Menu lektury:
Iliada
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Iliada – Homer – Opracowanie
Geneza utworu i jego gatunek„Iliada” powstała na przełomie IX i VIII wieku p.n.e. Jej autorstwo tradycyjnie przypisuje się Homerowi. Autor stworzył swoje dzieło w oparciu o pieśni aojdów – wędrownych śpiewaków, którzy od czasu wojny trojańskiej opowiadali – w często zmiennej formie – o wydarzeniach z tamtego okresu. W VI p.n.e. epos został spisany z rozkazu Pizystrata.Gatunek utworu to epos bohaterski. Przez wiele lat poddawano w wątpliwość tło historyczne eposu. Gdy Heinrich Schliemann w XIX w. odkrył pozostałości Troi, zdania większości sceptyków uległy zmianie.Cechy eposu bohaterskiego na podstawie „Iliady”:a) idealizacja bohaterów (bohaterami klasycznego eposu są ludzie wysoko urodzeni, piękni, dzielni, a także odważni);b) w eposie bohaterskim występują charakterystyczne środki stylistyczne:- inwokacja – czyli pojawiający się na początku utworu bezpośredni zwrot do bóstwa z prośbą o pomoc w stworzeniu dzieła;
– porównanie homeryckie – czyli rozbudowane, długie porównanie, w którym element, do którego porównujemy, jest scenką dramatyczną;
– epitety stałe – określenia, które bardzo często występują przy danych bohaterach, na przykład „boski Achilles”, „gromowładny Zeus”;c) fantastyka – obok świata ludzi epos bohaterski przedstawia świat bogów, którzy wpływają na wydarzenia rozgrywające się na Ziemi (gdy szala z losami Hektora opada w dół, Apollo przestaje mu pomagać, a Atena wciąż cały czas pomaga Achillesowi);d) realizm – w eposie odnajdziemy prawdziwe i drobiazgowe opisy wyglądu ludzi, sposobów ich walki czy obyczajów. Szczegółowe przedstawienia i opisy rekwizytów, na przykład tarczy Achillesa, służą tak zwanej retardacji, czyli spowalniają akcję, a także rozbudzają ciekawość czytelnika;e) epos bohaterski napisany jest wysokim oraz podniosłym stylem;f) akcja eposu bohaterskiego rozgrywa się na tle ważnych wydarzeń historycznych; w tym przypadku mowa jest o wojnie trojańskiej.Czas i miejsce akcjiAkcja toczy się w 1184 p.n.e pod murami twierdzy trojańskiej. W eposie czas akcji obejmuje około pięćdziesięciu dni, natomiast a
Iliada – Homer – Geneza utworu i gatunek
Geneza
W „Iliadzie” autorstwa Homera spotykamy się z opisem fragmentu sławnej wojny trojańskiej – 50 dni z ostatniego roku walk. W mitologii dowiadujemy się, że przyczyną sporu była kobieta – Helena. Afrodyta, chcąc wygrać konkurs piękności, obiecała młodemu pasterzowi rękę najpiękniejszej kobiety świata. Po odkryciu, że jest on dzieckiem króla Troi, Priama, rodzina przyjęła go do miasta i młodzieniec został księciem. Konflikt powstał, gdy Parys porwał kobietę, która była żoną króla Sparty – Agamemnona. Agamemnon zebrał więc armię grecką, chcąc odebrać wrogowi swoją żonę. Do wyprawy dołączyli wybitni greccy herosi: Achilles, Ajaks, Nestor i Odyseusz. Po dziesięciu latach walk, Grecy podstępem dostają się do Troi, niszcząc doszczętnie miasto.
Gatunek
„Iliada
Geneza utworu i gatunek
Geneza utworu „Iliada” została przypisana Homerowi, legendarnemu poecie greckiemu, który żył prawdopodobnie w VIII wieku p.n.e. Choć dokładna data powstania utworu nie jest znana, przyjmuje się, że został on spisany około VIII wieku p.n.e. w okresie, gdy Grecja przechodziła przez ważne zmiany kulturowe i społeczne. Był to czas, kiedy Grecy zaczynali rozwijać swoje miasta-państwa, a kultura ustna odgrywała kluczową rolę w przekazywaniu historii i mitów.
