Wesele w Atomicach - Recenzja książki

Wesele w Atomicach – S. Mrożek – Recenzja

„ Wesele w Atomicach ‘’, to opowiadanie autorstwa Sławomira Mrożka, znanego na świecie polskiego dramatopisarza i rysownika. Stanisław Mrożek urodził się dwudziestego dziewiątego czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego roku we wsi Borzęcin, natomiast zmarł piętnastego sierpnia dwa tysiące trzynastym roku w Nicei ( to miasto we Francji, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże ). Autor zasłynął z wielu opowiadań o charakterze humorystycznym oraz z utworów dramatycznych . Specjalizował się w pisaniu utworów o tematyce filozoficznej, psychologicznej, obyczajowej, jak i politycznej. Jego najsłynniejsze dzieła, to między innymi: „ Męczeństwo Piotra Oheya ‘’, „ Indyk ‘’, „ Tango ‘’, „ Emigranci ‘’, „ Miłość na Krymie ‘’
Przedmiotem recenzji jest opowiadanie, które szokuje wielu czytelników swoją indywidualnością i niepowtarzalnością. Owe „ Wesele w Atomicach ‘’ jest przykładem pisania satyrycznego, w której; jak można zauważyć na postawie samego tytułu opowiadania, wydarzenia dzieją się we wsi Atomice. Autor porusza problematykę nieumiejętnego korzystania z techniki przez miejscowych ludzi.
Zadziwiającym i wyróżniającym elementem tego utworu spośród innych, jest nieprawdopodobne połączenie dwóch absolutnie niepasujących do siebie elementów; czyli użycie zabiegu zwanego groteską, którego wynikiem jest wybitnie wykreowany świat, który prowadzi do absurdu i skutkuje niedowierzaniem.
” Zacofana ” wioska w Atomicach, w której zaskakuje nas ogromny rozwój technologiczny, techniczny i gospodarczy jest pewnego rodzaju kontrastem, do znanej ogółowi charakterystyce, sposobu bycia wsi. Autor podejmuje temat dosyć kontrowersyjny, dlatego należy pogratulować pisarzowi odważnej decyzji.
„ Pan młody miał pod lasem [ … ] laboratorium i [ … ] dwa reaktory, [ … ] zakład chemicznej syntezy. Pannie młodej ojciec dawał w posagu cała siłownię, w dobrym punkcie, w samym środku wsi, przy kościele. ‘’ Są to wybrane cytaty z opowiadania, które wskazują na niesamowite przeciwieństwo użyte w utworze, i jest to kolejny przykład groteski, gdyż niecodziennym widokiem w stereotypowej wsi jest laboratorium, reaktor lub przysłowiowy zakład chemicznej syntezy.
Jako kolejny dowód użycia w opowiadaniu komizmu jest : „zrobiły jej elektrolizę i wyprowadziły do komory ciśnień” , ten oto cytat ukazuje niedorzeczne, wręcz fikcyjne zestawienie realizmu z fantastyką, gdyż ‘’elektroliza‘’, to termin oznaczający proces chemicznego rozkładu, dlatego można śmiało stwierdzić , że to on wskazuje na absurdalność, nierealność i brak jakiegokolwiek sensu. Natomiast „ deszczyk radioaktywny też skropił raz i drugi ” jest zestawieniem komizmu z tragizmem, bo mimo tego, że brzmi to niedorzecznie, bohater opowiadania ukazuje zadowolenie w trakcie występowania tego zjawiska, nie przejmując się tym, z powodu przyzwyczajenia i niewiedzy.
Ostatnim przykładem groteski jest cytat : „ zaczęły mi wyrastać dodatkowe nóżki, po trzy pary z każdej strony, zielony róg na czole [ … ] ‘’, ponieważ jest to rzecz wręcz dotąd niemożliwa, nie do spełnienia, dlatego odznacza się ona łączeniem baśni z naturalizmem.
W cytacie : „ Już i inne rakiety latać zaczęły, jeden tylko Bańbuła zachował przyzwoitość i konwencjonalnie rżnął nożem ‘’ można zauważyć absurd, a nawet głupotę oraz nonsens, który aż krzyczy do czytelnika, że to złe i niemądre.
Podsumowując, autor ukazuje czytelnikom, jak bardzo niebezpieczną bronią są owoce rozwoju technicznego, gospodarczego, technologicznego, jeśli się je w zły sposób używa. Błędy te zostały bardzo wyostrzone i wyolbrzymione w utworze, dzięki temu dobitniejszy jest przekaz ku czytelnikom, co za tym idzie, wywiera on na nas dużo większy wpływ.
Moja ocena ,, Wesela w Atomicach ‘’ jest pozytywna, a przekonały mnie do tego fantastyczny kunszt pisarski i niespotykany pomysł na historię. Niezwykle się zdumiałam czytając ów utwór, ale myślę, że nie był to czas stracony, lecz wręcz przeciwnie, bardzo mile wykorzystany.