Król Maciuś Pierwszy

Książka pod tytułem „Król Maciuś Pierwszy” została napisana przez Janusza Korczaka. Jej rodzajem literackim oczywiście jest epika, a gatunkiem powieść. Cały cykl to są tylko dwie książki – „Król Maciuś Pierwszy” oraz „Król Maciuś na bezludnej wyspie”. Zalicza się ją do powieści przygodowej.
O autorze:
– Urodził się 22 lipca 1878 roku, a zmarł 7 sierpnia 1942.

– Z zawodu oprócz pisarstwa był także lekarzem.

– Poeta właściwie nazywa się Henryk Goldszmit.

– Oprócz serii „Król Maciuś Pierwszy” napisał także „Pamiętnik z getta”, „Kajtuś czarodziej”, a także wiele innych dzieł.

Ekranizacja:
Film „Król Maciuś I” powstał już w 1958 roku, lecz „Król Maciuś pierwszy” dopiero w 2007 roku. Późniejszy z nich był animowanym dziełem fantasy.
Czas i miejsce akcji:
Akcja rozgrywa się około lat trzydziestych XX wieku – czasach współczesnych dla autora. Miejsce akcji oczywiście było fikcyjne – królestwo Stefana Rozumnego. Oczywiście występuje także w wielu innych miejscach na przykład po wielu zagranicznych królestwach.
Bohaterowie:
– Król Maciuś Pierwszy – kilkuletni chłopiec, który po śmierci ojca zostaje władcą jego królestwa. Przez chęć udowodnienia swojej odwagi podejmuje różne nierozsądne decyzję doprowadzające do osłabienia państwa. Pomimo tego cechuje się sprawiedliwością i uczciwością.
– Księżniczka Klu-Klu – córka króla Bum-Druma. Wierna, pomocna przyjaciółka tytułowego bohatera.
– Smutny Król – zawsze zdawał sobie sprawę jak ciężko jest być królem. Rzadko się uśmiechał, lecz polubił Maciusia. Z trudem stanął przeciwko niemu do walki, lecz mimo tego nie życzył mu problemó

Pewnego dnia bardzo się nudziłem… Nie wiedziałem, co robić w deszczową pogodę i wtedy mama zaproponowała mi, żebym przeczytał książkę, która od dwóch tygodni leży na półce. Stwierdziłem, że przeczytam i powiem Wam, że nie żałuję, bo to super książka. Jeśli ktoś jeszcze nie przeczytał książki Janusza Korczaka „Król Maciuś Pierwszy”, to niech bierze się za czytanie.
Książka opowiada o małym chłopcu, który jest moim wieku i chyba dlatego tak dobrze go rozumiałem, bo w młodym wieku stał się księciem. Gdy zmarł jego ojciec musiał szybko dorosnąć, ale sami pomyślcie, jak można dorosnąć mając 10 lat, to wiek, w którym zabawa przejmuje stery. Taki właśnie był król Maciuś, który marzył o zabawie, kolegach, a nie o byciu księciem w młodym wieku. Na królestwo patrzy z perspektywy małego chłopca, a dodatkowo nikt nie traktuje poważnie króla Maćka. Wszyscy uważają, że nie poradzi sobie z rządami, że nie ma doświadczenia, a tym bardziej z walką na wojnie. Gdy czytałem książkę, to trochę mu zazdrościłem, że jest królem, bo może wydawać rozkazy, rządzić wszystkimi i może mieć wszystko, co tylko zapragnie, ale gdy przemyślałem wszystko, to stwierdziłem, że jednak nie miał tak fajnie, bo rządzenie królestwem zabrało mu dzieciństwo, a przecież dziecko musi mieć dzieciństwo, bo dzięki temu się rozwija i dojrzewa do bycia dorosłym. Czym bardziej wczytywałem się w książkę, to rozumiałem, że jednak wolę moje dzieciństwo i . beztroską zabawę niż rządzenie królestwem. Król Maciuś jest dla mnie wzorem, bo jest bardzo odważny i mimo młodego wieku podejmuje bardzo rozsądne decyz

