Alicja w Krainie Czarów

Wspaniała książka pod tytułem „Alicja w Krainie Czarów” została napisana przez Lewisa Carrolla, który naprawdę nazywał się Charles Lutwidge Dodgson. Jej oryginalny tytuł to „Alice in Wonderland”. Opublikowana została w 1865 roku. Jej rodzajem literackim jest oczywiście epika, a gatunkiem powieść. Jest powieścią fantasy, ale można też uznać ją za bajkę.O autorze:- Urodził się 27 stycznia 1832 roku, a zmarł 14 stycznia 1898 roku.
– Był pisarzem, matematykiem, a także fotografem. Był profesorem i pracował na Uniwersytecie Oksfordzkim.
– Oprócz książki „Alicja w Krainie Czarów” napisał także między innymi „The Game of Logic”.Czas i miejsce akcji:Akcja rozgrywa się w drugiej połowie XIX wieku, w czasach współczesnych autorowi. Kraina Czarów to oczywiście miejsce fantastyczne, nieistniejące w rzeczywistym świecie, a jego położenie nie było dokładnie określone. Realna akcja rozgrywa się w Anglii.Charakterystyka bohaterów:- Alicja – główna bohaterka, chcąca poznać świat. Uwielbiała nowe miejsca, przygody. Cechowała się pewnością siebie, uprzejmością, a także zawsze trzeźwym, rozsądnym sposobem myślenia.
– Kot-Dziwak z Cheshire – mieszka u Księżnej. Zawsze jest serdeczny i uśmiechnięty.
– Biały Królik – zawsze się spóźnia i boi się naprawdę wielu rzeczy. Idąca za nim Alicja trafiła do Krainy Czarów.
– Szalony Kapelusznik – wstrzymał czas. Potrafi wymigiwać się od odpowiedzi, a Alicja często się z nim sprzecza.
– Szarak bez Piątek Klepki – zorganizował podwieczorek, a dla Alicji był bardzo nieuprzejmy.
– Księżna – zostaje uwięziona przez Królową.
– Królowa Kier – surowa, a pod

„Alicja w Krainie Czarów” to książka pełna przygód i niespodzianek, którą warto przeczytać, bo kolorowy świat Alicji sprawia, że warto marzyć o kolorowym świecie, w którym wszystko może się zdarzyć. Gdy Alicja zasypia, to zaczyna śnić o wydarzeniach, które ją spotykają wydają jej się prawdziwe. Dziewczynka w śnie spotyka królika, który ją prowadzi po kolejnych wydarzeniach. Alicja poznaje swoich przyjaciół, którymi są zwierzęta, ale nie są to zwierzęta zwyczaje, ponieważ potrafią mówić, organizować zabawy i sprawiają, że Ala jest bardzo szczęśliwa. Dziewczynka podczas swojej przygody spotyka kwiaty, które dla niej pięknie śpiewają. W śnie Alicji rządzi okrutna królowa, z którą dziewczynka musi się zmierzyć, aby uchronić głowę przed niesprawiedliwym wyrokiem. Królowa Kler jest władcza i nie cofa swoich decyzji. Nakazuje ścinanie głów nawet za małe przewinienie, ale Alicja postanowiła zrobić z tym porządek i powiedziała królowej o jej błędach i złym zachowaniu. Bardzo ciekawe w śnie Alicji są przysmaki po których dziewczynka rośnie albo maleje w zależności od sytuacji. Sen Alicji jest bardzo ciekawy, bo jest dużo sytuacji, z którymi dziewczynka musi się zmierzyć, ale najciekawsze są postacie, które wymyśliła sobie Alicja. Jedna z postaci, która mnie zaskoczyła, to był Kot Dziwak, który był zawsze uśmiechnięty i próbował uświadomić dziewczynce, że Kraina, w której się znajduje jest miejscem, w którym wszyscy zachowują się dziwnie. Przygody Alicji są bardzo zaskakujące, bo pokazują, że rzeczywistość miesza się ze światem,

