Karaibska tajemnica

„Karaibska tajemnica” Agaty Christie jest kryminałem także dla młodszych czytelników.

„Karaibska tajemnica” Agaty Christie była pierwszym kryminałem, który przeczytałam i przyznam się, że jestem zachwycona. Nigdy wcześniej nie miałam do czynienia z utworami tego typu. Zdziwiłam się nawet kiedy zobaczyłam kryminał na liście lektur w konkursie adresowanym do uczniów z klas 7-8. Zawsze wydawało mi się, że kryminały to książki tylko dla dorosłych. Postanowiłam go więc przeczytać, żeby sprawdzić, czy ta książka może zainteresować także młodszych czytelników. Po ukończonej lekturze z całą pewnością mogę stwierdzić, że ta książka zaciekawi czytelników w moim wieku.
Historia opowiada o wakacjach głównej bohaterki – starej panny Marple, mieszkającej na stałe w małym miasteczku St. Mary Mead w Anglii. I to było moje pierwsze zastrzeżenie: jak mają mnie zainteresować przygody starszej pani? Przecież z bohaterem w moim wieku o wiele łatwiej byłoby mi się utożsamić. Okazało się jednak, że już po kilku stronach zupełnie przestałam zwracać uwagę na wiek bohaterki. Jej sposób myślenia i zachowania zupełnie nie pasował do stereotypu nudnej staruszki. Wykazywała się spostrzegawczością i sprytem, o jakim mogliby tylko pomarzyć moi rówieśnicy.
Panna Marple na wakacjach w małym hotelu na Karaibach znalazła się dzięki swojemu siostrzeńcowi Raymondowi, który wykupił jej pobyt w hotelu „Złota Palma”. Właścicielami było młode małżeństwo Tim i Molly Kendal, którzy dopiero uczyli się kierowania własnym biznesem. W hotelu zatrzymali się również major Palgrave, dwa małżeństwa: Greg i Lucky Dysonowie oraz Edward i Evelyn Hillongdon, pan Rafiel wraz ze swoją sekretarką Esther Walters i masażystą Jacksonem, a także pastor i jego siostra panna Prescott. Ci bohaterowie to także nie są typowi bohaterowie powieści dla młodzieży, ale zostali przez autorkę przedstawieni w tak interesujący sposób, że wciągnęłam się nie tylko w intrygę kryminalną, ale także relacje między nimi. Kibicowałam na przykład Jacksonowi w staraniach o względy Esther Walters, było mi też żal Evelyn, kiedy przeczytałam o romansie jej męża. Drugi po pannie Marple główny bohater, pan Rafiel, bardzo mnie irytował do czasu, aż dowiedziałam się, że pod maską szorstkiego bogatego staruszka, kryje się dobry człowiek.
To, że wiek bohaterów nie stanowi przeszkody, żeby emocj

,,Karaibska tajemnica”
Tytuł – ,,Karaibska tajemnica”
Autor – Agata Christie
Tytuł oryginału – ,,A Caribbean Mystery”

Rozdział pierwszy – ,,Opowieść majora Palgrave’a”
Panna Marple wyjeżdża na wyspę St Honore, do hotelu Złota Palma, z powodu zapalenia płuc. W tym czasie w Anglii jest zima. Wyjazd funduje jej siostrzeniec. Na wyspie spotyka majora Palgrave’a, który zanudza innych swoimi kilkakrotnie powtarzanymi opowieściami. Wśród nich jedna skupia uwagę starszej kobiety. Opowiada o mordercy żon. W momencie, gdy major ma pokazać zdjęcie zabójcy, zauważa kogoś i chowa fotografię z powrotem. Do rozmawiających dołączają dwa małżeństwa znajdujące się na wczasach: Hillingdonowie i Dysonowie.

Rozdział drugi – ,,Skojarzenia panny Marple”
Wieczorem w hotelu odbywa się przyjęcie. Major dużo wypija, a Marple rozmawia z nowo poznaną panną Prescott, siostrą pastora. Właściciele hotelu, państwo Kendallowie, obsługują gości.

