Cukierku, ty łobuzie!

Wprowadzenie

W klasie drugiej szkoły podstawowej nasza wychowawczyni zaproponowała nam do przeczytania pierwszą z serii książek Waldemara Cichonia pt. „Cukierku, Ty łobuzie”. Jako jedyna z lektur zaciekawiła mnie, ponieważ miała bardzo słodko brzmiący tytuł. Dodatkowo dowiedziałam się, że twórca książki pochodzi z mojego regionu, ze Śląska. Jest ona bardzo bogato wyposażona w kolorowe ilustracje do tekstu oraz posiada piękną, tłoczoną, twardą okładkę.

Opis książki

Książka opowiada o przygodach figlarnego kotka imieniem Cukierek, o jego przeżyciach i spostrzeżeniach z kociego punktu widzenia, czyli około dwudziestu centymetrów od podłogi. Głównymi bohaterami są również członkowie rodziny chłopca o imieniu Marcel. Ciekawy świata mały zwierzak, cudnie pręgowany z plamką na nosie, przygarnięty przez rodzinę, boryka się z zasadami panującymi w domu.

Przygody Cukierka

Autor książki w niezwykle zabawny sposób przedstawił poczynania małego pupila, przez co samo czytanie było dużo ciekawsze i pochłonęło moją wyobraźnię. Szybka akcja wydarzeń w lekturze trzymała w napięciu i wz

Początek przygody

Pewnego dnia Landrynka, kotka pani Lusi, wydała na świat cztery śliczne kocięta. Cukierek był jednym z nich. Kiedy kociaki miały osiem tygodni, do domu gospodyni przyszedł wraz ze swoimi rodzicami Marcel. Chłopcu bardzo spodobał się Cukierek i to jego postanowił zabrać do domu. Kocia mama tłumaczyła synkowi, że teraz zamieszka w innym miejscu, które będzie jego nowym domem. Mówiła mu też, że zyska nową rodzinę, a z obecną musi się pożegnać.

Nowy dom

Kiedy Cukierek pojawił się w domu Marcela, tata chłopca wyjaśniał wszystkim, jak należy postępować z małym kotkiem. Zwracał uwagę na to, że Cukierek nie może wychodzić na podwórko, bo może się zgubić. Wszyscy starali się pilnować, by kotek pozostawał w domu. Cukierek lubił obserwować świat z okiennego parapetu i marzył o tym, by wreszcie wyjść na podwórko.

Pierwsza ucieczka

Okazja do wyjścia nadarzyła się pewnego dnia. Tata Marcela wchodził do domu z zakupami, więc nie zauważył, że Cukierek wykorzystał jego nieuwagę i uciekł. Zrobił to bardzo sprytnie, bo nawet Marcel nie zdążył go złapać. Na poszukiwania uciekiniera wyruszył tata chłopca, a dumny z siebie Cukierek wyruszył na poznawanie okolicy. Nie był najgrzeczniejszy, bo drażnił psy sąsiadów, pił wodę z kałuży, a nawet urządził polowanie na wróble. Dopiero głód, który odczuwał, i padający deszcz zmusiły go do powrotu do domu. Od mamy i Marcela dostał pyszną kolację, którą zjadł ze smakiem. Tato chłopca także wrócił do domu, ale trochę później. Był zmęczony poszukiwaniami kota, bardziej niż kot swoją wędrówką.

Wizyta u weterynarza

O tym, że Cukierek jest rozrabiaką, rodzina miała okazję przekonać się wiele razy. Jedną z takich okazji była wizyta kotka u weterynarza. Nie dość, że w domu było wiele problemów z jego złapaniem, bo schował się pod komodą i nie miał zamiaru spod niej wyjść, to w lecznicy sprawiał sporo kłopotów. Kiedy tata Marcela go trzymał, wymknął mu się z rąk i trzeba było ponownie Cukierka łapać. Kiedy przyszedł czas na zabiegi: przycinanie pazurków, szczepienie i odpchlenie, kot bronił się najlepiej, jak umiał. Drapał tatę, a weterynarza nawet ugryzł w przedramię. Dzięki współpracy wszystkich obecnych udało się wykonać wszystko, co było zaplanowane.

