Mendel Gdański - Plan wydarzeń

MENDEL GDAŃSKI – PLAN WYDARZEŃ

1. Praca Mendla Gdańskiego jako introligator.
2. Powrót wnuka Mendla Gdańskiego ze szkoły do domu bez czapki:
a) wyznanie Jakuba Gdańskiego wyjaśniające okoliczności zgubienia czapki i powód pośpiechu podczas powrotu,
b) spożycie obiadu w milczeniu,
c) wyjaśnienie Mendla Gdańskiego, co to znaczy być żydem.
3. Niepokój starego Mendla:
a) częstsze nakładanie fajki i wyglądanie przez okno,
b) złudzenie, że uliczka się zmieniła.
4. Powrót ze szkoły Jakuba Mendla, który jest bardzo wesoły z powodu otrzymanej w szkole piątki i nowej czapki zsuwającej się na oczy:
a) rozweselenie Mendla Gdańskiego,
b) zapomnienie o zmartwieniach,
c) gwizdanie Mendla Gdańskiego przy pracy.
5. Wizyta dependenta:
a) pierwsze pogłoski o tym, że mają „bić żydów”.
6. Wizyta zegarmistrza:
a) ponowne przekazanie pogłosek o tym, że mają „bić żydów”,
b) dyskusja między zegarmistrzem a starym Mendlem na temat, dlaczego mają „bić żydów”,
c) powołanie się Mendla Gdańskiego na swoje zakorzenienie w tej okolicy i na zdarzenia historyczne.
7. Początek na pozór zwyczajnego poranka.
8. Pobudka Jakuba Mendla:
a) zerwanie się gwałtownie z łóżka,
b) w pośpiechu wrzucanie zeszytów do tornistra,
c) niedokończenie śniadania.
9. Gwałtowne otworzenie drzwi przez chudego studenta z facjatki:
a) ostrzeżenie, aby Gdański uciekał, bo „żydów biją”,
b) oburzenie starego Mendla, bo przecież ani on, ani jego wnuk nic nie zrobili złego, tylko chcą spokojnie żyć.
10. Wrzawa na ulicy.
11. Wyjście studenta.
12. Przyjście powroźniczki z dzieckiem, stróżki i straganiarki:
a) namowa do ukrycia się,
b) sprzeciw Mendla, który nie chciał ukrywać swojej wiary.
13. Podejście Mendla Gdańskiego z wnukiem do okna.
14. Atak zgrai przypuszczony na okno, w którym stoją Gdańscy.
15. Uderzenie kamieniem w głowę chłopca.
16. Obrona żyda przez chudego studenta z facjatki, który zasłonił sobą okno.
17. Wycofywanie się tłumu.
18. Lekka gorączka Jakuba Gdańskiego leżącego w łóżku.
19. Pytanie studenta, czy Mendel odprawia bosiny:
a) odpowiedź Mendla Gdańskiego, że owszem odprawia bosiny,
b) stwierdzenie Mendla Gdańskiego, że umarło w nim serce do tego miasta, które było w nim do tej pory.