Rozdział trzeci – ,,Śmierć w hotelu”
Rano znaleziono ciało majora Palgrave`a. Lekarz Graham po zobaczeniu butelki z lekami na nadciśnienie i plotkach o nadciśnieniu mężczyzny, stwierdza, że nie ma w tym nic dziwnego. Jedynie panna Marple przeczuwa, że kryje się za tym coś innego.

Rozdział czwarty – ,,Konsultacja lekarska”
Panna Marple prosi o konsultacje lekarską doktora Grahama. Mówi mu, że strzyka jej w kolanie. Następnie sprytnie przechodzi do śmierci majora. Okłamuje doktora o zaginięciu zdjęcia jej siostrzeńca. W rzeczywistości chodzi jej o to, czy ono nadal tam jest.

Rozdział piąty – ,,Panna Marple podejmuje decyzję”
Doktor informuje pannę Marple, że nie znalazł zdjęcia, o które prosiła. Kobieta rozmawia nadal o śmierci i tym samym, sieje wątpliwości u Grahama.

Rozdział szósty – ,,Rozmyślania przed świtem”
Panna Marple porządkuje informacje, gdy budzi się wcześnie. Zastanawia się nad fotografiami i historią majora. Mógł jeszcze komuś o tym opowiadać. Mężczyzna spojrzał przez prawie ramię kobiety. To oznaczało, że było czterech podejrzanych. Doktor też nie mógł spać, coś nie dawało mu spokoju. W tym samym czasie Victoria Johnson, pracownica w hotelu, myślała o tabletkach, o które pytał ją doktor.

Rozdział siódmy – ,,Poranek na plaży”
Na plaży kąpią się wczasowicze. Jednym z nich jest milioner, starszy pan Rafiel. Od razu wrzuca się w oczy jego cięty język i charakter. Panna Marple kontynuuje śledztwo. Seńora de Casperao rzuca uwagi w stronę Lucky. Do Molly Kendall przychodzi Victoria i wyznaje, że butelki z lekami majora wcześniej nie było. Uważa, że ktoś zmienił zawartość butelki. Dziewczyna idzie do doktora Grahama i mówi mu o wszystkim.

Rozdział ósmy – ,,Rozmowa z Esther Walters”
Pan Rafiel wraca do bungalowu zanim pojawia się Marple. Esther Walters, sekretarka Rafiela, zostaje. Staruszka zaczyna z nią rozmawiać. Znów próbuje cię czegoś dowiedzieć.

Rozdział dziewiąty – ,,Panna Prescott i inni”
Kiedy pastor nie znajduje się w pobliżu, panna Marple rozmawia z jego siostrą. Interesuje się o zmarłą żonę Dysona. Hillingdonowie są zamożni i mają dwóch synów. Starsza kobieta zastanawia się, czy Gregory Dyson jest mordercą. Gdy pan Rafiel przychodzi, pyta go o historię o mordercy. Jackson się nie zjawia, więc idzie go poszukać. Zastaje go z Timem Kendallem.

Rozdział dziesiąty – ,,Decyzja podjęta w Jamestown”
Wątpliwości zasiane przez pannę Marple nie dają doktorowi spokoju. Jedzie do biura administratora wyspy. Opowiada o podejrzeniach. W tej sytuacji Daventry decyduje, że muszą to sprawdzić.

Rozdział jedenasty – ,,Wieczór w Złotej Palmie”
Molly poprawia nakrycia. Spotyka Dysona. Ten zaczyna ją podrywać, ponieważ Molly należała do atrakcyjnych dziewczyn. Później widzi Tima i mówi mu o tym co zaszło. Gdy Gregory wraca do domu, natyka się na Victorię. Oddaje mu leki, które zgubił. Były one u majora. Okazuje się, że dziewczyna wie więcej. Molly jest coraz bardziej smutna i wycieńczona. Rozmawia z Evelyn. Zwierza się jej ze swoich problemów. Dowiaduje się, że Hillingdonowie nie są takim małżeństwem jakim się innym wydaje.

