Menu książki:
Medaliony - Czas i miejsce akcji
„Medaliony” Zofii Nałkowskiej to cykl opowiadań, które należą do literatury faktu – przyjmują formę reportażu lub eseju. Pojawia się w nich Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich, która dociera do miejsc zbrodni, a także rozmawia z esesmanami oraz byłymi więźniami. Również sama autorka „Medalionów” brała udział w pracach owej Komisji i rozmawiała z ludźmi, a jej dzieło jest właśnie efektem tej pracy. Stąd wiadomo, że akcja wszystkich opowiadań toczy się po drugiej wojnie światowej. Utwór został wydany w 1946 roku, został jednak przygotowany do druku wiosną i latem 1945 roku.
Miejsce akcji jest różne dla poszczególnych opowiadań: w „Profesorze Spannerze” akcja rozgrywa się w Instytucie Anatomicznym we Wrzeszczu pod Gdańskiem, natomiast w „Dnie” można odnaleźć dokładne nazwy obozów, do których podczas wojny trafiła bohaterka: Pawiak, obóz Ravensbrück i Bunzig. W „Kobiecie cmentarnej” akcja rozgrywa się natomiast, jak wskazuje tytuł, na cmentarzu położonym niedaleko getta żydowskiego. Akcja „Człowiek jest mocny” zostaje przeniesiona na teren pałacu znajdującego się w pobliżu Chełmna, w którym odbywały się masowe egzekucje mordowania Żydów, natomiast „Dwojra Zielona” oraz „Wiza” rozgrywają się w obozach koncentracyjnych. Można zatem uznać, że miejscem akcji wszystkich opowiadań jest Polska.
Utwór Zofii Nałkowskiej – „Medaliony” – jest wyrazem chęci autorki do upamiętnienia osób, które stały się ofiarami podczas drugiej wojny światowej, co czyni przez wystawienie ofiarom literackich nagrobków, czyli tytułowych medalionów. Autorka przyjęła w swoim tekście formułę behawiorystyczną, czyli taką, w której opisuje jedynie opis zachowań bohaterów, nie skupiając się przy tym na ich emocjach i przeżyciach wewnętrznych. Cykl opowiadań Nałkowskiej łączy zatem zarówno temat (druga wojna światowa) jak również forma (behawiorystyczna). Również język tych opowiadań nie jest zbyt trudny, a postaci wypowiadają się w charakterystyczny dla siebie sposób. Można właściwie powiedzieć, że narrator usuwa się na dalszy plan i daje dojść do głosu przede wszystkim bohaterom.