Alicja odpoczywała wraz ze swoją starszą siostrą nad brzegiem rzeki. Już lekko znudzona tym zajęciem, spostrzegła Białego Królika. Królik ten trzymał w ręku zegarek i zdesperowany rozmawiał sam ze Nie zastanawiając się dłużej dziewczynka pobiegła za zwierzęciem. Biegła przez pola aż doszli do sporej króliczej nory. Tunel wiódł prosto i potem skręcał gwałtownie w dół. Ponownie nie zastanawiając się czy nie lepiej byłoby zawrócić spadała już w głąb nory. Alicja zaczęła rozglądać po wnętrzu studni i ze zdziwieniem uznała że jej ściany są przepełnione półkami i kredensami. Przelatując koło jednej takiej półki złapała pusty słoik z etykietą „Marmolada pomarańczowa” a następnie odłożyła go na inną szafkę. Lecąc w dół studni jeszcze parę dobrych minut. Na końcu studni znajdował się hol z dużą ilością drzwi i małym złotym kluczykiem leżącym na stoliku. Bohaterka zastanawiała się jak może dostać się do pięknego ogrodu do którego prowadzą małe drzwiczki. Następnie dziewczynka zauważyła butelkę stojącą na stoliku. Po krótkim zbadaniu czy to co znajduje się w naczyniu nie jest trucizną Alicja postanowiła wypić zawartość. Gdy dziewczynka skończyła pić skurczyła się do bardzo małych rozmiarów. Pędem popędziła otworzyć drzwiczki ale przypomniała sobie że nie wzięła kluczyka by je otworzyć. Lekko zasmucona tym faktem blondwłosa spostrzegła że pod stołem leży szklane pudełko z tortem w środku. Podeszła do pudełka i spałaszowała cały wypiek. Po dłuższej chwili bohaterka już uderzała głową w sufit. Następnie biegiem ruszyła po kluczyk i do drzwi. Już zrozpaczona stwierdziła że jest za duża by zmieścić chociaż rączkę w futrynę. Biedna Alicja zaczęła szlochać, a jako że teraz była sporych rozmiarów to też jej łzy były duże. Po chwili z jej łez powstała ogromna kałuża. Bohaterka usłyszała tupot, odwróciła się w stronę źródła dźwięku i ujrzała Białego Królika niosącego spory wachlarz i parę białych rękawiczek. Nie minęła chwila, a Alicja zdała sobie sprawę z tego że pływa w jeziorze swoich łez. Pływając jeszcze jakiś czas dziewczynka spotkała mysz. Z średnim zapałem odezwała się do gryzonia. Niestety uraziła zwierzę wspomnieniem o swoim kocie. Naburmuszone stworzenie i nasza bohaterka płynęły dalej jeszcze rozmawiając. Gdy dopłynęły do brzegu spotkały inne zwierzęta. Wszyscy byli przemoczeni i chcieli się jakoś wysuszyć. Pierwszym pomysłem było wysłuchanie historii opowiedzianej przez mysz, jednakże ten pomysł nie przypadł innym do gustu. Następnym pomysłem było urządzenie wyścigu. Ta idea zyskała już więcej zwolenników. Nie należała do nich Alicja, która zupełnie pogubiła się w zasadach. Zwierzęta uciekają od bohaterki, która ponownie wspomina o swojej kotce. Następnie przybiegł Biały Królik i uznając blondwłosą za swoją służącą Marię Anną. Alicja zmuszona przez zwierzę idzie do jego domu po wachlarz i rękawiczki. Gdy dziewczynka znalazła się w posiadłości zwierzęcia, znalazła butelkę której zawartość wypiła oczekując nowych zaskakujących wydarzeń. Po wypiciu napoju bohaterka urosła do rozmiarów domu Białego Królika. Zamieszkujący ową posiadłość osobnicy starali si�

