Szatan z siódmej klasy - Charakterystyka bohaterów

„Szatan z siódmej klasy” to niesamowita, pełna humoru i prawd życiowych książka, napisana przez Kornela Makuszyńskiego w XX wieku, a wydana dokładnie w 1937 roku. Autor urodził się 8 stycznia 1884 roku, a zmarł 1953 roku. Mężczyzna jest twórcą wielu fascynujących książek, między innymi: „Awanturę o Basię”, „Panna z mokrą głową” czy znane wszystkim „Przygody Koziołka Matołka”. W każdym ze swych dzieł, autor pokazywał wiele ważnych morałów oraz przekazywał nam istotne rzeczy budujące naszą wyobraźnię. Omawiana dziś książka ma gatunek powieści, zaliczającej się do grona literatury młodzieżowej. Widzimy w niej wiele humoru i ciekawe wątki, które zostaną w naszej pamięci na długi czas. Każdy bohater ma swoje przekonania i niepowtarzalny charakter.
Adaś Cisowski to główny bohater utworu oraz tytułowy „szatan”. Swoje rzadkie przezwisko zawdzięcza profesorowi Gąsowskiemu, który powiedział, że tylko szatan, odkryłby jego tajny sposób na egzaminowanie swoich uczniów. Chłopiec pochodził z bardzo zacnej, szanowanej rodziny. Tata Adasia był świetnym lekarzem, a mama zajmowała się domem oraz czwórką żywiołowych dzieci. Główny bohater miał 17 lat oraz był bardzo mądry, skupiał się na logice i cechowała go cierpliwość. Wszystko robił w swoim naturalnym, nieco powolnym tempie. Miał nawet przydomek najmądrzejszego chłopca w szkole. Posiadał rozwichrzoną czuprynę oraz silne, sprężyste ciało. Jego spojrzenie było nieśmiałe i przenikliwe.
Uważam, że jest on bardzo sympatyczną osobą, z którą z chęcią bym się zaprzyjaźnił.
Paweł Gąsowski był nauczycielem historii w szkole, do której uczęszczał główny bohater. Cechowało go roztargnienie, często mylił imiona swoich podopiecznych, a nazwisk nawet nie próbował zapamiętać. Na lekcjach historii o postaciach, które szanował mówił z pasją i zainteresowaniem, ale o innych twardo i niechętnie. Jego metody nauki były trudne, ale nie niemożliwe. Dzieci bardzo lubiły w nim humor oraz ową pasję.
Uważam, że był on pozytywną postacią i bardzo chciałbym mieć takiego nauczyciela w mojej szkole.
Iwo Gąsowski to brat wyżej wymienionego nauczyciela historii, próbował dokonać odkrycia w dziedzinie, której uczył, czyli matematyce. Nie pamiętał imion osób, które były w jego otoczeniu, nawet najbliższej rodziny.
Uważam, że to postać sympatyczna i pozytywna , lecz zdecydowanie powinien spędzać więcej czasu ze swoją rodziną, ponieważ to właśnie ona będzie z nami na zawsze, a nie wzory na tablicy, które i tak pójdą w zapomnienie.
Według mnie omawiana dziś książka, przekazuje nam wiele istotnych morałów oraz idealną dawkę humoru. Polecam tę książkę każdemu fanowi powieści młodzieżowych.