Król Maciuś Pierwszy był wprawdzie bardzo mądrym chłopcem, ale nie nadawał się do rządzenia. A jednak spotkał go ten obowiązek – po śmierci ojca, króla Stefana Rozumnego, musiał zasiąść na tronie. Kilkulatek nie rozumiał, dlaczego jego ministrowie kłócą się, robią sobie na złość, walczą ze sobą, ambasadorowie innych państw wtrącają się w sprawy jego państwa. Jeszcze większą przykrość sprawiały mu zakaz wychodzenia do ogrodu oraz zabawy z innymi dziećmi. Zwłaszcza że widział jak jego rówieśnicy spędzają radośnie czas na zabawach typowych dla dzieci. Książka Janusza Korczaka „Król Maciuś Pierwszy” to zbiór opowieści o tym, że dziecko powinno być dzieckiem. Wróćmy jednak do historii młodego władcy.
Czas płynął, a Maciuś coraz lepiej rozumiał jak radzić sobie z etykietą królewską, z ministrami, jak postawić na swoim podczas rozmów z dorosłymi. Czy jednak na pewno taka wiedza w jego wieku jest niezbędna? Brakowało mu kontaktów z rówieśnikami. Aby nawiązać je w tajemnicy przesłał list do Felka, chłopca rozrabiaki, który spędzał większość czasu z kolegami – tak, jak robią to dzieci w ich wieku. Felek szybko stał się wielkim przyjacielem Maciusia.
Czas płynął, a trzy państwa wypowiedziały krajowi młodego władcy wojnę, o czym zresztą dowiedział się z listu od Felka. Ministrowie ukrywali przed królem prawdę, a w czasie prawdziwego zagrożenia kłócili się. Maciuś chciał natomiast stanąć w obronie swojej ojczyzny i zdecydował, że w tajemnicy ucieknie na front z Felkiem. Chłopcy źle znosili trudy wojny – Felek pił alkohol i palił papierosy, a Maciusia obsiadły muchy i pogryzły pchły. Waleczność chłopców i wiara w zwycięstwo przyniosły pozytywne rezultaty. Młody król przyczynił się do zniszczenia prochowni wroga, co było kluczowym momentem wojny. Dostał się do niewoli, przeżył bombardowanie i radość uwolnienia. Na szczęście wojnę udało się wygrać. Czy jednak na pewno takie doświadczenia są dzieciom niezbędne?
Czas płynął, a Maciuś wrócił z wojny do swojego kraju. Był niezwykle popularny i rozpoczął reformy państwa. Decyzje dotyczące dorosłych pozostawił w rękach ministrów, a sprawami dzieci zajął się sam. Najpierw obdarował każde dziecko w kraju czekoladą. Później udał się podróż do sąsiednich państw, aby nawiązać przyjaźń z władcami – w dwóch przyjęto go z prawdziwą pompą, a w trzecim bardzo skromnie. Król trzeciego państwa okazał się bardzo przychylny – wytłumaczył Maciusiowi mu jak działa jego państwo. Znajdował się w nim parlament, a najważniejszą ustawą była konstytucja. Być może kraj ten był wzorem do naśladowania.
Po powrocie do domu Maciuś chciał zmieniać swój kraj, aby jego poddanym żyło się lepiej. Ministrowie nie zgodzili się jednak na zwiększanie wydatków. Dlatego król postanowił pożyczyć pieniądze od przychylnemu mu władcy. Czy jednak na pewno dziecko musi planować reformy, szukać pieniędzy na ich realizację i znać się na ustroju państwa?
Czas płynął, a kolejni władcy chcieli poznać Maciusia. Jednym z nich był król ludożerców. Ministrowie odradzali mu wizytę, ten jednak pojechał. Był świadkiem niegodnej zabawy, która polegała na strzelaniu do córki lokalnego władcy. Nie podobała mu się ta zabawa, co omal nie zakończyło śmiercią Maciusia. Kapłan ludożerców próbował go otruć, bo widział w nim wroga. Król uszedł z życiem, a dziewczynka o imieniu Klu-Klu została wielką

– Słuchaj Felku, jestem bardzo nieszczęśliwym królem. Od czasu kiedy nauczyłem się pisać, podpisuję wszystkie papiery, nazywa się, że rządzę całym państwem, a właściwie robię to, co mi każą, a każą mi robić same nudne rzeczy i zabraniają wszystkiego, co przyjemne – powiedział swojemu najlepszemu przyjacielowi Felkowi król Maciuś. Te słowa powieści Janusza Korczaka doskonale oddają przesłanie książki.

