Harry Potter i Zakon Feniksa

Recenzja książki

„Harry Potter i Zakon Feniksa” autorstwa J.K. Rowling jest piątą powieścią z serii opowiadającej o przygodach młodego czarodzieja, uczącego się w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Tytułowy bohater spędza kolejne wakacje w domu swoich krewnych Vernona i Petunii Dursleyów przy ulicy Privet Drive w Little Whinging. Jednak dla Harry’ego nie jest to czas beztroskiego odpoczynku. Chłopiec z niecierpliwością wyczekuje jakichkolwiek wieści o poczynaniach potężnego czarnoksiężnika Voldemorta. Brak informacji od przyjaciół z czarodziejskiego społeczeństwa, dodatkowo frustruje bohatera. Skazany na towarzystwo swoich mugolskich (niemagicznych) krewnych, czuje się niedoceniony i pominięty. Przez cały czas zastanawia się, dlaczego dyrektor nie chce wtajemniczyć go w swoje plany, mimo że ubiegłego roku chłopiec sam jeden walczył przeciwko Voldemortowi.

Sytuacja ulega diametralnej zmianie, gdy niczym niezmącony spokój przerywa pojawienie się dementorów — przerażających istot, strzegących czarodziejskiego więzienia Azkabanu w Little Whinging. Harry Potter, aby uratować siebie i swojego kuzyna Dudleya Dursleya, zmuszony jest użyć czarów, łamiąc tym samym magiczne prawo, za co grozi mu wyrzucenie ze szkoły i proces sądowy.

Dodatkowo bohater zostaje wciągnięty w konflikt między Ministrem Magii a dyrektorem Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, Albusem Dumbledore’em. Korneliusz Knot i jego podwładni nie wierzą w powrót Tego, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać. Nastawiają przeciwko chłopcu i dyrektorowi społeczeństwo, wykorzystując do tego między innymi swoje wpływy i czarodziejską prasę. W „Proroku Codziennym” podlegającemu Ministerstwu Magii, Harry i Albus Dumbledore kreowani są na kłamców, co wcale nie ułatwia żadnemu z nich życia. Również tuszowanie prawdy i zatajanie faktów przez przedstawicieli rządu wprowadza zamęt. Tylko nieliczni czarodzieje i czarownice wierzą w powrót Lorda Voldemorta i obawiają zbliżającej się wielkimi krokami wojny.

Nastoletni czarodziej dowiaduje się także o istnieniu tajnej organizacji, (do której przed laty należeli jego rodzice i ich przyjaciele) o nazwie Zakon Feniksa. Została ona powołana w okresie Pierwszej Wojny Czarodziejów do walki z Lordem Voldemortem i jego poplecznikami Śmierciożercami. Kiedy Czarny Pan się odrodził, Albus Dumbledore reaktywował organizację. Po ataku dementorów to właśnie w Kwaterze Głównej Zakonu Feniksa, Harry wraz z przyjaciółmi spędza pozostały czas wakacji, próbując ustalić, co planuje przebiegły czarnoksiężnik i jaką potężną bronią może dysponować.

Również powrót do Hogwartu przynosi wiele niemiłych niespodzianek. Nowym nauczycielem Obrony Przed Czarną Magią zostaje bezwzględna Dolores Jane Umbridge. Kobieta wcześniej pełniła funkcję starszego podsekretarza w biurze Ministra Magii. Po objęciu stanowisko nauczyciela, na polecenie Korneliusza Knota, próbuje zaprowadzić „nowy ład” w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Zakazuje nawet używania czarów na swoich lekcjach, co spotyka się z niezadowoleniem uczniów.

Nie wszyscy jednak wierzą bezgranicznie w zapewnianie Ministerstwa, że ze strony Voldemorta nie zagraża im żadne niebezpieczeństwo, a sam powrót Lorda, jest tylko sposobem, w jaki Harry Potter próbuje zwrócić na siebie uwagę. Hermiona Granger, wykorzystując ogólne niezadowolenie panujące w Hogwarcie, wpada na pomysł stworzenia pozalekcyjnej grupy uczniowskiej, której głównym celem jest nauka Obrony Przed Czarną Magią. Pomysł spotyka się z dużą aprobatą, a sam Harry (początkowo nieco sceptycznie nastawiony do tego pomysłu), zgadza się nauczać swoich kolegów. Z czasem organizacja zostaje nazwana Gwardią Dumbledore, a jej celem przestaje być już tylko i wyłącznie nauka. Staje się symbolem młodzieńczego buntu przeciwko tyranii Dolores Jane Umbridge.

Jednak powrót Voldemorta nie jest jedynym, z czym musi się zmierzyć Harry Potter, Hermiona Granger i Ronald Weasley. Zbliżające się Standardowe Umiejętności Magiczne (egzamin potocznie nazywany przez uczniów SUMami), stos prac domowych, treningi Qudditcha, wymagający nauczyciele, coraz to nowsze dekrety Wielkiego Inkwizytora i Brygada Inkwizycyjna, to tylko nieliczne z problemów, z jakim muszą się zmierzyć uczniowie Hogwartu. Na szczęście zarówno w walce z siłami zła, jak i w obowiązkach szkolnych, bohaterowie zawsze mogą liczyć na pomoc swoich oddanych przyjaciół.

Książka ta jest świetną kontynuacją losów Harry’ego. Opowiada o pierwszym zauroczeniu głównego bohatera, prawdzie, która nieraz może okazać się dużym ciężarem, młodzieńczym buncie, walce w obronie tego, co dla bohaterów ważne i bólu po stracie bliskiej osoby. Pokazuje, jak ważnym wartościami, niezależnie od wieku są dla człowieka przyjaźń i miłość.

Zdecydowanie jest to powieść ponadczasowa, bo właśnie takie są problemy w niej poruszane.

Książka jest łatwa w odbiorze, między innymi, dzięki prostemu językowi, którym posługują się bohaterowie. Ich losy chwytają za serce. Bawią, a niekiedy wywołują łzy. Wątki poruszane w powieści sprawiają, że nie jest to już tylko historia uczniów, uczęszczających do magicznej szkoły i zgłębiających tajniki czarów, a opowieść o walce, ogromnej determinacji i przyjacielskim oddaniu, w cieniu zbliżającej się wielkimi krokami wojny.

Uniwersalne przesłanie w niej zawarte sprawia, że jest ona odpowiednia zarówno dla młodszych, jak i starszych czytelników. Uważam, iż jest to przepiękna historia, naprawdę warta bliższego poznania.