Rozdział I: Przez króliczą noręPewnego letniego dnia Alicja wraz ze starszą siostrą siedzi na ławce. Siostra dziewczynki czyta książkę, na którą Alicja spogląda. Zniechęca ją jednak brak obrazków, a także dialogów. Młodsza z sióstr jest znudzona i zaczyna robić się senna. W pewnym momencie Alicja widzi Białego Królika, który przebiega obok niej. Zwierzę wyciąga z kieszeni zegarek, a kiedy na niego spogląda, twierdzi, że jest spóźniony. Królik z pośpiechem wskakuje do nory, która z wyglądu przypomina studnię. Zaciekawiona Alicja podąża za białym zwierzątkiem.Dziewczyna po wskoczeniu do nory spada przez długi czas, otoczona przez książki. W jej ręce wpada pusty słoik po marmoladzie z pomarańczy. Alicja martwi się, że jej kot, Jacek, będzie za nią tęsknił. Zastanawia się również, ile mil tak leci. Dziewczynka zasypia, a po przebudzeniu leży na stosie zaschniętych liści. Przed Alicją rozciąga się długi korytarz, którym biegnie Królik, więc dziewczyna zaczyna go gonić. Jednak nagle Biały Królik znika z pola widzenia dziewczyny, a ona trafia do dziwnego pomieszczenia. Jest w nim mnóstwo rozmaitych lamp i drzwi.Na środku pokoju znajduje się stolik, na którym leży kluczyk. Nie pasuje on jednak do żadnych drzwi. Należy on bowiem do małego wejścia, które prowadzi do pięknego ogrodu. Niestety dziewczyna nie mieści się w malutkim przejściu, więc wraca do stolika. Odnajduje na nim butelkę, na której widnieje napis: „Wypij mnie”. Alicja zgodnie z poleceniem wypija napój, po czym staje się mała (jej wzrost wynosi wówczas tylko ćwierć metra). Dziewczyna nie da rady wziąć klucza z dużo większego od niej stołu. Zauważa ciastko, na którym, tak jak na butelce, widnieje napis. Alicja zjada ciastko, mając nadzieję, że dzięki smakołykowi urośnie, ale niestety nie widzi różnicy.Rozdział II: Sadzawka z łezPo chwili jednak ciastko zaczyna działać. Dziewczynka jest tym razem bardzo wysoka – jej wzrost jest równy trzem metrom. Nogi Alicji wydłużają się, a jej głowa uderza o sufit. Dziewczyna wraca do stołu, aby wziąć kluczyk, lecz jej ogromny wzrost nie pozwala jej dostać się do ogrodu. Alicja ze strachu i smutku zaczyna płakać, a z jej łez tworzy się olbrzymia kałuża, która zajmuje pół pokoju. W pewnym momencie Alicja słyszy głos Królika. Prosi więc zwierzę o pomoc, ale Królik, zamiast udzielić pomocy dziewczynie, ucieka, upuszczając białe skórzane rękawice i wachlarz. Dziewczynka podnosi zgubę Białego Królika.Alicja zastanawia się, kim jest zwierzę. Okazuje się, że znowu zmalała i mierzy tylko pół metra, ale wciąż staje się coraz mniejsza. Dziewczyna uważa, że maleje przez wachlarz, który przed chwilą podniosła, więc go odrzuca. Alicja znów udaje się do drzwiczek ogrodu, ale te nadal są zamknięte, a złoty klucz wciąż znajduje się na stoliku. Dziewczynka z rozpaczy traci równowagę i przewraca się, lądując w słonej wodzie. Sądzi, że jest to morze, ale tak naprawdę jest to powstała z jej łez kałuża. Alicja stwierdza, że nie może już tyle płakać, ponieważ w końcu utopi się we własnych łzach.Alicja w pewnej chwili widzi Mysz, próbuje więc się z nią porozumieć, mówiąc po angielsku. Jednak zwierzątko nie odpowiada. Wobec tego dziewczynka zadaje jej pytanie po francusku: „Gdzie jest moja kotka”? Mała Myszka rozzłościła się. Alicja, chcąc załagodzić sytuację, opowiada zwierzęciu o swoim kocie, Jacku, a później o pewnym piesku. Niestety Mysz nienawidzi wspomnianych przez dziewczynę zwierząt i chce wyjaśnić jej, dlaczego tak jest. Alicja razem z Myszką i innymi zwierzętami (Kaczką, Papużką, Gołębiem i Orłem), które tak jak dziewczyna utknęły w sadzawce z łez, płyną do brzegu.Rozdział III: Wyścigi ptasie i opowieść MyszyGdy wreszcie dotarli na miejsce, wszyscy chcą się osuszyć. Mysz stwierdziła, że pomoże im w tym „najsuchsza rzecz na świecie”, którą była według niej opowieść o Wilhelmie Zdobywcy. Jednak ta opowieść jest tak nudna, że zwierzęta co chwilę ją przerywają. Dziewczynka oznajmia, że w dalszym ciągu jest cała mokra. W końcu Gołąb decyduje, żeby zorganizować ptasi wyścig, ponieważ ruch pomaga w wyschnięciu. Pomysłowy ptak wszystko organizuje: wyznacza tor, który jest w kształcie koła, a także rozmieszcza uczestników. Po półgodzinnym bieganiu Gołąb stwierdza, że wszyscy wygrali. Alicja w nagrodę rozdaje każdemu cukierki, które znalazła w swojej kieszeni. Niestety łakoci nie jest wystarczająco dużo i dziewczyna zostaje bez nagrody. Na szczęście Gołąb daje jej naparstek, który Alicja znalazła we własnej kieszeni, jednak według Alicji jest to bardzo dziwne.Dziewczynka prosi Mysz, żeby powiedziała opowieść, lecz Alicja nie rozumie znaczenia kilku słów. W stwierdzeniu: „Mów zwięźle” szuka słowa „węzeł”, a słowo „zaogniony” myli z „za ogony”. Pomyłki Alicji denerwują Mysz, która odchodzi, nie kończąc swojej opowieści. W takim razie dziewczynka opowiada reszcie zwierzątek o swoim kotku, ale ptaki, nie chcąc słuchać historii, uciekają. Alicja ponownie płacze. Wydaje jej się, że ktoś nadchodzi.Rozdział IV: Wysłannik Białego KrólikaOkazuje się, że jest to Biały Królik, który czegoś szuka. Alicja domyśla się, że przedmiotami, które próbuje znaleźć, są zgubione wcześniej przez niego rękawice i wachlarz. W związku z tym chce oddać Królikowi jego rzeczy, ale okazuje się, że znalazła się w innym miejscu, a przedmioty Białego