Pomysł na wiersz

Pewnego dnia Marcel nie mógł odrobić zadania domowego. Miał napisać wiersz, ale nie miał na niego pomysłu. Swą pomoc zaproponował mu tata, który stwierdził, że można napisać wiersz o Cukierku. Pomógł synkowi ułożyć zabawny tekst o rozrabiającym kociaku. Pomysł był świetny, a jego wykonanie też. Marcel dostał za pracę domową szóstkę i został poproszony o wyrecytowanie swego wiersza w czasie konkursu.

Trening hokejowy

To nie koniec przygód Cukierka. Pewnego dnia wybrał się on z Marcelem na trening hokejowy. Oczywiście chłopiec nic o tym nie wiedział. Cukierek, swoim zwyczajem, wykorzystał

Wstęp

Streszczę książkę „Cukierku, ty łobuzie!” napisaną przez Waldemara Cichonia. Jest to książka rozpoczynająca całą serię, napisana w narracji pierwszoosobowej. Opowiada o kocie Cukierku, który trafia do domu rodziny Cichoniów. Domownicy szybko dowiadują się o jego psotnym charakterze. Książka okazała się bestsellerem, a w 2017 roku została wpisana na listę lektur.

Rozdział pierwszy – Przeprowadzka

Do hodowli kotów pani Lusi przyszła rodzina Cichoniów. Marcel wraz z mamą i tatą poznali kociaki Landrynki: pręgowanego Cukierka, czarno-białą Chałkę, rudego Precelka oraz brązowego Karmelka. Zaciekawiony Cukierek przyglądał się przybyszom, zastanawiając się, po co przybyli. Zaczepił najmłodszego z nich łapką i został upomniany przez opiekunkę. Mimo opowieści pani Lusi o rozbojach pręgowanego kociaka, chłopiec wraz z mamą zdecydowali się na właśnie jego. Cukierek nie chciał być rozdzielany z matką i rodzeństwem. Nowi właściciele zabrali go w przenośnej klatce przykrytej kocem. W ten sposób kot pożegnał swoją rodzinę.

Rozdział drugi – Wielka ucieczka

Decyzją taty Cukierek został chwilowo przetrzymany w domu. Ojciec uważał, że kociak powinien najpierw zostać zaszczepiony przeciw wściekliźnie. Rodzina miała uważać na otwieranie drzwi. Kot czaił się w pobliżu wyjścia, lecz świat na zewnątrz oglądał tylko zza okna. W pewną sobotę, gdy tata Marcela stanął w drzwiach z zakupami, Cukierek czmychnął na zewnątrz. Ojciec (mimo zakupów trzymanych w rękach) próbował zatarasować przejście. Podczas szaleńczego biegu przez ogród kot natknął się na Marcela, wracającego z lekcji angielskiego. Uciekł mu, ale kiedy przedzierał się przez ogród sąsiadów, natknął się na głośnego yorkshire teriera Toffiego. Przy próbie ataku ze strony psa, Cukierek spojrzał na niego pogardliwie i wskoczył na płot. Przebiegł jeszcze przez dwa ogrody i zaczął na spokojnie przyglądać się światu. Przechadzał się bezcelowo po ulicy, oglądając i próbując nowych rzeczy. Podrażnił się z dwoma rottweilerami, pokazując im, że lekceważy psy. Spotkał stadko wróbli, które okazały się za szybkie dla niego. Jednak Cukierek poczuł głód, a na dodatek zaczął padać deszcz. Kot pomyślał o domowych wygodach i powrócił do domu. Zaniepokojony Marcel z zapłakaną mamą otworzyli drzwi. Pokazali oni Cukierkowi, jak bardzo się o niego martwili. Przytulili go i dali mu podwójną porcję karmy oraz deser. Później do domu wrócił przemoczony tata, szukał on kota przez trzy godziny. Cukierek stwierdził, że następnego dnia też ucieknie.