Streszczenie szczegółowe

Harry spędza kolejne wakacje u wujostwa Dursleyów. Chłopak nie ma jak dowiedzieć się co dzieje się w świecie czarodziejów po tym jak powrócił Voldemort. Jego przyjaciele, co prawda przysyłają mu listy, lecz są one bardzo ogólnikowe, pozbawione konkretów. Potter spacerując po Little Whining widzi jak jego kuzyn Dudley żegna się ze swoimi znajomymi. Harry zaczyna kłócić się z kuzynem. W trakcie sprzeczki zjawiają się dementorzy, którzy atakują obu młodzieńców. Harry rzuca zaklęcie „Patronus”, dzięki czemu obaj chłopcy mogą uciec. Pojawia się pani Figg, członkini Zakonu Feniksa, handlująca kocimi mieszańcami na Little Whining.
Pani Figg postanawia odprowadzić młodzieńców do domu. Harry pomaga iść Dudleyowi, który uwiesił się na jego ramieniu, przerażony spotkaniem z dementorami. Kobieta mówi, że jest charłakiem, czyli osobą urodzoną w rodzinie czarodziejów, lecz nieposiadającą żadnych zdolności magicznych. Chłopcy wracają do domu, gdzie wujostwo obwiniają Harry’ego o zły stan Dudleya. Potter otrzymuje cztery listy. Jeden od pana Weasley, który prosi Harry’ego, aby pozostał u wujostwa, drugi od Ministerstwa Magii z informacją o wydaleniu chłopaka ze szkoły za rzucanie zaklęć przy mugolu. Z trzeciego listu, ponownie od Ministerstwa Potter dowiaduje się, że decyzja o jego wyrzuceniu z Hogwartu zostaje odroczona. Ostatni list został wysłany przez Syriusza Blacka, który ma nadzieję, że młodzieniec pozostanie w domu Dursleyów. Wuj wyrzuca Harry’ego z domu. Po chwili przylatuje sowa, niosąc wyjca dla cioci Petunii. Kobieta nie pozwala mę1)żowi wyrzucić chłopaka ze swojego domu.
Pewnego dnia państwo Dursley opuszczają dom, aby odebrać nagrodę za najładniejszy trawnik. W tym czasie do Harry’ego przybywa dziewięciu czarodziejów. Emmelina Vance, Nimfadora Tonks, Remus Lupin, Kingsley Shacklebolt, Elfias Doge, Alastor Moody, Sturgis Podmore, Hestia Jones i Dedalus Diggle maja za zadanie bezpiecznie dostarczyć Pottera do Kwatery Głównej Zakonu Feniksu, mieszczącej się na Grimmauld Place.
W budynku Harry spotyka panią Weasley, która odsyła chłopaka do jednej z sypialń, gdyż członkowie Zakonu wciąż przebywają na ważnym spotkaniu. Na piętrze natrafia na Hermionę i Rona, którzy z radością witają go po tak długiej rozłące. Potter jest zły, że przyjaciele nie informowali go szczegółowo, co się dzieje w świecie czarodziejów. Młody Weasley i Gringer tłumaczą, że sami nie wiele wiedzą, gdyż nie mogą brać udziału w spotkaniach Zakonu, ponieważ nie są pełnoletni. Do pokoju przychodzi Fred, Ginny i George, którzy informują chłopaka, że Percy Weasley nie wierzy, ze Voldemort powrócił, dlatego też odwrócił się od rodziny i stanął po stronie ministerstwa Magii. Kiedy kończy się spotkanie Zakonu Feniksa przyjaciele schodzą na dół, aby wreszcie się czegokolwiek dowiedzieć.
Syriusz chce wprowadzić Harry’ego w cała sytuację związaną z powrotem Voldemorta, na co nie zgadza się pani Weasley. Ostatecznie po namowie męża, Lupina i Blacka niechętnie się zgadza, aby również i Fred, George, Ron i Hermiona poznali prawdę. Syriusz tłumaczy, że Zakon Feniksa próbuje odciąć Voldemorta od sojuszników. Negocjuje również z goblinami. Irytuje go fakt, że Ministerstwo Magii nie wierzy w powrót Czarnego Pana. Sugeruje, że powrót Voldemorta może być korzystny dla ministerstwa, co tłumaczyłoby postępowanie instytucji. Członkowie Zakonu sprzeciwiają się temu, aby ktokolwiek, kto nie ukończył jeszcze Hogwartu dołączył do nich. Syriusz zaczyna mówić, o jakiejś broni, której prędzej Voldemort nie posiadał, lecz przerywa mu pani Weasley. Wszyscy nieletni zmuszeni są do udania się do swoich sypialń na noc.Następnego dnia trójka przyjaciół postanowiła posprzątać salon. Podczas porządków pojawia się skrzat domowy Stworek, który nie jest zbyt zadowolony z przebywania obcych w domu jego dawnej właścicielki – matki Syriusza. Harry dostrzega na ścianie drzewo genealogiczne rodu Blacków. Chłopak dowiaduje się, że Syriusz spokrewniony jest m.in. z Malfoyami i Bellatrix Lestrange. Ojciec chrzestny informuje go, ze jego brat Regulus był śmierciożercą.
Harry po pożegnaniu się z panią Wesaley, Lupinem, Tonks i Syriuszem udaje się z panem Weasley do Ministerstwa Magii, gdzie Potter ma zostać przesłuchany. Okazuje się, że miejsce i termin przesłuchania uległ zmianie. Pan Weasley odprowadza chłopca na rozprawę. W spotkaniu uczestniczy Korneliusz Knot. Obrońcą Harry’ego jest sam Albus Dumbledore. Podczas przesłuchania Potter opowiada swoją wersję wydarzeń. Świadkiem potwierdzającym prawdomówność Harry’ego jest pani Figg, którą przyprowadził Dumbledore. Knot nie chce uwierzyć w przedstawioną historię. Nie chce uwierzyć, że dementorzy mogliby uwolnić się spod kontroli Ministerstwa Magii. Dumbledore oskarża sędziów o stronniczość. Dochodzi do głosowania, w którym większość osób poparła uniewinnienie Harry’ego.
Młodzi czarodzieje otrzymują listy z Hogwartu z wykazem potrzebnych podręczników. Hermiona i Ron zostają prefektami Griffindoru. Pani Weasley urządza z tego powodu przyjęcie. Harry czuje się przygnębiony, kiedy dowiaduje się, że zarówno jego ojciec jak i Syriusz za młodu również byli prefektami swoich domów. Moody pokazuje chłopcu starą fotografię członków Zakonu, na której znajdują się również jego rodzice. W salonie zmartwiona pani Weasley nawiedzana jest przed bogina, który pokazuje jej po kolei jej martwych członków rodziny. Stworek zostaje odpędzony przez Lupina, Syriusza i Moody’ego. Trójka przyjaciół jest odprowadzana przez zamienionego w psa Syriusza, Weasleyów, Lupina, Tonks i Moody’ego na peron 9 i 3/4, skąd udają się w podróż pociągiem do Hogwartu. Ron i Hermiona udali się do przedziału dla prefektów, zaś Harry usiadł z Ginny, Nevillem i Luną. Na miejscu uczniowie powozami zawożeni są do szkoły. Harry po raz pierwszy dostrzega przedziwne stworzenia ciągnące powozy. Luna twierdzi, że były tu od zawsze. Zdaje się, że nikt inny poza nimi ich nie dostrzega.
W Hogwarcie zostaje zorganizowana uczta z okazji rozpoczęcia roku szkolnego. Na stanowisko nauczyciela obrony przed czarną magią zostaje zatrudniony nowy profesor – Dolores Umbridge, która uczestniczyła w przesłuchaniu Harry’ego. Wszyscy w szkole uważają, że Potter i Dumbledore wymyślili sobie powrót Voldemorta. Nadchodzą pierwsze zajęcia z panią Dolores. Umbridge informuje swoich uczniów, że w trakcie lekcji nie będzie żadnego rzucania zaklęć, będzie nauczana sama teoria. Harry kłóci się z nową nauczycielką, która nie wierzy w powrót Czarnego Pana. Za wywołanie sprzeczki chłopak zostaje ukarany szlabanem i wizytą u swojego opiekuna. McGonagall ostrzega Harry’ego, że profesor Dolores może być szpiegiem ministra Knota.
Nowy kapitan Gryfonów Quidditcha – Angelina Johnson jest wściekła, że Harry dostał szlaban, gdyż nie będzie mógł wziąć udziału w wyborze nowego obrońcy. Podczas odbywania kary Harry zostaje zmuszony przez Umbridge do wielokrotnego pisania na pergaminie zdania „Nie będę opowiadać kłamstw”. Słowa te Potter notuje piórem, który jako tuszu używa jego krwi i rozcina skórę jego dłoni, aby również i tam pojawił się podobny tekst. O zaistniałej sytuacji młody czarodziej nie powiadamia nikogo. Nowym obrońcom Gryfonów zostaje Ron. W trakcie odbywania ostatniego dnia szlabanu w momencie, kiedy profesor Dolores dotyka dłoni Harry’ego chłopaka przeszywa silny ból, którego źródłem jest blizna ma czole. Potter ponownie postanawia wszystko zachować dla siebie i nie informować o tym dyrektora.
Harry chciał wysłać list do Syriusza, w którym poinformowałby ojca chrzestnego o sytuacji mającej miejsce w biurze Umbridge. W sowiarni spotyka Filcha i Cho, którzy oskarżają go o zamawianie łajnobomb. Ron otrzymuje pismo od brata Percy’ego, który prosi go, aby trzymał się z daleka od Harry’ego. Wściekły rudzielec drze list i wyrzuca go do kominka, w którym po chwili pojawia się głowa Syriusza. Black tłumaczy Potterowi, że ból blizny w obecności Dolores jest przypadkowy i nie powinien mieć z nią nic wspólnego. Co więcej, informuje, że Hagrid, którego nieobecnością martwili się przyjaciele, powinien już dawno wróci do szkoły, nikt nie wie gdzie obecnie przebywa. W gazecie „Proroku Codziennym” pojawia się informacja, że profesor Umbridge została Wielkim Inkwizytorem Hogwartu. Hermiona dochodzi do wniosku, że pani Dolores nie nauczy jej jak efektywni bronić się przed czarną magią, więc proponuje, aby to Harry uczył chętnych uczniów nowych zaklęć. Chłopak po początkowym napadzie wściekłości decyduje się to przemyśleć. Po dwóch tygodniach Potter przystaje na propozycje Gringer. Lekcja, którą miał prowadzić Harry odbyła się w gospodzie „Po Świńskim Łbem”. Na początku Hermiona przedstawiła zgromadzonym cel spotkania. Dziewczyna podkreśliła, że lekcje te nie tylko mają pomóc uczniom zdać egzaminy, ale przygotować ich na ewentualną konfrontację z Voldemortem.
Następnego dnia pojawia się nowy dekret nr. 24, który rozwiązuje wszystkie stowarzyszenia i kluby, których liczba członków wynosiła minimum trzy osoby. Obowiązuje to również drużyny Quidditcha. Podczas zajęć z historii magii Potter otrzymuje list od Syriusza. Black chce spotkać się z chłopcem nocą w wieży Griffindoru. Syriusz ponownie pojawia się w kominku. Informuje Harry’ego, że jego spotkanie w gospodzie „Po Świńskim Łbem” zostało podsłuchane przez Mundungusa. Konwersację przerywa Dolores, której ręka pojawia się w kominku i odpędza Blacka.
Drużyna Gryfonów otrzymuje możliwość ponownego założenia klubu. Szybko rozpoczynają pierwsze treningi Quidditcha. Podczas jednego z nich Harry’ego znowu boli blizna, dzięki czemu chłopak wyczuwa, w jakim nastroju jest Czarny Pan. Pewnego dnia Potter zostaje odwiedzony przez skrzata Zgredka, który sugeruje, aby młody czarodziej prowadził zajęcia obrony przed czarna magią w Pokoju Życzeń. Harry informuje o tym resztę grupy, która przystaje na propozycję. Od tego momentu nazywają się Gwardią Dumbledore’a. Nadchodzi dzień meczu Quidditcha rozgrywający się pomiędzy Gryfonami a Ślizgonami. Ron popełnia wiele błędów, dzięki którym Slytherin prawie wygrywa mecz. Na szczęście Harry łapie znicz jako pierwszy, gwarantując nagrodę Gryffindorowi. Malfoy poirytowany przegraną obraża matkę Pottera oraz rodzinę Weasley. Harry z Georgem rzucają się na Draco. Sprzeczkę zakańcza dopiero pani Hooch. Obaj chłopcy zostają ukarani szlabanem. Wtem do pokoju przybywa profesor Umbridge z nowym dekretem, umożliwiającym jej karanie uczniów bez porozumienia z innymi nauczycielami. Kobieta zakazuje dożywotnio gry w Quidditcha Potterowi, George’owi, Fredowi, konfiskuje również ich miotły. Przyjaciele wracają do dormitorium Gryffindoru, gdzie za oknem dojrzeli dym, unoszący się z komina chatki Hagrida. Przyjaciele pod peleryną niewidką udają się do olbrzyma. Hagrid jest cały we krwi i siniakach, ale nie chce wytłumaczyć, co się stało. Dopiero po chwili opowiada przyjaciołom, iż udał się z panią Madame Maxime w góry, aby na miejscu nakłonić olbrzymy do walki z Voldemortem. Niespodziewanie do Hagrida przychodzi profesor Umbrodge. Młodzi czarodzieje chowają się pod peleryną niewidką, a olbrzym wpuszcza do swojego domu Dolores. Kobieta przedstawia się i informuje Hagrida, że chciałaby się dowiedzieć, dokąd zniknął na tak długo. Nie uzyskawszy zbyt wiele informacji Umbridge wychodzi. Harry, Ron i Hermiona proszą przyjaciela, aby na swoje zajęcia nie przyprowadzał żadnych niebezpiecznych magicznych stworzeń, aby nie dać Dolores powodu do wyrzucenia go z Hogwartu.
Na zajęciach opieki nad magicznymi zwierzętami prowadzonych przez Hagrida pojawia się pani Umbridge. Obraża nauczyciela, nazywając go niedorozwiniętym mieszańcem. Wszyscy podejrzewają, że Dolores chce jak najszybciej pozbyć się Hagrida z placówki edukacyjnej. Harry organizuje ostatnie przedświąteczne zajęcia z obrony przed czarną magią. Nocą Potterowi śni się dość osobliwy sen, a mianowicie wydawało mu się, że pod postacią węża kąsa pana Weasleya. Po ukąszeniu ojciec Rona jest w bardzo ciężkim stanie. Harry obawia się, że jego sen może być prawdą. Do chłopca przybywa profesor McGonagall i zabiera go do Dumbledore’a. W biurze dyrektora Albus sprawdza stan pana Weasley. Okazuje się, że mężczyzna nie czuje się najlepiej. Dumbledore teleportuje Harry’ego wraz z Weasleyami na Grimmauld Place. Wszyscy czekają na wiadomość ze szpitala. Wreszcie pani Weasley informuje zgromadzonych, ze stan Arthura się poprawił. Następnego dnia wszyscy postanawiają odwiedzić pana Weasleya w szpitalu. Harry wraz z przyjaciółmi podsłuchują rozmowę, w której Moody twierdzi, że Potter był świadkiem całego zdarzenia. Młodzi Weasleyowie obawiają się, że Harry może znajdować się pod kontrolą Voldemorta.
Po całej sytuacji w szpitalu Harry pragnie wrócić do wujostwa, lecz od pomysłu odwodzi go Dumbledore. Przybywa Hermiona, która namawia Pottera na rozmowę z młodymi Weasleyami. Podczas konwersacji przyjaciele Harry’ego przyznają, że chłopiec z blizną nie może być pod kontrolą Voldemorta. Syriusz Black dostrzega, ze od czasu ataku na pana Wesaleya nikt nie widział skrzata Stworka. Niedługo później Harry dowiaduje się, że Dumbledore poprosił Deverusa Snape’a, aby profesor nauczył Pottera oklumencji. Ma ona uchronić chłopca przed penetracją umysłu, której mógłby chcieć dokonać Lord Voldemort. Kolejnego dnia Potter z „Proroka Codziennego” dowiaduje się o masowej ucieczce śmierciożerców z Azkabanu. W walentynki Harry udaje się z Cho do Hogsmeade. Niestety kiedy chłopak wspomina o tym, że musi spotkać się z Hermioną, dziewczyna wścieka się i wychodzi z randki. Młody czarodziej wybiera się do „Trzech mioteł”, gdzie czeka na niego Gringer z reporterką Ritą Skeeter. Harry udziela wywiadu, który ma zostać opublikowany w czasopiśmie „Żonglerze”.
W gazecie ukazuje się artykuł Skeeter. Umbridge zakazuje uczniom posiadania czasopisma, ale wszyscy i tak czytają wywiad z Harrym. Coraz więcej osób wierzy, że Czarny Pan powrócił. Potter ponownie ma dziwny sen. Wydaje mu się, że jako Voldemort karze śmierciożercą. Profesor Dolores postanawia wyrzucić ze szkoły panią Trelawney, lecz Albus przypomina kobiecie, że jako Inkwizytor może tylko i wyłącznie zwalniać nauczycieli. Profesor Tralawney pozostaje w Hogwarcie, ale na jej stanowisko nauczyciela wróżbiarstwa zostaje zatrudniony centaur Firenzo. Wkrótce Umbridge zostaje nowym dyrektorem szkoły magii. Podczas zajęć z oklumencji po Snape’a przybywa Draco. Harry zostaje sam w pomieszczeniu. Postanawia skorzystać z okazji i obejrzeć wspomnienia Severusa w myślowni. Widzi młodego Snape’a nad którym znęca się ojciec Harry’ego. We wspomnieniu biorą udział również matka Pottera, Syriusz i Remus. Co więcej, okazuje się, że Lily Potter nie bardzo przepadała za ojcem Harry’ego. Nagle pojawia się Snape, który ruga chłopaka i wyrzuca go z pokoju.
Potter nie może zrozumieć tego, czego był świadkiem w myślowni. Harry dowiaduje się o możliwości otrzymania porady zawodowej, dlatego też udaje się do profesor McGonagall, gdzie zastaje Dolores. Młody czarodziej wyznaje, ze chciałby zostać aurorem, czyli członkiem elitarnej jednostki czarodziejów, zajmującej się badaniem przestępstw związanych z czarną magią. Umbridge wyśmiewa chłopaka, ale McGonagall obiecuje pomóc Potterowi spełnić jego marzenie. Młodzi Wealeyowie pomagają Harry’emu dostać się do biura Dolores i skorzystać z jej kominka, aby skontaktować się z Syriuszem. Chłopiec powiadamia Blacka o wszystkim, co stało się w myślowni. Ojciec chrzestny prosi Harry’ego, aby nie oceniał pochopnie swojego ojca na podstawie tylko jednego wspomnienia, ponieważ James Potter był dobrym człowiekiem.
Podczas meczu Quidditcha, w którym rywalizują Gryfoni z Krukonami, Hagrid prosi Harry’ego i Hermionę o spotkanie. Trójka przyjaciół udaje się do Zakazanego Lasu, gdzie pokazuje młodym czarodziejom swojego brata Graupa. Okazuje się, że to nowo poznany olbrzym był sprawcą siniaków Hagrida. Harry i Hermiona proszeni są o zaopiekowanie się Graupem, w przypadku wyrzucenia Hagrida ze szkoły. W drodze powrotnej do Hogwartu trójka przyjaciół spotyka centaury, które zdecydowanie nie przepadają za Hagridem. W szkole młodzi czarodzieje zostają poinformowani o zwycięstwie Gryffindoru w meczu Quidditcha. Jak się okazuje wszystko stało się dzięki Ronowi, który stał się bohaterem Gryfonów.
Zaczynają się egzaminy. Podczas jednego z nich z astronomii uczniowie widzą jak Dolores z czterema towarzyszami zmierzają do chatki Hagrida. Dochodzi do sprzeczki. Pojawia się profesor McGonaggal, która opowiada się za olbrzymem, ale po chwili zostaje trafiona czarem oszałamiającym. Hagrid ucieka. Harry ma wizję, w które widzi jak Voldemort torturuje Syriusza Blacka w Departamencie Tajemnic. Harry postanowił ponownie włamać się do gabinetu dyrektor Dolores, gdzie korzystał z kominka, aby sprawdzić, co się dzieje z Syriuszem. W domu Blacka Potter spotyka skrzata Stworka, który informuje chłopaka, że Black już nigdy nie wróci z Departamentu Tajemnic. Do biura przybywa Dolores, nakrywając młodych czarodziei na gorącym uczynku. Przybywa również Snape, który próbuje w tajemnicy pomóc Potterowi. Harry zrozumiał, że Severus jest członkiem Zakonu Feniksa. Hermiona kłamie Dolores, że kontaktowała się z przyjaciółmi z Dumbledorem, aby powiedzieć mu, że ukończyli jego broń. Wszyscy razem z Umbridge opuszczają biuro, aby udać się do Zakazanego Lasu po „broń Albusa Dumbledore’a”. Na miejscu Dolores ze swoimi towarzyszami zostaje zaatakowany przez Graupa. Potter wraz z Gringer uciekają do szkoły, gdzie spotykają Necilla, Rona, Ginny i Lunę. Wszyscy postanawiają udać się do Departamentu Tajemnic, aby uratować Syriusza.
Młodzi czarodzieje zadziwiająco łatwo dostają się do Ministerstwa Magii, a następnie do Departamentu Tajemnic. Budynek wygląda na opuszczony. W Departamencie Harry natrafia na wiele drzwi. Nie wie, które doprowadzą go do Syriusza. Czarodzieje sprawdzają pokoje w poszukiwaniu Blacka. W końcu natrafiają na pomieszczenie z kulkami, które Harry widział w swojej wizji. Niestety nie zastają tam Syriusza. Z jednej z półek Potter zdejmuje kulkę z napisanym na niej imieniem i nazwiskiem Harry’ego i Voldemorta. Wtem jakiś tajemniczy głos nakazuje chłopakowi oddać przedmiot. W pomieszczeniu pojawiają się śmierciożercą, w tym ojciec Draco i Bellatrix. Lucjusz Malfoy rozkazuje Harry’emu oddać kulkę, zawierającą informacje, dlaczego Voldemort w młodości chciał zabić Jamesa Pottera. Chłopak nie zgadza się na to. Dochodzi do potyczki, w trakcie której przyjaciele zostają rozdzieleni. Kiedy się odnajdują okazuje się, że Ron zaczyna się dziwnie zachowywać, Hermiona jest nieprzytomna, zaś Ginny ma uszkodzoną kostkę. Pojawia się Zakon Feniksa, którego członkowie dołączają do konfrontacji ze śmierciożercami. Kulka zawierająca przepowiednie upada na ziemię i roztrzaskuje się. Zjawia się Dumbledore, dzięki któremu pokonano sługusów Voldemorta. Niestety w bitwie Syriusz zostaje zabity przez Bellatrix. Na dziewczynę w akcie zemsty Potter rzuca zaklęcie „Cruciatus”. Niestety czar nie zadziałał poprawnie. Pojawia się Voldemort, który chce uśmiercić Harry’ego za zniszczenie kulki z przepowiednią. Zjawia się Dumbledore. Pomiędzy Albusem a Czarnym Panem dochodzi do potyczki. Voldemort próbuje zapanować nad umysłem Pottera, ale nie udaje mu się to, gdyż chłopak pomyślał o swoim ojcu chrzestnym Syriuszu. Chwilę przed ucieczką Bellatrix i Czarnego Pana pojawia się minister Knot, który rozumie, ze Dumbledore i Harry cały czas mieli rację. Albus przenosi Pottera do Hogwartu, gdzie tłumaczy młodemu czarodziejowi, dlaczego unikał go przez cały rok. Wyjaśnia, że nie chciał sprowokować Czarnego Pana do próby zawładnięcia nad umysłem Harry’ego, dlatego też dla pewności poprosił Snape’a, aby ten nauczył młodzieńca oklumencji. Albus oznajmia Potterowi, że to Stworek powiadomił śmierciożerców, iż Syriusz jest najważniejszą dla niego osobą, dlatego też Voldemort wykorzystał go, aby zwabić Harry’ego w pułapkę. Dumbledore zdradza młodemu czarodziejowi treść zniszczonej przepowiedni. Opowiada, że w rodzinie czarodziejów, która już trzykrotnie przeciwstawiła się Voldemortowi przyjdzie na świat dziecko. Będzie ono tak silne, że jako jedyne będzie w stanie pokonać Czarnego Pana. W obawie przed ziszczeniem się przepowiedni Voldemort chciał zabić rodzinę Potterów. Albus przeprasza Harry’ego, że prędzej go o tym nie powiadomił, gdyż w ten sposób mogliby uniknąć potyczki w Departamencie Tajemnic.
Dumbledore ponownie zostaje mianowany na stanowisko dyrektora Hogwartu. Nadchodzą wakacje i powrót uczniów do domów. Harry wraca do domu Dursleyów w towarzystwie Zakonu Feniksa, którego członkowie grzecznie proszą wujostwo Pottera o przyzwoite traktowanie chłopca, gdyż w przeciwnym razie czarodzieje wezmą sprawy w swoje ręce.