Królika zniknęły. Zwierzę mówi do dziewczynki, używając imienia Marianna, i każe jej iść do domu, aby przyniosła mu wachlarz oraz skórzane rękawiczki. Dziewczyna rozmyśla, jak by to było, jakby rozkazywał jej w taki sposób kot. Kiedy Alicja jest w domu Królika, oprócz przedmiotów, które miała zanieść zwierzęciu, znajduje również kolejną butelkę. Mimo iż nie widnieje na niej żaden napis, ciekawska dziewczynka wypija zawartość butelki. Po wypiciu napoju, zgodnie z domysłami, ponownie staje się duża. Alicja żałuje, że pobiegła za Królikiem i wskoczyła za nim do nory. Przypomina sobie chwile spędzone w rodzinnym domu, w którym życie było o wiele łatwiejsze. Dochodzi jednak do wniosku, że przygody, które teraz przeżywa, przypominają „najdziwniejszą bajkę na świecie” i powinna je spisać, gdy będzie dorosła. Przypomina sobie jednak, że przecież jest już duża.W tym momencie do dziewczyny podchodzi Biały Królik razem ze swoimi służącymi, Bazylim, a także jaszczurką, która ma na imię Biś. Alicja dowiaduje się od nich, że drzwi do domu można otworzyć jedynie od wewnątrz. Królik chce wejść oknem, lecz dziewczynka powstrzymuje go ogromnymi rękami, które wystają przez okno. Zwierzę rozkazuje więc Bisiowi, aby wszedł przez komin, lecz dziewczyna wypycha jaszczurkę swoimi dużymi nogami. Do Alicji dobiegają głośne okrzyki sprzed domu Królika, który chce spalić chatkę. Tłum, który zgromadził się przed domem Królika, rzuca w dziewczynę kamieniami, które zamieniają się w magiczne ciastka. Wściekła Alicja grozi im, że jeżeli nie przestaną, naśle na nich swojego psa Jacka. Dziewczyna, korzystając z okazji, zjada jedno z ciastek, dzięki któremu znów staje się malutka. Przestraszona Alicja wybiega z chatki i ucieka do lasu. Nagle dziewczynka zauważa gigantycznego szczeniaka, który zdaje się być wesoły i przyjacielski. Rzuca więc pieskowi patyk, a zaraz po tym chowa się za olbrzymim ostem, aby zwierzak jej nie stratował. Podczas gdy szczeniaczek bawi się patykiem, Alicja niezauważenie oddala się. Dziewczyna zastanawia się nad sposobem powrotu do normalnych rozmiarów. Po drodze natyka się na grzyb, na którym siedzi kurzący fajkę Pan Gąsienica.Rozdział V: Rada Pana GąsienicyPan Gąsienica po krótkiej chwili milczenia pyta, kim jest Alicja. Nie potrafi ona jednak udzielić mu odpowiedzi, ponieważ ciągle zmienia rozmiar. Twierdzi, iż kiedy chce coś powiedzieć, wychodzi to zupełnie odwrotnie. Gąsienica prosi dziewczynkę, aby wyrecytowała wierszyk pt. „Pan Wergiliusz”. Uważa, że Alicja zrobiła to okropnie, jednak dziewczynka zaprzecza temu stwierdzeniu. Po chwili milczenia Pan Gąsienica pyta dziewczynę, jak wysoka by chciała być. Odpowiada ona, że chce być wyższa niż obecnie, czyli chce mieć więcej niż trzy cale. Gąsienica poczuła się urażona, bo ona właśnie tyle mierzy, lecz Alicja wyjaśnia, iż nie jest przyzwyczajona do takiego wzrostu. Pan Gąsienica mówi dziewczynce, że grzyb, na którym siedzi, może jej pomóc, jeżeli zje go od odpowiedniej strony (w zależności od tego, z której strony się go je, można zmaleć lub urosnąć).Alicja postanawia spróbować grzyba najpierw z prawej strony, co powoduje, że staje się jeszcze mniejsza. Gdy dziewczyna zaczyna jeść z przeciwnej strony, rośnie tak, że jej głowa sięga konarów drzewa. Kiedy Alicja próbuje się ruszyć, przylatuje broniąca swoich jaj Gołębica. Ptak uznaje, że dziewczynka jest żmiją, a gdy Alicja mówi jej, że jest małą dziewczynką, Gołębica jej nie wierzy. Mama piskląt uważa, że jeśli małe dziewczynki jedzą jaja, to także są jednym z rodzajów żmii, więc przegania Alicję. Dziewczyna uświadamia sobie, że w jej dłoniach wciąż są dwa różne kawałki grzybów. Postanawia zjeść je naprzemiennie, czego skutkiem jest osiągnięcie normalnego wzrostu. Szukając wejścia do ogrodu, natrafia na polanę, na której dostrzega malutki domek. By nie wystraszyć mieszkańców chatki, ponownie się zmniejsza.Rozdział VI: Prosię i pieprzPrzed małym domkiem dziewczyna zauważa rybę, która jest ubrana w strój lokaja. Inny służący, który z wyglądu przypomina żabę, otwiera drzwi. Zarówno jeden, jak i drugi lokaj mają na sobie białe peruki. Ryba przekazuje koledze zaproszenie na partyjkę krykieta od Królowej dla Księżnej. Podczas ukłonów lokaje plączą sobie peruki, co bardzo bawi Alicję. Gdy posłaniec Królowej odchodzi, dziewczynka podchodzi do Lokaja-Żaby, który patrzy na niebo. Kiedy Alicja puka do drzwi, Żaba twierdzi, iż nikt jej nie otworzy, dlatego że w środku jest strasznie głośno, więc nie słychać pukania. Sam będzie czekał tutaj przez kilka kolejnych dni. Jednak drzwi się otwierają, a przez nie wylatuje talerz, który prawie uderza dziewczynę. Alicja wchodzi do kuchni (całej w dymie), w której Księżna usypia dziecko, Kot Dziwak siedzi obok, a Kucharka gotuje zupę. W powietrzu unosi się zapach pieprzu, więc dziewczynka uznaje, że w zupie jest go o wiele za dużo.Alicja jeszcze nigdy nie widziała uśmiechniętego Kota, więc zapytała o to Księżną. Wyjaśnia ona dziewczynce, że jest to Kot Dziwak z rodu Cheshire i dlatego potrafi się uśmiechać. Nagle Kucharka rzuca w stronę rozmawiających naczynia, a Księżna próbuje uśpić dziecko, podrzucając je oraz zwracając się do niego „prosię”. Kobieta uważa, że gdyby ludzie nie zajmowali się sprawami innych, to Ziemia kręciłaby się szybciej. Alicja zastanawia się, co