Rozdział trzeci – Jak poradzić sobie ze szczotką

Tego dnia rodzina miała pojechać do weterynarza. Pomysł nie spodobał się Cukierkowi. Chociaż mama twierdziła, że weterynarz to dobry człowiek, kochający zwierzęta, kot uciekł pod komodę. Cała rodzina próbowała wszelkich sposobów na wyciągnięcie go: wabiono go jedzeniem, wołano „kici-kici” oraz turlano piłeczkę. Tata i Marcel nie mogli wyciągnąć kota, więc spróbowali wypchnąć go miotełką. Ten sposób okazał się skuteczny, ojciec w końcu złapał kota. Cukierek został umieszczony w klatce, lecz tata nie domknął drzwiczek. Po kilku sekundach kot znowu znalazł się pod komodą. Po raz kolejny złapano go i wpakowano do klatki. W przychodni rodzina musiała poczekać na swoją kolej. Weterynarz okazał się miłym, grubym i łysym panem. Obejrzał on dokładnie Cukierka i chciał mu zaaplikować zastrzyk. Kot uciekł jednak na szafę. Mimo opowieści rodziny, lekarz uważał, że kot jest miły. Chciał stanąć na krześle, ściągnąć Cukierka i zrobić mu zastrzyk. Kot nie był zadowolony, przeskoczył po głowie doktora na kolejną szafę. Za pomocą szczotki, kot został jednak ściągnięty i usadowiony na stole lekarskim. Cukierka zaszczepiono, spryskano preparatem przeciwko pchłom oraz posmarowano mu pyszczek maścią na robaki. Również przycięto mu pazury. Kot nie mógł uciec, ponieważ był przytrzymywany przez ojca. Po wszystkim doktor zdezynfekował swoje i tatowe rany. Następna wizyta za dwa tygodnie.

Rozdział czwarty – Zostałem bohaterem literackim

Marcel siedział posępnie nad zadaniami domowymi. Najwyraźniej nie szło mu rozwiązywanie ich. Gdy tata wrócił z pracy, okazało się, że chłopiec ma problem z językiem polskim. Miał napisać wiersz na dowolny temat. Problemem był brak umiejętności literackich Marcela. Ojciec stwierdził, że mu pomoże. Cukierek przechodząc otarł się o nogę chłopca, w ten sposób wybrany został temat wiersza. Ojciec zaproponował, aby napisać wiersz o tym, jaki jest kot, spróbować opisać go tym, którzy nie znają Cukierka. Kot, mimo zainteresowania wierszem o sobie, zasnął w koszu. Kiedy się obudził, Marcel jadł kolację. Cukierek wolał zjeść coś, zamiast słuchać poezji. Mimo tego odpowiedział twierdząco na ofertę usłyszenia wiersza. Został posadzony na kanapie i usłyszał twórczość, która mu się bardzo spodobała. Następnego dnia Marcel wrócił szczęśliwy ze szkoły. Uściskał kota i powiedział, że wiersz odniósł sukces. Chłopiec miał go zadeklamować na konkursie, a Cukierek został bohaterem literackim.

Rozdział piąty – Nadbagaż

Marcel to zapalony hokeista. Mimo że kot nie rozumie tej gry, podoba mu si�

Bohater książki

Bohaterem książki jest kotek o imieniu Cukierek. Jest pręgowaty i ma plamkę na nosie. Został adoptowany przez Marcelka i jego rodziców. Wcześniej mieszkał u pani Lusi. Jego mama ma na imię Landrynka, a rodzeństwo składa się z jednej siostry i dwóch braci, każdy o innym kolorze futerka.

Pierwsze dni w nowym domu

Z początku Cukierek nie był wypuszczany na dwór, lecz później zaczął uciekać. Był sprytnym kotem, który radził sobie z większością problemów, z wyjątkiem szczotki. To zwyczajna szczotka, a Cukierek często myślał, jak sobie z nią poradzić.

Bohater literacki

Cukierek stał się bohaterem literackim, gdy Marcelek napisał o nim wiersz na lekcję języka polskiego. Nauczycielka była zachwycona i dała Marcelkowi szóstkę.