Streszczenie krótkie

W tej części przygód młodego czarodzieja autorstwa J. K. Rowling zostajemy świadkami tego, jak świat czarodziejów staje w ogniu. Zaczyna panować chaos i nigdzie nie jest bezpiecznie.

Najpierw, w wakacje, kuzyna Harry’ego zaatakowali dementorzy. Obronił Dudley’a, jednak poniosło to za sobą konsekwencje. Dostaje wiadomość, że wyrzucono go ze szkoły za złamanie zasad i czarowanie poza szkołą. Podczas pobytu u Weasley’ów dowiaduje się przypadkiem o Zakonie Feniksa.
Wkrótce udaje się na nieplanowane przesłuchanie. Artur Weasley i Albus Dumbledore bronią chłopca. Dzięki zeznaniom pani Figg zostaje uniewinniony i może wrócić do nauki.
Harry zostaje oddelegowany przez Zakon Feniksa do pociągu. Na miejscu Harry pierwszy raz widzi co ciągnie szkolne powozy, o których uważa się, że nic ich nie ciągnie – to testrale, widzą je tylko Ci, którzy byli świadkami śmierci.
W szkole pojawia się nowa nauczycielka, która jest jedną z pracownic Ministerstwa Magii. To Dolores Umbridge. Rozsiewa propagandę, że Lord Voldemort nie powrócił. Ponadto na jej lekcjach Obrony Przed Czarną Magią nie uczy praktyki. Niedługo później zostaje ogłoszona Wielką Inkwizytor Hogwartu, zaczyna wydawać nowe rozporządzenia i zasady. Jednym z nich jest dekret edukacyjny numer dwadzieścia cztery, który rozwiązuje wszystkie szkolne kluby i drużyny oraz zakazuje ich formowania.
Harry zaczyna prowadzić dla przyjaciół i znajomych ze wszystkich domów, które go na pewno go nie wydadzą – czyli każdego poza domem Slytherinu – lekcje obrony przed czarną magią. Grupa uczniów, która uczęszcza na jego zajęcia, nazywa siebie Gwardią Dumbledore’a.
Harry ma wizję ataku na Weasley’a. Powiadamia o tym Dumbledore’a dzięki czemu ratunek przychodzi na czas. Dowiaduje się, że Voldemort może wchodzić do jego umysłu. Snape – z nakazu Dumbledore’a – uczy Pottera zamykania umysłu, żeby był mniej podatny na ataki ze strony Czarnego Pana.
Sytuacja zaczyna się pogarszać. Ktoś wydaje Gwardię Dubledore’a, przez co dyrektor zostaje oskarżony i otoczony przez Ministerstwo Magii. Nie zostaje jednak złapany, bo znika z zamku bez śladu. Dyrektorem Hogwartu zostaje Dolores Umbridge.
Snape przestaje uczyć Pottera oklumencji, bo ten zajrzał w jego wspomnienia bez zgody (i wiedzy).
Harry chce się spotkać z Syriuszem. Dowiaduje się, że jedyny kominek, który nie jest pod obserwacją Ministerstwa Magii, należy do obecnej dyrektor. Fred i George pomagają mu w dostaniu się do niego. Robią w szkole bałagan, mocno denerwują woźnego Filtcha i Wielką Inkwizytor. W końcu udaje im się odzyskać miotły, które zostały im zarekwirowane. Rzucają szkołę, bowiem nie zależy im na niej. Robią to w wielkim stylu i odlatują na miotłach zostawiając bałagan za sobą.
Podczas SUMów zostają zaatakowani Hagrid oraz profesor McGonagall. Okazuje się, że to sprawka Dolores Umbridge. Potter również ma wizję, w której Voldemort torturuje Black’a. Próbuje się z nim skontaktować, co mu się udaje dzięki skoordynowanej akcji z przyjaciółmi. Dowiaduje się od Stworka, że Syriusza nie ma w jego domu. Przerażony Harry ma zamiar udać się do Ministerstwa, jednak zostaje nakryty. Dzięki kłamstwom Hermiony udaje się zaciągnąć dyrektor do Zakazanego Lasu, gdzie zostaje zaatakowana. Dwójka przyjaciół wraca do pozostałych, którzy już zdążyli się rozprawić ze Ślizgonami.
Harry dociera z Gwardią Dumbledore’a do budynku Ministerstwa. Wdzierają się do środka. Niestety, okazuje się, że to była pułapka obmyślona przez Czarnego Pana. Syriusz ginie w walce ze śmierciożercami. Ministerstwo nie może już dłużej zaprzeczać, że Lord Voldemort powrócił.