Maciusia poznajemy w chwili śmierci jego ojca, króla Stefana Rozumnego. Królewicz nie ma już mamy, odejście ojca jest więc dla niego olbrzymim ciosem. Niestety, na chorobę starego władcy nie było lekarstwa. Nie pomogły dwadzieścia cztery bańki postawione na plecach władcy, ani wezwani do pałacu królewskiego doktorzy (zamiast pomagać Stefanowi Rozumnemu pokłócili się o to, czyja terapia mogłaby być skuteczniejsza).

Niegodnie zachowywali się również królewscy ministrowie, którzy najpierw spierali się, czy dziesięcioletni następca tronu może rządzić krajem, a potem postanowili napić się wina z królewskich zapasów i sięgnąć po cygara. Słabość postanowił natomiast wykorzystać ambasador sąsiedniego państwa, który zażądał, aby nieletni królewicz został królem. Nie wiadomo, skąd ambasador wziął się na posiedzeniu rady ministrów. Wiadomo natomiast, że zagroził wypowiedzeniem wojny, jeśli jego żądanie nie zostanie spełnione. Niezbyt mądry premier napisał na kartce „dobrze, niech będzie wojna” i podał ją ambasadorowi.

Pogrzeb starego króla był wspaniały. Cały naród opłakiwał władcę i współczuł Maciusiowi, który wkrótce zasiadł na tronie. Był to początek wielkich kłopotów młodego króla. Po pierwsze, obowiązywała go etykieta dworska, czyli zbiór zakazów i nakazów. Najgorsze, że nie mógł bawić się z dziećmi w pałacowym ogrodzie. Po drugie, dorośli oszukiwali władcę i nie mówili mu, co naprawdę działo się w jego państwie.

Maciusiowi udało się wyprosić u ministrów trzy przechadzki po ogrodzie w dwutygodniowych odstępach. Podczas jednej z takich przechadzek poznał Irenkę, dziewczynkę, której tatuś był strażakiem. Irenka powiedziała królowi, że marzy jej się wielka lalka. Później Maciuś spełnił jej marzenie, specjalnie na zamówienie dworu pewien fabrykant wykonał lalkę z porcelany wysoką aż do sufitu.

Na razie jednak Maciuś bawił się z dziewczynką i jej koleżankami. Podczas jednego z takich spotkań zauważył go pewien chłopiec, który rządził innymi. To był Felek. Jego postawa bardzo podoba się królowi, który chciał się z nim zaprzyjaźnić. Jednak dwór izolował władcę od świata zewnętrznego. Chłopcy ustalili jednak system porozumiewania się za pomocą listów oraz sygnałów gwizdania i odgłosu kukułki. Właśnie od Felka król dowiedział się, że trzy inne państwa wypowiedziały jego krajowi wojnę. Ministrowie ukrywali ten fakt przez władcą. Co gorsza, zasoby broni i prochu w państwie Maciusia były ograniczone.

Chłopcy postanowili, że będą się bić się za swoją ojczyznę. Potajemnie opuścili pałac i udali się na dworzec kolejowy, skąd odchodziły transporty na front. Postanowili, że na władcę będą mówić Tomcio Paluch. Na stacji kolejowej chłopcy pierwszy raz spotkali się z widokiem krwi i ranną osobą. Młody żołnierz, który miał zabrać ich do pociągu, został stratowany przez spłoszonego konia.

Chłopcy sami musieli dostać się do pociągu, musieli także unikać złapania przez podejrzliwych oficerów (byli przecież mali). Na szczęście mieli ze sobą królewski koniak i łososia, które posłużyły jako przepustka do wagonu i pomogły zjednać im żołnierzy. Maciusiowi było źle, zimno, oblazły go pchły. Postanowił jednak, że pojedzie na front. I tak zrobił.

Na froncie, zamiast walczyć, Maciuś Tomcio Paluch kopał rowy okopowe, a następnie wycofał się z nich. Było to dziwne, ale później okazało się, że generalicja, wydając takie rozkazy miała rację. Dzięki okopom i odwrotowi udało się uniknąć strat podczas ataku wrogich armii. Jedną z nich udało się nawet pobić.

Kiedy młody król i Felek bili się o swoją ojczyznę, ministrowie kazali zrobić lalkę porcelanową o twarzy Maciusia. Wykonał ją ten sam fabrykant, który stworzył lalkę dla Irenki. Ta kukła występowała przed poddanymi udając władcę. Ministrowie bali się, że ktoś porwał króla, a taka zła wiadomość obniży ducha obywateli państwa.

Wojna toczyła się jeszcze na dwóch innych frontach. Maciuś podczas ostrzału artyleryjskiego został ranny i trafił do szpitala. Po wyjściu z niego wrócił na linię walk. Tam zorientował się, że Felek służy w oddziałach aeroplanów, z których wyrzucał bomby. Jego przyjaciel zaczął pić wódkę i palić papierosy. Przyjaciel jednak chronił Maciusia, zawsze sugerował, aby nie zabierać go na zwiady, bo to niebezpieczne. Prości żołnierze bardzo polubili chłopców, zaczęli ich nazywać Waligórą i Wyrwidębem.

Pewnego dnia Maciuś w przebraniu pastuszka przekradł się na stronę wroga. Tam został zatrzymany przez obce wojska. Skłamał, że jego dom został zniszczony podczas ostrzału, i że chciałby zostać z wrogą armią. Sztabowcy wroga zgodzili się, ale chcieli, aby Tomcio Paluch chodził na przeszpiegi i sprawdził, gdzie znajduje się prochownia przeciwnika. Młody król poprosił, aby wytłumaczyli mu czym jest ta prochownia. Naiwni sztabowcy zabrali go do własnej prochowni, a tym samym wskazali miejsce, w którym znajduje się magazyn broni i amunicji. Następnie wysłali chłopca – jak sądzili – na wrogie pozycje. W rzeczywistości były to okopy maciusiowej armii. Władca przekazał informacje o lokalizacji magazynu, który został ostrzelany przez artylerię i zniszczony. Maciuś za swój czyn otrzymał medal od króla Maciusia Pierwszego.

Jakiś czas później padł rozkaz zaatakowania pozycji osłabionego wroga. Tomcio Paluch i kilku żołnierzy tak zagalopowali się naprzód, że nie słyszeli rozkazu odwrotu. Za linią wroga zostali pojmani. Oficerowie wrogiej armii rozpoznali chłopca i za szpiegostwo postanowili go powiesić. Uwięziony w tymczasowym więzieniu usłyszał odgłos aeroplanów oraz huk bomb. Potem już nic nie pamiętał, bo stracił przytomność. Okazało się, że to samoloty jego armii zbombardowały tymczasowe więzienie, w którym przebywał.