Przygoda na lodowisku

Cukierek często nudził się w domu. Pewnego dnia, gdy tata z Marcelem przygotowywali się do treningu hokeja, kot wskoczył do torby Marcelka i pojechał na lodowisko razem z nim. Wszyscy byli zaskoczeni jego obecnością.

Udawanie bólu

Cukierek potrafił też uda

Cukierku, ty łobuzie – Waldemar Cichoń – Plan wydarzeń

Pożegnanie z rodziną

1. Pożegnanie z rodziną i zabranie Cukierka z domu pani Lusi do domu Marcela.

Wielka ucieczka

2. Wielka ucieczka z domu Marcela i drażnienie psów sąsiadów.
3. Powrót do domu i wielka radość mamy Marcela i samego Marcela.

Wizyta u weterynarza

4. Wyciągnięcie Cukierka spod komody za pomocą miotły i zabranie go do weterynarza.
5. Wskoczenie na najwyższą szafę oraz na łysą głowę weterynarza i zadrapanie go.
6. Zaszczepienie Cukierka po wielu przygodach.

Bohater literacki

7. Napisanie wiersza o Cukierku i udział Marcela w konkursie szkolnym.

Trening hokejowy

8. Pobudka Cukierka o 7:00 i wejście do torby na sprzęt do hokeja.
9. Przypadkowy wyjazd Cukierka na trening hokeja Marcela.
10. Oglądanie meczu z tatą Marcela.

Sweterek z angory

11. Kupienie pięknego swetra z angory przez

Czy posiadanie kota jest ważne?

Posiadanie kota, podobnie jak każdego innego zwierzęcia, wiąże się z pewnymi obowiązkami i odpowiedzialnością. Zwierzęta mają swoje uczucia i potrzeby, które muszą być zaspokajane.

Adopcja Cukierka

Marcel wraz z rodzicami adoptuje ośmiotygodniowego kotka o imieniu Cukierek. To urocze, ale i psotne zwierzę szybko przykuwa uwagę całej rodziny. Rodzice wprowadzają zasady, aby kotek miał wszystko, czego potrzebuje, oraz by odpowiednio przyzwyczaić go do nowego domu.

Pierwsze dni w nowym domu

Mały Cukierek robi wiele szkód w domu: drapie i niszczy wszystko, co go zaciekawi. Rodzina jednak nie poddaje się i pomimo psot małego ancymona nadal bardzo kocha kotka. Przeżywają razem ciekawe przygody, co nie jest zaskakujące – zwierzęta potrafią być uzupełnieniem rodziny, wypełniając dawną pustkę.

Cierpliwość rodziców Marcela

Rodzice Marcela wykazują się ogromną cierpliwością. Za każdym razem, gdy kotek jest niegrzeczny, próbują jeszcze raz. Ich postawa powinna być wzorem dla i

Głównym bohaterem książki jest Cukierek

Cukierek to młody kotek należący do pani Lusi. Jest pręgowany i ma charakterystyczną plamkę na nosie. Jego mama nazywa się Landrynka, a rodzeństwo to czarno-biała siostra Chałka oraz dwaj bracia: rudy Precelek i brązowy Karmelek. Pani Lusia obawiała się, że nie znajdzie nowego domu dla Cukierka, ponieważ był niezłym rozrabiaką. Jednak kiedy Cukierek trochę podrósł, trafił do nowej rodziny.

Nowy dom

Cukierek zamieszkał w domu Marcela i jego rodziców. Na początku był bardzo wystraszony i uciekł z nowego domu. Rodzina była bardzo smutna, ale na szczęście Cukierek, mimo że był bardzo ciekawy świata, jeszcze bardziej lubił ciepło swojego koszyka i pełną miskę jedzenia. Kotek bardzo lubił bawić się ze swoim małym opiekunem, Marcelem.

Obawy przed weterynarzem

Cukierek bardzo bał się weterynarza. Do tego stopnia, że krył się pod szafą, żeby tylko się z nim nie spotkać. Był bardzo zwinny i ciężko było go złapać. Podczas wizyty u kociego lekarza narozrabiał, zadając kilka ran lekarzowi i tacie Marcela.

