Hymn do miłości ojczyzny

Geneza utworuOgłoszony bezimiennie w 1774 roku, powstał jako hymn Szkoły Rycerskiej, która została założona przez króla Stanisława Augusta w celu przygotowania młodzieży do służby wojskowej i państwowej. Mówi się, że powstał pod wrażeniem opowieści starego, umierającego żołnierza. Na jego treść duży wpływ miały doświadczenia konfederacji barskiej i I rozbioru Polski.W okresie oświecenia „Hymn do miłości ojczyzny” pełnił nieoficjalną rolę narodowego hymnu oraz był pierwszym dziełem, który kreował nowy wzór patriotyzmu za czasów niewoli.GatunekUtwór Krasickiego to hymn. Hymn jest odmianą pieśni o uroczystym i podniosłym charakterze, sławiącej bohaterów, bóstwa oraz pojęcia typu heroizm albo miłość ojczyzny. W hymnie  występuje apostrofa, czyli bezpośredni i uroczysty zwrot do rzeczy lub osoby.Tematyka utworu jest podniosła. Krasicki w swoim hymnie kreuje nowy wzór patriotyzmu – zdolności do cierpienia i ofiary, które nie przynoszą sławy i chwały, lecz poniżenie oraz niewolę. To, co kojarzyło się z poniżeniem, staje się według Krasickiego znakiem patrioty współczesnego. Poświęcenie dla ojczyzny jest niemalże „religią” i drogą życia. Poświęcenie w obronie narodu jest obowiązkiem i wielkim zaszczytem.