Maciuś ocknął się w łóżku. Przy nim siedział generał, który zimą odznaczył go medalem za wskazanie wrogiej prochowni. Felek powiedział oficerom prawdę, kim jest Tomcio Paluch – Wyrwidąb. Król Maciuś Pierwszy nie musiał już ukrywać się wśród żołnierzy.
Okazało się także, że w międzyczasie jakiś szpieg-łobuz zbił kamieniem porcelanową lalkę udającą młodego króla i powoli sprawa zniknięcia władcy przestawała być sekretem. Trzeba było działać, więc generałowie postanowili, że należy wykraść Maciusia z niewoli. Aeroplany podzielono na cztery oddziały – jeden miał zniszczyć obóz jeniecki, drugi areszt, trzeci prochownię, a czwarty sztab oficerów. Ta strategia okazała się bardzo skuteczna i pomogła zwyciężyć wrogów. Kto miał bowiem dowodzić nieprzyjacielskimi armiami, skoro nie było już sztabów? Najpierw generałowie ujawnili w gazetach, że Maciuś Pierwszy żyje. To zagrzało żołnierzy do walki, którzy w ostatniej bitwie pokonali trzy armie przeciwników. Maciuś okazał łaskę i darował życie władcom, którzy najpierw wypowiedzieli mu wojnę, a teraz zadeklarowali swoją przyjaźń.

Król wrócił do stolicy (pociągiem, a potem na białym koniu). Był bohaterem. Cały naród go kochał. Jego kłopoty wcale nie skończyły się, po prostu przybrały inną formę. Maciuś nie umiał rządzić, był przecież dzieckiem. Nie zażądał od pokonanych królów kontrybucji, czyli opłaty należnej zwycięzcom wojny. Mianował Felka swoim faworytem, chociaż takiej funkcji nie było dotychczas na dworze. Felek miał być kimś w rodzaju super doradcy króla Maciusia Pierwszego. Aresztował też swoich ministrów, bo się go nie słuchali. Szybko jednak zorientował się, że bez nich nie jest w stanie rządzić państwem. Szybko uwolnił ministrów i podzielił się władzą. Oni mieli rządzić dorosłymi, a on dziećmi. Nazwał się nawet Reformatorem i nakazał, aby każde dziecko dostawało czekoladę.

Po wojnie w państwie króla Maciusia Pierwszego Reformatora brakowało pieniędzy. Władca postanowił, że pożyczy je od pokonanych królów. Władcy zaprosili Maciusia do złożenia wizyty w swoich stolicach. W podróży towarzyszyły władcy nowi przyjaciele, Staś i Helcia, dzieci kapitana. Przyjmowano ich bardzo dobrze, a młody król publicznie zapewniał, że jest przyjacielem swoich dawnych wrogów. Wnuki i wnuczki jednego władcy chciały nawet oddać Maciusiowi wszystkie swoje zabawki. Ta podróż nie przyniosła oczekiwanych efektów, król nie otrzymał pożyczek. Ale jeden z władców opowiedział Maciusiowi jak działa parlament i jak rządzi się państwem. Powiedział mu także, że bycie królem oznacza wprowadzanie reform, czyli zmian, które ułatwiają ludziom życie. Maciuś wyjechał na pewien czas, aby odpocząć, ale ciągle myślał o tym, co może zrobić dla swoich poddanych. Chciał wprowadzić takie reformy:

– zbudować we wszystkich lasach, na górach i nad morzem dużo domów, żeby dzi

Opowieść Janusza Korczaka jest napisana dla dzieci, ponieważ zdaniem narratora, dorośli mogą wyśmiać niektóre rozdziały.
Z tytułowym bohaterem spotykamy się po raz pierwszy, kiedy jego ojciec – król Stefan Rozumny – jest ciężko chory. Ministrowie kłócą się, gdyż mają podzielne zdania na temat objęcia władzy przez syna króla (małego Maciusia), gdy ten umrze. Poseł z zagranicy grozi wojną, jeśli chłopiec nie zostanie królem. Najstarszy z ministrów odpowiada: „Niech będzie wojna”. Kiedy król umiera, ministrowie urządzają huczną ucztę, czym gniewają syna zmarłego władcy.
Po pogrzebie króla Stefana, jego syn zostaje koronowany na króla, Maciusia Pierwszego. Mały władca musi być od tej pory posłuszny ministrom. Chłopiec może bawić się w ogrodzie tylko trzy razy w dwutygodniowych odstępach. Podczas pobytu w ogrodzie poznaje Irenkę, której wręcza ogromną lalkę. Zaprzyjaźnia się również z Felkiem, z którym już od dawna chciał się przyjaźnić. Przyjaciel Maciusia mówi mu o wojnie, po czym chłopcy wyruszają na front. Gdy ministrowie zauważają, że król zniknął, postanawiają zastąpić go porcelanową lalką, aby nikt nie spostrzegł nieobecności władcy.
W czasie przebywania na froncie, Maciuś przyjmuje przezwisko „Tomcio Paluch”. Chłopcy są lubiani przez resztę żołnierzy. Felek zaczyna palić i pić. Młody król dowiaduje się, gdzie jest położona prochownia przeciwników, dzięki czemu armia, do której należy Maciuś, wygrywa. Jednak władca zostaje schwytany przez wroga. Felek bombarduje więzienie i uwalnia kolegę. Maciuś Pierwszy zostaje odznaczony, a Felek ujawnia, kim naprawdę jest mały żołnierz. W tym samym czasie lalka, która miała udawać króla, została przez przypadek zbita. Kiedy Maciuś wraca do swojego królestwa, jest pełen chwały. Chłopiec jest namawiany przez ministrów, aby przyjął kontrybucje od pokonanych władców, lecz król się nie zgadza.
Król Maciuś Pierwszy postanawia zamknąć w więzieniu ministrów, natomiast Felka mianuje swoim doradcą. Jednak nadmiar obowiązków przytłacza władcę, co prowadzi do decyzji uwolnienia więźniów. Chłopak ustala, że ministrowie będą rządzić dorosłymi, a on dziećmi.
Maciuś, aby zdobyć pieniądze na reformy w stolicy, udaje się z wizytą do zagranicznych władców. Smutny Król tłumaczy chłopcu, czym jest parlament i konstytucja. Obiecuje, że pożyczy mu pieniądze, jeżeli ustanowi w państwie wytłumaczone przez niego słowa. Król Maciuś odwiedza także Bum-Druma (króla ludożerców). Młody władca otrzymuje od niego złoto. Zaprzyjaźnia się również z królewską córką – Klu-Klu.
Kiedy k

1. Śmierć Stefana Rozumnego.
2. Koronacja Maciusia na króla Maciusia Pierwszego.
3. Spotkanie Maciusia z Irenką i innymi dziećmi.
4. Wybuch wojny z trzema królami.
5. Ucieczka Maciusia i Felka i utworzony podczas wojny front z trzema królami.
6. Zwycięstwo kraju Maciusia.
7. Powrót Maciusia i Felka z frontu.
8. Zawarcie pokoju z trzema królami.
9. Otrzymanie przez Maciusia przydomka ”Reformator”.
10. Pożyczenie pieniędzy od przegranych królów: króla starego, króla przyjaźniącego się z żółtymi oraz króla smutnego.
11. Zaproszenia od trzech króli.
12. Felek ministrem.
13. Podróż do króla Bum-Druma.
14. Przyjaźń z królem ludożerców.
15. Poznanie córki króla Bum-Druma, czyli księżniczki Kle-Kle.
16. Powrót od króla Bum-Druma do domu ze złotem.
17

Czy dziecko jest przygotowane do sprawowania władzy? Czy musi rządzić innymi i ponosić odpowiedzialność za wiele milionów osób? Czy jego obowiązkiem jest prowadzenie wojen? Na wszystkie te pytania odpowiedź jest wspólna: dzieci mają swój świat i nie powinny być zmuszane do wykonywania prac dorosłych. Zwłaszcza, że również dorośli nie zawsze są świetni w wykonywaniu swoich prac.

Opisana powyżej problematyka to właśnie główne zagadnienie ,,Króla Maciusia Pierwszego” Janusza Korczaka. Tytułowy bohater po śmierci ojca musi zasiąść na tronie. Dorośli oszukują go i ograniczają jego dziecięce prawa. Ministrowie ukrywają prawdę o wydarzeniach w państwie Maciusia, królowie sąsiednich państw grożą bohaterowi i wypowiadają mu wojny. Maciuś jest otoczony przez szpiegów, którzy czekają na każde potknięcie młodego władcy, a nawet inicjują negatywne decyzje, aby osłabić jego państwo. Czy dorośli są źli? Oczywiście nie. Dorośli to po prostu inne osoby niż dzieci. W otoczeniu Maciusia znajduje się kilka osób, które mimo dojrzałego wieku są mu przy

Oto bohaterowie powieści „Król Maciuś Pierwszy” Janusza Korczaka.
Najważniejszą postacią książki jest oczywiście Król Maciuś Pierwszy, dziesięciolatek, który po śmierci ojca Stefana Rozumnego musiał zasiąść na tronie. Jego wiek uniemożliwia roztropne rządzenie, ale chłopiec bardzo szybko się uczy. Marzy jednak o tym aby mieć rozum ojca i czapkę niewidkę, która pomagałaby mu w rozwiązywaniu kłopotów. Maciuś szybko zdobywa doświadczenie życiowe, na przykład na froncie, dzięki czemu w ostatniej części książki dobrze dowodzi wojskami. Nie rozumie świata dorosłych, ale powoli uczy się poruszać w nim. Wie jak zmusić ministrów do realizacji jego woli. Uwielbia swoich dziecięcych przyjaciół i jest w stanie wybaczać im błędy, jak w przypadku Felka, który oszukiwał go. Bardzo zależy mu na losie dzieci, chciałby, aby były szczęśliwe. To chłopiec o wielkim sercu i potężnej naiwności, który został rzucony do świata dorosłych bez odpowiedniego przygotowania.
Maciuś ma kilku przyjaciół, którzy są mu bardzo oddani. Pierwszy, którego poznajemy w powieści, to Felek. Chłopiec nie jest duży, ale rządzi grupą rówieśników. Ponieważ to syn oficera straży pałacowej zna się na sprawach wojskowych. Tak jak Maciuś nie ma doświadczenia życiowego, ale wojenne strapienia potrafi tuszować wódką i papierosami. Felek to postać podatna na wpływy innych osób, na przykład szpiega – dziennikarza. Uwielbia życie w komforcie, domaga się wysokiej pensji i tytułu barona, a później ministra. Potrafi przyznać do błędów. Został u boku Maciusia do samego końca powieści.
Ważną postacią jest córka króla ludoże

Najprawdopodobniejszym czasem akcji „Króla Maciusia Pierwszego” jest dwudziestolecie międzywojenne. W książce pojawiają się przecież auta i aeroplany, a więc na pewno to XX wiek. Często jest mowa o wojnie, prochowniach, armatach, na pewno są to zatem czasy nam dość bliskie. Nie ma natomiast Internetu, a telefon komórkowy nie istnieje. Zamiast komórek używa się telegrafów. W książce występuje z kolei czekolada dla dzieci, a więc to nie średniowiecze. Powieść powstała w głowie Janusza Korczaka, który na początku XX wieku opiekował się biednymi dziećmi. To także wskazuje, że akcja została ulokowana w tamtych czasach.
Miejscem akcji powieści jest kraj króla Stefana Rozumnego i jego syna Maciusia. Takie państwo nie istnieje, to fikcja literacka. Nawet gdybyśmy szukali kraju na mapie, ciężko byłoby znaleźć krainę ludożerców odległą o dzień lotu aeroplanem, która nie ma por