Streszczenie

„Harry Potter i Zakon Feniksa” – streszczenie książki
Po raz kolejny spotykamy Harry’ego w wakacje przed rozpoczęciem kolejnego roku nauki. Tym razem prowokuje Dudley’a, jednak w międzyczasie pojawiają się dementorzy. Atakują obu chłopców, a Harry z trudnością daje im radę.
Jest to zapowiedź tego, w jak okropnym stanie znajdował się świat czarodziejów.
Harry dostał wiadomość o wydaleniu ze szkoły za używanie poza nią magii. Wujostwo chce go też wyrzucić z domu, jednak trafia do nich wyjec, który ostrzega przed konsekwencjami tej decyzji. Niedługo później przybywa też list, w którym zawarta jest data jego przesłuchania w tej sprawie.
Z domu zabiera Pottera Remus Lupin, Alastor Moody i Nimfadora Tonks.
W końcu, po tak długich wakacjach, stęskniony Harry może w końcu zobaczyć swoich przyjaciół, Rona i Hermionę. Wyjaśniają oni przyjacielowi, dlaczego pisali listy niezawierające żadnych konkretów, czym jest Zakon Feniksa.
Harry nie panuje nad sobą i daje upust swoim emocjom, wściekłości. Przychodzą bliźniacy Fred i George, a chwilę potem dołącza Ginny. Razem dopowiadają to, czego się dowiedzieli, a jeszcze nie powiedzieli.
W domu na Grimmauld Place 12 znajduje się też Syriusz. Kłoci się on z Molly Weasley na temat tego, czy Harry powinien się dowiedzieć o sprawach Zakonu, natomiast sam młodzieniec chciałbym wiedzieć wszystko. Mama Rona nie chce się zgodzić, ponieważ uważa, że jest na to za młody.
Stworek, podczas gdy mieszkańcy sprzątają dom, pokazuje im pewne miejsce w domu. Znajdują tam drzewo genealogiczne rodu Blacków.
Artur zabiera Pottera na przesłuchanie. Wychodzą odrobinę wcześniej, dzięki czemu nie spóźniają się, mimo zmiany godziny na wcześniejszą. Podczas tego przesłuchania Harry zostaje uniewinniony.
Podczas dalszego sprzątania w domu Blacków zostaje znaleziony bogin. Pokazuje jej on martwego Rona i Harry’ego.
Zaczyna się rok szkolny. Potter kolejny raz dociera do szkoły pociągiem, a z niego przesiada się na wozy. Do tej pory wydawało się, że nic ich nie ciągnie, tylko same jadą. Teraz dowiedział się, że to przez cały czas były testrale – zwierzęta widziane tylko przez świadków czyjejś śmierci.
W szkole pojawia się nowa nauczycielka, która jest jedną z pracownic Ministerstwa Magii. Łatwo jest ją sprowokować i dostać u niej szlaban, co niestety przydarzyło się też Potterowi. Ponadto na lekcjach Obrony Przed Czarną Magią profesor Umbridge nie są ćwiczone praktycznie żadne zaklęcia, przez co uczniowie ich nie umieją.
Percy, który stał się czarną owcą rodziny Weasley’ów, ostrzega Ron’a, żeby ograniczył lub zerwał kontakty z Harry’m.
Dolores zostaje Wielką Inkwizytor Hogwartu, zaczyna wprowadzać coraz więcej 'dekretów edukacyjnych’, które w rzeczywistości pogarszają warunki do nauki i integracji.
Harry ma już dość nieproduktywnych lekcji Obrony Przed Czarną Magią. Zbiera grupę zaufanych przyjaciół i znajomych i zaczyna zebrania, na których uczy ich później między zaklęć, które powinny być przerabiane na zaklęciach. Nazywają tą grupę Gwardią Dumbledore’a.
Po meczu quidditcha, w którym Gryffindor zwycięża nad Slytherinem, Malfoy obraża Weasley’ów i matkę Harry’ego. Ten, wraz z Georg’em atakują Malfoy’a. Umbridge, za karę, zabiera im miotły i wyrzuca z drużyny.
Harry ma wizję ataku na Weasley’a, dzięki czemu ratuje mu życie. Spotyka się z Arturem w szpitalu świętego Munga. Dowiaduje się, że Voldemort może czytać w jego myślach a nawet opętać, dlatego Snape – z nakazu Dumbledore’a – uczy Pottera oklumencji (zamykania umysłu).
Podczas jednej z lekcji wróżbiarstwa profesor Trelawney zostaje zwolniona przez Umbridge.
Do Dolores Umbridge zgłasza się uczennica, Marietta, która wyjawia jej informacje o Gwardii Dumbledore’a. Przez jej decyzję Albus Dumbledore zostaje zwolniony z Hogwartu. Próba złapania go kończy się jego ucieczką.
Snape strasznie się wścieka, gdy spotyka Harry’ego oglądającego jego wspomnienia w myślodsiewni. Młodzieniec widział we wspomnieniu swojego ojca, który poniżał Snape’a oraz matkę, która go broniła. Upokorzony Severus nie przyjmuje jej pomocy z wdzięcznością, a nawet przezywa ją szlamą. Nauczyciel, za karę, przestaje go uczyć oklumencji.
Potter spotyka się z profesor McGonagall w ramach porad zawodowych. Rozmawia z nią o tym, że chciałby zostać aurorem.
Harry chce się spotkać z Syriuszem. Niestety: jedyny kominek, który nie jest pod obserwacją, należy do Wielkiej Inkwizytor. Udaje mu się do niego dotrzeć z pomocą bliźniaków Freda i George’a Weasley’ów. Zrobili oni bagno na korytarzu, którego woźny Filtch i Dolores Umbridge nie mogli sprzątnąć. Później odzyskują miotły, które wcześniej im skonfiskowano. Odlatując rzucają szkołę. Dzięki pieniądzom, które dawno temu dał im Harry, zakładają sklep z magicznymi gadżetami. Swoje magiczne gadżety reklamowali w szkole przez cały rok szkolny.
W czasie meczu quidditcha, w którym Harry nie może wziąć udziału, Hagrid pokazuje temu młodzieńcowi i Hermionie Graupa – swojego brata. Gdy wracają, dowiadują się, że Ron wygrał mecz.
Podczas SUMów Harry’ego Dolores Umbridge atakuje profesor McGonagall i Hagrida. Potter dostaje też kolejnej wizji, w której Voldemort torturuje Black’a.
Harry wie, że Voldemort może manipulować jego myślami, dlatego najpierw chce się upewnić, że nie ma go w domu. Razem z Ronem, Ginny, Hermioną i Luną zaczynają akcję, dzięki której znów uda się do kominka Umbridge i porozmawia z Syriuszem. Niestety nie spotyka swojego chrzestnego. Zamiast niego odpowiada mu Stworek. Z jego odpowiedzi Harry wnioskuje, że jednak wizja była prawdziwa.
Wszyscy zostają złapani. Profesor Umbridge pomagają Ślizgoni. Hermiona kłamie Wielkiej Inkwizytor, żeby zaciągnąć ją w pułapkę. Dolores łapie haczyk i wyciąga Harry’ego oraz Hermionę, żeby ją poprowadzili. Ci idą w stronę Zakazanego Lasu, gdzie napadają na nich centaury. Przyjaciołom udaje się wrócić, gdzie pozostała część grupy rozprawiła się już ze Ślizgonami.
Cała szóstka szuka sposobu na dostanie się do Departamentu Tajemnic. Luna sugeruje wyprawę na testralach. Udaje im się dotrzeć na miejsce.
Spotykają ich trudne przeszkody: zabezpieczenia, które mają chronić przed włamywaczami. Dzięki szczęściu udaje im się odnaleźć w końcu prawidłowe ścieżki.
Niestety, okazuje się, że to wszystko było pułapką. Na miejscu drużynę atakują śmierciożercy. Na ratunek przybywa Zakon Feniksa. Rozgrywa się pojedynek, podczas którego Bellatriks Lestrange posyła swojego kuzyna, Syriusza Blacka, za Zasłonę Śmierci. Zrozpaczony Harry nie może się pogodzić z utratą ojca chrzestnego.
Przepowiednia, po którą przybył Lord Voldemort, zostaje zniszczona. Na miejsce walki przybywa zarówno on sam, jak też Albus Dumbledore. Ten pierwszy zostaje przez niego pokonany, po czym Czarny Pan ucieka ze swoimi poplecznikami.
Przybywa Korneliusz Knot, który poznaje prawdę, na co odpowiedzią jest wyrzucenie Dolores Umbridge ze stanowiska w Hogwarcie.
Dumbledore zabiera Harry’ego do swojego gabinetu. Przeprasza go za to, że ciągle go unikał i wyjaśnia przyczyny swojej decyzji. Potem wyjawia młodzieńcowi wszystko, czego udało mu się dowiedzieć przez cały ten rok szkolny.
Książka „Harry Potter i Zakon Feniksa” kończy się powrotem uczniów do domu. Główni bohaterowie razem spędzają wszystkie chwile w oczekiwaniu na ten moment. Teraz, na stacji King’s Cross, kilku członków Feniksa ostrzegają wuja Vernona, żeby był dobry wobec Harry’ego.

Plan wydarzeń

„Harry Potter i Zakon Feniksa” plan wydarzeń:

1. Wakacje Harry’ego u państwa Dursleyów.
2. Spotkanie Pottera z Dudleyem na Little Whinging.
3. Pojawienie się dwóch dementorów.
4. Przybycie pan i Figg i odpowiedzenie chłopców do domu.
5. Przyniesienie przez sowę czterech listów: dwa z Ministerstwa Maggi, jeden od Syriusza Blacka oraz jeden od pana Weasley.
6. Próba wyrzucenia Harry’ego z domu przez pana Dursleya.
7. Przybycie do Pottera dziewięciu czarodziejów – członków Zakonu Feniksa.
8. Lot miotłami do Kwatery Głównej Zakonu na Grimmauld Place.
9. Spotkanie Harry’ego z Hermioną i Ronem.
10. Zapoznanie młodych czarodziejów z planami Zakonu odnośnie walki z Voldemortem.
11. Rozmowa na temat drzewa genealogicznego rodu Blacka.
12. Przesłuchanie Harry’ego przez Ministerstwo Magii w sprawie rzucania czarów w obecności mugola.
13. Uniewinnienie Pottera z zarzutów.
14. Ogłoszenie Rona i Hermiony nowymi prefektami Gryffindoru.
15. Podróż do Hogwartu pociągiem.
16. Uroczysta uczta z okazji rozpoczęcia roku szkolnego.
17. Zapoznanie uczniów z nową nauczycielką obrony przed czarną magią – Dolores Umbridge.
18. Strzeżeni profesor McGonagall.
19. Odbycie szlabanu przez Harry’ego u profesor Umbridge.
20. Rozmowa Pottera z Syriuszem poprzez kominek w dormitorium Gryffindoru.
21. Mianowanie profesor Umbridge Wielkim Inkwizytorem Hogwartu.
22. Pomysł Hermiony o przeprowadzaniu przez Harry’ego zajęć z obrony przed czarną magią dla chętnych uczniów.
23. Przystanie Pottera na propozycję.
24. Pierwsze spotkania z rzucania zajęć w gospodzie „Pod Świńskim Łbem”.
25. Wydanie przez Dolores dekretu edukacyjnego nr. 24.
26. Otrzymanie przez Harry’ego listu nadanego przez Syriusza.
27. Nocne spotkanie z Blackiem.
28. Drugie spotkanie na zajęcia z rzucania czarów prowadzone przez Harry’ego.
29. Okrzyknięte grupy zajęciowej Gwardią Dumbledore’a.
30. W trakcie meczu Quidditcha dochodzi do bójki pomiędzy Harrym, GeorgemWeasley i Draco.
31. Otrzymanie przez chłopców szlabanów od profesor McGonagall.
32. Spotkanie z Hagridem w jego chatce.
33. Przybycie do olbrzyma DoloreUmbridge.
34. Ostatnie przedświąteczne spotkania Gwardii Dumbledore’a.
35. Pierwszy osobliwy sen Harry’ego, w którym pan Weasley zostaje ugryziony przez węża.
36. Spotkanie Harry’ego i McGonagall z Dumbledorem.
37. Sprawdzenie stanu pana Wesaley.
38. Rozpoczęcie nauczania Harry’ego oklumencji przez Severusa Snape’a.
39. Nieudane walentynki Pottera z Cho w Hogsmeade.
40. Spotkanie Harry’ego z Hermioną i reporterką Ritą Skeeter.
41. Przeprowadzenie wywiadu z Potterem dla czasopisma „Żeglarz”
42. Drugi osobliwy sen Harry’ego, w którym Voldemort zabija śmierciożercę.
43. Zwolnienie profesor Trelawney i zastąpienie jej centaurem Firenzo.
44. Ostrzeżenie Zgredka.
45. Ucieczka Dumbledore’a ze szkoły.
46. Mianowanie Dolores dyrektorem Hogwartu.
47. Przeglądanie wspomnień Snape’a przez Harry’ego przy użyciu myślowni.
48. Wyrzucenie Pottera z pokoju przez Severusa.
49. Skorzystanie z porady zawodowej przez Harry’ego.
50. Włamanie do biura Umbridge i skontaktowanie się poprzez kominek z Syriuszem.
51. Spotkanie z Hagridem w Zakazanym Lesie.
52. Przedstawienie Harry’emu i Hermionie brata Hagrida – Graupa.
53. Konfrontacja Umbridge z Hagridem.
54. Ucieczka półolbrzyma.
55. Kolejny osobliwy sen Harry’ego, w którym Syriusz zostaje torturowany przez Voldemorta.
56. Próba skontaktowania się z Syriuszem i sprawdzenie jego stanu zdrowia.
57. Nakrycie młodych czarodziejów w biurze Dolores.
58. Udanie się Harry’ego, Hermiony i Umbridge do Zakazanego Lasu.
59. Zaatakowanie Dolores przez Graupa.
60. Ucieczka młodych czarodziejów i udanie się do Departamentu Tajemnic w poszukiwaniu Syriusza.
61. Odnalezienie pokoju z kulkami, przypominającego pomieszczenie z ostatniego osobliwego snu Pottera.
62. Znalezienie przepowiedni w kulce.
63. Pojawienie się śmierciożerców.
64. Pojedynek między młodymi czarodziejami a sługami Voldemorta.
65. Przybycie członków Zakonu Feniksa.
66. Roztrzaskanie się przepowiedni po upadku na schody.
67. Zabicie Syriusza Blacka przez Bellatriks.
68. Zaatakowanie Harry’ego przez Lorda Voldemorta.
69. Pojawianie się Dumnledore’a i obronienie Pottera.
70. Przybycie członków Ministerstwa Magii.
71. Przeteleportowanie Harry’ego do Hogwartu.
72. Szczera rozmowa Pottera z Dumbledorem.
73. Ujawnienie chłopcu przepowiedni z roztrzaskanej kulki.
74. Powrót Albusa Dumbledore’a na stanowisko dyrektora Hogwartu.
75. Powrót do państwa Dursleyów na kolejne wakacje.

Najważniejsze informacje

„Harry Potter i Zakon Feniksa” – piąty tom serii
Autor: J. K. Rowling
Po raz pierwszy wydano go czerwcem 2003 roku, wydawcą był Bloomsbury Publishing.
Narrator: trzecioosobowy, wszechwiedzący
Gatunek: powieść
Rodzaj literacki: epika

Czas i miejsce akcji: miejsca rzeczywiste (Little Whinging) i magiczne (Departament Tajemnic, myślownia w Hogwarcie, Ministerstwo Magii). Fabuła rozgrywa się

„Harry Potter i Zakon Feniksa” opowiada o kolejnych przygodach Harry’ego Pottera. Tym razem musi obalić Wielkiego Inkwizytora Dolores Umbridge i dowieść powrotu Voldemorta. Zostaje nawet przesłuchany w Ministerstwie Magii w sprawie używania magii przy mugolu – Dudleyu, którego uratował przed dementorem – i rozprzestrzeniania kłamstw w sprawie powrotu Voldemorta. W trakcie nauki w Hogwarcie doświadcza pewnych wizji, w których wydaje mu się, ze jest wężem kąsającym pana Weasley oraz Voldemortem torturującym Syriusza Blacka oraz zabijającym śmierciożercą. W końcu Harry trafia do Departamentu Tajemnic, gdzie odnajduje przepowiednie związaną z jego narodzinami i pokonaniem Voldemorta. Przypadkowo kulka z przepowiednią zostaje zniszczona. Niestety w czasie sowich przygód traci kolejnego członka rodziny – ojca chrzestnego Syriusza Blacka.

Ważniejsi bohaterowie:
Harry Potter – młody czarodziej, który rozpoczął kolejny rok nauki w Hogwarcie. Jest synem Lily i Jamesa Potterów, którzy stracili życie z rąk Voldemorta, kiedy Harry był jeszcze niemowlęciem. Podczas swoich przygód traci kolejnego członka rodziny – ojca chrzestnego Syriusza Blacka. Postanawia zemścić się na Voldemorcie.
Hermiona Granger – dziewczyna o brązowych włosach. Jest bardzo mądra i lojalna, nieustraszona. Bardzo się zmieniła od pierwszego tomu. Stała się bardziej przyjacielska, mniej przemądrzała. Po prostu dojrzała przez kilka lat.
Ron Weasley – wysoki chłopak o rudych włosach i piegach. Zdecydowanie dojrzał, bardziej polubił siebie. Jest mniej przewrażliwiony na swoim punkcie. Jest zdeterminowany, aby pomóc Harry’emu odnaleźć Syriusza Blacka.
Dolores Umbidge – brała udział w przesłuchaniu Harry’ego w Ministerstwie Magii. Później została nauczycielką od obrony przed czarna magią w Hogwarcie. Następnie stała się Wielkim Inkwizytorem. Dolores nie była lubianą nauczycielką, dręczyła Harry’ego fizycznie i psychicznie, wprowadzała okrutne dekrety edukacyjne, nie potrafiła uczyć uczniów obrony przed czarna magią. Ponadto to nie wierzyła w powrót Lorda Voldemorta.
Lord Voldemort – powrócił do świata czarodziejów. Tym razem zagrażał również mugolom. Nikt nie wierzył w jego powrót, dlatego Harry i Dumbledore byli uznawani za dziwaków. Voldemort chciał odzyskać przepowiednie z Departamentu Tajemnic, która mówiła o jego pokonaniu z rak Harry’ego, lecz młody Potter przypadkowo ją zniszczył.

Inni bohaterowie: Pani Figg, państwo Dursleyowie, Molly i Arthur Weasley, Syriusz Black, profesor McGonagall, Albus Dumbledore, Draco Malfoy, George Weasley, Hagrid, Severus Snape, Cho Chang, Rita Skeeter, profesor Trelawney, centaur Firenzo, Zgredek, Graup (brat Hagrida), Bellatriks Lestrange, członkowie Zakonu Feniksa (Emmelina Vance, Nimfadora Tonks, Remus Lupin, Kingsley Shacklebolt, Elfias Doge, Alastor Moody, Sturgis Podmore, Hestia Jones i Dedalus Diggle).

Rozprawka

„Harry Potter i Zakon Feniksa” rozprawa
Temat: Harry Potter powinien być dla nas wzorem do naśladowania

Harry Potter jest młodym czarodziejem, który urodził się w 1980 roku i w tym samym roku stracił rodziców z rąk Lorda Voldemorta, czyhającego na jego życie. Chłopiec rozpoczął swoja naukę w Szkole Magii i Czarodziejstwa – Hogwarcie, gdzie wiele się nauczył i przeżył przeróżne przygody. Harry Potter jest bohaterem piątek części najpopularniejszej serii książek J. K. Rowling to znaczy książki pt. „Harry Potter i Zakon Feniksa”. Po raz pierwszy utwór ten został wydany w Wielkiej Brytanii i 2003 roku. Opowiada on o historii młodego czarodzieja, który znajduje się w niebezpieczeństwie i potrzebuje pomocy przyjaciół, aby przetrwać spotkanie z Voldemortem i jego śmierciożercami. Uważam, że jest on niezwykle pozytywną i dobrą osobą, która powinna być dla nas wzorem do naśladowania. Moją tezę poprę następującymi argumentami.
Harry odznacza się wrażliwością, chęcią niesienia pomocy oraz niezwykłym oddaniem. Najcenniejszym darem i zarówno siłą młodego Pottera była miłość, którą odczuwał pomimo nieszczęśliwego dzieciństwa i straty obojga rodziców. To była moc, której nie miał nawet sam Czarny Pan. Kiedy Harry dowiedział się z wizji, że Voldemort torturuje jego ojca chrzestnego Syriusza Blacka, młody Potter od razu bez żadnego zastanowienia wyruszył do Departamentu Tajemnic, aby tam uratować swojego ostatniego, nie licząc państwa Dursleyów i Dudleya,członka rodziny. Nie zważał na to, że może to być pułapka, aby złapać go i oddać w ręce Czarnego Pana. Razem z przyjaciółmi wyruszył w nieznane, aby uratować najbliższą sobie osobę. Harry odznaczał się brakiem egoizmu, niezwykłą empatią, bezinteresownością i wrażliwością. Był przepełniony miłością, która była jego najsilniejszą bronią i dodawała mu sił, aby sprostać wszystkim wyzwaniom.
Harry Potter był odważną osobą, bezinteresowną o ogromnej charyzmie. Niczego się nie bał, nawet czarodziejów, którzy zagrażali jego życiu. Wszystko zrobiłby, aby uchronić swoich najbliższych. Kiedy Bellatriks Lestrange zabiła ojca chrzestnego młodego Pottera – Syriusza Blacka młodzieniec ruszył w pogoń za zwolenniczką Voldemorta. Był bardzo dzielnym i zdolnym czarodziejem. Rzucił niezwykle silne zaklęcie „Cruciatus” w stronę zdecydowanie zdolniejszej od niego czarodziejki Bellatrix.Niestety nie trafił, ale odpędził ją od swoich przyjaciół i zapewnił im większe bezpieczeństwo. Harry odznacza się odwagą, silnym charakterem i bezinteresownością. Chciał pomóc przyjaciołom i pomścić śmierć jego ukochanego ojca chrzestnego. Postawa Harry’ego wskazuje nam, że dzięki odwadze możemy zmierzyć się nawet z najtrudniejszymi wyzwaniami w naszym życiu.
Młody czarodziej był niezwykle wytrwały i wierny swoim przekonaniom i postanowieniom. Kiedy był karany cieleśnie przez profesor Dolores Umbridge nie powiedział o tym nikomu, zachowując to w tajemnicy. Nie chciał, aby dało to satysfakcję Umbridge. Wiedział, że czarownica robi to specjalnie, by złamać go i odwieść od pomysłu głoszenia powrotu Lorda Voldemorta. Harry jednak miał świadomość tego, że Czarny Pan powrócił i musi powiadomić i przekonać do tego jak najwięcej osób, aby uchronić ich przed niebezpieczeństwem. Niestety cały Departament Magii nie chciał wierzyć w jego słowa.Walka Harry’ego w uświadamianiu ludzi o czyhającym za rogiem Voldemorcie przypominała walkę z wiatrakami. Młody Potter jednak się nie poddawał. Wiedział, że robi to wszystko w słusznej sprawie i jeśli mu się nie uda, to cały świat zostanie zniszczony. Był jego jedyną nadzieją. Harry był niezwykle wytrwały, potrafił przetrzymać nawet najtrudniejsze tortury Umbridge, aby wypełnić tylko swoje zadanie. Dzięki jego postawie ta piekielna kobieta została wyrzucona z Hogwartu, a Departament Magii pojął wreszcie, że powrót Czarnego Pana jest realnym zagrożeniem i dla świata czarodziei jak i dla świata mugoli, czyli ludzi.
Reasumując, Harry Potter z książki J. K. Rowling pt. „Harry Potter i Zakon Feniksa” powinien być dla nas prawdziwym wzorem do naśladowania, ponieważ odznacza się niezwykłą odwagą, siłą, wrażliwością oraz bezinteresownością. Wskazuje nam, iż dążenie do celu, pomimo wszelkich przeszkód, zawsze ma sens i jest możliwe do osiągnięcia, jeśli bardzo tego pragniemy. Uczy nas, że prawdziwą siłą nie jest siła fizyczna, ale miłość, która pozwala nam pokonać wszystkie problemy i wyzwania, stawiane nam na drodze do osiągnięcia marzeń i celów.

Bohaterowie

„Harry Potter i Zakon Feniksa” najważniejsi bohaterowie:

Harry Potter – jest młodym czarodziejem, którego rodzice zostali zamordowani przez Lorda Voldemorta, czyhającego teraz na życie chłopca. Miał czarne, zmierzwione słowy, bardziej niesforne z tyłu głowy oraz zielone oczy. Bardzo przypominał rodziców. Harry doświadczał wielu wizji, w których widzi poczynania Czarnego Pana, w tym torturowanie Syriusza Blacka, morderstwo śmierciożercy i ukoszenie Pana Weasley przez węża. Kiedy dowiedział się, że jego ojciec chrzestny jest w niebezpieczeństwie od razu ruszył do Departamentu Tajemnic, aby uratować jego życie. Niestety nie udaje mu się to, przez co wini samego siebie za śmierć Syriusza. Niszczy również kulkę z przepowiednią, która później wyjawia mu Dumbledore. Okazuje się, że Harry jest jedyną osobą, która może pokonać Voldemorta. Harry związał się z Cho, lecz zerwał z nią, aby nie narażać jej na niebezpieczeństwo.

Hermiona Granger – młoda czarodziejka, pochodząca z rodziny nie-czarodziei. Miała bujne, brązowe włosy. Była niezwykle zdolną i utalentowaną czarodziejką. Była również mądra, ambitna i inteligentna. Wyruszyła z Harrym do Departamentu Tajemnic, aby uwolnić Syriusza Blacka. Jednak na miejscu została zaatakowana i na chwilę straciła przytomność. Skontaktowała się z dziennikarką Ritą Skeeter, aby Harry mógł odbyć z nią wywiad i poinformować ludzi o powrocie Voldemorta. Była prefektem Gryffindoru.

Ron Weasley – młody czarodziej, który pochodził z biednej wielodzietnej rodziny. Jego rodzicami byli Molly i Arthur Weasey. Miał pięciu braci: Billa, Percy’ego, Freda, George’a i Charliego oraz młodszą siostrę Ginny. Ron miał rude włosy i liczne piegi na twarzy, co było bardzo charakterystyczne dla rodziny Weasleyów. Był prefektem Gryffindoru. Uczestniczył w spotkaniach Gwardii Dumbledore’a.

Dolores Umbridge – uczestniczyła w przesłuchaniu Harry’ego w Departamencie Magii. Zaczęła uczyć jako nauczycielka obrony przed czarna magią, a następnie została Wielkim Inkwizytorem. Wprowadzała różne dekrety edukacyjne i zakazy. Nie wierzyła w powrót Lorda Voldemorta. Chciała sprawić, aby Harry i Dumbledore nie wygadywali głupot o przybyciu Czarnego Pana, w którego Umbidge nie wierzyła. Ostatecznie przejęła władzę nad Hogwartem. Karała cieleśnie Harry’ego za różne występki, np. kazała mu pisać piórem po kartce własną krwią, z rany powstającej na jego dłoni. Ostatecznie straciła posadę dyrektorki Hogwartu.

Severus Snape – nauczyciel w Hogwarcie. Był przyjacielem dyrektora Dumbledore’a. Uczył Harry’ego oklumencji.

Hagrid – półolbrzym, gajowy w Hogwarcie. Uczył młodych czarodziei o magicznych stworzeniach. Miał brata Graupa, którego przedstawił Harry’emu, Ronowi i Hermionie. Dolores Umbridge chciała, aby Hagrid został zabrany przez dementorów, lecz półolbrzym uciekł. Przez pewien czas nie był obecny w Hogwarcie, ponieważ otrzymał od Dumbledore’a zadanie u górskich olbrzymów.

Bellatriks Lestarange – zła czarownica, zwolenniczka Voldemorta. Jej ród był spokrewniony z rodem Blacków. Zabiła ojca chrzestnego Harry’ego – Syriusza Blacka.

Inni ważni bohaterowie: centaur Firenzo, Nimfadora Tonks, Syriusz Black, Rita Skeeter, Zgredek, Graup, Cho.

Charakterystyka bohaterów

Harry Potter
Harry Potter był młodym czarodziejem, w wieku około 15–16 lat. Jego rodzice zostali zabici z rąk Voldemorta, kiedy Harry był jeszcze malutki. Od tego czasu mieszka u wujostwa Dursleyów, którzy są dla niego bardzo niemili. Harry ma czarne, zmierzwione włosy, nieco dłuższe i bardziej niesforne naz tyłu głowy. Ma również zielone oczy. Wszyscy uważają, że jest niezwykle podobny do rodziców. Uczy się w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwarcie. Był bardzo odważnym i zdolnym czarodziejem, który uratował swojego kuzyna Dudleya przed de mentorami. Z tego powodu otrzymał wezwanie na przesłuchanie do Ministerstwa Magii. Harry zawsze dążył do wyznaczonego celu, dlatego też, dawał z siebie wszystko. Próbował przekonać wszystkich do powrotu Voldemorta, nawet otworzył „klub” pn. Gwardię Dumbledore’a, aby uczyć uczniów obrony przed czarną magią, na wypadek spotkania śmierciożerców lub Voldemorta. Nie poskarżył się nikomu o tym, że Dolores Umbridge znęca się nad nim fizycznie. Zachował to dla siebie, aby nie dać satysfakcji kobiecie. Harry był oddanym przyjacielem, który zawsze wszystkim pomoże, jeśli zajdzie taka potrzeba Kiedy dowiedział się, że Volddemort przetrzymuje i torturuje jego ojca chrzestnego Syriusza Blacka od razu udał się do Departamentu Tajemnic, aby go uratować. Tam wykazał się wielką odwagą, rzucając się na Bellatriks, która była zdecydowanie silniejszą czarodziejka niż on i morderczynią jego ojca chrzestnego. Bardzo obwiniał się za śmierć Syriusza.

Hermiona Granger
Młoda czarodziejka, mugolak, pochodząca z rodziny nie-czarodziei. Jest pierwsza posiadaczką magii w swojej rodzinie, dlatego też bardzo chce przynieść chlubę rodzicom jako najlepsza czarodziejka w szkole. Ma bujne, brązowe włosy, które zawsze ma rozpuszczone. Jest bardzo mądra, ambitna i inteligentna. Pierwsza wpada na pomysł, aby Harry uczył chętnych uczniów obrony przed czarną magią. Organizuje nawet Potterowi rozmowę z dziennikarką Ritą Skeeter. Hermiona jest bardzo odważną i wierną przyjaciółką, bez zastanowienia wyruszyła z Harrym do Departamentu Tajemnic, aby pomóc mu w uratowaniu Syriusza Blacka.

Ron Weasley
Młody czarodziej, którego rodzicami są Molly i Arthur Weasley. Ma pięciu braci: Freda, George’a, Charliego, Percy’ego, Billa i młodszą siostrę Ginny. Jest ambitny, chociaż bardzo przewrażliwiona na swoim punkcie. Jest za to bardzo wiernym i oddanym przyjacielem, który bez chwili zwątpienia dołącza do Harry’ego, aby uratować jego ojca chrzestnego Syriusza Blacka. Ron pomaga Harry’emu również pozbyć się Dolores oraz dostać się do jej biura, aby tam poprzez kominek skontaktować się z Blackiem.

Dolores Umbridge
Dolores byłą bardzo zdolną czarodziejką po czterdziestce. Uwielbiała różowy kolor, dlatego też jej ubrania były tylko takiej barwy. Miała mysie, jasnobrązowe włosy, które związywała w kok. Była niskiego wzrostu, miała wąskie usta, które malowała różową szminką i małe oczy. Dolores jest starszym podsekretarzem biurze Ministerstwa Magii. Uczestniczyła w przesłuchaniu Harry’ego w Ministerstwie Magii. Objęła stanowisko nauczyciela obrony przed czarną magią w Hogwarcie na wniosek Ministerstwa. Następnie została mianowana Wielkim Inkwizytorem Hogwartu. Nie podobało jej się jednak, że większa władza decyzyjna co do spraw szkolnych wciąż pozostaje w rękach dyrektora. Kiedy zwolniono Albusa Dumbedore’a ze stanowiska dyrektora szkoły jego miejsce zajęła Umbridge. Dolores była okrutna, surowa i bezwzględna. Nie wierzyła Harry’emu w powrót Voldemorta i chciała uciszyć go w tej sprawie, dlatego tez często wymierzała mu kary. Pewnego dnia kazała mu pisać konkretne zdanie, odnoszące się do jego „kłamstw”. Pióro którym nakazała pisać chłopcu było magiczne i tusz pozyskiwało z krwi chłopca. Umbridge nie znała granic ani żadnego miłosierdzia. Wydawać by się mogło nawet, że nie potrafiła odnosić się do innych ludzi. Dolores była znienawidzona przez większość uczniów i nauczycieli. Zwolniła i upokorzyła nawet profesor Trelawney zastąpiła ją centaurem Firenzio. Kiedy Dolores została zwolniona ze stanowiska dyrektora i powrócił Dumbledore wszyscy odetchnęli z ulgą.

Czas i miejsce akcji

Czas i miejsce akcji książki „Harry Potter i Zakon Feniksa” J. K. Rowling

Czas akcji książki „Harry Potter i Zakon Feniksa”
Akcja rozgrywa się w latach 1995–1996, kiedy to Voldemort powrócił i chciał zabić Harry’ego, który zgodnie z przepowiednią jako jedyny może go pokonać, ponieważ ma coś czego brakuje Czarnemu Panu. Wszystko zaczyna się od wyjścia Harry’ego z domu państwa Dursleyów i spotkania Dudleya na ulicy miasteczka Little Whinging. Obaj chłopcy zostają zaatakowani przez dementorów, których odpędził zaklęciem Harry. Przerażony Dudley i Potter wracają do domu, gdzie pan Dursley chce wyrzucić Harry’ego z domu, jednak w obronie młodzieńca staje jego ciocia petunia. Młody Potter zostaje odebrany przez członów Zakonu Feniksa i zabrany do Kwatery Głównej, gdzie spotyka swojego ojca chrzestnego Syriusza Blacka. Dalej Harry’ego spotyka wiele przygód i wyzwań, które musi pokonać. Fabuła kończy się dotarciem Pottera wraz z przyjaciółmi do Departamentu Tajemnic, gdzie wierząc wizji młodego czarodzieja, Syriusz Black jest przetrzymywany i torturowany przez Lorda Voldemorta. Na miejscu Harry odnajduje kulkę z przepowiednia, która niedługo później zostaje zniszczona, Syriusz zostaje zabity przez śmierciożercę Bellatriks Lestrange, na którą dzielnie rzuca się Harry w akcje zemsty. Pojawia się Albus Dumbledore i członkowie Zakonu Feniksa, a Harry zostaje przeniesiony do Hogwartu, gdzie dyrektor szkoły opowiada mu o przepowiedni, która była w zniszczonej kulce, i która była bardzo ważna dla Voldemorta.

Miejsce akcji książki „Harry Potter i Zakon Feniksa”
Akcja rozgrywa się w kilku różnych lokalizacjach, np. dom państwa Dursleyów w Little Shinging, ulice Little Shinging, na których Harry i Dudley zostają zaatakowani przez dementora, Ministerstwo Magii, w którym dochodzi do przesłuchania Pottera, Hogwart, czyli Szkoła Magii i Czarodziejstwa, w której uczy się Harry z przyjaciółmi, Departament Tajemnic, w którym był przetrzymywany i torturowany Syriusz Black. Wszystkie te lokalizacje możemy podzielić na miejsca rzeczywiste i magiczne, czyli nierzeczywiste. Do pierwszych z nich można zaliczyć m.in. Londyn, Little Whinging, dom Dursleyów. Do drugiej kategorii zaś m.in. Departament Tajemnic, Ministerstwo Magii i Hogwart.

Opracowanie

„Harry Potter i Zakon Feniksa” opracowanie
Autorem książki jest znana brytyjska pisarka Joanne Kathleen Rowling (czyli J. K. Rowling). „Harry Potter i Zakon Feniksa” wchodzi w skład serii książek o losach młodego czarodzieja i walce dobra ze złem pn. „Harry Potter” i stanowi jego piątą część. Utwór został wydany w 2003 roku przed wydawnictwo Bloomsbury Publishing. W książce występuje trzecioosobowy narrator wszechwiedzący, który opowiadana nam o wydarzeniach, których bohaterem jest Harry Potter i jego przyjaciele, uczuciach , które odczuwają, ich planach, zamiarach i motywacjach. „Harry Potter i Zakon Feniksa” jest powieścią młodzieżową, fantastyczną, należy do utworów z gatunku epiki.
„Harry Potter i Zakon Feniksa” opowiada o historii młodego czarodzieja o imieniu Harry Potter, który dowiedział się, że zabójca jego rodziców powrócił i przybrał już pełną postać, czyhając na jego życie. Poznaje członków Zakonu Feniksa, którzy planują pokonać Voldemorta i uratować Pottera. Po tym jak Harry ratuje kuzyna Dudleya przed dementorem Zakon Feniksa pojawia się w domu wujostwa Dursleyów. Czarodzieje zabierają ze sobą Pottera i udają się z nim do Kwatery Głównej, gdzie spotyka rodzinę Weasley, Hermionę i ojca chrzestnego Syriusza Blacka. Harry udaje się wraz z Arthurem Weasley na przesłuchanie w Ministerstwie Magii, na którym obecny jest minister Korneliusz Knot, Dolores Umbridge oraz Albus Dumbledore. Chłopiec przepytywany jest z powodu wykorzystania magii w obecności człowieka. Było to przecież jednak konieczne, ponieważ Harry ratował i siebie i kuzyna Dudleya. Niedługo później wszyscy młodzi czarodzieje trafiają do Hogwartu, w którym nowym nauczycielem obrony przed czarna magią jest Dolores Umbridge, która woli nauczanie teoretyczne od praktycznego. Bardzo szybko Dolores zaczyna się rządzić, nie podoba jej się, że Harry i Dumbledore opowiadają o powrocie Voldemorta, ponieważ ani ona ani Ministerstwo w to nie wierzą. Umbridge dochodzi do władzy, stając się najpierw Wielkim inkwizytorem Hogwartu, a następnie przejmując stanowisko dyrektora szkoły. Wprowadza wiele dekretów edukacyjnych i zakazów. Harry wraz z przyjaciół organizują spotkania Gwardii Dumbledore’a, na których Potter uczy w sposób praktyczny obrony przed czarną magią chętnych uczniów, aby potrafili ochronić się w przypadku walki ze śmierciożercami lub Voldemortem. Umbridge chcąc uciszyć Harry’ego karze go fizycznie, np. nakazała mu pisanie piórem, pozyskującym tusz z jego krwi i raniącym go ciągle w dłoń, po czym została mu blizna. Harry jednak z Hermioną i Ronem szybko przechytrzają Dolores zaprowadzając ją do Zakazanego lasu, gdzie trafia w ręce centaurów. Potter miewa różne wizje, w ostatniej z nich widział, jak Voldemort torturował jego ojca chrzestnego Syriusza Balcka. Z tego powodu wyruszył do departamentu Tajemnic, aby mu pomóc. Nie udało mu się to jednak, ponieważ przybyli śmierciożercy, a Bellatriks zabiła Syriusza. Harry w akcie odwagi pobiegł za nią, rzucając w jej stronę zaklęciem, lecz pojawił się Voldemort, z którym starł się Dumbledore. Harry został przeniesiony z dyrektorem do Hogwartu, gdzie Albus opowiedział mu o przepowiedni, według której Harry jest jedyną osobą,, która może pokonać Czarnego Pana, ponieważ ma dar, którego on nie posiada. Jest nim miłość. Potter wraca na wakacje do domu Dursleyów.
Fabuła rozgrywa się w latach 1995–1996 w dwóch obszarach: lokalizacjach rzeczywistych (np. ulice Little Whinging, dom Durlseyów) i nierzeczywistych, magicznych (np. Hogwart, Departament Tajemnic, Ministerstwo Magii).

Najważniejsi bohaterowie:

Harry Potter – młody czarodziej, którego rodzice zostali zabici z rąk Vodlemorta, kiedy był jeszcze mały. Od tego wydarzeni mieszka w domu Dursleyów. Harry ma czarne włosy, które się nieco dłuższe i bardziej niesforne z tyłu głowy oraz zielone oczy. Jest bardzo odważnym i zdolnym czarodziejem, który uratował Dudleya przed dementorem. Odpowiedział za to przed Ministerstwem Magii. Był wytrwały, zawsze dążył do wyznaczonego sobie celu, którym było pokonanie Voldemorta. Kiedy Dolores znęcała się nad nim, nie pokazał po sobie żadnego bólu, aby nie dać satysfakcji okrutnicy. Zachował wszystko dla siebie. Kiedy dowiedział się, że jego ojciec chrzestny jest torturowany przez Czarnego Pana bez zastanowienia udał się mu na ratunek. Był niezwykle mądry, rozsądny i zdolny. Zawsze pomagał przyjaciołom, kiedy tego potrzebowali, był oddanym przyjacielem.

Hermiona Granger – młoda czarownica o gęstych, brązowych włosach, które zazwyczaj są rozpuszczone, nie upięte. Jest pierwsza posiadaczka magii w swojej rodzinie, ponieważ jej rodzice są ludźmi. Jest bardzo ambitna, mądra i inteligentna. Czyta wiele książek, zawsze jako pierwsza uczy się nowych zaklęć, z wyprzedzeniem przygotowuje się na kolejne zajęcia. Zorganizowała Harry’emu wywiad z dziennikarką Ritą Skeeter, aby Potter mógł powiedzieć wszystkim o powrocie Vodlemorta. Co więcej, utworzenie Gwardii Dumbledore’a było jej pomysłem. Hermiona jest również bardzo odważną i szlachetną czarodziejką. Od razu pomogła Harry’emu, kiedy dowiedziała się, ze Syriusz Black jest torturowany przez Czarnego Pana.

Ron Weasley – młody czarodziej, pochodzący z biednej i wielodzietnej rodziny państwa Weasley. Ma pięciu braci i młodszą siostrę. Ma rude włosy i liczne piegi na twarzy. Jest bardzo ambitnym i mądrym czarodziejem. A także wiernym i lojalnym przyjacielem, który nieraz pomógł Harry’emu. Bez zastanowienia udał się z nim do Departamentu Tajemnic, aby uratować Syriusza, pomógł mu nawet wejść do biura Dolores Umbridge i pozbyć się jej wreszcie.

Dolores Umbridge – starsza podsekretarz Ministerstwa. Uwielbiała różowe ubrania, dlatego ubierała się tylko w tym kolorze. Miała mysie włosy, które upinała w koka, była po czterdziestce. Najpierw otrzymała stanowisko nauczyciela obrony przed czarną magią, następnie stała się Wielkim Inkwizytorem, a później dyrektorem Hogwartu. Nikt jej nie lubił, dręczyła Harry’ego, zadając mu kary fizyczne. Ostatecznie straciła posadę dyrektora.

Inni bohaterowie: Lord Voldemort, Syriusz Black, Molly i Arthur Weasley, państwo Dursleyowie z Dudleyem, Draco Malfoy, Albus Dumbledore, profesor Minerwa McGonagall, Hagrid, Severus Snape, centaur Firenzo, Bellatriks Lestrange, Garup (brat Hagrida), Rita Skeeter (dziennikarka, z którą Harry miał zorganizowany wywiad do gazety), profesor Trelawney (która została zwolniona przez Doloresi zastąpiona centaurem Firenzo), Zgredek, członkowie Zakonu Feniksa: Hestia Jones, Nimfadora Tonks, Emmelina Vance, Remus Lupin, Elfias Doge, Kingsley Shacklebolt, Sturgis Podmore, Dedalus Diggle, Alastor Moody.