Opowiem Wam historię pewnej małej dziewczynki o imieniu Alicja, która wraz z siostrą siedziała nad brzegiem rzeki w upalny dzień. Alicja była bardzo senna. Nudziła się, bo siostra czytała książkę, która nie miała żadnych obrazków. Nagle spostrzegła, że obok niej przebiegł Biały Królik, który mówił pod nosem, że będzie spóźniony. Miał w ręku zegarek kieszonkowy i biegł w kierunku nory.
Alicja – nie namyślając się długo – pobiegła za nim i wskoczyła do nory, która przypominała dziuplę. Długo spadała, a po drodze mijała mnóstwo regałów i półek. Lecąc tak, zastanawiała się, jak długo jeszcze będzie spadać. W międzyczasie wspominała swoją kotkę o imieniu Dina. Nagle wylądowała i zobaczyła królika, ten jednak zniknął za rogiem. Alicja weszła do korytarza, w którym było bardzo dużo drzwi – wszystkie zamknięte. Na szklanym stoliku leżały klucze, które nie pasowały do żadnych drzwi. Po chwili dziewczyna znalazła malutkie drzwi, przez które było widać piękny ogród. Alicja była zbyt duża, żeby się przedostać przez tę dziurkę, ale w pewnej chwili zauważyła stojącą na stole butelkę z napisem: Wypij mnie. Dziewczynka bez namysłu wypiła płynną substancję, po czym stała się malutka. Zapomniała jednak zabrać klucz ze stołu, który teraz był bardzo wysoki, a ona zbyt mała, by chwycić klucz. Alicja zaczęła płakać i krzyczeć z bezradności, ale nagle pod stołem znalazła ciastko z napisem: Zjedz mnie. Zjadła je bez wahania, ale nic się nie stało. Po chwili jednak dziewczyna dostrzegła, że urosła tak bardzo, że nie mogła zobaczyć własnych stóp. Znowu zaczęła płakać. Nagle dostrzegła Białego Królika, który szybko zniknął, zostawiając wachlarz i rękawiczki. Alicja podniosła wachlarz i zauważyła, że gdy nim wachlowała, to jej rozmiary się zmniejszały się. W końcu stała się tak mała, że już mogła przejść przez drzwi. Zapomniała jednak o kluczu, który znajdował się teraz w zbiorniku ze słoną wodą pochodzącą z jej łez. Do brzegu Alicja dopłynęła z gromadką zwierząt. Były to: gołąb, papuga, orzełek oraz mysz. Wszyscy byli cali mokrzy. Najpierw mysz wydawała polecenia, potem gołąb zaproponował ptasi wyścig. Po wyścigu dziewczynka rozdała wszystkim cukierki, sama zaś dostała naparstek. Mysz postanowiła opowiedzieć swoją historię, ale Alicja wspomniała o swym kocie, więc zwierzęta się wystraszyły i rozbiegły się. Alicja zaś została sama i zaczęła płakać, bo w oddali słyszała kroki. Był to Biały Królik, który szukał rękawic i wachlarza. Królik pomylił dziewczynkę ze swą pokojówką i kazał jej przynieść potrzebne mu rzeczy. Gdy Alicja dotarła do domu Królika i znalazła potrzebne rzeczy, zauważyła też napój z napisem: Wypij mnie. Alicja skosztowała napoju, po czym urosła i zablokowała Królikowi wejście do domu. Królik rzucał w Alicję kamieniami, te natomiast zamieniły się w ciastka. Alicja zjadła je i zrobiła się znów mała. Uciekła do lasu i ujrzała wielkiego szczeniaka. Schowała się za ostem, a potem zobaczyła dużego grzyba. Siedział na nim niebieski Pan Gąsienica, który palił wodną fajkę. Pan Gąsienica poinformował Alicję o magii grzyba – okazało się, że jeśli ugryzie się go z jednej strony, to można stać się mniejszym, a jeśli ugryzie się go z drugiej strony, to można urosnąć. Alicja postanowiła spróbować grzyba. Wróciła do normalnej postaci i wędrowała przez las. Znalazła niewielkie drzwi i pragnęła wejść do środka. Zmniejszyła się. Po wyjściu z lasu Alicja podeszła do siedzącej blisko domu żaby. Następnie zapukała do drzwi domu.