Rozdział dwunasty – ,,Dawne grzechy nie dają o sobie zapomnieć”
Victoria ma nadzieję na łatwy zarobek za milczenie. Evelyn i jej mąż odbywają rozmowę. Lucky i Edward mieli romans, ale ostatnio miłość wygasła. Mąż Evelyn wyjawia jej, że brał udział w morderstwie. Przed laty Lucky otruła swoją kuzynkę. Mężczyzna wykupił dla niej sfałszowaną receptę.

Rozdział trzynasty – ,,Śmierć Victorii Johnson”
Evelyn rozmawia z Timem o Molly. Nagle dziewczyna przychodzi roztrzęsiona. Znalazła zwłoki Victorii w krzakach. Jest przytłoczona.

Rozdział czternasty – ,,Śledztwo”
Policjanci przesłuchują Molly. Dziewczyna nie jest w stanie zbyt wiele powiedzieć. Następnym podejrzanym jest Jim Ellis, partner Victorii, z którym miała dwójkę dzieci, lecz nie mógł być on mordercą. Gregory jest przygotowany na rozmowę i ma ze sobą alibi. Do policjantów przychodzi jeden z kuchcików i sugeruje, że Molly wyszła na zewnątrz z nożem.

Rozdział piętnasty – ,,Ciąg dalszy śledztwa”
Tim udziela odpowiedzi. Zaprzecza, by jego żona miała ze sobą nóż. Evelyn również zostaje przesłuchana. Gdy Molly się przebudziła, mówi, że faktycznie możliwe, by niosła nóż, ponieważ poprawiała sztućce.

Rozdział szesnasty – ,,Panna Marple szuka pomocy”
Panna Marple zastanawia się nad rozwiązaniem zagadki. Niespodziewanie podchodzi do niej pan Rafiel. Martwi się tym, co dzieje się na wyspie. Wyniki sekcji zwłok potwierdzają przypuszczenia, że major rzeczywiście został otruty. Plotki łatwo rozprzestrzenić. Major spojrzał przez prawe ramię panny Marple. Mogli być tam Dysonowie, Hillingdonowie, Esther i Jackson. Mordercą jest mężczyzna, co dawało trzech podejrzanych. Możliwe, że zabójcami mogli być Dyson, Hillingdon lub Jackson. Gdy major podniósł głowę, prawdopodobne, że ujrzał osobę ze zdjęcia. Później zaczął mówić głośno i zmienił temat. Według panny Marple motywem zabójstwa majora było planowane od dłuższego czasu morderstwo kolejnej z żon. Morderca nie mógł sobie pozwolić na jakiekolwiek skojarzenia. Pan Rafiel może temu zaradzić, ponieważ jest bogaty i każdy liczy si�

,,Karaibska tajemnica”

Plan wydarzeń:
1. Przyjazd panny Marple na St Honore.
2. Opowieści majora Palgrave’ a.
3. Historia o mordercy.
4. Zaproponowanie pokazania zdjęcia.
5. Dziwne zachowanie majora.
6. Przyjęcie w hotelu ,,Złota Palma”.
7. Konwersacja z pastorem i panną Prescott.
8. Śmierć majora.
9. Wątpliwości panny Marple.
10. Konsultacja lekarska.
11. Kłamstwo o fotografii siostrzeńca.
12. Brak zdjęcia.
13. Przeczucia.
14. Podjęcie decyzji.
15. Rozmyślania.
16. Przypuszczenia doktora Grahama i Victorii Johnson.
17. Dialog na plaży.
18. Wyznanie Victorii.
19. Dyskusja z Esther Walters.
20. Nowe informacje od panny Prescott.
21. Ujawnienie prawdy doktorowi przez pannę Marple.
22. Śledztwo w sprawie śmieci majora.
23. Podrywanie Molly.
24. Rozmowa Molly z Evelyn.
25.Wyzna

,,Karaibska tajemnica”
Najważniejsze informacje:

Autor- Agata Christie to brytyjska autorka powieści kryminalnych. Książkę ,,Karaibska tajemnica” napisała w 1964 roku. Do jej ważniejszych dzieł należą: ,,Morderstwo w Orient Expressie”
, ,,Zabójstwo Rogera Acroyda”, ,,I nie było już nikogo”.