Geneza utworu i gatunek

,,Harry Potter i Zakon Feniksa” to już piąta książka z cyklu opowiadań o przygodach Harry’ego Potter’a. Jest powieścią młodzieżową, ale nie oznacza to, ż dorośli nie mogliby tego przeczytać.
W tej książce Harry ponownie spędza wakacje w domu przy ulicy Privet Drive, u Dursley’ów. Czarodziej chciałby jak najszybciej rozpocząć piąty rok nauki w szkole magii i czarodziejstwa Hogwart. Nie może się doczekać spotkania z swoimi najlepszymi przyjaciółmi, Ronem Weasley’em i Hermioną Granger. Niestety, ci go zaniedbują i nie odpisują na jego listy. Niczego nie poprawia tajemnicze zachowanie wszystkich czarodziei wokół. Harry ma już dość i pragnie zmienić swoją sytuację. Na domiar złego, sprawy przybierają nieoczekiwany obrót.
Nowy rok nauki w Hogwarcie nie zapowiada się tak jak zwykle – tym razem jest jeszcze gorzej. Co gorsza, Hogwart przejęło ministerstwo magii. Nauczycielem od obrony przed czarną magią zostaje Wielki Inkwizytor Hogwartu, Dolores Umbridge. Harry Potter wiele razy jej się naraził. Swoje odważne czyny przypłacił raną na ręce.
Na dodatek, młodego czarodzieja opętowuje Ten-Którego-Imienia-Nie-Wolno-Wymawiać, przez co Harry jest świadkiem ataku na pana Artura Weasleya. Dumbledore poznawszy prawdę, nakazuje profesorowi Snape’owi uczyć Potter’a oklumencji, aby zamknąć jego umysł przed Czarnym Panem.
W tym samym czasie Lord Voldemort próbuje odkryć treść przepowiedni, jaką kiedyś wygłosiła nauczycielka wróżbiarstwa, Sybilla Trelawney. Jej zapis przechowywano w Ministerstwie Magii, a dokładniej w Departamencie Tajemnic. Na szczęście dla dobrych czarodziei, zapis przepowiedni mógł zdobyć tylko ten, którego ona dotyczyła.

Problematyka

Cała seria “Harrego Pottera” to ponadczasowy fenomen, który na przestrzeni lat wciąż wzbudza mnóstwo emocji wśród czytaczy. Dzieci, młodzież i dorośli, którzy coraz chętniej sięgają po tę lekturę są żywym dowodem sensacji tej książki. Corocznie kilkanaście tysięcy jedenastolatków i jedenastolatek czekają na swoje listy ze Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Spotkać możemy również dorosłych ludzi, którzy nadal nie tracą nadziei na dotarcie swoich sów.

Piętnastoletni już Harry bardzo przejęty wydarzeniami, które stały się w poprzednim roku nasłuchuje radia aby mieć jakąkolwiek wiedzę o Voldemorcie. Doskonale wie, że jest jednym z nielicznych, który wierzy w powrót Tego-Którego-Imienia-Nie-Wolno-Wymawiać. Tak naprawdę w wersję Pottera o tym co działo się na cmentarzu, podczas turnieju trójmagicznego wierzą najbliżsi przyjaciele, wśród których znajduje się na przykład Ron, Dumbledore, Syriusz czy też Hermiona. Minister Magii- Korneliusz Knott więc i całe ministerstwo są całkowitymi przeciwnikami tej teorii. Trudno jest uwierzyć w to, czego najbardziej nie chcemy. Bywa i tak, że nasz mózg samoistnie wypiera ewentualne zagrożenie jednak czy minister aż tak boi się Voldemorta, aby nie wierzyć rzetelnemu i już długo piastującemu na stanowisku dyrektora Hogwartu- Albus’owi Dumbledore’owi?

Gdy Harry postanowił wyjść z domu napotkał na Dudleya, który razem ze swoimi kolegami znęcał się nad słabszymi i młodszymi dziećmi. Po wymianie zdań Potter pod wpływem emocji i ciągłej frustracji spowodowanej swoją niemocą i bezradnością wycelował różdżką w przerażonego Dudleya. W ten czas niebo pociemniało i pochmurniało. W Privet Drive pojawili się Dementorzy, którzy zaatakowali chłopców. Harry chcąc obronić siebie samego jak i Dudleya kieruje różdżkę w stronę wrogów i rzuca zaklęcie patronusa tym samym uwalniając ich od “pocałunku Dementora”, który miałby pozbawić ich całkowitego szczęścia. Pojawiła się również Pani Figg, która opowiedziała Harremu o tym, jak Dumbledore poprosił ją, aby miała na niego oko, ostrzegła go również, że obecnie światowi czarodziejów grozi niebezpieczeństwo, i żeby na siebie uważał.

Gdy Harry razem ze swoim kuzynem dotarli do domu zszokowani rodzice chłopaka oskarżali Harrego o stan ich ukochanego synka. Dudley był oszołomiony i skołowany a jego rodzice nie mogli nawiązać z nim żadnego kontaktu. Ich złość na Harrego przelała czarę goryczy i postanowili wyrzucić chłopaka z domu. Do domu Dursleyów przyleciała sowa z listem skierowanym do samego Pottera. List ten mówił, że Harry złamał zasady czarodziejów dotyczące użycia magii przez nieletnich czarodziejów w dodatku przy obecności mugola. Ministerstwo podjęło decyzję o wydaleniu Harrego ze szkoły. Decyzja ta była dla Harrego wyrokiem. Hogwart był dla niego domem, którego nie chciał opuszczać. Nie był on tam wykorzystywany i poniżany na każdym kroku, mógł rozwijać swoje umiejętności i miał tam swoich najlepszych przyjaciół. To właśnie oni byli jego wsparciem, na które zawsze mógł liczyć. Chwilę później nadleciała kolejna sowa, z kolejnym listem. Tym razem nadawcą listu był Syriusz- ojciec chrzestny Harrego, który ostrzegł go, aby pod żadnym pozorem nie wychodził z domu. Zaświadczył on też, że Dumbledore usiłuje przekonać ministerstwo do zmiany swojej decyzji. Harry był załamany tym co przeczytał. W jednej chwili stracił wszystko co sprawiało mu jakąkolwiek radość z życia. Niepełnoletni czarodziej w świecie mugoli bez rodziców, mieszkający u wujostwa, którego nie znosi tak samo jak ono nie znosi jego. Zasadniczo już niemieszkający, ponieważ właśnie wyrzucili go z domu. Czy Harry poradziłby sobie z tym brzemieniem? Zapewne tak, zresztą już nie raz ani nie dwa udowadniał wszystkim, że w tym wychudzonym chłopcu drzemie ogromna moc. I nie chodzi tutaj o siłę jego czarów ale o jego samozaparcie i upór w dążeniu do celu. Kiedy w pierwszej klasie miał uratować kamień filozoficzny zrobił to wygrywając ze starszym i doświadczonym nauczycielem obrony przed czarną magią i samym Lordem Voldemortem. W drugiej klasie uratował Ginny Weasley z rąk Czarnego Pana a w trzeciej mimo zagrożenia ze strony zbiegłego więźnia, który chciał go zabić postanowił go znaleźć i pojmać. Kiedy poprzez spisek trafił do turnieju trójmagiczego i miał za zadanie zmierzyć się z przeszkodami znacznie wybiegającymi poza jego kompetencje nie poddał się i dotarł aż do wielkiego finału, w którym musiał patrzeć na śmierć swojego kolegi. Harry nigdy nie miał łatwo w życiu, ale ciągle parł do przodu, jego dojrzałość znacznie przebijała dojrzałość niektórych dorosłych. Gdy dotarł trzeci list z informacją, że decyzja o wyrzuceniu go ze szkoły zostaje wstrzymana do mementu przesłuchania go w tej sprawie mógł chwilowo odetchnąć. W rezultacie obrotów spraw ciotka zdecydowała, że Harry jednak zostanie w domu. Kazała udać mu się do pokoju.

Po Harrego zjawili się m.in. Alastor Moody, Kingsley Shacklebolt i Remus Lupin, którzy zabrali Harrego do Grimmauld Place 12, które okazało się domem rodzinnym Syriusza, ale spełniał on jeszcze inną funkcję. Była to kwatera główna Zakonu Feniksa. Zakon Feniksa był organizacją, która działała głównie podczas Pierwszej Wojny Czarodziejów. Wśród jej członków byli m.in. Lily i James Potter- rodzice Harrego, Syriusz Black, Remus Lupin, Peter Pettigrew, Albus Dumblerode, Rebeus Hagrid, Minerwa McGonagall czy też Alicja i Frank Longbotton- rodzice Nevila. Grimmauld Place był całkowicie niewidoczny dla niewtajemniczonych, oznaczało to, że żaden z przechodniów, ani nawet czarodziejów nie mógł widzieć tego miejsca. Harry był pod wrażeniem tego, że tyle osób czuwa nad jego bezpieczeństwem. Okazało się, że są tam także Ron i Hermiona, których Harry nie widział aż od początku wakacji.

Na swoje przesłuchanie Harry wybrał się z Panem Weasleyem, który odprowadził go pod salę numer 10- to właśnie tam miała odbyć się rozprawa. Podczas całego procesu Harremu zadawane były pytania odnośnie wydarzeń z dnia, kiedy zaatakowali go Dementorzy. Harry nie miał szans na odpowiedzenie na żadne z zadanych pytań. Ministerstwo otwarcie podważało jego wersję w mniemaną obecność Dementorów w dzielnicy mugoli. Dolores Umbridge uważała to nawet za obrazę ministerstwa, w końcu według niej Dementorzy są pod ich nadzorem . W przesłuchaniu Harrego brał udział również profesor Dumbledore, który usiłował obronić chłopaka spod ostrzału oskarżeń. Jego nadzieją okazała się Pani Figg, która zeznała prawdę- na korzyść chłopaka. Dzięki jej wstawiennictwu ministerstwo zdecydowało o możliwości powrotu Harrego do Hogwartu.

Pierwszego września, kiedy wszyscy uczniowie siedzieli w pociągu mającym dowieźć ich do Hogwartu Harry czuł rozczarowanie. Mianowicie Ron wraz z Hermioną zostali Prefektami Gryffindoru oznaczało to, że podroż spędzali oni w specjalnym wagonie przeznaczonym właśnie dla Prefektów. Bohater czuł rozczarowanie, ponieważ liczył na to, że to właśnie on zostanie Prefektem, co jednak nie miało miejsca. W tym samym wagonie co Harry siedziała również Luna Lovegood. Była to uczennica Ravenclaw, często nazywana “Pomyluną”. Działo się dlatego, że dziewczyna była dość oryginalna. Miała swoje teorie, którymi często dzieliła się z przyjaciółmi. Wierzyła w „Nargle”- nikt nie wie co to jest, ponieważ nikt o tym nie słyszał. To ona opowiedziała czym są testrale. Testralami były stworzenia podobne do koni, jednak miały skrzydła. Ciągnęły one powozy, którymi uczniowie dojeżdżali do szkoły. Stworzenia te były widoczne jedynie dla tych, którzy świadomie widzieli czyjąś śmierć. Harry doświadczył tego podczas odrodzenia Voldemorta, zginął wtedy Cedric.

Podczas wielkiej uczty, na której Dumbledore tradycyjnie wygłaszał przemowę przedstawił nową profesor obrony przed czarną magią. Była nią sama Dolores Umbridge, którą Harry spotkał już podczas przesłuchania w ministerstwie. Przyjaciele domyślili się, że nowa nauczycielka jest wysłana przez ministerstwo, zaczęli również dostrzegać, że właśnie ministerstwo zaczyna ingerować w sprawy Hogwartu. Dowiedzieli się, że Hagrid został wysłany przez Dumbledore’a w tajną misję.

Uczniowie o sposobach nauczania Dolores dowiedzieli się już na pierwszej lekcji. Uważała ona, że nauka czarów w teorii jest wystarczająca- w końcu według ministerstwa żadnego zagrożenia nie ma. Swoją dezaprobatę oznajmił Potter za co Gryffindor stracił pięćdziesiąt punktów a Harry miał odbyć karę. Karą tą okazała się torturą. Harry specjalnym piórem napisać miał zdanie “Nie będę kłamać” okazało się, że napisane słowa pojawiają się na jego dłoni w formie bolesnych ran.

Umbridge była zmorą uczniów, karała ich i dręczyła. Sprzeciw jej okazała nawet profesor McGonagall, która podważyła jej kompetencje i metody nauczania. Na jej celowniku głównie był Harry, który tak jak reszta uczniów miał dość wstrętnej i surowej profesor. Dolores została mianowana Wielkim Inkwizytorem Hogwartu. Oznaczało to, że mogła jeszcze bardziej kontrolować uczniów i nauczycieli. Wprowadzała nowe zasady, które niekoniecznie były satysfakcjonujące dla uczniów. Doszło do sytuacji, gdzie Umbridge chciała zwolnić oraz wyrzucić z Hogwartu Sybillę Treawney, jednak za jej osobę wstawił się nikt inny jak sam Albus Dumbledore twierdząc, że dopóki on jest Dyrektorem Hogwartu nikt inny nie ma prawa wyrzucać nauczycieli.