1. Odpoczynek Alicji i jej starszej siostry na ławce.2. Nagłe pojawienie się Białego Królika. 3. Podążenie bohaterki za Królikiem.4. Wejście do nory i trafienie do pomieszczenia z zamkniętymi drzwiami.5. Ujrzenie pięknego ogrodu. 6. Zmniejszenie się Alicji po wypiciu zawartości buteleczki.7. Zjedzenie ciasteczka i powiększenie się Alicji.8. Rozmyślanie Alicji o sytuacji, w której się znalazła.9. Ponowne zmniejszenie się Alicji i rozpacz.10. Pływanie w kałuży własnych łez.11. Rozmowa Alicji z myszką.12. Ptasie wyścigi.13. Kłótnia Alicji z myszą.14. Ponowne pojawienie się Białego Królika.15. Nazwanie Alicji przez Królika pokojówką.16. Znalezienie się w domu Białego Królika.17. Wypicie tajemniczej zawartości buteleczki przez Alicję.18. Wzrost bohaterki.19. Utknięcie Alicji w domu Białego Królika. 20. Próby wypędzenia Alicji z domu Białego Królika.21. Zjedzenie kamyków zmienionych w ciastka i zmniejszenie rozmiaru Alicji.22. Ucieczka bohaterki do lasu.23. Zauważenie przez Alicję niebieskiej Gąsienicy.24. Testowanie dwóch