Gatunek:
Powieść kryminalna charakteryzuje się:
-fabułą wokół w zbrodni,
-okolicznościami zbrodni,
-dochodzeniem,
-ujawnieniem sprawcy.

Fabuła:
Panna Marple wyjechała na wyspę. Major Palgrave opowiedział jej historię o mordercy żon. Gdy major został zamordowany, kobieta rozpoczęła śledztwo. Próbowała się dowiedzieć czegoś od innych. Victoria Johnson twierdziła, że butelki z lekami wcześniej nie było. Pokojówka, zostaje znaleziona martwa. Później Molly próbowała popełnić samobójstwo, biorąc dużą dawkę leku. Od pewnego czasu miała zaniki pamięci i miewała koszmary. Pewnego dnia Tim Kendall zgłosił zaginięcie swojej żony i wszyscy zaczęli jej szukać. Znaleźli na dnie zatoczki ciało Lucky. Panna Marple domyśliła się, kto jest mordercą. W

,,Karaibska tajemnica”
Panna Marple wyjeżdża na Karaiby. Spędza tam zimę. Rozmawia z majorem, który na okrągło, do znudzenia opowiada historie z życia. Wśród nich jedna jest o seryjnym mordercy. Znajomy lekarz dał mu przypadkowo uchwycone zdjęcie zabójcy. Gdy major ma je pokazać pannie Marple, coś wrzuca mu się w oczy i gwałtownie zmienia zachowanie. Zmienia temat i zaczyna głośno mówić. Po chwili do rozmawiających dołączają Hillingdonowie i Dysonowie.
W hotelu jest wieczór. Panna Marple zapoznaje się z pastorem i jego siostrą. Major dużo się upija. Następnego ranka zostaje znaleziony martwy. Nie ma w tym nic dziwnego, zwłaszcza, że krążą plotki o nadciśnieniu majora, a w pokoju znaleziono leki.
Panna Marple jest zaniepokojona, zwłaszcza po tym, jak pod przykrywką zdjęcia siostrzeńca, dowiedziała się, że fotografii mordercy nie ma.
Staruszka zastanawia się nad rozwikłaniem zagadki. Zanim major zmienił zachowanie, spojrzał przez jej prawe ramię. Mógł tam ujrzeć, biorąc pod uwagę, że mordercą jest mężczyzna, pana Dysona i Hillingdona lub Jacksona. Panna Marple postanawia się czegoś o nich dowiedzieć. W tym czasie, Victoria – pracownica hotelu, zastanawiała się, jaki związek ze śmiercią majora mają leki.
Victoria przychodzi do Molly Kendall i zwierza się jej ze swoich przeczuć.
Panna Marple dowiaduje się od Esther Walters i panny Prescott nowych informacji.
Pod wpływem nagłej decyzji, panna Marple wyjawia doktorowi prawdę o zdjęciu siostrzeńca. Z powodu jej opowieści, doktor zaczyna się zastanawiać. Z wątpliwościami idzie do administratora wyspy w Jamestown. Daventry decyduje się rozpocząć śledztwo.
Gdy Molly poprawia nakrycia, przychodzi Gregory i zaczyna ją podrywać. Molly mówi o tym swojemu mężowi, Timowi. Następnie dziewczyna zwierza się ze swoich problemów Evelyn. Od jakiegoś czasu pani Kendall, ma koszmary i zaniki pamięci.
Victoria liczy za zapłatę za milczenie.
Edward zakończył romans z Lucky i mówi o tym żonie. Po krótkiej rozmowie zwierza się jej, że brał udział w morderstwie. Przed czterema laty Lucky otruła kuzynkę. Edward wykupił dla niej lek na sfałszowaną receptę.
Molly jest cała roztrzęsiona. Okazuje się, że Victoria została zamordowana.
Policjanci przesłuchują Molly. Dziewczyna jest w szoku i nie może za dużo powiedzieć. Partner Victorii, Jim Ellis, także jest pytany, lecz porucznik wątpi w jego winę.
Gregory Dyson jest gotowy i ma ze sobą alibi.
Do funkcjonariuszy przeszedł jeden z kuchcików, Kubańczyk, który twierdzi, że widział jak Molly wychodziła z nożem w ręku.
Tim zaprzecza słowom kuchcika. Molly mogła przypadkowo mieć nóż, ponieważ zawsze poprawiała nakrycia. Takiej samej odpowiedzi udziela też Molly.
Panna Marple nadal nie