Okoliczności powstania „Iliady” są ściśle związane z tradycją ustną. Homer, jako aojd (czyli pieśniarz), prawdopodobnie czerpał z bogatej tradycji opowieści przekazywanych ustnie przez pokolenia. Te opowieści dotyczyły wydarzeń związanych z wojną trojańską, która była jednym z najważniejszych mitów greckich. Wojna trojańska, choć historycznie niepewna, była symbolem heroizmu, zdrady i boskiej interwencji, co czyniło ją doskonałym materiałem na epicką opowieść.
Dlaczego Homer napisał „Iliadę”? Utwór ten miał na celu nie tylko rozrywkę, ale także edukację i moralne pouczenie. Przeznaczony był dla szerokiej publiczności, zarówno dla arystokracji, jak i dla zwykłych obywateli, którzy mogli uczyć się o wartościach takich jak honor, odwaga i lojalność. „Iliada” pełniła funkcję swoistego komentarza społecznego, ukazując zarówno chwałę, jak i tragedię wojny.
Rodzaj i gatunek literacki „Iliada” należy do epiki, jednego z trzech głównych rodzajów literackich, obok liryki i dramatu. Epika charakteryzuje się narracyjną formą, w której opowiadana jest historia z udziałem bohaterów, często w kontekście wielkich wydarzeń historycznych lub mito
Opracowanie
Krótki wstęp
„Iliada” to jedno z najważniejszych dzieł literatury starożytnej, przypisywane Homerowi. Homer był greckim poetą, który żył prawdopodobnie w VIII wieku p.n.e. „Iliada” jest epopeją, czyli długim poematem epickim, który opowiada o wydarzeniach związanych z wojną trojańską. Książka ta jest ważna, ponieważ stanowi fundament literatury europejskiej i dostarcza cennych informacji o kulturze i wierzeniach starożytnych Greków.
Geneza utworu i gatunek
– „Iliada” powstała w czasach, gdy kultura grecka zaczynała się rozwijać i rozprzestrzeniać. Jest to okres, w którym Grecy zaczynali tworzyć swoje pierwsze miasta-państwa i rozwijać sztukę oraz literaturę.
– Utwór należy do gatunku epopei. Epopeja to długi, narracyjny poemat, który opowiada o wielkich czynach bohaterów i bogów.
– Cechy gatunku widoczne w „Iliadzie” to m.in. obecność bogów, którzy ingerują w losy ludzi, opisy bitew i heroicznych czynów oraz rozbudowane opisy przyrody i emocji bohaterów.
Czas i miejsce akcji
– Akcja „Iliady” rozgrywa się w czasie wojny trojańskiej, która według legendy miała miejsce około XII wieku p.n.e.
– Miejscem akcji jest głównie obóz Achajów i okolice Troi, miasta położonego na wybrzeżu Azji Mniejszej.
– Miejsce i czas akcji pełnią ważną rolę w utworze, ponieważ podkreślają heroizm i dramatyzm wydarzeń oraz ukazują, jak wojna wpływa na ludzi i ich losy.
Bohaterowie
– Główny bohater: Achilles – jest najważniejszym wojownikiem Achajów. Charakteryzuje się niezwykłą siłą i odwagą, ale także gwałtownym temperamentem i dumą. Jego przemiana polega na zrozumieniu wartości współczucia i przebaczenia.
– Postacie drugoplanowe:
– Hektor – książę trojański, który jest odważnym i honorowym wojownikiem. Jego relacje z rodziną i miłość do ojczyzny czynią go postacią tragiczną.
– Agamemnon – król Myken, dowódca wojsk Achajów. Jest ambitny i dumny, co prowadzi do konfliktu z Achillesem.
–