Zasiewany terror oprócz oczywistego strachu zniechęcił uczniów do nauki OPCM. Wielu uczniów była znudzona zajęciami, jakie prowadziła Umbridge. Twierdzili, że nowa nauczycielka nie jest w stanie nauczyć ich jak się bronić przed ewentualnym i narastającym zagrożeniem. Zmotywowani do samodzielnej nauki postanowili sami ćwiczyć obronę. Okazało się, że jest więcej osób, które wierzą Harremu w powrót Voldemorta. To właśnie Harry miał nauczać chętnych uczniów. Brakowało jednak odpowiedniego miejsca, w którym mogliby wszyscy trenować. Wtedy ogromną pomocą wykazał się Zgredek, który powiedział o pokoju życzeń. Było to pomieszczenie, które pojawiało się wtedy, kiedy ktoś tego najbardziej potrzebował i przybierało ono formę odpowiednią na potrzeby tego kogoś.

Swoją organizację nazwali Gwardią Dumbledore’a. Wiedzieli o niej tylko nieliczni i najbardziej zaufani. Jednak niedługo później pojawił się dekret, który mówił o rozwiązaniu wszelkich organizacji. Członków Gwardii to nie zdemotywowało i postanowili nadal działać, wśród nich pojawili się oczywiście Harry, Ron i Hermiona, ale także Luna, Ginny, Dean, Lavender i Nevile oraz mnóstwo innych zawziętych uczniów. W trakcie zajęć ogromną przemianę przeszedł Nevile, który z nieudolnego czarodzieja zmienił się w czarodzieja potrafiącego wyczarować zaklęcie patronusa. Była to nie lada sztuka i tylko umiejętni czarodzieje potrafili to osiągnąć.

Przez bieg wypadków Ron musiał zostać obrońcą drużyny Gryfonów. Odbył się mecz między uczniami Slytherinu a uczniami Griffindoru. Ron pod wpływem stresu niestety przepuścił kilka kafli, co oczywiście zostało skomentowane przez Malfoya, który naśmiewał się z Rona. Niewiele myśląc zawodnicy Gryffindoru rzucili się na Malfoya powodując u niego uraz. Całe zajście widziała Umbridge, która nałożyła na Harrego karę, pozbawiając go ty samym możliwości należenia do drużyny Gryfonów. Z drużyny mieli odejść również bliźniacy Fred i George Weasley.

Na treningi Gwardii uczęszczała również Cho Chang, która jeszcze do niedawna była dziewczyną Cedrika. Okazało się, że zarówno ona jak i Harry się sobie podobają. Dochodzi do pocałunku obojga. Cho jest zła na Harrego, że ten nie mówi jej o wielu rzeczach oraz bywała zazdrosna o Hermionę. Miała do tego powody, ponieważ mimo zapewnień bywały sytuacje, w których Harry bardziej troszczył się o przyjaciółkę niż o Cho. Podczas spotkania w Hogsmade Harry wybiegł, aby spotkać się z Hermioną.

Niepokojące sny, które często nawiedzają Harrego okazują się prawdą. To właśnie Harry w swoim śnie dowiaduje się, że pan Artur Weasley został zaatakowany.

Umbridge podejrzewając spisek uczniów podaje eliksir Veritaserum Mariettcie Edgecombe, która wyjawia całą prawdę. Aby uchronić uczniów Albus Dumbledore całą winę bierze na siebie twierdząc, że to on jest inicjatorem tej organizacji. Twierdził, że powołał on specjalną armię, która miałaby pomóc mu w razie ataku. Dumbledore przestaje pełnić funkcję Dyrektora Hogwartu. Nowym dyrektorem nie zostaje nikt inny jak Dolores, która wprowadza jeszcze większy rygor.

Do Hogwartu wraca Hagrid, który wyjawnia, że był u olbrzymów przekonując ich, aby przeszli na ich stronę, jednak misja ta nie odniosła skutku. Hagrid wyraża również swoje obawy o zwolnieniu go ze stanowiska gajowego. Prosi przyjaciół aby zaopiekowali się jego przyrodnim bratem, podczas gdy on już odejdzie.

Po zdanych SUM-ach Harry ma wizję, w której widzi jak Syriusz walczy z Voldemortem w Ministerstwie Magii. Razem z zakonem postanowili sprawdzić bezpieczeństwa Syriusza poprzez kominek. Niestety jedyny działający kominek znajdował się z gabinecie Umbridge. Zostali nakryci, ale wytłumaczyli się, że rozmawiali z Dumbledorem, który obecnie znajduje się w Zakazanym Lesie. Postanawiają zaprowadzić tam nauczycielkę. Hermiona wraz z Umbridge napotyka się na Grupa- brata Hagrida i Centaury, które są bardzo zdenerwowane. Porywają one Dolores.

Harry nadal jest zaniepokojony o bezpieczeństwo Syriusza. Stworek- czyli skrzat Blacków wyjawnia, że jego pana nie ma w domu. Wraz z Hermioną, Ronem, Nevilem, Ginny i Luną wyruszają do ministerstwa. Przyjaciele zjechali do Departamentu Tajemnic i weszli do sali wypełnionej tysiącami kryształowymi kulami. Jednak okazało się, że na miejscu nie ma tego, którego szukają. Znajdują jednak kulę z nazwiskiem Pottera. Kiedy Harry bierze ją do ręki pojawia się Lucjusz Malfoy wraz z innymi Śmierciożercami i prosi, aby oddał mu kulę. Rozpoczęła się walka między Śmierciożercami a nastolatkami. Po staraniach i pokazaniu niezwykłych umiejętności przyjaciele niestety zostali pokonani. Wtenczas w Departamencie pojawia się Zakon Feniksa. Po pewnym czasie zjawia się tam również Albus Dumbledore, który rusza na pomoc Zakonowi. Syriusz pojedynkował się z Belatriks, która ugodziła go zaklęciem. Jego ciało wpadło za zasłonę śmierci, przez co Harry stracił swojego drugiego ojca. W gniewie Harry rzucił na Bellatriks zaklęcie Cruciatus, które powaliło Śmierciożerczynię. Pojawił się Voldemort, który rzucił Avadę Kadavrę na Harrego, jednak Dumbledore zasłonił Harrego zaklęciem tarczy. Między Dumbledorem a Voldemortem toczył się pojedynek. Czarny Pan opętał Harrego, jednak temu udało się go pokonać. W Departamencie zjawiło się kilku urzędników wraz z Knotem, który już musiał uwierzyć w powrót Czarnego Pana.

Dumbledore wyjawnił Harremu powód, dla którego Voldemort chciał go zabić.

W całej fabule możemy dostrzec odwagę Pottera. Gdy dowiedział się, że Syriusz jest w niebezpieczeństwie momentalnie pośpieszył mu na ratunek. To właśnie męstwo i osobowość bohatera pozwala Harremu na podejmowanie działań zmierzających ku dobru. Jednak nie możemy zapomnieć o jeszcze jednej sprawie. Wraz z Harrym ramię w ramię zawsze idą jego przyjaciele. Hermiona i Ron, którzy nigdy nie opuszczają swojego przyjaciela w kryzysowych sytuacjach są przykładem pięknej i zdrowej przyjaźni. W każdej relacji zdarzają się mniejsze czy większe konflikty jednak prawdziwa przyjaźń się obroni. Golden Trio ma coś, czego nie ma Voldemort. Mają siebie, swoje wsparcie i pewną miłość. Czarny Pan żyje bez przyjaciół i bez miłości a nikt samotny nigdy nie będzie szczęśliwy, i nawet jeśli osiągnie swój cel zawsze będzie mu czegoś brakowało.

Charakterystyka

„Harry Potter i Zakon Feniksa” to piąta część znanej na cały świat serii autorstwa J.K. Rowling. Książka ta jest kontynuacją opowieści o młodym czarodzieju, który trafia do szkoły magii i spotyka tam przyjaciół towarzyszących mu później w wielu przygodach.
Autorka zaczęła pisać serię w roku 1990. Ważnym czynnikiem na drodze jej historii była śmierć matki. Na kartach powieści możemy wielokrotnie zobaczyć jej wpływ, chociażby to, że Harry jest sierotą i zawdzięcza życie poświęceniu rodziców. Własne doświadczenie życiowe i wyobraźnia J.K. Rowling w połączeniu stworzyły czarodziejski świat pokochany przez ludzi. Piąta część z cyklu ukazała się 21 czerwca 2003 roku, a polskie tłumaczenie było dostępne od 31 stycznia 2004 roku.
Historia rozpoczyna się podczas wakacji roku 1995 przy Privet Drive 4, czyli mieszkaniu Harry’ego i jego wujostwa. Bohater opuszcza swój dom, po czym staje się świadkiem – a później też ofiarą, ataku dementorów – strasznych stworzeń, które potrafią wyssać szczęście z otoczenia, a w najgorszym wypadku – duszę z człowieka. Harry łamie magiczne prawo, mówiące o tym, że niepełnoletni czarodzieje nie mogą używać zaklęć. Robi to, aby uratować siebie i swojego kuzyna. W rezultacie otrzymuje list, z informacją, że musi stawić się na przesłuchanie do Ministerstwa Magii, ponieważ grozi mu za to wyrzucenie ze szkoły. Gdyby dotyczyło to jakiegoś innego ucznia, wyjaśnienie sytuacji zapewne by wystarczyło, ponieważ według tego samego prawa nie dotyczy ono przypadków, w których życie osoby jest zagrożone. Jednak Harry przed rozpoczęciem wakacji był jedynym świadkiem odrodzenia się Voldemorta – czarodzieja, który zszedł na złą stronę i głosząc swoje poglądy, rozpoczął wojnę z tymi, którzy się z nim nie zgadzali. Ministerstwo jednak zarzuciło mu kłamstwo i cały czas od tego wydarzenia oczerniało go w każdy możliwy sposób. Przez to nikt nie chciał mu wierzyć i tylko dzięki przybyciu Albusa Dumbledore’a – dyrektora szkoły magii Hogwart i jednego z najpotężniejszych czarodziejów – udaje mu się uniknąć kary. Dynamiczna akcja toczy się dalej – Harry wraca do szkoły, ale nie jest ona taka sama jak przed wakacjami. Ministerstwo i tu postanowiło zaznaczyć swoją kontrolę. Jedną z nauczycielek zostaje Dolores Umbrige. Przez cały rok, za aprobatą władz, wprowadza liczne zakazy i nakazy, cenzurę, a także kary za najmniejsze przewinienia. W tym czasie widzimy jak główny bohater i jego przyjaciele radzą sobie z odrzuceniem przez społeczeństwo – są wyśmiewani, tracą znajomych, nikt nie słucha tego, co mają do powiedzenia, mimo że wojna wisi w powietrzu. W tym tomie mamy okazję obserwować wielu bohaterów, wiele zachowań w różnych sytuacjach i wiele powodów, dla których ufanie stereotypom nie przynosi żadnych korzyści, gdyż często nie mają one żadnego pokrycia wprawdzie.
Luna Lovegood – postać ta często pada ofiarą drwin rówieśników, jest traktowana jak ktoś gorszy, tylko przez to, że nie stara się być jak oni.
Neville Longbottom – jest w większości przedmiotów słabszy od reszty klasy, nieśmiały i niezdarny. Podobnie oceniany jest z góry i często ośmieszany. Społeczność uważa ich za gorszych i niejednokrotnie daje o tym do zrozumienia. Jednak to właśnie oni na końcu książki postanawiają zaryzykować własnym życiem, żeby pomóc Harry’emu uratować Syriusza Blacka – dawnego przyjaciela jego ojca, który stał się dla bohatera jedną z najbliższych osób. To oni nie wahali się, by stanąć w walce z silniejszymi od nich przeciwnikami, jeśli dzięki temu mogli obronić przyjaciół. To oni nie dali się zmanipulować i ostatecznie w znacznym stopniu przyczynili się do wygranej dobra nad złem. W książce poruszony został też wątek wojny i niesprawiedliwości losu. Bohaterowie, na których życiach poprzednia wojna odcisnęła piętno, z którym muszą zmagać się na co dzień, decydują się wziąć udział w kolejnej, mimo że doskonale wiedzą, jak straszne mogą być konsekwencje. Główny bohater stracił rodziców, ponieważ ci postanowili walczyć o równość dla wszystkich czarodziejów, nie zależnie od tego, z jakich rodzin pochodzili. Wspominany wcześniej Neville również stracił rodziców – nie zostali oni zamordowani, ale torturowani do tego stopnia, że stracili zmysły. Chłopiec wychowywał się bez nich, czytamy jednak o momentach, w których odwiedzał ich w szpitalu. Oni jednak nie mogli go rozpoznać, nie byli też w stanie wypowiedzieć choćby słowa. Postacie te nie są jedynymi, które odczuły, czym naprawdę jest wojna, ponieważ takich było wielu. Są jednak jednymi z nielicznych, którzy mając tę wiedzę, postanowili walczyć o to, co słuszne. Ich postawa zasługuje na ogromny szacunek.
Utwór ten pokazuje nam, czym są prawdziwe i ważne wartości w życiu człowieka. Nawet w trudnych chwilach, kiedy nie jest to łatwe, powinniśmy mówić prawdę. Czasem wydaje nam się, że jesteśmy słabi, bo wszyscy na nas naciskają i tworzą z nas kogoś, kim nie jesteśmy. Ludzie chcą nam narzucić własne opinie, zmanipulować nas tak, żebyśmy ślepo wierzyli w ich obraz świata. Gdy jednak my wiemy, w co wierzymy i znamy prawdę, to jej powinniśmy się trzymać. W takich sytuacjach powinniśmy szukać ludzi bez klapek na oczach, którzy będą z nami na dobre i na złe, ponieważ to oni są największą wartością w naszych życiach. Ci, którzy ciągną nas w górę, a nie ci, którzy spychają w dół.