,,Karaibska tajemnica”
Panna Marple rozmawiała z majorem Palgrave`em, który ciągle opowiadał te same historie i wszystkich nimi zanudzał. Jedna z opowieści opowiadała o seryjnym mordercy żon.
Pewnego dnia major został zamordowany. Lekarz uważał, że przyczyną zgonu, było nadciśnienie, co potwierdziły plotki o tym. Dodatkowo w pokoju majora zostały znalezione leki.
Panna Marple podejrzewała, że było to morderstwo.
Poprosiła o konsultacje lekarską z doktorem Grahamem i zmyśliła, że zgubiła zdjęcie siostrzeńca. Chodziło jej o fotografię mordercy.
Doktor Graham przyszedł i oznajmił, że nie znalazł zdjęcia, o które prosiła. Staruszka nieźle to przyjęła. Rozmowa znów zbiegła do tematu majora.
Szukanie mordercy wcale nie było takie proste. Panna Marple zastanawiała się nad tym. Zanim major zaczął się dziwnie zachowywać, spojrzał przez prawe ramię kobiety. To dawało trzech podejrzanych: Dysona, Hillingdona i Jacksona. Pokojówka z hotelu, także myślała nad tym, co widziała.
Panna Marple próbowała się czegoś dowiedzieć od innych osób.
Victoria przyszła do Molly Kendall, właścicielki hotelu, aby zwierzyć się jej ze swoich przypuszczeń.
Rozmowa z Esther Walters i z panną Prescott dodała kilka nowych faktów. Panna Marple postanowiła wyznać prawdę doktorowi. Powiedziała, że go okłamała i wyjawiła prawdę. Doktor Graham zgłosił to do swojego kolegi, administratora wyspy. Daventry miał zamiar coś z tym zrobić.

Molly od pewnego czasu miała zanik pamięci. Do tego w nocy miewała koszmary i czuła, że ktoś ją śledzi. Swoje zmartwienia wyjawiła Evelyn.
Edward powiedział Evelyn o swoim udziale w morderstwie. Chciał uciec z wyspy, aby w końcu zostawić Lucky.
Evelyn rozmawiała z Timem o jego żonie. Nagle Molly wyszła ze ścieżki i płakała. Ktoś zamordował V

,,Karaibska tajemnica”
Bohaterowie:

Jane Marple – To starsza pani. Rozwikłała zagadkę mordercy. Lubi dziergać na drutach. Wykazała się niezwykłą wyobraźnią i dopasowała wszystkie elementy układanki. Była kulturalna, o czym świadczy nieprzerywanie dla majora w czasie zanudzających opowieści. Jest sprytna i ciekawa. Agata Christie umieściła ją w wielu swoich książkach.

pan Rafiel – To staruszek, milioner. Jest bardzo zgryźliwy. Każdy liczy się z jego zdaniem, ponieważ jest bogaty, Wie, że niedługo umrze. Przeżył mimo tego, że lekarze dawali mu małe szansę. Z panną Marple udaje się nawiązać dobry kontakt.

major Palgrave – Jest starszym mężczyzną. Kiedyś pracował w wojsku. Opowiada na okrągło te same historie. Ma szklane oko. Zostaje zamordowany.

Molly Kendall – To właścicielka hotelu. Jest pokłócona z rodzicami. Przed laty poznała chłopaka, który nie chciał być oceniany przez jej rodziców. Być może oni słyszeli o jego mrocznej przeszłości. Później zjawił się Tim Kendall i wybił Molly poprzedniego chłopaka z głowy. Według panny Marple, tym mężczyzną był Tim. Oboje mogli mieć przy tym niezły ubaw.

