Menu lektury:
Księga dżungli
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Charakterystyka
„Księga dżungli” – Rudyard Kipling – Charakterystyka
Informacje o książce
Utwór pt. „Księga dżungli” (oryginalny tytuł: „The Jungle Book”) to powieść alegoryczna napisana przez brytyjskiego noblistę, pisarza i poetę, Rudyarda Kiplinga (1865 – 1936). Po raz pierwszy książka ukazywała się w latach 1893 – 1894 w Wielkiej Brytanii. Autorowi było dość łatwo ją napisać, ponieważ dobrze znał opisywane warunki panujące w Indiach, gdzie toczy się cała akcja utworu. Kipling urodził się w Bombaju, co pomogło mu w realistycznym przedstawieniu miejsc. Utwór składa się z siedmiu rozdziałów, które można traktować jak oddzielne opowiadania.
Po wydaniu książka nie od razu stała się popularna. Dopiero z czasem ludzie zaczęli doceniać jej pełne oblicze, które zachęcało coraz więcej czytelników do jej przeczytania. Z upływem czasu książka zdobyła wielką popularność, co zaowocowało wieloma adaptacjami. Wśród nich warto wymienić film „Mowgli: Legenda dżungli” z 2018 roku, który jest oparty na motywach książki, choć nie do końca z nią zgodny.
Fabuła książki
Tekst opowiada o losach młodego Mowgliego, który ucieka z rodzinnej wioski i rozpoczyna życie wraz z dzikimi zwierzętami w dżungli. Co ciekawe, bardzo dobrze się z nimi komunikuje, choć nie zawsze rozumie, co chcą mu powiedzieć. Przeżywa z nimi wiele szalonych i niebezpiecznych przygód.
Charakterystyka bohaterów
Mowgli – główny bohater utworu, został porzucony przez swojego ojca, drwala. Od najmłodszych lat wychowywał się wśród wilków, które go nie pożarły, a wręcz przeciwnie, przyjęły go do swojej rodziny. Taki sam stosunek miał Mowgli do nich. Towarzyszyła mu pantera Bagheera, która uratowała go przed złym tygrysem Shere Khanem. Mowgli dla każdego starał się być miły i odnosić się z szacunkiem. Podczas pobytu w dżungli nauczył się języka zwierząt i praw, które tam obowiązują. Mimo to został przegoniony ze stada wilków i musiał powrócić do wioski ludzi, gdzie nie umiał się dostosować do panujących zasad, przez co został uznany za niereformowalnego i wyrzucony. Mowgli zawsze kierował się swoim umysłem, był odważny, wytrwały i ciekawski.
Baloo – wielki miś, który spotyka Mowgliego. Jego postawa i zachowanie sprawiają, że jest postacią komiczną pełniącą rolę humorystyczną. Baloo zawsze troszczył się o chłopaka, pilnował go i uczył podstawowych rzeczy p
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Rozprawka
Człowiek – najsłabsze ze zwierząt?
Nie przystoi, powiadają, dzielnemu łowcy uganiać się za człowiekiem, który jest najsłabszym ze stworzeń i nie posiada naturalnych narządów obrony.
Rudyard Kipling, „Księga dżungli”
Przedstawione w historii o Mowglim zwierzęta uważają, że najsłabszym ze stworzeń jest człowiek. Opinia ta zgadza się z greckim mitem o Epimeteuszu i Prometeuszu. Mit ten opowiada o tym, jak bogowie tuż przed stworzeniem polecili braciom obdarzenie zwierząt odpowiednimi zdolnościami. Epimeteusz wykonał zadanie w ten sposób, że każda istota otrzymała jedną cechę pozwalającą jej przetrwać w środowisku. Zapomniał jednak o człowieku, dla którego nie starczyło już żadnej umiejętności.
Wynika z tego, że człowiek rzeczywiście jest najsłabszym ze stworzeń: sam nie byłby w stanie przeżyć pośród zwierząt. Ale ta historia ma też dalszy ciąg – Prometeusz wykrada bogom ogień i techniczne umiejętności, które rekompensują słabość ludzkiej natury. Ta mityczna opowieść, chociaż sama w sobie wydaje się mało prawdopodobna, zdradza pewną prawdę o ludziach.
Człowiek, chociaż fizycznymi zdolnościami nie dorównuje wielu zwierzętom, wyróżnia się spośród nich pewną umiejętnością – bardzo dobrze rozwiniętą zdolnością do myślenia, analizy i interpretacji faktów oraz wytwarzania narzędzi. Warto skupić się również na ludzkich uczuciach, na zdolności do przeżywania rzeczywistości na wielu poziomach. Człowiek często wykazuje niezwykłą siłę woli, ale czasami potrafi przegrać z pokusami, mimo świadomości zagrożenia, jakie ze sobą niosą.
Za tezą wyrażoną w opowieści o Prometeuszu przemawiają ustalenia współczesnej nauki. Według artykułu na stronie cordis.europa.eu, metody obrabiania kamiennych narzędzi wymagające dużej delikatności oraz zręczności pojawiły się co najmniej 75 000 lat temu. Do wypracowanych przez człowieka technik wytwarzania narzędzi należy specyficzna obróbka kamienia, polegająca na obłupywaniu (poprzez dociskanie kościanego ostrza) krawędzi narzędzia, które zostało wcześniej ukształtowane za pomocą uderzeń młotkiem. Metoda ta była stosowana w jaskini Blombos w Afryce Południowej w środkowym paleolicie. Ludzie, wykorzystując narzędzia, mogli polować i bronić się przed drapieżnikami, zyskując nad nimi przewagę.
Dzięki umysłowym zdolnościom, między innymi umiejętności zaawansowanej komunikacji, już ludzie prehistoryczni potrafili wspólnie upolować o wiele silniejsze od siebie zwierzęta. Wykorzystywanie narzędzi i zastawianie pułapek, naganianie zwierzyny wskazuje na przewagę, jaką uzyskuje człowiek dzięki inteligencji.
Według mnie jednak siła to nie tylko fizyczna umiejętność walki z zagrożeniem, w której wiele zwierząt osiąga prawdziwe mistrzostwo, czy umysłowe atuty wykorzystywane przez człowieka do zdobycia dominacji w przyrodzie. Siła to również zdolność przezwyciężania własnych niechęci i słabości. Wróćmy do „Księgi dżungli”. Zawarte w niej opowiadania nie wystawiają ludziom najlepszego świadectwa, ale są również wyjątki, takie jak Mowgli, chłopiec wychowany w dżungli przez dzikie zwierzęta. Spotkał się on z odrzuceniem zarówno ze strony części zwierząt, jak i żyjących we wiosce ludzi, ale potrafił zachować godność.
Innym przykładem człowieka dobrego i silnego w tej książce jest mały Toomai, dziecko, któremu udało się zobaczyć legendarny taniec słoni, co było praktycznie nie do osiągnięcia dla człowieka. Bohater był chłopcem niezwykle odważnym, pewnego razu podczas łowów na słonie wbiegł między zwierzęta, by podać poganiaczowi powróz.
Dobrym przykładem człowieka silnego w niefizycznym znaczeniu jest Santiago z książki Ernesta Hemingway’a „Stary człowiek i morze”. Rybak mimo bólu i zmęczenia walczy z potężną rybą – marlinem. Ostatecznie wygrywają zwierzęta – złowiony marlin zostaje zjedzony przez rekiny, więc na pewnym poziomie przyroda odnosi zwycięstwo. Ale historia ujawnia zupełnie inny wymiar siły starego człowieka.
O tym, do czego zdolny jest człowiek w trudnych chwilach, które są sprawdzianem jego siły, pisał również Władysław Broniewski w wierszu „List z więzienia”:
„To nic, córeczko, nic, że ciężko
za ciosem spada cios:
ja jestem z tych, co zimne męstwo
ciskają w twardy los.
[…]
Bądź zdrowa, miła, bądź szczęśliwa,
mnie musi starczyć sił,
bo dziś Pielgrzymów jam rówieśnik,
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Recenzja książki
Księga Dżungli – Rudyard Kipling: Recenzja
Wprowadzenie
Na przestrzeni lat 1893-1894, Rudyard Kipling, angielski pisarz i laureat Nagrody Nobla, wydał zbiór opowiadań pod tytułem „Księga Dżungli”. Pierwsze trzy rozdziały dotyczą znanego chyba na całym świecie chłopca imieniem Mowgli (lub Mauli, co oznacza „Żabka”), którego przygody znamy z licznych adaptacji filmowych i animowanych. Muszę przyznać, że disneyowska wersja „Księgi Dżungli” towarzyszyła mi przez sporą część dzieciństwa, lądując na piedestale moich ulubionych bajek. Historia nieszablonowa, pełna pięknych kadrów i wzruszających scen, opowiadająca o odważnym, aczkolwiek pokornym chłopcu żyjącym pośród dzikich zwierząt, z pewnością wyróżnia się na tle innych bajek.
Pierwsze wrażenia
Kiedy tylko pojawiała się któraś z adaptacji, bądź któraś z kontynuacji, natychmiast zasiadałam do oglądania. Dopiero kilka lat temu sięgnęłam po książkę, która – jeśli mam być szczera – trochę mnie zawiodła i obdarła magię tejże opowieści. Za sprawą obrazów, przez lata miałam utarty pewien ogląd tej historii, dlatego wersja autorska „Księgi Dżungli” nie przemówiła do mnie. Tak naprawdę ciężko mi ocenić tę książkę jako całość, wydaje się być bardzo nierówna. Podczas gdy przygody Mowgliego są przystępne, zabawne i spójne, pozostałe opowiadania często mnie nużyły, jest w nich też sporo okrucieństwa. To oczywiście moja subiektywna ocena. Doceniam natomiast fakt, że spoglądamy na świat oczyma zwierząt.
Prawa dżungli
Zacznę od pozytywów, czyli od tego, co według mnie w książce jest najlepsze. Prawa dżungli – kodeks honorowy, które stworzyły zwierzęta, w opozycji do praw ludzkich. Mogłoby się wydawać, że dzikimi zwierzętami rządzą pierwotne, niepohamowane instynkty, którymi bezmyślnie się posługują. Rudyard Kipling zastosował w swych opowiadaniach antropomorfizację zwierząt, przez co wydały się być bardziej ludzkie niż – ku ironii – człowiek.
Człowiek kontra zwierzęta
Ludzie z butnością wkraczają do dżungli, dzierżąc strzelby i zabijają dla sportu, dla sławy, albo po prostu bez powodu. Rabują potomstwo, niszczą domostwa, pozostawiają po sobie odpady, zawłaszczając kawałek po kawałku dżunglę. To człowiek jest tu dziką bestią, pełną okrucieństwa i żądzy mordu. Zwierzęta w opowiadaniach postępują inaczej. Starają się nie wchodzić na tereny ludzkie i przede wszystkim nie zabijać ludzi, gdyż ściąga to wyłącznie kłopoty. Polują tylko po to, aby jeść, nigdy z innych powodów. Kiedy walczą pomiędzy sobą o terytorium, zawsze musi to być walka uczciwa i honorowa. Nie atakują szczeniąt, nie zabijają słabszych, nie obcują z ludem małp, gdyż one (podobnie jak człowiek) łamią odwieczne prawa dżungli.
Nauka dla dzieci i dorosłych
Mowgli uczy się tych zasad od najmłodszych lat, a także obyczajów panujących w Gromadzie wilków. Jego przewodnicy wpajają mu szacunek i pokorę do dżungli i znajdujących się w niej zwierząt. Uważam, że jest to dobra nauka dla dzieci, a także dla dorosłych, aby zawsze respektować czyjeś prawa, szanować naturę oraz każdą żywą istot�
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Bohaterowie
Postacie z „Księgi Dżungli”
Mowgli
Mowgli – jego imię oznacza „żaba”. Jest to wesoły chłopiec, który został przygarnięty przez Matkę Wilczycę. Zaprzyjaźnił się z niedźwiedziem Baloo i czarną panterą Bagheerą, którzy uczyli go Praw Dżungli. Kiedy pojawił się w jaskini wilków, był małym chłopcem z dołeczkami i pulchną buzią. Wyrósł na silnego i zwinnego chłopca. Jego największym wrogiem jest tygrys Shere Khan, który napadł na obóz drwali i chciał go zabić. Ma dobre serce, chętnie pomaga przyjaciołom. Niestety, czuje się obcy i samotny zarówno w wiosce ludzi, jak i w swoim plemieniu. Pomimo wychowania przez zwierzęta zachował ludzką empatię i wrażliwość.
Baloo
Baloo – jest to stary, powolny niedźwiedź. To bohater drugoplanowy. Wychowywał Mowgliego i uczył go Praw Dżungli. Baloo żywił się tylko roślinami. Miał zezwolenie na uczestnictwo w Wiecach Gromady, uczył młode szczenięta Praw Dżungli. Baloo kocha Mowgliego, jest jego przyjacielem. Kiedy dowiedział się, że chłopiec został porwany przez małpy, szybko wyruszył mu na ratunek.
Bagheera
Bagheera – postać drugoplanowa, czarna pantera, piękna i szlachetna, opiekuje się Mowglim i wychowuje go. Bagheera urodziła się wśród ludzi, w Udajpurze, gdzie zmarła jej matka. Zapłaciła okup w postaci byka za przyjęcie Mowgliego do Gromady. O panterze: „Każdy znał Bagheerę i nikt nie miał ochoty włazić jej w drogę: była, bowiem przebiegła jak Tabaqui, odważna jak dziki bawół, a bezwzględna jak słoń zraniony.” Bagheera kochała Mowgliego i opiekowała się nim. Kiedy dowiedziała się o jego porwaniu, bez zastanowienia ruszyła na ratunek. Kazała Mowgliemu udać się do wioski ludzi i pozyskać od nich ogień, którego bał się Shere Khan.
Matka Wilczyca
Matka Wilczyca – wilcza matka, która przygarnęła Mowgliego, gdy ten był malutki. Jest to postać drugoplanowa. Zaprowadziła ludzkie szczenię na Wiec Gromady, gdzie odbyło się głosowanie. Nazwała chłopca Mowgli, co oznaczało: „żaba”. Kochała go jak własnego syna, opiekowała się nim, troszczyła się o niego i go wykarmiła. Nazywano ją również Diablicą.
Ojciec Wilk
Ojciec Wilk – postać drugoplanowa, przybrany ojciec Mowgliego. Opiekował się chłopcem razem z Matką Wilczycą. Traktował go jak własnego syna.
Shere Khan
Shere Khan – niebezpieczny tygrys, który zaatakował obóz drwali i chciał zabić małego Mowgliego. Jest największym wrogiem chłopca. Jest postacią drugoplanową. Nazywano go również Lungrim–Kuternogą, gdyż od urodzenia kulał na jedną łapę. Z powodu niepełnosprawności nogi polował wyłącznie na bydło. Ostatecznie został pokonany przez Mowgliego, który ściągnął z niego skórę.
Szary Brat
Szary Brat – postać epizodyczna, pojawiająca się w trzecim rozdziale „Księgi Dżungli”. Szary Brat jest synem Matki Wilczycy (Diablicy) i Ojca Wilka, jest też przybranym bratem Mowgliego. Kocha swojego ludzkiego brata, pomaga mu pokonać Shere Khana.
Tabaqui
Tabaqui – postać epizodyczna, pojawiająca się w pierwszym rozdziale. Przybywa do wilczej jaskini, aby powiadomić o nadchodzącym Shere Khanie. Szakal znany jest ze swoich psot. Jest też dużym lizusem. Wśród zwierząt znany jest ze swych częstych ataków szału. Biega wówczas po dżungli i wszystkich kąsa, nawet tygrys wówczas przed nim ucieka. Zwierzęta nazywają to szałem, a my wścieklizną.
Kaa
Kaa – bohater epizodyczny, występujący w trzecim rozdziale. Jest to stary pyton, który swoim spojrzeniem potrafił zahipnotyzować małpy, które porwały Mowgliego. Jest ba
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Streszczenie
Księga dżungli – Opowieść o Mowglim
„Księga dżungli” autorstwa noblisty Rudyarda Kiplinga składa się z siedmiu części. Wszystkie rozgrywają się w Indiach, które były brytyjską kolonią, w XIX wieku. Trzy pierwsze części opowiadają historię Mowgliego, chłopca, który wychował się w dziczy. Jego opiekunami była wilcza rodzina. Chłopiec najlepiej czuł się wśród zwierząt. Kiedy trafił do osiedli ludzkich, odczuwał smutek i pragnienie powrotu do ukochanego lasu.
Rywalizacja z Shere Khanem
Rywalem Mowgliego w dżungli był kulawy tygrys Shere Khan, który wykorzystywał każdą okazję, aby oczernić chłopca wśród innych zwierząt. Tygrys zwyciężył – kiedy stary wilk Akela oddał władzę w wilczym stadzie, chłopiec jest zmuszony porzucić życie wśród zwierząt i rozpocząć życie wśród ludzi. Tu jednak nie zaznał szczęścia. Kiedy zabił tygrysa, wieśniacy wymogli na Mowglim, aby wrócił do dżungli. To jego prawdziwy dom, mówił przecież językiem zwierząt, miał przyjaciół w lesie. Mowgli otrzymał nawet propozycję, aby kierować wilczym stadem. Nie chciał tego, wybrał życie samotnego myśliwego w dżungli.
Bohaterowie Księgi dżungli
Bohaterowie trzech pierwszych części książki zachowują się jak ludzie. Walczą o władzę, kochają się, odczuwają radość i smutek. W dżungli są bardzo jasne prawa obowiązujące zwierzęta. Jednym z nich jest zakaz atakowania ludzi, bo może to przynieść opłakane konsekwencje. O tym, dlaczego tak jest, piszę na koniec wypracowania.
Biała foka – Czwarta część książki
Czwarta część książki pt. „Biała foka” jest niezwykle smutna. To historia tytułowego zwierzęcia o imieniu Kotik, które jest świadkiem krwawych polowań ludzi na foki. Tylko fakt, że skóra Kotika ma nietypową barwę, pozwala mu ujść z życiem. Obraz mordowania przyjaciół drewnianymi pałkami został na zawsze w głowie bohatera. Kotik chce znaleźć bezpieczne miejsce do życia, w którym nie ma ludzi. Poszukuje więc bezludnej wyspy. Dociera aż pod sam równik, ale w końcu wraca w rodzinne strony, aby opowiedzieć innym zwierzętom o tym wspaniałym lądzie. Wkrótce foki wyruszają z Kotikiem w kierunku bezpiecznego dla nich miejsca, w którym oczywiście nie ma tych okropnych ludzi.
Rikki-Tikki-Tavi – Piąta część książki
Piąty fragment książki opowiada o Rikki-Tikki-Tavim. To opowieść o manguście, czyli zwierzątku, które potrafi walczyć z wężami. Bohater ma pecha – ucierpiał w powodzi, traci przytomność, trafia do siedlisk ludzkich. Rikki-Tikki-Tavim opiekuje się pewien chłopiec i jego rodzina. Mangusta, gdy wydobrzała, zwiedza ogród ludzi. Dowiaduje się, że mieszkają w nim groźne węże, które planują zabić domowników. Dzięki czujności mangusty plany gadów nie zostały zrealizowane. W ten sposób bohater znajduje uznanie w oczach ludzi i zostaje u nich na zawsze. Wed�
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Streszczenie szczegółowe
Przedmowa
We wstępie autor książki w humorystyczny sposób dziękuje osobom, które przyczyniły się do napisania przez niego tej lektury. Byli to między innymi:
• Bahadur Shah – słoń juczny. W indyjskiej księdze rejestracyjnej nosił numer 174. Autor dziękuje też jego siostrze – Pudmini. To właśnie dzięki nim autor poznał historię Toomaia, czyli Druha Słoni. Poznał też dużo szczegółów, które zawarte były w opowieści, noszącej tytuł „Słudzy Jej Królewskiej Mości”.
• Ludzie, którzy chcieli pozostać anonimowi, w szczególności pewien hinduski kapłan. To on scharakteryzował stan kapłański i zrobił to w sposób nieco zgryźliwy.
• Shahi – wąż, który na jarmarkach wykonuje swój taniec. Robi to w takt melodii, którą wygrywa zaklinacz. Autor dziękuje mu za dostarczenie wiadomości o ludziach, zwyczajach itd.
• Badacz, który zajmuje się życiem gadów i płazów. Autor dziękuje mu za szczegóły wykorzystane w powiastce „Rikki-Tikki-Tavi”.
• Mysikrólik Limeryszyn – autor dziękuje mu za opowieści o białej foce.
Bracia Mowgliego
Na wzgórzach Seeonee mieszkała wilcza rodzina: Ojciec Wilk, Matka Wilczyca i ich szczenięta. Jednego wieczoru przed jamą, którą zamieszkiwały, pojawił się cień i słychać było głos szakala Tabqu, który prosił o jedzenie. Ojciec Wilk niechętnie wpuścił go do jamy, a ten szybko znalazł kość antylopy do ogryzienia. Ojciec Wilk był sceptyczny, gdyż wiedział, że szakalom nie należy ufać. Tabqu poinformował ich, że w okolicy będzie grasował tygrys Shere Khan. Ryk tygrysa dobiegał z doliny, gdzie polował na drwali, aż w końcu wskoczył do ogniska i poparzył sobie łapy. Wkrótce Ojciec Wilk zauważył małe, nagie dziecko – „ludzkie szczenię” – przedzierające się przez krzaki. Wilki wzięły go do jamy, a Matka Wilczyca rozczulała się nad nim. Wkrótce pod jamę przybiegł Shere Khan, żądając oddania dziecka, ale wilcza rodzina postanowiła się nim zaopiekować i nadała mu imię Mowgli.
Po około dziesięciu latach Mowgli wciąż był dzieckiem, podczas gdy wilcze szczenięta stały się dorosłymi wilkami. Przestrzegał Prawa Dżungli i uczył się go. Shere Khan buntował młodsze wilki przeciwko ich przywódcy i Mowgliemu. Mowgli ukradł ogień od ludzi i poparzył nim tygrysa, po czym pożegnał się z wilkami i udał się do ludzkiej wioski.
Łowy Węża Kaa
Opowieść ta dzieje się jeszcze zanim Mowgli poparzył Shere Khana. Niedźwiedź Baloo nauczył Mowgliego zaklęcia, które miało ułatwić mu poruszanie się w dżungli. Kiedy Mowgliemu coś szło źle, Baloo dawał mu klapsy, które były bolesne dla delikatnej skóry chłopca. Pewnego razu, gdy Baloo go uderzył, Mowgli poszedł na wagary i zapoznał się z plemieniem małp, mając zamiar zostać ich przywódcą. Baloo twierdził, że znajomość z małpami to hańba. Małpy porwały Mowgliego, ale ten użył zaklęcia, aby poprosić ptaka o pomoc. Małpy wtrąciły go do miejsca z jadowitymi żmijami, ale Mowgli został uratowany dzięki swoim przyjaciołom i w
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Plan wydarzeń
Bracia Mowgliego
• Shere Khan zmienia obszar swoich łowów.
• Mowgli zostaje przygarnięty przez wilczą rodzinę.
• Mowgli zostaje przyjęty do stada.
• Baloo i Bagheera zostają przyjaciółmi Mowgliego.
Łowy Węża Kaa
• Mowgli zostaje porwany przez małpy.
• Przyjaciele chłopca rozpaczają po jego porwaniu.
• Z pomocą przychodzi wąż Kaa.
• Kaa hipnotyzuje małpy.
• Małpy przegrywają bitwę.
Tygrys! Tygrys!
• Mowgli dołącza do ludzi.
• Mowgli zostaje pastuszkiem.
• Mowgli w sprytny sposób planuje zabójstwo tygrysa.
• Shere Khan umiera.
• Mowgli zostaje wygnany z ludzkiej wioski.
Biała Foka
• Foki przybywają do Siewierowostocznej.
• Przyjście na świat Kotika.
• Część fok zostaje zabita przez ludzi.
• Kotik poszukuje wyspy bez ludzi.
• Krowy morskie wskazu
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Charakterystyka bohaterów
„Księga dżungli” – Rudyard Kipling – Charakterystyka bohaterów
Mowgli
Mowgli jest głównym bohaterem książki. Jest synem drwali, których zaatakował tygrys Shere Khan. Wychowany przez wilki, Mowgli to wesoły i ciekawski chłopiec. Wykazuje się odwagą, mądrością i dużym szacunkiem do innych.
Matka Wilczyca
Matka Wilczyca opiekowała się Mowglim. Kochała go nad życie i była gotowa poświęcić swoje życie, aby go chronić.
Ojciec Wilk
Ojciec Wilk traktował Mowgliego jak własnego syna, nie przeszkadzała mu jego inność. Był lojalny i opiekuńczy.
Bagheera
Bagheera, czarna i piękna pantera, była opiekunką i przyjaciółką Mowgliego. Na Gromadzkim Wiecu Wilków złożyła za niego okup. Urodziła się wśród ludzi, ale uciekła do dżungli. Była doświadczona i rozsądna.
Kaa
Kaa to wąż pyton, który umie hipnotyzować swoje ofiary. Dzięki tej umiejętności wygrał bitwę z małpami i uratował Mowgliego. Był stary, doświadczony i pewny siebie.
Baloo
Baloo, stary niedźwiedź, był nauczycielem Mowgliego. Nauczył go magicznego zaklęcia i Prawa Dżungli. Uczył również młode wilczki. Był sur
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Najważniejsze informacje
„Księga dżungli” – Rudyard Kipling – Najważniejsze informacje
Autor książki
Rudyard Kipling
Tytuł książki
„Księga dżungli”
Rodzaj powieści
Powieść przygodowa z elementami charakterystycznymi dla baśni
Bohaterowie
• Mowgli – chłopiec, który został przygarnięty przez wilki
• Pantera Bagheera – przyjaciółka Mowgliego
• Niedźwiedź Baloo – przyjaciel Mowgliego
• Kaa – pyton, umie hipnotyzować
• Akela – przywódca wilków
• Shere Khan – tygrys zabity przez Mowgliego
• Szakal Tabqu – szakal
• Kotik – foka, mająca białe futro
• Łowca Morski – tata Kotika
• Rikki-Tikki-Tavi – mangusta
• Kala Nag – słoń w służbie rządowi Indyjskiemu
• Duży Toomai – poganiacz słoni
• Mały Toomai – syn Dużego Toomaia
Plan wydarzeń
Bracia Mowgliego
• Shere Khan zmienia obszar swoich łowów
• Mowgli zostaje przygarnięty przez rodzinę wilków
• Mowgli zostaje przyjęty do stada wilków
Łowy Węża Kaa
• Mowgli zostaje porwany przez małpy
• Wąż Kaa pomaga Mowgliemu
• Wąż Kaa
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Opracowanie
„Księga Dżungli”
Autor: Rudyard Kipling
Czas akcji
XIX wiek
Miejsce akcji
Indie, Wybrzeże Morza Północnego
Bohaterowie
• Mowgli
• Baloo
• Bagheera
• Matka Wilczyca
• Ojciec Wilk
• Akela
• Shere Khan
• Messua
• Szary Brat
• Nag
• Nagaina
• Rikki-Tikki-Tavi
• Małpy
• Tabaqui
• Haithi
• Chil
• Darzee
• Teodor
• Kaa
• Kotik
• Kala Nag
• Karait
• Rama
• Ikki
• Mang
• Buldeo
• Mały Toomai
• Duży Toomai
Gatunek
Powieść przygodowa, ale rozdziały mogą stanowić osobne opowiadania
Bracia Mowgliego
W małej wiosce w Indiach urodził się Mowgli, który cudem uciekł Shere Khanowi. Chłopiec dotarł do rodziny wilków i z nimi zamieszkał. Na Wiecu Gromadzkim dwa zwierzęta spoza Gromady się nim opowiedziały: Baloo i Bagheera. Po dziesięciu latach Akela, przywódca stada, został zdetronizowany. W tej sytuacji Mowgli udał się do wioski ludzi po ogień, aby przygotować się do walki z Shere Khanem. Chłopiec przepędził tygrysa i poprzysiągł sobie, że go zabije.
Tygrys, Tygrys!
Po stoczonej walce z Shere Khanem Mowgli uciekł do wioski. Nie mógł się przystosować do życia wśród ludzi. Kiedy dowiedział się o powrocie tygrysa, zastosował sprytny plan. W końcu udało mu się zabić Shere Khana. Gdy wrócił do wioski, myśliwy chciał mu odebrać skórę. Akela go obronił, ale chłopiec nie mógł
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Czas i miejsce akcji
Czas i Miejsce Akcji w „Księdze Dżungli”
Czas Akcji
Autor opowiadania „Księga Dżungli”, Rudyard Kipling, żył na przełomie XIX i XX wieku, w latach 1865 – 1936. Jego opowiadania powstawały w nurcie wiktorianizmu. Sam autor urodził się w Indiach, w Bombaju, już od małego obserwował, badał i słyszał wiele opowieści o indyjskiej naturze. Fascynował się nią, dlatego możemy przypuszczać, że napisał siedem opowiadań o historii zwierząt w Indiach. W 1894 roku wydał „Księgę Dżungli”, którą pisał przez dwa lata. Pisząc, nie przebywał w Indiach, lecz w Vermoncie. Ten czas jest związany ze współczesnym czasem jego życia oraz z przeżyciami, jakie doznał podczas obserwacji natury Indii.
Miejsce Akcji
Wydarzenia w opowiadaniu rozgrywają się głównie w dzikiej, niebezpiecznej dżungli i opisują ciężkie dorastanie Mowgliego, a następnie jego niezwykle ciekawe losy. Czasami akcja opowiadania przenosi się do wioski ludzkiej, gdzie ludność nauczyła go mówić i odkryła, że jest zaginionym dziecki
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Problematyka
Kontrast Światów w „Księdze Dżungli”
Dwa Światy Mowgliego
Książka pt.: „Księga Dżungli” napisana przez Josepha Rudyarda Kiplinga doskonale pokazuje dwa światy, w których żyje Mowgli. Problemem utworu jest właśnie ta dwustronność życia głównego bohatera. Mowgli od małego jest wychowywany w dżungli, wśród zwierząt, które mają swoje określone zasady i ściśle się ich trzymają. Nie łamią tych zasad. Są to między innymi takie zasady, jak:
1. Zakaz atakowania ludzi, ponieważ ludzie są bezbronnymi zwierzętami.
2. Polować należy, kiedy zajdzie taka potrzeba, a nie dla przyjemności.
3. Zabrania się zadawania ze zwierzętami, które nie szanują praw dżungli.
4. Wilki są wolnymi zwierzętami i mają się słuchać tylko i wyłącznie naczelnika gromady.
Mowgli od samego początku stosuje się do tych zasad, przez co wszystkie zwierzęta go lubią i szanują. Pomimo że różni się od innych, jest traktowany tak samo, nie jest wytykany ani obgadywany. Wszyscy traktują go jak członka rodziny, a co więcej, uczą go zachowań i języka, jakim się posługują. Jedynym wrogiem Mowgliego jest tygrys Shere
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Geneza utworu i gatunek
„Księga Dżungli” – Joseph Rudyard Kipling
Wstęp
„Księga Dżungli” to powieść przygodowa autorstwa Josepha Rudyarda Kiplinga, składająca się z rozdziałów, które mogą również funkcjonować jako osobne opowiadania. Publikowana w latach 1893-1894 w gazetach, książka należy do gatunku literackiego zwanego epiką.
Geneza Utworu
Kipling napisał „Księgę Dżungli” pod wpływem własnych doświadczeń. Autor, podobnie jak bohater jego powieści, Mowgli, spędził dzieciństwo w Indiach, a następnie powrócił tam na ponad sześć lat. Inspiracją do napisania utworu były również opowieści, które słyszał od mieszkańców tamtej okolicy.
Bohaterowie i Przesłanie
Zwierzęcy bohaterowie „Księgi Dżungli” zostali przedstawieni z cechami ludzkimi. Są opiekuńczy, przyjaźni oraz o
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Streszczenie krótkie
Historia Mowgliego
W jaskini wilków pojawia się chłopczyk, który był bez ubrania, uciekając przed tygrysem. Mama wilków, która wychowała swoje potomstwo, przygarnia chłopca. Ojciec wilk chroni chłopca przed tygrysem Shere Khanem. Wilczyca nadaje chłopcu imię Mowgli. Wilki mają obowiązek przedstawić potomstwo na wiecu Gromady, więc zabierają ze sobą Mowgliego. Chłopiec zostaje przyjęty przez starego wilka Akelę. Kiedy Mowgli dorasta, Shere Khan coraz bardziej go nie lubi. Chłopcu pomagają szakal oraz młode wilki.
Przyjaciele Mowgliego
Pantera Bagheera, przyjaciółka chłopca, poleca mu, aby zatrzymał tygrysa i wilki przed niebezpieczeństwem. Mowgli posłuchał pantery i odniósł zwycięstwo nad nieposłusznymi tygrysami i wilkami. Postanawia, że wilki mają zostawić w spokoju starego wilka Akelę. Decyduje, że musi opuścić dżunglę, ale nie zapomni o rodzinie, która go wiele nauczyła. Niedźwiedź Baloo uczył go praw dżungli oraz rozmawiania innymi językami zwierząt. Pantera Bagheera sprawdzała jego naukę.
Porwanie przez małpy
Mo