,,Alicja w Krainie Czarów” to przedziwna książka o dwóch światach, które łączy Królicza Nora. Warto zastanowić się, który z nich jest lepszy. Pierwszy to świat rzeczywisty, w którym główna bohaterka spędza czas z siostrą – to angielska prowincja XIX wieku. Drugi, znacznie ciekawszy, to świat bajkowy. Tu właśnie Alicja trafia przez wspomnianą norę.

Drugi świat jest niezwykły, ale też i bardzo groźny. Na przykład Królowa Kier, czyli nerwowa i kłótliwa władczyni Krainy Czarów, decyduje o życiu i śmierci poddanych. Za najmniejszą winę skazuje ich na ścięcie głowy. Natomiast Biały Królik, który jest przewodnikiem Alicji po bajkowym świecie, to tchórz, który często zmienia zdanie. Szarak Bez Piątej Klepki cieszy się z kłopotów Alicji, a Kot Dziwak z Cheshire potrafi przewidzieć przyszłość. Na tle tych nienaturalnych postaci siedmioletnia Alicja wydaje się być bardzo mądra, dobra i spokojna. Współczuje słabszym i skrzywdzonym, nie boi się sprzeciwić Królowej Kier i wytknąć jej głupotę jej rządów.
Gdyby przyjąć, że bajkowa kraina to kopia świata dorosłych okazałoby się, ż

1. Starsza siostra bohaterki otacza troską Alicję, cieszy się, że dziewczynka jest jaka jest. Wysłuchuje snu bohaterki.
2. Biały Królik, strachliwe i mało pewne siebie zwierzę, dzięki któremu Alicja przenosi się do Krainy Czarów. Bardzo boi się o to, że zetną mu głowę. Pracuje u Królowej. Ciągle jest spóźniony, przez co zawsze się śpieszy.
3. Mysz to obrażalskie i naburmuszone stworzenie, pływające w kałuży łez.
4. Jaszczurka Bill jest służącym Białego Królika. Jest sumienny i służalczy.
5. Pan Gąsienica pali fajkę wodną, jest zarozumiały i udziela Alicji rad.
6. Gołębica bierze Alicję za węża, jest nadopiekuńcza dla swoich dzieci.
7. Księżna lubi prawić morały, jest służącą Królowej. Ma dziecko, które zamieniło się w świnię.
8. Kucharka gotuje zupę z ogromną ilością pieprzu, przez co wszyscy dookoła kichają. Jest sługą Księżnej.
9. Kot z Cheshire spotyka Alicję jeszcze w domu Księżnej. Kot jest miły i tajemniczy.
10. Szalony Kapelusznik ciągle pije herbatę u Marcowego Zająca. Zad

W świecie rzeczywistym miejsce akcji to brzeg rzeki. Wydarzenia w świecie rzeczywistym dzieją się w majowy, upalny i słoneczny dzień, zaczynając od rana, a kończąc na zachodzie słońca, który ogląda siostra Alicji, gdy ta się budzi. Dokładnie nie możemy określić czasu akcji, choć można założyć, że wszystko rozgrywa się w XIX wieku, wtedy też żył autor i dziewczynka będąca pierwowzorem dla bohaterki książki.
Alicja podczas pobytu w Krainie Czarów odwiedza wiele miejsc czy posiadłości. Miejsca w których dziewczynka się znalazła to na przykład: królicza nora, przez którą przenosi się do krainy, hol z wieloma drzwiami, kałuża jej własnych łez, dom Białego Królika, las gdzie

Alicja jest główną bohaterką powieści o Alicji w Krainie Czarów. To mała dziewczynka siedząca z siostrą na brzegu rzeki w upalny dzień, bardzo senna. Jest odważna, ciekawa świata i otwarta na przygody i nowe znajomości. Ląduje w Krainie Czarów, przeżywa tam masę przygód i poznaje masę różnych postaci. Znajduje się w sądzie, gdzie ma składać zeznania, karci też Króla Kier za prawa.
Biały Królik to zjawiskowe zwierzątko z kieszonkowym zegarkiem w ręku. Ważna postać w powieści; bojaźliwy czasem agresywny, maniak przyzwyczajeń. Wprowadza Alicję do Krainy Czarów, w której mieszka. Podczas procesu sądowego jest heroldem.
Królowa Kier to karciana postać, władczyni Krainy Czarów. Bardzo awanturnicza i władcza, myśli tylko o ścinaniu głów, lubi grać w krykieta.
Król Kier to również karciana postać i również władca Krainy Czarów. Nielubiany na ogół przez bohaterów powieści. Brakuje mu postawy bezwzględnego, nieugiętego i stanowczego. Zawsze wycofuje swe nakazy egzekucji.
Kot Dziwak to ciągle uśmiechnięty kot. Pojawia się i znika w opowieści na życzenie. Stara się wyjaśnić szaleństwo i fantazyjność Krainy Czarów, cechuje go indywidualność, inność.
Księżna to kuzynka królowej. Leniwa, niemiła, próżna i brzydka, zmienna. Jest niegrzeczna w stosunku do Alicji, potem jednak zmienia swój stosunek i jest dobra dla dziewczynki.
Pan Gąsienica to postać siedząca na grzybie i paląca wodną fajkę. Nieprzyjemny dla Alicji, jednak podaje jej wskazówkę na temat magicznego grzyba, dzięki któremu Alicja rośnie i maleje, kiedy tylko go zje z odpowiedniej strony.
Zwariowany kapelusznik – żyje tylko w czasie trwającego spotkania na herbacie

Geneza utworu Alicja w krainie Czarów Lewisa Carrolla. Książka powstała przez inspirację w podróży Lewisa, w czasie której poznał córkę Liddell. Alice miała dwie siostry Lorine i Edith, pozowały mu do wykonywanych przez niego zdjęć. Wzorował się na tej dziewczynce wymyślając główną bohaterkę. W czasie podróży Lewis opowiadał dużo cudownych opowieści. Mała Alice, zafascynowana, prosiła, aby spisał te opowieści, pos�

Przedstawiam najważniejsze informacje dotyczące utworu Carrolla Lewisa pod tytułem „Alicja w Krainie Czarów”:

Tytuł: Alicja w Krainie Czarów

Tytuł oryginału: Alice’s Adventures in Wonderland

Język oryginału: angielski

Autor: Charles Lutwidge Dodgson (wydana pod pseudonimem Carroll Lewis)

Rok opublikowania: 1865

Rok opublikowania w języku polskim: 1910 (tysiąc dziewięćset dziesiąty)

Rodzaj literacki: epika

Gatunek literacki: Baśń, powieść fikcyjna,

Czas akcji: nieokreślony

Miejsce akcji: Kraina Czarów, we wstępie: Tamiza

Najważniejsi bohaterowie:
1.) Alicja
2.) Biały Królik
3.) Mysz
4.) Gołąb
5.) Papużka
6.) Kaczka
7.) pan Gąsienica
8.) Księżna
9.) znikający Kot z Cheshire
10.) Szalony Kapelusznik
11.) Królowa Kier
12.) Niby Żółw
13.) Smok/Gryf/Gryfon
14.) Król Kier
15.) Suseł
16.) Szarak bez Piątej Klepki
17.) Biś
18.) Kucharka
19.) Dziecko
20.) siostra Alicji
21.) Walet Kier
22.) Żaba
23.) Ryba
24.) jaszczurka Bill
25

,,Alicja w Krainie Czarów”-najważniejsze informacje.
1.Geneza i gatunek literacki:
Książka ,,Alicja w Krainie Czarów” jest rodzajem fantasy. Może być również postrzegana jako bajka dziecięca, satyra lub alegoria. Utwór ten jest krótką powieścią Charlesa Ludwidge’a Dodgsona (Lewis Carroll). Powstała ona, gdy mężczyzna wykładał na uniwersytecie w Oxfordzie w latach 1862-1863. Pierwsze wydanie nastąpiło natomiast w roku 1865 w Wielkiej Brytanii. Lewis Carroll pod maską nudnego i surowego diakona skrywa ogromną wyobraźnię.
2.Fabuła:
Alicja jako 7-letnia dziewczynka miała silnie rozwiniętą wyobraźnię. Podczas swoich snów przenosiła się w różne fantastyczne krainy oraz wymyślała nowe stworzenia. Podczas jednej z drzemek przenosi się do tajemniczego świata gdzie spotyka różne ciekawe stworzenia. Napotykają ją również kłopoty, z którymi musiała się zmierzyć. Aby poznać losy Alicji zachęcam do przeczy