Tim Kendall – Okazuje się być mordercą z fotografii majora. Lekarze skojarzyli go przez dwa podobne przykłady samobójstw kobiet. Jeden z nich przez przypadek sfotografował Tima i dał zdjęcie majorowi. Tim udawał kochającego męża. Naprawdę faszerował Molly narkotykami. By nie budzić żadnych skojarzeń, zabił majora i Victorię.

Evelyn Hillingdon – Evelyn jest przyjaciółką Molly. Jest inteligentna. Twar

,,Karaibska tajemnica”
Czas i miejsce wydarzeń:

Akcja rozgrywa się w drugiej połowie XIX wieku. Trwa przez kilka dni. W tym czasie w Wielkiej Brytanii panuje zima.

Miejsce: wyspa St Honore na Karaibach, bungalow panny Marple, państwa Kendallów, pana Rafiela, Hillingdonów, plaża, zatoczka, morze, sala bankietowa, taras, ścieżka nad morzem, hotel ,,Złota Palma”, dom Victorii Johnson

Utwór ma miejsce na wyspie St Honore na Karaibach. Panna Marple przyjeżdża do hotelu ,,Złota Palma” prowadzonego przez państwo Kendallów. Kobieta, tak jak i inni wczasowicze, większość czasu spędza na słonecznej plaży. Ludzie kąpią się w morzu i opalają na piasku. Wśród nich są Dysonowie, Hillingdonowie, pan Rafiel , Esther Walters, Jackson. Kilka rozmów staruszka przeprowadza na tarasie. Podczas konwersacji z panną Prescott przyłącza się do niej.

Victoria Johnson zastanawia się nad śmiercią majora. W tym czasie znajduje się w swoim małym domu. Wkrótce Victoria zostaje zamordowana. Odnajd

,,Karaibska tajemnica”

Panna Marple
Panna Marple była starszą kobietą, ale jeszcze sprawną. Mieszkała w Wielkiej Brytanii, w St Mary Mead, w małej miejscowości na południu. Wykazywała się ogromnym talentem detektywistycznym.
Panna Marple była inna niż mogłoby się innym wydawać. Rozwiązywała wiele zagadek. Wykazywała się niezwykłą wyobraźnią, tak jak w przypadku Tima Kendalla. Umiała dopasować elementy układanki. W rozmowach z majorem okazywała dużo szacunku, mimo nudzących ją opowieści. Miała ogromne doświadczenie. Rzadko włączała się do rozmów. Zwykle dziergała na drutach. Była staromodna. Siostrzeniec próbował jej pokazywać bardziej nowoczesne rzeczy. Panna Marple lubiła swoje miasteczko. W nim też wiele się działo. Znalazła wspólny język z panem Rafielem. Gdyby nie ona, doszło by do kolejnego morderstwa. W tym przypadku była niezwykle zorganizowana. Była sprytna. Okłamała doktora Grahama, ale jedynie dla dobra sprawy.
Staruszce można zazdrościć talentu. Była niezwykle odważna i inteligenta. Wiele osób pragnęło, by mieć takie zdolności jak ona.

Pan Rafiel
Pan Rafiel był starszym milionerem. Mieszkał w Anglii.
Lekarze spisali go na straty kilka lat temu, ale się nie poddał. N

,,Karaibska tajemnica”

Geneza utworu:
Agata Christie napisała tę powieść w 1964 roku. Poetka pisała dużo kryminałów i powieści obyczajowych.

Rodzaj literacki: epika

Epika charakteryzuje się:
– fabuła, czyli opowiadaną pewną historią,
– światem przedstawionym,
– o wydarzeniach opowiada narrator,
– występują bohaterowie.

Gatunek utworu:

Powieść kryminalna charakteryzuje się:
– fabułą wokół zbrodni,
– okolicznościami dojścia do niej,
– dochodzenia,
– ujawnienia