Oto bohaterowie książki „Król Maciuś Pierwszy” Janusza Korczaka.
Król Maciuś Pierwszy – dziesięciolatek, który po śmierci ojca Stefana Rozumnego musiał zasiąść na tronie. Jego wiek uniemożliwia roztropne rządzenie, ale chłopiec bardzo szybko się uczy. Marzy jednak o tym, żeby mieć rozum ojca i czapkę niewidkę, która pomagałaby mu w rozwiązywaniu kłopotów. Maciuś szybko zdobywa doświadczenie życiowe, na przykład na froncie, dzięki czemu w ostatniej części książki dobrze dowodzi wojskami. Nie rozumie świata dorosłych, ale powoli uczy się poruszać w nim. Wie, jak zmusić ministrów do realizacji jego woli. Uwielbia swoich dziecięcych przyjaciół i jest w stanie wybaczyć im błędy, jak w przypadku Felka, który oszukiwał go. To chłopiec o wielkim sercu i potężnej naiwności, który został rzucony do świata dorosłych bez odpowiedniego przygotowania.
Felek – Nie jest duży, ale rządzi grupą rówieśników. Ponieważ to syn oficera straży pałacowej, zna się na sprawach wojskowych. Tak jak Maciuś nie ma doświadczenia życiowego, a wojenne strapienia potrafi tuszować wódką i papierosami. Felek to postać podatna na wpływ innych osób, na przykład szpiega – dziennikarza. Uwielbia życie w komforcie, domaga się wysokiej pensji i tytułu barona, a później ministra. Potrafi przyznać się do błędów. Został u boku Maciusia do samego końca książki.
Klu-Klu – córka króla ludożerców Bum-Druma

Życie Janusza Korczaka, autora ,,Króla Maciusia Pierwszego”, w było poświęcone służbie dzieciom, słabym i schorowanym. Korczak był lekarzem i w jego biografii czytałem, że za darmo pomagał biednym, nie wahał się natomiast brać dużych kwot pieniędzy za leczenie bogatych. Pozyskane w ten sposób pieniądze przeznaczał na pomoc słabym. To Robin Hood polskiego dwudziestolecia międzywojennego i bohater czasów II wojny światowej.
Korczak był lekarzem w wojsku, podczas działań wojennych zetknął się z przytułkiem dla polskich chłopców. W okresie międzywojennym wspierał sieroty i założył dla nich dom. Podczas wojny nie opuścił swoich podopiecznych, został z nimi aż do wywózki z getta do obozu koncentracyjnego.
Janusz Korczak

Król Maciuś Pierwszy – Janusz Korczak – OpracowanieO autorzeJanusz Korczak, a właściwie Henryk Goldszmid, urodził się 22 lipca 1878 r. lub 1879 r. w Warszawie, zmarł prawdopodobnie 7 sierpnia 1942r. w Treblince. Był działaczem społecznym, lekarzem, publicystą, pisarzem, a także pedagogiem. Bardzo kochał dzieci i stworzył dosyć oryginalny system pracy z nimi. Walczył o prawa dziecka.Zginął w czasie wojny jako ofiara Holokaustu.Bohaterowie:- Król Maciuś Pierwszy – główny bohater, potomek rodu królewskiego, syn Stefana Rozumnego. Został królem po śmierci ojca, mając jedynie dziesięć lat. Maciuś był bardzo odważny (wziął udział w wojnie), mądry (brał pod uwagę podpowiedzi swoich doradców dotyczących rządzenia państwem, ponieważ wiedział, że jest mało doświadczony).
– królewna Klu-Klu – najlepsza przyjaciółka króla Maciusia, córka króla Bum-Druma. Była bardzo sprytna, odważna, wysportowana i oddana najlepszemu przyjacielowi. Była z nim we wszystkich trudnych, ale i szczęśliwych i dobry

Czytanie książek jest super! A zwłaszcza gdy możemy się z innymi podzielić wiedzą z książki którą przeczytaliśmy, więc chciałbym wam zaprezentować ważne informacje na temat ”Króla Maciusia Pierwszego”.

Maciuś miał ojca Króla i zmarłą matkę, która się z nim zawsze bawiła. W pewnym momencie rozwoju Maciusia Król bardzo zachorował a lekarze, ministrowie i mieszczanie nie wiedzieli na co tak naprawdę Król zachorował. Maciuś stał się w tedy bardzo smutny bo myślał, że jego tata umrze. W tym czasie było nocne posiedzenie ministrów, którzy rozmawiali o tym, że Maciuś nie może być królem bo jest za młody ale w prawie było napisane, że najstarszy syn króla gdy król umrze to zostanie nowym królem. Gdy król 'tata Maciusia’ zmarł Maciusia ogłoszono nowym Królem. Nazajutrz już Król Maciuś I wybrał się do królewskiego ogrodu gdzie się w