Psoty i szkody

Cukierek zniszczył kilka rzeczy w domu, między innymi piękny sweterek mamy, bombki na choince oraz nawet przewrócił całą choinkę. Był wielkim spryciarzem i jak przeczuwał, że jego właściciele będą się na niego złościć, potrafił się nieźle schować.

Miłość i łasuchowanie

Mimo tych wszystkich szkód, był miłym kotkiem, który był przywiązany do swoich opiekunów i łasił się do ich nóg. Był wielkim łasuchem i bardzo lubił przysmaki, szczególnie ryby.<

Wstęp

Cześć, nazywam się Maja, lecz zwą mnie MajciaYt. Witam Was wszystkich w moim małym artykule o temacie: czas i miejsce akcji w książce pod tytułem „Cukierku, ty łobuzie!”. Zapraszam do przeczytania, mam nadzieję, że czegoś się ode mnie dowiecie i że Wam się spodoba.

Czas i miejsce akcji

Książka Waldemara Cichonia pod tytułem „Cukierku, ty łobuzie!” rozgrywa się w różnych miejscach, gdyż Cukierek, nasz główny bohater, jest bardzo ciekawski i lubi zwiedzać. Urodził się w domu pani Lusi, lecz później przygarnęła go rodzina Marcela, jego nowi opiekunowie. Kiedy to się stało, miał trzy tygodnie, lecz już wtedy był ciekawski. Dzięki tej ciekawości podróżował po różnych miejscach.

Pierwsza ucieczka

Raz

Waldemar Cichoń „Cukierku, ty łobuzie!” – Krótka charakterystyka bohaterów

Cukierek – Główny bohater

Cukierek jest pręgowanym kotkiem z charakterystyczną plamką na nosie. Na początku mieszkał u pani Lusi z mamą Landrynką, siostrą Chałką i braćmi: Precelkiem i Karmelkiem. W wieku trzech tygodni trafił do nowej rodziny – Marcela i jego rodziców. Cukierek cechuje się bujną wyobraźnią, ciągłą chęcią do rozrabiania i ciekawością świata.

Jedna z przygód

Pewnego dnia mama Marcela kupiła nowy sweter. Gdy tylko położyła go na łóżku, Cukierek zobaczył w nim potwora i, chcąc ochronić domowników, zniszczył go. Mama Marcela była wściekła, dąsała się na Cukierka przez kilka dni, ale w końcu złość minęła i znowu traktowała go jak słodkiego kociaka.

Rodzina Cukierka

Mama – Landrynka
Siostra – Chałka
Bracia – Precel i Karmelek

Opiekunowie Cukierka

Marcel

W tej chwili widzisz 50% opracowania Przejdź do forumlarza i czytaj bez limitu!

"; h3>

Marcel to szczupły i niski chłopiec o blond włosach. Jest optymistyczny i wesoły, a Cukierek szybko stał się jego ulubieńcem. Marcel jest opiekuńczy i troskliwy wobec swojego pupila.

Mama Marcela

Mama Marcela ma blond włosy i nosi okulary. Uwielbia głaskać Cukierka i troszczyć się o niego. Jest wyrozumiała i cierpliwa, nawet gdy kotek rozrabia.

Tata Marcela

Tata Marcela jest szczupły i wysoki, ma brązowe włosy. Dba o Cukierka, choć czasem się na niego denerwuje. W chwilach złości nazywa go „Cukier” lub „Cukrzyca”.

Pani Lusia

Pani Lusia bardzo lubi zwierzęta i cieszy się, że Cukierek znalazł nowy dom. Jest osobą opiekuńczą i czułą wobec swoich podopiecznych.

Zachęta do przeczytania książki

Zachęcam do przeczytania książki „Cukierku, ty łobuzie!” autorstwa Waldemara Cichonia. To ciekawa, zabawna i optymistyczna lektura, która przyniesie wiele radości zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom.