasley wita Harry’ego jak przybrane dziecko, ale jest wściekła na synów, że bez pozwolenia zabrali latające auto. Pan Weasley również potępia zachowanie synów, ale jako fan przedmiotów mugoli jest zainteresowany głównie tym, jak działają jego modyfikacje w samochodzie. Pod koniec wakacji Weasleyowie i Harry umawiają się z Hermioną na ulicy Pokątnej, aby kupić nowe podręczniki. W księgarni odbywa się akurat spotkanie z Gilderoyem Lockhartem, autorem wielu książek o swoich niebezpiecznych przygodach. Okazuje się, że jest on nowym nauczycielem obrony przed czarną magią. Jest on zadowolony ze spotkania z Harrym ze względu na popularność ich obu. Niespodziewanie w księgarni dochodzi do bójki pana Weasleya z Lucjuszem Malfoyem, ojcem Draco, który obraża rodzinę Weasleyów.

Pierwszego września Weasleyowie spóźnieni docierają na dworzec. Harry i Ron mają jako ostatni przejść przez ścianę prowadzącą na właściwy peron, ale ta niespodziewanie nie chce ich przepuścić. Chłopcy decydują się polecieć do szkoły samochodem. Pod koniec trasy samochód zaczyna się psuć, ostatecznie rozbija się na szkolnych błoniach i wpada na wierzbę bijącą – magiczne drzewo atakujące wszystko co znajdzie się w jego zasięgu. Różdżka Rona zostaje złamana, ale ostatecznie chłopcom udaje się uciec, zaś samochód wyrzuca ich rzeczy i odjeżdża do Zakazanego Lasu. Profesor Snape, który zabiera ich do szkoły grozi, że zostaną wyrzuceni, ale okazuje się to nieprawdą.

Rozpoczynają się lekcje. Na zajęciach z zielarstwa uczniowie przesadzają mandragory – rośliny, których korzenie mają kształt dziecka, a ich krzyk jest niebezpieczny dla słuchających. Na lekcji obrony przed czarną magią Lockhart prezentuje chochliki kornwalijskie. Kiedy wypuszcza je z klatki, a jego zaklęcie poskramiające wydaje się nie działać, kończy zajęcia i wyznacza Harry’ego, Rona i Hermionę do wyłapania chochlików i posprzątania klasy. Po lekcjach odbywają się treningi quidditcha. Na jednym z nich Gryfonom przerywa drużyna Slytherinu, do której dołączył Draco Malfoy, gdyż jego rodzina ufundowała nowe miotły. Gdy Draco nazywa Hermionę szlamą, Ron chce go przekląć, ale złamana różdżka nie działa poprawnie, zaklęcie zostaje odbite i chłopak sam zaczyna wymiotować ślimakami. Harry i Hermiona prowadzą go do Hagrida.

Harry spędza wieczór w gabinecie Lockharta, odrabiając szlaban, podczas którego pomaga profesorowi odpisywać na listy od wielbicieli. W pewnym momencie dobiega go dziwny głos, jednak profesor wydaje się niczego nie słyszeć. W Noc Duchów trójka przyjaciół idzie na przyjęcie organizowane przez duchy. Kiedy wracają, głos rozlega się ponownie i znowu słyszy go tylko Harry. Podążając za tym głosem natrafiają na korytarz z mrocznym napisem, informującym o otwarciu komnaty tajemnic, pod którym wisi kotka woźnego Filcha. Gdy na miejsce przybywa profesor Dumbledore, mówi wszystkim, że kotka nie jest martwa, ale spetryfikowana i uda się przywrócić ją do zdrowia.

Na lekcji historii magii uczniowie przekonują profesora, by opowiedział legendę o komnacie tajemnic. Wynika z niej, że komnatę może otworzyć jedynie dziedzic Salazara Slytherina, jednego z założycieli Hogwartu. Harry, Hermiona i Ron podejrzewają, że to Malfoy jest tym dziedzicem. Postanawiają uwarzyć Eliksir Wielosokowy, który pozwala zmienić się w inną osobę, aby przedostać się do pokoju wspólnego Ślizgonów i dowiedzieć się prawdy. Jako miejsce warzenia wybierają łazienkę, w której rezyduje duch Jęczącej Marty, gdyż warzenie trwa około miesiąca, a to miejsce nie jest odwiedzane przez uczniów.

Na meczu quidditcha Harry jest prześladowany przez tłuczek, jedną z piłek, która stara się strącić go z miotły. Ostatecznie kończy ze złamaną ręką. Lockhart upiera się, że go wyleczy, mimo że Harry nie chce się na to zgodzić. Ostatecznie zaklęcie nauczyciela nie leczy złamania, za to usuwa wszystkie kości z ręki Harry’ego. Trafia on do skrzydła szpitalnego. Tam odwiedza go Zgredek, który przyznaje się do zaczarowania tłuczka. Skrzat znika, bo do skrzydła szpitalnego nauczyciele przynoszą kolejną spetryfikowaną ofiarę dziedzica Slytherina.

Profesor Lockhart postanawia zorganizować w Hogwarcie Klub Pojedynków. Do pomocy zaproszony jest profesor Snape, który w pokazowym pojedynku bez wysiłku pokonuje Lockharta. Następnie Harry zostaje zaproszony na podest, a Snape wybiera Malfoya na jego przeciwnika. Ten wyczarowuje wielkiego węża. Okazuje się, że Harry potrafi rozmawiać z wężami i stara się uspokoić zwierzę. Nikt jednak nie rozumie wężomowy, więc uczniowie boją się, że skłania węża do ataku. Nauczyciele opanowują sytuację, jednak po szkole rozchodzi się plotka, że to Harry jest dziedzicem Slytherina, gdyż wężomowa to cecha tego rodu.

W Święta w Hogwarcie zostaje niewiele uczniów, w tym Malfoy i jego towarzysze. Trójka Gryfonów postanawia zatem zażyć Eliksir Wielosokowy. Hermiona trafia do skrzydła szpitalnego, gdyż przez pomyłkę dodała do swojej porcji włos kota, natomiast Harry i Ron z sukcesem przemieniają się w przyjaciół Malfoya. Okazuje się jednak, że to nie on jest dziedzicem Slytherina. W łazience Jęczącej Marty Harry znajduje tajemniczy dziennik. Wydaje się on niezapisany, jednak kiedy chłopak zaczyna w nim pisać, dostaje odpowiedzi od Toma Riddle’a, dawnego właściciela dziennika sprzed kilkudziesięciu lat. Harry wie, że w tamtych latach w Hogwarcie również atakował potwór z Komnaty Tajemnic, więc pyta o szczegóły. Zostaje wciągnięty do środka dziennika, gdzie widzi, że oskarżony został wówczas Hagrid, który hodował w zamku olbrzymiego pająka imieniem Aragog.

Kolejne osoby zostają spetryfikowane. Harry z Ronem, kryjąc się pod peleryną niewidką, odwiedzają Hagrida, gdzie wkrótce pojawiają się przedstawiciele Ministerstwa Magii, aby go aresztować. Wychodząc, Hagrid zasugerował, że aby się czegoś dowiedzieć, należy iść za pająkami. Chłopcy podążają więc ich śladem i trafiają do Zakazanego Lasu, gdzie spotykają Aragoga i jego pajęczą rodzinę. Dowiadują się od niego, że Hagrid nie ma nic wspólnego z atakami, a w Komnacie Tajemnic ukryty jest bazyliszek, który poprzednio w damskiej łazience zabił dziewczynkę. Pająki nie chcą jednak wypuścić Gryfonów, gdyż uznały ich za pożywienie. Chłopców ratuje porzucony samochód, którym udaje im się uciec na skraj lasu. Po powrocie do zamku dowiadują się, że Hermiona także została spetryfikowana. Kiedy odwiedzają ją w skrzydle szpitalnym, znajdują notatkę, z której wynika, że bazyliszek porusza się po zamku rurami.

Harry i Ron chcą powiadomić nauczycieli o swoim odkryciu, jednak w międzyczasie wszyscy uczniowie są proszeni o powrót do swoich komnat. Chłopcy ukrywają się w pokoju nauczycielskim i dowiadują się, że potwór porwał Ginny Weasley, młodszą siostrę Rona. Lockhart jako specjalista od czarnej magii zostaje wyznaczony do walki z potworem. Harry i Ron chcą mu przekazać informacje, które zdobyli, jednak okazuje się, że profesor planuje wyjechać, gdyż nie jest tak dobry, jak wszyscy uważają, a opisywanych w jego książkach przygód nie przeżył osobiście. Chłopcy zabierają go jednak ze sobą do Komnaty Tajemnic. Harry orientuje się, że dziewczynka, która zginęła przed laty to Jęcząca Marta. W jej łazience znajduje symbol węża na umywalce i, używając wężomowy, otwiera tajemne przejście. W drodze do komnaty Lockhart próbuje wyczyścić chłopcom pamięć uszkodzoną różdżką Rona, jednak zaklęcie trafia w niego, a wybuch powoduje zawalenie się tunelu. Ron z Lockhartem zostają oddzieleni od Harry’ego, który sam rusza w dalszą drogę.

W komnacie Tajemnic Harry widzi nieprzytomną Ginny, nad którą stoi Tom Riddle. Okazuje się, że to wspomnienie-widmo młodego Lorda Voldemorta. Ginny przed Harrym pisała z nim poprzez dziennik, przez co wspomnienie stawało się coraz silniejsze, zaś Ginny została opętana i pomagała w atakach na uczniów. Riddle uwalnia bazyliszka, a Harry stara się z nim walczyć. W pewnym momencie pojawia się feniks Dumbledore’a, który rzuca Harry’emu Tiarę Przydziału. Chłopak wyciąga z niej miecz, którym zabija bazyliszka. Mimo że zostaje raniony przez kieł potwora i zatruty jego jadem, udaje mu się ocaleć, gdy feniks obmywa ranę swoimi łzami. Harry używa kła, by zniszczyć dziennik Riddle’a. Następnie feniks wynosi wszystkich z Komnaty Tajemnic.

Kiedy Harry opowiada profesorowi Dumbledore’owi o wydarzeniach z Komnaty Tajemnic, w zamku zjawia się Lucjusz Malfoy. Harry orientuje się, że to Malfoy jest panem Zgredka i to on podrzucił Ginny dziennik podczas wakacyjnego spotkania w księgarni. Udaje mu się sprawić, że Zgredek zyskuje wolność. W Hogwarcie zostaje zorganizowana uczta, na której pojawiają się spetryfikowane przez bazyliszka osoby, którym zaaplikowano wywar z mandragor, a także Hagrid, który odzyskał wolność. Końcowe egzaminy zostają odwołane, a parę dni później rozpoczynają się wakacje.

Streszczenie szczegółowe

W rozdziale pierwszym (zatytułowanym „Najgorsze urodziny”) dowiadujemy się, że Harry Potter spędza swoje kolejne wakacje w domu wójtostwa. Tymczasem w dniu dwunastych urodzin chłopca zdaje się, że Państwo Dursleyowie zapomnieli o tak ważnym dniu dla Harry’ego. Podczas śniadania wuj Vernon informuje wszystkich zebranych przy stole, iż wieczorem na kolację przybędą do nich Państwo Masonowie. Jest to zamożna rodzina przedsiębiorców budowlanych, z którymi pan Dursley planuje podpisać ważną umowę dotyczącą sprzedaży świdrów produkowanych przez jego firmę. Vernon przydziela każdemu konkretne zadanie do wykonania. Harry’emu polecono siedzenie cicho w swoim pokoju oraz udawanie, że nie istnieje. W ogrodzie chłopiec dostrzega parę oczu wpatrującą się w niego z żywopłotu. Kuzyn Harry’ego – Dydley dokuczał małemu czarodziejowi, a kiedy ten zagroził mu użyciem magii, młody Dursley uciekł, aby jak najszybciej poskarżyć się matce. Po nędznej kolacji, przygotowanej przez ciotkę, Harry udał się do swojego pokoju, gdzie okazało się, że nie jest sam.
W rozdziale drugim („Ostrzeżenie Zgredka”) dowiadujemy się, że niespodziewanym gościem w pokoju Harry’ego był domowy skrzat o imieniu Zgredek. Stworek przybył, aby przekazać młodemu czarodziejowi bardzo ważną wiadomość, ale z nieznanego powodu wzbrania się przed tym, robiąc potworny hałas. Harry w obawie przed przybyciem rozłoszczonego wujostwa próbuje uspokoić Zgredka, proponując mu odpoczynek. Na pytanie „Może usiądziesz?” magiczne stworzenie prawie wyjawia złą prawdę o swoim właścicielu, ponownie tworząc głośny harmider. Ostatecznie okazuje się, że Zgredek przybył do Harry’ego, aby ostrzec go przed rychłym niebezpieczeństwem, czyhającym na niego po powrocie do Hogwartu. Prosi chłopca, aby pozostał u wujostwa na Privet Drive, zdradzając przy tym swoje wcześniejsze działania, wszczęte w celu uchronienia Harry’ego przed powrotem do szkoły dla czarodziejów. Przyznaje, że przechwytywał listy wysyłane przez Rona, Hermionę oraz Hagrida, gdyż był przekonany, że jeśli Harry pomyśli, iż jego przyjaciele o nim zapomnieli, pozostanie u Państwa Dursleyów, z daleka od niebezpieczeństwa. Młody czarodziej próbował zabrać Zgredkowi ukradzione listy, lecz stworek szybko uciekł schodami na dół, gdzie za pomocą Zaklęcia Swobodnego Zwisu zniszczył leguminę, zrzucając ją na podłogę, a następnie zniknął. Wujostwo o cały incydent oskarżyli chłopca. Po chwili do domu Dursleyów przyleciała sowa, która zrzuciła na głowę pani Mason list z Ministerstwa Magii, niwecząc tym możliwość zawarcia korzystnej transakcji przez wuja Vernona. Wiadomość dostarczona młodemu czarodziejowi stanowiła ostrzeżenie przed używaniem czarów poza szkołą, pod groźbą wydalenia z Hogwartu. Za swoją niesubordynację Harry został pozbawiony magii, tracąc przy tym swoją jedyną broń przeciwko wujostwu – strach przed czarami. Od tej pory chłopiec cały czas przebywał zamknięty w swoim pokoju, aż do czasu pojawienia się niespodziewanej możliwości ucieczki.
Rozdział trzeci („Nora”) rozpoczyna się przyleceniem zaczarowanym samochodem braci Weasley – Rona, Freda oraz George’a. Aby uwolnić Harry’ego z zamkniętego pokoju, w którym uwięzili go Państwo Dursley, chłopcy musieli za pomocą liny usunąć kratę z okna. Podczas pakowania do pojazdu swoich bagaży przez młody czarodziej został usłyszany przez wuja Vernona, który szybko przybiegł, aby powstrzymać Harry’ego przed ucieczką. Okazało się to bezskuteczne, a bracia Wesley wraz z młodym Potterem odlecieli do domu Rona – Nory. Harry opowiedział przyjaciołom o swoich wakacyjnych przeżyciach oraz dowiedział się, że ojciec Draco – Lucjusz Malfoy dawniej był zwolennikiem Voldemorta. George i Fred uważali, że może oni wysłali Zgredka, aby odwieść Harry’ego od powrotu do Hogwartu. Chłopcy obmyślili chytry plan, aby Państwo Weasley nie odkryli ich nocnej przejażdżki samochodem, jednakże okazało się, że matka braci świadoma samowolnej eskapady już czekała na wszystkich, niezbyt zadowolona ze swoich dzieci. Podczas śniadania pojawił się ojciec Rona, George’a i Freda – Arthur Weasley, wielbiciel mugoli (tzn. ludzi niebędących czarodziejami), który przyznał się, że sam zaczarował stary samochód, aby latał. Mężczyzna nie był zły na dzieci za kradzież pojazdu, lecz wydawał się zdecydowanie podekscytowany nową przygodą.
Na początku rozdziału czwartego (W księgarni „Esy i Floresy”) Harry i Ron otrzymują list wysłany z Hogwartu z listą podręczników obowiązującym w przyszłym roku szkolnym. Wszystkie książki oprócz jednej napisał Gilderoy Lockhart, znany pisarz i celebryta, niezwykle utalentowany czarodziej. Podręczniki Lockharta okazały się drogie, co stanowiło nie mały problem dla biednej rodziny państwa Weasley. Ponadto w tym roku po raz pierwszy do Hogwartu udaje się mała Ginny – siostra Rona i bliźniaków, co pogłębia kłopot finansowy. Harry z całą rodziną Weasleyów miał udać się na Ulicę Pokątną za pomocą proszku Fiuu, którego zastosowanie wytłumaczył chłopcu Fred. Niestety młody Potter niedokładnie wymówił nazwę celu docelowego, w wyniku, czego trafił do sklepu Borgina i Burkesa przy ulicy Śmiertelnego Nokturna, gdzie spotkał swojego wroga – Draco Malfoya w towarzystwie ojca Lucjusza, chcącego sprzedać w sklepie jakiś przedmiot. Zdarzenie to wydało się Harry’emu dość podejrzane, dlatego też postanowił przyjrzeć się tej sprawie. Niestety usłyszał tylko niepochlebne komentarze dotyczącego jego i jego przyjaciół. Kiedy Malfoyowie wyszli ze sklepu, a Borgin zniknął na zapleczu, młody czarodziej wymknął się z budynku. Chłopiec znalazł się na Ulicy Śmiertelnego Nocturnu, przepełnionej sklepami zdecydowanie nieprzeznaczonymi dla przyzwoitych czarodziejów. Nagle pojawił się Hagrid, szukający skutecznego środka na ślimaki. Mężczyzna zabrał Harry’ego na Ulicę Pokątną, gdzie pod bankiem Gringotta spotkał Hermionę, a po chwili również Weasleyów. Po wypłaceniu pieniędzy z banku wszyscy udali się do księgarni „Esy i Floresy”, gdzie Gilderoy Lockhart, autor podręczników do Hogwartu, miał podpisywać swoją najnowszą książkę. Pisarz „wyłowił” Harry’ego z tłumu i zrobił sobie z nim zdjęcie, po czym oznajmił, że w przyszłym roku szkolnym w Hogwarcie przejmie stanowisko nauczyciela obrony przed czarną magią. Po opuszczeniu księgarni młody Potter ponownie wpadł na Draco. Doszło do konfrontacji pomiędzy Weasleyami a Malfoyami, gdyż jak się okazało Arthur i Lucjusz nienawidzili się. Podczas kłótni ojciec Draco schował pomiędzy książkami, które Harry oddał Ginny, małą, czarna książeczkę. Awanturę zostaje przerwana przez Hagrida. Po zakupach wszyscy udają się do swojego domu.
Rozdział piąty („Wierzba bijąca”) opowiada o powrocie czarodziejów do Hogwartu. Weasleyowie z Harry przybyli do King’s Cross w ostatniej chwili. Ron z młodym Potterem mieli przejść przez Peron 9 i ¾ jako ostatni. Niestety z niewyjaśnionego powodu przejście się przed nimi nie otworzyło. Jedynym wyjściem z tej sytuacji zostało polecenie do szkoły zaczarowanym samochodem. Podczas lotu chłopcy napotkali kilka problemów. Czujnik niewidzialności nie chciał działać, a na dodatek tuż przy samym Hogwarcie uderzyli w wierzbę bijącą. Drzewo agresywnie zareagowało na niespodziewany atak, silnie uderzając konarami w pojazd. Ronowi i Harry’emu cudem udało się wydostać z samochodu. Po drodze do szkoły spotkali Severusa Snape’a, nauczyciela eliksirów, który wściekły zaciągnął ich do swojego gabinetu. Po chwili dołączyli do nich Albus Dumbledore, dyrektor Hogwartu, i Minerwa McGonagall, opiekunka Gryffindoru, domu przydzielonego chłopcom. Młodzi czarodzieje za swój wybryk zostali ukarani szlabanem. Ponadto sam dyrektor ostrzegł ich, przed kolejnym łamaniem regulaminu szkoły, gdyż w przeciwnym razie chłopcy zostaną wydaleni.
W rozdziale szóstym („Gilderoy Lockhart”) dowiadujemy się, że Hermiona jest oburzona występkiem Rona i Harry’ego. Dziewczynka wybacza chłopcom, dopiero po otrzymaniu przez Rona od rodziców wyjca, uznając to za odpowiednią karę. Rozpoczyna się pierwsza lekcja w tym roku – zielarstwo. Lockhart porywa Harry’ego na chwilę, aby wyjaśnić mu, że pomimo to, iż pozwolił zasmakować mu sławy, chłopiec nie powinien zjawiać się w szkole w taki sposób. Na zielarstwie uczniowie wyposażeni w nauszniki przesadzają mandragory, magiczne stworzenia zabijające swoim krzykiem. Po zajęciach Harry spotyka pierwszoroczniaka i swojego fana Colina Creevey’a, proszącego go ciągle o możliwość zrobienia mu zdjęcia. Podczas lekcji o obronie przed czarna magią Gilderoy Lockhart zrobił uczniom niezapowiedziany test wiedzy o samym sobie, a następnie wypuścił z klatki chochliki kornwalijskie. Jedno stworzonko wyrwało różdżkę nauczyciela i wyrzuciło je przez okno, ujawniając niskie umiejętności magiczne Lockharta. Pan Gilderoy zlecił Harry’emu, Hermionie i Ronowi zagonienie chochlików do klatki, a następnie uciekł.
W rozdziale siódmym („Szlamy i szepty”) poznajemy Olivera Wooda, kapitana drużyny Griffindoru, ćwiczącego do Quidditcha. Podczas treningu wtargnęli gracze Slytherinu z nowym członkiem – Draco Malfoyem i nowymi miotłami – nimbusami 2001. Draco pochwalił się zamożnością swojego ojca, co zdecydowanie zezłościło Hermionę, oskarżającą Ślizgona o wkupienie się do drużyny. Malfoy wściekły nazwał dziewczynę „szlamą”. Ron chciał dać nauczkę Draco i rzucić zaklęcie, mające spowodować pojawienie się ślimaków w ustach Ślizgana, jednakże okazało się, że różdżka chłopca uległa zepsuciu podczas ucieczki przed bijącą wierzbą i urok zadziałał na nim samym. Hermiona z Harrym zabrali młodego Weasleya do Hagrida, który pomógł Ronowi. Olbrzym wytłumaczył również, że „szlama” to obraźliwe określenie dziecka mugoli. Po powrocie do Hogwartu Profesor McGonagall przyporządkowała Harry’emu i Ronowi zadania, które mieli wykonać w ramach szlabanu. Młody Weasley został odpowiedzialny za wypolerowanie nagród w Izbie Pamięci, zaś Potter musiał pomagać Lockhartowi odpisywać na listy fanek. Harry pomagając profesorowi usłyszał lodowaty głos wydobywający się jakby ze ściany. Był przerażający. Ponadto wyrażał chęć uśmiercenia kogoś. Harry szybko wrócił do dormitorium, gdzie opowiedział o wszystkim Ronowi.
Rozdział ósmy („Przyjęcie w rocznicę śmierci”)zaczyna się powrotem ubrudzonego błotem Harry’ego z treningu Quidditcha. Chłopiec wracając do dormitorium zabrudził korytarze szkoły, co zezłościło Argusa Filcha. Woźny zaprowadził młodego czarodzieja do swojego biura, chcąc go ukarać. Uwagę Filcha odwrócił dźwięk tłuczonego szkła, za co obwinił Irytka. Kiedy woźny zniknął, aby sprawdzić źródło hałasu, Harry dostrzegł na biurku woźnego ulotkę z Wmiguroku – intensywnego kursu magii. Potter zaczął się zastanawiać, czy Filch jest czarodziejem czy może mugolem. Chłopiec szybko uciekł z biura woźnego i spotkał Prawie Bezgłowego Nicka, ducha wieży Griffindoru, który przyznaje, że namówił Irytka do odwrócenia uwagi Filcha. Ponadto wspomniał, ze w Noc Duchów przypadnie 500 rocznica jego śmierci, tłumacząc, że byłoby mu miło, gdyby Harry zechciał przybyć i wspomnieć członkom Koła Bezgłowych, że Nick był naprawdę przerażający, aby pozwolono mu do nich dołączyć. Chłopiec obiecuje wypełnić prośbę ducha. Na uroczystość przybył wraz z Hermioną i Ronem, lecz duchy nie potraktowały jego słów o Prawie Bezgłowym Nicku poważnie, dlatego też trójka przyjaciół postanowiła wrócić do dormitorium. Wracając do swojego pokoju, spostrzegli na schodach rozlaną wodę, a na ścianach widniejące krwawe napisy słów „Komnata Tajemnic została otwarta”, „Wrogowie dziedzica, strzeżcie się!” Co więcej, na uchwycie na pochodnie za ogon wisiała Pani Norris – kotka woźnego Filcha.
Rozdział dziewiąty („Napis na ścianie”) rozpoczyna się oskarżeniami Filcha o zabójstwo jego kota skierowanymi do trójki przyjaciół. Pojawia się Dumbledore, tłumacząc, ze Pani Norris nie jest martwa, a spetryfikowana. Ponadto nie ma żadnego dowodu, świadczącego o winie młodych czarodziejów. Nic nie postanowiono. Podczas lekcji o historii magii Hermiona poprosiła nauczyciela – pana Binsa o opowiedzenie im wszystkiego, co wie na temat Komnaty Tajemnic. Mężczyzna niechętnie się zgodził, tłumacząc, iż krąży pewna legenda jakoby Salazar Slytherin, będący jednym z założycieli Hogwartu, miał zostawić w zamku ukrytą komnatę z potworem wewnątrz. Natomiast, kiedy pojawi się jej dziedzic, komnata się otworzy, uwalniając bestię, aby oczyścić szkołę z mugolaków (dzieci powstających z związku czarodzieja z mugolem, przykładem może być Hermiona), których nienawidził Slytherin. Według trójki przyjaciół dziedzicem Komnaty Tajemnic może być Draco Malfoy. Hermiona sugeruje, aby przyrządzić Eliksir Wielosokowy, który pozwoli zamienić się im w każdą inną osobę. Postanowili wydusić z Draco wszystko, co wie na temat Komnaty.
Rozdział dziesiąty („Złośliwy tłuczek”) opowiada głównie o meczu Quidditcha pomiędzy Gryfonami a Ślizgonami. Mecz początkowo niczym się nie wyróżniał, aż do czasu. Jeden z tłuczków, kul mających za zadanie zrzucanie graczy z mioteł, uwziął się na Harry’ego, goniąc tylko jego. Chłopcu udało się zdobyć złoty znicz, gwarantujący wygarnę jego drużynie, jednak przypłacił za to złamaniem ręki przez tłuczka. Gilderoy Lockhart chciał pochwalić się swoimi umiejętnościami magicznymi, lecząc rękę Harry’ego, lecz usunął tylko z niej wszystkie kości. W wyniku tego zdarzenia chłopiec musiał udać się do szpitala i wypić mnóstwo eliksiru Szkielet–Wzro. Niedługo później nocą spotkał Zgredka, który przybył, aby z nim porozmawiać. Stworzonko przyznało, że zamknięcie przejścia na Peronie 9 i ¾ było jego sprawką, podobnie jak niemiły wypadek z tłuczkiem. Co więcej, wspomniał, że Komnata Tajemnic już wcześniej została otwarta, ale nie powiedział, przez kogo. Tej nocy został spetryfikowany również Colin Creewey, podzielając los Pani Norris. Znaleziono przy nim aparat z wypaloną kliszą. Albus Dumbledore nie miał już wątpliwości, Komnata Tajemnic została otwarta.
W rozdziale jedenastym („Klub pojedynków”), kiedy Harry doszedł do pełni zdrowia, zaczął szukać swoich przyjaciół, znajdując ich w łazience dla dziewczyn. Miejsce to nawiedza duch Jęczącej Marty, dlatego też nikt tutaj nie przychodzi, więc jest to idealne miejsce na wywarzenie Eliksiru Wielosokowego. Tuż przed świętami Lockhart ze Snapem założyli klub pojedynków. Dwaj czarodzieje zrobili pokaz własnych umiejętności, oczywiście Severus wygrał, ucząc uczniów zaklęcia rozbrajającego. Następnie uczniowie mieli dobrać się w pary, aby pojedynkować się ze sobą. Harry trafił z Malfoyem. Po pojedynku Draco wyczarował węża, który usiłował zaatakować Justina Fincha-Fletchleya z Hufflepuffu. Harry’emu udało się uratować chłopca, jednak wszyscy zgromadzeni uważali, że to Potter wyczarował gada i nakazał mu atak na ucznia Hufflepuffu. Hermiona z Ronem wyjaśnili mu później, że najwidoczniej potrafi posługiwać się językiem węży, z czego słynął Salazar Slytherin. Z takim obrotem spraw cały Hogwart zaczął traktować Harry’ego jak dziedzica Komnaty. Innego dnia, po kłótni z kilkoma członkami Hufflepuffu, Harry znalazł leżącego bez ruchu na podłodze Justina oraz zawiśniętego obok niego w powietrzu Prawie Bezgłowego Nicka, który również nie wydawał żadnych oznak „ życia”. Nagle pojawiła się profesor McGonagall, która zaprowadziła Harry’ego do gabinetu Dumbledora.
W rozdziale dwunastym („Eliksir Wielosokowy”) Harry, będąc w gabinecie dyrektora Dumbledora spostrzega Tiarę Przydziału. Postanowił ją ponownie założyć, aby sprawdzić czy ponownie przydzieli go do Gryffindoru, lecz ta odpowiada, że pasowałby do Slytherinu. Co więcej, to nie była jedyna dziwna rzecz, ptak Dumbledora bez powodu spłonął na jego oczach. Po chwili w gabinecie pojawił się Dumbledore, wyjaśniający chłopcu, że był świadkiem niezwykłego zdarzenia, a mianowicie samospalenia feniksa Fawkesa. Ponadto zapewnił chłopca, ze nie podejrzewa go o nic, o co został oskarżony zarówno przez profesor McGonagall jak i Filcha. W dzień Bożego Narodzenia Ron z Harrym zdobywają włosy Crabbe’a i Goyle’a, aby dzięki temu zamienić się w nich, przy użyciu Eliksiru Wielosokowego i dostać się do dormitorium Slytherinu. Trójka przyjaciół wypiła Eliksir Wielosokowy, lecz z niewiadomego powodu Hermiona odmówiła udziału w tak oburzającym przedsięwzięciu, w wyniku, czego tylko Ron wraz z Harrym zamienieni w goryle Malfoya, ruszyli do salonu Slytherinu. W drodze zaczepił ich Draco, wyjawiając im kilka ciekawych informacji. Wyznał, ze jego ojciec Lucjusz skrywa przedmioty, mogące nie spodobać się Ministerstwu Magii. Co więcej przyznał, że nie wie, kim jest Dziedzic Komnaty Tajemnic, ale pragnąłby posiadać takie informacje, chociażby, dlatego żeby mu pomóc pozbyć się ze szkoły mugolaków. Wspomniał również, iż przy wcześniejszym otwarciu komnaty jedna z uczennic zaginęła bez śladu. Ron niezwłocznie poinformował swojego ojca o posiadaniu przez Lucjusza Malfoya podejrzanych przedmiotów magicznych. Chłopcy nie pozyskali informacji, na które mieli nadzieję, więc wrócili do łazienki dla dziewcząt, w której czekała na nich Hermiona zamieniona w olbrzymiego kota. Okazało się, że eliksir nie służy tylko do przemian w ludzi, a najwyraźniej na szacie, którą zdobyła Hermiona znajdowały się nie ludzkie włosy, a kocia sierść.
Rozdział trzynasty („Bardzo sekretny dziennik”) rozpoczyna się podsłuchiwaniem Filcha przez Harry’ego i Rona. Woźny narzeka na sprzątanie łazienki dla dziewcząt, w której przebywa Jęcząca Marta. Okazało się, że duch dziewczyny miał atak złego humoru, gdyż ktoś rzucił w nią książką, co doprowadziło ją do łez i zalania całej łazienki. Harry i Ron odkryli, że książką, którą ktoś zaatakował Martę był pochodzący sprzed półwiecza pamiętnik należący do T.M. Riddle’a. Ron oznajmił, że kojarzy to nazwisko, gdyż nad jego nagrodą za specjalne zasługi dla Hogwartu odbijało mu się ślimakami po nieudolnie rzuconym zaklęciu. Obaj chłopcy jednogłośnie stwierdzili, że z pewnością znajdą tam coś o Komnacie Tajemnic, którą otwarto właśnie 50 lat temu. Ponadto stwierdzili, że nagrodę Riddle mógł otrzymać za schwytanie dziedzica. Po otwarciu pamiętnika chłopcy dostrzegli, że nie zostało tam zapisane ani jedno słowo. W Walentynki po korytarzach Hogwartu przechadzały się krasnoludki, rozesłane przez Lockharta, aby robić za walentynkową pocztę. Na oczach całej klasy Harry otrzymał swoją śpiewającą walentynkę, której adresatką okazała się mała Ginny. Wszyscy zaczęli śmiać się z niego, co wykorzystał Malfoy, podnosząc dziennik, upuszczony przez Pottera, i próbując go odczytać. Harry odebrał Draco pamiętnik Riddle’a. Nagle Harry wpadł na pewien pomysł. Zaczął pisać w dzienniku, a Riddle mu odpowiadał, obiecał, że opowie młodemu czarodziejowi, w jaki sposób złapał sprawcę wszystkich ataków wymierzonych w uczniów Hogwartu. Harry dostał się do wspomnienia Riddle’a. Znajdował się w gabinecie Dumbledora, w którym zobaczył jak ten rozmawia z autorem tajemniczego dziennika. Riddle prosił Albusa, aby nie zamykał szkoły, pomimo ataku bestii Slytherina i pozwolił mu zostać w Hogwarcie przez wakacje. Nie było to jednak możliwe, dlatego też autor dziennika zdecydował się wydać dziedzica Komnaty, którym według niego był Rubeus Hagrid, trzecioklasista, uwielbiający niebezpieczne magiczne stworzenia. Potworem z komnaty miał być w jego mniemaniu olbrzymi pająk, trzymany przez Hagrida w lochu. Ataki nagle ustały, szkoła nie została zamknięta, ale Hagrid został wydalony z Hogwartu, a jego różdżkę połamano.
W rozdziale czternastym („Korneliusz Knot”) Harry przygotowuje się do meczu Quidditcha. Rozgrywka zostaje odwołana, a chłopiec ponownie słyszy tajemniczy głos. Potter i Ron udają się do szpitala, gdzie dostrzegają spetryfikowaną Hermionę i inną uczennicę z Ravenclaw. Dziewczęta zostały zaatakowane podczas pobytu w bibliotece. Jedyną rzeczą, którą przy nich znaleziono było małe lusterko. Harry zauważa, że z jego dormitorium zniknął dziennika Riddle’a. Potter wraz z Ronem pod peleryną niewidką udali się do Hagrida, aby sprawdzić, czy ten wie, kim jest nowy dziedzic Komnaty. Jednakże chwilę później do chatki Hagrida wszedł Dumbledore z Korneliuszem Knotem, ministrem magii. Knot poinformował olbrzyma, że zabiera go do Azkabanu, więzienia dla najniebezpieczniejszych czarodziei, jako środek zapobiegawczy przed kolejnymi atakami wymierzonymi w społeczność Hogwartu. Jednakże sam Korneliusz poddaje w wątpliwość winność Hagrida. Pojawia się również Lucjusz Malfoy, informując, iż rada nadzorcza szkoły orzekła usuniecie Dumbledore’a ze stanowiska dyrektora Hogwartu. Uznano, że najwidoczniej nie jest w stanie poradzić sobie z atakami, mającymi miejsce w murach szkoły. Przed wyjściem z chatki Hagrid po kryjomu informuje Rona i Harry’ego, aby poszli za pajakami, a wtedy poznają całą prawdę.
W rozdziale piętnastym („Aragog”) Harry i Ron postanawiają posłuchać rady Hagrida i pod peleryną niewidką udają się do Zakazanego Lasu. Idąc za małymi pająkami, trafiają w końcu w nieprzeniknioną ciemność. Odnajdują na polanie samochód Arthura Weasley’a, a następnie zastają porwani przez olbrzymie pająki, zaciągające ich do swojego legowiska. Przywódcą stada był olbrzymi, stary i ślepy pająk o imieniu Aragog. To on był przerażającą bestią, ukrywana przez Hagrida półwieku temu w lochu. Pająk wytłumaczył chłopcom, że nie jest potworem z Komnaty Tajemnic, nie chce jednak wyjawić, kimbądź, czym jest prawdziwa bestia, atakująca uczniów. Niestety, po dyskusji Aragog nakazuje swoim podwładnym zaatakować Harry’ego i Rona, ale na szczęście ratuje ich niespodziewane pojawienie się samochodu państwa Weasley. Chłopcy latającym pojazdem wrócili do szkoły, a tam Harry dochodzi do wniosku, że tajemniczo zaginioną 50 lat temu uczennicą może być Jęcząca Marta.
Na początku rozdziału szesnastego („Komnata Tajemnic”) Ginny próbuje przekazać coś Harry’emu i Ronowi, ale z niewyjaśnionego powodu nie potrafi tego zrobić. Po tej niezręcznej rozmowie chłopcy próbowali dostać się do łazienki, aby porozmawiać z Jęczącą Martą, ale nakryła ich profesor McGonagall, kłamiąc jej, że idą odwiedzić spetryfikowaną Hermionę. Tak tez zrobili. W dłoni dziewczyny znaleźli kartkę, wyrwaną z jakiejś księgi. Był to opis bazyliszka. Nagle Harry wszystko zrozumiał, czym jest przerażający stwór z Komnaty Tajemnic i czyj lodowaty głos ciągle słyszy. Od razu chłopcy chcieli o swoim odkryciu powiadomić profesor McGonagall, ale niestety dowiedzieli się tam tylko o kolejnym ataku bazyliszka. Tym razem ofiarą została mała Ginny Weasley, która została porwana do Komnaty Tajemnic. Na ścianie pojawił się kolejny krwawy napis: „szkielet pozostanie w komnacie na wieki”. Pokonanie bestii powierzono Gilderoyowi Lockhartowi. Harry i Ron, chcieli powiadomić go o swoim odkryciu, lecz Lockhart zdążył się już spakować, aby uciec z Hogwartu. Przyznał się, że nie posiada tak niesamowitych umiejętności, jak sam opowiadał, a jego sława jest wynikiem rzucenia przez niego zaklęcia zapomnienia na kilku czarodziejów, a następnie przywłaszczenie dobie ich zasług. Chłopcy zmusili Lockharta do udania się z nimi do łazienki dla dziewcząt, gdzie Jęcząca Marta opowiedziała im całą historie swojej śmierci. Wyjaśniła, że widziała parę świecących się oczu przy jednej z umywalek, która nigdy nie działała. Okazało się, że znajduje się tam przejście do Komnaty Tajemnic, które Harry otworzył, używając języka węży. Chłopiec w raz z Ronem i Lockhartem zjechali po rurze na dół, gdzie w komnacie dostrzegli skórę ogromnego węża, na której widok Pan Gilderoy zemdlał. Niedługo potem odzyskał przytomność, zabierając Ronowi różdżkę, aby rzucić na chłopców zaklęcie zapomnienia, aby później móc powiedzieć, że nie udało mu się uratować małej Ginny, a Harry i Ron popadli w obłęd. Jak pamiętamy z rozdziału siódmego różdżka Rona została złamana podczas ucieczki przed wierzbą bijącą, a czary rzucane za jej pomocą oddziałują tylko na zaklinającego. W ten sposób to w Lockhartatrafiło zaklęcie zapomnienia, odrzucając go do tyłu na pobliską ścianę, powodując tym samym lawinę kamieni. Ron musiał zostać przy profesorze, zaś Harry ruszył w głąb Komnaty Tajemnic.
Rozdział siedemnasty („Dziedzic Slytherina”) rozpoczyna się momentem dostrzeżenia przez Harry’ego małej Ginny, leżącej na podłodze z dziennikiem w ręku. Zmaterializował się również Riddle, autor pamiętnika, zabierając Potterowi różdżkę. Chłopak przyznał się, że sam zwabił do Komnaty Harrty’ego, aby dowiedzieć się, w jaki sposób przeżył spotkanie z Voldemortem. Napisał w powietrzu trzymaną w ręku różdżką „TOM MARVOLO RIDDLE”, a następnie zmienił kolejność liter, tworząc nowe zdanie „I AM LORD VOLDEMORT”, ujawniając swoją prawdziwą tożsamość. Riddle wykrzyczał, że jest najpotężniejszym użytkownikiem magii, jednak Harry zaprzeczył jego słowom, uznając Albusa Dumbledore’a za najsilniejszego czarodzieja na świecie. W tym momencie pojawił się feniks Fawkes, przynosząc ze sobą Tiarę Przydziału, na co Tom uwolnił bazyliszka. Ptak Albusa wyłupił wężowi oczy, aby w ten sposób uchronić Harry’ego przed zabójczym spojrzeniem gada. Jednakże bazyliszek wciąż stanowił ogromne niebezpieczeństwo, gdyż perfekcyjnie wykorzystywał inne zmysły: węch i słuch. Tiara Przydziału uwolniła miecz, który Harry złapał za rękojeść i wbił broń w podniebienie węża, uśmiercając go. Niestety gad zdążył ukąsić chłopca, jednakże w tym momencie do Pottera przyleciał Fawkes, uzdrawiając go swoimi łzami. Harry wyrwał bazyliszkowi kieł, a następnie przebił ni dziennik Riddle’a, nieświadomie pozbywając się w ten sposób części duszy Voldemorta. Chwilę później przytomność odzyskuje Ginny, która przyznaje się, że będąc pod wpływem Riddle’a sama otworzyła Komnatę Tajemnic i dokonała wszystkich ataków na uczniów Hogwartu. Harry nie obwiniał dziewczyny. Wszyscy za pomocą feniksa opuścili komnatę.
Rozdział ostatni, osiemnasty („Nagroda Zgredka”) rozpoczyna się podróżą Harry’ego, Rona, Ginny i Lockharta do gabinetu Dumbledore’a, gdzie młody Potter opowiedział wszystkim całą historię. Ataki uczniów ustały, Albus wrócił na stanowisko dyrektora szkoły, wszystko powróciło do normalności. Do gabinetu wchodzi Lucjusz Malfoy, który niedawno został usunięty z rady nadzorczej za szantażowanie jej członków, oznajmiając, że wie, kto przekazał Ginny dziennik Riddle’a. Harry dostrzegł u boku Lucjusza małego Zgredka, domyślając się, że pan Malfoy jest jego właścicielem. Chłopiec postanowił nagrodzić skrzata domowego za jego pomoc oraz chęć ostrzeżenia go przed czyhającym niebezpieczeństwem. Zdjął z nogi skarpetkę, po czym chował ja do dziennika, a następnie oddał Malfoyowi, wiedząc, że może uwolnić skrzata dając mu jakąś część swojej garderoby. Lucjusz postąpił zgodnie z planem Harry’ego, oddając księgę Zgredkowi wraz z ukrytą skarpetką, uwalniając tym samym Zgredka. Przygotowano ucztę, aby świętować zakończony rok szkolny. Po posiłku wszyscy rozeszli się do swoich domów na letnie wakacje, nie wiedząc, co niedługo nadejdzie.

Plan wydarzeń

1. Wakacje Harry’ego spędzane u wujostwa.
2. Zapomniane urodziny Harry’ego.
3. Przybycie do Dursleyów państwa Masonów w celu zawarcia ważnej transakcji.
4. Pojawienie się w pokoju Harry’ego Zgredka.
5. Dostarczenie przez sowę listu z Ministerstwa Magii o zakazie wykorzystywania magii poza szkołą.
6. Uratowanie Harry’ego z aresztu domowego przez Rona i jego braci.
7. Odlecenie latającym samochodem do domostwa państwa Weasley – Nory.
8. Wyruszenie całej rodziny Rona wraz z młodym Potterem na Ulicę Pokątną w celu zakupu podręczników do szkoły.
9. Pomyłkowe pojawienie się Harry’ego w sklepie Borgina i Burkesa na Ulicy Śmiertelnego Nokturny.
10. Spotkanie Draco oraz jego ojca.
11. Przybycie Hagrida oraz odprowadzenie czarodzieja na Ulicę Pokątną.
12. Rozmowa Harry’ego z nowym nauczycielem obrony przed czarną magią Gilderoyem Lockhartem.
13. Bójka pomiędzy Lucjuszem Malfoyem a panem Weasley.
14. Udanie się państwa Weasley wraz z Harrym na peron pociągu do Hogwartu.
15. Nie otwarcie się przejścia do peronu 9 i ¾ dla młodego Pottera i Rona.
16. Wyruszenie chłopców latającym samochodem do Hogwartu.
17. Zderzenie pojazdu z bijącą wierzbą i zepsucie różdżki Rona.
18. Ucieczka młodych czarodziejów przed atakującym ich drzewem.
19. Pojawienie się profesora Snape’a, który odprowadza chłopców do gabinetu dyrektora.
20. Otrzymanie przez czarodziejów nagan oraz zadań do wykonania w ramach zadośćuczynienia za swoje zachowanie.
21. Pierwsze zajęcia z Gilderoyem Lockhatem.
22. Spotkanie przez Harry’ego swojego wiernego fana Colina Creeveya.
23. Przesadzanie mandragor na lekcji zielarstwa.
24. Utarczka pomiędzy Ślizgonami a Gryfonami podczas pierwszego treningu Quidditcha.
25. Rzucenie przez Rona czaru, który ostatecznie zadziałał na niego a nie na Draco.
26. Udanie się Harry’ego do profesora Lockharta, aby pomóc mu z listami od jego fanów.
27. Usłyszenie przez młodego Pottera tajemniczego głosu.
28. Zaproszenie Harry’ego na Noc Duchów przez Prawie Bezgłowego Nicka.
29. Podążanie Pottera za tajemniczym głosem.
30. Natrafienie na spetryfikowaną kotkę woźnego.
31. Zaatakowanie Harry’ego przez tłuczek podczas meczu Quidditcha.
32. Próba uleczenia złamanej ręki czarodzieja przez Lockharta.
33. Rozmowa Pottera ze Zgredkiem w skrzydle szpitalnym.
34. Powstanie w szkole z inicjatywy Lockharta Klubu Pojedynków.
35. Bójka pomiędzy Harrym a Draco.
36. Warzenie przez głównych bohaterów Eliksiru Mielosokowego oraz przeobrażenie się w przyjaciół Malfoya.
37. Udanie się chłopców do dormitorium Slitherinu w celu dowiedzenia się prawdy o dziedzicu Komnaty Tajemnic.
38. Rozmowa młodych czarodziejów z Draco.
39. Spotkanie chłopców z Hermioną przypadkowo przemienioną w olbrzymiego kota.
40. Znalezienie przez Harry’ego dziennika Toma Riddle’a.
41. „Konwersacja” Pottera z autorem dziennika.
42. Pojawienie się kolejnych spetryfikowanych ofiar w tym Hermiony.
43. Wyruszenie Rona i Harry’ego do chatki Hagrida.
44. Zesłanie olbrzyma do więzienia dla najniebezpieczniejszych czarodziejów Azkabanu.
45. Odwołanie Dumbledore’a ze stanowiska dyrektora Hogwartu.
46. Udanie się chłopców do Zakazanego Lasu.
47. Rozmowa z Aragogiem.
48. Ucieczka Harry’ego i Rona przed wielkim pająkiem latającym samochodem państwa Weasley.
49. Poinformowanie o całej sytuacji Lockharta.
50. Spotkanie z Jęczącą Martą w łazience dla dziewcząt.
51. Udanie się Rona, Harry’ego i Lockharta do Komnaty Tajemnic.
52. Profesor Lockhart zepsutą różdżką Rona rzuca przypadkowo czar na własną osobę.
53. Oddzielenie Harry’ego z młodym Weasley’em przez walący się kamienny sufit.
54. Udanie się Pottera do centrum Komnaty Tajemnic.
55. Nieoczekiwane spotkanie z Riddlem oraz znalezienie spetryfikowanej Ginny.
56. Ujawnienie prawdziwej tożsamości Toma.
57. Walka Harry’ego z bazyliszkiem – bestią z Komaty Tajemnic.
58. Przybycie feniksa Dumlbedora Fawkesa wraz z Tiarą Przydziału.
59. Oślepienie bazyliszka przez feniksa.
60. Uśmiercenie bestii mieczem, wydobytym z tiary.
61. Wbicie w dziennik Riddle’a kła bazyliszka.
62. Zniknięcie Toma Riddle’a.
63. Wydostanie się Rona, Harry’ego, Ginny i Lockharta z pomocą Fawkesa z Komnaty Tajemnic.
64. Opowiedzenie całej historii z komnaty profesor McGonagall.
65. Otrzymanie przez Harry’ego i Rona nagrody za zasługi dla szkoły oraz olbrzymich premii punktowych.
66. Uwolnienie Zgredka od jego właściciela poprzez podarowanie mu skarpetki Harry’ego.
67. Zorganizowanie uroczystej uczty w Wielkiej Sali.
68. Odwołanie egzaminów końcowych.
69. Powrót uczniów do domów po zakończeniu roku szkolnego.

Streszczenie krótkie

„Harry Potter i Komnata Tajemnic”
Zbliżają się dwunaste urodziny Harry’ego. Wuj Vernon każe mu tego dnia siedzieć w swoim pokoju, bo mieli się wieczorem pojawić ważni goście: państwo Masonowie, klienci wuja.
W pokoju młodzieńca pojawia się skrzat, który przedstawia się jako Zgredek. Próbuje on powstrzymać Pottera przed wyjazdem do szkoły. Okazuje się, że w tym celu przetrzymywał też listy od Rona. Kłótnia między dwójką doprowadza do użycia czarów przez skrzata. Harry znajduje się teraz w bardzo złym położeniu, ponieważ wujostwo jest na niego wściekłe i zamyka go w pokoju. Na szczęście w dotarciu do szkoły pomagają mu Ron i jego bracia.
Razem z przyjaciółmi ucieka do ich domu, Nory. Poznaje tam całą rodzinę Weasley’ów, z którą potem udaje się na zakupy. Do tego celu mają zamiar wykorzystać proszek Fiuu, którym przeniosą się kominkiem na ulicę Pokątną. Z nieznanej przyczyny, Harry przekręca słowa i ląduje na ulicy Śmiertelnego Nokrutnu (w wersji anglojęzycznej różnica jest równie absurdalna: Diagon Alley / Knockturn Alley).
Odnajduje tam Hagrida, który pomaga mu wydostać się z podejrzanej części miasta, a później spotyka Hermionę i rodzinę Weasley’ów. Docierają oni potem do Księgarni, by zakupić nowe podręczniki. Tam poznają nowego nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią. Rozdaje on fanom autografy. Widząc Harry’ego Pottera daje mu w prezencie swoją autobiografię i wiele innych książek jego autorstwa, które młodzieniec przekazuje Ginny Weasley. Po tym nastąpiła kłótnia między Panem Weasleyem a Lucjuszem Malfoy’em.
Harry zostaje odwieziony z rodziną Weasley’ów na stację. On i jego przyjaciel, Ron, próbują wejść na peron 9 i 3/4 jako ostatni, jednak zderzają się ze ścianą. Ron postanawia dostać się do szkoły przy użyciu Forda, którym przyjechali. Szalony lot magicznym samochodem kończy się rozbiciem o Wierzbę Bijącą, podczas której łamie się różdżka Rona. Samochód odjeżdża do Zakazanego Lasu. Dwójka przyjaciół obawia się wyrzucenia ze szkoły, dostają jednak tylko po szlabanie.
Rodzice Weasleya dowiadują się o incydencie z Fordem Anglią. Molly wysyła synowi wyjca. Później, tego samego dnia, Gryfoni mają pierwszą lekcję z nowym nauczycielem Obrony Przed Czarną Magią. Przynosi on na lekcję niebezpieczne stworzenia, nad którymi nie potrafi zapanować.
Harry udaje się na pierwszy w tym roku trening quidditcha. Na boisku pojawia się nie tylko drużyna Gryfonów, lecz także Ślizgonów. Chcą oni przećwiczyć nowego szukającego, Draco Malfoy’a. Najprawdopodobniej dostał się on do drużyny dzięki temu, że jego ojciec kupił zawodnikom Slytherinu nowe miotły, co zauważa Hermiona. Draco obraża ją nazywając Szlamą. Ron próbuje stanąć w jej obronie i rzuca zaklęcie na Malfoy’a, jednak zepsuta różdżka odbija czar w niego samego, powodując wymioty ślimakami.
Później on i Harry odbywają swoje szlabany. Weasley musi czyścić srebra – jednocześnie dalej wymiotując. Potter z kolei trafia do Lockharta i pomaga mu odpisywać na listy od fanów. W gabinecie słyszy tajemnicze szepty. Profesor wydaje się ich nie słyszeć.
Harry zostaje zabrany przez woźnego Filtch’a do jego biura. Gdy ten chce ukarać młodzieńca, Irytek robi hałas. Woźny wychodzi zrobić z duchem porządek. Potter boi się uciec, dlatego zostaje. Zauważa na biurku list dotyczący korespondencyjnego kursu magii Wmigurok. Wtedy Filtch wraca i wściekły każe Harry’emu wyjść i nikomu o tym nie mówić, udając przy tym, że list nie był skierowany do niego.
Razem z przyjaciółmi, Potter idzie na rocznicę śmierci Prawie Bezgłowego Nicka. Gdy z niej wychodzą, zauważają na ścianie korytarza napis. Jest to ostrzeżenie, żeby wrogowie nieokreślonego bliżej dziedzica się strzegli. W pobliżu znajdują spetryfikowaną kotkę woźnego.
Na historii magii bohaterowie słyszą legendę o Komnacie Tajemnic, która zostać po jednym z założycieli – Salazarze Slytherinie.
Hermiona pierwszy raz postanawia sama z siebie zrobić coś, co nie jest dozwolone: uwarzyć eliksir wielosokowy i z przyjaciółmi zmienić się w Ślizgonów, żeby przepytać Malfoy’a. Podejrzewa, że otwarcie komnaty to jego sprawka.
Na pierwszym meczu quidditcha w tym sezonie pojawia się przed Potter’em nowa przeszkoda. Rozgrywka trwa w najlepsze, gdy nagle jeden z tłuczków obiera za cel Harry’ego i nie ustępuje. Szukającemu drużyny Gryfonów udaje się złapać znicz, jednak w międzyczasie oberwał w rękę. Profesor Lockhart postanowił popisać się magicznymi umiejętnościami i spróbował wyleczyć Pottera. Niestety usunął mu w ten sposób wszystkie kości ręki. Harry został odesłany do skrzydła szpitalnego, gdzie w nocy przybyła kolejna ofiara – Colin Creevey, jego fan.
Gdy Harry kończy leczenie, udaje się do łazienki Jęczącej Marty. Tam spotyka się ze swoimi przyjaciółmi, którzy zaczęli warzyć eliksir wielosokowy.
Lockhart zakłada Klub Pojedynków, który zaczyna pierwsze spotkanie od walki między nim a Snape’m. Oczywiście Profesor Obrony Przed Czarną Magią szybko zostaje pokonany.
Następni walczą ze sobą Harry i Draco. Ten drugi wyczarowuje węża, który zagraża im obu i wszystkim obserwującym. Potter go powstrzymuje przed zaatakowaniem innego ucznia, jednak nie otrzymuje wdzięczności – okazuje się, że jest wężousty. Po pojedynku pojawiają się kolejne ofiary, Justyn i Prawie Bezgłowy Nick.
Harry zostaje odesłany do pokoju Dumbledore’a, gdzie w (wyłącznie) jego obecności spala się feniks. Obawia się kary od dyrektora, jednak ten nie jest na niego zły. Tłumaczy mu cykl życia feniksa i wyjawia, że wierzy w niewinność Pottera.
Przyjaciele wcielają w życie plan z eliksirem wielosokowym. Niestety coś nie idzie po ich myśli. W pokoju wspólnym Ślizgonów dowiadują się, że Draco nie jest dziedzicem Slytherina, natomiast Hermiona, zamiast zmienić się w dziewczynę z tego domu, zmienia się w jej kota i musi odejść do skrzydła szpitalnego.
Lockhart, żeby poprawić nastrój w szkole, ogłasza w szkole Walentynki. Harry odnajduje w międzyczasie tajemniczy dziennik. Pokazuje on młodzieńcowi wspomnienie autora, z którego wynika, że to Hagrid otworzył Komnatę Tajemnic wiele lat wcześniej.
Zbliża się moment, kiedy uczniowie wybiorą przedmioty, których będą się uczyć od następnej klasy.
Któregoś dnia, gdy Harry wraca po treningu do pokoju, zauważa, że wszystkie jego rzeczy zostały porozrzucane, a dziennika nigdzie nie ma.
Zbliżający się mecz między Gryffindor’em a Hufflepuff’em zostaje odwołany po kolejnym ataku, w którym tym razem ucierpiała Hermiona i Penelopa.
Harry odwiedza z Ronem Hagrida, jednak niczego się od niego nie dowiaduje, ponieważ przychodzi Dumbledore, Korneliusz Knot i Lucjusz Malfoy. Gajowy zostaje zawieszony w obowiązkach i zabrany do Azkabanu. Daje przyjaciołom, którzy byli skryci pod peleryną-niewidką, podpowiedź, gdzie szukać.
Wprowadzono nowe zasady, które miały zapobiec kolejnym atakom. Harry i Ron postanowili skorzystać z poszlak Hagrida i sprawdzić, co siedzi w Zakazanym Lesie. Tam spotkali ogromnego pająka Aragoga, który okazał się nie być powodem zamieszania. Dowiadują się od niego nowych informacji o bestii z Komnaty Tajemnic. Próbował on następnie zjeść dwójkę przyjaciół, jednak dzięki Fordowi Anglii, który wcześniej się schował w tym lesie, udaje im się uciec.
Harry i Ron odwiedzają Hermionę. Zauważają, że trzyma w ręce notatkę. Dowiadują się z niej, że potwór z Komnaty to bazyliszek i porusza się kanalizacją. Następnie dowiadują się, że potwór zabrał ze sobą Ginny. Proszą o pomoc Lockharta, jednak gdy zaczynają misję ratunkową, ten przy pierwszym zagrożeniu próbuje wyczyścić ich pamięć i uciec. Używa do tego różdżki Rona, przez co zaklęcie trafia w niego samego. Gdy przejście się zawala, Harry musi sobie radzić sam. Trafia do Komnaty Tajemnic, gdzie spotyka Toma Marvolo Riddle’a. To on jest dziedzicem Slytherina i okazuje się wrogiem Pottera. Ten toczy pojedynek z bazyliszkiem, na koniec którego zębem bestii przebija i niszczy dziennik.
Harry udaje się do pokoju profesor McGonnagall, gdzie znajduje się dyrektor Hogwartu. Rozmawia z Dumbledore’m o tym, w jakim domu powinien się znajdować.
Pojawia się Lucjusz Malfoy, który rzuca oskarżeniami w Albusa Dumbledore’a. Jest z nim jego skrzat, Zgredek. Harry wykorzystuje okazję, wrzuca do zniszczonego dzienniczka Riddle’a swoją skarpetę. Wściekły Malfoy rzuca nią w Zgredka. Podarowanie części ubioru skrzatowi domowemu czyni go wolnym.
Harry idzie na ucztę z okazji końca roku. Biorą w niej udział również Hagrid, Hermiona i pozostałe ofiary ataków, zostały już bowiem wyleczone. Gryffindor wygrywa Puchar Domów.

Recenzja książki

Byłem jeszcze młody… no, bardzo młody, na pewno bardziej niż teraz. Nie pamiętam, jak ta książka trafiła do moich rąk. To nie miało znaczenia, mój mały umysł ucznia upodobał sobie serię o czarodzieju i chłonął historię przez wiele następnych lat. Wtedy, w podstawówce, nawet nie spodziewałem się, że wrócę do niej teraz, w okresie maturalnym i że będę ją rozkładał na czynniki pierwsze. Wiem jedno – nie żałuję, że każdą z części przeczytałem i obejrzałem co najmniej trzy razy.

Joanne Kathleen Rowling pisała pierwszą w serii książkę o Harry’m Potterze od 1990 roku. To właśnie wtedy zaczynają się wydarzenia pierwszej części. Żaden inny pomysł, który do tamtej pory przyszedł jej do głowy, nie cieszył jej tak bardzo. Tworzyła historię regularnie, kawałek po kawałku, w kawiarni Nicholson’s. Czasami pisała też przebywając w Elephant House przy moście George’a IV.
Tak właśnie powstawała historia o tym cudownym dziecku, uratowanym przed śmiercią przez rodziców, wielokrotnie atakowany od jutrzenki życia aż po dorosłość.

W „Komnacie Tajemnic” poznajemy nowego nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią. Jest on egocentrycznym, narcystycznym autorem wielu książek opowiadających najróżniejsze ciekawe historie o pokonywaniu różnych trudności, potworów i zagadek. Celowo unikam przypisywania mu czegokolwiek poza bycia autorem tych książek, ponieważ to jego jedyne faktyczne osiągnięcie, którego dokonał sam – jednak o tym dowiemy się później w fabule.
W tym roku szkolnym Harry’ego czekają kolejne wyzwania – najpierw przez skrzata Zgredka prawie zostaje wyrzucony ze szkoły. Następnie, również z jego powodu, nie zdąża na pociąg. Cudem przeżywa podróż latającym pojazdem i rozbicie się o Wierzbę Bijącą. Szkoła przestaje być bezpiecznym miejscem, gdy pojawiają się ofiary tajemniczego napastnika, Harry, Ron i Hermiona kolejny raz szukają przyczyn tych tajemniczych wydarzeń, żeby w końcu znaleźć ich źródło, odkryć prawdziwe oblicze Gilderoy’a Lockhart’a i doprowadzić do kolejnej konfrontacji Harry’ego z Lordem Voldemortem – a raczej, w tym przypadku, jego wspomnieniem.

Łatwo można zauważyć, że książka jest zbudowana podobnie do pierwszej części.
Tak samo: w wakacje towarzyszą Harry’emu problemy z wujem i wyjściem do szkoły.
Jeszcze przed początkiem roku szkolnego poznajemy z bohaterem nowego nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią, który zresztą również robi na nim nie najlepsze wrażenie.
Potterowi znów zdarza się problem w dotarciu do szkoły – tym razem poważniejszy, bo nie może wsiąść do pociągu w ogóle, a rok wcześniej po prostu nie wiedział, jak trafić na odpowiedni peron.
Na pierwszym meczu Pottera zdarza się niespodziewany wypadek – tak jak w zeszłym roku to była przeklęta przez Quirrella miotła, tutaj to był tłuczek kierowany przez Zgredka i nieudolna pomoc Lockharta.
Przyjaciele robią zakazaną rzecz, która zbliża ich do siebie i nie do końca idzie po ich myśli (poszukiwanie Hermiony wbrew poleceniom nauczycieli, które skończyło się walką z trollem, w pierwszej klasie i przemiana za pomocą eliksiru wielosokowego i zamiana Hermiony w kota w tej części).

Jest tego zdecydowanie więcej, jednak wymienię jeszcze końcowe podobieństwo w dotarciu do przeciwnika. W obu przypadkach okazało się, że Harry miał wroga w kimś, kogo uważał za przyjaciela. Stawiał na szali swoje życie, by uratować szkołę – znów mu się udało.

Wspominam o tym, ponieważ ten schemat jest widoczny również w następnych częściach przygód Harry’ego Pottera, jednak wykorzystywane i realizowane na różne nowe sposoby. Mimo podobnej budowy, każda książka zawiera nową treść, której czytelnik – czytając pierwszy raz – może się spodziewać, ale nie oczekiwać (lub na odwrót).
Wzmacnia to też więź między odbiorcą a protagonistą, ponieważ ułatwia nam myślenie tak, jak on. Znamy jego poprzednie przeżycia, wiemy jakie decyzje podejmował, wiemy czego się spodziewać, co prowadzi do naszego połączenia się z głównym bohaterem.

Co takiego wartościowego znajduje się w tej książce? Jako że jest to – druga z serii – książka o młodych czarodziejach walczących ze złem, zawiera ona przede wszystkim wartość moralną. Zachęca swoją przystępnością czytelników w każdym wieku do śledzenia dalszych przygód bohatera. Łatwo jest przeżywać perypetie Harry’ego razem z nim, spojrzeć na problemy jego oczami, zrozumieć jego zachowania. Ten tom – dopiero druga część sagi – również uświadamia nam od razu, że również wśród dorosłych, współczesnych czarodziejów zdarzają się jednostki wybitnie głupie i narcystyczne, natomiast zło jest powszechniejsze niż się wydało.
Dalej ta książka przekazuje te same moralizatorskie myśli, prawi o sile przyjaźni, o słabościach bycia kimś sławnym, znanym jak Potter.

Tak jak każdą inną część sagi, tą również polecam bardzo serdecznie wszystkim czytelnikom, którzy przynajmniej znoszą książki w takich realiach. Historia tego młodzieńca, któremu zostali odebrani rodzice, zasłużyła na swoją sławę i rozgłos. Upewnij się, że masz za sobą pierwszą część, a następnie złap za „Harry’ego Potter’a i Komnatę Tajemnic”. Nie pożałujesz.

Opracowanie

„Harry Potter i Komnata Tajemnic”
Autor: J. K. Rowling.

„Harry Potter i Komnata Tajemnic” jest drugim tomem siedmioczęściowej serii książek o młodym czarodzieju Harrym Potterze. Oryginalny tytuł angielski brzmi: „Harry Potter and the Chamber of Secrets”. Jest to kontynuacja „Harry’ego Pottera i Kamienia Filozoficznego”, który powstał z inspiracji Rowling podróżą zatłoczonym pociągiem z Manchesteru do Londynu.
Książka opowiada o przygodach młodego czarodzieja Harry’ego Pottera, który uczy się w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hoogwarcie. Przeczytamy o jego dalszych losach, już po zakończeniu pierwszego roku i rozpoczęciu drugiego. W tej części przygód młody Potter poznaje dziedzica Slytherinu i dochodzi do pierwszego spotkania z Voldemortem pod postacią Riddle’a.

Główni bohaterowie:
Harry Potter: ma czarne włosy i zielone oczy. Mieszka u wujostwa Dursleyów, ponieważ jego rodzice zostali zamordowani przez Czarnego Pana, Voldemorta. Ma bliznę na czole w kształcie błyskawicy. Jest synem Lily Jamesa Potterów. Jest ambitny i mądry, odważny i pomocny. Pomaga sowim przyjaciołom.

Hermiona Granger: ma bujne brązowe włosy i wystające przednie zęby. Jej rodzice są nie-czarodziejami. Jako pierwsza w rodzinie jest czarodziejem, dlatego czuje obowiązek, aby być najlepszą w klasie. Szybko przyswaja nowe informacje i umiejętności. Zawsze jako pierwsza uczy się zaklęć. Często jeszcze przed zajęciami się na nie uczy, aby wiedzieć co będzie ja czekać na konkretnej lekcji. Jest wyzywana od mugolaków – dzieci ludzi, którzy nie potrafią rzucać zaklęć.

Ron Weasley: : Ma rudą czuprynę oraz wiele piegów. Jest dosyć wysoki. Pochodzi z biednej rodziny, wielodzietnej. Ma pięciu braci: Billa, George’a, Percy’ego, Freda i Charlie; oraz siostrę Ginny. Myśli, że jest gorszym czarodziejem od braci, dlatego też uważa, że musi być lepszy od nich. Z jednej strony jest ambitny i odważny z drugiej zaś porywczy i nadwrażliwy, szczególnie na swoim punkcie.

Inne ważne postacie:
Draco Malfoy: syn Lucjusza Malfoya. Jest niegrzeczny, arogancki, wywyższa się i uznaje siebie za lepszego od innych. Z tego powodu Harry z przyjaciółmi go nie lubią. Próbuje utrudnić życie Harry’emu. Często go wyśmiewa i poniża.

Albus Dumbledore: dyrektor Hogwartu. Ma długą, białą brodę i nosi okulary. Jest bardzo mądrym i zdolnym magiem. Bardzo lubi Harry’ego, chce mu pomagać jak tylko może.

Lord Voldemort.: Czarny Pan, najgorszy wróg Harry’ego. Chce pozbawić życia chłopca, tak jak zrobił to kilkanaście lat temu z jego rodzicami – Liliy i Jamesem Potterami. Kiedyś nosił imię Tom Marvolo Riddle.

Ważne nowe postacie:
Jęcząca Marta – duch, przesiadujący w łazience dla dziewcząt. Pomaga Harry’emu i przyjaciołom znaleźć wejście do Komnaty Tajemnic.

Korneliusz Knot – minister z Ministerstwa Magii. Kiedyś był zastępcą dyrektora Departamentu Magicznych Katastro.

Pająk Aragog – wielki pająk z Zakazanego Lasu, przyjaciel Hagrida.

Artur Weasley – ojciec Rona Wesaleya i jego rodzeństwa. Mąż Molly Wesaley.

Zgredek – skrzat domowy, który ostrzegł Harry’ego przed niebezpieczeństwem. Mody Potter sprawia, że Zgredek odzyskuje wolność.

Lucjusz Malfoy – ojciec Draco Malfoya. Z zachowania przypomina syna.

Gilderoy Lockhart – znany czarodziej i oszust. Udaje, że jest bardzo zdolny, a nie potrafi rzucać żadnych zaklęć. Zatrudniony zostaje na stanowisko nauczyciela odo brony przed czarną magią w Hogwarcie.

Tom Marvolo Riddle – autor tajemniczego dziennika. Okazuje się być Lordem Voldemortem.

Plan wydarzeń:
1. Wakacje Harry’ego u Dursleyów.
2. Przybycie Zgredka.
3. Ucieczka latającym samochodem do domu państwa Weasley.
4. Podróż na Ulicę Pokątną.
5. Lot samochodem do Hogwartu.
6. Atak wierzby bijącej.
7. Złapanie spóźnionych uczniów przez profesora.
8. Kara.
9. Ogłoszenie nowego nauczyciela na stanowisko profesora od obrony przed czarną magią.
10. Wyzwiska skierowane do Hermiony.
11. Odnalezienie spetryfikowanego kota i krwawego napisu.
12. Mecz Quidditcha.
13. Atak tłuczka na Harry’ego.
14. Założenie klubu pojedynków przez Lockharta.
15. Stworzenie eliksiry wieloskokowego i zamienienie się w przyjaciół Draco.
16. Udanie się do dormitorium Ślizgonów.
17. Powrót do łazinki dla dziewcząt i odnalezienie Hermiony przemienionej w wielkiego kota.
18. Chatka Hagrida.
19. Zabranie półolbrzyma do więzienia Azkabanu.
20. Wycieczka do Zakazanego Lasu.
21. Rozmowa z pająkiem Aragogiem.
22. Spotkanie z Jęczącą Martą.
23. Odnalezienie wejścia do Komnaty Tajemnic.
24. Konfrontacja z Riddlem i bazyliszkiem.
25. Ucieczka z Komnaty.
26. Opowiedzenie wszystkiego dyrektorowi.
27. Uwolnienie Zgredka spod władzy Lucjusza Malfoya.
28. Powrót do Dursleyów.

Bohaterowie

Vernon Dursley – wuj Harry’ego, mugol , ojciec Dudleya. Razem ze swoją żoną opiekują się Potterem, o co poprosił ich Dumbledore, gdy rodzice chłopaka zginęli przez Voldemorta. Nie znosi swojego podopiecznego i nie ukrywa tego – wyzywa chłopaka, nie pozwala mu na wiele rzeczy. Rozpieszcza swojego rodzonego syna, nie widzi poza nim świata. Mężczyzna nienawidzi wszystkiego, co jest związane z magią i przez jedenaście lat okłamywał Harry’ego mówiąc, że jego rodzice zginęli w wypadku.

Harry Potter – czarodziej półkrwi, gdy miał zaledwie rok, jego rodzice (James Potter, Lily Potter) zostali zamordowani przez Czarnego Pana w Dolinie Godryka. Od tego czasu zamieszkał u wujostwa, gdzie miał mieszkać do ukończenia 17 lat. Chłopak był rozpoznawany przez swoją bliznę i mówili o nim jako o ,,tym, który przeżył”, ponieważ jako jedyny nie zmarł na wskutek morderczego zaklęcia. W Hogwarcie został przydzielony do Gryffindoru, poznał tam również Hermionę i Rona , z którymi się zaprzyjaźnił. Został najmłodszym szukającym Quidditcha w swoim stuleciu. Chłopak na pierwszym roku ochronił kamień filozoficzny przed Voldemortem, a na drugim zabił Bazyliszka i uratował życie Ginny Weasley.

Hedwiga – sowa Harry’ego, została kupiona chłopakowi przez Rubeusa Hagrida.

Dudley Dursley – kuzyn Pottera, mugol , rozpieszczone dziecko Petunii i Vernona Dursley’ów.

Petunia Dursley – żona Vernona Dursley’a, ciotka Harry’ego ze strony matki. Zerwała kontakt ze swoją młodszą siostrą (Lily Potter, matka chłopaka), gdyż uważała magię za coś dziwnego.

Severus Snape – czarodziej półkrwi, nauczyciel eliksirów w Hogwarcie. Od zawsze marzył o stanowisku nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią.

Rubeus Hagrid – półolbrzym, gajowy i strażnik kluczy w Hogwarcie. W przeszłości został oskarżony o otwarcie komnaty tajemnic i wyrzucony ze szkoły, jednak dzięki Dumbledore’owi mógł zamieszkać w chatce na skraju lasu i zostać gajowym. Pierwszy przyjaciel Harry’ego, gdy rodzice chłopaka zginęli, on przetransportował go na Privet Drive, do wujostwa. Wprowadził go w świat Magii, kupił mu sowę i zrobił pierwsze potrzebne zakupy do szkoły.

Lord Voldemort – czarodziej półkrwi, przywódca śmierciożerców. Za czasów nauki w Hogwarcie został przydzielony do Slytherinu. Już w czasie edukacji planował zawładnięcie nad światem czarodziejów, tworzył pierwsze horkruksy. Stracił swoją moc próbując zabić małego Harry’ego, ponieważ zaklęcie odbiło się od dziecka i go uderzyło.

Lily i James Potter – rodzice Harry’ego, zginęli z rąk Czarnego Pana gdy chłopak miał zaledwie roczek.

Pan Mason – gościł u Dursley’ów ponieważ był zainteresowany zamówieniem dużej ilości świdrów od firmy Grunnings, w której pracował Vernon. Koniec końców nie zamówił z powodu incydentu który miał miejsce.

Pani Mason – żona Pana Masona. Podczas wizyty u wujostwa Harry’ego Zgredek zrzucił na podłogę w kuchni leguminę, za co obarczony winą został chłopak. Przez okno wleciała sowa i zrzuciła na kobietę list od Ministerstwa Magii.

Ron Weasley – czarodziej czystej krwi. W Hogwarcie został przydzielony do Gryffindoru, na początku nauki zaprzyjaźnił się z Harrym i Hermioną. Pomógł uratować kamień filozoficzny ,pokonać Profesora Quirrella oraz uratować swoją siostrę (Ginny Weasley) w komnacie tajemnic.

Hermiona Granger – czarownica z mugolskiej rodziny, bliska przyjaciółka Pottera, została przydzielona do Gryffindoru.

Draco Malfoy – czarodziej czystej krwi, został przydzielony do Slytherinu. Zawsze trzymał się z dwójką swoich przyjaciół (Vincent Crabbe, Gregory Goyle). Nienawidził Pottera przez to, że odmówił znajomości z nim, gdy ten chciał go ,,wprowadzić”.

Zgredek – skrzat domowy. Służył na dworze Malfoy’ów do momentu, w którym nie dostał skarpety ”od swojego Pana” – tak naprawdę stał za tym nie kto inny jak Potter. Zawsze gdy chłopak potrzebował pomocy, służył pomocną dłonią.

Albus Dumbledore – czarodziej półkrwi, wieloletni dyrektor Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, zdobywca Orderu Merlina pierwszej klasy za specjalne dokonania w świecie czarodziejskim, Naczelny Mag Wizengamotu. Miał w swoim gabinecie Feniksa (Fawkes) , który pomógł Harry’emu w komnacie tajemnic. Jedyny czarnoksiężnik którego bał się Voldemort.

Mafalda Hopkirk – kobieta, która wysłała Potterowi ostrzeżenie w związku z użyciem Zaklęcia Swobodnego Zwisu w obecności mugoli ( tak naprawdę tego zaklęcia użył Zgredek, który z troski o chłopaka robił wszystko, by nie wrócił on do Hogwartu – uważał, że było tam niebezpiecznie).

Fred Weasley – czarodziej czystej krwi, jeden z braci Rona. Miał bliźniaka (George’a), z którym praktycznie się nie rozstawał i robili dużo żartów, z czego byli znani. Były pałkarz Gryfonów, współzałożyciel oraz wynalazca Magicznych Dowcipów Weasleyów.

George Weasley – czarodziej czystej krwi, brat bliźniak Freda. Grał na pozycji pałkarza w Quidditchu, w drużynie Gryfonów.

Lucjusz Malfoy – czarodziej czystej krwi, ojciec Dracona Malfoya, śmierciożerca. Podrzucił dziennik Toma Riddle’a Ginny w księgarni Esy i Floresy, na pokątnej.

Errol – stara sowa należąca do Weasley’ów. Często tracił przytomność po zderzeniu z innymi przedmiotami, padał z wycieńczenia.

Percy Weasley – czarodziej czystej krwi, jeden z braci Rona, prefekt naczelny Gryffindoru.

Molly Weasley – czarownica czystej krwi, żona Artura Weasley’a, matka sześciorga synów i jednej córki.

Bill Weasley – czarodziej czystej krwi, najstarszy syn Molly i Artura. W przeszłości był prefektem i prefektem naczelnym Gryffindoru. Po ukończeniu nauki wyjechał do Egiptu, gdzie pracował jako łamacz klątw dla Banku Gringotta.

Charlie Weasley – czarodziej czystej krwi, młodszy brat Billa. Podczas nauki w Hogwarcie był prefektem Gryffindoru, oraz kapitanem drużyny Quidditcha. Po ukończeniu naukiw Hogwarcie postanowił studiować smoki w Rumunii.

Artur Weasley – ojciec Rona i jego braci, mąż Molly, czarodziej czystej krwi. Pracownik w Ministerstwie Magii, szef Biura Wykrywania i Konfiskaty Fałszywych Zaklęć Obronnych i Środków Ochrony Osobistej.

Celestyna Warbeck – czarownica półkrwi, znana piosenkarka w Czarodziejskiej Rozgłośni Radiowej. Molly Weasley ją uwielbiała, lecz reszt rodziny za nią nie przepadała.

Ginny Weasley – czarownica czystej krwi, najmłodsze dziecko Molly i Artura, oraz ich jedyna córka.

Gilderoy Lockhart – kawaler Orderu Merlina Trzeciej Klasy, sławny czarodziej półkrwi. Pięciokrotny laureat Najbardziej Czarującego Uśmiechu tygodnika ,,Czarownica”. Wiele czarownic jest zachwyconych jego urokiem osobistym. Zdobył sławę tylko dzięki przypisaniu sobie osiągnięć innych czarodziejów, którym wyczyścił pamięć i opisał je w swoich dziełach. Sam stracił pamięć gdy chciał rzucić zaklęcie zapomnienia na Pottera, ponieważ różdżka Rona była uszkodzona i zaklęcie się odbiło.

Borgin – współwłaściciel sklepu Borgin & Burkes, zajmował się sprzedawaniem czarnomagicznych przedmiotów.

Państwo Granger – przyjaciele rodziny Weasley’ów, rodzice Hermiony, mugole.

Lee Jordan – najlepszy przyjaciel Freda i George’a Weasley’ów, komentator Quidditcha( stronniczy- zawsze po stronie Gryfonów).

Minerwa McGonagall – dama Orderu Merlina pierwszej klasy, czarownica półkrwi, nauczycielka transmutacjii w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie.

Colin Creevey – czarodziej mugolskiego pochodzenia, podczas swojego pierwszego roku w szkole robił wiele zdjęć Harry’emu i innym uczniom.

Angus Fleet – mugol który zgłosił na policję , że widział latający samochód którym lecieli Ron i Harry.

Neville Longbottom – czarodziej czystej krwi. Został przydzielony do Gryffindoru. Jego rodzice zmarli na wskutek tortur, które zadawała im Bellatriks Lestrange. Został wychowany przez babcię (Augustę Longbottom).

Pomona Sprout – nauczycielka zielarstwa w Hogwarcie, opiekunka Hufflepuffu.

Vincent Crabbe – czarodziej czystej krwi, pałkarz Slytherinu, syn śmierciożercy. Przyjaciel Dracona i Goyle’a.

Oliver Wood – kapitan zespołu Quidditcha Gryfonów.

Argus Filch – charłak, znienawidzony przez wszystkich uczniów woźny. Mówił, że tęskni za dawnymi metodami karania uczniów ( na przykład wieszanie za nadgarstki pod sufitem). Jego kotka została spetryfikowana, za co winą obarczył Harry’ego, ponieważ chłopak znalazł się tam w nieodpowiednim czasie, jednak kotka została uleczona do końca roku szkolnego.

Poppy Pomfrey – pielęgniarka pracująca w skrzydle szpitalnym w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Utrzymywała dobre kontakty z McGonagall.

Prawie Bezgłowy Nick – duch oraz rezydent wieży Gryffindoru. Został spetryfikowany, lecz uzdrowiony.

Gruby Mnich – duch, rezydent Huffelpufu. Ma bardzo łagodny charakter i praktycznie wszystko wybacza.

Krwawy Baron – duch i rezydent Slytherinu.

Jęcząca Marta – zmarła przez wzrok bazyliszka Salazara Slytherina, po swojej śmierci nawiedza łazienkę dziewcząt na pierwszym piętrze.

Godryk Gryffindor, Salazar Slytherin, Helga Huffelpuff, Rovena Ravenclaw – założyciele Hogwartu.

Rolanda Hooch – nauczycielka latania na miotle w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie.

Aurora Sinistra – nauczycielka astronomii w Hogwarcie.

Penelopa Clearwater – prefekt Ravenclawu, dziewczyna Percy’ego Weasley’a.

Korneliusz Knot – Kawaler Orderu Merlina Pierwszej Klasy, minister magii.

Najważniejsze informacje

„Harry Potter i Komnata Tajemnic” – tom drugi serii
Autor: J. K. Rowling
Narrator: trzecioosobowy, wszechwiedzący
Gatunek: powieść
Rodzaj literacki: epika

Czas i miejsce akcji: miejsca rzeczywiste (Londyn, Little Whinging), magiczne (Ulica Pokątna, ulica Śmiertelnego Nocturnu). Fabuła rozgrywa się od wakacji po pierwszym roku nauki w Hogwarcie aż do końca drugiego roku.

Główni bohaterowie:
Harry Potter – główny bohater, syn Jamesa i Lily Potterów. Ma czarne zmierzwione włosy i zielone oczy. Zna język wężów, przez co podejrzewany jest o bycie dziedzicem Slytherina. Przybywa do Hogwartu na drugi rok nauki. Mieszka u wujostwa Dursleyów. Jest bardzo odważny i wytrwały. Ponadto jest niezwykle mądry i przebiegły, udaje mu się odnaleźć ukrytą Komnatę Tajemnic i pokonać bazyliszka. Jest zawsze oddanym przyjacielem.
Hermiona Granger – dziewczynka o bujnej brązowej czuprynie i wystających przednich zębach. Pochodzi z rodziny nie-czarodziei, w której jako pierwsza potrafi posługiwać się magią. Jest ambitna, mądra i przebiegła. Często bywa również przemądrzała.
Ron Weasley – pochodzi z rodziny wielodzietnej, ma szóstkę rodzeństwa: jedną siostrę i piątkę braci. Jest bardzo ambitny, ale również porywczy i przewrażliwiony na własnym punkcie. Chce poprawić swoje umiejętności magiczne, ponieważ uważa się za gorszego od braci.

Inni ważni bohaterowie: Albus Dumbledore, Lord Voldemort/Tom Marvolo Riddle, Draco Malfoy, Ginny Weasley, Severus Snape, Gilderoy Lockhart, Zgredek, Lucjusz Malfoy, Hagrid, woźny Filch, Jęcząca Marta.

„Harry Potter i Kamień Filozoficzny” jest kontynuacja losów Harry’ego Pottera poznanego w pierwszym tomie serii. W utworze czytamy o tym, jak został zamknięty w pokoju przez państwo Dursleyów i jak z aresztu domowego uwalnia go Ron z braćmi. Poznajemy nowego nauczyciela Gilderoya Lockharta. Harry z pomocą przyjaciół odnajduje Komnatę Tajemnic, pierwszy raz spotyka Lorda Voldemorta i poznaje jego młodszą wersję – Toma Marvolo Riddle’a. Harry pokonuje bazyliszka i Riddle’a – autora tajemniczego dziennika, a następnie niszczy pamiętnik Toma. Książka opowiada o wielkiej przyjaźni i oddaniu. Ponadto odnajdziemy tutaj motyw walki dobra ze złem i morał, mówiący, iż dobro zawsze zwycięży zło.

Charakterystyka bohaterów

Charakterystyka głównych postaci z „Harry Potter i Komnata Tajemnic”:

Harry Potter
Harry był synem Jamesa i Lily Potterów. Uczęszczał do szkoły dla czarodziei Hogwart. Miał kruczoczarne niesforne włosy, które z tyłu odstawały. Harry był zielonookim chłopcem. Miał wadę wzroku, więc nosił również okulary. Jego rodzice zostali zabici przez Voldemorta, czego symbolem jest blizna w kształcie błyskawicy na czole Harry’ego. Jest on bardzo mądry chłopcem, który już od samego początku przeczuwał, że Gilderoy Lockhart nie jest tym, za kogo się podaje. Harry jest również pomysłowy i przebiegły. Włożył do księgi swoja skarpetkę i podał ją Lucjuszowi Malfoyowi, aby ten oddal ją Zgredkowi. Ten sprytny czyn uwolnił skrzat od jego właściciela i podarował mu wolność. Przebiegłość i spryt objawia się również w pomyśle, aby pod postacią przyjaciół Draco wyciągnąć informacje od młodego Malfoya. Harry znał mowę węży, dlatego też słyszał głos bazyliszka. Był odważnym i utalentowanym młodym czarodziejem. Pokonał bestię z komnaty tajemnic i zniszczył ostatecznie dziennik Toma Riddle’a.

Hermiona Granger
Hermiona była młodą czarodziejką, pochodzącą z rodziny mugoli, co oznacza, że jej rodzice byli ludźmi, nie posługiwali się magią. Z tego powodu Draco wyzywał ją od mugolaków. Miała bujne brązowe włosy, których zazwyczaj nie związywała. Miała wystające przednie zęby. Nawet poza szkołą wolała nosić mundurek. Z faktu, iż była pierwszym czarodziejem w rodzinie, chciała być najlepszą uczennicą, dlatego też bardzo przykładała się do nauki. Była bardzo ambitna i zdolna. Zawsze jako pierwsza pojmowała nowe zaklęcia i nawet najtrudniejsze informacje. Często przygotowywała się do zajęć z wyprzedzeniem. Chciała pomóc Harry’emu dowiedzieć się, jaka bestia została zamknięta w Komnacie Tajemnic, lecz została spetryfikowana. Chociaż można by rzec, że pomimo tymczasowego unieruchomienia przekazała przyjaciołom informację. Harry z jej dłoni wyciągał karteczkę z obrazkiem bazyliszka. Hermiona bywała również obrażalska, niegrzeczna i wymądrzała się.

Ron Weasley
Ron pochodził z biednej, wielodzietnej rodziny państwa Molly i Arthura Weasley. Miał pięciu braci: Percy’ego, Billa, Charliego, Freda, George’a oraz siostrę Ginny. Ron miał cechy wyglądu charakterystyczne dla rodziny Weasley, tj. rude włosy i piegi na buzi. Był wyższy niż inne dzieci w jego wieku w Hogwarcie, dlatego wyróżniał się spośród nich. Czuł się gorszy od swoich braci, dlatego też bardzo chciał podszkolić się jako mag, aby im dorównać. Kochał braci i siostrę, zawsze stawał w ich obronie. Był zasmucony, kiedy dowiedział się, że bazyliszek porwał jego siostrę Ginny. Ron był odważnym i nieustraszonym chłopcem. Ruszył z Harrym do Komnaty Tajemnic, aby powstrzymać zło czające się tam i zagrażające uczniom Hogwartu. Kiedy jednak profesor Lockhart uderzył w ścianę i zemdlał, wiedział, że musi z nim zostać i zająć się nim, aby nie zrobił sobie krzywdy. Potrafił wykazać się empatią i wrażliwością. Ron był również porywczy i przewrażliwiony na swoim punkcie. Pragnął być zawsze lepszy, ponieważ uważał się za najgorszego czarodzieja spośród męskich potomków Molly i Arthura.

Czas i miejsce akcji

Czas i miejsce akcji książki „Harry Potter i Komnata Tajemnic”

Czas akcji książki „Harry Potter i Komnata Tajemnic”
Fabuła rozgrywa się w latach 1992–1993, kiedy to Harry kontynuuje naukę w Hogwarcie i jest już w drugiej klasie. Na początku opisano pokrótce jak wyglądały wakacje Harry’ego u wujostwa Dursleyów. Pan Dursley pragnie podpisać z klientem bardzo ważny dokument sprzedaży świdrów, wyprodukowanych przez jego firmę. Harry’ego odwiedza skrzat domowy o imieniu Zgredem, który pragnie ostrzec młodego Pottera przed czyhającym na niego niebezpieczeństwem. Magiczne stworzonko powoduje wiele hałasu i nieporządku. Dudleyowie, uważając, że Harry zmyśla, więc zamknęli go tam. Na ratunek przybył mu jednak Ron z braćmi, prowadzącymi latający samochód. Akcja kończy się w roku 1992, kiedy Harry odkrywa Komnatę Tajemnic, pokonuje w niej bazyliszka oraz Toma Riddle’a, niszcząc jego dziennik. Młody Potter otrzymuje gratulacje za uratowanie uczniów, w tym porwanej Ginny. Harry spotyka Zgredka, którego panem okazuje się być Lucjusz Malfoy – tata Draco. Młody Potter podaruje skrzatowi swoją skarpetkę, ukrytą między stronami książki, podając ją najpierw Lucjuszowi, który z kolei od niechcenia daje ją po potrzymania Zgredkowi. Skrzat domowy zostaje uwolniony. Zaczyna pracę w Hogwarcie, jednak w odróżnieniu od innych skrzatów, otrzymuje za to zapłatę.

Miejsce akcji książki „Harry Potter i Komnata Tajemnic”
Miejsca, w których rozgrywa się akcja książki możemy podzielić na magiczne i rzeczywiste. Pierwsze z nich nie odbywają się w świecie ludzi, tylko czarodziejów, drugie zaś są prawdziwe i mogliby odnaleźć je na mapie Wielkiej Brytanii. Do miejsc magicznych zaliczyć możemy np. peron 9 i ¾, na który czarodzieje dostawali się przez ścianę prawdziwego peronu; Zakazany Las, w którym młodzi czarodzieje spotkali akromantulę Aragoga; Ulica Pokątna, Ulica Śmiertelnego Nocturnu; Hogwart, który znajdowałby się gdzieś w Szkocji i sam w sobie jest tylko zamkiem, lecz wokół niego i w nim znajduje się tak wiele magicznych elementów, ze nie można uznać go za miejsce w pełni rzeczywiste. Do miejsc rzeczywistych zaliczyć możemy np. dom Dursleyów na Privet Drive w hrabstwie Surrey; peron, z którego czarodzieje dostają się do peronu 9 i ¾, Nora Weasleyów.

Problematyka

Harry Potter i Komnata Tajemnic – problematyka
Książka Joannne Rowling „Harry Potter i Komnata Tajemnic” jest powieścią przygodową. Autorka opisuje są w niej losy tytułowego Harrego Pottera oraz dwójki jego najlepszych przyjaciół – Rona Wesleya i Hermiony Granger.
Autorka tej niezwykłej opowieści opisała wydarzenia, które przytrafiły się w drugim roku nauki w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie Harremu i jego przyjaciołom.
Motywem tej, jak i innych części z cyklu „Harry Potter” jest walka dobra ze złem. Harrego, któremu udaje się powstrzymać (czasami z czyjąś pomocą) Lorda Voldemorta przed zawładnięciem światem nie tylko czarodziei, także tym 'rzeczywistym’. W tej części Czarny Pan nie działa własnymi rękoma, tylko wykorzystuje uczennicę (siostrę Rona – Ginny) do osiągnięcia swego celu przez swój dziennik z czasów młodości.
Kolejnym motywem, jak i w poprzedniej części, jest odrzucenie (życie Harrego w domu wujostwa) oraz przyjaźń (Harrego, Rona i Hermiony). To pierwsze, czyli życie Harrego w domu Dursleyów w hrabstwie Surrey przy PrivetDrive 4. Jego ciotka Petunia, siostra jego zmarłej matki i wuj Vernon zapatrzeni są w swojego syna Dudleya. Ich siostrzeniec jest lekceważony i ignorowany. Wszystko się zmienia, kiedy Harry zostaje przyjęty do Hogwartu. Zapoznaje się z Ronem i Hermioną.Ich znajomość jest bardzo trwała i niezwykła. Pozostali przyjaciółmi aż do dorosłości. W pierwszej części
„Harry Potter i Kamień Filozoficzny” główny bohater zapoznaje się z gajowym Hogwartu, półolbrzymem, Rubeusem Hagridem. Przedstawione są dalsze losy ich przyjaźni. Jest ona niezwykle ważna dla Harrego. W ,,Komnacie Tajemnic” Hagrid pomaga Harremu rozwiązać tajemnicę tytułowej komnaty.
Następny wątek to życie szkolne głównych bohaterów i choć Hogwart w niczym nie przypomina tradycyjnej szkoły to na pewno jest coś, co je łączy. Mniej i bardziej wymagający nauczyciele, nauka, prace domowe. Przyjaciele i nieprzyjaciele. Losy Harrego jako szukającego w drużynie Gryfonów, rywalizacja sportowa w meczach Quidditcha.
Harry odkrywa Komnatę Tajemnic, Aragoga (ukrywanego przez Hagrida olbrzymiego pająka). Na samym początku książki, gdy Zgredek odwiedza Harrego w domu Dursleyów, skrzat domowy zwiastuje, iż Potter jest w wielkim niebezpieczeństwie. Dziwne ataki na uczniów (zostają spetryfikowani, później okazuje się, że to wielki wąż, nazywany Bazyliszkiem), strach wśród dzieci, młodzieży, nauczycieli.
Książka ta jest niezwykle interesująca i fascynująca. Ma wiele ciekawych wątków, historii. Przeniesie czytelnika bądź czytelniczkę w świat magii, czarodziejstwa. W świat rzeczy niezwykłych i niecodziennych. Chodź wydawać się może, że jest bardzo długa (liczy sobie 358 stron), jest bardzo wciągająca i ciekawa. Z pewnością czytelnik nie będzie zawiedziony.

Geneza utworu i gatunek

,, Harry Potter i Komnata Tajemnic” został napisany a następnie wydany przez J.K Rowling w 1998 roku. Jest to druga część z siedmioczęściowej serii opowiadającej historię czarodzieja o imieniu Harry Potter.

Pomysł na napisanie serii książek o młodym czarodzieju, przyszedł do głowy J.K Rowling gdy w 1990 roku czekała na spóźniony pociąg z Manchesteru do Londynu. Gdy dotarła do swojego mieszkania w Londynie od razu zaczęła pisać. Gdy umarła matka Rowling, ta postanowiła, że główny bohater będzie sierotą. Po wielu odrzuceniach prac pisarki przez wydawnictwa, w 1997 roku pierwsza część powieści została wydana przez wydawnictwo Bloomsbury Publishing. Rok po wydaniu pierwszej części wyszła druga, która miała tytuł ,,Harry Potter i Komnata tajemnic”.W
tej części przed rozpoczęciem nowego roku szkolnego Harrego odwiedził Zgredek, który ostrzegł go przed powrotem do szkoły jednak ten go w ogóle nie słuchał. Po powrocie do Hogwartu Harry Potter oraz jego przyjaciele zmagają się z tajemnicą otwartej komnaty tajemnic. Rowling mówiła, że ze szkołą średnią wiąże przyjemne wspomnienia. Między innymi turkusowy ford oraz jego właściciel Sean Harris, który ma w sobie coś z Rona Wesleya. Auto oraz dedykacja dla Seana Harrisa pojawiły się właśnie w drugiej części powieści J.K Rowling.

Gatunek: Powieść, gatunek literatury fantastycznej. Świadczy o tym
pojawianie się magii, magicznych oraz fantastycznych miejsc jak i postaci’

Rodzaj literacki: Epika. Świadczy o tym między innymi obecność narratora, występowanie wielu miejsc i akcji oraz czasu przedstawionego.

Rozprawka

W dzisiejszej rozprawce pragnę wypowiedzieć się na temat drugiej części z serii napisanej przez Joanne Kathleen Rowling czyli właściwie Joanne Murray. W kolejnych akapitach przybliżę Państwu historię, bohaterów oraz problematykę zawartą w książce pt. „Harry Potter i Komnata Tajemnic”.
Jeśli mówimy o drugiej części mogliby Państwo zapytać, o co chodzi w tej serii i na czym bazuje autorka podczas pisania tylu książek? Oczywiście jestem tu po to, aby to wytłumaczyć więc śpieszę z wyjaśnieniem. Podczas czytania przeżywamy przygody razem z czarodziejem uczęszczającym do szkoły magii- Hogwartu. Mówiąc czarodziej mam na myśli tytułowego Harrego Pottera oraz jego dwóch najlepszych przyjaciół, Rona Weasley’a i Hermionę Granger. Dobrej stronie magicznego świata zagraża ta zła z czarnoksiężnikiem, często wspominanym jako „Sam wiesz kto” bądź „Ten, którego imienia nie wolno wymawiać” znanego jako Lord Voldemort.
Jeśli już wiemy „na czym polega” cała seria możemy przejść do drugiej już części, na początku wspomnę zarys historii. Młodego Pottera „nawiedza” skrzat domowy, który odradza mu wyjazdu na drugi rok nauki w szkole magii. Oczywiście Harry nie słucha rad stworzenia i postanawia wybrać się do szkoły. Niestety razem ze swoim przyjacielem spóźniają się na pociąg, który miał ich zabrać do Hogwartu. Tak więc chłopcy postanawiają wybrać inny środek transportu jakim jest latający samochód ojca Rona, Pana Weasley’a. Podczas drugiego roku w szkole dochodzi do serii napaści w wyniku których poszkodowani zostają spetryfikowani. Czarę goryczy i decyzję zamknięcia szkoły na czas złapania oprawcy, przelewa porwanie dziewczynki z pierwszego roku, a zarazem młodszej siostry Rona, Ginny Weasley. Na szczęście Golden Trio jak nazywana jest grupa składająca się z Harrego, Rona i Hermiony, znajduje informacje na temat prawdopodobnego napastnika. W czasie nauki Harry koresponduje z tajemniczym czarodziejem, który przedstawia się jako Tom Riddle i poznaje nieprzyjemną przeszłość swojego przyjaciela Hagrida, pół-olbrzyma oraz gajowego w Hogwarcie. Potter ma podstawy do oskarżenia go o ponowne otworzenie komnaty tajemnic. Gdy po szkole rozchodzą się wieści o zaginięciu młodej Weasley, Harry i Ron ruszają na ratunek wprost do pieczary bazyliszka.
Mam nadzieję, iż trochę rozjaśniłam całą historię przejdę więc do opisania wybranych bohaterów, którzy według mnie są ważni w tej książce. Zacznijmy więc od Harrego Pottera, dwunastoletni osierocony chłopiec, który mieszka w domu wujostwa. Czarny Pan czyli Voldemort pragnie go dopaść, ponieważ nie udało mu się zabić chłopca podczas mordowania jego rodziców. Następnie mamy Hermionę, która została spetryfikowana przez bazyliszka na 2 roku nauki w szkole magii. Granger pochodzi z niemagicznej rodziny i jest jedną z najlepszych uczennic Hogwartu. Ron Weasley jeden z siedmiu dzieci Molly i Artura, to właśnie jego młodsza siostra została porwana do komnaty. Ronald posiada wielki strach przed pająkami co możemy zauważyć podczas spotkania z przywódcą pająków Aragogiem, na którym dowiadują się, iż gajowy Hogwartu jest niewinny. Wspominając o Hagridzie, który jest pół-olbrzymem i w tej części serii zostaje oskarżony o otworzenie komnaty tajemnic, jest on również przyjacielem Golden Trio. Ginny Weasley, zakochana w Harrym jedenastolatka (pokazuje nam to jej zachowanie przy młodym czarodzieju), która zostaje porwana do komnaty i jest powoli zabijana przez Toma Riddle’a, na końcu zostaje uratowana przez Pottera i bezpiecznie wraca do rodzeństwa. Opowiadając o bohaterach nie można zapomnieć o Zgredku, skrzacie domowym rodziny Malfoy’ów, który na początku odradza Harremu pójście do szkoły, a później robi wszystko by Potter ze szkoły został wyrzucony bądź odesłany do domu. To właśnie Zgredek powoduje zamknięcie się portalu na peron co wywołało podróż latającym samochodem.
Problematyka tego utworu jest dosyć jasna oraz zrozumiała w przypadku właśnie tej części. Harry musi uratować uczniów przed kolejnymi napaściami oraz szkołę przed zamknięciem. Tym samym Potter ryzykuje swoje życie, ponieważ nie wiedząc tego, Tom Riddle czyli Lord Voldemort czyha na jego życie i swoimi działaniami stara się zwabić chłopca do domu bazyliszka, aby następnie go zabić.
Kończąc swoją wypowiedź chciałabym zachęcić do przeczytania dalszych losów młodego czarodzieja. Mam również nadzieje, iż przybliżyłam Państwu losy jak i bohaterów ukazanych w tej części serii oraz w jakimś stopniu pomogłam zrozumieć temat i problematykę tej książki.

Charakterystyka

Harry Potter i Komnata Tajemnic (w oryginale „Harry Potter and the Chamber of Secrets”) jest drugą książką z serii o nastoletnim czarodzieju napisaną przez Joanne Kathleen Rowling. Wydana była na początku w Wielkiej Brytanii w 1998 roku. W Polsce ukazała się 13 września 2000 roku (dwa lata później). Jest to powieść, a rodzajem literackim jest epika. Sprzedaż książek Harry’ego Pottera przekroczyła już 500 milionów egzemplarzy. Książka jest niezwykle znana na całym świecie.
Informacje o autorce:
Urodziła się 31 lipca 1965 w Chipping Sodbury.

Jest słynną pisarką, scenarzystką, lecz wcześniej była także nauczycielką języka angielskiego.

Bohaterowie:
Głównymi bohaterami książki „Harry Potter” był oczywiście tytułowy czarodziej, a także jego najlepsi przyjaciele:
Hermiona Granger – niezwykle mądra, odważna, kochająca książki, cudowna przyjaciółka, z którą chłopcy na początku pierwszej części nie mieli przyjaznych stosunków. Wiele razy ratowała przyjaciół z tarapatów dzięki swoim zdolnościom magicznym. Na końcu została żoną Rona oraz minister magii.
Ron Weasly – Najlepszy przyjaciel Harry’ego Pottera. Był wysoki, chudy, piegowaty. Miał aż pięcioro starszych braci oraz młodszą siostrę. Jego rodzina nie należała do bogatych. Bracia chłopca byli niezwykle wyróżniani, a Ron bał się, że im nie dorówna. Był ambitny, przyjacielski oraz pomocny.
Harry Potter – Jego historia rodzinna była skomplikowana. Mieszkał u Dursley’ów. Odznaczała go niezwykła blizna na czole. Jego włosy były kruczoczarne, a okulary okrągłe. Miał wiele przygód i mnóstwo razy walczył z potężnym Lordem Voldemortem.
Ekranizacja:
Ekranizacja w Polsce pojawiła się pierwszego stycznia 2003 roku, a na świecie rok wcześniej, czyli trzeciego listopada 2002 roku. Film trwa 152 minuty. Harry’ego Pottera grał Daniel Radcliffe, Rona Wesley Rupert Grint, a Hermionę Granger Emma Watson.
Oprócz książki Harry Potter i Komnata Tajemnic wydane zostały także inne części jak:
– 1 część – „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” (w oryginale ,,Harry Potter and the Philosopher’s Stone”). Została opublikowana na świecie 26 czerwca 1997 roku.
– 2 część – „Harry Potter i Komnata Tajemnic”(w oryginale „Harry Potter and the Chamber of Secrets”). Została opublikowana na świecie 2 lipca 1998 roku.
– 3 część – „Harry Potter i więzień Azkabanu” (w oryginale „Harry Potter and the Prisoner of Azkaban”). Została opublikowana na świecie 8 lipca 1999 roku.
– 4 część – „Harry Potter i Czara Ognia” (w oryginale „Harry Potter and the Goblet of Fire”). Została opublikowana na świecie 8 lipca 2000 roku.
– 5 część – „Harry Potter i Zakon Feniksa” (w oryginale „Harry Potter and the Order of the Phoenix”). Została opublikowana na świecie 21 czerwca 2003 roku.
– 6 część – „Harry Potter i Książę Półkrwi” (w oryginale „Harry Potter and the Half-Blood Prince”).Została opublikowana 16 lipca 2005 roku.
– 7 część – „Harry Potter i Insygnia Śmierci” (w oryginale) „Harry Potter and the Deathly Hallows”). Została opublikowana w 21 lipca 2007 roku.
– W 2016 roku została opublikowana ósma część Harry’ego Pottera, lecz tym razem nie jako książka, lecz sztuka teatralna. Opowiada o przygodach syna tytułowego bohatera, który tak jak jego ojciec zaczyna naukę w Hogwarcie.
Krótkie streszczenie:
Państwo Dursley’owie mieli gości. W tym czasie do Harry’ego Pottera przyszedł skrzat domowy – Zgredek. Prosił chłopca, aby nie wracał do Hogwartu, oznajmił, że tam będzie niebezpiecznie. Harry się nie zgodził, a skrzat za pomocą zaklęcia zrzucił tort na głowę gości. Chłopiec miał szlaban na całe wakacje i siedział zamknięty w pokoju. Pewnego dnia Ron poleciał po niego razem z dwoma braćmi, a Harry’emu udało się wymknąć. Każdy wszedł już do pociągu oprócz nich. Pobiegli razem na barierkę, lecz to nie zadziałało. Polecieli do szkoły tym samym latającym samochodem, którym Ron uratował Harry’ego od szlabanu. Wylądowali na magicznej wierzbie, z której ledwo co się wydostali. Spotkali profesora Snape’a, który był wściekły. Dumbledore uratował całą sytuację. Po kilku dniach Harry usłyszał głos o planowanym morderstwie, a następnie napis krwią o otwarciu Komnaty Tajemnic. Każdy posądzał o to Harry’ego, gdy okazało się, że jest wężousty, tak jak Slytherin. Dokonywano kolejnych morderstw. Harry znalazł dziennik, dzięki któremu mógł korespondować z Kimś jak Tom Riddle. Hagrida zabrano do więzienia, bo spodziewano się, że to jego wina. Harry i Ron podążyli, jak kazał Hagrid, za pająkami. Były tam wielkie pająki. Poinformowały, że morderstw dokonuje bazyliszek. Pająki próbowały ich zjeść, lecz ford Rona nadjechał w porę i cudem zdołali uciec. Hermiona została spetryfikowana i leżała bez ruchu. Trzymała kartkę z napisem o bazyliszku i słowem rury. Chłopcy zorientowali się, że potwór właśnie takim sposobem się przemieszcza. Porwano Ginny, siostrę Rona. Wraz z nauczycielem dotarli do komnaty tajemnic, a profesor nie okazał się taki wspaniały, jaki miał być. Harry został oddzielony od Rona i poszedł sam dalej. Spotkał Toma, który okazał się Voldemortem, oraz bezwładną Ginny. Tom wezwał bazyliszka, a Harry od Dumbledore dostał tiarę i feniksa. Ptak wydłubał bazyliszkowi oczy, a w tiarze znalazł się miecz, którym dźgnął potwora i wyjął jego kieł z ręki. Łzy feniksa uleczyły jego ranę, a Harry kieł wbił w dziennik, Voldemort zniknął, Ginny została uratowana. Harry wrócił do przyjaciół, a Gryffindor wygrał puchar domów.