O psie, który jeździł koleją

„O psie, który jeździł koleją” – Roman Pisarski

Autor i Gatunek

Autorem opowiadania pod tytułem „O psie, który jeździł koleją” jest Roman Pisarski. Opowiadanie należy do gatunku epiki i jest oparte na prawdziwej historii. Akcja dzieje się we Włoszech, na różnych stacjach kolejowych, a szczególnie w Marittimie. Autor pisał o czasach mu współczesnych, czyli mniej więcej latach 60. XX wieku.

O Autorze

Roman Pisarski urodził się 23 marca 1912 roku, a zmarł 10 lipca 1969 roku. Oprócz opowiadania „O psie, który jeździł koleją”, napisał również kilka wierszy, na przykład „Śmieszne historie”, „Rozmowa z lalkami”, „Port i morze”, a także powieść „Wakacje w zoo” oraz wiele innych dzieł.

Bohaterowie

Lampo – tytułowy, niezwykle mądry oraz słynny pies.

Zawiadowca – to on odnalazł Lampo i się nim opiekował.

Dzieci zawiadowcy – świetni towarzysze zabaw razem z psem. Lampo nie przeżył przez małą Adele.

Morał

Opowiadanie pokazuje, że zwierzęta są pełne miłości i warto żyć z nimi w przyjaźni. Dzięki nim stajemy się szczęśliwsi, a gdy ich zabraknie, jest naprawdę żal. Uczy nas także, że warto zwracać uwagę na wszystkie intrygujące rzeczy, które się dzieją w naszym życiu.

Streszczenie

Cała akcja dzieje się we Włoszech. Pewnego dnia na stacji kolejowej zawiadowca zauważył, że z odjeżdżającego pociągu wyszedł pies. Pies od razu zaczął się łasić do ludzi. Gdy zawiadowca wrócił do swojego biura, pies drapał w drzwi, więc je uchylił. Pies wydawał się bardzo miły, miał wesołe oczy i jedno opadające ucho, podczas gdy drugie sterczało do góry. Zawiadowca postanowił zabrać psa do domu. W bufecie rozpoczęła się rozmowa o nim i padło pytanie, jak ma na imię. Ktoś zaproponował imię Lampo i każdemu się spodobało.

Zawiadowca wiedział, że nie wypada wziąć psa do pociągu, szczególnie jemu, więc będąc ciekawym, czy pies go zrozumie, kazał mu biec za pociągiem. Lampo jednak po kilku kilometrach zmęczył się. Kolejnego dnia Lampo znów czekał w biurze zawiadowcy. Z czasem pies stał się nieodłącznym towarzyszem zawiadowcy i jego rod

„O psie, który jeździł koleją” – Roman Pisarski

Przyjaźń i Miłość między Zwierzęciem a Człowiekiem

Książka napisana przez Romana Pisarskiego przedstawia piękną historię o przyjaźni i miłości między zwierzęciem a człowiekiem. Opowieść dotyczy psa o imieniu Lampo, który miał wiele niezwykłych przygód. Cała akcja dzieje się w mieście Marittima we Włoszech, na stacji kolejowej, która stała się schronieniem dla bezdomnego psa.

Lampo szybko stał się ulubieńcem kolejarza oraz innych pracowników stacji. Piesek był mądry, kochany, punktualny i dzielny. Często podróżował pociągiem po całym kraju, ale zawsze wiedział, jak wrócić do domu. W czasie swoich podróży przeżył wiele ciekawych przygód.

Przygody Lampo

Jedna z przygód Lampo zakończyła się wypadkiem, gdy został przyciśnięty drzwiami pociągu i złamał żebra oraz nogę. Zajęła się nim starsza pani, która zn

Niezwykła Historia Lampo – Psa Kolejarza

Pewnego upalnego dnia na stacji węzłowej Marittima w środkowych Włoszech rozpoczyna się niezwykła historia. Podczas odprawy pociągu z Turynu do Rzymu zawiadowca spostrzega psa wyskakującego z ostatniego wagonu pociągu. Pies od razu podbiega do zawiadowcy, zaczyna się łasić, po czym kieruje się do kamiennego zbiornika, by napić się wody. Zawiadowca obserwuje psa przez chwilę, po czym wraca do biura. Niespodziewanie w biurze pojawia się również to miłe kudłate psisko. Między zawiadowcą a psem nawiązuje się nić sympatii. Zawiadowca od dawna myślał o posiadaniu psa, więc postanawia go przygarnąć.

Nowy Przyjaciel

Zwierzak towarzyszy zawiadowcy przez cały dzień. Wieczorem oboje udają się do bufetu na podwieczorek. Wszyscy są pod wrażeniem mądrego psiaka, który jest bardzo delikatny i honorowy. Nowy przyjaciel nie ma jeszcze imienia. Jeden z kolejarzy wpada na pomysł, by nazwać psa Lampo. To imię przypada do gustu zawiadowcy, zresztą bardzo pasuje do psiaka z jasną pręgą na grzbiecie i świecącymi ślepiami.

Powrót do Domu

Przychodzi czas powrotu do domu. Zawiadowca mieszka w Piombino, dwadzieścia kilometrów od stacji w Marittima. Do domu zawsze wraca pociągiem osobowym, w którym jest surowy zakaz przewożenia zwierząt. Zawiadowca nie może złamać zakazu, więc postanawia, że pies będzie biegł tuż obok pociągu. Pociąg rusza, a mądry psina biegnie tuż obok. Po kilku kilometrach pies zaczyna się męczyć. Zmartwiony zawiadowca każe psu zostać, a ten posłusznie zatrzymuje się i siada na ścieżce.

Spotkanie w Marittima

Nazajutrz zawiadowca, wracając do Marittima, nie ma wielkiej nadziei na spotkanie swojego nowego przyjaciela. Ku jego zaskoczeniu, pies oczekuje na niego tuż obok biura. Od tej pory Lampo i zawiadowca spędzają cały czas razem, odprawiając pociągi. Wieczorem nadchodzi czas powrotu do domu. Tym razem zawiadowca postanawia złamać zakaz i ukrywając psa w wagonie, wraca z nim do Piombino. Rodzina zawiadowcy z chęcią przyjmuje psa do siebie. Niestety, zaraz po kolacji Lampo odjeżdża ostatnim pociągiem do Marittima.

Codzienne Podróże

W końcu Lampo wchodzi w nawyk, że co wieczór jeździ z zawiadowcą na kolację do Piombino, a później wraca do Marittimy. Wszyscy na stacji bardzo lubią Lampo. Pewnego dnia pies znika. Zawiadowca szuka go wszędzie, ale po Lampo nie ma śladu. Na drugi dzień na stację zajeżdża pociąg pośpieszny z Turynu, a z ostatniego wagonu wyskakuje Lampo. Elektromechanik Edwardo, który przyjechał tym pociągiem, wyjaśnia, że pies sam wybrał się w podróż.

Niezwykłe Podróże

Niezwykła podróż Lampo do Turynu rozniosła się po miasteczku. Na stacji pojawiali się ciekawscy, którzy chcieli poznać Lampo. Nikt nie spodziewał się, że pies znowu ucieknie. Tym razem zawiadowca nie denerwował się. Dzwoniąc po wszystkich stacjach, szukał swego przyjaciela, aż w końcu okazało się, że Lampo wybrał się do Rzymu.

Niezwykła Historia Lampo

Ta przepiękna historia rozpoczyna się na stacji węzłowej Marittima w środkowych Włoszech i wydarzyła się naprawdę. Pewnego upalnego dnia na tej stacji oczekiwano pociągu z Turynu do Rzymu. Wszyscy podróżni chowali się tego dnia przed słońcem w budynku. Tylko zawiadowca wychodził na zewnątrz, by wykonywać swoje codzienne obowiązki. Nie byłoby w tym dniu nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że z ostatniego wagonu pociągu tuż przed odjazdem wyskoczył pies. Pies ten od razu podbiegł do kierującego ruchem i zaczął się łasić. To kudłate psisko, przypominające wyglądem szpica, a może trochę owczarka, było bardzo miłe i mądre. Między tą dwójką od razu nawiązała się więź. Poza tym zawiadowca od dawna bardzo chciał mieć psa, więc postanowił, że zabierze go do swojego domu.

Imię dla Nowego Przyjaciela

Człowiek ten mieszkał dwadzieścia kilometrów od stacji Marittima w miejscowości Piombino, tuż przy małym kolejowym przystanku. Przed odjazdem do domu zawiadowca poszedł z psem do bufetu na podwieczorek. Wszyscy byli pod wrażeniem psa. Jeden z kolejarzy wpadł na pomysł, by nazwać psa Lampo. To imię bardzo spodobało się zawiadowcy i pasowało do tego zwierzęcia, które było żywe jak iskra i miało jasną pręgę na grzbiecie. W końcu przyszedł czas na powrót do Piombino. Aby zabrać psa do domu, zawiadowca musiałby złamać zakaz przewożenia zwierząt pociągami osobowymi. Niestety, jako kolejarz, nie mógł złamać tych zasad, więc postanowił, że pies będzie biegł tuż obok pociągu. Kiedy pociąg ruszył, zawiadowca dał znak Lampo. Plan był dobry, a pies biegł tuż obok pociągu niczym chart na wyścigach. Po kilku kilometrach pies się zmęczył, a zawiadowcy zrobiło się go żal, więc kazał psu zostać. Lampo posłuchał nowego właściciela i został.

Powrót na Stację

Nazajutrz zawiadowca, wracając do Marittima, nie miał wielkiej nadziei na spotkanie Lampo. Uważał, że pies mógł gdzieś zabłądzić lub ktoś inny mógł go przygarnąć. Jakie było zdziwienie zawiadowcy, gdy okazało się, że Lampo czeka na niego na stacji. Cały dzień spędzili razem, odprawiając pociągi. Wieczorem zawiadowca złamał zakaz i ukrywając psa w wagonie pociągu, zabrał go do domu. Dzieci zawiadowcy były szczęśliwe na widok ojca z psem. Lampo stał się częścią rodziny. Po kolacji pies chciał wyjść na dwór. Zawiadowca wybrał się z nim na spacer. Lampo od razu popędził w kierunku stacji i wskoczył do ostatniego odjeżdżającego tego dnia pociągu do Marittimy. Zawiadowca wołał psa, ale Lampo nie słuchał. Był bardzo rozczarowany zwierzęciem.

Rutyna Wieczornych Podróży

Kolejnego dnia okazało się, że pies całą noc czekał na zawiadowcę na stacji tuż przy jego biurze. Wkrótce weszło w zwyczaj, że pies wieczorami jeździ z zawiadowcą do Piombino na kolację, po czym wraca ostatnim pociągiem do Marittima. Pies nigdy nie spóźniał się na pociąg i nie chciał zostać w domu zawiadowcy. Lampo był ulubieńcem wszystkich pracowników stacji. Nie brakowało też chętnych, którzy chcieli kupić psa od zawiadowcy, ale ten nawet nie myślał o sprzedaży swego towarzysza.

Niezwykłe Podróże Lampo

Pewnego dnia pies przepadł bez śladu. Zawiadowca był zrozpaczony. Wszyscy szukali Lampo. Na drugi dzień wciąż psa nie było i nikt go nie widział. W końcu na stację zajechał pociąg pośpieszny z Turynu, a z pociągu wyskoczył nasz bohater. Okazało się, że pies wybrał się w podróż. Wieść o podróży Lampo do Turynu rozniosła się po miasteczku. Coraz więcej ciekawskich osób zjawiło się na stacji. Nikt nie spodziewał się, że psu może znów przyjść do głowy, by kolejny raz ruszyć w nieznane.

Rozgłos i Sława

Kiedy Lampo kolejny raz przepadł bez śladu, zawiadowca nie martwił się. Podszedł do telefonu i zaczął dzwonić po innych stacjach. Tym razem Lampo był w Rzymie. Wieści o niezwykłym psie podróżniku rozniosły się po całych Włoszech, a stacja w Marittima stała się sławna. Nikt nie był w stanie zabronić psu podróży. Kolejarze, którzy spotykali Lampo, zazwyczaj odsyłali go z powrotem do domu. Byli też tacy, jak kolejarz z Rapallo, który chciał go sobie przywłaszczyć. Jednak żadna siła nie była w stanie zatrzymać Lampo w obcym miejscu. Pies zawsze znajdował sposób na ucieczkę.

