Wesele w Atomicach - Bohaterowie

Bohaterowie opowiadania „Wesele w Atomicach” autorstwa Sławomira Mrożka są mieszkańcami tytułowej wioski. To inteligentni ludzie, którzy od najmłodszych lat uczęszczali na uniwersytet.
Tę grupę fikcyjnych bohaterów możemy przede wszystkim sklasyfikować pod względem roli odgrywanej w utworze.
Bohaterem głównym jest narrator utworu. To mężczyzna w średnim wieku, wiejskiego pochodzenia. W lekturze nie przedstawiono ani jego wyglądu, ani koligacji rodzinnych czy społecznych. Nie znamy też jego imienia. Jako mieszkaniec wioski, jest dobrze zorientowany w panującej tam sytuacji. Zajmuje się walcowaniem blachy na zimno. Wiemy też, że jest osobą wykształconą, zapewne kiedyś pracował na uniwersytecie, gdyż gość, który go odwiedza, jest jego znajomym z katedry. W tym kontekście zaskakuje jednak jego wypełniony gwarą język nieadekwatny do sposobu wypowiadania się osób wykształconych. Z ust narratora padają słowa typu: „ żem walcował, przecie, co by”. Szczegółowy opis bójki podczas wesela dowodzi, iż jest on bacznym obserwatorem oraz znawcą nowinek technologicznych.
Bohaterowie poboczni są właściwie bohaterami epizodycznymi, gdyż autor pokazuje ich
w pojedynczych scenach.
Brat panny młodej, który zapraszał narratora na przyjęcie, to przyjaciel głównego bohatera z katedry, inteligentny lecz nieco rozkojarzony człowiek. Mimo iż, podobnie jak narrator, jest osobą wykształconą, skoro pracował na uczelni, jednak chodzi boso, wyciera stopy w słomiankę i mówi gwarą, niczym prosty obywatel dawnej wsi. Mężczyzna obawiał się bójki na weselu, a więc znał obyczaje i temperament mieszkańców swojej miejscowości.
Stary Józwa to mieszkaniec wioski, o którym wiemy tylko tyle, że przywozi paliwo do stodoły –
to czynność kontrowersyjna, zważywszy na łatwopalne właściwości paliwa i specyfikę stodoły,
w której przechowuje się materiały łatwopalne typu słoma czy siano.
Smyga zza rzeki nazwany przez narratora „tancerzem zwołanym, pieśniarzem i filutem”. To głównie przez jego piosenkę doszło do bójki w czasie wesela. Z epizodu weselnego jawi się jaki zabawny, wesoły, ale nierozważny i zadziorny mężczyzna.
Młody Pieg podobnie jak Smyga, jest mieszkańcem wioski skorym do zabawy i rywalizacji;
to uczestnik bitwy na przyśpiewki i głowice atomowe.
Gospodarz wesela został wykreowany jako rozważny i mądry człowiek, przygotowany na ewentualne bójki. Mężczyzna wiedział, co robić w stresującej dla wszystkich sytuacji. Sprawnie zapobiegł niepożądanemu rozwojowi akcji, rozpuszczając na wszystkich gazy bojowe, które zakończyły weselna bójkę.
Państwo młodzi są postaciami niebiorącymi udziału w akcji utworu, a tylko takimi, których obejmuje fabuła. Nie widzimy ich żadnego działania, nie słyszymy żadnej wypowiedzi. Istnieją zaledwie w relacji narratora – wiemy, że się pobierają, jaki mają posag, że trwają oczepiny z udziałem panny młodej.
Mieszkańcy wioski – bardzo bogaci i zapracowani ludzie, próbujący zmienić przyrodę, niemogący nadążyć z rozwojem technologii.
Goście wesela – dobrze bawiący się na imprezie ludzie, śmiejący się z żartów Smyga i Piega, jednak przerażeni w czasie bójki.