Wypadek Lampo

Podczas kolejnej podróży Lampo miał wypadek. Wskakując do pociągu, został przytrzaśnięty automatycznymi drzwiami. Jedna z pasażerek, która widziała biednego psa uwięzionego między drzwiami, zaczęła krzyczeć o pomoc, więc inny pasażer pociągnął za hamulec ręczny. Pociąg zatrzymał się. Drzwi otworzyły się, a Lampo upadł na tory i zsunął się z ogromnego nasypu. Biednego psiaka odnalazła wieśniaczka, która opatrzyła jego rany i zabrała go do swojego domu. Lampo miał złamane żebra i nogę. Na szczęście mąż wieśniaczki był owczarzem i potrafił nastawić złamane kości. Nasz główny bohater chorował bardzo długo. Dopiero po miesiącu zaczął chodzić,

Niezwykły Pies na Stacji Marittima

Pewnego dnia na stacji kolejowej w Marittima we Włoszech pojawia się niezwykły pies. Pies bardzo szybko zaprzyjaźnia się z zawiadowcą, który go przygarnia i nazywa Lampo. Lampo bardzo szybko staje się częścią rodziny zawiadowcy, która go uwielbia, a w szczególności dzieci. Lampo jest również ulubieńcem wszystkich pracowników stacji.

Lampo – Inteligentny Podróżnik

Bardzo szybko okazuje się, że Lampo to niezwykle inteligentny pies podróżnik. Lampo uwielbiał znikać zawiadowcy i wyruszać w podróże po całym kraju, wiedząc zawsze, do którego pociągu ma wsiąść i kiedy wysiąść. Niezwykłym psem zaczyna interesować się także redaktor gazety, który umieszcza artykuły o Lampo, dzięki czemu pies staje się sławny w całym kraju. Ludzie tłumnie odwiedzają stację kolejową w Marittima tylko po to, by zobaczyć Lampo. Na szczęście fascynacja ludzi psem jest chwilowa i lada moment życie na stacji wraca do normy.

Nagły Zniknięcie

Zawiadowca nie martwił się o Lampo podczas jego podróży, bo zawsze wiedział, co robić, gdy pies znikał. Jednak pewnego dnia Lampo przepadł bez śladu. Nikt nie wiedział, co się z nim stało. Zawiadowca miał jedynie przeczucie, że musiało się stać coś złego skoro pies nie wraca.

Wypadek i Opieka Wieśniaków

Zawiadowca nie mylił się, ponieważ Lampo uległ wypadkowi. Podczas wskakiwania do pociągu pies został

Znalezienie Lampo

Pewnego dnia na stacji kolejowej w Marttimie zawiadowca znajduje małego kundelka. Pies szybko zdobywa serce zawiadowcy, który postanawia go przygarnąć i nazywa Lampo.

Życie na stacji

Lampo spędza całe dni na stacji z zawiadowcą, a wieczorami wracają razem do domu. Pies staje się częścią rodziny, zyskując sympatię nie tylko zawiadowcy, ale także jego dzieci i innych pracowników stacji.

Nagłe zaginięcie

Pewnego dnia Lampo nagle znika. Rodzina zawiadowcy obawia się, że pies może już nigdy nie wrócić. Ich obawy potęguje długi czas nieobecności Lampo.

Powrót Lampo

Lampo wraca z samodzielnej podróży do Turynu, a potem do Rzymu. Jego niezwykłe podróże przynoszą mu popularność, a na stacji pojawia się dziennikarz, który wypytuje o psa. Lampo staje się sławny.

Kolejne podróże

Lampo kontynuu

Piękna opowieść o przyjaźni

Powieść Romana Pisarskiego pt. „O psie, który jeździł koleją” to niezwykle piękna opowieść o przyjaźni psa z człowiekiem, która jest głównym jej motywem. Pies Lampo staje się wiernym i lojalnym towarzyszem zawiadowcy, do którego zawsze wraca ze swych podróży. To postawa zawiadowcy, który okazuje psu życzliwość, łagodność i swoją miłość, sprawia, że pies jest w stosunku do niego lojalny i potrafi oddać własne życie w ofierze, by ratować córeczkę ukochanego pana.

Nauka o zwierzętach i człowieku

Powieść uczy nas, że zwierzęta nigdy nie są wrogo nastawione do ludzi. Boją się jedynie naszej reakcji na ich obecność. Kiedy spotykają się z dobrocią ze strony człowieka, pokazują, jak wielkie mają serce oraz jak bardzo potrafią odwdzięczyć się nam swoją miłością. Przy okazji powieść pokazuje, jak wiele uśmiechu i szczęścia wnoszą zwierzęta do naszego życia, które staje się z nimi bardziej radosne.

Wpływ Lampo na życie stacji

W powieści pojawienie się Lampo na stacji kolejowej w Marittima powoduje, że nie tylko zawiadowca jest szczęśliwszy, ale i jego rodzina. Stacja kolejowa zaczyna tętnić życiem. Pies skupia na sobie uwagę wielu ludzi i pozwala się im zaprzyjaźnić. Mimo przyjaźni łączącej Lamp

Lampo

Lampo był psem, a jednocześnie głównym bohaterem opowiadania dla dzieci pt. „O psie, który jeździł koleją”. Był bardzo mądrym, wytrwałym, odważnym, zdolnym oraz punktualnym kundelkiem. Psiak wyglądał bardzo sympatycznie i radośnie. Miał sterczące uszko i śliczne, rozradowane oczka. Na grzbiecie kundelka znajdowała się jasna pręga, która kształtem przypominała błyskawicę. Tym, co odróżniało go od innych pupili, była umiejętność podróżowania pociągami – Lampo zawsze wiedział kiedy, i do którego pociągu wsiąść. Pewnego dnia pies w taki właśnie sposób trafił na stację kolejową w Marittimie, gdzie zaprzyjaźnił się z zawiadowcą, a później z jego rodziną i przyjaciółmi. Lampo pomagał swojemu właścicielowi jak tylko mógł: pilnował jego gabinetu, pomagał mu i jego kolegom w naprawianiu torów. Piesek odprawiał również pociągi. Lampo zginął śmiercią tragiczną – został rozjechany przez pociąg, ponieważ uratował małą córeczkę kolejarza – Adele. Piesek został zapamiętany jako odważny bohater, a także wspaniały przyjaciel.

Zawiadowca

Zawiadowca był pracownikiem

O PSIE, KTÓRY JEŹDZIŁ KOLEJĄ – CZAS I MIEJSCE AKCJI

Na początek warto wspomnieć, iż autorem lektury „O psie, który jeździł koleją” jest Roman Pisarski, który wydał ją w 1967 roku. Jest to bardzo krótka lektura, która liczy około 40 stron. Omawiana jest ona zazwyczaj w czasach wychowania wczesnoszkolnego – klasy 1-3. Opisuje przygody bardzo mądrego i sprytnego psa Lampo. Opowieść ta jest pełna wzruszeń, a także skłania do refleksji. Dodam także, iż lektura ta oparta jest na prawdziwych wydarzeniach.

CZAS AKCJI

Akcja toczy się w czasach współczesnych autorowi lektury, czyli

Główny Bohater – Lampo

Lampo był kundelkiem wyglądającym trochę jak szpic, a trochę jak owczarek. Pojawił się pewnego dnia na stacji kolejowej w Marittimie i szybko zdobył serca zawiadowcy, jego rodziny, przyjaciół oraz całych Włoch. Był bardzo wytrwały i mądry. Jeśli sobie coś postanowił, to tego dokonywał. Jego największą zdolnością była umiejętność podróżowania pociągiem – znał cały rozkład jazdy i dzięki temu stał się popularny w całych Włoszech. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie, gdy zginął pod kołami pociągu, ratując małą Adele, córkę zawiadowcy.

Zawiadowca

Zawiadowca był pracownikiem stacji kolejowej w Marittimie. Dzięki swojej pracy zaprzyjaźnił się z Lampo. Miał żonę i trójkę dzieci, którzy również bardzo związali się z Lampo. Był dobry, odpowiedzialny i uczciwy. Dobrze wykonywał swoje obowiązki i miał wielu znajomych oraz przyjaciół. Nie zależało mu na sławie ani na pieniądzach. Chętnie udzielał wywiadów na temat Lampo, lecz nigdy nie zgodził się na sprzedaż psa, mówiąc, że przyjaciół się nie sprzedaje. Jednak musiał odesł

O psie, który jeździł koleją

Utwór Romana Pisarskiego pt. „O psie, który jeździł koleją” jest opowiadaniem należącym do rodzaju literackiego, jakim jest epika. Akcja opowiadania dzieje się we Włoszech, a jej głównym miejscem jest stacja kolejowa w Marittimie. Opowiadanie to zostało oparte na faktach i jest znane do dziś. To piękna historia przyjaźni i więzi rodzącej się między człowiekiem a niezwykle inteligentnym i bohaterskim psem o imieniu Lampo, który oddaje życie, ratując malutką Adele. To właśnie ta niezwykła historia oddanego i lojalnego psa była inspiracją do napisania książki przez Romana Pisarskiego.

Czas i Miejsce Akcji

Akcja toczy się w czasach współczesnych autorowi lektury, czyli w latach 60. XX wieku. Opowieść przedstawia rok z życia dzielnego psa Lampo. Główne wydarzenia mają miejsce na stacji kolejowej w Marittimie oraz w mieście Piombino, gdzie mieszka zawiadowca i jego rodzina. Podczas swoich podróży Lampo odwiedza różne stacje kolejowe, takie jak Sycylia, Rzym, Paola, Turyn, Rapallo i Reggio.

Główny Bohater – Lampo

Lampo był kundelkiem wyglądającym trochę jak szpic, a trochę jak owczarek. Pojawił się pewnego dnia na stacji kolejowej w Marittimie i szybko zdobył serca zawiadowcy, jego rodziny, przyjaciół oraz całych Włoch. Był bardzo wytrwały i mądry. Jeśli sobie coś postanowił, to tego dokonywał. Jego największą zdolnością była umiejętność podróżowania pociągiem – znał cały rozkład jazdy i dzięki temu stał się popularny w całych Włoszech. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie, gdy zginął pod kołami pociągu, ratując małą Adele, cór

Wstęp

„O psie, który jeździł koleją” – Roman Pisarski

Niezwykła i wzruszająca książka, która opowiada o więzi z psem, jest doskonałym przykładem na to, że pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Historia ta jest prawdziwa. W latach 50-tych XX wieku żył pies Lampo, podróżujący pociągiem jak zwyczajny człowiek jadący do innego miasta. Stał się znany, a ludzie chętnie umieszczali jego zdjęcia w gazetach. W 1961 roku zginął pod kołami pociągu. Książka „O psie, który jeździł koleją” jest w zestawie lektur dla 3 klasy szkoły podstawowej.

Czas i Miejsce Akcji

Wydarzenia rozgrywają się we Włoszech, ale najczęstszym miejscem akcji jest stacja w Marittimie. W książce znajdziemy również inne miejsca, w których przebywa Lampo, takie jak dom zawiadowcy. Wszystko dzieje się w latach 60-tych XX wieku, czasie współczesnym dla autora książki.

Bohaterowie

W książce nie zabraknie również postaci. Jedne grają role pierwszoplanowe, a o innych ledwie co możemy znaleźć wątek. Niezależnie od tego, każdy człowiek i stworzenie pojawiły się w niej nie bez powodu. Poniżej przedstawieni są najczęściej występujący bohaterowie:

Lampo

Lampo jest jednym z dwóch głównych bohaterów książki. Pies jest mieszańcem, połączeniem szpica i owczarka. Bardzo wesołe, inteligentne i wierne zwierzątko. Jego imię nadane przez zawiadowcę nie jest przypadkowe – mężczyzna zauważył jasny pręg na grzbiecie czworonożnego przyjaciela, który swoim wyglądem przypominał błyskawicę. Dlatego też otrzymał imię Lampo, które po włosku oznacza właśnie to słowo. Piesek był bardzo oddany zawiadowcy – był w stanie oddać swe życie za jego szczęście. Czując, że mała Adele jest dla niego wa

Wstęp

Ta książka jest poświęcona prawdziwemu psu, który jeździł koleją. Pies ten wabił się Lampo. Akcja książki toczy się we Włoszech, w czasach, kiedy psy nie mogły podróżować koleją. Lampo był jednak tak sprytny, że potrafił ukryć się w pociągu tak, że nikt nie wiedział o jego obecności.

Opieka Kolejarza

Pewien kolejarz zaopiekował się Lampo i zabierał go do domu po pracy. Pies pokochał swojego opiekuna, ale co jakiś czas, gdy znudziło mu się życie na stacji, wsiadał do pociągu na małą przejażdżkę. Zawsze wtedy kolejarz martwił się o Lampo i dzwonił